KAPPIE ORCAM O DOUWE EGBERTS „HET BOSVARKEN" ONTPLOOIT AL MINDER ACTIVITEIT en de BOEVENKAPITEIN VOORSTEL OVER AANPASSING 0VERHEIDSPENSI0ENEN ESSO EXTRA MOTOROIL „THE DAM BUSTERS", BOEIEND EN MET HISTORISCHE WAARDE de pittige zware shag! l NEUROTONIC 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 19 MEI 1956 BESCHERMING VAN NATUURSCHOON Baldadige jongelui moeten voor straf in park werken. De in de laatste jaren hardnekkig gevoerde acties tegen verontreiniging en beschadiging van de natuur in de recreatie-gebieden van ons land, beginnen vrucht af te werpen. Min der dan voorheen laten bezoekers in de vrije natuur de eigenaars van de bossen de schillen en de dozen en ook het „bosvarken" de door de stich ting werkcomité natuurbehoud en recreatie gelanceerde figuur als de personificatie van de natuurveront- reinigers en -vernielers ontplooit minder activiteit mede dank zij de arbeid van dit werkcomité. In sa- menwerking met het ministerie van O. K. en W. heeft deze stichting een folder samengesteld bestemd voor de schooljeugd, waarin deze jongelui wordt gewezen op de waarde van het in ons land geringe recreatie gebied voor de vakantiegasten en op de schade die aan deze gebieden wordt toegebracht door vernieling, brand of anderszins. Vertegenwoordigers van de pers hebben zich van de gunstige resulta ten kunnen overtuigen tijdens een bezoek aan het temidden der grote steden gelegen Nationale Park „De Kennemerduinen" in Bloemendaal. De directeur, ir. E. C. M. Roderkerk, deelde mede, dat ettelijke duizenden ouderen en jongeren tijdens de afge lopen feestdagen in het park hebben vertoefd, nagenoeg zonder een spoor achter te laten. Ondanks het enorme bezoek van de laatste jaren aan het park wordt het terrein fraaier en beter als natuurgebied, en neemt de vogelstand toe. Bezochten in 1951 ruim 75.000 gasten het park en had den drie man veel werk aan het ver wijderen van de „schillen en dozen", in 1955 registreerde men 240.000 be zoekers en konden twee man het rui men van het afval (en vooral het ledigen van de strategisch opgestelde papierbakken) gemakkelijk aan. „Maar het publiek moet geleld wonden", zo zei ir. Roderkerk, „en wel naar die delen waar b.v. het ravotten van de jongens en het zit ten op de duinen, geen gevaar voor de beschadiging van de natuur op leveren. Bordjes met moderne plaat jes en pakkende teksten wijzen de bezoekers op hun plicht, het weinige recreatiegebied (in Nederland 500 vierkante meter per Inwoner) te be schermen en te behouden. Worden er desondanks baldadige jongelui be trapt op vernieling van de natuur, het verjagen van vogels of het stich ten van brandjes, dan worden ze in overleg met de kinderpolitie op en kele vrije woensdag- en zaterdagmid dagen ni het park te werk gesteld. 21, Buil Boxer keek sttn nieuwbakken kajuitsjongen onheilspellend aan. „Wat hamer, kan je niet antwoorden? 1" bulderde WJ. „Waarom heb je me zo lang laten wachten!" „Ik hoef alleen mijn eigen kapitein maar te antwoor den", zei Okkl fier. „Ik mag een dubbele mastworp zijn als lk jouw eigen kapitein niet ben, brutale aap!" blafte Buil Dozer. „Dan zit je er toch glad naast," antwoordde Okkl onverschrokken. „Ik heb maar één kapitein en dat ls Kapple van de Kraak! HIJ zal ons heus niet in de steek laten, reken maar!" Bull Dozer begon honend te lachen. „Kappie van de Kraak..!" smaalde hij, „die garnaal! Wat kan die nu tegen mij beginnen?" Okki werd rood van kwaadheid. Niemand mocht iets van „zijn" kapitein zeggen! „M-mijn k-kapitein is een reuze vent!" riep hij stotterend van drift. „Hij zal jou wel krijgen, jou en je snertschip!" „Zwijg!" bulderde Bull Dozer. „Ik ben heus niet bang voor die ongelukkige krielkapitein van je. En geef nu op, m'n soep. Vlug!" „Hier heb je Je soep!" schreeuwde Okkl en tege lijkertijd liet de getergde scheepsjongen de dampen de soepterrien omgekeerd op het hoofd van de ka pitein neerkomenl Van staatscommissie- Van Poelje In de vorm van een wetsontwerp met memorie van toelichting heeft de staatscommissie voor de pensioenwet geving, de zgn. commissie-Van Poel je, een interim-rapport uitgebracht betreffende de beperking van de uit betaling van een overheidspensioen bjj gelijktijdige aanspraak op een pen. sioen krachtens de wet op de alge mene ouderdomsverzekering. Aan het interim-rapport is een minderheids- nota van de heer Jac. Olie jr. toege voegd. Volgens de commissie-Van Poelje zal het pensioen moeten gaan bedra gen voor elk jaar in aanmerking ko mende dienst, tot een maximum van 40 dienstjaren, twee procent van de eerste zesduizend gulden van de mid delsom der pensioengrondslagen en 1^% van het gedeelte van die mid delsom van 6000 tot 20.000, met dien verstande, dat het pensioen niet minder zal bedragen dan 1%% voor elk jaar in aanmerking komende dienst, tot een maximum van 40, be rekend over de gehele middelsom tot maximum van 20.000. Reddingboot lijkt op onderzeeër In Denemarken is een volkomen nieuw model reddingboot ontworpen. De boot, die onzinkbaar zou zjjn, is voor het eerst te zien op de Inter nationale visserij ten toonstelling die donderdag te Kopenhagen geopend werd. De „Dana Rescuer" zoals de boot genoemd wordt, is rondom geheel af gesloten als een onderzeeboot en behoeft niet gestreken te worden. De bemanning gaat aan boord, sluit een mangat achter zich en als het schip zinkt blijft de reddigboot dryven. De „Dana Rescuer" heeft een dieselmotor, een observatiekoepel van plexiglas en een holle mast die tevens als antenne en als luchtinlaat dienst doet. In juni vertrekt de boot voor een reis rond de wereld met slechts een man aan boord. Dit model reddingboot werd ontworpen nadat in december 1954 naby Terschelling 29 Deense zeelieden verdronken hoewel zij in sloepen hun zinkende schip, de Gerda Toft, verlaten hadden. Het pensioen zou, volgens de com missie, moeten worden uitbetaald met beperking wegens de aanspraak op het algemeen ouderdomspensioen. Voor de reeds gepensioneerden be veelt de commissie aanpassing aan op de zelfde voet als de nog toe te kennen pensioenen, nadat eerstbe doelde zgn opgevoerd. De wachttijd voor het recht op pen sioen, die thans onderscheidenlijk 10 (ontsalg op eigen verziek), 7 (ont slag niet op eigen verzoek) en 7 jaar (ouderdomspensioen) bedraagt, wenst de commissie terug te brengen tot vijf jaar voor elk der drie moge- lgkheden. De aanpassing der pensioenen zou dienen in te gaan tegelijk met de in werkingtreding van de algemene ouderdomsverzekering. De commissie beveelt aan wijziging der pensioenen te verbinden aan alge mene wijzigingen in het salarispeil van het rijkspersoneel. De commissie heeft verder aanslui tende bepalingen voor het weduwen- en wezenpensioen en het invaliditeits. pensioen voorgesteld. Het verhaal der pensioenbijdrage (premie) bedraagt thans voor pen sioengrondslagen of gedeelten van pensioengrondslagen tot 3000 7.5 pet. van die grondslag. Voor het ove rige gedeelte van de pensioengrond slag bedraagt het verhaal 2 pet. De commissie stelt thans voor het ver haal over de gehele linie op ten hoog ste 7.5 pet, tè stellen. Ambonezen te Haalderen weer aan het werk De Ambonezen uit het woonoord Haalderen (bij Eist), die maandag 't werk hadden neergelegd- uit protest tegen de zelfverzorging, zijn donder dag vrijwel allen zestig h zeven tig man weer aan het werk ge gaan. Kleinere groepen uit andere woon oorden deden hetzelfde. Ordeversto ringen zijn er in geen enkel woon oord geweest. Overal werd een grote mate van zelfdiscipline getoond. President Rhee won de verkiezingen President Syngman Rhee heeft de Zuidkoreaanse presidentsverkiezingen gewonnen hij kreeg meer dan 55 procent van de uitgebrachte stemmen doch de mogelijkheid is niet uit gesloten dat hij zijn derde ambtster mijn ingaat met een vice-president van de oppositie. Volgens de laatste officiële uitslagen kreeg Rhee 5.046.428 stemmen, tegen de progressieve kandidaat Tsjo Bong Am 2.163.808. Er waren 1.855.796 on geldige stemmen. Rembrandt in Rusland De geboortedag van Rembrandt op 16 juli zal in de Sowjet-Unie gevierd worden met een speciale tentoonstel ling van zijn werk in Moskou en met bijeenkomsten in Moskou, Leningrad en andere steden. Rusland bezit een van de uitgebreidste collecties van Rembrandts werk. In het Pushkin museum zullen twaalf zalen geheel aan de Nederlandse schilder gewijd zijn, meer dan driehonderd werken waaronder de zes die Nederland aan de Sowjet-Unie heeft geleend. De feestelijkheden zullen worden ge filmd. Gerard Hengevel d leraar Conservatorium. De pianist Gerard Hengeveld ls met Ingang van 1 september a.s. be noemd tot hoofdleraar piano aan het Amsterdams conservatorium. £sso met de nieuwe verdubbelt U 'de levensduur van Uw motor Met Esso bent U beter uit FILMS IN ZEELAND De vernietiging van de Roerdammen WANNEER MEN verneemt, dat de film „The Dam Busters" (Electro, Middelburg) een oorlogsfilm is, dan ls het gevaar van een verzuchting (Advertentie) in de trant van „alwéér" niet denk beeldig. En inderdaad valt niet te loochenen, dat het hier om een oor logsfilm gaat. Maar het is er een van bijzondere kwaliteiten. Met Michael Anderson als regisseur kwam een sterk dramatisch, boeiend en boven dien historisch waardevol filmwerk tot stand, dat ook bij de verstokte tegenstander van oorlogsfilms nie anders dan waardering kan vinden. rlogs- De film voert terug naar de oor logsdagen van mei 1943. Een formatie Lancaster-bommenwerper slaagde er 17 mei 1943 in de dammen te ver woesten, die de waterstand in de Roervallei regelden. De Roerdammen vormden het waterreservoir voor de Westduitse staalindustrie en het be hoeft nu, anno 1956, wel geen betoog meer welk 'n slag de vernietiging van de dammen voor de Duitse oorl< voering was. Het uitvoeren van het bombarde ment werd lange tijd vrijwel onmoge lijk geacht. Toch lukte het. Het was squadron 617 van de RA..F., dat dit huzarenstukje uitvoerde. Kón uitvoe ren, mede dank zg de vinding van 'n Brits geleerde, die een speciaal soort bom construeerde. In „The Dam Busters", met Michael Redgrave als de geleerde en Richard Todd als de squadron-commandant, ls de sfeer uit die dagen verwonder lijk knap opgeroepen. Een sfeer vol van angst en bijna ondraaglijke spanning, zwaar van dramatiek. „The Dam Busters" is een van de beste oorlogsfilms. „De verzonken schat" (Schouw burgbioscoop, Middelburg) is een rolprent, die grotendeels onder wa ter speelt en waarin dan ook vele bij zonder fraaie onderwater-opnamen te aanschouwen zyn. Dót is de voor naamste verdienste van deze film; het verhaaltje handelt over drie avontu riers die de schat willen opduiken en die daarbij nogal wat moeilgkhe- den ondervinden. Ook aan Jane Rus sell is een rol toebedeeld. In (Grand, Goes) kan men een kgk- Ï3 nemen achter „Tralies van bam- oe"; een film spelend tegen het einde van de Korea-kwestie en han delend over de communistische prak tijken met gevangenen. Het destijds veel besproken „hersenspoelen" wordt in deze rolprent aan de kaak gesteld en de manier waarop enige agenten van de Amerikaanse inlichtingen dienst aan hun gegevens komen waarborgt spannende ogenblikken. Vietore Mature, Guy Madison en Robert Preston spelen de hoofdrollen ln „De redder van fort Shallan" (Al- hambra, Vlissingen), waarin verwoed strijd wordt geleverd tussen militai ren en roodhuiden. Er wordt zelfs 'n compleet fort vernietigd en er moet veel list, moed en behendigheid aan te pas komen om een tweede fort te behouden. Twee pelsjagers tonen zich zeer stoutmoedige lieden, van wie er een ook nog de liefde wint van een bekoorlijke vrouw. Een groots opgezet wild-westepos, met plezierig veel spanning. Wie van toekomstfantasie houdt, kan zgn hart ophalen aan „De on dergang van Mefaluna" (Luxor, Vlis singen). Een bizar verhaal over twee aardbewoners, die terecht komen op een onbekende planeet, waar juist een ruimte-oorlog aan de gang is. Het- feen niet zo voorzichtig gaat. Voor efhebbers een produkt, dat dank zij veel spanning prettige ontspanning biedt. (Advertentie) UW ZENUWEN Wordl U volledig de boos met niet verdovend, maar genezend Het zenuwpreparaat van deze HJ<f P0NTH0UD IN OKTOBER FEUILLETON door MENNO DE MUNCK 44 „Ih welke vorm?" Er klonk nu angst in haar stem. „Dat is niet te zeggen, Britta Er zijn alle mogelijke variaties „Als het ernstiger wordt, is hij dan voor het podium verloren?" „Dat ls niet onmogelijkMaar dan moet het wel heel erg worden." Zij wendde het hoofd af. Haar lip pen beefden, maar zy schreide niet. „Britta", zei ik, „waar je nu aan denkt, is het allerergste. En het al lerergste komt maar zelden voor..." „Wat denkt U er op het ogenblik van?" Zij keek mij nu weer recht aan. „Er zijn allerlei kansen. Het is bij hem nog in het allereerste stadium, maar hij moet heel voorzichtig zijn. Jullie kunnen maandag niet vertrek ken." Zij glimlachte flauwtjes. „Natuur lijk niet. Daar had ik ook niet op ge rekend, dokter „Het is mogelijk, dat htf over een paar dagen weer kan opstaan. Ver moedelijk is dat zelfs wenselijk. Ik zal hem goed onderzoeken. Hij mag in geen geval de moed verliezen..." „Dat heeft hij al, dokter „Dan zal hij die moed terug moe ten krijgen. Jij moet hem daarbij helpen, kind „Ja!" Zij knikte vol overtuiging. ,Ja, ik zal hem helpen!" „Hij zal je hard nodig hebben, Britta", zei ik. „Het kan heel moei lijk voor hem worden Zij vouwde haar handen ineen. Zij staarde naar de vloer. Zo bleef zij lange tijd zitten. Ik kwam overeind en zette mij op de leuning van haar stoel. „Het geluk is een teer bezit, Brit ta", zei ik zacht. „Soms kan het ons uit de handen vallen, voor we het wetenWanneer alles goed gaat ik bedoel: zoals wij het steeds hadden voorgesteld, dan vergeten we dat vaakMaar er kan een tijd komen, dat we verbeten moeten vechten, om het te behouden Ik zweeg, uit angst, dat zij mij niet zou begrijpen. Kon zij mijn ge- daehtengang volgen, en kon ik mij verplaatsen in de hare Zij was mis schien vijfentwintig en ik was twee enzeventig. Had ik op haar leeftijd, ook niet vaak mijn schouders opge haald over de woorden van mensen, die hun leven reeds achter zich had den? Ik keek stil op haar neer. Zij zat in elkaar gedoken haar schou ders waren zo smal en gebogen. Ze deden mij aan de schouders van Ma rian denken. Toen zij eindelijk opkeek, wist ik dat zij het zou kunnen dragen. Zij zou zonder ophouden kunnen vech ten, voelde ik niet alleen om hem te kunnen behouden voor haarzelf, maar ook, om hem de moed te ge ven, die hij nodig zou hebben, als ooit het ergste, dat voor hem zou kunnen gebeuren, zijn bitter deel zou worden. Ik zag het aan haar blik en aan de uitdrukking op haar gezicht. Wij spraken niet veel meer. Ik zei haar, dat ik des middags of des avonds nog zou opbellen, en dat zij mij direct moest waarschuwen, als Maarten wakker geworden was. Het was kwart over zeven toen zij mij uitliet, en reeds geheel licht. Haar hand lag klein en vol vertrou wen in de mijne. Het was alsof ik haar reeds jaren kende, toen zij zei: „Dag oom Matthias Ik zette de auto niet meer in de garage. Toen ik uitstapte, opende Laura de buitendeur reeds. Zij nam mij scherp op, toen zij vroeg hoe het met Maarten ging. „Hoe weet jij, dat ik daar ge weest ben?" vroeg ik verbaasd. ..Van de jonge meneer", antwoord de zij. „Ik werd wakker vannacht van de telefoon. Toen hij weer bo ven kwam, heb ik hem gevraagd wat er aan de hand was." „Je hebt een scherp gehoor", zei ik. Zij reageerde niet, maar ging mij voor naar de eetkamer. Er was reeds gedekt voor het ontbijt. „Ik heb al gegeten", zei ik. Ik had werkelijk geen trek meer. „Moet U ook niets drinken?" „Nee, Laura." Zij protesteerde niet. Zij repte er zelfs met geen woord over dat ik met de auto was gegaan. Mijn bed was opgemaakt toen ik in mijn kamer kwam. Ik sliep on middellijk in. HOOFDSTUK VU. Ik ontwaakte die middag pas om vijf uur. Toen ik beneden kwam, belde ik meteen het notarishuis op. Ik kreeg Lydia aan de telefoon; zij vertelde, dat Maarten nog steeds vast sliep, en dat ook Britta was gaan rusten. De jonge vrouw was tot twaalf uur opgebleven; Lydia was toen wakker geworden en met een opgestaan. Britta had gezegd dat zij zich heel goed voelde en lie ver niet naar bed ging, maar op haar aandringen was zij toch op de sofa in de zitkamer gaan liggen „Even dan", had zij gezegd, maar zij was na een paar minuten inge sluimerd en sliep nu nog. En Elza was om elf uur opgestaan ja, zij maakte het heel goed, veel beter dan gisteren. Zij had bijna geen last. Lydia's stem klonk kalm en be heerst. Haar toestand van de vorige avond had mij met zorg vervuld, maar ik wist nu, dat ik mij over haar gerust kon voelen. Ik zei haar, dat ik de volgende ochtend in elk geval zou komen, maar dat zij mij direct moest opbellen, als Maarten wakker zou worden. Zelf mochten ze hem niet wekken, hoe lang hij ook zou slapen. Ik ging die avond weer op mijn gewone tijd naar bed. Ik verwachtte, dat Maarten wel tot de volgende ochtend zou doorslapen de dosis somnifeen, die ik hem had Ingespo ten, was daarvoor ruimschoots vol doende, en deze overtuiging schonk mijzelf een zeer goede nachtrust. Ik voelde mij de volgende ochtend dan ook uitstekend. Direct na het ontbijt ging ik van huis. Ik wandelde rustig naar het plein, waar Britta mij binnenliet. Maarten was om half acht ont waakt, vertelde zij; zij had juist op gebeld en Laura had gezegd, dat ik reeds onderweg was. Voor ik naar boven ging, zat ik even met haar en Lydia in de zit kamer. Er hing een duidelijk merk bare sfeer van ontspanning in het notarishuis. Lydia had haar zelfbe heersing geheel herwonnen en ook Britta zag er veel beter uit dan de nacht tevoren. Ik wist nu zeker, dat ik mij over hen niet veel zorgen, meer hoefde te maken. Ik zou mij nu helemaal aan Maarten kunnen wijden en aan Marian Britta vertelde, dat Maarten erg stil was. Hij scheen moedeloos ge stemd, onverschillig bijna. Hij had vrijwel niet gegeten slechts met veel moeite had zij hem kunnen overhalen een appel te gebruiken en een glas melk te drinken. Zijn knie voelde hij bijna niet, maar hij had toch geen enkele lust vertoond om op te staan. Toen zij nog even had aangeroerd, dat hun vertrek mis schien moest worden uitgesteld, had hij achteloos de schouders opgehaald en geen antwoord gegeven. Het scheen hem niet te interesseren. Ik ging alleen naar boven. Hij'gaf op mijn kloppen geen antwoord. Toen ik binnentrad lag hij met zijn rug naar de deur. Hij haalde zijn hand langzaam onder de dekens vandaan toen ik hem de mijne toestak. „Zo Maarten", zei ik, „ik hoor, dat je goed geslapen hebt. Hoe gaat het nu?" „Goed, oom Matthias." Het klonk zonder enige overtui ging. Hij was volkomen apathisch; veel erger, dan Britta scheen te denken. Of zou hij tegen haar spraakzamer zijn geweest? Schaam de hij zich misschien een beetje voor mij?. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 4