ORANJE BEHAALDE KLEINE 3-2 ZEGE
Slechts enkele hoogtepunten
brachten publiek in extase
Lenstra en Wilkes voltooiden
feilloos Oranje's overwinning
Zware competitie was van invloed
op geestelijke en mentale krachten
Veilige 2-0 voorsprong verleidde
Hollandse voorhoede tot show
DONDERDAG 7 JUNI 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
(Van onze sportredacteur]
Nederland heeft woensdagavond ook op eigen
bodem van het voetbalelftal van Saarland met 32
gewonnen! Maar toen de Hongaarse scheidsrechter
Zsolt met een schril fluitsignaal in het Olympisch
Stadion te Amsterdam een einde maakte aan dit inter
landduel, brak er in de volgepakte tribunes géén oor
verdovend gejuich los, want daarvoor was deze wed
strijd een te weinig boeiend schouwspel geweest. O,
zeker, er waren enkele briljante hoogtepunten in deze
internationale ontmoeting. Zo werd het Nederlandse
publiek tot driemaal toe in extase gebracht door de
voortreffelijke doelpunten van de oranje-aanval, maar
na de doelpunten ebde de spanning vrijwel onmiddel
lijk weg en werd dit duel tot een rustig, soms zelfs
tam kijkspel. Een onvergetelijke wedstrijd is het dan
ook zeer beslist niet geworden, omdat alles te weinig
emotioneel was om tot de verbeelding van het publiek
te spreken. Maar aan de andere kant moet men dit
niet te dramatisch opvatten, want er waren toch gister
avond ook perioden van goed voetbal. De Saarlan-
ders speelden technisch zeer knap en op het punt van
balbehandeling, lichaamsbeheersing en strategisch
piaatsen deden zij niet onder voor de oranjehemden.
Zij maakten echter de onvergefelijke fout de aanvals-
combinaties te ver door te voeren, waarbij te lang
gewacht werd voordat men tot een schot kwam. En
dat deed de Nederlandse aanval nu juist niet! Met
open aanvallen over de vleugels werd de Saarlandse
defensie met lange sdioten uiteengetrokken. Zodoen
de was het Nederlandse aanvalsspel produktiever en
kon Saarland geen revanche nemen voor de in Saar-
brücken geleden 21 nederlaag op 16 november van
het vorige jaar.
Het is in feite niet helemaal onbegrijpelijk, dat de zenuwslopende
beklemming uitbleef in deze wedstrijd, waarmee Nederland dit inter
landseizoen afsloot, want het was duidelijk, dat de spelers niet meer
zoveel temperament konden opbrengen om een hartstochtelijke strijd
te leveren. Zo langzamerhand is het althans aan vrijwel alle Neder
landse spelers uit het oranjeelftal te merken, dat zij als hoofdklasse
voetballer een zenuwslopende competitie achter de rug hebben. Dit
zware seizoen voor de hoofdklasseclubs heeft weliswaar niet de
fysieke kracht van de spelers aangetast, maar het is wel van invloed
geweest op de geestelijke en mentale krachten van onze topvoetballers.
Dit en de wetenschap, dat oranje tegenover Saarland zich z°ker niet
tot opgezweept voetbal mocht laten verleiden wie herinnert zich
niet de al te forse strijd in Saarbrücken waren er dan ook de oor
zaak van, dat er zeker niet hard gespeeld werd in Nederlands laatste
interland van het seizoen 19551956. Overigens mag dit seizoen -r
zijn: er is een gunstige totaalbalans (5 gewonnen, 1 gelijk, 1 verloren
en een doelpuntenverhouding van 1410), die een jaar geleden nie
mand had durven voorspellen.
Voor velen wellicht zelfs voor
de heren van de keuzecommissie
was de voorhoede, die gister
avond door Nederland in het veld
werd gebracht een bijzonder ex
periment. In ieder geval was het
een voorhoede met klinkende na
men: Lenstra, Wilkes, Appel en
dan de jongere garde Bosselaar
en Koopal. Namen die ongetwij
feld voor de tegenstanders een
vreesaanjagende klank hebben.
Die bijzonderheid van deze voor
hoede was, dat de naar Nederland
teruggekeerde Wilkes niet de
rechtsbinnen- of midvoorplaats
kreeg toegewezen, maar opge
steld werd als rechtsbuiten, ter-
wjjl Appel als aanvalsleider ope
reerde en Koopal zijn voetbalkwa
liteiten mocht vertonen als links
buiten.
Het is volkomen vanzelfsprekend, dat
er bijzonder veel belangstelling uit
ging naar het optreden van Wilkes
en eigenlijk is de positie van deze
Spaanse Nederlander weinig roos
kleurig. De heldendaden, die hij op
de voetbalvelden in Spanje heeft
verricht, drukken nu als een loden
last op zijn overigens niet tengere
schouders.
Uitgefloten
Als Wilkes de bal bezit, verwacht
welhaast iedere toeschouwer immers
onmiddellijk subliem werk te zullen
zien: een ragfijne pass, waaruit een
medespeler met gemak kan doelpun
ten of een op centimeters nauwkeu
rig gericht schot, dat zonder manke
ren doel treft. In dat licht bezien is
het niet verwonderlijk, dat het pu
bliek onmiddellijk een fluitconcert
liet horen, toen Wilkes in de tweede
helft een corner ging nemen en de
bal achter het Saarlandse doel be
landde. Was Bosselaar of Koopal zo
iets overkomen, dan hadden de toe
schouwers deze spelers zeker niet
uitgefloten
Om het korter te zeggen is alles
tot deze zin terug te brengen: men
verwacht teveel van Wilkes! Daarom
stelt hij velen teleur en eerlijk ge
zegd: zijn spel als rechtsbuiten slaag
de niet volkomen. Hij voelde zich
daar kennelijk niet thiiis en zwenkte
steeds naar binnen. De voetbalkwali
teiten van Faas Wilkes kwamen dan
ook het best tot hun recht toen hij
in de eerste helft vrijwel steevast
als rechtsbinnen optrad, terwijl hij
de buitenplaats overliet aan Bosse
laar.
In die periode kreeg men de mooi-
ite aanvallen van de .oranjevoorhoede
te zien, want Wilkes werkte toen zo
voortreffelijk samen met midvoor
Appel en linksbinnen Lenstra, dat er
keer op keer hachelijke situaties voor
het Saarlandse doel geschapen wer
den. Dat dit binnentrio met sublieme
combinaties in het centrum van de
aanval succes had blijkt wel uit het
feit, dat twee van de drie Nederland
se doelpunten uit deze combinaties
geboren werden.
Spelverdeler
Als altijd was Lenstra ook nu
weer een voortreffelijk spelverdeler.
Hij bouwde in samenwerking met
Wilkes en Appel, maar ook met Koo
pal gevaarlijke aanvallen op. Zelf
scoorde hij éénmaal en stelde boven
dien met een listige pnss Wilkes ir
de gelegenheid doelpunten, maai
de Fries had met zijn schoten op het
doel weinig succes.
Op de linkervleugel heeft Koopal
als buitenspeler uitstekend voldaan.
Hij imponeerde meer dan zijn voor
ganger Koen Moulijn en maakte met
Lenstra een zeer sterke vleugel,
vooral omdat de VW'er meer snel
heid bezit en bovendien dezelfde
„stormram"-mentaliteit heeft als
Bram Appel. Ook toonde Koopal deze
avond een verbluffende schotvaardig
heid.
Zoals gezegd werkte Appel dik
wijls uitstekend samen met Len
stra en Wilkes. Hij had ditmaal
echter weinig geluk met zijn scho
ten, waarbii gezegd moei- worden,
dat hij steeds zwaar gedekt werd
door de uitstekende Saarlandse
stopperspil Lauck. Bosselaar pas
te zich bij deze voorhoede uitste
kend aan. Zelfs in de periode
waarin hij als buitenspeler optrad
sprong hij steeds weer terug naai
de middénlinie om daar bij te
springen als de Saarlanders een
aanval opbouwden.
Overigens had Klaassens in die mid
denlinie niet veel hulp nodig; hij
brak vele Saarlandse aanvallen bij de
basis af en gaf door zuiver plaatsen
de oranjevoorhoede steeds kansen
ten aanval te trekken. Debutant Bak,
die als linkshalf optrad kon niet zo
imponeren als Klaassens. Nog te dik
wijls werd hij door twee Saarlanders
van het kastje naar de muur ge
stuurd, maar vooral in de tweede
helft toonde hij zich steeds meer
thuis op de halfplaats.
Niet nauwkeurig
Aanvankelijk waren de aanvallen
van de Saarlanders nogal doorzichtig
en wellicht daardoor lieten de Neder
landse verdedigers zich even verlei
den tot een niet al te nauwkeurige
dekking. Het eerste Saarlandse doel
punt was duidelijk een gevolg van dit
feit. Later sloot de oranjedefensie
weer goed af, waarbij Van der Hart
af en toe weer wat nonchalanter
deed. Kuijs bleek duidelijk beter dan
Odenthal, terwijl Wiersma ook in de
ze wedstrijd flonkerde. Voortreffelijk
werk heeft De Muynck verricht door
getimed uitlopen en met enkele spec
taculaire sprongen voorkwam hij eni
ge zeker schijnende doelpunten.
Het Saarlandse elftal speelde zo
als gezegd een technisch knap voet
bal. In de voorhoede ontbraken ech
ter de schutters, hoewel vooral links
buiten Vollmar en midvoor Krieger
wel eens tot een schot konden ko
men. Linksbuiten Vollmar en Lauck
waren in het Saarlandse elftal de
beste spelers, terwijl keeper Borcher-
dïng door enige bijzondere safes
doelpunten heeft voorkomen. Vooral
enkele schoten van Appel stopte hij
op keurige wijze.
Rechtsback Wiersma flonkerde. Hier
heeft hij juist de bal voor een Saar
landse aanvaller weggetrapt, daarbij
doelman De Munck uit een benarde
situatie reddend.
(Foto P.Z.C
StormramBram Appel (midden)
loste verscheidene van zijn befaamde
schoten, waarvan er echter geen en
kele een doelpunt tot gevolg had. Hier
is Appel in een heftig duel gewikkeld
met keeper Borcherding en rechts
back Keek.
(Foto P.Z.C.)
TOMELOOS SCHOT VAN KOOPAL OPENDE SCORE
Oranje begon zich, meteen na het beginsignaal in de richting van doel
man Borcherding te bewegen, maar stopper Lauck was iets eerder bij de
bal dan de nog niet op toeren „gedraaide" Abe Lenstra. Het bleek ech
ter een aardig „voorspel" te zijn geweest. Want in de zesde minuut
stootte de Oranje-aanvalsspit wederom door in het doelgebied van de
tegenstanders. Na enkele flitsende beenbewegingen spoot een donde
rende juichkreet uit het stadion. Appel en Koopal hadden een razende
switch uitgevoerd. De eerste gaf de voorzet, de Veniospeler het schot,
dat tomeloos bleek voor de door zijn aarzelende back Keek onzeker ge
worden en wellicht ook door het zonlicht gehinderde Saarlandse keeper.
Het was 10 en dat«was in ieder geval reeds een andere gang van za
ken dan op 16 november van het vorige jaar, toen Saarland de leiding
had genomen-
Midvoor Krieger stelde vervolgens
De Munck op een niet al te zware
proef met een hard hoog schot en aan
de andere kant verloor Bosselaar een
wel even spannend loopduel met Bor
cherding. Saarland mocht een vrije
trap nemen op ongeveer 30 meter
van het Nederlandse doel, maar Bin-
kert, die het „tactisch" wilde doen,
speelde wat al te naief naar achteren.
Allesbehalve kinderlijk was-in de 16e
minuut een kogel van Koopal, die
met een bruuske beweging stopper
Lauck misleidde en toen, half ge
knield, een schot losliet, dat juist
even bezijden de paal raasde
In de 22s,te minuut, toen Lenstra
het niet alleen van snelheid, maar
meer van zijn bedrevenheid met de
bal moest hebben, was er echter geen
houden meer aan voor de Saarlan
ders. Na een combinatie met Wilkes
en Appel, zigzagde de Enschede-
crack dwars door de linie van vijan
delijke verdedigers, die hij als lucht
te beschouwen (20).
De Saarlanders bleven onder de te
genslagen, althans uiterlijk, rustig.
Hun geestdrift en vechtlust stonden
in geen verhouding tot het bruisen
de enthousiasme, dat zij destijds in
Saarbrücken hadden getoond Het sa
menspel wilde niet vlotten en de com
binaties waren te kort en te peuterig
om vooralsnog effect te sorteren.
Showvoetbal
Er volgde nu een weinig opwinden
de periode, waarin de onzen, met een
vrij veilige 20 voorsprong, al trots
met de borst vooruit gingen lopen.
Enkele spelers boden een korte
„show". Feilloos sprong de bal heen
en weer op de hoofden van Wiersma,
Bosselaar, Appel en Klaassens.
Deze nonchalante, bijna provoce
rende houding van Oranje werd door
de Saarlanders gewroken. Toen
Wiersma in de 40ste minuut een voor
zet van rechtsbuiten Siedl langs zich
heen liet gaan, knalde linksbuiten
Vollmar de bal onhoudbaar langs de
„zwarte panter" (21).
Tweede helft
Twee minuten na de hervatting
moest Klaassens een corner toestaan
in een duel met de Saarlandse rechts
binnen Martin, maar deze speler nam
de hoekschop slecht. Een fraai schot
van Lenstra kon aan de andere zijde
van het veld doelman Borcherding
knap bedwingen.
In de zesde minuut liet de gebles
seerde Saarlandse rechtshalf Clemens
zich vervangen door Ringer. Het be
gin van de strijd bood in de tweede
helft nogal wat afwisseling, daar ook
de Saarlanders beter aanpakten. Ap
pel probeerde het weer eens met één
van zijn bekende afstandskanjers,
maar hij richtte niet zuiver genoeg
Vuurwerk van de Nederlandse voor
hoede bracht de harten weer aan het
bonzen. Wilkes plaatste bij een vrije
trap listig opzij van het Saarlandse
„muurtje", vanwaar de kleine Tinus
Bosselaar keihard in het zijnel poel
erde. In de 20ste minuut schoot Faas
Wilkes de illusies van de Saarlanders
finaal aan flarden. Na een pass van
Lenstra drong hij met een ouderwetse
dribble door het doelgebied van de
tegenstanders, misleidde Borcherding
met een schijnbeweging en scoorde
zonder enig verder beletsel (3—1).
Agressief
Het laatste kwartier werd, met de
witte bal, weer het meest agressief
door Saarland ingezet. Het kon weer
wat gemakkelijker opdringen, nu het
Nederlands elftal, gezien de ervaring
van voor de rust, zijn voorsprong wat
ging koesteren en aanvoerder Klaas
sens zich vrijwel alleen ten dienste
stelde van de verdediging.
Het slof werd een matte vertoning,
maar het bracht toch nog een sensa
tie, toen rechtsbuiten Siedl een boog
schot losliet in de Nederlandse doel-
mond en invaller Ringer met een
zwiepende beenbeweging de stand op
32 bracht. Saarland probeerde in
de laatste minuten nog door te druk
ken, kreeg achter elkaar twee cor
ners te nemen, maar bracht het niet
meer tot de halve winst.
X>e zwarte panter' verdedigde zijn
loei weer op sublieme wijze, zodat hij
zijn benaming als mascotte weer eer
aandeed. Vlak voor hel hoofd van mid
voor Krieger stompt hij hier de bal
weg.
(Foto P.Z.C.)
Faas Wilkes, van wie men eigenlijk
te veel vervrachtte, dribbelde niette,
min op prachtige trijze éénmaal door
de Saarlandse d'dwing. Rechts
back Kr ek e>' - »'l rk hadden han
den vol werl. aanse Neder
lander.
(Foto P.Z.C.)
Koopal scoorde omeloos hard het
eerste doelpunt De VVV'e.i verraste
deze wedstrijd niet veel goede en
hardi schoten.
(Foto P.Z.C.)
Meningen uit de kleedkamers
Na afloop van de wed.
strijd NederlandSaar
land was de stemming
in de kleedkamer van
de oranjeshirt-dragers
uitstekend, maar uit
bundig enthousiasme
was er toch niet te be
speuren. De meeste
spelers waren nu toch
wel big. dat het inter
land-seizoen, dat naar
verhouding even zwaar
is geweest als de com
petitie, er op zat. Spe
lers en officials gaven
hun mening over de ont
moeting ais vólgt weer:
Aanvoerder Klaassens
„Saarland was tech
nisch beter, maar hti
schot ontbrak. En om
dat het schieten bij ons
beter verzorgd was.
vind ik, dat wij ver
diend hebben gewon
nen".
Bondstrainer Max Mer
kel: „Over liet seizoen
ben ik zeer tevreden,
over de wedstrijd niet
zo erg. De meesten van
onze jongens waren min
of meer voetbalmoe. Je
kon ook merken, dat
wij na de wedstrijd te
gen Duitsland geen cen
trale training meer heb
ben gehouden"
H. P. Hoólboom, voor
zitter van de keuze
commissie: ,Jk ben vol
daan over de uitslag,
over de gehele succes
volle serie interland
wedstrijden van dit jaar
en over de vooruitgang
die wij met de nationale
ploeg onmiskenbaar
hebben behaald."
H. A. Pellikaan, lid van
de K.C.: ,Jk ben erg
gelukkig, dat we nu
rust krijaen. Deze wed
strijd viel veel te laat in
liet seizoen. Gezien de
kansen, die beide par
tijen hadden, vind ik de
uitslag verdiend."
Scheidsrechter Zsolt
(Hongarije)„Het was
een uiterst correct duel
en ik heb het niet moei
lijk gehad. Nederland
was precies één doel
punt beter."
Aanvoerder Binkert van
Saarland: ,fDe wedstrijd
is mij goed bevallen.
Het ging veel prettiger
toe dar destijds in Saar
brücken. Enkele van
onze jongens waren in
het begin nerveus door
de reusachtige menigte
toeschouwers, dat zijn
wij niet gewend. Ik had
na de riist gehoopt op
een gelijk spel, maar ik
ben nu ook tevreden,
omdat het een eervolle
nederlaag is gewor
den."