a
u
u
m
A
Puzzle-rubriek
-I
Ik
li
H
P
1
k
£1
KENNIS.» KARAKTER
JEUGD
T>e kikkezs
ZATERDAG 10 DECEMBER 1955
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
18
De prijswinnaars van de vorige puzzle zijn: mevrouw W. Verhey-Köll-
mayn, Ravesteijnplein 7, Vllssingen; mevrouw S. van Meenen-Verplanke,
Middenstraat 21, Sluiskil; mevrouw C. Veerhoek-Stevense, Steenweg 16,
Schore; de heer J. v. d. Kreeke, Oostsingel 2, Goes; de heer P. de Koeyer,
Steeweg 11, Yerseke, en de heer J. Dommisse, Quarles van Uffordweg 13,
Oostburg.
De oplossingen kunnen door abon-
né's ingezonden worden en moeten
uiterlijk op Woensdag dus voor de
ze maal Woensdag 14 December
in het bezit van de redactie zijn.
Vermeldt uw volledig adres in blok-
letters en adresseer de oplossingen
aan: REDACTIE P.Z.C., VLISSIN-
GEN, met in de linkerbovenhoek van
de briefkaart of enveloppe het woord
PUZZLE-RUBRIEK. Wilt u er ook
bij vermelden of u dame of heer bent
Voorts zouden wy onze puzzelaars
willen verzoeken niet de ingevulde
puzzle uit de krant op te zenden,
maar de oplossing op een vel papier
of een briefkaart te schrijven.
De omschrijvingen voor het volgen
de kruiswoordraadsel luiden:
Horizontaal: 1. plaatsje in Noord-
Brabant; 5. uiteraard; 9. politieke re
cherche; 10. vogel; 11. kleine beetje;
12. akte van verzekering; 13. staaf;
14. lidwoord; 15. bevel; 16. wagen;
17. lichaamsdeel; 19. Europeaan; 22.
grond; 25. riviertje; 27. jongensnaam;
28. glazen klok; 29. grove den; 30.
toon; 32. voegwoord; 33. motoronder-
deel; 37. loogzout; 38. vlak; 40. werk
plaats van scheikundige; 41. tocht;
42. lynch; 44. dier; 45. strook voor
nieuwe coupons; 46. jongensnaam;
47. plaats; 48. achting; 49. jongens
naam; 50. patrouille.
Verticaal; 1. selderie; 2. afgeknotte
boom; 3. bijzondere aanleg; 4. minis
ter-president van Egypte; 5. wapen
schouw; 6. geur verspreiden; 7. stad
(Frankrijk)8. gast; 18. Europese
staat; 20. schaal van kippenproduct;
21. zuurdeeg; 23. stuk hout; 24. ge
slacht; 26. tekening; 27. dier; 31.
lengtemaat; 33. metaal; 34. wennen;
35. iemand, die geld bewaart; 36. in
aanzien zijn; 37. ontvangkamer; 39.
windrichting; 40. rivier in Azië; 43.
wonde.
De oplossing van de vorige puzzle
luidt:
Horizontaal: 2. wis; 5. mok; 8. v.v.;
10. nerts; 12. wij; 13. ark; 15. nes;
16. wijk; 17. oir; 18. sul; 19. Dom; 20.
Lek; 22. iep; 24. om; 25. halma; 27.
n.l.; 28. tak; 29. alt; 31. heir; 32.
baan; 33. pel; 35. nuk; 36. es; 38. no
vum; 40. m.i.; 41. rap; 43. sol; 44.
dor; 45. ben; 46. bot; 47. are; 48. puf;
50. Lee; 52. ne; 53. kamer; 55. te;
56. mos; 57. leb.
Verticaal: 1. Eva; 3. in; 4. sen; 5.
M.T.S.; 6. os; 7. gijk; 9. vroom; 11.
reëel; 12. wijlen; 14. kim; 16. wui;
19. domheer; 20. lak; 21. K.M.A.; 23.
plenair; 25. haren; 26. album; 28. tip;
30. tak; '34. los; 35. nul; 37. sabre;
39. votum; 40. motet; 42. pee; 44; dol;
47. Ank; 48. pas; 49. fel; 51. een;
53. k.o.; 54. re.
Deze maand weer Duitse
gevangenen vrij.
De Sowjet-Unie heeft de West-
Duitse Bondsregering laten weten,
dat op 13 December opnieuw 600
Duitse krijgsgevangenen zullen wor
den vrijgelaten.
De Bondsrepubliek had reeds twee
protesten aan de Sowjet-Unie gezon
den over de vertraging van de repa
triëring. Het ene protest ging via de
Russische ambassadeur in Oost-Ber-
lijn, het tweede via diens ambtge
noot te Parijs. Een formeel antwoord
is te Bonn niet ontvangen, al meent
men de aankondiging van een hervat
ting der terugzendingen als een ant
woord te moeten opvatten.
Schikkingen zijn getroffen voor de
terugkeer van '800 a 1000 Duitsers
per maand uit Polen gedurende 1956.
3
i
7
8
9
/z
7
/8
23
20
2Z
2S
26
V
28
U
30
32
33
^Y
JS
Jé
Y*
Yd
w
i/L
<7
Y<S>
V?
ÓO
De achttien candidaten
voor de Verenigde Naties.
De algemene vergadering van de
V.N. heeft Donderdag de Veiligheids
raad verzocht, 18 landen tot de we
reldorganisatie toe te laten. Zij keur
de een resolutie goed van de speciale
fiolitieke commissie, waarin de Vei-
igheidsraad gevraagd wordt, de ver
zoeken om toelating van landen
„waaromtrent geen kwestie van her
eniging rijst", te overwegen.
Voor de resolutie stemden 52 lan
den, twee stëmden tegen en vijf ont
hielden zich. De tegenstemmers zün
China en Cuba, blanco stemden de
V.S., Frankrijk, België, Griekenland
en Israël. De stemming komt volledig
overeen met die van Woensdag in de
speciale politieke commissie.
De vergadering begroette de uit
slag van de stemming, die door voor
zitter José Maza werd bekend ge
maakt, met applaus.
Nadat de vergadering van de assem
blee was opgeheven werd bekend ge
maakt, dat de Veiligheidsraad Zater
dag bijeen zal komen.
In het debat dat aan de stemming
voorafging herhaalde China zijn be
zwaren tegen de toelating van vijf
communistische landen onder de 18
candidaten, doch dreigde niet opnieuw
met een veto tegen de toelating van
Buiten-Mongolië.
Diverse uitgaven
„De grote trek" van Allen Roy
Evans, waarvan Servire Den Haag
de Nederlandse uitgave verzorgt,
geeft een boeiend relaas in roman
vorm van het overbrengen door Lap
landers en Eskimo's van drieduizend
rendieren over het dak van de we
reld naar de verhongerende Eskimo-
stammen in de Poolcirkel. Een tocht
die vijf jaren duurde en waarbij ge
worsteld moest worden tegen de im
mense krachten van de natuur. Een
verhaal, dat alleszins waard is om
gelezen te worden, temeer omdat
hierin ook een interessant beeld ge
geven wordt van het leven in dit on
herbergzame gebied van sneeuw en
ijs.
Dhr. J. P. Daam heeft zich tot taak
gesteld de economie op populaire wij
ze te bespreken. Als eerste werkje
verscheen onder de titel „Het geld,
dat stom is", een studie over geld.
Het is vlot geschreven, maar of de
schrijver er nu volledig in zal slagen
hiermee het onderwerp „geld" voor.1
de grote massa te doen leven
(Uitg. A. J. G. Strengholts Uitg.-Mij.,
Amsterdam).
„Durf te spreken" is de titel van
het boekje waarin de heer L. Booij,
leraar voor spraak- en redekunst, zijn
op een cursus gehouden redevoerin
gen hééft gebundeld en waarmee hij
beoogt de lezer bij zijn eerste schre
den op het glibberige pad der wel
sprekendheid behulpzaam te zijn.
(Uitg. A. A. M. Stols, 's-Gravenhage)
Jlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllllllllllllllltllllllll
Nooit gaat uit mijn herinne
ring dc geste van een der
directeuren van een grote
Nederlandse H.B.S. Wanneer
op een docentenvergadering
geklaagd werd over een be
paalde jongen en het woord
„stom" of de uitdrukking
„haalt het nooit" gevallen was,
haalde hij meermalen een boek
je uit zijn binnenzak en sprak
de gedenkwaardige woorden:
„Een soortgelijk oordeel heb
ik gehoord over Jan Jansscns
en Piet Pietersen: de eerste is
nu directeur-geneesheer van
een onzer grootste ziekenhui
zen, de tweede hoofdadmini
strateur van een enorme on
derneming op Sumatra. School
knapheid betekent niet immer
voorspoed en bekwaamheid in
het practische leven en vaak is
aan de „stommen" geopen
baard, wat aan de schrande
re typen verborgen is". Aan
dat wijze woord moest ik den
ken, toen ik een beschouwing
van W. Boeghuins in „De
Boeg" las over een onderzoek
van 76 Amerikaanse maat
schappijen, die een onderzoek
hebben ingesteld naar de oor
zaken van ontslag en het uit
blijven van promotie bij hun
employé's. Men vindt in een
Rondom de Kinderen
brochure, uitgegeven door de
Vacuum Olie Mij. N.V. te Rot
terdam onder dè titel „Dus U
wilt hoger op?" het resultaat
van deze enquête. De volgen
de tabel spreekt boekdelen
Resp. Meest algemene reden
van ontslag en tekortkomingen
die promotie verhinderen.
Gemis aan speciale
kennis van
In procenten
Stenografie 2.2 3.2
machineschrijven1.6 2.4
Engelse taal 1.6 5.2
dictafonie 1.3 1.6
rekenen 1.3 3 -
kantoormachines 0.9 2.2
boekhouden 0.6 1.4
spelling1.8
10.1 23.5
Karaktereigenschappen
onnauwkeurigheid 14.1 7.9
gemis aan
samenwerking10.7 6.7
luiheid 10.3 6.4
absentie (niet wegens
ziekte) 85 3.7
oneerlijkheid 8.1 1.2
belangstelling voor din
gen buiten het werk 7.9 5.6
afwezigheid van
initiatief7.6 10.9
geen ambitie7.2 9.7
traagheid 6.7 4,6
geen gevoel voor
de zaak 3.5 4.6
gemis aan beleefdheid 2.2 3.3
onvoldoende verzorgde
kleding 1.6 3.-
zelfvoldaanheid0.9 4.4
onverantwoordelijkheid
0.3 0.8
geen aanpassings
vermogen 0.3 1.4
absentie wegens
ziekte 0.0 2.4
"ÜÏ9 7Ü5
De verhouding van speciale
kennis tot karaktereigenschap
pen is dus bjj ontslag 1:9; bij
promotie 1 3. Het komt bij
de honderden en duizenden, die
na hun schoolloopbaan het be
drijfsleven ingaan en daar wil
len blijven en eventueel „hoger
op" trachten te komen, niet in
de eerste plaats aan op intel
lectuele prestaties, maar op be
langstelling voor het bedrijf,
ontwikkeling van initiatief, toe
wijding, precisie, samenwer
king en savoir-vivre eigen
schappen die maar gedeelte
lijk door de school worden ont
dekt en versterkt. Zou het
voor onderwijzers en leraren
niet van betekenis zijn. als bij
hun opleiding deze feiten wer
den meegedeeld en bij het prac
tische "schoolwerk nimmer
werden vergeten
D. L. DAALDER.
'Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Overdracht Hr. Ms.
mijnenveger „Naaldwijk".
Donderdagmorgen is bij de scheeps
werf „De Noord" te Alblasserdam
overgenomen en ln dienst gesteld -
Hr. Ms. kustmijnenveger .^Naald
wijk", welk schip werd gebouwd-
voor rekening van de Verenigde','
Staten ingevolge het „off shore pro-'
curement-programma.
Sinterklaas vaart de verkeerde kant op
(De trouwste knecht van
Sinterklaas is op weg
naar Nederland, achter
het rad van de stoom
boot in slaap gevallen en
alle land- en zeekaarten
zijn weggewaaid. Zo zyn
ze op een apeneiland te
recht gekomen, waar ze
gelukkig ontsnapt zyn.
Nu varen ze weer, maar
of ze op de goede weg
zijn, weet niemand).
Toen het weer dag werd
was de hemel grijs en
dreven er grauwe wolken
boven het schip, „Een
Hollandse lucht zou je
zeggen", zei de stuurpiet,
maar niemand durfde
het te geloven. Nóg meer
gespannen stonden ze
met z'n allen langs derai
ling te turen, met hun
blóte hoofden, want de
baretten hadden de apen
gehouden. Sinterklaas
zuchtte, telkens als hij
ze hoorde hoesten, want
de meesten hadden al
kou gevat. Maar opeens
vergat iedereen zijn som
bere gedachten en zijn
verkouden hoofd. Daar,
op de grijze golven dreef
iets. Iets heel kleins en
wits. „Misschien een
meeuw", zei de stuurpiet.
„Daar nog één", wees
een ander, „en déAr
en daar." 1-Iun ogen de
den pijn van het turen.
„Het zijn bootjes, hele
kleine bootjes, zoals jon
gens die wel eens ma
ken", riep Sinterklaas
opeens, „ik zie het door
de verrekijker."
„Bootjes Jongens
maar dan moet er land
ln de buurt zijn! Klim
maar in het kraaiennest,
jij, kleine Pietje."
„Nee, ik zie nog niets",
riep hij even later naar
beneden. „En die boot
jes?, riep Sinterklaas te
rug. „Ze zijn wit en er
staan dikke rode en
blauwe strepen op."
„Wat hebben we aan pa
pieren bootjes?", riepen
de Pieterbazen.
Maar de stuurpiet stond
na te denken. „Wit, met
rode en blauwe strepen?
Wat was er ook nog
meer wit, met rode en
blauwe strepen Opeens
wist hij het! „De
kaar
ten! De kaarten, wit,
met rode en blauwe stre
pen, de land- en zeekaar
ten, die waren wegge
waaid!"
„Maar hoe kan dat
nou?" riepen de Pieten,
„hoe kunnen die kaarten
opeens bootjes zijn ge
worden?" Ik weet het
niet", zei de stuurpiet,
maar ik heb een voorge
voel!"
„Vooruit, riep Sinter
klaas, „st-rijk een roei
boot!"
De Pieten lieten moppe
rend een bootje buiten1
boord. Stel je voor, kaar
ten die bootjes worden!
Sinterklaas ging samen
met de stuurpiet van
boord. De stuurpiet roei
de recht op de bootjes af.
Hij riste de eerste uit het
water en kijk, met een
lange dunne draad, zaten
alle bootjes daar aan
vastgemaakt, net of het
sleepbootjes waren.
Eén blik was genoeg!
Het waren de land- en
zeekaarten die keurig tot
bootjes gevouwen op de
golven dobberde. „Daar,
daar een brief! Er zit 'n
brief in',", riep de stuur
piet. Sint scheurde de
brief, die met een speld
op het voorste bootje ge
prikt zat. haastig open.
„Lieve Sinterklaas", las
hij, „ik heet Gert-Jan en
ik woon in een klein
huisje bij de kikkerkreek.
U kent me niet; U bent
nog nooit by me geweest.
Ons huis staat te ver
weg, zegt vader. Maar nu
zijn in de kikkerkreek
kaarten aangespoeld en
daar zag ik üw naanjj op
staan. Ik heb er bootjes
van gemaakt en Ik hoop
nu maar dat U ze vinden
zal. Dag Sinterklaas, ik
wou dat ik U eens kon
zien. Groeten van Gert-
Jan.
„Wist jijvroeg
Sinterklaas met een ver
schrikt gezicht, „dat er
kinderen zijn die my nog
nooit gezien hebben?"
„Nee Sint, daar moeten
we iets aan doen", zei de
stuurpiet die al ijverig op
de druipende kaarten zat
te studeren. Maar op dat
ogenblik klonk er ge
schreeuw van het grote
schip. „Land in zicht,
land in zicht!"
Dat was het kleine
Pietje boven in de
mast. De stuurpiet roei
de wat hy kon en even
later stond hij nog hy-
gend achter het rad, ter
wijl Sint de kaarten uit
vouwde en bekeek.
„Piet, Pieten", riep hy
opeens en hij zwaaide
met twee handen in de
lucht, „we moeten vlak
bij Holland zijn. Kijk
maar eens; zien jullie dit
vuurtoren daar in de ver
te? Nou, die staat ook op
mijn kaart en daór be
gint Nederland."
„Hoe heet die vuurto
ren?", vroeg de stuur
piet, terwyl de andere
Pieten in de rondte dans
ten. „De kikkertoren",
las Sinterklaas. „De kik
kertoren", maar Piet,
waar schreef dat jonge
tje ook weer dat hy
woonde? Bij de kikker
kreek! Hy moet hier vlak
bij zijn! Stuur er op aan
Piet, zo vlug je maar
kan!
Een half uur later lag 't
grote schip voor de kik
kerkreek. Er was geer
mens te zien, wel een
klein huisje tussen het
riet. Maar toen de stuur
piet de kreek wou in
gaan, kon dat niet; de
kreek was helemaal ver
stopt met kikkers. Dui
zenden groene, dikke kik
kers dobberden er rug
aan rug rond. „Wat
nou?", vroeg de stuur
piet. De Pieterbazen hin-
jen over de railing heen
;e schreeuwen tegen de
kikkers: „opzij, opzij, de
boot van Sinterklaas
moet er door!"
Maar wat weten kikkers
van Sinterklaas? Ze ble
ven rustig waar ze wa
ren. „Wacht eens", riep
de stuurpiet en hij holde
naar het ruim. „Wat ga
je nou doen", vroegen de
Pieterbazen. De stuur
piet nam één van de pa
pieren bootjes, zette daar
een chocolade kikker in
een glimmend groen pa
piertje in en liet dat over
boord zakken. Met grote
bolle ogen lagen de kik
kers er naar te kijken.
Een kikker die uit varen
ging! Dat vonden ze iets!
Kyk, daar kwam nogzo'n
bootje met een glimmen
de kikker naar beneden.
En nog éénen nog
één! „Dat willen wij ook"
kwaakten de kikkerkin
deren en opeens kwam er
beweging in de kreek.
Vaders en moeders en
kleine kikker-kinderen
zwommen met haastige
poten achter de bootjes
aan die de zee indreven.
In een paar minuten was
de hele kreek schoonge
veegd en kon de stoom
boot verder varen. En
toen, net toen het schip
de kreek indraaide, stond
er opeens een klein jon
getje met een grote blon
de kuif aan de water
kant.»
„Hoera", juichten de Ple
ten, „hoera voor Gert-
Jan! „Die was het na
tuurlijk. Gert-Jan kon
zijn ogen niet geloven.
Sinterklaas in zijn kik
kerkreek! „Vader, moe
der!", schreeuwde hij.
Daar kwamen ze al, del
vader met het visnet dat
hy aan het maken was,
nog in de hand en de
moeder van Gert-Jan, ja,
wat had die in haar
hand?
Alle Pieterbazen stootten
elkaar aan. Maar tijd
om te vragen hadden
ze nog niet. Eerst moest
Sinterklaas van boord en
een heleboel hartelijke
dingen zeggen tegen de
vader en moeder en voor
tegen Gert-Jan na
tuurlek. En de Pieterba
zen hadden het ook druk,
want die moesten het
mooiste en het lekkerste
dat ze in de kisten vin
den konden, afladen voor
het kleine huisje.
Maar eindelijk, toen Sin
terklaas met al zijn
knechten in het veel te
nauwe kamertje zat ach
ter een kop warme cho
cola, vroeg de stuurpiet
aan de moeder van Gert-
Jan: „wat had U daar
straks toch in uw hand
toen u naar buiten hol
de?
Ze lachte en ze zei: „Ik
ben mutsen-maakster en,
ilc maakte een hoed met
veren voor de"'vrouw van
de bakker."
De monden van de Pie
terbazen gingen wagen
wijd open. Mutsen-maak
ster!
,Zou U wel fluweel ge
noeg hebbenbegon
er eén.
„Zou U wel veren genoeg
hebben", vroeg een twee-
„Zou U wel gouddraad
genoeg hebben
vroeg een derde.
„Zou U wel tyd genoeg
hebben.vroeg een
vierde.
„Zou U wel voor al mijn
Pieterbazen een mooie
baret kunnen maken?"
vroeg Sinterklaas toen
maar en hij lachte.
„Maar natuurlijk", riep
de moeder van Gert-Jan
en voor de kopjes choco
la waren leeggedronken
was ze al bezig. Ze moes
ten allemaal helpen. Ze
wees hoe ze moesten
knippen, hoe ze moesten
stikken en ze liet Gert-
Jan de veren vast uitzoe
ken. Eén voor één pasten
ze voor de spiegel hun
nieuwe baretten op: ze
glommen van blijdschap
en trots.
„We gaan du3 morgen naar de school",
zei Sinterklaas tot Plet,
„zorg dat er honderd kikkers zyn,
pas op, vergeet ze niet!
Je weet wel, die in groen papier,
van zachte chocola."
Die domme Piet luisterde niet,
al zei hij: „Ja, Sint, ja".
Maar 's avonds zag hij op zyn lyst
die honderd kikkers staan.
„O, honderd kikkers voor de school!
Waar haal ik die vandaan?"
Hij nam een schepnet en een teil
en midden in de nacht,
ging hij met watérlaarzen aan,
aan 't vissen in de gracht.
Wat zaten al die kikkers diep!
Ploemp ploemp, ploempte zijn net.
Toch haalde hij maar vraag niet hoe
er honderd uit hun bed.
Trots liep hij met zyn teil naar school.
„Wacht", dacht hy, „in de gang,
onder de grote staande klok,
daar zet ik ze zo lang."
„Kom Plet, nu gaan we naar de school",
riep Sint de dag daarop:
Maar wat was dat? De school was leeg!
De school stond op zijn kop
De kikkers waren weggehipt,
door alle klassen heen
en niemand durfde er meer in.
De meesters ook niet, neen.
Maar Sinterklaas riep: „Wat Is dat?
Zijn jullie daarvoor bang?"
En hy joeg met zijn gouden staf,
die kikkers naar de gang.
„Zo Piet, knap jjj 't maar verder op,
en brengriep Sint hem na,
„meteen nóg honderd kikkers mee,
maar dkn van chocola!"
De échte kikkers slapen weer,
maar nóg bloost zwarte Piet,
als hij, tussen de pakjes in,
zo'n groene kikker ziet.
.Dons-bons" klonk het
5 December op Mies deur
De Muis verschoot.
Toen ze snelde naar de
voordeur vond ze daar
een zakhééél groot.
,JTee maar..!" stotterde
ons Muisje ,Js dat alle
maal voor mij
Sleepte gauw de zware
zak. wég met een snuit
je stralend blij
Toen de zak wat later
los was riep ze ,jtijk
toch wat ik vind..!!
Is dat nu geen prachtig
schortje? Dank U wel
hoor lieve Sint!"
,JSn een mooi gestreken
hemdje... of de Sint me
ook goed kent!
Nu, ik vind dat Sinter
klaasje me maar heel erg
veel verwent"
Maar... de pret was eens
klaps over toen Mies
haar pyama vond...
„Och!!! riep ze >yDat is
mijn wasgoed... dat is nu
toch al te bont!!"
