Eisenhower stelt voor landbouw
overschotten te verkopen
Adriaan Pelt kreeg ere-doctoraat
van Amsterdamse universiteit
KLANKBORD
FRANKRIJK BEWEES LAATSTE
EER AAN MISTINGUETT
DINSDAG 10 JANUARI 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
BOODSCHAP AAN HET CONGRES
Ook aart andere dan alleen
bevriende landen
President Eisenhower heeft maandag in een speciale boodschap aan het
Congres verzocht toé te staan, dat de enorme overschotten aan voedsel en
natuurlijke textielvezels ook worden verkocht aan andere dan alleen be
vriende landen.
Dit verzoek is een van de vele maatregelen, die president Eisenhower in
zijn boodschap voorstelde met het doel een oplossing te vinden voor het
probleem der overschotten en de inkomens der landbouwers te doen stijgen.
Eisenhower stelde voor de bestaande programma's voor de uitvoer van
landbouwprodukten uit de overschotten voort te zetten. Hij vestigde er
echter de aandacht op, dat verkopen naar het buitenland, die groot genoeg
zouden zyn om de huidige moeilijkheden te overwinnen, de wereldprijzen
en de wereldhandel zouden verstoren, de vrienden van Amerika nadelen
zouden berokkenen en tevens het prijspeil in de Verenigde Staten zouden
ondermijnen.
ten moeten worden aangenomen.
Bij zijn verzoek aan het congres
om ook verkoop van landbouwpro
dukten uit de overschotten aan an
dere dan bevriende landen toe te
staan noemde Eisenhower geen be
paald land. Zoals echter bekend is,
zijn er de laatste tijd voorstellen ge
daan om te trachten een gedeelte van
de landbouwoverschotten te ruimen
door overeenkomsten met landen ach
ter het ijzeren gordijn. President
Eisenhower zette uiteen, dat zich in
de toekomst wellicht mogelijkheden,
die duidelijk in het voordeel van
Amerika zijn, kunnen voordoen om
landbouwprodukten te verkopen aan
landen, die door de bestaande wetten
worden uitgesloten.
De ervaring heeft ruimschoots be
wezen, dat noch de Amerikaanse,
noch de buitenlandse markt in de
huidige omstandigheden vlot de ge
weldige voorraden kunnen opnemen,
welke thans de Amerikaanse land
bouw deprimeren.
Om de produktie van nieuwe over
schotten te voorkomen stelde presi
dent Eisenhower een programma
voor, dat ten doel heeft de bebouwde
oppervlakte te beperken en de land
bouwers hiervoor schadeloos te stel
len. Ook stelde hij afzonderlijke pro
gramma's voor mais, tarwe, katoen,
rijst, aardnoten en suiker voor om 't
ontstaan van nieuwe overschotten
van deze producten te verhinderen.
De boodschap, die een „new deal"
voor de Amerikaanse landbouw
uitstippelt, vertegenwoordigt de
hervatting door president Eisen
hower van zijn volledige rege-
ringstaak na zijn vakantie van 12
dagen in Florida. Het landbouw
programma heeft doorslaggeven
de betekenis voor de regering,
daar de presidents- en congres
verkiezingen worden gehouden na
de oogst. Een mislukte republi
keinse politiek zou grote invloed
hebben op de resultaten van de
de verkiezingen in de agrarische
staten, die een grote "invloed heb
ben op de einduitslag van de ver
kiezingen.
Het voornaamste doel van het pro-
Sramma is de overschotvoorraden,
le een waarde hebben van 8 miljard
dollar en een deprimerende invloed
oefenen op het prijspeil, te ruimen, de
regering in staat te stellen haar land
bouwsubsidies af te schafff i en de
landbouwers te laten delen in de
welvaart, die de andere sectoren
Van de volkshuishouding genieten.
In natura en geld.
De schadeloosstellingen, die de
landbouwers zullen ontvangen, zullen
worden betaald in natura en geld.
De minister van landbouw, E. T.
•Benson, zal een administrateur voor
de landbouwoverschotten aansl
die alle aspecten van het pr
zal hebben te behandelen. Naar pre
sident Eisenhower verder mededeel
de, zal er worden gestreefd naar gro
tere mogelijkheden voor het sluiten
van ruiltransacties in landbouwpro
dukten, welke aan bederf onderhevig
zjjn en die alleen tegen hoge kosten
kunnen worden opgeslagen, tegen
niet aan bederf onderhevige materia
len van strategische waarde. Waar
schijnlijk zullen hiervoor nieuwe wet-
West-Duitsland vraagt
V.S. om torpedojagers.
West-Duitsland heeft de Verenigde
Staten gevraagd het land voor de
tijd van zes jaar een „aanzienlijk"
aantal torpedojagers te lenen ten be
hoeve van zijn nieuwe vloot".
Het is niet bekend om hoeveel van
deze oorlogsbodems de Westduitse
autoriteiten gevraagd hebben, maar
naar gezegd wordt zullen het er vol
doende moeten zijn voor de vorming
van een kleine doch bruikbare kust
verdediging tot het tijdstip waarop
de Duitse werven in staat zullen zijn
zelf dergelijke oorlogsbodems te
bouwen.
De torpedojagers zullen in de toe
komstige Duitse vloot de grootste
oorlogsbodems zijn; zij zullen onge
veer 2200 ton meten.
WAT ZE ZEGGEN. Mevrouw Roo
sevelt: „Ik weet,, dat mannen soms
veranderen wanneer men ze grote
verantwoordelijkheid geeft. Maar ik
zou me zorgen maken, als de heer
Nixon president van Amerika werd".
Pierre Poujade: „Ik ben getrouwd
met een Nöordafrikaanse vrouw. Al
les wat wij Fransen te doen hebben,
is met de Noordafrikanen te praten
zoals ik met mijn vrouw praat."
KINDERVRIEND. Gilbert Paasch
kreeg in Sparta (V.S.) een boete van
350 dollar, omdat hij minderjarigen
van bier had voorzien. De rechter
stoorde zich niet aan zijn verdedi
ging: „Ik deed het, omdat ik een
Kinaervriend ben."
KINDERPRAAT. In Gastonia (V.
S.) werd automobilist J. C. Crump
aangehouden omdat hij verkeerd
reed in een straat met eenrichting
verkeer. „Ik heb de hele dag niets
gedronken", zei hij tegen de politie
agent. Hij kreeg toch een bon, want
van de achterbank klonk de stem
van zijn vierjarige zoon: „Maar pap
pa! U hebt zojuist nog een glaasje
genomen toen u mamma afzette bij
haar kantoor."
Ruim een miljoen
buitenlandse toeristen.
Ruim een miljoen buitenlandse
toeristen heeft, naar schatting van
de A.N.V.V. in 1955 in ons land ge
logeerd. Men baseert deze schatting
op het aantal nachten, dat door deze
buitenlanders in hotels en pensions
werd doorgebracht. Dit aantal is 't
hoogste wat ooit werd bereikt.
Men raamt de opbrengst in geld
van dit bezoek op tenminste 20Ö
miljoen gulden, waarbij men aan de
voorzichtige kant gebleven is.
Ter vergelijking diene, dat in het
laatste vooroorlogse toeristen-jaar
1938 ons land zes miljoen gulden in
komsten uit het bezoek van vreem
delingen putte.
De dienstplichtige kan
vrijgesteld, indien de volgen
Vrijstelling van de
militaire dienst
Voor oudste zoon van weduwe.
Aan de bestaande mogelijkheden
tot het verkrijgen van vrijstelling,
zoals wegens persoonlijke onmis
baarheid en wegens kostwinner
schap, wordt te beginnen met de
lichting 1957 een nieuwe toegevoegd
voor de dienstplichtige, die de oudste
zoon is van een weduwe.
worden
volgende om
standigheden aanwezig zijn: a. het
hoofd van het gezin, waarvan hij
deel uitmaakt, is weduwe; b. hij is
zelf het eerstgeboren kind; c. tot het
gezin behoren nog tenminste vier
jongere kinderen; d. hij is voor de
weduwe een onontbeerlijke steun bij
de opvoeding van de andere kinde
ren.
Onder onontbeerlijke steun wordt
zowel morele als financiële verstaan.
Zijn niet al deze omstandigheden
aanwezig, dan kan toch enig uitstel
van opkomst worden verleend, b.v.
totdat een broer of zuster de plaats
van de dienstplichtige als steun van
de weduwe kan overnemen.
pillllllllllllllllltlllllltlllllllllllllllllllllll^
S Na zeven jaar
eindelijk geluk
De Westduitse voetbalpool
heeft een bedrag van 661.900
mark uitbetaald- aan de- 29-ja-
rige Johannes Pschantka, een
werkloze uit Marl. Slechts een
maal werd een hoger bedrag
uitgekeerd. Hij werd van het
heuglijke nieuws in kennis ge
steld, toen hij bijv de arbeids
beurs zijn steun in ontvangst
kwam nemen. Reeds zeven jaar
speelde de gelukkige Duitser in
de voetbalpool, zonder ooit iets
gewonnen te hebben. Pschantka,
van beroep lei-dekker, heeft nu
besloten binnenkort te trouwen
en zijn moeder bij te staan, die
wasvrouw is.
In Monaco wapperen de Amerikaanse I Tieid van de verloving van Prins Rai-
en Monagaske vlaggen ter gelegen- nier IIT met Grace Kelly.
Ui t vaartplechti ghei d
in Parijs.
Frankrijk heeft maandag de laat
ste eer bewezen aan Mistinguet, de
revue- en cabaretster van wereldver
maardheid, die drie generaties van
Fransen in haar ban gevangen wist
te houden.
Haar laatste tocht door het door
haar zo dikwijls bezongen en gelief
de Parijs is welhaast een nationale
begrafenis geworden.
Voor de beroemde Madeleine, de
in Griekse styl gebouwde Parijse
kerk, stond het maandagmorgen
zwart van de mensen, die deze vrouw
met haar nimmer aflatende geest
kracht de laatste eer wilden Bewij
zen.
Op de baar voor het altaar lag o.a.
een krans van rose rozen en witte
seringen met het eenvoudige op
schrift „A toi, Mist, éternellement".
Deze krans was van Maurice Cheva
lier, de man, die zij van verlegen
jongetje in het begin van deze eeuw
tot wereldberoemdheid bracht door
hem tot haar partner te maken in
de Folies-Bergère.
Vierduizend Parijzenaars verza
melden zich in de Madeleine om hun
Bij een scheepsbouwindustrie en me-
iaalwarenfabriek in Aalsmeer is de
eerste geheel uit aluminium vervaar
digde reddingvlet in aanbouw, welke
bestemd is voor de Koninklijke
Noord- en Zuid-Hollandse Redding
maatschappij. Het bootje zal de naam
krijgen van Cliristiaan Huygens" en
zal in Den Helder gestationeerd wor
den. Het is een geschenk van een Am
sterdamse levensverzekeringmaat
schappij. Op de voorgrond de nieuwe
aluminium vlet, op de achtergrond
een nieuwe reddingboot, bestemd voor
,jNieuw Amsterdam".
DERTIG JAAR WERK VOOR WERELDVREDE
„Men moet veel teleurstelling
kunnen incasseren"
(Van onze speciale verslaggever)
De gemeentelijke universiteit van Amsterdam reikte ter gelegenheid
van haar dies natalis, het ere-doctoraat uit aan Adriaan Pelt, directeur
van het Europese bureau der Verenigde Naties te Genève. Deze 63-jarig<
Nederlander, vergrijsd in de buitenlandse dienst, weet deze bjjzonden
onderscheiding op juiste waarde te schatten. „Zoiets spreekt waarschijn
Lijk nog sterker aan, doordat je zo lang in het buitenland hebt gezeten"
zegt hij, wanneer we hem treffen ten huize van zijn vriend, de journal!.*'
dr. Van Blankenstein te Wassenaar.
„Als internationaal ambtenaar krijg je minder gauw erkenning voo.
bepaalde verdiensten, dan als nationaal ambtenaar. Slechts met toestem
ming van de secretaris-generaal der Verenigde Naties mogen we eer
betoon of beloningen aanvaarden."
„Ik heb mezelf nooit wetenschaps
mens gevoeld", zegt hij. „Voor mijn
vijfjarige h.b.s. ben ik in 1909 in
Zaandam gezakt, omdat ik voor wis
kunde onvoldoende had
En dan vertelt hij ons zijn levens
verhaal. Hoe hij in de journalistiek
wilde en kwam. Op twee voorwaarden
wilde vader tenslotte toestemming
geven. De eerste was, dat ik moest
beginnen m'n handen vuil te maken
in een zetterij, de tweede, dat ik me
na een paar jaar praktisch werken,
moest gaan specialiseren en dan
moest gaap studeren.
Beide beloften heb ik kunnen in
lossen. Na drie maanden aan „De
Zaanlander" te hebben gewerkt, ben
ik bij het „Nieuwsblad voor Neder
land" gekomen, waar de sport nog
door de stadsverslaggever werd ge
daan. Salaris f25 per maand, maar
na een half jaar f 50. Ik was er recht
bankverslaggever, raadsverslaggever,
toneel- en muziekcriticus, enz. Dank
zij Louis Schotting, nu nestor van de
Amsterdamse journalistenbent, heb
ik de eerste keer. een redelijk raads-
verslag kunnen afleveren. Hij had het
door,1 hoe ik er mee zat te marte
len
Dank zij de nachtredactie van het
„Nieuws van den Dag" en mijn cor
respondentschap voor de „Daily
Mail", is mijn belangstelling gewekt
voor het internationale werk.
Oktober 1915 ging ik als correspon
dent voor het „Nieuws van den Dag"
naar Londen. Salaris f 100 in de
maand. Ik mocht zeggen en schrijven
wat ik wilde, als ik de militaire vei
ligheid maar niet in gevaar bracht.
Toen ik een jaar later Londen voor
Parijs verwisselde, bespeurde ik, dat
de Fransen andere opvattingen over
censuur huldigden. Mijn neutraliteit,
ook in mijn berichtgeving, vonden ze
onplezierig en al heel gauw kreeg ik
dus geen officiële uitnodigingen meer.
Het voordeel ervan is geweest, dat
me de tijd en de gelegenheid werden
felaten mijn tweede belofte aan va-
er in te lossen. 3k ging studeren aan
de Ecole Libre de Science Politique.
Politieke wetenschapen dus.
Herfst 1919 ben ik naar Amster
dam teruggekeerd, w£ar ik tewerk
kwam op de redactie buitenland van
„De Telegraaf". Zes maanden later
werd prof. Van Hamel benoemd tot
hoofd van de juridische afdeling van
het juist te Londen gevestigde Vol
kenbondssecretariaat en deze vroeg
me lid te worden van de informatie
afdeling.
(Vervolg op pag. 6)
geliefde Mistinguett een laatste
vaarwel te brengen. Tweeduizend
mensen trotseerden de eerste werke
lijke winterkoude om een laatste
glimp van de baar op te vangen toen
die naar buiten gedragen werd om
Mistinguett naar haar laatste rust
plaats in Enghien, haar geboorte
plaats nabij Parijs, te brengen.
Drie knappe jónge nichtjes van de
grote fëvuester, Nicky, Michele en
Jacqueline dochters van haar broer
Marcel Bourguois weenden, terwijl
een priester in de kerk de uitvaart
plechtigheid leidde.
Het z.a.chte schijnsel van kaarsen
omgaf de baar van deze tot haar
einde toe zo wonderlijk vitale vrouw,
die het bestond in 1950 nog voor een
enthousiast publiek op te treden.
Op de kist lagen slechts de kran
sen van Chevalier en die van Mis-
tinguetts naaste verwanten.
Maar onder de grote zuilen van de
kerk lagen wel duizenden kransen
opgestapeld van haar ontelbare be
wonderaars, jong en oud, uit de ge
hele wereld.
Toen de baar naar buiten gedra
gen werd, bewees Paul Derval, eige
naar van de Folies-Bergère, haar de
laatste eer door in de plotseling inge
vallen stilte met hese stem te zeg
gen: „Mistinguett won het hart van
Parijs, maar voor het volk van Parijs
was zij niet Mistinguett. Zij was
„onze miss".
En terwijl de tranen over zijn
wangen stroomden wendde hij zich
naar de baar en fluisterde: „Merci,
merci, merci". Daarna zette de droe
ve stoet zich weer in beweging.
Het kostte de politie meer dan een
uur om de enorme menigte te versprei
den en het verkeer weer op gang t«
brengen.
Velen volgden de stoet naar En
ghien, dat 16 km ten noorden van Pa
rijs ligt. Op de begraafplaats in En
ghien wachtten geduldig opnieuw hon
derden mensen om Mistinguet een
laatste vaarwel te brengen.
(United Press.)
Het Wereldgebeuren.
Sfinxen
^lllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllljljj
1 Postambtenaren
jj op de loop.
M Toen een postambtenaar in
het plaatselijk postkantoor in
Hannover een in bruin papier
gewikkeld pakketje oppakte,
be°;on er in het pakket iets te
ratelen en te zoemen. De man,
onmiddellijk aan een tijdbom
ee denkende, wierp het pakje weg
als ware het een giftige adder
en dook met zijn collega's ach-
H ter banken en tafels.
Inderhaast ontboden deskun-
digen brachten het pakje naar
een beschermde plaats, waar
men voorzichtig de touwtjes
doorsneed en het openmaakte.
In het pakje lag een
ef onschuldig speelgoedlocomo-
tiefje. -
Besprekingen op Cyprus
De gouverneur van Cyprus, sir
John Harding, heeft maandagavond
een bespreking gehad met de leider
van de Cyprische beweging die aan
sluiting van Cyprus bij Griekenland
voorstaat, aartsbisschop Makarios.
De bespreking werd gehouden in een
huis naast de Engelse kerk te Nico
sia. Alle straten naar de kerk waren
kort voor het begin van de bespre
king afgezet met prikkeldraadver
Rnpmncrtan OT, ïiflt 1.f »-1 .V.«E
O -<rj- I- innuiui aauvci -
spemngen. Op het kerkhof stonden
Britse troepen op wacht.
In een officiële verklaring, die na
het onderhoud werd uitgegeven,
wordt gezegd: „Na een gedachtenwis-
selmg over de politieke en staats
rechtelijke toekomst van Cyprus kwa
men zij overeen binnenkort weer bij
een te komen voor verdere besprekin
gen". F
De Joego-Slavische mevrouw Tito
heeft dus haar man vergezeld
bij enkele uitstapjes in Egypte.
Samen met hem en de Egyptische
Rresident en premier Gamal Abdel
'asser bekeek zij piramides en
sfinxen en ontving zij gasten in het
vroegere paleis van ex-koning Fa-
roek, waar het Joego-Slavische echt
paar logeerde. Het waren aardige
belevenissen, al waren ze dan niet de
meest sensationele uit mevrouw Ti
to's leven Onder opperbevel van Tito
heeft zij immers in de tweede wereld
oorlog gevochten tegen de Duitsers.
Zij was geen buitenbeentje: Tito's
communistische partisanenleger be
stond voor bijna een derde cleel uit
vrouwen.
Maar zij was wel een hennetje-het-
voorste, want op het eind van de oor
log was zij luitenant geworden en in
de na-oorlogse Jaren klom zy op tot
kapitein. Het was in die rang, dat zij
aan het werk toog op het secreta
riaat van Tito in Belgrado. Daar ont
moette zij de maarschalk die inmid
dels president was geworden. Kort
voor naar huwelijk in april 1952 werd
zij tot majoar gepromoveerd. Dat
was natuurlijk nog heel wat minder
dan de maarschalksrang van haar
man, maar het is niet bekend of in
het huwelijksschip de militaire
hiërarchie in acht wordt genomen...
Visite's vullen de laatste jaren ver
scheidene velletjes in de agen
da's van de Joego-Slavische pre
sident, die indertijd zo moedig de
vriendschap met collega Stalin, ook
maarschalk, maar dan van de Sow-
jet-Unie, had verbroken en die daar
voor terecht door allerlei grootmo-
gendheden op de schouders werd ge
klopt, al was en bleef hij een com
munistische leider van een commu
nistisch land, zodat men hem in het
westen nooit helemaal als een der
zijnen heeft beschouwd, want nie
mand weet, hoe het in deze wereld
kan verkeren. Hij zal binnenkort ook
naar Moskou gaan. Tito is al op be
zoek geweest in Engeland, toog nog
niet lang geleden naar Birma in In
dia en keerde zaterdag met zijn oor
logsschip Galeb terug naar zijn va
derland na een statiebezoek aan
Ethiopië en een verblijf van tien da
gen in Egypte. Op de valreep heeft
hij in Cairo samen met Egypte's pre
sident Nasser een verklaring onder
tekend, waaruit bleek dat die twee
het in elk opzicht roerend eens wa
ren geworden.
Het belangrijkste uit die verkla
ring is wel, dat Tito en Nasser
beloven, de betrekkingen tussen
Egypte en Joego-Slavië nog nauwer
aan te halen en dat zij niets van mi
litaire blokken moeten hebben. Men
kan zich afvragen, of zij daarbij niet
een kleinigheid over het hoofd heb
ben gezien. Joego-Slavië is immers
lid van het (weliswaar kwynende)
Balkanpact en Egypte deelt de la
kens uit in een bondgenootschap met
Egypte en Saoedi-ArabiëIn het
verleden zijn weieens geluiden uit
Joego-Slavische koker gekomen, die
toeschietelijker luidden voor de wes
terse verdedigingsgemeenschappen.
Tito voelde zich immers ook zelf be
laagd door de Sowjet-Unie en wist,
dat hij niet zo flink kon doen tegen
de Russen, wanneer er geen andere
landen waren, die eventueel voor hem
in ae bres wilden springen. Het
schijnt, dat die vrees de laatste tijd
bij Tito sterk verminderd is en hij
slaat dan ook enthousiast op het neu-
tralistische aambeeld.
Als oud-smid probeert hy nu
vriendschap te smeden tussen
zijn land en andere, die van
twee (blok)-wallen willen eten door
ze tegen elkaar uit te spelen. Daar
bij komt dan nog het streven van
Joego-Slavië's communistische partij,
om een soort internationaal „volks
front" te vormen, waarin combmunis-
ten en socialisten gezamenlijk „het
socialisme" zouden moeten nastre
ven. Jn zekere zin concurreert die
party op die manier met de Komin-
form van de Russen, maar het is de
vraag, of die Russen het erg verve
lend zouden vinden, wanneer de com
munisten van Tito er in zouden sla
gen, om leden van andere partijen in
vreemde naties voor samenwerking
te strikken. Niemand weet precies,
wat Tito nu precies in zijn achter
hoofd heeft, behalve misschien me
vrouw Tito. Maar ook die majoor is
wellicht niet op de hoogte van de
overwegingen die de hoge maarschalk
koestert. Misschien, dat ze soms in
hem zo'n Egyptische sfinx herkent.
TITO EN ECHTGENOTE
tussen sfinxen en piramides..
Auto botste tegen boom:
bestuurder gedood.
Zondagavond is te Doorn een ver.
keersongeluk met dodelijke afloop
gebeurd. Omstreeks negen uur reed
de 27-jarige G. W. met een auto van
Doorn m de richting Amersfoort. Op
de Zonheuvel raakte hij van de weg
af. Hy botste met flinke snelheid
tegen een boom. De auto werd ge
heel vernield en de zwaargewonde
bestuurder werd naar het ziekenhuis
te x.?ei^t gebracht, waar hij des
nachts is overleden.
