ORANJE OVERWON WERELDKAMPIOEN!
Europese middenklasse is nu
bereikt door Holland r
Verjongd Nederlands team biedt
perspectieven voor de toekomst
MAGNEET 1956
Zwaar bewaakte Abe Lenstra
schoot tweemaal raak (1-2)
DONDERDAG 15 MAART 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Het lijkt er veel op of de bal in het
Duitse doel zal verdwijnen, maar
doelman Herkenrath heeft het leer
nou juist geraakt: naast! Daarmee
bezwóor de Duitse keeper voor de zo
veelste maal 't gevaar. Geheel rechts
rent Theo Timmermans toe en links
op de achtergrond is nog juist Abe
Lenstra zichtbaar.
(Telefoto ANP)
DE DUITSE POLITIEMANNEN mochten schreeuwen
en gebaren zoveel zij wilden, er was geen houden
meer aan! Duizenden Nederlandse supporters storm
den het veld van het Rheinstadion in Düsseldorf op
toen de Engelse scheidsrechter Leafe het eindsignaal
liet horen van de wedstrijd DuitslandNederland.
Want de Oranjehemden hadden de wereldkampioe
nen in eigen land met 21 verslagen! En dat was een
prestatie, die men nog slechts juttele jaren geleden
voor een fabeltje had gehouden. Het was ontegénzeg-
gelijk een verdiende overwinning, hoewel het laatste
kwartier in een angstige spanning was verstreken. Na
de Duitse tegentreffer, dertien minuten voor het einde,
waarmee de 20 Nederlandse voorsprong werd ge
reduceerd tot 21, vochten onze jongens met de rug
tegen de muur om de Duitse aanvalsgolven op te van
gen. Dat ging niet dan ten koste van vele hoekschop
pen, die het Nederlandse legioen zenuwslopende
ogenblikken bezorgde. Daarom was het geen wonder
dat de bange gemoederen van de naar schatting
10.000 Hollandse supporters zich ontlaadden, toen
dan toch eindelijk het laatste fluitsignaal snerpte. Al
le dragers van het oranjeshirt werden op de schouders
getild en de leden van de technische- en de keuze
commissie en bondstrainer Merkele gingen mee de
lucht in. Het werd een hossend, maar uiterst langzaam
transport naar de kleedkamers, want alle ingangen
waren geblokkeerd door juichende landgenoten.
Mannen van Sepp Herberger misten
in aanval alle stootkracht
Reeds bij de aanvang hadden de Nederlanders onder de ruim
60.000 toeschouwers goed laten merken, dat zij ér waren. Men kon
onmiddellijk de vakken erkennen waar zij een plaats hadden gekregen.
Er werden vaderlandse vlaggen gezwaaid, borden hoog gehouden met
de letters H.O.L.L.A.N.D. er op en zelf riep een enkeling al met sten
torstem om „Abe". Kort voor de aanvang begon er lichte, vochtige
sneeuw uit de betrokken hemel te dwarrelen. Nog voor er was afge
trapt had Nederland al een letterlijk daverende overwinning behaald.
Want al was ons legioen veel minder talrijk dan het Duitse, bij het zin
gen van de volksliederen produceerde het oneindig veel meer geluid.
Het werd een machtig „Wilhelmus", dat onze spelers niet weinig
moet hebben geïnspireerd.
Uit de aftrap van de Duitse ben
jamin Uwe Seeler kon geen aanval
worden opgebouwd, want onze
rechtsbinnen Tinus Bosselaar zat er
onmiddellijk tussen. Via Notermans,
Appel en Koopal zocht Nederland
zijn weg naar het doel van de tegen
standers. Rechtsachter Jupp Posipal
brak de aanval af en speelde
terug op doelman Herkenrath.
Nadat rechtsbuiten Appel een
duel met do potige, eenarmige
Duitse stopper Schlienz had ver
loren, liet hij, na een combinatie
met Klaassens, Timmermans en
Koopal, geprikkeld een daverend
effectschot los, dat een kreet van
bewondering wekte. Van de paal
draaide de bal liet veld weer in.
Nog was de Nederlandse kans niet
verkeken, want Lenstra richtte hard
en nauwkeurig op de linker hoek.
Met een vinger kon de gestrekt val
lende Herkenrath de bal nog corner
duwen. Binnen zeven minuten had
onze ploeg al twee prachtige kansen
gehad! Zij bleef het eerste kwartier
met groot enthousiasme aanvallen
en door goed ingrijpen op het midden
veld (Klaassens), de gerenommeerde
Duitse ploeg verhinderde in zijn spel
te komen.
Het Nederlandse overwicht kwam
in de 17e minuut nog eens bemoedi
gend tot uitdrukking. Timmermans
en Appel sloegen met een bliksem-
aanval een bres in -de Duitse defansie
maar de tweede kanjer van Bram
Appel stootte Herkenrath met de
vuist uit de hoek: corner.
Tot nu toe ging er va. de Duitse
ploeg weinig stootkracht uit. De
mannen van Herberger leidden hun
aanvallen vrijwel onveranderd over
de linkervleugel SchaferRöhrig en
de voorwaartsen kwamen niet tot een
schot van enige betekenis.
Toch leek na enige tijd het vuur
Een fel duel tussen Bram Appél en
de Duitss doelman Herkenrath' De
eenarmige spil Schlienz wacht vol
spanning af waar de bal zal belanden.
Juskowiak heeft zich veiligheidshalve
reeds in de doelmond opgesteld.
(Telefoto ANP
aan Nederlandse kant enigszins ge
blust. De ploeg scheen wat ontmoe
digd door het steeds op het laatste
ogenblik mislukken van de opzet,
hetgeen aan het dikwijls te korte spel
te wijten was.
De inzinking had tot gevolg, dat
de tegenstanders veelvuldiger naar de
omgeving van De Munck konden op-
ikken. Maar in het bijzonder door
Oor van der Hart, die Seeler als het
ware in de zak had en door Roel
Wiersma, die herhaaldelijk fel ge
concentreerd ingreep, werd de situa-
Frans de Munck kreeg f|
een hoefijzer.... jj
Bij alle vreugde na de wed-
strijd vergat Frans de Munck m
niet een klein metalen voor-
werp in zijn handen te klem-
men: een verchroomd hoef-
jjzertje. Het was hem 's mor
gens in zijn hotel gebracht door
een onbekende Duitse suppor-
ter. En het gebeurde juist tij- i§
dens een gesprek, waarin ge-
zegd werd, dat Frans de Munck e|
nog nooit met het Nederlands
elftal verloren heeft. „Als je
toch in die dingen gelooft".
werd er schertsend opgemerkt,
„moet je het hoefijzer met de
opening naar boven in de
•grond naast je doel zetten. An
ders loopt het geluk er uit.
Frans heeft die raad opgevi gt
en zo kon het dus gebeuren, dat
ook na afloop van de strijd met
Duitsland het Nederlands elftal
met De Munck in het doel nog
nooit heeft verloren
tie niet al te gevaarlijk.
Na het rustsignaal konden de Ne
derlanders in Düsseldorf over de
stand op dat ogenblik, 00, niet on-:
tevreden zijn.
Deze ontmoeting werd door ve
len als de belangrijkste-na-oorlogse
ontmoeting na het duel in 1946 met
Engeland van het Nederlands elf
tal beschouwd. En vergeleken bij
de catastrofale nederlaag in
Huddersfield (82) was de doel-
punteloze ruststand dus lang niet
slecht. Zo schenen ook onze spe
lers, die eigenlijk hun eer al gered
hadden, het te voelen. In de tweede
helft hadden zij niets meer te ver
liezen wel alles te winnen. De door
het driemanschap Eckel-Schlienz-
Posipal zwaar bewaakte Lenstra
zag kans, direct na de hervatting
Herkenrath diens krachten te laten
beproeven op een verre schuiver.
Nadat even later een vrije schop
van Walter door het Nederlandse
muurtje was opgevangen, kon Tim
mermans uit een tegenaanval over
de vleugel een prachtige voorzet los
laten. Het toen volgende schot van
middenvoor Koopal mislukte, maar
dit had het voordeel dat de Duitse
doelman er door uit positie kwam te
staan toen een fractie van 'n seconde
later, in de 7e minuut, Abe Lenstra
de bal inzond (0-1).
Kort nadat de geblesseerde Tim
mermans zich door zijn stadgenoot
Clavan had laten vervangen, gleed
Uwe Seeler snel langs linksachter
Kees Kuys. Redder in de nood was
nu stopper Cor van der Hart, zij het
ten koste van een hoekschop. Deze
nieuwe mislukking was waarschijn
lijk het sein voor de jonge Duiïse
middenvoor, wiens verkiezing veel
kritiek had uitgelokt, om zien te la
ten vervangen. In zijn plaats ver
scheen Walaner in het vela, maar ook
hij bracht de vaart en 't schot niet in
de Duitse aanvalslinie.
Toen dit gebleken was durfde onze
nationale ploeg ziGh weer wat meer
aan tegenacties te wagen. Eerst wat
slordig, maar in de 27e minuut met
de vereiste nauwkeurigheid. Van der
Hart zette met een verre pass rechts
buiten Appel weer aan het werk.
Bram had deze middag zelf niet veel
geluk met schieten. Maar hij hielp
wel flink mee aan het tweede doel-
§unt, dat nu zou komen. Hij forceer-
e een hoekschop en stelde zich bq
het nemen daarvan door Bosselaar
voor het Duitse doel op.
Samen met Herkenrath sprong hij
naar de bal, zodat de keeper aezè
niet kon vangen, maar moest weg
slaanin de richting van de
plotseling opduikende Lenstra en
Abe hielp Nederlaiid met 'n hard
schot van dichtbij aan een bijna
fantastisch klinkende voorsprong:
Begrijpelijk stortten de te laat be
zielde Duitsers zich nu ieen alles
of niets poging op de aanval. Rechts
buiten Klodt, die Kuys deze middag
al menigmaal het vuur na aan de
schenen had gelegd, dwong ons in de
32e minuut een hoekschop af. En hij
nam deze zelf, zeer listig.
hij de bal een ogenblik later terug
ontving. Nu echter op een plaats
schuin voor het Nederlandse doel, dat
hij met alle kracht, die hij in zijn
rechterbeen kon zwaaien, onder vuur
nam. Stopper van der Hart wierp
zich nog in de baan van het schot,
maar dit had alleen tot re volg, dat
de bal van zijn linkerknie afsprong
en onbereikbaar voor De Munck doel
trof (1-2).
In de resterende minuten bekom
merde niemand in de Nederlandse
ploeg behalve misschien middenvoor
Koopal zich nog maar in de verste
verte om de aanvallende taak. Allen
concentreerden zich op het behoud
van de zo snel geslonken voorsprong,
die steeds heftiger door de Duitsers
belaagd, geheel dreigde verloren te
gaan.
In de laatste minuut trachtte in-
vallen-midvoor Waldner nog naam te
maken door in samenwerking met
Klodt zijn ploeg voor de toch wel
smadelijke nederlaag te behoeden.
Maar de Munck greep Toed in Toen
kwam eindelijk het laatste fluitsig
naal.
Dekkingssysteem van Duitsers was
voortret eüjk, maar mechanisch
(Van een speciale verslaggever.)
DE VOLKOMEN VERDIENDE 21 zege van het Nederlandse elf
tal op de Duitse ploeg is voor het voetbal van ons land van grote be
tekenis. De overwinning op het team, dat anderhalf jaar geleden de
wereldtitel veroverde en waarin nog vijf spelers van Bern zaten, is
.'het bewijs, dat na een langdurige periode van neergang tijdens de
amateuristische tijd de nationale ploeg na het vorig seizoen een reeks
van successen te hebben behaald, bevestigd heeft dat ons representa
tief elftal met ere is opgenomen in de klasse der sterke voetballanden
van Europa. Het resultaat, een fraaie overwinning op Duitse bodem,
Het resultaat, een fraaie overwin- deskundigen van vele landen. Maar
ning op Duitse bodem, zal dan ook ook uit een ander gezichtspunt kan
niet nalaten indruk te maken op de aan deze voor de Oranjespelers zo
(Advertentie)
Omwenteling in rijwielconstructie:
„fc"
overwonnen \vru....4
Alleen Magneet heeft „fc"
De tegenwerkende krachten door wrij
ving van draaiende onderdelen zijn te
ruggebracht tot het kleinst mogelijke
minimum.„fc" is het moderne even
wicht tussen sterkte en lichtheid.
Raketstart
„Overwonnen wrijving" geeft u een
supersnelle raketstart en een super-
lichte gang. Twee enorme voordelen
in het drukke stadsverkeer en builen
op de weg. De kilometers lijken
korter, het trappen gaat als vanzelf.
Snel, gemakkelijk, heerlijk!
Magneet rijwielen met
Vredestein banden.
BIjjf niet doorrijden op uw oude fiets. Schnkel over op een superlichtlopende
MAGNEET RIJWIELEN- EN MOTORENFABRKK N.V. WEESP
verblijdende uitslag meer dan norma
le waarde worden toegekend. Immers
door de steeds verder gaande ver
jongingen en vernieuwing van het
elftal zijn de perspectieven van het
elftal met het oog op de naderende
voorwedstrijden voor net wereldkam
pioenschap gunstig.
Frans de Munck, Bram Appel, Theo
Timmermans en Abe Lenstra zijn der
tig jakr of ouder en dit viertal werd
aangevuld door zeven in jaren veel
jongere spelers, wier prestaties zich
in stijgende lijn bevinden en van wie
men nog veel in de toekomst mag
verwachten.
Wiersma is 23 jaar en Kuys een
jaar ouder, Klaassens, die als aan
voerder voortreffelijk was (een man
van weinig woorden in het veld maar
van veel daden j telt twee dozijn ja
ren. Koopal is 24 jaar en Notermans
en Bosselaar zijn pas respectievelijk
23 en 20 jaar oud. Cor van der Hart
staat met zijn 28 jaren in de kracht
van zijn voetballoopbaan en met
deze stopperspil van klasse is
het achterhoede geschapen, welke
naar onze mening steeds beter zal
gaan spelen, naarmate de interna
tionale ervaring groter en de tegen
standers sterker worden.
Het terrein was zwaar maar goed
bespeelbaar. Hierop zou de conditie
der spelers wel de doorslag hebben
kunnen geven bij het bepalen van het
eindresultaat. Algemeen werd ge
dacht, dat de Duitsers op dit punt fn
het voordeel zouden zijn. Zij hadden
gedurende de lange winterperiode
door gespeeld in tegenstelling met de
Nederlandse voetballers. Maar die
conditie van de Nederlanders was
tenminste even goed als die van de
tegenstanders, ja, in de tweede helft)
bleek duidelijk, dat vele Duitse spe
lers aan het èind van hun krachten
waren. Welk een armelijke produkti-
viteit hebben de Duitse voorhoede
spelers in Düsseldorf gedemonsteerd.
Zeker. Frans de Munck. heeft enkele
malen moeten ingrijpen, toen hoog
voorgezette ballen voor zijn doel
kwamen, maar geen enkele maal
heeft hij de voor hem zo gevaarlijke
schoten langs de grond behoeven te
stoppen, om de eenvoudige reden, dat
de Duitse voorhoede h'er niet toe in
staat bleek te zijn. Hoe geheel an
ders was de situatie aan de andere
kant, waar de Nederlanders keer op
keer vuurden.
Het dekkingssysteem van het
Duitse elftal was voortreffelijk,
maar naar onze smaak te mecha
nisch. De spelers konden niet Im
proviseren, de wijze, waarop de
aanvallen werden ongebouwd,
was niet fris, integendeel, men
kreeg de Indruk, dat de gasthe
ren een lesje ondr<umden. dat zij
van ends goed kenden, maar meer
ook niet.
De spelers.
Frans de Munck, kwam weinig in
actie. De hoge oauen wxst hij kiem-
vast te vangen en weg te werken.
Roel Wiersma. die een lichte ver
wonding aan het neusbeentje heeft
opgelopen en Kees Kuys heoben het
dikwijls zwaar te verantwoorden ge
had. Maar gelukkig won het vertrou
wen in eigen kracht het van de vrees
voor de reputatie vun spelers als
Walter Schafer en Klodt. Talrijke ma
len hebben zij door goed getimede sli
dings redding gebracht in situaties,
die gevaarlijk hadden kunnen worden.
Over de kwaliteiten van Cor van
der Hart, tegen wie de jeugdige Uwe
Seeler niet opgewassen bleek te zijn,
behoeft niet meer geschreven te wor
den. Voor de rust werd hij even bo
ven de linkerknie en aan het rechter-
scheebeen door trappen licht gewond,
maar hij heeft de wedstrijd toch nog
op normale wijze kunnen uitspelen.
Jan Klaassens heeft zijn eerste
wedstrijd als aanvoerder gespeeld en
dat heeft hij voortreffelijk gedaan. Hij
was in defensief opzicht zeer goed en
njj heeft door zyn stuwende kracht de
.(Vervolg op pag, 10).
