KLEINE ZEGE IN „NEL" VAN DE URN El
j[Éjj|k Nederland naar triomf
Hollandse defensie gaf actieve
Belgen in eerste helft geen kans
Eersi na half uur bracht Appel
keeper Gernaey in moeilijkheden
MAANDAG 9 APRIL 1956
PROVINCIAL F: ZERO WUB, COURANT
ï-t. Een der hachelijke situaties voor het ~m -_- -j-
Belgische doel. Een hoog opspringen- 1 I m I II
LWfcs^M SnhnPTriP V on Hat H^rt ctnwnp
- r^fs"mno'gsrri^ ULII/1IC111C dll 11 Cl IlclI L oLU VVIIC
S&!//j8P y leer voor zijn voeten zal komen.
(Van or
EINDELIJK Oranje heeft in „de hel" bij Antwer
pen de Rode Duivels weer eens op de knieën gekre
gen En ongetwijfeld kan men deze triomf beschou
wen als één van de gedenkwaardigste wapenfeiten,
die ons nationale team na de bevrijding bevocht.
Want met deze overwinning werd radicaal een einde
gemaakt aan een periode, waarin Nederland niet
minder dan zesmaal achtereenvolgens op het gevrees
de veld van Deurne werd gevloerd! Toch werden de
55.000 toeschouwers ditmaal niet van het begin tot
het einde gevangen gehouden in een beklemmende
sfeer van emotie, bezieling en geestdrift. In de eerste
helft zelfs vlamde het enthousiasme vrijwel geen en
kele keer fel op. Het bleef vooral van de zijde der
Nederlandse supporters meestentijds bij een be
deesd, wat beleefd applaus. En in die periode was er
slechts één Nederlander, die af en toe spontane uit-
i sportredacteur).
barstingen van vreugde kon veroorzaken onder het
Nederlandse legioen: Cor van der HartZijn optreden
was zo verbazingwekkend en zo imponerend, zo ver
bijsterend subliem, dat allen die hem aan het werk
zagen zich met het verstrijken van de speeltijd steeds
beter realiseerden, dat hier beslist één der grootste
stoppers van Europa aan het werk was. Hij verdedigde
zo volkomen superieur, hij maakte steeds zo volkomen
grondig de Belgische aanvalsgolven kapot, dat men
bewondering moet hebben voor de Rode Duivels. Zij
immers moesten hun aanvallen opbouwen met de vrij
wel onomstotelijke zekerheid voor ogen, dat Cor van
der Hart met een ijskoud gezicht de bal zou bemach
tigen om daarna de basis te leggen voor een nieuwe
Nederlandse aanval. In feite heeft Cor van der Hart
deze wedstrijd voor Nederland gewonnen
In de tweede helft tekende zich langzamerhand een omwenteling af. Het
passieloze voetbal van voor de rust werd langzaam omgetoverd in een felle,
meeslepende strijd tussen twee oude rivalen. En de hel barstte plotseling
in een wurgende spanning los, toen een razend schot van de Nederlandse
midvoor Koopal de Belgische netten bijkans deed scheuren. Plotseling liet
het legioen der zuiderburen zijn machtig geluid horen en vele minuten
lang werden Belgische stormlopen gestuwd door een orkaan van enthou
siaste aanmoedigingen uit duizenden Belgische kelen. Maar ook de Neder
landers roerden zich in die tijd meer dan ooit in de eerste helft en bij een
Oranje-aanval weerkaatste het gejuich van het Hollandse legioen tussen de
volgepakte tribunes. Dit tomeloos enthousiasme duurde echter te kort om
het duel tot een onvergetelijk epos van een hartstochtelijke strijd tussen
twee scherpe rivalen te maken
In passieloze sirijd misien Rode
Duivels stootkracht (0-1)
Deze 1O-overwinning van het Niet zo mathr
Oranje-team was zeker niet zo in- matig
drukwekkend als de triomf, die in
het Düsseldorfse Rijnstadion werd
bevochten. In de eerste helft speel
den de Nederlanders; te weinig
agressief, ook te weinig geraffineerd
om dit deel van de wedstrijd op
naam van Oranje te brengen! On
miskenbaar waren de Rode Duivels
in die neriode beter.
In vloeiende combinaties lieten zij
de bal over de groene mat glijden en
met een grote dosis raffinement en
een vleugje genialiteit bouwden zij
een fonkelend aanvalsspel op. Dat
zorgvuldig in elkaar gepaste aan
valsspel miste echter originaliteit en
het werd met een tekort aan impro
visatievermogen uitgevoerd. Cor van
der Hart, Wiersma en Kuys hadden
het wat steriele spelletje al spoedig
door en het was bijzonder sneu voor
de Rode Duivels, dat hun geraffi
neerd aanvalsspel op de eindstreep
steeds weer als het spreekwoordelij
ke kaartenhuis in elkaar stortte. Ze
ker, vooral in het eerste half uur,
barstten er dikwijls schoten los uit
de Belgische aanval, maar in acht
van de tien gevallen waren het on
zuiver gerichte schoten. Dat geen
der vele kansen benut werd, toont
de machteloosheid der Belgen wel
In die periode was de Neder
landse achterhoede en middenli
nie defensief voortreffelijk, maar
met uitzondering van Van der
Hart kwamen de Oranje-verdedi
gers niet aan de opbouw van het
spel toe. Er werd ontstellend
slecht geplaatst! Bovendien be
greep men elkaar te dikwijls niet.
Na de rust ging dat echter heel
wat beter en er kwam toen ook
meer stootkracht in de Neder
landse aanval, doordat Bosselaar
en De Bruyckere minder op het
middenveld hoefden te assisteren.
De Nederlandse voorhoede had
het overigens niet makkelijk, want
de defensie der Rode Duivels was
zeker niet zo matig alrf vele Belgi
sche bladen ons hadden willen doen
geloven. Ongetwijfeld zullen de Bel
gen tevreden zijn geweest met de
opstelling van Vai Kerkhoven als
stopper, want meestentijds wist hij
Koopal aan banden te leggen, zodat
de backs der Rode Duivels niet
naar binnen hoefden te komen en
dus de vleugels konden bewaken.
Bovendien had de Belgische defen
sie een voortreffelijke steun aar
Huysmans, die zonder twijfel één
der beste spelers van onze zuider
buren was. Als schakel tussen de
fensie en aanval is de kleine Beer
schot-speler zjjn gewacht in goud
waard!
Technisch knap
De technisch knapste man in de
Belgische aanvalslinie bleek de 13-
jarige, gebrilde rechtsbuiten Jurion
te zijn. Met dwarrelende dribbels
stichtte hij keer op keer gevaar
ook wat spelinzicht betreft, deed
deze knaap niet veel meer onder
voor de geroutineerde Mermans, die
nog altijd zijn meesterschap kon
tonen, maar die af en toe een adem
pauze nodig had.
Met Jurion op de Belgische rech.
tervleugel kreeg Kuys een moeilijke
opgave, zo moeilijk, dat hij enkele
malen faalde, maar Van der Hart
zag dan steeds het gevaar aanko
men. Wiersma had het tegen Orlans
op de linkervleugel beslist minder
moeilijk en dat toonde hij ook.
Als gewoonlijk demonstreerde
De Munck in het Nederlandse doel
weer een toonbeeld van rust. Zijn
getimed uitlopen was subliem en
zijn strategische samenwerking met
Cor van der Hart voorkwam vele
hachelijke situaties. Men zou deze
keeper alleen kunnen verwijten, dat
hij bij het uittrappen wat langzaam
optreedt en de Belgische middenli
nie zodoende gelegenheid geeft po
sitie te kiezen.
In de middenlinie speelde Klaas-
sens enige tijd op halve kracht,
doordat hij enige minuten krimpend
van de pijn op de groene mat had
gelegen na een botsing met Huys
mans. Langzamerhand toonde hij
zich echter weer de verbeten en
vechtlustige strijder, die voor de
rust helaas wat te dikwijls in zijn
oude fout verviel: slecht plaatsen.
Gemis aan techniek
De andere Nederlandse halfspeler
heeft zich ongetwijfeld voor lange
tijd van een plaats in het nationale
team verzekerd, want Notermans
speelde meestentijds met de felheid
van een foxterrier en verraste vaak
door tactisch opstellen.
Ondanks schutters als Appel en
Koopal imponeerde de Nederlandse
aanval ditmaal niet door veel
stootkracht, al kon men wel enkele
gloeiende kogels van dit tweetal
aantekenen. Vanzelfsprekend ging
veel belangstelling uit naar het op
treden van De Bruyckere. Het was
zeer beslist niet zijn slechtste inter
land, maar deze speler heeft toch
een te groot gemis aan techniek om
tot internationale hoogte te stijgen.
Zijn yver en werklust waren duide
lijk, maar toch hadden we liever de
bezadigde Lenstra op deze plaats
aan het werk gezien!
Moulijn toonde zich een buitenge
woon technische knaap, die een
goed debuut maakte. Soms remde
hij het spel echter door te lang drib-
Brarr Appel trachtte in deze wed
strijd vaak met een félle sprint iets
eerder bij de bal te zijn dan de uitlo
pende Belgische doelman. Vrijwel
steeds was Gernaey de Nederlandse
stormram" te vlug af. Ook hier heeft
hij de bal klemvast gevangen!
(Foto P.Z.C.).
balen, waardoor hij de bal niet snel
genoeg afgaf. Voor dergelijke wed
strijden zal hij zich bovendien nog
wat meer hardheid moeten aanme
ten. Bosselaar was de onuitputtelij
ke sjouwer, die voortreffelijk ver-
bindingswerk verrichtte, maar door
zijn ver teruggetrokken spel
meestal was dit noodgedwongen
de rechtervleugel verzwakte. Ap
pel en Koopal lieten vaak geen kans
onbenut om te schieten waarbij het
echter alleen jammer was dat die
kansen niet in overvloed kwamen.
Resumerend kan gezegd worden,
dat Nederland door in de tweede
helft wat meer geestdrif: te tonen
dan de Belgen, de balans tenslotte
doorsloeg in het voordeel van Oran
je. Technisch zijn de Nederlanders
de Rode Duivels nu wel genaderd,
maar zeker niet duidelijk waar
neembaar voorbijgestreefd.
^Illllllllllllllllllllllllllllll!ll!lllllllllllll!llllllliillllll|[||!lllllllf||||||||||lljjj
Arbitrale uitzondering 1
op de Britse regel
Groot-Brittannië bezit een f§
voortreffelijk scheidsrechters-
korps. Bezoekers van wedstrij-
den van het Nederlands elftal
hebben dit vele malen kunnen
constateren. De heer A. Bond, ff
die zondag in Antwerpen Bel- M
giëNederland leidde, maakte
helaas een uitzondering. Arbi-
ter Bond floot te veelvuldig. M
misschien omdat hij wel eens
van de bijzondere rivaliteit
tussen de spelers van boven
en beneden de Moerdijk had
gehoord. Hij aarzelde
vaak met zijn beslissingen en
hij herriep ze zelfs meermalen,
als het spel al lang en breed
was voortgezet. Bij het hante-
ren van de buitenspelregel
maakte hij enige schromelijke
vergissingen. Mr.. Bond was 1
zeker niet partijdig, maar best
fluiten deed hij evenmin.
MriiiiinimiliiiiiininmoiinimiimimiBmiimiiifltinijjïffliiiiiiiiiA
Onmiddellijk na het begin gingen de Belgen tot de aanval over,
maar Bosselaar onderbrak deze eerste stormloop. Tot tweemaal toe
liet linksachter Kuys zich onnodig verleiden tot al te hardhandig op
treden tegen Jurion, hetgeen de Nederlander reeds in de vierde minuut
op een wel wat blamerende waarschuwing kwam te staan. Onmiddel
lijk daarop poogden De Wael en Mermans enkele malen De Munck op
de proef te stellen, maar hun schoten gingen over. In de 12e minuut
kreeg Mermans een kans, toen een fout van Wiersma hem vrij spel
gaf, maar zijn schot was slap en de bal rolde uit. Even later kreeg
Moulijn de bal in gelijke positie, maar ook hij faalde. De eerste hoek
schop was voor Nederland. De kleine Bosselaar nam hem, doch de bal
kwam achter het doel.
Orlans toonde hierna, dat hij wel
over schutterskwaliteiten beschikte,
maar De Munck weerde prachtig af.
Bijna had middenvoor De Wael zijn
land de leiding gegeven, toen het Ie-
der via de handen van de Fortuna-
keeper op het hoofd van de Ander-
lecht-speler kwam. Deze kon echter
niet goed richten en de kans ging te
loor. Ook de tweede corner was voor
Nederland. Nu nam Moulijn hem zelf;
zijn voorzet was onzuiver en de Bel
gen konden gemakkelijk wegwerken.
Gaandeweg werden de rode duivels
sterker en een algemene aanval, op-
gezet na goed werk van linksbuiten
rlans, bracht de Belgen opnieuw in
ons strafschopgebied. Maar het bin-
nentrio hield net spel te kort cn de
Nederlandse verdedigers konden in
grijpen. De zuiderburen bleven ster
ker, maar slecht schieten, alsmede
goed verdedigen van Van der Hart
en Wiersma, vormden de oorzaak,
dat doelpunten uitbleven.
Pas in de 33e minuut bracht Ap
pel keeper Gernaey in moeilijkhe
den. Een pass van Bosselaar
bracht Appel vrij voor de Belgi
sche doelman, maar vóór de For-
tuna-speler kon schieten, wierp de
Belg zich voor hem.
Appel bleef actief. Toen hij de
bal voor de laag-koppende rechts
achter Dries weg wilde tikken,
raakte hg het hoofd van zijn te
genstander en deze moest zich la
ten vervangen door Diricx. Nog
voor rust kreeg rechtsbinnen Van
den Bosch een gelegenheid tot
scoren en slechts vallend kon
Wiersma het gevaar bezweren.
Tweede helft
Na de hervatting werden de kee
pers snel beproefd. Een schot van
Mermans kon de De Munck vallend
bedwingen en Gernaey moest zich op
de bal werpen om Appel een scorings
kans te ontnemen. Na een fout van
Kuys, die rechtsbuiten Jurion langs
de zijlijn even vrij spel gaf, kogelde
Mermans ^op het Nederlandse doel,
Qp z„n plaats
Ook middenvoor De Wael maakte 't
de Nederlandse achterhoede enkele
Nederlandse hockey-dames
sloegen Belgische ploeg
Dank zij een goed schot van Bea
Terlingen in de tweede helft, heeft
het Nederlandse dames hockey-elf-
tal in Amstelveen een magere maar
zeker verdiende 10 zege behaald
op de Belgische dames. De enkele
honderden toeschouwers hebben een
weinig genoeglijke middag gehad.
De Nederlandse ploeg was over alle
linies de meerdere van de Belgen,
maar het plaatsen van de Neder
landse speelsters, vooral in de voor
hoede. liet nog al wat te wensen
over. Het doelpunt werd gescoord
in de tweede minuut na de hervat
ting.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
1 O, mijn papai
s Nog nooit heeft Theo Tim- j|
mermans, die dit keer het Ne-
M derlands elftal als reserve M
vergezelde, zo naar het einde M
van een wedstrijd verlangd als
op de afgelopen zondag. Niet
H omdat het spel hem niet be-
vredigde of omdat hij bang m
was dat de zo moeizaam ver-
M worven en langdurig verdedig-
H de voorsprong verloren zou p
gaan, maaromdat hij za- p
terdagavond, ver van huis met
ff de spelers van het oranjeteam,
vader was geworden. Yolanda, p
zo heet de baby een gezon-
p de spruit van „zes pond
p schoon" is Theo's eerste p
kind. Het feest van de geboor- p
te is, nadat de mededeling er
H van telefonisch was binnen ge- f§
komen, natuurlijk op gepaste
malen lastig. Een onschuldig duwtje wijze gevierd. Timmermans
in 't strafschopgebied wilde hij eerst M was zondag nog niet helemaal p
bestraft zien met een penalty, maar p over de emoties van het va- ff
de één-armige Engelse scheidsrechter p derschap heen. „Ik was blij, p
Bond, liet terecht doorspelen. Daarna 1 dat ik niet behoefde te spelen", p
schoof hij met de bal tussen onze verzuchtte de jonge papa na
backs door en vuurde van de rand 1 afloop van de wedstrijd, toen
van het strafschopgebied op de Ne- p hiJ onmiddellijk in een auto ff
derlandse veste. Ook dit schot was stapte, die hem naar zijn
onzuiver. In de 9e minuut kregen de p woonplaats Den Haag moest
Belgen hun eerste hoekschop, maar brengen. „Ik zou er niets van ff
de bal daalde by de tweede paal waar terecht gebracht hebben".
De Munck opspringend het gevaar
bezwoer. !llllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllll|lillllllllllllllllllll
Koopal scoorde na prachtig
werk van linkervleugel
In de 12e minuut ging Oranje's
linkervleugel er tussen uit. Mou
lijn gaf een pass naar De Bruycke
re, die afgezwenkt was naar links.
Deze richtte een voorzet op 't Bel
gische doel, waar Moulijn, goed
doorgelopen, klaar stond om in te
koppen, maar hij moet gevoeld heb
ben, dat één van zijn medespelers
een betere kans zou krijgen. Hij liet
de bal gaan en Koopal ving deze
met het linkerbeen op, maakte een
halve draai en vóór het leder de
grond raakte, schoot hij hard langs
keeper Gernaey (0-1).
Fel trokken de Belgen hierna ten
aanval, ver drongen hun kanthalves
op. Gevaarlijk werden zij echter niet
en na enkele minuten was de rust
weergekeerd en konden de Nederlan
ders zelfs het initiatief weer nemen.
Moulijn passeerde naar Koopal, deze
dreef langs de zijlijn en lanceerde een
voorzet, die echter te hoog was voor
Appel. Het volgende gevaar was
dat één van onze verdedigers de bal
verkeerd geraakt had en De Munck
met moeite het leer uit de hoek kon
grijpen.
Schoten van Jurion volgden,
maar opnieuw was De Munck pa
raat. De Nederlanders bleven
eveneens ongevaarlijk. Eerst talm
de De Bruyckere bij het onder
controle brengen van de bal,
waardoor hy deze kwijt raakte en
even later was het Koopal, die te-
{;en Van Kerkhoven een duel ver
oor. Een voorzet van de VW-er
gaf de Belgen meer moeite; Ap
pel sprong hoog op, maar miste.
Een prachtige aanval van Neder
land volgde in de 36e minuut. Van de
rand van het doelgebied schoot De
Bruyckere in, toen hij de bal aange
geven kreeg van Bosselaar, maar met
een bliksemsnelle reactie werkte Ger
naey het schot tot corner. De Belgen
stelden alles in het werk om het spel
te verplaatsen en in de laatste tien
minuten ging ook hun verdediging
mee naar voren.
De laatste minuten waren geheel
voor de rode duivels: aanval op aan
val volgde. Een hoekschop van Van
den Bosch werd door De Munck goed
weggeslagen en een schot van De
Wael ging over. De laatste aanval
was voor de Nederlanders, waarby
Moulijn voorzette en Koopal hoog
over schoot.
Wie nog niet mocht wetenhoe Frans
de Munck aan zijn bijnaam „zwarte
panter" is gekomen, wordt hier uit
de droom geholpen'. Als een schim
flitst het lenige lichaam van de Ne
derlandse doelman naar de bedreigde
hoek. (Foto P.Z.C.).
