PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Conflict over loonpolitiek in de Stichting van den Arbeid Toneel adviseur Jan Lemaire Jr. kwam naar Zeeland BILT ONGEREGELDHEDEN IN ALGIERS NA AANKOMST VAN LACOSTE DE VERWACHT.. 199e jaargang - no. 36 Dagblad uitgave van de firma Provinciale Zeeuwse Courant Directie: F. van de Velde en F. B. den Boer. Adjunct: W. de Pagter. Hoofdredacteur: W. Leertouwer. Adjunct-hoofdred.: G. A. de Kn' ABONNEMENTSPRIJS 47 cent per week; 5,85 p. kw.; fr. p. p. G.10 per kw. Losse nummers 10 cent. WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESSE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN Zaterdag 11 febr. 1956 ADVERTENTIEPRIJS 25 cent per mm Minimum p. advertentie Ing. mededelingen driemaal tarief. Kleine advertenties (max. 8 regels) 23 cent per regel met een minimum van 1,—. „Brieven of adres Bureau v. d. Blad" 25 cent meer. Giro no. 359300 P.Z.C.. Middelburg. Bur. Vllsslngen, Walstr. 58-60, telef. 2355 4 lijnen (b.g.g. 546 of 304); Middelburg. Markt 51, telef. 3841; Goes, Lange Vorststr. 63. telef. 2475 (b.g.g. 2228); Oostburg. Finlandstraat 2. telef. 16. Terneuzen. Bio jnjstiaai 2. Zienk/ee. N Bnüerdstraai 24. telef. 26. VAKCENTRALEN CONTRA WERKGEVERS Einde aan georganiseerd overleg In het bestuur van de Stichting van den Arbeid heeft zich vrijdag een een conflict voorgedaan in verband met de besprekingen over de ge volgen, welke voor de loonpolitiek dienen te worden verbonden aan het onderzoek van de S.E.R. naar de economische situatie van ons land. De meningsverschillen waren zodanig, dat de besturen van de drie vakcentralen, het N.V.V., de K.A.B. en het C.N.V. hun voorstellen hebben ingetrokken en zich alle vrijheid van handelen hebben voorbehouden. Ook zijn zij van mening, dat de Stichting van den Arbeid door de hou ding der werkgevers heeft opgehouden te functioneren. De vakcentralen besloten de regering met de stand van zaken op de hoogte te stellen en de bevoegde organen der drie centralen tegen maandag a.s. bijeen te De voorstellen van de werkne mers kwamen op het volgende neer: 1. Een uitkering ineens ter hoogte van tenminste 2 weken loon, ter compensatie -van de in 1955 ontstane achterstand. 2. Indien over het erste punt een bevredigend akkoord zou wor den bereikt: een verhoging van de richtlijn voor de loonvorming in de bedrijfstakken met 3 pro cent en daarboven voldoende ruimte voor toepassing van ver antwoorde differentiatie. 3. Teneinde gevolgen voor de het prijspeil zoveel mogelijk te voorkomen zouden de vakcentra len de verwezenlijking van loons verhogingen in tde verschillende welke over zijn wel hoofd is uit- Overladen program De rectoren, directeuren en leraren van onze gymnasia en H.B.S.- sen hebben op 23 januari j.l. een vergadering gehouden te Utrecht om een noodkreet te slaken. Of eigenlijk een verzameling van noodkreten. Het ging over onderwerpen, die de laatste jaren voortdurend de aandacht van leraren en ouders hebben (althans moesten hebben)tekort aan leraren, te grote klassen, teveel zittenblyvers, behoud van de vijfjarige H.B.S. enz. enz. Dat deze vergadering eind Januari werd gehouden, had een duidelijke be doeling. Men wilde vóór de benande- ling van de onderwijsbegroting nog eens aan de leden van de Tweede Ka mer en aan minister Cals laten we ten hoe hoogst ontevreden men wel was. Welnu, deze week heeft minister Cals geantwoord op de zee van kritif jg enigermate gegoten. Urenlang is hij in de Tweede Ka mer aan het woord geweest en hij heeft ontkend, dat er sprake zou zijn van een chaos en een catastrofe. Voor het overige heeft hij heel wei nig uitgedaan op de verlangens van de Utrechtse vergadering. Hij kon zich die weelde veroorloven, omdat men in de kringen van het middel baar en voorbereidend onderwijs wel noodkreten slaakt, maar die kreten schallen dwars tegen elkaar in. De heren zijn het namelijk volstrekt on eens. Wanneer men het heeft over verbe- tering van het onderwijs en beper- king van het overladen onderwijspro- gram, dan is het onmogelijk uit de onderwijswereld een advies te krijgen, waarover een grotere groep van on derwijsdeskundigen tot een zekere eenstemmigheid is gekomen. In on derwijskringen overheerst de indivi dualistische drang van de specialis ten, die weigeren tc beseffen, dat ook voor hun vak een beperking moet gel den als men van bet overladen onder- wijsprogram af wil. Zolang dit „specialisme" de boven toon voert, krijgt het Nederlandse volk uit die ltrmgen geen duidelijke aanwijzing hoe de onderwijsvernieu wing en -verbetering doorgevoerd moet worden. Er zal dus door anderen „geadvi seerd" moeten worden, dan door de onderwys-organisaties. In dit verband heeft prof. dr. P. J. Bouman tijdens een causerie te Groningen aanbevolen, enkele groepen experimentele scholen te stichten en die onder toezicht te stel len van consu'enten. Wat de lagere school betreft wordt er reeds eniger mate geëxperimenteerd, maar de mid delbare scholen en de universiteiten vormen bolwerken van conservatis- me. Prof. Bouman gaf ook de richting aan, waarin men met de experimen ten moet gaan. Hij wees op het En gelse onderwijsstelsel, waarin meer net accent ligt op de „opvoeding" en minder op het bijbrengen van kennis. Ook bij ons moet de opvoeding zwaarder gaan wegen. De school moet niet alleen trainen voor het toe komstige beroep maar ook persoon lijkheden vormen met sociale verant woordelijkheid. Wij zijn vrijwel nog het enige land dat werkt met eindexa mens in 13 a 14 vakken. Wij raken dit rudiment van de 19e eeuw nog maar niet kwijt! Tredende in de „anatomie der rem mingen'' wees prof. Bouman er op, dat het onderwijzend personeel te veel gevangen zit in de „instruction- routine" en denkt in cijfers in de af geslotenheid van de schoolwereld. Zaak znu het zijn, onderwijzers en do centen eens een tijd lang in het buiten land te laten doceren. Het al maar vertrouwend blijven uitzien naar de perfecte nieuwe schoolwet achtte prof Bouman een andere remming. Wat we behoeven is een experimen teerwetje. Dit is dan het advies van prof. Bouman en het is zeker de moei te van de overweging waard. Wanneer men zo'n advies stelt tegen over de verwarde noodkreten van de Utrechtse vergadering, dan zijn de woorden van prof. Bouman wat con structiever. H.j geeft een advies, waaraan een min-ster en de Tweede Kamer-leden iets hebben enwaaraan ze niet zo gemakkelijk kunnen voorbijgaan als aan de debatten van Utrecht 1 bedrijfstakken niet op één uni form tijdstip willen doen plaats hebben, maar deze over een be paalde periode willen spreiden. Volgens de mededelingen van de vakcentralen wensten de werkge vers niet verder te gaan dan: 1. Medewerking te verlenen aan het openen van de mogelijkheid tot, het verstrekken van een uitkering ineens over 1955 van ten hoogste 2 pet. van het jaailoon, voor zover daarover overeenstemming tussen de betrokken partijen wordt bereikt, echter met uitzondering van die ge vallen, waarin de werknemers reeds door middel van winst-uitkeringen deel hebben gehad in de toegenomen welvaart. 2. Het scheppen van een differen tiatiemogelijkheid van 2 pet boven de huidige richtlijn, te realiseren na afloop van de geldende collectieve arbeidsovereenkomsten, met dien ver stande, dat voor langlopende con tracten en voor bindende loonrege lingen bijzondere voorzieningen die nen te worden getroffen. Onaanvaardbaar Nadat de werkgevers deze voor de werknemers onaanvaardbare voor stellen hadden medegedeeld, aldus de vakcentralen, verklaarden zij, dat in verband met de grote afstand tussen beide voorstellen de beide standpunten aan de regering dienen te worden voorgelegd. Reëel overleg met de werkge vers was daardoor, aldus deze mededeling verder, onmogelijk. Dit gedrag der werkgevers is (Vervolg op pag. 3) Politiemannen worstelden met kolonisten De nieuwe Franse raai Robert Lacoste resident-gene- vrydag per 'liegtuig in Algerije aangekomen. Hij reisde met het toestel dat door dans door president Coty wordt gebruikt. Lacoste begaf zich, door motor politie begeleid, onmiddellijk naar het centrum van de stad waar hij een bespreking begon met- de Fran se premier Guy Mollet. Enige uren na de komst van La coste in Algiers moest de politie optreden tegen een menigte Franse kolonisten, die protesteerde tegen de voorgenomen hervormingspolitiek voor Algerije. Honderden politiemannen met hel men worstelden met de kolonisten, onder wie vele oud-strijders, die de tuin van het oorlogsgedenkteken trachtten binnen te dringen, gehoor gevend aan een oproep van het Al gerijnse „comité van openbare vei ligheid". (Op deze plaats werd maan dag Guy Mollet, kort na zijn aan komst in Algiers, door betogers met fruit en stenen bekogeld). Betogers met Franse vlaggen klommen over de hekken rondom het gedenkteken. Het gelukte 'e betogers, wier aantal coor de politie op vijfduizend is geschat, in stromende regen de hekken te forceren. Lacoste richtte zich in een bood schap tot de bevolking. Tot de Fran sen zei hij, dat terrorisme niet met wanordelijkheden en armoede niet met geweld kan worden bestreden. „Wij moeten niet afwijken van de lijn die wij ons gesteld hebben: Al- gerie te bevrijden van vrees en haat voor het welzijn van allen. Westelijk protest Tegen Oosfduitse para-militaire organisaties. De ambassadeurs van de V. S., En geland en Frankrijk in West-Duits- !and hebben bil hun S iwjet-collega in Oost-Duitsland, Poesjkin, gepro testeerd tegen de „onwettige activi teit van Oostduitse para-militaire or ganisaties." In het bijzonder wordt verwezen naar een demonstratie te Oost-Ber- lijn op vijftien januari, waaraan on geveer 25.000 gewapende arbeiders en jongeren, behorende tot de „z.g. bedriifsmilitie de jeugdbeweging en de vereniging voor sport en tech niek" deelnamen.^ De Westelijke ambassadeurs ver klaren in hiin nota, dat het bewa penen van burgers volgens de be staande vier-mogendheden-overeen- komsten in Duitsland is verboden. Zij verzochten Poesjkin, de plaatse lijke autoriteiten in Oost-Berlijn er van te weer) ouden, dat zij de vrede in Berlijn in gevaar brengen door hun steun aan het optreden van pa ra-militaire organisaties. pillllllllllllllllllllllllllllllllllltllllllllH V orstvooruitzichten onzeker. f p (Van onze weerkundige P medewerker) De zeer koude lucht uit Rus- land, waarin meer dan 20 gra- p p den vorst voorkomt, zwenkte p gisternacht boven Duitsland p op het laatste moment naar het n p zuid-westen af. Zeer streng is de vorst in Zuid-Duitsland, Zwitserland, Italië en Zuid- p Frankrijk. In het Rhöne-dal H woei gisteren een mistral met een snélheid van 100 kilometer p per uur bij veertien graden p H vorst. In Zeeland bleef het gis- m teren vier tot zes graden vrie- zen. In de late avonduren vroor het in Vlissingen acht graden, p Ook vandaag zal het nog p lcoud en vry zonnig winterweer p zijn, maar de verdere vooruit- zichten wqrden bedenkelijk, 't Hogedrukgebied boven Scandi- p navië neemt snel af, terwijl een p kleine depressie langs de kust p van Noorwegen naar het zui- p p den beweegt en zondag behalve p de kans op enige sneeuw ook de H wind uit meer noord-westelijke p H richting zal doen toenemen. Dit p kan lichte dooi tot gevolg heb- p ben, maar een nieuw hoge- p drukgebied beweegt met koude H lucht langs IJsland in de rich- p H ting van Noorwegen. Het is p daarom niet uitgesloten, dat na p p een tijdelijke verandering met p ook in onze kustprovincie lich. H te dooi, later met noordelijke p H winden in het begin van de vol- p H gende week opnieuw vorst p wordt aangevoerd. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu Brandstoffenbijslag. De Staatssecretaris van Sociale Zaken heeft aan de gemeentebestu ren bericht, dat hij goedkeurt dat de brandstoffenbijslag voor de socia le voorziening over de week van 6 tot en met 11 februari 1956 wordt ver dubbeld. Dit betekent, dat deze brandstoffenbijslag voor de kostwin ners en alleenwonenden wordt ver hoogd van 4,10 tot 8,20 en voor kostgangers van 2,05 tot 4,10. Het ministerie van maatschappelijk werk heeft aan de gemeentebestu ren bericht gezonden dat zij voor deze week een extra brandstoffen- toeslag mogen verstrekken aan oor logsslachtoffers, gerepatrieerden uit Indonesië en slachtoffers van de watersnoodramp 1953. „HOE KOM-JE DAAR BIJ?" En vindt hier grote liefde voor het amateur-toneel Nog geen overeenstemming over geschillenregeling. Een woordvoerder landse delegatie te vrijdagavond na een vergadering de Nederlandse en Indonesische mi nisters medegedeeld, dat er nog geen overeenstemming is bereikt over een geschillenregeling. De mi nisters besteedden de gehele avond vergadering aan dit onderwerp. De besprekingen zullen hedenochtend (zaterda^) om elf uur worden voort gezet. „WAT? NAAR ZEELAND? MAAR hoe kom je daór bjj? Dat is toch een achterlijk gebied Zo ongeveer luidde steevast de uitroep, die volgde wanneer Jan Lemaire junior hier en daar in Amsterdam aan vrienden ver- v7 s> telde, dat hi; naar Zeeland ging als toneel-adviseur Een onvriendelijke re- an de Neder- actie? Och, dat viel wel mee, want niemand bedoelde iets kwaads met dat Genève heeft i „achterlijke gebied", maar men wilde alleen een zekere deernis uitdrukken jegens Jan Lemaire, omdat deze naar een provincie trok (ja, er zelfs wilde gaan wonen!!), waar het toneel toch lang niet die hoogte had bereikt als in het schone Amsterdam. Maar Lemaire junior is op die deernis niet ge steld en heeft bovendien over het toneel in de hoofdstad des ryks bepaalde opvattingen: „Er wordt in Amsterdam wel héél veel over toneel gepraat, maar wordt er nu wel zoveel aan gedaan?" Dit echter terzijde. Lemaire kwam dus naar Zeeland en hem mag nu de vraag worden gesteld, wat hij er op zyn speciale terrein althans heeft gevonden. Welnu, wij hebben hem deze vraag onlangs voorgelegd en het antwoord kwam vrij vlot. Lemaire is bepaald géén peinzende figuur, die enige mi nuten nodig heeft om zjjn woorden te wikken, vervolgens te wegen, om ze daarna héél bedachtzaam uit te spre ken. Neen, hij zegt kort en goed, noe hij alles vindt en wat hij op zyn hart heeft. Wat het antwoord was? „Er is hier een liefde "voor het toneel Meneer, om van achterover te slaan!" Dat is hoopgevend en ster kend, maar wat doet men met liefde, wanneer er niet tegelijkertijd de be reidheid is om aan het werk te gaan om het spelpeil te verbeteren, om meer inzicht te krijgen in de regie, zelfs om de eerste elementaire begin selen van het toneel onder de knie te krijgen Doch aan die bereidheid ont breekt het al evenmin, zo verklaart Jan Lemaire: „Men vindt hier een Eén der slachtoffers van de ramp in de kolenmijn Rieu du Coeur" in het Belgische plaatsje Quaregnon wordt door leden van 'n reddingsploeg weg gedragen. Acht mijnwerkers verloren by dit on geluk, dat ontstond doordat een hoe veelheid myngas een kolenmassa mee sleepte, het leven. JAN LEMAJRE ...werk ligt te wachten... openheid bij de mensen en er is hier een gehoor, dat werkelijk alles doet verwachten". De nieuwe toneel-adviseur voor Zeeland in dienst van N.A.T.U. en W.KA. heeft bij de Zeeuwse toneel mensen allerlei goede eigenschappen ontdekt: liefde, ijver, toewijding, maar hier en daar ook een minder goede zijde, namelijk onkunde. „Maar aan één kant ben ik daar big om, want dat betekent, dat er voor mij veel werk ligt te wachten en dat er ook veel te bereiken is". Trouwens, zoals de situatie in Zee land ligt, zo is zij vrywel in het gehe le land, bulten de centra dan. Overa! worstelt men met dezelfde moeilijkhe den, omdat de amateur-spelers te weinig „basis" hebben voor nun werk, en vaak ook omdat de omstandighe den, waaronder zy moeten spelen, nu niet bepaald groots genoemd mogen worden. Men kent ze Immers overal, die kleine zaaltjes, met een volstrekt onvoldoende toneelaccommodatie, een slechte belichting, onmogelijke de cors, terwijl toch juist deze dingen er zo bijzonder op aankomen. „Maar er Is soms op een eenvoudige manier veel te verbeteren", aldus Jan Lemai re, „en lk wil proberen ook op dit ter rein te helpen, vanzelfsprekend In nauw overleg niet de betrokken zaal houder". (Vervolg op pag. 2), Vijf Zaanso dames van de zwemcluh ,JDe IJsbeertjes" in Zaandam trotse ren iedere dag koude en ijs om toch hun dagelijks (openlucht!bad te kunnen nemen. Zelfs levert het hen geen bezwaar op, als ze eerst 'n stuk van het zwembad ijsvrij moeten hak ken KORTE PREDIKATIE SCHATTEN VERZAMELEN. „Verzamelt u geen schatten op de aarde... maar verzamelt u schatten in de hemel". Mattheus 6 19a en 20a. Geen schatten verzamelen op de aarde, zegt Jezus. Wij horen hierin een aantasting van onze persoonlyke activiteit. En wij beluisteren hierin de oproep om alles, wat wij ons inmid dels verworven hebben, los te laten. Dat nemen wij niet. Dat willen tcij niet en dat kunnen tcij ook niet. Als toy de arbeid los moeten laten, dan komen wij terecht in de verveling en de troosteloosheid. En als wij hef be zit moeten prijsgeven, dan verzinken wij in de armoede en de eenzaamheid. Wil Jezus ons leven zó ontredderen en neerdrukken Stellig niet! Een stuk bezit is niét gelijk aan een schat. Wel is een schat steeds een stuk bezit. Maar dan een speciaal stuk bezit. Waar het, hart op staat, ivaar het hele menszijn aan gebonden is, waar het heil en de verlossing in wordt gezocht. „Verzamelt u geen schatten op de aarde", verzamelt u de aardse dingen niet zó, dat uw hart erop staat. Daarom niet. omdat zij aan bederf onderhevig zim en aan tijd. Omdat zij de kracht en het uithoudingsver mogen missen om ons afdoende te heiven. Wie schatten wil verzamelen zegt Jezus, moet schatten verzame len in de hemeI. Naar het hemelse bezit moeten wij hunkeren met de volle inzet van ons menszijn. Daar moet ons hart op staan. De hemel is voor ons gevoel ver weg. Hoe kunnen wij er dan schatten verzamelen Om dat Jr~us hiei een ander hemélbegrip bedoelt. Hij gebruikt hier de Joodse srrreékvnjze over God, waarbij de Gods-naam uit eerbied en ontzag wordt vermeden. God is NTET ver van ons. Hij is in Ch' ''us tot ons gekomen. m.idden4in onze schuld en nood. En Hij stelde ons onder de rijkdom van Zijn gena de. Wie schatten toil verzamelen in de hemelschatten, die bij God zijndie moet uit Zijn genade in Christus le vendankbaar en ootmoedig, tn liefde voo, Hem en de naaste. Deze genade vernieuwt ons leven; troost ons en geeft ons kracht; schenkt ons hoop en uitzicht. Zonnemaire, M. J. van Wijck. MINDER WIND Overdrijvende wolkenvelden met plaatselijk wat sneeuw. Matige tot zwakke wind tussen noordoost en noord. Op de meeste plaatsen matige tot lichte vorst. 12 februari Zon op 8.05 Maan op 7.49 13 februari Zon op 8.03 ft&jan op 8.08 ZON EN MAAN onder 17.49 onder 18.56 onder 17.50 onder 20.06

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 1