O
KAPPIE
BLOEDPROEF BIJ „OVERMATIG"
GEBRUIK VAN ALCOHOL
en de BOEVENKAPITEIN
CHARMANTE SOPHIA LOREN IN
„HET MEISJE VAN DE RIVIER"
STEMMEN UIT DE KERKEN
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 26 MEI 1956
BEZWAREN VAN ARTSEN
Voorgestelde procedure
niet verantwoord
Namens de Koninklijke Nederland-
sche Maatschappij tot Bevordering
der Geneeskunst schrijft men ons
o.a.: Wanneer kan men spreken van
overmatig alcoholgebruik? Tot nu
too is het volgens art. 26 van de We
genverkeerswet „voor een bestuur
der van een motorrijtuig verboden
daarmede over de weg te rijden, ter
wijl hij verkeert onder zodanige in
vloed van het gebruik van alcohol,
dat hij niet in staat moet worden ge
acht het motorrijtuig naar behoren
te besturen". Hiermede kan men dus
duidelijke gevallen van „overmatig"
alcohol-gebruik straffen.
De wetgever wil nu verder gaan en
zou, vooral ten behoeve van preven
tieve werking, ook die bestuurders
strafbaar willen stellen, die, hoewel
niet kennelijk onder de invloed, toch
een hoeveelheid alcohol gebruikt
hebben, die him rijcapaciteiten ver
mindert, zij het in geringere mate.
Maar dit is in de praktijk moeilijk of
net te bewijzen.
Daarop kwam de gedachte een be
paald alcoholpercentage in het bloed
van bestuurders van een voertuig
strafbaar te stellen, ook al is het niet
zeker, dat elke bestuurder bij dit
percentage verminderde rijvaardig
heid heeft. Men denkt daarbij blijk
baar aan een alcoholpercentage in
het bloed van 0.50.6 promille,dat
bereikt wordt indien men vrij kort
vóór het onderzoek meer dan 2 bor
rels heeft gebruikt. Vervolgens wil
de wetgever niet het rijden met
een dergelijk alcoholgehalte van het
bloed op zichzelf strafbaar
stellen, maar wel de straf verhogen
indien men na liet veroorzaken van
een ongeval blijkt een alcoholgehalte
in liet bloed te hebben dat ligt boven
dit percentage.
Het hoofdbestuur der Koninklijke
Nederlandsche Maatschappij tot be
vordering der Geneeskunst heeft
deze kwestie uitvoerig en grondig
bekeken en heeft daarbij ook advies
gevraagd, o.a. van zijn juridisch ad
viseur. Het resultaat van deze be
sprekingen en van deze studie is, dat
er zeer ernstige bezwaren bestaan
van de kant van de artsen tegen de
in deze gevraagde medewerking.
Bezwaren van
medische aard
Allereerst moet worden opgemerkt
dat de voor deze bepaling van 't alco
holgehalte in het bloed benodigde in
greep niet altijd zo heel onbelang
rijk is. De z.g. serum-hepatitis die
enige tijd na de venepunctie kón ont
staan, is een ernstige aandoening en
de inmiddels bekend geworden mo
gelijkheid van voorzorgsmaatrege
len stelt hoge eisen aan de techniek
van de sterilisatie van het instru
mentarium.
Nu kan men terecht stellen, dat
dit gevaar procentsgewijze niet
groot is, maar ook het gevaar bij
pokken-inenting was indertijd pro
centsgewijze heel klein en toch heeft
ivoor
West-Berlijn.
West-Berlijn heeft donderdag op de
zitting van 'het Westberlgnse parle
ment de Europaprijs 1956 van de
Europese assemblee ontvangen.
Opletten de boodschap
Goed van vertrouwen als U
is, let U soms niet op, of
U Uw MAÏZENA DURYEA
- die U toch nadrukkelijk
vraagt - ook werkelijk krijgt.
Ja, thuis, in het gebruik
dan merkt U het verschil
gauw genoeg. Want er bestaat
geen beter bindmiddel voor
groenten, soepen en sausen
dan de echte MAÏZENA
DURYEA. Niet zonder re
den wereldvermaard. Vraag
dus niet alleen MAÏZENA
DURYEA, maar zie toe dat
het ook krijgt. De naam
DURYEA staat op ieder pak.
de overheid destijds de (indirecte)
verplichting opgeheven.
Dit alles maakt de voor een be
handelend arts geldende eis, dat er
een duidelijke medische indica-
moet zijn voor elke ingreep klein
of groot die hij verricht des te be
langrijker en het is duidelijk, dat
daaraan in dit geval niet is voldaan.
Bij vele behandelend-artsen heerst
een grote weerstand tegen het inge
schakeld worden bjj een verplichte
ingreep, waarbij het laboratorium
onderzoek moet dienen als enig be
wijsmateriaal en die ban leiden tot
belangrijke strafverzwaring en an
dere ernstige gevolgen. Zij achten
de waarborgen, waarmede deze pro
cedure omkleed moet zijn, dermate
'"grijpend, dat zij twijfelen aan de
praktische uitvoerbaarheid daarvan
en daarmedh aan het verantwoord
zijn van de gehele procedure.
Het is duidelijk,
Annex hieraan rijst de vraag naar
de aansprakelijkheid. Wie is aan
sprakelijk voor de eventuele boven
beschreven nadelige gevolgen van het
afnemen van wat bloed Het is dui
delijk, dat de opdrachtgever, i.e. de
justitie, de volledige verantwoorde
lijkheid voor alle nadelige gevolgen
zal hebben te aanvaarden.
Medisch-ethische
bezwaren.
Mag de behandelend-arts zich
laten inschakelen in het opsporings
apparaat van de overheid Het is de
vraag of de arts, die in een zo bij
uitstek persoonlijke verhouding staat
tot degene, bij wie hij het bloed moet
afnemen, het recht heeft hier het
sluitstuk voor deze wetgeving te
verzorgen. Het recht is niet twijfel
achtig, dat sommige of misschien
n Okkl meen-
aatste uurtje
geslagen had. Het deksel
van de kist, waarin zij za
ten, werd opgetild Maar
ln plaats van door ruwe
knuisten er uit te worden
gesleurd, daalde op hetzelfr
de ogenblik een lawine van
pakjes papier op hen neer.
In een oogwenk waren ze er
geheel onder bedolven.
„Wat hamer, mannen, dat
hebben Jullie deze keer dek
sels gauw gedaan", zei Buil
Dozer tevreden. „De kist
Is al helemaal vol. Ik mag
een uitgerafelde dekzwab-
ber zijn, als lk het ooit eer
der zo vlug heb zien doen!"
De kist werd gesloten en
vervolgens droegen de man
nen hem weg.
„We gaan ergens anders
heen", fluisterde Okkl, die
weer voor zijn kijkgaatje
zat.
„Wat is dat ja voor pa
pierspul, waar we onder lig
gen?" vroeg Kapple. „En
het ruikt zo gekl Het ruikt ja i
waar ruikt het eigenlijk naar?"
Tenslotte voelde het tweetal hoe de kist werd
vele artsen hier in een gewetenscon
flict zullen komen en zich verplicht
zullen gevoelen hier medewerking te
weigeren.
Het groet verschil met thans is,
dat bij de huidige wetgeving w e 1
duidelijk de betrokkene vrij is In het
al of niet laten uitvoeren van de in
greep, afhankelijk van wat in zijn
belang is; maar bij de voorgenomen
wetgeving moet de arts een ingreep
doen, waartoe de patiënt (indirect)
wordt gedwongen en waarbtf de
dische indicatie tot de Ingreep totaal
ontbreekt.
Het geheel kan men zien als een
procedure met zeer vérgaande con
sequenties en de wetgever zal zich
ernstig hebben af te vragen of het
niet beter is dit maar geheel achter
wege te laten dan de vele en belang
rijke bezwaren die hier rijzen, te
aanvaarden, waarbij de bezwaren in
verband met de positie van de medi
cus in de samenleving toch ook ze
ker van groot belang geacht moeten
worden.
FILMS IN ZEELAND
Fransen maakten film
het bed"
over...
Bewonderaars van Sophia Loren
komen in het programma van deze
week wel aan hun trek; ln twee the
aters, Alhambra (Vlissingen) en
Grand (Goes) kan men haar de
hoofdrol zien vertolken in „Het meis
je van de rivier", een romantische ti
tel voor een nogal simpel en senti
menteel verhaaltje, dat weinig om het
l«f heeft. Waarmee niet gezegd wil
zyn, dat deze film verder geen kwa
liteiten zou hebben. Want dat heeft
ze wel.
Naast de charmes van Sophia, die
natuurlijk een belangrijke rol spe
len, is er ook nog de schoonheid van
het Italiaanse landschap, van de Po-
vlakte ln het bijzonder, die in dit Ita
liaanse filmprodukt op vakkundige
wijze in beeld werd gebracht.
Sophia Loren ziet men als een
knappe, volkse schoonheid, wier le
venspad niet helemaal over rozen
gaat en die knapjes moet worstelen
om ook haar deel van het levensge
luk te verwerven. Maar goed, ten
slotte komt ook dat ln orde. Waar
het vooral om gaat in „Het meisje
van de "rivier", wel dat zijn de fraaie
natuuropnamen en die zijn alleszins
de moeite waard. Sophia is dat trou
wens ook, maar dat heeft verder wei
nig met kunst temaken....
„Het bed" (Electro, Middelburg)
is de nogal openhartige titel van een
(natuurlijk) Franse film, waarin het
inderdaad voortdurend over bedden
gaat. Over bedgeschiedenissen eigen
lijk. Vier verhalen zqn het, zoals vier
mannen die elkaar vertellen wanneer
z(j tijdens een autotocht overvallen
door een dichte mist de nacht zit
tend op stoelen moeten doorbrengen.
Zij korten dan de tijd met „Bedverha-
len"; weinig verheffend misschien,
maar de Fransen hebben toch wel
kans gezien het geheel in een decente
toon te houden, zodat er een geestig
en vooral knap verfilmd geheel ont
stond.
Zondagmiddag brengt Electro weer
eens een opgewekte klucht van Stan
Laurel en Oliver Hardy in de hoofd
rollen en wel „Moeder, wat een klap".
Vele zotte situaties in een hyperdwa-
ze historie.
In Grand (Goes) draait zondagmid
dag nog eens de avonturenfilm „De
charge van de lanciers", met in de
hoofdrollen Paulette Goddarden Jean
Pierre Aumont.
Het aloude drama „De twee we
zen" (Luxor, Vlissingen) kreeg weer
eens een nieuwe filmversie, waarin
aan dit tranenrijke verhaal een hap
py end werd gebreid. Het bleef een
draak, maar nu gestoken ln een wat
kleuriger jasje en voor de liefheb
bers van dit genre bieden „De twee
wezen" nog altijd stof tot schreien te
over... Temeer omdat er knap en
overtuigend spel te zien wordt gege
ven
„Chantage" Schouwburgbioscoop"
Middelburg) wordt gepleegd door een
ogenschijnlijk lieftallig meiske, dat
echter geid slaat uit de zwakheden
van anderen. Het wordt zelfs een heel
complot, maar tenslotte slaagt de
politie er toch in de leden er van te
grijpen. Raymond Pellegrin en Leo
Genn vertolken de hoofdrollen. Een
rolprent, met de nodige spanning.
Scheepsramp bij de
Philippijnen.
Ter hoogte van Carlgara op het
Philippijnse eiland Leyte is een mo
torschip van negen ton met een hon
derdtal r.-k.-bedevaartgangers aan
boord in brand geraakt.
Volgens de eerste berichten zijn er
vijftien doden en worden minstens
twaalf mensen vermist.
De pelgrims waren zieke mannen,
vrouwen en kinderen. Een twintigtal
bedevaartgangers is gewond.
De eigenaar van het schip had geen
vergunning voor passagiersvervoer.
Mevr. Fatmawati-Soekarno
wil Engels studeren
De eerste vrouw van Soekarno, me
vrouw Fatmawati, wil zich laten in
schrijven als studente aan de literaire
faculteit van de Nationale Universi
teit in Djakarta, aldus is gisteren in
Djakarta onthuld. Mevrouw Fatma
wati heeft de wens geuit, Engels te
studeren. De senaat van de universi
teit bestudeert thans haar verzoek.
Australië handhaaft zijn
standpunt inzake N.-Guinea
Tegen Indonesische aanspraken.
De Australische minister van bui
tenlandse zaken, Casey, heeft op
nieuw verklaard, dat Australië tegen
de Indonesische aanspraken op
Nieuw-Gutnea is.
Casey beantwoordde vragen in het
parlement over de verklaringen van
resident Soekarno in het Ameri-
aanse Congres over deze kwestie.
De Australische regering erkent de
Indonesische aanspraken niet, zeide
hij. Hij voegde hier aan toe, dat hij
Soekarao's bezoek aan de Verenigde
Staten toejuichte, daar dit misver
standen over de Indonesische houding
jegens het westen zou kunnen ophel
deren.
AMSTERDAMSE EFFECTENBEURS
Ondertoon iets vriendelijker
Nederland 1955 (3%)
Nederland 1951 (3%)
Nederland 1947 (3%) 3
Nederland 1937 3
Dollarlening 1947 3 pet,
investeringscertificaten 8
Nederland 1962-64 3
Nederland N.W.S. 2%
Ned. Indië 1937 A 3
Grootboek 1946 3
Nat. Handelsbank
Ned. Handelmij.
A.K.U.
Bergh's en Jurgens
Calvé-Delft
Kon. Ned. Hoogovens
Unilever
Ned. Kabelfabrlek
Philips
Wilton-Feij enoord
Kón. Petroleum Mij.
Amsterdam Rubber
Holland Amerika Lijn
Kon. Paketvaart
Rotterdamse Lloyd
Ned. Scheepvaart Unie
Stv. Mij. Nederland
H.V.A.
Deli Mij.
Bank van Ned. Gem. 4%,
Van Berkels Patent
Centrale Suiker
Kon. Mij. De Schelde N.B,
Baltimore-Ohlo
Missouri K.T.
Pennsylvania
Anaconda
Bethlehem Steel
General Motors
Intern. Nickel
Kennecott
Republic Steel
U.S. Steel
24 mei 25 mei
92%
92%
96%
96%
93%
93%
91%
91%
91%
92%
95%
95%
95%
95%
74%
91%
91%
91%
137%
138%
202%
202
279%
293
277%
292%
352
355
348 1.
345
414
408%
3201.
318
323
323%
310
313
788%
793%
195%
196
192%
192%
184
184
197%
198
201
200%
121%
121
136%
136
102%
105%
120%
120%
204%
205
222
49%
14
25%
25
76%
74%
147%
145%
41%
41%
129
126%
44%
44%
55
54%
Shell Union
82%
80%
Tide Water
41%
42
PREMIELENINGEN.
Amsterdam 1951
129
129
Breda 1954
100%
100%
Eindhoven 1954
101
101
Enschede 1954
106%
105
Den Haag 1952 I
124
123%
Den Haag 1952 H
130
130 b.
Rotterdam 1952 I
124%
126
Rotterdam 1952 II
126 b.
126
A.N.P.-C.B.S.
BEURSINDICBS.
23/5 24/5
25/5
Intern, concerns
304.08 301.67
302.17
Industrie
171.12 170.22
169.68
Scheepvaart
169.12 187.08
167.08
Banken
146.38 145,40
144.10
Ind. fondsen
130.90 129.55
129.55
Algemeen
226.53 224.48'
224.48
BEURSOVERZICHT.
De stemming op de Amsterdamse Effec-
(Slot van pag. 3)
reidt, dan kan zij een enorme geeste
lijke winst betekenen voor de belij
dende personen zelf en heel de pa
rochie'. Tot nu toe gaat „de intrede
in Gods Kerk vrijwel geruisloos en
schijnt hoogstens een familie-aange
legenheid te wezen. Om het oor
spronkelijke verzuim goed te maken
is eigenlijk zulk een plechtige belij
denis te midden van de levende Kerk
der' parochianen, al een uitstekend
middel".
Ergens stagnatie.
Hiermee heeft dr. v. d. Wey een
probleem aangesneden waarmee
men in de R.K. Kerk toch wel zit en
waarlijk niet alleen in deze kerk,
maar eveneens in die van de Refor
matie. Zoals die godsdienstcursussen
voor de achttienjarigen, ook niet
zulk een vlot verloop hebben, zo is
dat ook het geval met het kerkelijk
onderricht voor jonge mensen van
die zelfde leeftijd in de kerken der
Reformatie. Daar kan men zich
waarlijk niet op de borst kloppen en
zeggen: bij ons is het zoveel beter!
Bij Rome worden praktisch alle kin
deren die gedoopt zijn gevormd. In de
Prot. kerken zou er ieder jaar een
ongeveer even groot aantal jonge
mensen belijdenis doen als er ge
doopt zijn. Ieder weet dat dit niet
het geval is en dat het kerkelijk on
derricht ergens blijft steken; bij de
een ook na het verlaten van de lage
re school; bij een ander als hij zich
tot de „groten" gaat rekenen; bij een
derde als hij voor de militaire dienst
wordt opgeroepen; bij een vierde om
dat hij er geen lust meer toe heeft.
Zodoende zit men in de kerken der
Reformatie met een heleboel mensen
r die voor
hun doop
niet aanvaarden. Al liggen de zaken
dus iets anders, in wezen is het het
zelfde probleem waarvoor zowel de
prot. kerken als de r.-kath. staan.
Het besef is verloren gegaan dat er
hier een persoon-vormend element
ligt en dat het leven nog meer is dan
dat wij goed met een of meer machi
nes kunnen omgaan.
Er zijn op het artikel van dr. v. d.
Wey nog al wat reacties gekomen.
Het blijkt dat hij medestanders heeft
maar ook zijn er, die van een nieuwe
plechtigheid bij de meerderjarigheid
niet willen weten, maar het sacra
ment van het H. Vormsel weer naar
oudere leeftijd verplaatst willen zien
en dan misschien als bekroning van
de cursus óp achttienjarige leeftijd.
Dan zal men echter zitten met de
zelfde moeilijkheden als waarmee
men in de kerken der Reformatie te
kampen heeft.
H.
KERKNIEUWS
GEREP. KERKEN.
Beroepen te Vijfhuizen: G. Rang, kand.
te Amsterdam; te Londen: A, Vos te Wart-
CHR. GEREF. KERKEN.
Beroepen te Rotterdam W.: P. Keunlng
te Barendrecht;
Bedankt voor Rotterdam-Kralingen: S.
Wijnsma te Broek op Langedijk.
OUD GEREF. GEMEENTEN.
Tweetal te Rijssen M. A. Mieras te Krim
pen a. d. IJssel en H. Wiltink te Doetin-
chem.
GEREF. GEMEENTEN.
Tweetal te Rotterdam: W. J. W. Kersten
te Genemuiden en L. Rijksen te Middel
burg.
Amsterdamse
wisselmarkt
CONTANTE PRIJZEN.
AMSTERDAM, 25 mei. Londen
10.67)4—10.67%, New York 3.82%—
3.83%, Montreal 3.86%—3.87%, Parijs
L.0845—1.0855, Brussel 7.65—7.65*%,
Frankfurt .91.07%—91.12%, Zürich
87.08—87.13, Zürich <vr. fres) 89.32%
-89.37%, Stockholm 73.49%—73.54%,
Kopenhagen 54.98%—55.03%, Oslo
53.33%53.38%, Milaan 60.77%—
10.82%, Argentijnse verr. dollar
1.79%—3.80%, Japanse verr. dollar
3.76%3.77%, Turkse verr. dollar
3.79%—3,79% nom.
VWWVVWWVNAMVWWWW
tenbeurs is vrijdag niet tegengevallen, in
tegendeel de ondertoon was vrij vriende
lijk, ondanks de hernieuwde flauwe stem
ming in Wallstreet. Vooral begin beurs
ontwikkelde zich enige drukte in de
AKU-hoek, waar de claims voor het laatst
werden verhandeld. Aanvankelijk had
men nog enige aanbod te verwerken waar
bij de prijs der claims inzakte van f 120 tot
f 115, later volgde echter een behoorlijk
herstel tot f 119. De aandelen openden op
275% maar trokken tegen slot aan tot 278
tegen donderdag 279%. Daarnaast viel de
vaste houding van Kon. Olie op, die in
Wallstreet weliswaar wederom lager no
teerde, doch hier van 788% avanceerde tot
793%. Unilever werd voorts ex 8% pet.
slotdividend genoteerd op 407% hetgeen
een verbetering van ruim 1 punt bete
kende. Philips zeer stil en op peil.
In de scbeepvaarthoek viel wederom
uitermate weinig te beleven, doch de no
teringen konden zich over het algemeen
handhaven. Hetzelfde gold voor de cul-
tuurmarkt, ook hier had de activiteit wei
nig om het lijf. Op de beleggingsmarkt
tenslotte trokken de voornaamste soorten
opnieuw een kleinigheid aan.
Prolongatie 3 procent.
(Advertentie)
P0NTH0UB
IN OKTOBER
FEUILLETON -
door
MENNO DE MUNCK
49
„Zij heeft zich van jouw terugkeer
heel veel voorgesteld, Maarten. Denk
je eens Ln, wat het voor haar bete
kende, jullie telegram.... Zij zou je
eindelijk terugzien; en zij zou ook
Britta ontmoeten.... Maar wat is er
van terechtgekomen Dat jij hier
ziek aankwam, is alleen maar jam
mer; en dat je het haar niet wilde
zeggen kan ik mij voorstellen. Ik kan
ook begrijpen, dat je het zelf niet
wilde geloven; dat je het jezelf niet
wilde toegeven, al was dat dan ook
dom. Het is nooit goed, de werkelijk
heid niet te willen zien... Je hebt nu
de moed gehad, toe te geven wat je
scheelt, maar nu moet je ook nog zo
dapper zijn om door te gaan. Er is
geen enkele reden om hier te liggen,
maar er zijn wel redenen om op te
staan. J,e bent dat aan je werk ver
plicht; en aan je moeder en aan je
vrouw en ook aan jezelf. Weet je nog
wel, dat je eens op een avond bij mij
gekomen bent, om mij fce vragen of
je vader wel weer beter kon worden?
je vertelde me toen, dat je meer wil
de dan Guttenaer; en jé vroeg mij. of
ik dat verkeerd vond. Je was zelfs
bang, dat ik je eerzuchtig zou vinden
en ik heb je toen eerlijk gezegd, dat
dat niet het geval was. Ik vond je ook
niet eerzuchtig.... Ik vond het eigenlijk
heel gewoon, dat je weg wilde en ik
was er zelfs blij om; voor jou. Daar
bij komt, dat je er iets van gemaakt
hebt. Je hebt veel bereikt; je hebt
concerten gegeven en recitals en dat
maakt alles goed, Maarten! Die ne
gen jaren van eenzaamheid van je
moeder en het verdriet, dat je vader
"er een tijdlang van heeft gehad; het
valt er bij weg; tenminste, als je vol
doende verantwoordelijkheidsgevoel
toont... ik heb gisteren tegen je ge
zegd, dat je iets heel kostbaars hebt
meegekregen; dat je iets is toever
trouwd, waarvoor je behoort te vech
ten. Maar als je nu de moed laat
zakken en al bij voorbaat capituleert
voor iets wat helemaal niet hoeft te
gebeuren, dan ben je laf; laf en on
dankbaar en dan toon je, dat je je
begaafdheid niet waard bent... Je ge
draagt ie dan als die ene dienst
knecht, aie het talent, dat hij van zijn
heer had ontvangen, in de aarde be
groef, en er niet mee woekerde... Zorg,
dat je geen onnutte dienstknecht
wordt, mijn jongen.... Dat is niet no
dig; en het mag ook niet... Je kunt
maandag nog met vertrekken; maar
men wacht op je. Het is je plicht er
voor te zorgen, dat men niet te lang
hoeft te wachten...."
Ik zweeg. Ik hoorde hen nu duide
lijk hijgen. Ik draaide mij om. Hij zat
rechtop in bed en keek mij met gro
te ogen aan. Het was duidelijk merk
baar, dat ik hem geschokt had. Ik
keek rond. Ja, het was dezelfde ka
mer, waar ik hem, ruim dertig ja
ren geleden, ter wereld had geholpen.
Het was, alsof ik hem opnieuw zag
liggen zo teer en uiterst hulpeloos.
Nu lag hij als een volwassen man in
bed en de stoel, waarover zijn kleren
hingen, stond in dezelfde hoek, waar
destijds reeds dagen voor zijn geboor
te, de wieg was geplaatst. Ik had die
wieg zelf naast het bed gezet, die
nacht, en nu, op deze herfstmiddag
liep ik opnieuw naar die hoek, om de
stoel voor hem te halen. Ik plaatste
hem aan het hoofdeinde, onder het
bereik van handen. Zijn handen, die
gaaf waren en sterk en die hij voor
zijn werk zo bitter nodig had. Maar
hoe kon ik hem het geloof in de
kracht er van terug geven? Ik liep
naar de deur.
„Maarten", zei ik, „ik ga naar be
neden. Ik zal Britta vragen, naar je
toe te komen. Je hebt nu geen hulp
nodig; je kunt je best zelf aankleden
maar zij zal het prettig vinden je te
helpen. Ik geef je een half uur; als
je dan niet oeneaen bent, kom ik te
rug, om je zelf te halen. Een half
uur is ruimschoots voldoende, denk
daaraan. Ik heb maar acht minuten
nodig, als ik haast heb en vroeger
kon ik het zelfs in vjjf..."
Ik wachtte met Lydia in de zitka
mer. Zg was heel stil, het scheen,
alsof zij twijfelde aan mijn verzeke
ring, dat hij bezig was zich aan te
kleden. Zelf was ilt er helemaal niet
bang voor. Ik was er van overtuigd
dat Britta niet alleen terug zou ko
men.
Het halfuur was nog niet verstre
ken, toen de deur openging.
Hij liep moeilijk, maar dat was ken
nelijk een gevolg van de stijfheid in
het gewricht; hij vertoonde geen en
kele pijnreactie. Op mijn vraag of hij
pijn voelde antwoordde hij„Nee, oom
Matthias". Ik zag aan nem dat hij
de waarheid sprak.
Toen ik heenging, ried ik hem aan
zoveel mogelijk in beweging te blij
ven.
„En vergeet de piano niet, Maar
ten", zei ik. „Weet je wel, dat ik je
nog helemaal niet heb horen spelen?"
Hij trok zijn hand uit de mijne te
rug Ik wist, dat ik die middag veel
gewonnen had, maar nog lang niet
genoeg. Toch ging ik niet ontevreden
neen; zijn oponthoud hier zou niet
te lang duren, nam ik mij voor...
Die avond om half tien belde ik in
de spreekkamer het notarishuis .op
Britta kwam aan de telefoon. Maar
ten was om negen uur naar bed ge-
faan, vertelde zij; hij had, op aan-
ringen van haar en Lydia, wat door
het huis gelopen, maar het had hem
erg vermoeid. Hij was bijna direct in
geslapen.
Op mijn vraag of hij enige belang
stellingvoor de piano had getoon, ant
woordde zij ontkennend. Ook was hij
niet erg spraakzaam geweest. Over
zijn werk had hij met geen woord
gerept. Bij haar mededeling, dat zij
zijn impressario had gemeld dat hij
ziek was en maandag nog niet kon
afreizen, had hij gezwegen...
Haar stem klonk neel bezorgd,
toen zij dit vertelde. Ik stelde haar
gerust en zei, dat ik de volgende dag
weer zou komen. „Over een week is
hij er weer bovenop", zei ik.
„Dat moet Britta! En zie hem aan
het werk te krijgen".
„Over een week? Dacht U heus,
oom Matthias?"
„Ja kind, dat moet. We zijn nu op
de goede weg".
„Ja", Haar stem klonk plotseling
veel opgewekter.
„En probeer hem over te halen tot
een wandeling. Hij moet in beweging
bltfven. Dat is belangrijk".
„Ik zal mijn best dóen, oom Mat
thias".
Het lukte haar werkelijk. Ik trof
die maandag alleen Lydia thuis;
Maarten en Britta waren juist uit
gegaan. Hij was veel opgewekter,
vertelde Lydia; hij was die ochtend
om negen uur opgestaan, en had eerst
wel moeilijk gelopen, maar dat was
gaandeweg beter geworden. De piano
had hij echter niet aangeraakt, en hij
had ook geen enkele belangstelling
getoond toen Britta over zijn werk
had gepraat.
Op Lydia's verzoek iets te spelen
had hij moedeloos het hoofd geschud
„Ik kan niet", had hij gezegd. Hij
was ook nog niet op zijn kamer ge
weest, sinds hij weer uit bed was
gekomen.
Hoewel ik dit min of meer had ver-
waeht, stelde liet mij toch teleur. Ik
liet het echter niet merken en lachte
opgewekt tegen Lydia. „Het komt
best weer in orde, kind", zei ik.
„Zou je heus denken, Matthias?"
Zij keek mij hoopvol aan.
Ik knikte overtuigd. O ja! Toen viel
mijn blik op de pul met chrysanten,
die op de tafel stond. Er hing een
kaartje aan.
„Ik heb je al vaker gezegd, dat ik
een nieuwsgierige oude man ben, Ly
dia", zei ik, terwijl ik overeind kwam
en het opschrift las. De bloemen wa
ren van Marian. „Met de beste wen
sen voor je herstel". Het stond in
blokletters onder haar naam geschre
ven.
Het schokte mij niet. Ik had geen
ogenblik aan deze mogelijkheid ge
dacht, maar nu ik er voor stond, wek
te het slechts blijdschap en geen ver
wondering.
Lydia nam mij peinzend op, toen
ik weer ging zitten.
„Marian is ziek geweest, hé Mat
thias?" vroeg zij eensklaps'.
„Vanmorgen vertelde Erna, dat zij
voor een paar dagen naar Brussel
is gegaan. Is zij weer helemaal be
ter?"
„Ja"
Zij vroeg niet, wat het meisje had
gescheeld. Ik voelde, dat zij het wel
begreep. „Wat zei Maarten er van?"
vroeg ik.
(Wordt vervolgd)