KA PP IE EN DE SHOWBOAT m Met VELP0H zie je er geen barst van! DRIE KNAPEN UIT SCHORE OP „BONTE ZATERDAGAVOND" HET E.T.I. VOOR ZEELAND WAS 00K IN 1954 ZEER ACTIEF EEN TIMMERMAN LIET ROLLEN GAAS EN TEGELS WEGHALEN MENINGEN OVER HET ZEEUWS TIJDSCHRIFT ZIJN VERDEELD met melk meer mans „ZZTZ De onverwachte erfenis PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 3 DECEMBER 1955 „LASTIG STEL" VOOR MIDDELBURGSE POLITIERECHTER Belediging, mishandeling en verzet tegen politie. „Het. Is een stel lastige jongens" zei Vrjjdag de politierechter In Mid delburg, mr. J. A. E. Rink. Hy doelde op drie ïmapen uit Schore aan wie nogal het een en ander ten laste werd gelegd: Mishandeling, verzet tegen de politie, vernieling, belediging. Het was allemaal gebeurd op een Zater dagavond toen een cafêhoudster aangifte deed, dat aan de achterzijde van haar woning een schutting was vernield. In het café was een dansavond aan de gang. De politie onderzocht de zaak en vatte verdenking op tegen de 25-jarige smidsknecht A. J. en de 18-jarige landbouwersknecht J. de R. Maar ook de 25-jarlge landbouwersknecht J. G. de R. een broer van de laatste,stond nu op de Ijjst der verdachten, omdat hjj zich er mee bemoeid had, waardoor de poppen aan het dansen waren gegaanZodoende werd het een „bonte Zaterdagavond"! lyke ontzegging van de rijbevoegd heid voor 6 maanden en een boete van Twee wachtmeesters hielden zich met deze zaak bezig. Zij verhoorden J. en de jongste De R. Erg willig wa ren beide jongelieden niet. Toen kwam J. G. de R. er bij en zijn broer zei tegen hem, dat zij door de politie geslagen waren. „Jullie zijn ploerten om die jongens te slaan", voegde de oudste de R., de wachtmeesters toe. Toen begon pas werkelijk het handgemeen. Want een van de wachtmeesters werd tegen de grond gewerkt en lag daar met twee van de verdachten boven op zich. Er vielen klappen met een gummistok van de wachtmees ter uiteraard en het „lijdend- voorwerp" kreeg slagen tegen het hoofd. Op die manier kon het ver hoor niet worden voortgezet.... Diezelfde avond hebben de wacht meesters J. in een wat rustiger sfeer verhoord. Ook toen ging het niet pret tig, zo zei een van de wachtmeesters. Vanuit zjjn huis had J. de politieman nen tot op de straat gevolgd, gekleed in nachtgewaad, ,,'t Is toch beleefd om iemand uit te laten?", vroeg de officier, mr. J. L. Andreae.... De verdachten toonden nu veel be rouw en gaven toe watzy hadden mis daan Maar de wachtmeesters zou den zelf de eerste klappen hebben uitgedeeld. Dat laatste werd door ge tuigen ontkend. Een van hen merkte nog op, dat bjj 't onderzoek op Scho re de bevolking zweeg als het graf, als was men bang van represailles door de belde De R.'s. De officier vond het zeep juist, dat de politie in dit geval strenge maat regelen heeft genomen. „De verdach ten hadden netjes mee moeten gaan", zo zei mr. Andreae, „ook al zou men de verkeerden voor hebben gehad. Zy moeten leren zich in te houden. De geschikte straf zou een pak voor de broek zjjn", aldus de oflcier, die tegen alle drie S weken voorwaarde lijk met een proeftijd van 3 jaar en een boete van f 50.of 10 dagen vor derde. De politierechter nam by zijn vonnis Iets minder strenge normen aan: 2 weken voorwaardelijk, met 3 jaar proeftijd en f 25.of 5 dagen. Op 29 October werd de Goesse koop man E. A. S„ 50 jaar, in een tuin te Kapélle, naast zyn auto aangetroffen. De politie constateerde, dat S. naar drank rook en dat de man wartaal sprak. Het bleek, dat zyn wagen van de weg was afgeraakt en door een hek in de aanplantingen was gere den! De bloedproef wees een promil lage van 1,80 uit. Meer gedronken S. heeft verklaard niet meer dan een glas bier en enkele glazen wijn te hebben gedronken. Hij was met een klant naar Rotterdam geweest en had deze juist in Kapelle afgezet, toen 't ongeluk gebeurde. De Goessenaar zou door een tegenligger in de war zyn ge raakt. De officier hechte aan dit laatste niet veel waarde. Hij wees op het promillage en op het feit, dat naar uit een onderzoek bleek S. over de terugtocht van Rotterdam naar Kapelle zeer lang heeft gedaan. „17 hebt veel meer gedronken dan V zelf weet", zo luidde het oordeel van mr. Andreae. De officier wilde echter rekening houden met verdach- te's goede reputatie en zo werd de eis 2 weken voorwaardelyk met een proeftyd van 2 jaar, een voorwaarde- Universitair examen Aan de Stichting voor Klinisch Ho ger Onderwijs te Rotterdam slaagde voor het artsexamen de heer A. M. Kostense te Kruiningen. Aan de Rijksuniversiteit ln Leiden slaagde voor het doctoraal examen geneeskunde de heer D. J. Dronkers, vroeger te Middelburg. f 100.of 20 dagen. Als raadsman van S. trad op mr. F. W. Adriaanse. Deze voerde o.a. aan, dat zijn cliënt door physieke oor zaken eigenlijk niet in staat ls ge weest die dag te ryden. Aan de aan wezigheid van de gewraakte tegen ligger geloofde de verdediger wel. Mr. Rink zei tenslotte wel rekening te willen houden met diverse verzach tende omstandigheden. Zijn vonnis luidde: f 100.— of 20 dagen. 11. Rustig voer de »how- boat do rivier af, voortge dreven door het vrolijk klaterende schoepenrad. Maar toen de rivierboot da open zee naderde en de eerste grote golven over de platte boeg braken, was het met de rust gedaan. Hoog bovén ln de stuurhut had Kapple de grootste moeite om het topzware gevaarte ln de Juiste koers te hou den. „Daar begint het al I" Jam merde de Maat, „ach, ach, waarom moesten wij one ook ln deze onzeewaardige boot op de oceaan wagenT Pas op 1 Een grote golf 1 En daar nog een 1" „Hou op met dat gemek ker, klont!" riep Kapple nijdig. „Ik kan ja niet stu ren, wanneer je als een schorre bruiboel ln mijn oren staat te loeien Een golf deed het schip zwaar overhellen, zodat de Maat een angstkreet niet kon onderdrukken. „Help gilde hij, „we vergaan! Toe nou, laten we terugkeren, voor het te laat Is I" „Is het nou eindelijk uit met dat gebler?" snauw- de Kapple. „M'n oren tulten er Ja van. Je bent een bange aardappel Ik denk er niet aan, om terug te keren. En hij stuurde het schip verder de hoge zee op, steeds verder.... Ouden van dagen ontvingen hoog bezoek Sint NIcolaas bracht onverwacht een bezoek aan de sociëteit voor de ouden van dagen te IJzendijke. Het was voor de oudjes een gezellige mid dag. Terwijl de Pieten met kwistige hand pepernoten rondstrooiden, maakten de oudjes een rondedans om de goede Sint. De heren werden ge- tracteerd op sigaren en de dames op thee met een gebakje. Een en ander was mogelijk door de medewerking van de dames der K.A. en enkele mil de gevers. BIJZONDERE ONTWIKKELING" Industrie moet sneller nodige hulp inroepen „Het jaar 1954 was voor Zeeland een jaar van bijzondere ontwikkeling. De algemene hausse dringt uiteraard in het gehele bedrijfsleven door en de werkzaamheden van het Economisch Technologisch Instituut voor Zeeland ondergingen ln 1954 in sterke mate hiervan de invloed", aldus staat te le zen in het verslag over dat jaar van het Economisch Technologisch Insti tuut voor Zeeland, dat dezer dagen verscheen. Het vermeldt weer tal van activiteiten in allerlei sectoren van de industriële en andere bemoeienissen. In de verslagperiode kwamen weer diverse rapporten gereed, ondanks de nog steeds bestaande vacatures voor econoom, waardoor het economische research werk in de "verdrukking kwam. Zo werd een rapport over de economische structuur van Vlissingen en zijn verdere ontwikkeling voltooid. Daarin werd aangetoond, dat de maat regelen tot verbreding van het eco nomisch vlak noodzakelijk zijn. In overleg met de Provinciale Pla nologische Dienst werd gerapporteerd over de exploitatie van zwembaden. Met het rapport over de havenconcen tratie op SchouwenDuiveland werd een begin gemaakt: dit werd in 1955 voltooid. Ook het rapport over het lager technisch onderwijs en dat over het landbouw- en industrïehuishoud- onderwijs kwam in 1955 gereed. Met de P.P.D. werd een nota opgemaakt over het omzetten van de locaalspoor- baan WemeldingeGoes in een weg. Deze kwam in '55 gereed, maar de ren tabiliteit was dermate laag, dat het project niet kon doorgaan. Verder werd o.a. gerapporteerd over vestigingsmogelijkheden voor indus trieën en werd een algemeen overzicht van de woningbehoefte opgesteld, in verband met de verdeling van het bouwvolume. Ook had het ETI weer een aandeel in de vestiging va-n nieuwe ondernemingen. Aan de vestiging van verschillende bedrijven werd gewerkt. Niet steeds had men daarbij succes. Met betreking tot een vijftal projec ten kan van mislukking worden ge sproken. Tal van adviezen Ook werden weer tal van adviezen aan bedrijven uitgebracht ten aanzien van moeilijkheden en mogelijkheden. Daarbij mochten in verschillende ge vallen successen worden geboekt. Ook inzake de financieringsproblemen van bepaalde ondernemingen was het ETI werkzaam, vaak met gunstige gevol gen voor de betrokken ondernemingen. Aan het einde van het verslagjaar was de stand van de credietverlening, voor zover die over het instituut loopt, als volgt: toegewezen voor ƒ2.355.000, in behandeling 100.000, teruggetrokken 1.085.000, afgewezen ƒ280.000, in to taal dus 3.820.000. Verschillende malen werd de hulp van het instituut ingeroepen bij de oplossing van moeilijkheden, die men in de bedrijven ondervond. In de mees te gevallen kon doeltreffend hulp wor den geboden. In het verslag wordt ech ter betreurd, dat deze hulp pas zeer laat wordt ingeroepen. „Als men in een vroeger stadium de hulp van het ETI inriep, zou vaak op doeltreffende wijze hulp kunnen worden geboden, terwijl dit bovendien minder moeite zou vergen", zo wordt gezegd. Tenslotte worden de bemoeiingen van het instituut vermeld inzake de productiviteitsbevordering en de op richting van de afdeling Zeeland van het NIVE. Auto botste tegen boom bij Krabbendijke Donderdagavond omstreeks twaalf uur is op de Boomdijk te Krabben dy ke de heer C. L. uit Krabbendüke met zyn personenauto op het gladde wegdek geslipt en met een daverende slag tegen een aan de kant van de weg staande boom gereden. De heer L. werd uit de wagen ge slingerd, maar liep gelukkig alleen enkele lichte verwondingen aan het hoofd op. Na geneeskundige behan deling kon hij naar huis worden ver voerd. De wagen werd ernstig bescha digd. De heer L. was op de terug weg van Goes, waarheen hij enkele tonelisten had gebracht, die 's avonds in Krabbendijke tijdens een uitvoe ring van de voetbalvereniging waren opgetreden. Louise Parker zingt in Zierikzee Onder auspiciën van de Zeeuwse Volksuniversiteit zal de bekende ne- f;er-altzanger Louise Parker, bege- eid door Gerard Hengeveld, op Vry- dag 9 December in de concertzaal te Zierikzee, liederen zingen van Debus sy, Handel en Hugo Wólf. BRUTALE DIEFSTAL VOOR MIDDELBURGSE POLITIERECHTER Man stond vroeg op om kippenmeel te stelen... Voor een brutaal staaltje van dief stal stond Vrijdag voor de politierech ter in Middelburg, mr. J. A. E. Rink, de 46-jarige Zierikzeese tuinman G. G. terecht. Hij zorgde er namelijk voor, dat enige tijd geleden een aantal rol len gaas, ter waarde van enkele hon derden guldens en een flink partijtje tegels alles overheidsbezit ver dween en naar zijn woning werd ver voerd. Van de tegels wilde G. een paadje leggen en het gaas kon hij ook best gebruiken. „Onbeschaamd" noem de de officier van justitie, rar. J. L. Andreae G.'s handelswijze en de eis luidde één maand onvoorwaardelijk. Ook stond terecht de Zierikzeese expe diteur H. H., 54 jaar. Deze had de spullen namelijk in zijn vrachtauto vervoerd. De diefstal geschiedde in de avonduren. Aan de politie had G. verklaard, dat (Advertentie) Vraag Juiste soort BIJ PROVINCIAAL BESTUUR Critiek en waardering. Zoals bekend, hebben G.S. voorge steld de tekorten op de jaarrekenin gen van de Stichting „Zeeuws Tijd schrift" te garanderen door de pro vincie. In alle afdelingen van de Pro vinciale Staten gaf dit voorstel aan leiding tot beschouwingen. Daarby bleek, dat de meningen over de bete kenis van het Zeeuws Tijdschrift zeer verdeeld zijn. Men zei oa, dat het aantal abonné's te laag is en vroeg zich af of de inkomsten vergroot kunnen worden door het opnemen van advertenties. Eén van de leden merkte op, dat de inhoud zich in meer populaire (Advertentie.) T\<A \v\ 4L Publlcotlo Ned.Hondl Zulwlbvreta, OroTflnhog* vorm en enigszins anders heeft ont wikkeld dan de bedoeling is geweest. Van andere zijde weer werd opge merkt, dat er nog veel belangrijke instanties en vooraanstaande Zeeu wen zyn, die geen abonnement op het tijdschrift bezitten. Weer een ander lid vond, dat de leiding van het tijdschrift inzake de werving van abonné's niet voldoende activiteit ontplooide. Een lid van G.S. antwoordde, dat er in het plaatsen van advertenties geen mogelijkheid zit om de inkomsten op te voeren. Deze spreker was wel van oordeel, dat de werving van abonné's actiever dient te geschieden. Ook waren er leden, die vroegen of door een eenvoudiger uitgave en be perking van de salarissen het tekort niet gedekt kan worden. Deze spre kers sloegen de Invloed van het tijd schrift niet hoog aan. Weer een ander lid vond het blad wel belangrijk en vroeg of bibliotheken en leeszalen abonné zijn. Van de zyde van G.S. werd nog ïzegd, dat verdwijning van het tijd schrift een verarming zou zijn. Ge vraagd werd het blaa nog een kans te geven. In de derde afdeling werd ver spreiding op grote schaal van het tijdschrift aanbevolen. Een lid van G.S. merkte hier in antwoord op een desbetreffende vraag op, dat in ieder blad wel eens minder gelukkige arti kelen voorkomen. Hy wees op het zg. landaanwinningsnummer, waar mee het Zeeuws Tydschrift zeer goed voor de dag kwam. Het is ook ver spreid onder de Kamerleden van wie er waren, die uit deze uitgave gege vens konden putten. hij de partij gaas en de tegels zonder toestemming had weggenomen. Nu kwam hij met de verklaring, dat hij alles zou hebben gekocht van een ze kere „Marcus", ook wel als „Max" be kend. „Ik ken hem verder niet en ik weet ook niet waar hij woont", zei G. Dit verhaaltje vond bij de offi cier geen geloof. G.'s schuld is ge heel en aï'bewezen, meende mr. An dreae. Hij is reeds eerder veroor deeld en dient nu een vrijheidsstraf te hebben. Wat H. aangaat, deze verdachte is ook schuldig. Hij had kunnen begrijpen, dat het geen zuivere koffie was, toen G. liem des avonds kwam wagen direct wat voor hem te gaan halenDe els te gen de expediteur werd 75 of 15 dagen. De raadsman,, mr. K. A. Keüning, wees op enkele 'verzachtende omstan digheden. Er is geen vrees voor her haling van een dergelijk vergrijp door G. Pleiter verzocht het nog een keer met G. te proberen. H. verdedigde zich zelf, hetgeen culmineerde in een pro test tegen de hoogte van de geld boete De politierechter achtte de schuld van beiden bewezen, maar kon niet geheel met de vorderingen meegaan. Zo werd het voor G. één maand voor waardelijk met een proeftijd van 2 jaar en 50 of 10 dagen en voor H. 50 of 10 dagen. „Dief in de nacht"... Iets zeer bijzonders was het vergrijp waarvoor de 41-jarige landarbeider B. A. C. zich moest verantwoorden. Des avonds klaagde mevrouw C. over het gebrek aan varkensvoer, waarop üe man zich voornam, daarin te voor zien. Zo stond hij de volgende dag om kwart over vier op, ging naar zijn buurman en nam daar een flinke hoe veelheid kippenmeel wegl „Als een dief in de nacht", zo kenschetste de officier dit optreden, dat de vrouw van verdachte in de vroege morgen, toen zij opgestaan was voor een St. Nicolaassurprise steldeDe vordering werd 75 of 15 dagen, een maand voorwaar delijk met 3 jaar proeftijd. Mr. G. Tichelman, de verdediger, wees er o.a. op, dat verdachte door diverse omstandigheden veel schuld heèft opgelopen. De politierechter ge bruikte het woord „misselijk" en wij zigde slechts de boete, die op 25 of 5 dagen kwam, terwijl de rest van de straf conform de eis werd opgelegd. Toen hij bij iemand op visite was kreeg de 45-jarige grondwerker J. L. V. nit Wissekerke twist met een an dere bezoeker. De woordenwisseling liep zelfs zo hoog, dat V. zich niet in toom kon houden. Er was een fles voorhanden en daarmee sloeg hij de ander op het hoofd. Verdachte toonde bijzonder veel spijt. Na een eis van 20 subs. 4 dagen, zei hij reeds: „Ik neem het aan", voordat het gelijk luidende vonnis had geklonken... Ook H. R. B., landbouwer uit Bier vliet, 41 jaar, is snel driftig. Toen hij niet- vlug genoeg aan de beurt kwam bij het lossen van bieten in Hoofdplaat gaf deze verdachte een collega die later gekomen was, maar eerder zijn aanvoer kwijt kon een stevig pak slaag. De officier merkte op, dat het niet de eerste veroordeling wegens mishandeling voor B. is en eiste 30 subs. 6 dagen, hetgeen ook werd op gelegd. FEUILLETON Door Margarei Malcolm „De laan af riep Piers uit, „maar Ik dacht ,dat hij regelrecht van Nor- znanhurst was gekomen!" ,„Dat was ook zo", verzekerde juf frouw Susan, „maar om de een of an dere reden reparatie of iets van dien aard had hy" de auto by de boer derij staan. Dat heb ik van Ellen, mijn dienstmeisje gehoord, zie je, wie mevrouw Binns de boerin het weer heeft verteld". „Juist", zei Piers nadenkend. „Luis ter nu eens, tante Susan. Om tien mi nuten voor drieën heeft Rex afscheid van zijn vader genomen, dat blijkt uit de getuigenissen bij het onderzoek, waarin ik me vanmorgen een poosje heb verdiept. Hij is te voet naar de boerderij gegaan, een wandeling van niet meer dan tien minuten. Toen was het dus drie uur. Daarna moest hy op zijn hoogst vijf minuten later de laan komen afrijden, maar er gingen zo waar twintig minuten mee heen. Nu rijst de vraag: Wat is er in die twin tig minuten gebeurd?" „Misschien heeft hy wat rondge- lummeld. op de boerderij" veronder stelde juffrouw Susan, op, naar het Piers voorkwam, bijna hoopvolle toon. „Dat zal ik te weten komen", zei Piers vastberaden, terwijl hij opstond en naar de stoel van juffrouw Susan toeliep. „Maak U geen zorgen, tante Susan", sprak hij vriendelijk, een hand op haar schouder leggend. „Ik had U met dit alles niet moeten lastig vallen, maar Tante Susan klopte hem even op zyn andere hand. „Je hebt groot ge lijk, Piers", antwoordde ze flinkweg, „en ik ben éen oude vrouw, die liefst buiten alles wat minder prettig is blyft, maar aan die lafheid moet jij je niet storen". Ze wreef met een vast beraden gebaar haar ogen af en ging rechtop zitten. „En vertel me nu eens wat over jezelf, ik neem aan, dat je een vrouw zoekt of binnenkort zult zoeken, nietwaar?" „Dat denk ik wel", zei Plers opge wekt „Het wordt immers van my verwacht, is 't niet?" Juffrouw Susan uitte een kreet van verbazing. „En moet een man om zo'n reden trouwen?" vroeg ze spottend. „Of soms omdat hij grote bezittingen heeft? Weet je niet, dat er maar één goed motief voor een huwelijk be staat Piers haalde bijna onmerkbaar de schouders op, maar tante Susan had scherpe ogen en doorzag de bedoeling van 't gebaar. „Sentimenteel gekwebbel, niet waar?" ging ze voort, „maar zeg me eens, jonge man: Om welke reden denk je, dat een vrouw met jou zou willen trouwen? Omdat je haar een veilige toekomst kimt verzekeren? Geen erg prettig vooruitzicht als je bijgeval je geld eens mocht verliezen wel En er zijn vreemder dingen dan dit gebeurd! Of soms omdat ze geen oude vrijster wil worden Niet bijzon der leuk te moeten beseffen, dat een ander dan evengoed zou zyn geweest, dunkt me". „Och", betoogde hy styfjes, „m.i. moesten man en vrouw een behoorly- ke overeenkomst met elkaar kunnen sluiten, zonder dat ze zich aan roman tische jeugdbevliegingen te buiten gaan". Juffrouw Susan snoof minachtend. „Prachtige lange woorden!" zei ze bits, „maar niets voor vrouwen! Over eenkomsten zyn misschien goed voor mannen, maar ik zeg je, dat Iedere man die met een vrouw trouwt, die hem niet van harte liefheeft, de na righeid als 't ware uitlokt. Zo'n vrouw kan immers maar één van bei de zijn: baatzuchtig 'of harteloos. En niet geschikt om een gezellig thuis op te bouwen. Je zult er goed aan doen, als je dit in 't oog houdt, Piers". ,Dus", hernam Plers goedgeluimd, „zou ik volgens U verstandig hande len, wanneer ik het hele plan liet schieten en wachtte tot een of ander meisje zo totaal betoverd wordt door myn knappe gezicht, dat ze Wind wordt voor myn gebreken! Maar als ze nu later eens ontdekt, dat ik helemaal niet knap ben en gebreken by de vleet heb?" „Dat zal ze nooit als jy ook op haar verliefd wordt", verklaarde juffrouw Susan heel wys. „Een vrouw kan een man vrij wat zonden vergeven als ze weet, dat hy per slot van rekening toch haar alleen vereert. Maar nu stuur ik je weg, want de dominee komt op bezoek en ik wil hem hele maal alleen voor mij hebben. Ik ga een beetje met hem babbelen over d€ praatjes, die ik onlangs heb opgevan gen en waar hy allicht wel meer van weet". „Vanavond komt hy by my eten", vertelde Piers, terwyl hy aanstalten tot vertrek maakte. „Och kom", zei juffrouw Susan, haar hoofd ietwat schuin houdend en hem ondeugend aanziende: „En wat wil je van hem te weten komen?" .Hètzelfde, waarmee ik U heb las tig gevallen", antwoordde Plers. Zijn tante sloeg hem een ogenblik peinzend gade. „Zie je, Piers", hernam ze toen, „ik heb eerst gedacht, dat je precies als de meeste Garrons zou zyn nogal bekrompen, kortzichtig en overtuigd dat alles zo is als het er uitziet, maar nu „Maar nu?" drong hy aan. Ze schudde het hoofd en besloot toen langzaam: „Nu ben ik daar niet meer zo zeker van". De maaltijd met de dominee leverde weinig op, dat Piera by zyn nasporin- fen zou kunnen helpen. Toch kreeg y, hoe dan ook, de indruk, dat het niet zozeer kwam doordat de brave man mets kon zeggen, dan wel 't ge volg was van zyn vrees, zich iets te laten ontvallen, dat misschien aan stoot zou geven. Piers raakte ook even de kwestie van Rex' verloving aan, maar de do minee ging zyn opmerking dat het ongeluk toch wel een schok voor me vrouw Shandon moest zyn geweest, stilzwijgend voorby en bracht handig het gesprek op haar twee stiefkinde ren. „De jongen ls gebrekkig", zei hi „Ik heb gehoord van zyn geboorte aL. Maar het leven is vol van zulke tegenstellingen hy bereikt heel wat met zijn handen, want hij be speelt verschillende muziekinstru menten, het liefst wel de viool. Gerald bezit inderdaad veel talent, maar heeft goede lessen nodig en ik denk, nu ja, dat er daarvoor te weinig geld istenzy iemand belang in Hem mocht stellen". Piers deed of hy die toespeling niet begreep en vroeg alleen: „wat was de overleden meneer Shandon voor een man?" „Hm", antwoordde de dominee langzaam, „ook Iemand met veel ta lent, waarvan hy echter slechts wei nig gebruik maakte. Een genoeglijke man in gezelschap. Maar een zwak keling tegenover de moeilijkheden van het dagelijkse leven". „Juist", hernam Piers nadenkend. „En de eerste mevrouw: Shandon De dominee schudde het hoofd. „Die heb ik nooit gekend", verze kerde hij. „Ze stierf in de dagen van myn voorganger. Ik ben hier tien jaar geleden gekomen. Rilla was toen om en by tien en Gerald zeven, meen ik. Destyds liepen ze als 't ware voor schandaal. Ik herinper me nog, dat Shandon eens, naar aanleiding van een paar opmerkingen mijnerzyds, kinderen gelijk stelde met kleine die ren, die men het best aan hun lot kon overlaten. Nu, hy bracht zyn principes voor zover hy die had zeker in practijk". „Be begrijp het. En dat is zeker zo gebleven tot zijn tweede huwelijk? Want geen behoorlyke vrouw zou toch met zulke opvattingen accoord gaan, nietwaar?" „O, neen, neen", gaf de dominee haastig toe. „Neen, natuurlyk niet!" Piers keek plotseling verrast op. Eve had gesproken over vooroorde len jegens naar, maar hij had veron dersteld, dat die in hoofdzaak onder de dorpelingen bestonden. Blykbaar echter was zulks niet het geval, al thans niet uitsluitend. De terughou dendheid van de dominee om over haar te spreken of ook maar de ge ringste kritiek te oefenen, sprak boekdelen. Het voorhoofd fronsend, zei Piers nogal vormelyk: „Ik moet mevrouw Shandon gauw eens een bezoek bren gen". Waarna hy 't gesprek op iets anders bracht. (Wordt vervolgd^

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 4