ZÓ DENKT MEN IN NET BUITENLAND ER OVER
DE KLEINE ALK ZAKTE AF UIT
HET HOGE NOORDEN
KAPPIE EN DE SHOWBOAT
In mijn plaats
zou U 'm ook
het beste
gegeven hebben!
14
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 24 DECEMBER 1955
ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL
Invasie van zeldzame watervogel
Op 19 December ontvingen we uit de tweede hand een telefoontje uit
Middelburg, dat aldaar een vogeltje was omgekomen, dat buitengewoon
goed kon duiken, donker van kleur was, een klein snaveltje had en toch
wel een heel bijzonder eendje scheen. Daar het heel moeilijk is op be
schrijvingen vogels een naam te geven uitten wij het vermoeden, dat het
geval waarschijnlijk een dodaarsje gold, kleine duikertjes die hier nog al
veel in de winter binnengaats vertoeven.
De volgende dag echter ontving ik ter determinatie twee, eveneens
omgekomen vogels, die onmiddellijk als kleine alken konden worden
herkend.
Dit is een sterke aanwijzing, dat
ook het Middelburgse „duikeendje"
een kleine alk is geweest en dat we
hier te doen hebben met een invasie
van deze vogelsoort. Het gelijktijdig
omkomen van twee exemplaren, een
in Eversdijk, het andere in Dom
burg, doet vermoeden, dat de winter
van 1955-'56 wel eens één van die
opvallende winters kon worden,
waarin de vrij zeldzame kleine alk
hier in groten getale is binnenge
vallen.
Wat de Decembermaand 1955 be
treft, wij hoorden van snelle invallen
de, strenge koude in Skandinavië,
waarbij ongekend krachtige stormen
optraden. Daar het bekend is, dat de
door BAREND ZWERFMANS
kleine alk zeer gevoelig is voor zwa
re stormen, die haar zelfs landwaarts
doen trekken, ligt de conclusie voor
de hand, dat de vogels de invloed
van de Skandinavische stormen heb
ben ondergaan en Zuidwaarts zijn
getrokken in meer dan gewoon aan-
Beschrijving.
Om het doorgeven van waarne
mingen te vergemakkelijken geven
we een afbeelding van het vogeltje,
een onzer kleinste zeevogels, en te
vens een korte beschrijving. Het kor
te dikke snaveltje is dubbel gebogen,
van onderen nog gedeeltelijk wit be-
veerd, aanzet van de schedel vrij
vlak, de bevedering donker, bijna
diepzwart, juist onder het oog door
met een boom over de hals en verder
langs de vleugels tot de staartpunt,
dus over de gehele bovenzijde; on
derzijde wit.
Verder wit: een viertal streepjes
bij de vleugelbasis en aan de basis
van de basis van de vleugelpunt. De
poten staan zeer ver naar achteren,
achtige wijze te zitten en te lopen. De
wat het vogeltje dwingt op pinguin-
alken zijn dan ook de „pinguins" van
't Noorden al behoren ze tot een ge
heel andere vogelgroep. De beschrij
ving betreft het winterkleed en de
variabiliteit daarin bij de gezonden
exemplaren doet vermoeden, dat ze
zich nog slechts in een (hoewel ver-
Eevorderde) overgangstoestand naar
et volledige winterkleed bevinden.
De kleine alk, die door de Duit
sers „krabbenduiker" (Krabbentau-
cher) wordt genoemd, leeft op zeer
hoge breedte en voedt zich met klei
ne schaaldieren, die ze heel snel en
handig weet te vangen, eventueel door
zeer lang te duiken.
Brehm vermeldt er van, dat het
kleine vogeltje door zijn levendige
manieren, grote aantallen en de zeer
Noordelijke verblijfplaatsen sterk de
aandacht van poolreizigers heeft ge
trokken.
Men vindt ze nog in groot aan
tal tussen de 81e en 82e breedte
graad, enkele gaan zelfs nog ver
der Noordelijk. Spitsbergen, Jan
Mayen-eiland en Nova Zwembla
behoren tot de gewone verblijf
plaatsen, waar de nesten van de
vogels zich diep in rotsspleten be
vinden.
Als wintergasten komen ze onge
veer tot het Kanaal, maar daar ui
terst zelden; in de Noorzee kan men
ze dan aantreffen maar lang niet
elke winter.
Het is voor vogelwaarnemers dus
wel aardig dezer dagen eens naar
het vogeltje uit te zien. Mocht men
zekerheid hebben het te hebben ge
zien dan houden we ons aanbevolen
voor meldingen betreffende plaats,
datum en aantal. De grootte van de
vogel komt tot circa 25 cm, maar
schijnt meestal nog wat kleiner te
zijn; ongeveer 20 cm. Daar het ge-
vederte dicht is, maakt het diertje
een opmerkelijk mollige indruk. Het
is in staat op het water te slapen,
met de kop in de veren.
De mogelijkheid bestaat, dat men
het vogeltje zeer bevuild als stook
olieslachtoffer zal aantreffen. In dat
geval geven de zeer ver naar ach
teren staande zwempootjes en het
gedrongen, dubbelgebogen snaveltje
goede kenmerken.
De gezonden exemplaren werden
doorgezonden naar het Rijksmu
seum van Natuurlijke historie te
Leiden, waarheen ook de meldingen
zullen worden doorgegeven.
Inmiddels is gebleken, dat ook de
derde vogel een kleine alk was.
Amerikaanse vinding:
radio-cardiograaf
Met een nieuw apparaat, dat ont
wikkeld is in het medisch centrum
van de Amerikaanse marine te Be-
thesda (Maryland), worden radio
uitzendingen mogelijk van de werking
van het hart. Tot op een afstand van
400 meter is het mogelijk met deze
uitzending de conditie van het hart
na te gaan van de persoon, terwijl
hij werkt, rondwandelt, golf speelt of
in bed ligt.
Met de nieuwe radio-cardiograaf
kunnen daarentegen veranderingen in
de hartslag onder vrijwel alle om
standigheden van lichamelijke inspan
ning worden geconstateerd.
Voor hartpatiënten zal het nieuwe
apparaat vermoedelijk van grote
waarde blijken te zijn, omdat er mee
bepaald kan worden hoeveel beweging
de patiënt zonder gevaar mag nemen.
Oostenrijkse taxichauffeurs
willen zich wapenen.
Een functionaris van de Oostenrijkse
kamer van koophandel heeft bij het
graf van een vermoorde taxichauffeur
geëist dat de chauffeurs en hun helpers
vergunning krijgen wapens te dragen
om hen tegen bandieten te verdedigen.
„Wij kunnen niet langer tolereren,
dat onze taxi-chauffeurs willoze slacht
offers zijn van moordenaars", aldus
Margiol.
Verleden week hebben de Parijse
taxichauffeurs gestaakt om een zelfde
wens, voor het verkrijgen van vuur
wapens, kracht bij te zetten.
Japan breidt zijn
handelsvloot uit
Het Japanse ministerie van verkeer
heeft Donderdag een vijfjarenplan
voor de scheepsbouw aangekondigd
dat er op gericht is, het volume van
de Japanse handelsvloot tot 4,500.000
ton op te voeren.
Het programma, gedeelte van een
de gehele economie omvattend vijfja
renplan, zal per April 1956 in uitvoe
ring komen.
Onder dit schema zal voor een ton
nage van 1.080.000 aan nieuwe
scheepsruimte worden bijgebouwd.
V.S. treffen schikking
met Onassis
Herbert Brownell, de attorney ge
neral der V.S., heeft medegedeeld,
dat de scheepsmagnaat A. S. Onas
sis heeft toegestemd in een schik
king, waarbij hij zeven millioen dol
lar zal betalen. Daarmede zou dan
een reeds lang slepende kwestie over
de onwettige verkrijging van sche
pen uit het Amerikaanse oorlogs-
surplus een einde nemen.
Luitenant-generaal A. T. Opsomer ls
bevorderd tot commandeur ln de orde van
Oranje Nassau met de zwaarden.
Dag Hammarskjöld wil ook
naar Djakarta
Dag Hammarsköld, de secretaris
generaal van de Verenigde Naties,
heeft Donderdag medegedeeld, dat
hij voornemens is in Januari en Fe
bruari verschillende hoofdsteden in
Europa, het Nabije-Oosten, het Verre
Oosten en het gebied van de Stille
Oceaan te bezoeken.
Die hoofdsteden zijn: Londen,
Athene, Ankara, Cairo, Tel Aviv,
Damascus, Beirut, Bagdad, Karachi,
New Delhi, Rangoon, Bangkok, Dja-
Karta, Canberra en Wellington.
(United Press)
29. Terwijl Okkl de deur
voor hen openhield, stapten
de twee douanebeambten
een beetje aarzelend naar
binnen. De ruimte daarach
ter was aardedonker en dat
beviel hen niet helemaal.
„Dit schip geeft me de
kriebels", bromde beambte
Snuf, „ik zal blij zijn, als
dit karwei achter de rug is".
Op dat ogenblik trok Okki
de deur met een slag achter
hen dicht. Hij grijnsde, toen
hij de verschrikte kreten
van de douanemannen hoor
de opklinken: „Doe open
Doe open We kunnen geen
hand voor ogen zien
„Ik zal ze even een lichtje
5 ven", grinnikte de
scheepsjongen, op een knop
je drukkend, „dan zullen ze
handen zien en nog heel
wat meer
Meteen werd de ruimte
daarbinnen helder verlicht.
De twee mannen waren
even verblind door het felle
schijnsel; toen slaakten zij
een kreet van verbazing. En dat was geen wonder:
overal om zich heen zagen zij douanemannen, die
met knipperende ogen rond staarden en precies de-
l spiegel-doolhof waren verzeild
In hem eerde ik 't hele corps!
Ik gaf de Gele Rijder, die mij vlot Hielp, toen
ik bij Vianen panne had» natuurlijk het beste
King's Cross Virginia...
v-e-r-f-ïj-n-d rookgenot voor iedereen.
fZiKQA 01644 1/OtqiKi4, 'k 6leL4AC Cctd f
ówsje's
avonturen <2/
(Advertentie)
20 st.
80 ct.
n de ,jNew York Herald Tribune?' stélt
David Laiorence de vraag of het geven
van economische huig ook inderdaad
juist is. Het Congres zal de beslissing moe
ten nemen en daarbij speciaal rekening
moeten houden met het probleem hoe lang
de Amerikaanse belastingbetaler door kan
gaan met billioenen dollars uit te geven
aan het buitenland, zonder een direct voor
deel te krijgen wat betreft de nationale vei
ligheid.
Moeten de V.S. door hun economische
hulp vragen om de vriendschap van India,
Egypte en andere naties?
Waarom zou men al deze landen dienen
„om te kopen" ten einde ze het commu
nistische gevaar reëel te leren zien.
Volgens Lawrence kan men eigenlijk
veel beter aan Nehroe en zijn „handlan
ger" Menon te verstaan geven, dat als zij
het communistische imperialisme wensen
te omhelzen, zij dan maar hun gang moe
ten gaan. Pas na die ervaringen zouden
de V.S. zo zij zich dan nog konden los
maken deze landen kunnen begroeten
als loyale bondgenoten.
David Lawrence vestigt er de aandacht
op, dat zowel in republikeinse als demo
cratische Congreskringen men de mening
is toegedaan, dat het Witte Huis uiterst
selectief te werk dient te gaan bij het ge
ven van economische hulp. Vervolgens
breekt Lawrence 'n lans voor hulp aan Is
raël, dat zich niet ingelaten heeft met het
spel de communisten uit te spelen tegen
het Westen. (Zoals men heeft kunnen le
zen, staat minister Dulles op het stand
punt, dat de Amerikaanse militaire en
economische hulp nog aanzienlijke tijd
voortgezet zal moeten worden. Tweehon
derd millioen dollar waarover het Con
gres zal moeten beslissen zijn bestemd
voor het Midden-Oosten, waar de Sowjet-
Unie een economisch offensief begon en
voor het Verre Oosten).
Voorts is Lawrence de mening toege
daan, dat Dulles volkomen in zijn recht
stond toen hij met Portugal de verklaring
over Goa uitgaf. Portugal is van oudsher
de bondgenoot van de Verenigde Staten en
het is duizendmaal beter, aldus Lawrence,
dit land bij te staan dan India, waar het
laatste maanden regent van beledigingen
aan het adres van de Amerikanen.
Secretaresse
In deze Decembermaand gaan de ge
dachten van de Amerikanen terug naar de
overval op Pearl Harbour en het is in dit
verband wel merkwaardig om te vernemen,
welke onthulling generaal Maxwell D.
Taylor deed. Hij vertelde daarbij uit zijn
ervaring als adjudant van generaal Mars
hall. Op het moment, waarop de onheil
spellende berichten uit Pearl Harbour op
het ministerie van oorlog binnenkwamen,
bevond zich daar slechts één secretaresse.
Weliswaar de knapste onder alle secreta
ressen maar helaas ook de minst intelli
gente. Generaal Marshall gaf haar een
dictaat op met bijzonderheden over de gang
van zaken op Pearl Harbour.
Het duurde zo lang, dat de generaal de
telefoon greep en zijn adjudant vroeg,
waarom die tekst zo lang weg bleef.
„IJlings ging ik naar miss Jones", ver
télde Taylor, „en ik vroeg haar, hoever zij
nu vjel was. Zij keek mij aan met tranen
in haar ogen en verzuchtte: Majoor ik
heb niet één woord verstaan van wat de
generaal zei."
Aldus moest de adjudant terug naar de
generaal om hem te zeggen, dat hij alles
diende te herhalen. „Ik ben er zeker van",
aldus Taylor, „dat dit voor Marshall op
een dag, waarop toch alles al scheef ging,
de laatste zware slag was."
Mr. Kefauver
Senator Kefauver heeft zich thans als
democratisch candidaat in de strijd gewor
pen om het presidentschap van de Verenig
de Staten. In de „New York Times" wordt
deze mededeling met vreugde begroet
want op deze wijze worden de beste can-
didaten van het land op hun krachten
beproefd.
Ofschoon mr. Stevenson de voorkeur
heeft van de democratische partij, moet
Kefauver, aldus het blad, niet worden on
derschat. Hij verstaat het op bepaalde cri-
tieke ogenblikken de aandacht van het pu
bliek te trekken en hij heeft de verdienste
evenzeer veracht te worden door de grote
industriëlen als door de oude, geroutineer
de politici. Daarom is het helemaal niet
onmogelijk dat het democratisch convent
een strijd te zien zal geven tussen Kefau
ver en Stevenson, al heeft de laatste thans
nog de beste kansen.
Hear hear!"
In de „Manchester Guardian" schrijft
mej. Eileen Ogden, over de salarissen van
de onderwijzeres, dat zij, zélf onderwijzer
es, zich niet wenst aan te sluiten bij de
roep om méér salaris.
Gedurende de laatste jaren, zo meent
deze Engelse, heeft onze groep al meerde
re malen verhogingen gehad en ik ben
van mening, dat een verdere verhoging on
gerechtvaardigd is.
Het wordt hoog tijd, dat wij een einde
maken aan deze spiraal van hogere lonen
en prijzen, daar dit slechts kan uitdraaien
op onheil voor iedereen. Zij bracht haar in
zichten in haar eigen omgeving tot uiting
en aangemoedigd door de reactie daar,
ging zij er toe over deze brief naar de
„Manchester Guardian" te schrijven. Na
tuurlijk zullen de getrouwde mensen met
kinderen er anders over denken, zo schrijft
mej. Eileen Ogden, maar het probleem
moet voor hen door bepaalde toeslagen
dan maar anders worden opgelost.
Laat de Rijn aan ons
Het Duitse weekblad „Die Zeit" bericht
uit Baden-Wiirttemberg over de strijd om
het kanaal in de Elzas. Op de Duitse Rijn
oever werden borden met grote opschrif
ten aangebracht, waarin aan de Fransen
gevraagd werd de Rijn aan de Duitsers
te laten. Maar de Franse arbeiders van de
„Electricité de France" trokken er zich
weinig van aan en gingen rustig door met
de bouw aan het „Grand Canal d'Alsace".
In de herfst van het volgend jaar zal dit
kanaal vermoedelijk in gebruik worden ge
nomen. Ofschoon ontkend wordt, dat de
Fransen voornemens zouden zijn de Duit
sers het water van de Rijn te betwisten,
denken de Duitse boeren in dit gebied er
anders over. Niet uit sentimentele overwe
gingen maken zij zich zorgen, aldus „Die
Zeit", dat de Westelijke buren water uit
de Rijn tappen en dat deze rivier misschien
nu nog slechts op 211 dagen in het jaar
een tiende van zijn vroegere waterpeil zal
hebben. Voor het overige gaat hek Rijnwa
ter over Franse bodem en zorgt het voor
de werking van de turbines van de „Elec-
tricé de Franse."
De Duitse boeren zeggen, dat voor een
goede oogst van tabak, hop, fruit en wijn,
een4 samenspel van klimaat, bodemgesteld
heid en bewerking nodig is, en zij zien dit
nu in gevaar gebracht. Het grondwater
zakt weg en deskundigen hebben uitgere
kend, dat Duitsland al voor millioenen
schade lijdt door de waterwerken op de
Franse bodem. Het voorstel was de bouw
van het kanaal te staken en de werken
in de Rijn zelf te laten uitvoeren. In ieder
geval heeft de Frans-Duitse commissie,
die zich over dit probleem beraden moet,
voorlopig genoeg te doen
Kroesjtsjew
In „Le Monde André Fontaine" over
Kroesjtsjew:
De eerste secretaris van de Russische
communistische partij, een soort van Taras
Boelba in colbert costuum, kenmerkt zich
te allen tijde en bij elke gelegenheid door
een uitbundigheid en bruutheid van taal,
die kwade geesten bij voorkeur aan onma
tigheid toeschrijven. Naast hem slaat
maarschalk Boelganin, al kan deze ook
hard zijn, een veel beter figuur. Omdat hij
de leider van de Sowjetregering is en
Kroesjtsjew op regeringsniveau geen offi
ciële functie heeft, begint men zich in
Londen af te vragen of het niet opportuun
zou, zijn de opgewonden redenaar te laten
weten, dat het niet absoluut nodig is, dat
hij zijn regeringschef naar Londen bege
leidt.
Maar wellicht is het onjuist teveel ge
wicht te hechten aan die redes, wier in
houd niet alleen de onverschilligheid van
Kroesjtsjew voor de waarheid aantoont,
maar ook zijn fantastische onwetendheid
van wat buiten Rusland geschiedt. Vijftien
jaar geleden .vas zijn activiteit beperkt
tot de Oekraïne, waar hij geen mogelijkhe
den had op de hoogte te raken met dingen,
die voor ons vanzelfsprekend zijn. Stalin,
die wèl wist maar niet sprak was
zeker veel gevaarlijker en sluwer dan
deze babbelkous, wiens ontsporingen zelfs
door de Prawda rechtgezet moeten wor
den.