Strijdvraag in de Tweede Kamer
Blijft de man hoofd in huwelijk
Hoe staat de Kerk tegenover het
vakantieprobleem?
klankbord
V onnis-Jungschlager
naar staatsarchief
ZATERDAG 28 APRIL 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
„In bestuurscolleges beslist de
vrouw over miljoenen..."
Van onze parlementaire redacteur)
De vrouwen in de vertegenwoordige lichamen in de Gemeenteraden,
de Provinciale Staten en de beide Kamers der Staten Generaal spre
ken en beslissen over duizenden mensen en over miljoenen guldens. De
vrouwen in haar eigen huishouding echter, de meest geschikte plaats
voor de vrouw, mogen niets uitgeven zonder de machtiging van haar
man. Zij mogen zelfstandig geen financiële beslissingen nemen. Met
deze vergelijking sloeg mej. mr. Tendeloo van de P.v.d.A. vrijdagmid
dag in de Tweede Kamer, waar het wetsontwerp tot opheffing van de
handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw behandeld werd, de
spijker op de kop. Zij vestigde er de aandacht op, dat deze hande
lingsonbekwaamheid de gehuwde vrouwen maatschappelijk gelijkstelt
zy hoewel zelf niet getrouwd, de toestand zoals deze tot dusver be-
met minderjarigen en met onder curatele gestelden. Geen wonder, dat
staan heeft, afkeurde en zich met grote instemming met de beginse
len van het wetsontwerp verenigde.
Mej. Tendeloo onderwierp een
aantal bepalingen van het ontwerp
aan een nauwkeurige beschouwing
en gaf daarbij haar wensen om
trent een verbeterde redactie te
kennen. In het algemeen was zij
zeer met het wetsontwerp ingeno
men, dat volgens haar een goed
bruikbaar systeem voor de hande
lingsbekwaamheid van de gehuwde
vrouw biedt en waarnaar sterk
door de vrouwen in Nederland is
verlangd.
üllilll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Rechten die men j
de vrouw j
toedenkt
In vergelijking met het recht,
dat tot dusver steeds gegolden
heeft, bevat het gewijzigde wets- M
ontwerp tot opheffing van de
handelingsonbekwaamheid van
de gehuwde vrouw de volgende
voornaamste punten. Een vrouw 11
ook al is zij in gemeenschap van
goederen getrouwd, kan een
bank- en girorekening op eigen
naam hebben. De man kan zon-
der machtiging van de vrouw
niet over de saldi beschikken
dan alleen wanneer het geld van js
de gemeenschap is en de rech-
ter het beheer van de saldi aan
de vrouw, ontneemt, omdat de
vrouw weigert aan de man in-
lichtingen te geven of omdat zij
zich aan wanbeheer schuldig
maakt. De vrouw kan zonder M
machtiging van de man een be-
roep of bedrijf uitoefenen. Voor f§
de schulden, die de vrouw in
deze kwaliteit aangaat is zij
met haar eigen goederen aan-
sprakelijk en ook met de ge-
meenschapsgoederen. De man
kan alleen door een rechterlijke
tussenkomst voor die schulden
niet aansprakelijk zijn. De man
kan onroerend goed van de ge-
meenschap niet vervreemden
zonder toestemming van de
vrouw of van de rechter. De
vrouw kan zelf beschikken over
wat zij uit arbeid, beroep of be-
drijf verdient. Dit geldt ook als
man en vrouw in gemeenschap
van goederen zijn getrouwd.
Wanneer de man zich aan wan-
beheer van de gemeenschaps- M
goederen schuldig maakt kan de
s rechter het beheer van die goe-
deren aan de man ontnemen en
j= aan de vrouw geven. Huwelijkse
voorwaarden zullen tijdens het
huwelijk ook nog kunnen wor- ee
H den gemaakt of gewijzigd. Het
spreekt vanzelf, dat daarvoor
EE overeenstemming tussen man
H en vrouw noodzakelijk is. Bo-
EE vendien is daarvoor toestem- p
H ming van de rechter nodig. Ge-
durende de eerste jaren van het ee
ee huwelijk kan dit niet
minimiminI
NIET BEVOEGD: Wethouder Bob
Kolliner in El Paso (V.S.) wilde een
goede beurt maken bij zijn stadge
noten en reed een bus achterop,
waarvan de chauffeur de snelheids
limiet overtrad. Hij sleepte de man
voor de rechter waar hij zelf een
boete van 25 dollar kreeg omdat hij
de limiet had overtreden en evenmin
enige bevoegdheid bezat om een der
gelijke overtreding ambtelijk te con
stateren.
GELUKKIG LEVEN. In Windsor,
Ontario, vierde kapitein Wellington
B. Sphears, die vele jaren op de me
ren voer, zijn 107de verjaardag. Na
tuurlijk werd hem de traditionele
vraag gesteld hoe Hij dit presteerde.
„Ik dronk alle whisky en rookte alle
zwarte sigaren, die mij aangeboden
werden", zo vertelde de kapitein.
„En als ik ze nu krijg, doe ik het
nog".
WREEDHEID. Een inwoonster van
Boston heeft echtscheiding op grond
van wreedheid gekregen omdat zijn
vrouw een paar fazanten gebakken
in plaats van gebraden had. Hij
had een belangrijke relatie te eten
gevraagd en toen hij zijn vrouw
vertelde dat fazant altijd gebraden
moet worden, gooide zij hem de ge
bakken vogel in het gezicht en ver
liet het huis.
Aan gezien de Kamer nog pas op
10 en 11 april uitvoerig over de posi
tie van de gehuwde vrouw tegenover
het huwelijksvermogenrecht had ge
sproken, de Kamer besliste
toen met 56 tegen 16 stemmen,
dat bij de verlenging van han
delingsbekwaamheid aan de gehuw
de vrouw de wettelijke gemeen
schap van goederen in die zin behoort
te worden geregeld, dat de rechtspo
sitie van man en vrouw ten aanzien
van hun gemeenschappelijk vermogen
gelijk is beperkte prof. Gerbrandy
(a.r.) zich tot enkele opmerkingen.
Hij verklaarde voor het opheffen van
de handelingsonbekwaamheid van de
gehuwde vrouw te zijn en zette uit
een, dat hij tegen de volledige gelijk
stelling van man en vrouw ten op
zichte van het huwelijks vermogen-
recht was geweest, omdat het sy
steem van minister Van Oven in we
zen minder brengt, dan wijlen prof.
Donker bedoelde te geven.
Mr. Baron van der Feltz had be
toogd, dat eigenlijk gesproken
moet worden van een wetsontwerp
tot „gedeeltelijke opheffing van de
handelingsonbekwaamheid" en hij
had zich scherp gekeerd tegen de
voorstanders van de gelijkstelling,
die als het op de consequenties van
het standpunt aankomt en als de
minister die gelijkstelling in het
wetsontwerp vastlegt, terugkrab
belen. Daarmee had deze Zeeuwse
afgevaardigde duidelijk prof. Ger
brandy op het oog. Zoals te be-
Erijpen was steunden de dames
ips-Odinot (c.p.) en Stoffels-van
Haaf te (v.v.d.), beiden zelf ge
huwd, met enthousiasme het ont
werp.
Ook de heren Lemaire (knp) en van
Rijckevorssel (kvp) verklaarden zich
voorstander van de opheffing van de
handelingsonbekwaamheid. Laatstge
noemde verdedigde een amandement
om in het wetsontwerp de bepaling op
te nemen, dat de man het hoofd van
de echtvereniging is. In 't tegenwoor
dige burgerlijke wetboek komt deze
uitspraak voor. Het ontwerp bedoel
de juist mede het desbetreffende ar
tikel uit het wetboek te.lichten.
Enige leden van de K.V.P., de K.N.P.
en de A.R.P. hadden voorgesteld het
artikel te handhaven. Voor de hande
lingsonbekwaamheid van de gehuw
de vrouw heeft het geen rechtsstreek-
se betekenis doch wel voor het lonen-
en het familierecht en voor andere
delen van het administratief recht.
Daarom hechtte de heer Van Rijcke
vorssel eraan. Aangenomen mag wor
den, dat het amendement de stemmen
zal krijgen van de K.V.P., de A.R.P.,
de K.N.P. en de S.G.P. Als nog enige
christelijk-historlsche afgevaardigden
er voor stemmen heeft het kans aan
genomen te worden. Woensdag ant
woordt de minister.
„Zeer belangrijk
voor de toekomst"
Rechter Maengkom heeft vrijdag
in de laatste zitting in de zaak-
Jungschlager medegedeeld, dat hij
geen uitspraak zal doen, nu de be
klaagde is overleden. Na de zit
ting vertelde hij aan verslaggevers
dat zijn vonnis inzake Jungschla-
ger, dat was opgesteld vóór diens
dood, bewaard zou worden in het
staatsarchief. Hij voegde hieraan
toe, dat hy deze documenten „zeer
belangrijk voor de toekomst" acht
te.
Op een vraag om nadere uitleg
zei hij, dat indien iemand „bij
voorbeeld Nederland" kritiek
op het proces zou leveren, de docu
menten als bewijs zouden kunnen
worden gebruikt.
De zitting van vrijdag de 65e
duurde slechts tien minuten.
De officier van justitie, Soenarjo,
legde een attest over, waarin wordt
verklaard, dat de heer Jungschla-
fer is overleden aan een hersen-
loeding. Soenarjo verklaarde, dat
hoewel volgens het Indonesische recht
een proces eindigt met de dood van
beklaagde, het beter zou zijn, indien
de rechter in dit. geval een uitspraak
zou doen, daar er practische vragen
zijn, zoals wie de kosten van het pro
ces moet betalen.
Prins Bernhard heeft vrijdag in zijn
functie van inspecteur-generaal van
de Koninklijke Luchtmacht, een be
zoek gebracht aan onderdelen van dit
wapen te Nijmegen. Op het Molen-
veld bij de Krayenhof-kazerne woon
de de vorstelijke bezoeker de oefe
ningen bij van de verschillende onder
delen van het instructie-regiment van
de luchtmacht. De foto laat zien hoe
Z.K.H. het oefenen van de manschap
pen op de stormbaan gadesloeg.
De rechter antwoordde, dat de staat
de kosten voor zijn rekening zal ne
men.
Een getuige a charge,die in de rechts
zaal aanwezig was, zei tegen de rech
ter, dat dit niet eerlijk zou zijn tegen
over het volk.
Na de zitting vrueg de rechter aan
mevr. Bouman, of zy van plan was,
uit Indonesië te vertrekken. Mevrouw
Bouman antwoordde, dat zy nog an
dere zaken te behartigen heeft. Zij
treedt immers ook op als verdedigster
van de heer Schmidt. De getuige die
reeds eerder een opmerking had ge
maakt, schreeuwde daarop „Vervolg
haar!" Toen mevrouw Bouman de
rechtszaal verliet, zei zy tot rechter
Maengkom: „Een zware last moet
van uw schouders zyn gegleden".
„Oude" ruzie over
mwoningsmoeilijkheden
De 62-jarige E. S. was dezer dagen
aan het kolen scheppen op de zolder
van zijn woning aan de Columbus-
straat in Den Haag. toen hij plotse
ling een schaduw over zich zag val
len. Achter hem stond de 75-jarige
W. V., die dreigend een mes in zijn
opgeheven vuist hield, gereed om toe
te steken. Deze oude heer bewoont 'n
zolderkamertje bij S. Tot diens grote
ongenoegen, want tegen V. heeft S.
een ontruimingsprocedure aanhangig
gemaakt. De hoofdbewoner hief zijn
kolenkit als schild op en deed een
stap achteruit. Daardoor viel hij rug
gelings in de kolen. De bejaarde en
boze V. sprong op hem en stak. S.
kreeg maar een klein sneetje in zijn
kin. Deze pakte daarop V. het mes af
en gaf het aan zijn vrouw, die inmid
dels te hulp was geschoten. De 75-ja-
rige wilde hierop het mes van de
vrouw afpakken. Hij greep daarbij 't
lemmet stevig vast. Omdat zijn te
genstandster niet wilde loslaten,
kreeg hij een diepe snee in zijn hand,
zo diep dat enige pezen werden door
gesneden. De ..messentrekker" ligt nu
m het r.-k. ziekenhuis aan het West-
einde.
#In Den Haag is donderdag overleden
dr C. Beekenkamp, hoofd van de afde
ling Algemene Zaken van het Landbouw-
Economisch Instituut, ln de jaren 1945—
1940 voorzitter van de Persraad.
In Middelburg heeft men gis-
M teravond kunnen zien hoe de
,^Lange Jan" de 89 meter hoge
toren van Zeelands hoofdstad,
in een zee van schijnwerper-
M licht baadde. Deze vreugde
H duurde echter maar kort, want
H het betrof hier een proef. Zo-
als bekend zal de „Lange Jan"
een verlichting krijgen, waar-
voor de gemeenteraad indertijd
|e een krediet van 60.000 voteer-
de. Gisteren is nu de install(t-
tie aan een proef onderworpen,
H die zo op het oog althans
goed afgelopen moet zijn.
1 Foto P.Z.C.)
IlllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllI
Uitkering over 1955 in
Grafisch Bedrijf
De werkgevers- en werknemers
organisaties in het grafische bedrijf
hebben in een vrijdagmiddag gehou
den vergadering besloten om de
werkgevers te adviseren aan hun
werknemers alsnog een uitkering te
verstrekken uit de winst over 19a5.
Geadviseerd wordt, de uitkering te
verstrekken aan de werknemers, die
op 5 mei 1956 bij hun werkgever in
dienst zijn en naar verhouding van
de tijd in 1955 bij hun werkgever in
dienst zijn geweest.
Reeds gedane uitkeringen, welke
kennelnk gegrond zyn op de bedrijfs
resultaten van 1955, kunnen worden
gecompenseerd.
Het overleg met betrekking tot een
eventuele loonsverhoging met ingang
van september 1956 zal worden voort
gezet.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Hervormde Kerk heeft thans
eigen recreatiecentrum
Onlangs hoorden wij het vehaal van een kerkeraad van een nogal
grote gemeente, ergens in ons land, waar men voor gemeenteleden rei
zen georganiseerd had. Het was klein begonnen, een tour van een enkele
dag met een autobus vol. Er was een bepaald doel, waar men een kijkje
wilde nemen. Na die eerste, goedbevallen, reis, werd het besluit geno
men dit in komende jaren te herhalen. Dat is gebeurd en zoals dat dan
gaat, kwam het doel van de reis steeds verder weg te liggen. Voor dag
en dauw moest men op stap, om pas na middernacht terug te keren. De
eendaagse tocht werd er een van twee dagen en tenslotte werd er een
weekend van gemaakt. Doch niet alleen zat men verlegen met het steeds
verder liggende doel van de reis, ook de aantallen reislustigen namen
steeds toe. In plaats van het ene busje waarmee men begonnen was, waren
nu reeds twee grote moderne bussen gekomen, die twee mogelijkheden
boden, een weekend en een tocht v~ één dag.
Dat is de tijd van tegenwoordig!
De mensen hebben hun vrije dagen of
ze nemen die en dan willen ze wel
eens iets meer van ons land en van
Europa zien. Er is bijna geen dorp
waar men niet één of meer „reisve-
renigingen" kent. Iedere week wordt
er „ingelegd" en wanneer het voor
jaar gekomen is houdt men een ver
gadering om te overleggen waarheen
men gezamenlijk zal gaan.
We kunnen ons over deze reislust
alleen maar verheugen. Reizen ver
breedt de blik. Men ziet eens wat er
in andere streken is en wat daar om-
faat. Alleen zouden we wel opmer-
ingen willen maken over de verre
tocht en het doel. Er zit toch niet veel
plezier in en er ligt niet veel leer
zaams in wanneer men alleen maar
een zo groot mogelijk aantal uren op-
fepakt zit in een bus. Maar dit
oet hier verder niet ter zake.
De vraag die ons interesseert is de
ze, of het niet te ver gaat dat een
kerkeraad zich tot een reisbureau
promoveert of degradeert, al naar
men daarover zijn opvattingen heeft.
Behalve de vrije dagen heeft een
steeds groter wordend deel van ons
volk een week betaalde vakantie. In
het laatste nummer van „Diakonia",
het maandblad ten dienste van het
diakonaat der Ned. Herv. Kerk, von
den we dat meer dan 1 f7 miljoen Ne
derlandse werknemers kan genieten
van zo'n week betaalde vakantie. De
vraag werd daar gesteld wat men met
deze vakantie doet. „Het merendeel
hiervan is nog steeds om overwegend
practische en financiële redenen ge
doemd deze vakantieweek in eigen
woonplaats door te brengen".
Op deze wijze heeft zo'n vakantie
niet het meeste nut, want het belang
rijke is dat je er eens even helemaal
uit bent. Maar, wat doen degenen
die er wel uitgaan In de vakantie
maanden zyn de hotels en pensions
meestal volgeboekt. Een heel kleine
minderheid slechts kan hiervan ge
bruik maken Vooral voor 'n gezin met
kinderen is deze vorm van vakan
tie nemen te kostbaar. Daarom zoekt
men naar andere middelen. Kamers,
(Vervolg op pag. 4)
Hoffman uit Saarparlement
verbannen
De uit twaalf leden bestaande af
vaardiging van de christelijke volks
partij liep vrijdag kwaad het Saarpar
lement uit protesterend tegen een ver
bod waardoor de partijleider Johannes
HANDELINGSBEKWAAMHEID GEHUWDE VROUW
Het Wereldgebeuren.
Koude douche
Hoffmann het gebouw niet binnen
mocht. Hoffmann, die premier ge
weest is van de Saar tot hij zich na de
voor hem ongunstige verkiezingsuit
slag terugtrok, werd uit het Darle-
mentsgebouw verbannen door de zo
genaamde Vaterland Liga, zijn poli
tieke tegenstanders die pro duits zijn
en die Hoffmann zelf verbande toen
hij premier was.
Na de geestdriftige ontvangst, die
hun vorig jaar overal te beurt
viel op hun reis door Azië, moet
het voor de Russische leiders Boel-
ganin (premier) en Kroesjtsjew
(eerste secretaris van de enige Russi
sche partij, de communistische) een
soort koude douche geweest zijn, zo
als het Britse volk hen bekeek: koel,
gereserveerd, niet terugzwaaiend wan
neer Boelganin de hand ophief. En bo
ven het publiek altijd weer anti-Sow-
jet-leuzen, die werden gedragen door
bannelingen van achter het ijzeren
gordijn.... Neen, het zou voor de he
ren geweest zijn om er tureluurs van
te worden, ware het niet, dat zij het
al eerder hebben meegemaakt om te
genstanders om zich heen te hebben.
Vooral Kroesjtsjew kan ervan mee
praten, hoe vervelend het is wanneer
men zich door vijanden omringd weet,
al was het hem nog nooit eerder over
komen, dat duizenden mensen op de
trottoirs stonden zonder bereid te zijn
om te juichen, alleen maar gekomen
om die twee praatjesmakers uit het
Kremlin nu eens met eigen ogen van
nabij te zien.
Kroesjtsjew werd in de dertiger ja
ren door wijlen dictator Stalin,
die hij tegenwoordig zo verguist
naar de Oekraïne gestuurd, waar hij
onbarmhartig iedereen liet verwijde
ren, die de planen van 't Kremlin in de
weg stond. Intussen tapte hij met de
boeren mopjes en de befaamde wodka,
die de lippen losmaakte. Maar de
agressieve schimpscheuten, waarmee
hij in Azië de lachers op de hand had,
waren, naar dezer dagen bleek, niet
helemaal te rijmen met het gevoel
voor humor van de Engelsen. Er werd
niet hard gelachen, toen hij op zijn
eigen manier uit de hoek kwam bij de
Engelse Tower, waar iemand uitleg
de. „De raven in deze toren worden
beschermd, want de legende zegt, dat
het Britse rijk zal vergaan, wanneer
ze verdwijnen".
„Ik zie geen raven.." zei Kroesjtsjew
toen.
Boelganin en Kroesjtsjew waren
met Eden eens, dat „alles in het
werk moet worden gesteld om
het handhaven van vrede en veiligheid
in het Nabije en Midden-Oosten te
vergemakkelijken en zij vonden dat
aan de Verenigde Naties daarom de
nodige steun moet worden gegeven.
Terecht neemt men in geallieerde krin
gen wat dit betreft een afwachtende
houding aan: de Russen moeten nu
meer eens met daden tonen, dat zij
inderdaad ervan afzien om de gevaar
lijke brand in die contreien verder op
te stoken.
In het communiqué werd onver
bloemd verklaard, dat men het niet
eens was geworden over de manier,
waarop de veiligheid van de Europese
staten moet worden verzekerd. Dat
gedeelte zal vooral in Duitsland met
teleurstelling zijn vernomen, al had
men daar geen grote verwachtingen
van het bezoek, wat de eventuële her
eniging van het land betreft. Volgens
Eden zit er perspectief in de handels
besprekingen. Op dat gebied is, naar
bet schijnt, voor het land waarvan hij
premier is, Groot-Brittannië, inder
daad iets bereikt,
Vistgesteld werd, dat men eikaars
nationale onafhankelijkheid en
soevereiniteit moet eerbiedigen
en dat men zich niet mag bemoeien
met de binnenlandse aangelegenheden
van anderen. Dat was de basis voor
de vriendschappelijke samenwerking
en vredige co-existentie van alle lan
den, wat ook hun sociale stelsels zijn.
Maar hieraan werd niet toegevoegd,
dat het al tot zo'n vriendschappelijke
samenwerking gekomen is. Dat zou
dan ook een onjuiste bewering zijn.
De Russen hebben immers totnutoe
niet volgens deze principe geleefd.
Met de binnenlandse aangelegenheden
in andere naties hebben zij zich maar
al te veel bemoeid....
Veel mensen achter het IJzeren Gor
dijn zouden erover kunnen meespre
ken, als zij het durfden. En het respect
voor de onafhankelijkheid en soeverei
niteit van anderen is in Rusland ook
niet sterk ontwikkeld. Men weet ech
ter in Moskou dat men op het ogen
blik op deze aardbol moet samenleven
met andersdenkende naties. Aan een
wereldoorlog om de communistische
heilstaat tevestigen behoeft men niet
te denken met de allesvernietigende
atoombommen, die ook de tegenstan
der heeft. Maar het Leninistische
ideaal is gebleven: het communistische
stelsel uit te breiden, waarbij het doel
de middelen heiligt. Kroesjtsjew heeft
al herhaaldelijk laten blijken, dat hij
onder de gegeven omstandigheden het
meest ervoor voelt, om met anders
denkenden tot „volksfronten" te ko
men om zo de communistische invloed
uit te breiden. De Engelsen wisten dit.
Vandaar, dat zij zo zwijgend op de
stoepen stonden toe te kijken.
NIKITA KROESJTSJEW
ik zie Reen raven
