ORANJE BEHAALDE KLEINE 3-2 ZEGE Slechts enkele hoogtepunten brachten publiek in extase Lenstra en Wilkes voltooiden feilloos Oranje's overwinning Zware competitie was van invloed op geestelijke en mentale krachten Veilige 2-0 voorsprong verleidde Hollandse voorhoede tot show DONDERDAG 7 JUNI 1956 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 (Van onze sportredacteur] Nederland heeft woensdagavond ook op eigen bodem van het voetbalelftal van Saarland met 32 gewonnen! Maar toen de Hongaarse scheidsrechter Zsolt met een schril fluitsignaal in het Olympisch Stadion te Amsterdam een einde maakte aan dit inter landduel, brak er in de volgepakte tribunes géén oor verdovend gejuich los, want daarvoor was deze wed strijd een te weinig boeiend schouwspel geweest. O, zeker, er waren enkele briljante hoogtepunten in deze internationale ontmoeting. Zo werd het Nederlandse publiek tot driemaal toe in extase gebracht door de voortreffelijke doelpunten van de oranje-aanval, maar na de doelpunten ebde de spanning vrijwel onmiddel lijk weg en werd dit duel tot een rustig, soms zelfs tam kijkspel. Een onvergetelijke wedstrijd is het dan ook zeer beslist niet geworden, omdat alles te weinig emotioneel was om tot de verbeelding van het publiek te spreken. Maar aan de andere kant moet men dit niet te dramatisch opvatten, want er waren toch gister avond ook perioden van goed voetbal. De Saarlan- ders speelden technisch zeer knap en op het punt van balbehandeling, lichaamsbeheersing en strategisch piaatsen deden zij niet onder voor de oranjehemden. Zij maakten echter de onvergefelijke fout de aanvals- combinaties te ver door te voeren, waarbij te lang gewacht werd voordat men tot een schot kwam. En dat deed de Nederlandse aanval nu juist niet! Met open aanvallen over de vleugels werd de Saarlandse defensie met lange sdioten uiteengetrokken. Zodoen de was het Nederlandse aanvalsspel produktiever en kon Saarland geen revanche nemen voor de in Saar- brücken geleden 21 nederlaag op 16 november van het vorige jaar. Het is in feite niet helemaal onbegrijpelijk, dat de zenuwslopende beklemming uitbleef in deze wedstrijd, waarmee Nederland dit inter landseizoen afsloot, want het was duidelijk, dat de spelers niet meer zoveel temperament konden opbrengen om een hartstochtelijke strijd te leveren. Zo langzamerhand is het althans aan vrijwel alle Neder landse spelers uit het oranjeelftal te merken, dat zij als hoofdklasse voetballer een zenuwslopende competitie achter de rug hebben. Dit zware seizoen voor de hoofdklasseclubs heeft weliswaar niet de fysieke kracht van de spelers aangetast, maar het is wel van invloed geweest op de geestelijke en mentale krachten van onze topvoetballers. Dit en de wetenschap, dat oranje tegenover Saarland zich z°ker niet tot opgezweept voetbal mocht laten verleiden wie herinnert zich niet de al te forse strijd in Saarbrücken waren er dan ook de oor zaak van, dat er zeker niet hard gespeeld werd in Nederlands laatste interland van het seizoen 19551956. Overigens mag dit seizoen -r zijn: er is een gunstige totaalbalans (5 gewonnen, 1 gelijk, 1 verloren en een doelpuntenverhouding van 1410), die een jaar geleden nie mand had durven voorspellen. Voor velen wellicht zelfs voor de heren van de keuzecommissie was de voorhoede, die gister avond door Nederland in het veld werd gebracht een bijzonder ex periment. In ieder geval was het een voorhoede met klinkende na men: Lenstra, Wilkes, Appel en dan de jongere garde Bosselaar en Koopal. Namen die ongetwij feld voor de tegenstanders een vreesaanjagende klank hebben. Die bijzonderheid van deze voor hoede was, dat de naar Nederland teruggekeerde Wilkes niet de rechtsbinnen- of midvoorplaats kreeg toegewezen, maar opge steld werd als rechtsbuiten, ter- wjjl Appel als aanvalsleider ope reerde en Koopal zijn voetbalkwa liteiten mocht vertonen als links buiten. Het is volkomen vanzelfsprekend, dat er bijzonder veel belangstelling uit ging naar het optreden van Wilkes en eigenlijk is de positie van deze Spaanse Nederlander weinig roos kleurig. De heldendaden, die hij op de voetbalvelden in Spanje heeft verricht, drukken nu als een loden last op zijn overigens niet tengere schouders. Uitgefloten Als Wilkes de bal bezit, verwacht welhaast iedere toeschouwer immers onmiddellijk subliem werk te zullen zien: een ragfijne pass, waaruit een medespeler met gemak kan doelpun ten of een op centimeters nauwkeu rig gericht schot, dat zonder manke ren doel treft. In dat licht bezien is het niet verwonderlijk, dat het pu bliek onmiddellijk een fluitconcert liet horen, toen Wilkes in de tweede helft een corner ging nemen en de bal achter het Saarlandse doel be landde. Was Bosselaar of Koopal zo iets overkomen, dan hadden de toe schouwers deze spelers zeker niet uitgefloten Om het korter te zeggen is alles tot deze zin terug te brengen: men verwacht teveel van Wilkes! Daarom stelt hij velen teleur en eerlijk ge zegd: zijn spel als rechtsbuiten slaag de niet volkomen. Hij voelde zich daar kennelijk niet thiiis en zwenkte steeds naar binnen. De voetbalkwali teiten van Faas Wilkes kwamen dan ook het best tot hun recht toen hij in de eerste helft vrijwel steevast als rechtsbinnen optrad, terwijl hij de buitenplaats overliet aan Bosse laar. In die periode kreeg men de mooi- ite aanvallen van de .oranjevoorhoede te zien, want Wilkes werkte toen zo voortreffelijk samen met midvoor Appel en linksbinnen Lenstra, dat er keer op keer hachelijke situaties voor het Saarlandse doel geschapen wer den. Dat dit binnentrio met sublieme combinaties in het centrum van de aanval succes had blijkt wel uit het feit, dat twee van de drie Nederland se doelpunten uit deze combinaties geboren werden. Spelverdeler Als altijd was Lenstra ook nu weer een voortreffelijk spelverdeler. Hij bouwde in samenwerking met Wilkes en Appel, maar ook met Koo pal gevaarlijke aanvallen op. Zelf scoorde hij éénmaal en stelde boven dien met een listige pnss Wilkes ir de gelegenheid doelpunten, maai de Fries had met zijn schoten op het doel weinig succes. Op de linkervleugel heeft Koopal als buitenspeler uitstekend voldaan. Hij imponeerde meer dan zijn voor ganger Koen Moulijn en maakte met Lenstra een zeer sterke vleugel, vooral omdat de VW'er meer snel heid bezit en bovendien dezelfde „stormram"-mentaliteit heeft als Bram Appel. Ook toonde Koopal deze avond een verbluffende schotvaardig heid. Zoals gezegd werkte Appel dik wijls uitstekend samen met Len stra en Wilkes. Hij had ditmaal echter weinig geluk met zijn scho ten, waarbii gezegd moei- worden, dat hij steeds zwaar gedekt werd door de uitstekende Saarlandse stopperspil Lauck. Bosselaar pas te zich bij deze voorhoede uitste kend aan. Zelfs in de periode waarin hij als buitenspeler optrad sprong hij steeds weer terug naai de middénlinie om daar bij te springen als de Saarlanders een aanval opbouwden. Overigens had Klaassens in die mid denlinie niet veel hulp nodig; hij brak vele Saarlandse aanvallen bij de basis af en gaf door zuiver plaatsen de oranjevoorhoede steeds kansen ten aanval te trekken. Debutant Bak, die als linkshalf optrad kon niet zo imponeren als Klaassens. Nog te dik wijls werd hij door twee Saarlanders van het kastje naar de muur ge stuurd, maar vooral in de tweede helft toonde hij zich steeds meer thuis op de halfplaats. Niet nauwkeurig Aanvankelijk waren de aanvallen van de Saarlanders nogal doorzichtig en wellicht daardoor lieten de Neder landse verdedigers zich even verlei den tot een niet al te nauwkeurige dekking. Het eerste Saarlandse doel punt was duidelijk een gevolg van dit feit. Later sloot de oranjedefensie weer goed af, waarbij Van der Hart af en toe weer wat nonchalanter deed. Kuijs bleek duidelijk beter dan Odenthal, terwijl Wiersma ook in de ze wedstrijd flonkerde. Voortreffelijk werk heeft De Muynck verricht door getimed uitlopen en met enkele spec taculaire sprongen voorkwam hij eni ge zeker schijnende doelpunten. Het Saarlandse elftal speelde zo als gezegd een technisch knap voet bal. In de voorhoede ontbraken ech ter de schutters, hoewel vooral links buiten Vollmar en midvoor Krieger wel eens tot een schot konden ko men. Linksbuiten Vollmar en Lauck waren in het Saarlandse elftal de beste spelers, terwijl keeper Borcher- dïng door enige bijzondere safes doelpunten heeft voorkomen. Vooral enkele schoten van Appel stopte hij op keurige wijze. Rechtsback Wiersma flonkerde. Hier heeft hij juist de bal voor een Saar landse aanvaller weggetrapt, daarbij doelman De Munck uit een benarde situatie reddend. (Foto P.Z.C StormramBram Appel (midden) loste verscheidene van zijn befaamde schoten, waarvan er echter geen en kele een doelpunt tot gevolg had. Hier is Appel in een heftig duel gewikkeld met keeper Borcherding en rechts back Keek. (Foto P.Z.C.) TOMELOOS SCHOT VAN KOOPAL OPENDE SCORE Oranje begon zich, meteen na het beginsignaal in de richting van doel man Borcherding te bewegen, maar stopper Lauck was iets eerder bij de bal dan de nog niet op toeren „gedraaide" Abe Lenstra. Het bleek ech ter een aardig „voorspel" te zijn geweest. Want in de zesde minuut stootte de Oranje-aanvalsspit wederom door in het doelgebied van de tegenstanders. Na enkele flitsende beenbewegingen spoot een donde rende juichkreet uit het stadion. Appel en Koopal hadden een razende switch uitgevoerd. De eerste gaf de voorzet, de Veniospeler het schot, dat tomeloos bleek voor de door zijn aarzelende back Keek onzeker ge worden en wellicht ook door het zonlicht gehinderde Saarlandse keeper. Het was 10 en dat«was in ieder geval reeds een andere gang van za ken dan op 16 november van het vorige jaar, toen Saarland de leiding had genomen- Midvoor Krieger stelde vervolgens De Munck op een niet al te zware proef met een hard hoog schot en aan de andere kant verloor Bosselaar een wel even spannend loopduel met Bor cherding. Saarland mocht een vrije trap nemen op ongeveer 30 meter van het Nederlandse doel, maar Bin- kert, die het „tactisch" wilde doen, speelde wat al te naief naar achteren. Allesbehalve kinderlijk was-in de 16e minuut een kogel van Koopal, die met een bruuske beweging stopper Lauck misleidde en toen, half ge knield, een schot losliet, dat juist even bezijden de paal raasde In de 22s,te minuut, toen Lenstra het niet alleen van snelheid, maar meer van zijn bedrevenheid met de bal moest hebben, was er echter geen houden meer aan voor de Saarlan ders. Na een combinatie met Wilkes en Appel, zigzagde de Enschede- crack dwars door de linie van vijan delijke verdedigers, die hij als lucht te beschouwen (20). De Saarlanders bleven onder de te genslagen, althans uiterlijk, rustig. Hun geestdrift en vechtlust stonden in geen verhouding tot het bruisen de enthousiasme, dat zij destijds in Saarbrücken hadden getoond Het sa menspel wilde niet vlotten en de com binaties waren te kort en te peuterig om vooralsnog effect te sorteren. Showvoetbal Er volgde nu een weinig opwinden de periode, waarin de onzen, met een vrij veilige 20 voorsprong, al trots met de borst vooruit gingen lopen. Enkele spelers boden een korte „show". Feilloos sprong de bal heen en weer op de hoofden van Wiersma, Bosselaar, Appel en Klaassens. Deze nonchalante, bijna provoce rende houding van Oranje werd door de Saarlanders gewroken. Toen Wiersma in de 40ste minuut een voor zet van rechtsbuiten Siedl langs zich heen liet gaan, knalde linksbuiten Vollmar de bal onhoudbaar langs de „zwarte panter" (21). Tweede helft Twee minuten na de hervatting moest Klaassens een corner toestaan in een duel met de Saarlandse rechts binnen Martin, maar deze speler nam de hoekschop slecht. Een fraai schot van Lenstra kon aan de andere zijde van het veld doelman Borcherding knap bedwingen. In de zesde minuut liet de gebles seerde Saarlandse rechtshalf Clemens zich vervangen door Ringer. Het be gin van de strijd bood in de tweede helft nogal wat afwisseling, daar ook de Saarlanders beter aanpakten. Ap pel probeerde het weer eens met één van zijn bekende afstandskanjers, maar hij richtte niet zuiver genoeg Vuurwerk van de Nederlandse voor hoede bracht de harten weer aan het bonzen. Wilkes plaatste bij een vrije trap listig opzij van het Saarlandse „muurtje", vanwaar de kleine Tinus Bosselaar keihard in het zijnel poel erde. In de 20ste minuut schoot Faas Wilkes de illusies van de Saarlanders finaal aan flarden. Na een pass van Lenstra drong hij met een ouderwetse dribble door het doelgebied van de tegenstanders, misleidde Borcherding met een schijnbeweging en scoorde zonder enig verder beletsel (3—1). Agressief Het laatste kwartier werd, met de witte bal, weer het meest agressief door Saarland ingezet. Het kon weer wat gemakkelijker opdringen, nu het Nederlands elftal, gezien de ervaring van voor de rust, zijn voorsprong wat ging koesteren en aanvoerder Klaas sens zich vrijwel alleen ten dienste stelde van de verdediging. Het slof werd een matte vertoning, maar het bracht toch nog een sensa tie, toen rechtsbuiten Siedl een boog schot losliet in de Nederlandse doel- mond en invaller Ringer met een zwiepende beenbeweging de stand op 32 bracht. Saarland probeerde in de laatste minuten nog door te druk ken, kreeg achter elkaar twee cor ners te nemen, maar bracht het niet meer tot de halve winst. X>e zwarte panter' verdedigde zijn loei weer op sublieme wijze, zodat hij zijn benaming als mascotte weer eer aandeed. Vlak voor hel hoofd van mid voor Krieger stompt hij hier de bal weg. (Foto P.Z.C.) Faas Wilkes, van wie men eigenlijk te veel vervrachtte, dribbelde niette, min op prachtige trijze éénmaal door de Saarlandse d'dwing. Rechts back Kr ek e>' - »'l rk hadden han den vol werl. aanse Neder lander. (Foto P.Z.C.) Koopal scoorde omeloos hard het eerste doelpunt De VVV'e.i verraste deze wedstrijd niet veel goede en hardi schoten. (Foto P.Z.C.) Meningen uit de kleedkamers Na afloop van de wed. strijd NederlandSaar land was de stemming in de kleedkamer van de oranjeshirt-dragers uitstekend, maar uit bundig enthousiasme was er toch niet te be speuren. De meeste spelers waren nu toch wel big. dat het inter land-seizoen, dat naar verhouding even zwaar is geweest als de com petitie, er op zat. Spe lers en officials gaven hun mening over de ont moeting ais vólgt weer: Aanvoerder Klaassens „Saarland was tech nisch beter, maar hti schot ontbrak. En om dat het schieten bij ons beter verzorgd was. vind ik, dat wij ver diend hebben gewon nen". Bondstrainer Max Mer kel: „Over liet seizoen ben ik zeer tevreden, over de wedstrijd niet zo erg. De meesten van onze jongens waren min of meer voetbalmoe. Je kon ook merken, dat wij na de wedstrijd te gen Duitsland geen cen trale training meer heb ben gehouden" H. P. Hoólboom, voor zitter van de keuze commissie: ,Jk ben vol daan over de uitslag, over de gehele succes volle serie interland wedstrijden van dit jaar en over de vooruitgang die wij met de nationale ploeg onmiskenbaar hebben behaald." H. A. Pellikaan, lid van de K.C.: ,Jk ben erg gelukkig, dat we nu rust krijaen. Deze wed strijd viel veel te laat in liet seizoen. Gezien de kansen, die beide par tijen hadden, vind ik de uitslag verdiend." Scheidsrechter Zsolt (Hongarije)„Het was een uiterst correct duel en ik heb het niet moei lijk gehad. Nederland was precies één doel punt beter." Aanvoerder Binkert van Saarland: ,fDe wedstrijd is mij goed bevallen. Het ging veel prettiger toe dar destijds in Saar brücken. Enkele van onze jongens waren in het begin nerveus door de reusachtige menigte toeschouwers, dat zijn wij niet gewend. Ik had na de riist gehoopt op een gelijk spel, maar ik ben nu ook tevreden, omdat het een eervolle nederlaag is gewor den."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 5