Mi
brylcreem
C
Ook de Souburgse molen is aan
restauratie toe
Imm Almanak
a"toumpen
HALVE EEUW CHR. NAT. SCHOOL
TE C0LIJNSPLAAT
N.-ZEELAND WORDT BEVEILIGD
TEGEN CALAMITEITEN
Agenda
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 27 DECEMBER 1955
BOUWWERK VAN 232 JAAR OUD
Door aanleg kanaal kwam molen
van West in Oost terecht
De SoiiburgBO molen is een der hoogste en fraaiste Walclierse molens,
die nog in volle werking zyn. Daar hü al 232 jaren oud is, en dus ouder
domsgebreken heeft gekregen, is restauratie noodzakelijk geworden. Om
de molen in goede staat te houden ligt het op de weg van pubjleke in
stanties, zoals monumentenzorg, provincie en gemeente daarvoor subsidie
te geven.
Evennis oude kerken met hun torens het aspect van stad en land ver
hogen, doen dat in niet mindere mate de molens. Als zü bovendien nog in
werking Zjjn verlevendigen zij door hun draaiende wieken het landschap.
Begrijpelijk stonden de stadsmolens op de hoge wallen. Op het platteland
werd met aarde een verhoging aangebracht. Elk dorp had even buiten de
bebouwde kom van ouds een molen.
De eei'Bte molens waren z.g. stan
daard- of staakmolensi geheel van
hout. Tot lieden toe hebben er maar
enkele dergelijke molens in de loop
der jaren weer en wind getrotseerd.
Bjj een hevige storm hebben zij veel
te verduren, zodat menige molen be
zweek. Zo meldt de kroniek, dat in
1485 boven Walcheren zulk een or
kaan woedde, dat er 17 molens om-
waalden. De dorpsmolens, die het
eigendom van de ambachtsheren wa
ren, werden weer opgericht.
door B. JDE MEIJ.
j
Zo stond er te Oost-Souburg en ook
te West-Souburg een houten molen.
Wy zullen het voornamelijk hebben
over de laatste, daar de tegenwoor
dige stenen molen, gebouwd in 1723
zijn plaatsvervanger is.
In 1873 is het kanaal van Middel
burg naar Vlissingen gegraven. Het
vormde daarna de scheiding tussen
Oost- en West-Souburg. Voor die tijd
liep de grens geheel anders, al wa
ren tot 1835 beide afzonderiyke ge
meenten. West-Souburg was 600 ge
meten groter dan Oost-Souburg. De
grens was de Oude Vlissingse weg, de
Kanaalstraat, die nog niet bebouwd
Was, verder door de tegenwoordige
Beciusstraat Noordwaarts,
De stenen molen, die wij uu ken
nen stond dus op het gebied van
West-Souburg en behoorde evenals
alle Walcherse dorpsmolens tot het
einde der 18de eeuw aan de am
bachtsheer. Een van zjjn vele voor
rechten was het wind- of maalrecht.
De ingezetenen waren verplicht hun
graan op zijn molen te laten malen,
zodat men 'sprak van de dwang- of
banmolen. De ambachtsheer verpacht-
f Arlvp.rrentte)
l lirnaadme verwijderd met
LIKDOORNS WONDEROLIE
Weg met onhandige likdoornringèn en
gevaarlijke scheermesjes. Een nieuw
vloeibaar middel, NOXACORN. neemt de
pijn weg in GO seconden. Eeltplekken en
eksterogen verschrompelen met wortel
en al. Bevat gezuiverde wonderolie,
jodium en hêt pijnstillende bensocaïne.
Een flesje NOXACORN Antiseptisch
IAkdoommiddel van f. 0.36 bespaart U
veel ellende (60)
te de molen aan de door hem aange
stelde molenaar, die het naburige
huis bewoonde. Het tarief voor «het
malen was door do Staten van Zee
land vastgesteld.
In het midden van de 16e eeuw
wordt tijdens de hagepreken de West-
Souburgse molen genoemd, toen hier
eens gepreekt werd. De spreker stond
op de molenwal, dus een geschikte
plaats. De omringende hoorders kon
den hem gemakkeiyk zien en horen.
De huizen, die thans bh' de molen
staan, waren er nog niet. De oude
houten West-Souburgse molen is ook
het eigendom geweest van de beken
de Marnix van St. Aldegonde, die Van
1579 tot zyn overiyden in 1594 am
bachtsheer van West-Souburg waB en
op het kasteel aldaar woonde.
Oost- en West-Souburg waren af
zonderlijke ambachtsheerlijkheden. In
1694 kocht Cornelis van Pere, die
ambachtsheer van West-Souburg
was, ook het ambacht Oost-Souburg.
Hij was burgemeester van Vlissingen
en gehuwd met Anna Somer, een
kleindochter van Michiel Adr. de
Ruyter. Tot heden toe hebben beide
heeriykheden dezelfde bezitte gehad.
Thans behoren zij aan een familie
Schorer, die zich Schorer van de Sou
burgen noemd.
Stenen molens.
Omstreeks de overgang van de
17de tot de 18de eeuw werden veel
houten standaardmolens vervan
gen door stenen molens, die beter
de hevigste stormen kunnen weer
staan. Moet bij de houten molen
bij verandering van wind het ge
hele gevaarte gedraaid worden, bij
de stenen molen alleen maar de
kap.
Blijkens een ingemetselde Steen
werd de tegenwoordige .Souburgse
molen in 1723 gebouwd door genoem
de Cornelis van Pere. Ook staat op
de steen het wapen van West-Sou
burg afgebeeld, de bekende burcht.
Deze is blauw gekleurd, ofschoon de
klèur moet zijn geel op een zwart
veld.
Door de omwenteling in 1795 ver
loren de ambachtsheren hun voor
rechten, dus ook het recht om de in
gezetenen te verplichten hun graan
op de dorpsmolen te doen malen. Zij
VAN
Ituin
TOT
BADHUIS VOOR KOEWACHT.
De gemeenteraad van Koewacht
heeft tijdens zijn laatst gehouden ver
gadering het besluit genomen, dat in
die gemeente een badhuis zal worden
gebouwd. De inrichting zal verrijzen
aan de verbindingsstraat tussen de
Nieuwstraat en de Wouterijstraat. Met
de bouw van dit nuttige huis ten dien
ste Van de algemene volksgezondheid
zal naar men hoopt zeer binnen
kort kunnen worden begonnen. In het
snel naderende 1956 zal in Koewacht
ook een nieuwe Fröbelschool worden
gebouwd.
DOFFE DREUNEN.
Nu en dan wordt de Bruinisser be
volking opgeschrikt door series ont
ploffingen, die met doffe dreunen
soms de ramen doen rinkelen. Vori
ge week was de oorzaak gelegen in
een sleepboot. Duikers der genie
hadden het scheepswrak in de buurt
van Stavenisse boven water gehaald
en op de slikken aan de Anna Jaco-
DINSDAG.
Jawel, het is Dinsdag. De Kerstda
gen zyn voorbij en de mensen worden
weer door-de-weeks, pat is een tref
fende verandering, die ge het beste
leunt vaststellen in een openbaar ver
voermiddel. Daar is bijvoorbeeld de
lijn MiddelburgVlissingen: tijdens
de Kerstdagen reisden hier vele opge-
wekte mensen, sommigen waren voor
zien van takken hulst, dennengroen en
soortgelijke zaken, er waren vaders
en moeders met die vergevende blik
in hun ogen van ,jLaat Jantje maar,
want vandaag is het Kerstfeester
waren voorts kinderen, neuriënd en
minder geneigd hun broertje een mep
te geven nadat ze de kaarsjes b\j Oma
en Opa hadden bewonderd, kortom,
oppervlakkig beschouwd: andere men
sen!
Maar nu vandaag. Neem bgvoor-
Tjeeld eens een van die bussen van
vóór negen uur. Oei, om van te schrik
ken: half-uitgeslapen lieden, gapend
en met frisse tegenzin de dag begroe
tendTja, het is immers Dinsdag
vandaag en de mensen Worden echt
weer door-de-weelcs.
Of misschien dit jaar met? Blijven
de mensen opgevjekt en beleefd in de
bussen en doen zij zich alsmaar van
hun beste kant kennen?
Wie weetHet is tenslotte Kerst
feest geweest!
bapoldèr op het droge gezet, Door
middel van trotyl werd de boot in
vervoerbare stukken gedeeld. Ook
werden in de afgelopen week enkele
overgebleven bunkers in de omge
ving van Zijpe opgeruimd.
STEUN AAN RENNER.
De Axelse amateur-wielrenner Ma-
rius Romeynsen kwam onlangs tijdens
een wedstrijd in België te vallen en
moest tengevolge daarvan een opera
tie aan een zijner armen ondergaan.
Om de gedupeerde financiële steun te
bieden organiseerde de wielersuppor-
tersclub „De Volharding" te Axel In
zijn clublokaal „De Sport" een groot
Kerstbal, waarvan de baten aan Ro
meynsen ten goede kwamen.
verkochten daarom hun molen met
woonhuis meestal aan de molenaar,
die het bedrijf nu voor eigen reke
ning exploiteerde. De laatste drie
eigenaars van de Souburgse molen
waren J, Cysouw, J. van Maasdam en
C. Kasse, de tegenwoordige molenaar.
Zoals gezegd had ook Oost-Souburg
zyn eigen molen, die stond aan de
Ritthemsestraat. Het was een stan
daardmolen. De laatste molenaar was
J. Cysouw, afkomstig uit IJzendyke.
toen in 1890 de stenen molen aan het
andere eind van het dorp te koop
kwam, werd hy de eigenaar en haa
alzo de klandizie van geheel Souburg.
Hy liet de houten molen afbreken en
verkocht het molenaarshuls. dat in
1855 gebouwd was, thans bewoond
door A. Bakker.
De aangrenzende weg naar de al
gemene begraafplaats heet nog de
Molenweg. De molenwerf werd afge
graven, al is het terrein nog wat
hoog gelegen. Al i3 de molen ver
dwenen toch noemen oude Soubur
gers die plaats „het houten molen
tje".
er zijn geen betere.'
VROUWEN NAMEN HET INITIATIEF
In Januari vijf feestdagen
Het was maar op zo'n gewone wekeiykse samenkomst van «1e Christelijke
Vrouwenvereniging ln de consistorie van de Gereformeerde Kerk te Co-
lijnsplaat, dat in het jaar 1898 eensklaps één van de vrouwen een blikken
bus met een gleuf in het deksel op de tafel zette. „Al het geld, dat wij
voortaan iedere week ln deze bus doen, is voor een Christelijke school", zei
de vrouw tegen haar verbouwereerd toekijkende vriendinnen. Maar de ver
bazing duurde niet lang, want ieder haalde de beurs voor de (lag om iets
in de bus te stoppen. Toen 's avonds na afloop de inhoud geteld werd, bleek
er meer dan tien gulden In de bus te zitten. Dat was in die tijd geen gering
bedrag en uit deze offervaardigheid bleek duidelijk, dat het de vrouwen
ernst was om in Coiynsplaat een Christeiyke school te verkrijgen.
Die tien gulden, dat kleine begin,
was nog maar een aanloop. Want die
zelfde vrouwen vertelden 's avonds
hun mannen, wat er op de vergade
ring van de vrouwenvereniging ge
beurd was. De mannen begrepen de
wenk en met ds. F. Staal als hun
voorman, richtten zy een schoolver
eniging op. die er toe zou leiden, dat
op 27 December 19Ö5' ln de Voor
straat te Coiynsplaat een splinter
nieuwe drieklasslge Christelijke Na
tionale school in gebruik werd geno
men.
Dat is nu vandaag precies vy'ftlg jaar
geleden. In de loop van de tijd zyn er
lokalen bijgebouwd moeten worden en
momenteel is men bezig met het jeg-
gen van nieuwe floorflex vloeren in
alle leslokalen. Voor de rést is het.de
zelfde school gebleven, dié in 1905
voor ongeveer zevenduizend gulden
werd gebouwd.
„Wy hebben veel moeite gehad
om het geld by elkaar te krygen",
vertelde de heer M. J. Contant, die
indertijd penningmeester was en
nu in Colijnsplaat van een onbe
zorgde oude dag geniet, ,,'t Is
maar, de mensen gaven zo veel ze
konden. Van de zeven gulden, die
een werkman toen wekelijks ver
diende, kwam er nog zeventig cent
in de schoolkas terecht. Maar er
was veel geld nodig en dat kregen
wij door leningen, waarvan wij met
de obligaties zelfs op Zuid-Beve
land gingen leuren".
De heer Contant glimlachte even
toen hij er aan terugdacht, hoe ver
baasd de tegenstanders van de Chris
telijke school opkeken bij het Verne
men van het nieuws, dat de Christe
lijke schoolvereniging een groot he
renhuis voor een koopje had gekocht.
En nog al liefst in de Voorstraat, de
belangrijkste van het hele dorp. Korte
tijd later lag het gehele complex te
gen de grond behalve een gedeelte,
dat voor de woning van het toekom
stige schoolhoofd bestemd was.
De school begon met ruim vy'ftig
leerlingen en het begin leek goed.
Maar de heer Kes, het hoofd van de
school, vertrok reeds na enkele maan
den en zijn opvolger, een onderwijze
res, hield het «ïog korter vol. Geluk
kig kwam toen de heer Slotema
(Advertentie)
de natuurlijke glans
van gezond haar
BRYLCREEM gerft
een fraaie, natuurlijke glans
aan Uw haar
BRYLCREEM kleeft
niet. plakt niet, droogt het
haar niet uit
BRYLCREEMwt
Uw hoofdhuid tri, eo gesond,
voorkomt roos
'S WERELDS MEEST VERKOCHTE HAIRDRESSINC
Baacham (Nederland) N.V. voor Engroi i lactj. Mol N.V., Amsterdam
Thans telt de school ongeveer 140
leerlingen, die hun onderwijs ontvan
gen van het schoolhoofd, de heer II.
Simons, de onderwijzers D. YV. Heesen
en A. P. van Dalen en de onderwijze
res, mejuffrouw A. E. Contant.
Vijftig jaar oud ls de school, maar
de heer Suiions is nog uitstekend over
het gebouw te spreken. „Een magni
fieke school", zo meent hij. „Het be
stuur heeft indertyd prima werk la
ten leveren. Een nieuwe school is voor
ons nog lang niét noodzakelijk".
Herdenking.
De elgeniyke datum van het jubi
leum valt precies in de Kerstvacantie
en daarom heeft men de feesteiyke
herdenking uitgesteld tot de volgende
maand. Een herdenking, die ongetwij
feld niet snel vergeten zal worden,
Want er worden niet minder dan vijf
bijeenkomsten gehouden. Allereerst
voor de kinderen, die op 16 Junari een
middag met verrassingen zullefa kry
gen. De ouders en genodigden komen
18 en 19 Januari aan de beurt. Men
heeft er twee avonden van moeten
maken, want de school is te klein om
alle ouders tegelijk te kunnen ontvan
gen. Behalve het officiële gedeelte zal
een dubbel-kwartetvan net Neder
lands Hervormd Kerkkoor verschil
lende liederen ten gehore brengen,
terwyi het grootste deel van de avond
verzorgd wordt door de Amsterdam
se declamator Koos van Hoboken,
Uit alle delen van Nederland zijn
er aanvragen van oud-leerlingen bin
nengekomen of ook zy. konden komen.
Speciaal voor hen worden op 26 en 27
Januari avonden gehouden.
Veerboot „Koningin Juliana"
weer m gebruik.
Bovendeks: beialen
Sedert Zaterdag is op de dienst Vlis
singenBreskens v.v. de veerboot „Ko
ningin Juliana" van de Provinciale
Stoombootdiensten weer in gebruik.
Voor de passagiers, die op deze boot de
overtocht maakten, had men een klei
ne verrassing in petto: wie bovendeks
vertoefde moest betalen, want hij
maakte gebruik van de eerste klasse!
Nu de „Koningin Juliana" na ver
bouwing ook geschikt is voor onder
deks passagiersvervoer, is hier de twee
de klasse ondergebracht. De onderdeks
vertoevende passagiers behoeven voor
de overtocht niet* te betalen.
KUNST
Middelburgs Mannenkoor.
NIEUWE KERK, MIDDELBURG.
DIRIGENT: JAN KUILER.
WEER heeft het Middelburgs Man
nenkoor op Tweede Kerstdag een uit
voering gegeven van kerstliederen,
waarmee het een kort na de oorlog in
de Lutherse Kerk ingezette gewoonte
heeft voortgezet. Begonnen werd des
tijds met een betrekkelijk klein aantal
zangers en toehoorders, dat echter van
jaar tot jaar toenam. Ook nu weer
was de Nieuwe Kerk tot de laatste
plaats bezet, toen het koor het „Stille
Nacht, Heilige Nacht" inzette. Dit al
om bekende en geliefde kerstlied werd
bij de aanvang in de oorspronkelijke en
aan het slot van de uitvoering ln de
Nederlandse -tekst gezongen. Tussen
dit begin en dat einde lag een schal
van kerstliederen, die door het koor
op voortreffelijke wijze zuiver en zeer
muzikaal van voordracht werden ge
zongen.
Het kwam ons voor, dat het in om
vang steeds groeiende koor sinds vo
rig jaar nog aan klankzuiverheid had
gewonnen. Hoe magistraal klonk het
altijd weer mooie kerstlied van Bern.
Diamant, hoe gedragen het „O Jesulein
süsz" van Joh. Seb. Bach, hoe vrolijk,
doch fragiel „Heer Jesus heeft een
hofken", deze twee laatste liederen in
een bewerking van de dirigent. Bij
het door Martin Koekelkoren bewerk
te „Herderkens omringen" vroeg men
zich af, hoe een mannenkoor een lied
zo broos en teer ten gehore kan bren
gen als hier werd gedaan.
„Gott mein Zuversicht" van Frartz
Schubert werd door de heer A. Blok-
poel op uitstekende wijze op de piano
begeleid. Een nieuwe compositie van
de dirigent, het „Nódus indissolubilus",
was een prachtig weergegeven ver
klanking van de in deze woorden ver
vatte gedachte.
Zo zouden wij kunnen voortgaan
ieder nummer afzónderlijk te noemen.
Doch laten wij volstaan met te zeggen,
dat deze uitvoering in haar geheel was
Wat zij beoogde te zijn, namelijk een
wijdingsvolle stonde.
De talrijke aanwezigen hebben met
grote aandacht en veelal met ontroe
ring naar deze liederen gelulstèrd,
van het begin tot het einde gevangen
in de kerstsfeer, waarin zij hen ver
plaatsten. Het Middelburgs Mannen
koor onder de bekwame leiding van
dirigent Jan Kuiler heeft ook nu weer
velen door deze kerstuitvoering aan
Zich verplicht.
AD INTERIM,
Kunstkring „Het Zuiden".
Vlissingen, atelier Frans Maas.
Het werk van de leden van de
Kunstkring „Het Zuiden" dat mo
menteel tentoongesteld wordt in de
bescheiden maar sfeervolle expositie
ruimte van Frans Maas in de Vroü-
westraat te Vlissingen, omvat een
veertigtal olieverven, aquarellen, eén
enkele krijttekening enz. Het is een
enigszins bonte maar daarom ook
wel boelehde staalkaart van stijlen
en talenten en vanzelfsprekend loopt
de kwaliteit bij een go greet aantal
werkstukken nogal eens uiteen.
Óver het algemeen echter wordt het
werk van de kunstkringleden geken
merkt door een grote mate van ver
antwoordelijkheidsgevoel en dat is
van niet te onderschatten betekenis.
Immers, het serieuze streven .alleen
reeds verdient waardering!
Bij dit veertigtal werken vallen in
de eerste plaats twee doeken op van
mevrouw Jacobs—Hendrickx en wel
haar „Interieur" en „Stilleven in
I Slot van oag 11
Bij Oosterland wordt eveneens hard
gewerkt met het opspuiten van zand,
terwijl de z.g. dljkwaterdijk niet ver
geten wordt. De Vierbannenpolder is
op hoogte en bij het Stelletje moet
nog de laatste hand gelegd worden
aan de algehele beveiliging van het
Gouweveer.
Ook in Sint Philipsland is na de
ramp het één en ander gebeurd en
aan de Zuidkant wordt het laatste
herstelwerk verricht.
In Tholen heeft men na 1955 niet
stil gezeten en met voorbehoud mag
f econstateerd worden, dat men hier
ot aan de verwezenlijking van het
Deltaplan veilig is. De haven van Sint
Annaland Wordt afgesloten ln de na
bije toekomst, maar Gedeputeerde
Staten hebben toestemming voor een
geheel nieuw project gegeven. De ha
ven van Stavenisse zal verdwynen en
hoezeer men ook van bestuurszijde de
teleurstelling van veel Stavenlssers
begrijpt, toch wordt op deze wjjze een
Ïevaarlyke penetratie minder op de
'hoolse kaart aangebracht.
De afdamming van de Pluimpot
heeft den by'zonder voordeel zelfs. De
afgegraven binnendijken zullen nög
een aanzieniyke oppervlakte land
bouwgrond leveren,
Wat do hoogte van de dijken be
treft, daarover ls moeiyk een bepaald
cyfer voor alle zeeweringen te noe
men. Veel hangt af van de richting
waarheen de dijken gebouwd zyn. Al
le worden echter, variërend van 6^j
tot 6J/i meier boven N.A.P., zo ge
bouwd dat er bij hoge vloed geen wa
ter over do kruinen heen kan slaan.
Op het Westen, dus daar waar de
grootste wateropeenhoping verwacht
kan worden, is de hoogste dykstand
geconstrueerd.
Hoewel (le natuur een onbekende
factor blUft bjj de bescherming tegen
het water en de mens uiteindelijk
niets ln eigen maolit heeft, mag met
voldoening worden vastgesteld uat iu
1955 een belangryke verbetering aan
de havendyken en polderzeeweringen
is aangebracht en dat de bevolking
zich achter deze beschermde gordel
veilig kan voelen.
Vlaanderen", beide bijzonder knap
van compositie en uitgevoerd in een
gave, nog altijd respect afdwingen
de (klassieke) techniek. Van Ger
Jacobs is er een ontwapenend-zuiver
„Slapend kind" en een expressief
„Portret", en van mevrouw Kuyper-
Jacobs tenslotte een gevoelig ge
schilderd hondenkopje.
H. J. G. de Mey toonde in een
„Doorkijkje Zoutelande" te kunnen
beschikken over een soepele techniek.
Hetgeen niet zonder meer gezegd kan
worden van bijvoorbeeld G. Ver
schuur, die daarentegen met zijn
originele krijttekening „Markt Mid
delburg" blijk geeft, een goede visie
te kunnen ontplooien.
J. C. den Broeder is vertegenwoor
digd met o.a. twee fijngenuanceerde
tekeningen. En in deze veelheid van
werken dient ongetwijfeld ook ge
noemd het verrasende „Kinderkopje"
van W. Keiler dat met bijna foto
grafische scherpte werd gewrocht.
Zorgvuldig werk vervaardigde P. van
Wondergem met de aquarel „Boeken
en glas", en C. van der Burght 6chiep
met zijn „Satanella" een even oor
spronkelijk als grillig aquarel, dat
hij boeiend uitvoerde. „Het Strand"
van J. M. van Breen is goed van toon
en zeer evenwichtig van compositie.
En tenslotte dienen nog genoemd een
stemmig „Scheepsdek" van Louw
van der Steen en een voortreffelijk
werkje, getiteld „Duinslag", van wij
len Gerard Bei'gsma.
Dit warén uiteraard slechts eükele
grepen uit hetgeen öp deze expositie
van de Kunstkring „Het Zuideü" te
zien is. Een onvolledig overzicht
uiteraard, maar ongetwijfeld Vol
doende om aan te tonen dat de leden
vaü deze Kunstkring de schilder
kunst met oprechte liefde beoefenen.
Het loont dan ook alleszins de moei
te. met dit werk nader kennis te ma
ken.
Expositie Piet Bulthuis.
Vlissingen, Kunstzaal Bikker.
De kunstschilder Piet Bulthuis,
van wie men op het ogenblik een
aantal werken kan aanschouwen in
de Kunstzaal Bikker te Vlissingen,
is geen man van hartstochtelijke,
felle kleuren. Integendeel; over het
algemeen herkent men in Bulthuis de
bedaagd, behoedzaam werkende kun
stenaar, een zorgvuldig en nauwge
zet werker, die bovendien van tijd
tot tijd de genade van de inspiratie
kent. Dan ontstaan doeken als bij
voorbeeld het werkelijk bijzonder
mooie „Omgeving van BrusBel" en
„Stilleven met Madonnabeeldje". Dat
laatste is prettig-gedUrfd van com
positie en zo mag Bulthuis gerust
eens meer „uit de band springeü"!
Eveneens knap gecomponeerd is ook
„Omgeving van Brussel" ell.eVeöals
in enkele andere wintergezichten
toont Bulthuis hierin de sfeer van
een verdroomde winterdag uitste
kend te kunnen treffen, in „Winter"
voelde hij de ongerepte schoonheid
van een sneeuwlandschap als het wa
re „rem" aan.
Degelijkheid is toch wel het voor
naamste kenmerk van Bulthuis'
werk. Dit spreekt vooral ook uit zijn
„„Zierikzee in late herfst", goed van
toon, met de sombere grijze toren in
al zijn dreiging dominerend op de
achtergrond. Zelfs wanneer Bulthuis,
zoals bijvoorbeeld in „Stilleven met
zwarte fles" met lichtere motieven
werkt, is er nog slechts sprake van
„Speelse degelijkheid", maar de ke
ren dat hij Verrast door een geïnspi
reerde compositie, zijn daar aan ook
dés té verrassender doorl
RHEUMATIEK...
Uw tergende wlnterkwaal legt
het at tegen de weldadige
jamde van dé pijnstillende
Ö/ERM0GÈNF
VANDAAG.
Middelburg Eiectfo: „Three ring cir-
Cü6", (SA, 16.30, 19 en 21,13 uur; Prov.
Bibliotheek: Expositie van boeken
over beeldende kiinBt, io12.30, lS,3o—
17 uur; Kunstzaai Vaii Benthem en
Jutting: Expositie Chinese- en Japènse
prentkunst, ia uur.
Vllssihgon Alhambra: „The Country
Girl", (14 Jr.), 19 en 21 uur; LUxor: „De
Wraak van het Monster", (14 jr.), 20
uur) Kunstzaal Bikken tentoonstelling
werken schilder P. Buithuls; Zaal
Frans Maas: tentoonstelling werlcrn
schilders Kunstkring „Het Zuiden".
Goes Grand: „Three Ring Circus", (a.
1.), 20 uur,
