KA PP IE EN DE SHOWBOAT
m
Met VELP0H
zie je er geen
barst van!
DRIE KNAPEN UIT SCHORE OP
„BONTE ZATERDAGAVOND"
HET E.T.I. VOOR ZEELAND WAS
00K IN 1954 ZEER ACTIEF
EEN TIMMERMAN LIET ROLLEN
GAAS EN TEGELS WEGHALEN
MENINGEN OVER HET ZEEUWS
TIJDSCHRIFT ZIJN VERDEELD
met melk meer mans „ZZTZ
De onverwachte erfenis
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 3 DECEMBER 1955
„LASTIG STEL" VOOR MIDDELBURGSE POLITIERECHTER
Belediging, mishandeling en verzet tegen politie.
„Het. Is een stel lastige jongens" zei Vrjjdag de politierechter In Mid
delburg, mr. J. A. E. Rink. Hy doelde op drie ïmapen uit Schore aan wie
nogal het een en ander ten laste werd gelegd: Mishandeling, verzet tegen
de politie, vernieling, belediging. Het was allemaal gebeurd op een Zater
dagavond toen een cafêhoudster aangifte deed, dat aan de achterzijde van
haar woning een schutting was vernield. In het café was een dansavond
aan de gang. De politie onderzocht de zaak en vatte verdenking op tegen
de 25-jarige smidsknecht A. J. en de 18-jarige landbouwersknecht J. de R.
Maar ook de 25-jarlge landbouwersknecht J. G. de R. een broer van de
laatste,stond nu op de Ijjst der verdachten, omdat hjj zich er mee bemoeid
had, waardoor de poppen aan het dansen waren gegaanZodoende werd
het een „bonte Zaterdagavond"!
lyke ontzegging van de rijbevoegd
heid voor 6 maanden en een boete van
Twee wachtmeesters hielden zich
met deze zaak bezig. Zij verhoorden
J. en de jongste De R. Erg willig wa
ren beide jongelieden niet. Toen
kwam J. G. de R. er bij en zijn broer
zei tegen hem, dat zij door de politie
geslagen waren. „Jullie zijn ploerten
om die jongens te slaan", voegde de
oudste de R., de wachtmeesters toe.
Toen begon pas werkelijk het
handgemeen. Want een van de
wachtmeesters werd tegen de
grond gewerkt en lag daar met
twee van de verdachten boven op
zich. Er vielen klappen met een
gummistok van de wachtmees
ter uiteraard en het „lijdend-
voorwerp" kreeg slagen tegen het
hoofd. Op die manier kon het ver
hoor niet worden voortgezet....
Diezelfde avond hebben de wacht
meesters J. in een wat rustiger sfeer
verhoord. Ook toen ging het niet pret
tig, zo zei een van de wachtmeesters.
Vanuit zjjn huis had J. de politieman
nen tot op de straat gevolgd, gekleed
in nachtgewaad, ,,'t Is toch beleefd
om iemand uit te laten?", vroeg de
officier, mr. J. L. Andreae....
De verdachten toonden nu veel be
rouw en gaven toe watzy hadden mis
daan Maar de wachtmeesters zou
den zelf de eerste klappen hebben
uitgedeeld. Dat laatste werd door ge
tuigen ontkend. Een van hen merkte
nog op, dat bjj 't onderzoek op Scho
re de bevolking zweeg als het graf,
als was men bang van represailles
door de belde De R.'s.
De officier vond het zeep juist, dat
de politie in dit geval strenge maat
regelen heeft genomen. „De verdach
ten hadden netjes mee moeten gaan",
zo zei mr. Andreae, „ook al zou men
de verkeerden voor hebben gehad. Zy
moeten leren zich in te houden.
De geschikte straf zou een pak voor
de broek zjjn", aldus de oflcier, die
tegen alle drie S weken voorwaarde
lijk met een proeftijd van 3 jaar en
een boete van f 50.of 10 dagen vor
derde. De politierechter nam by zijn
vonnis Iets minder strenge normen
aan: 2 weken voorwaardelijk, met 3
jaar proeftijd en f 25.of 5 dagen.
Op 29 October werd de Goesse koop
man E. A. S„ 50 jaar, in een tuin te
Kapélle, naast zyn auto aangetroffen.
De politie constateerde, dat S. naar
drank rook en dat de man wartaal
sprak. Het bleek, dat zyn wagen van
de weg was afgeraakt en door een
hek in de aanplantingen was gere
den! De bloedproef wees een promil
lage van 1,80 uit.
Meer gedronken
S. heeft verklaard niet meer dan
een glas bier en enkele glazen wijn te
hebben gedronken. Hij was met een
klant naar Rotterdam geweest en had
deze juist in Kapelle afgezet, toen 't
ongeluk gebeurde. De Goessenaar zou
door een tegenligger in de war zyn ge
raakt. De officier hechte aan dit
laatste niet veel waarde. Hij wees op
het promillage en op het feit, dat
naar uit een onderzoek bleek S.
over de terugtocht van Rotterdam
naar Kapelle zeer lang heeft gedaan.
„17 hebt veel meer gedronken dan
V zelf weet", zo luidde het oordeel
van mr. Andreae. De officier wilde
echter rekening houden met verdach-
te's goede reputatie en zo werd de
eis 2 weken voorwaardelyk met een
proeftyd van 2 jaar, een voorwaarde-
Universitair examen
Aan de Stichting voor Klinisch Ho
ger Onderwijs te Rotterdam slaagde
voor het artsexamen de heer A. M.
Kostense te Kruiningen.
Aan de Rijksuniversiteit ln Leiden
slaagde voor het doctoraal examen
geneeskunde de heer D. J. Dronkers,
vroeger te Middelburg.
f 100.of 20 dagen.
Als raadsman van S. trad op mr.
F. W. Adriaanse. Deze voerde o.a.
aan, dat zijn cliënt door physieke oor
zaken eigenlijk niet in staat ls ge
weest die dag te ryden. Aan de aan
wezigheid van de gewraakte tegen
ligger geloofde de verdediger wel. Mr.
Rink zei tenslotte wel rekening te
willen houden met diverse verzach
tende omstandigheden. Zijn vonnis
luidde: f 100.— of 20 dagen.
11. Rustig voer de »how-
boat do rivier af, voortge
dreven door het vrolijk
klaterende schoepenrad.
Maar toen de rivierboot da
open zee naderde en de
eerste grote golven over de
platte boeg braken, was het
met de rust gedaan. Hoog
bovén ln de stuurhut had
Kapple de grootste moeite
om het topzware gevaarte
ln de Juiste koers te hou
den.
„Daar begint het al I" Jam
merde de Maat, „ach, ach,
waarom moesten wij one
ook ln deze onzeewaardige
boot op de oceaan wagenT
Pas op 1 Een grote golf 1 En
daar nog een 1"
„Hou op met dat gemek
ker, klont!" riep Kapple
nijdig. „Ik kan ja niet stu
ren, wanneer je als een
schorre bruiboel ln mijn
oren staat te loeien
Een golf deed het schip
zwaar overhellen, zodat de
Maat een angstkreet niet
kon onderdrukken. „Help gilde hij, „we vergaan!
Toe nou, laten we terugkeren, voor het te laat Is I"
„Is het nou eindelijk uit met dat gebler?" snauw-
de Kapple. „M'n oren tulten er Ja van. Je bent een
bange aardappel Ik denk er niet aan, om terug te
keren. En hij stuurde het schip verder de hoge zee
op, steeds verder....
Ouden van dagen ontvingen
hoog bezoek
Sint NIcolaas bracht onverwacht
een bezoek aan de sociëteit voor de
ouden van dagen te IJzendijke. Het
was voor de oudjes een gezellige mid
dag. Terwijl de Pieten met kwistige
hand pepernoten rondstrooiden,
maakten de oudjes een rondedans om
de goede Sint. De heren werden ge-
tracteerd op sigaren en de dames op
thee met een gebakje. Een en ander
was mogelijk door de medewerking
van de dames der K.A. en enkele mil
de gevers.
BIJZONDERE ONTWIKKELING"
Industrie moet sneller
nodige hulp inroepen
„Het jaar 1954 was voor Zeeland een
jaar van bijzondere ontwikkeling. De
algemene hausse dringt uiteraard in
het gehele bedrijfsleven door en de
werkzaamheden van het Economisch
Technologisch Instituut voor Zeeland
ondergingen ln 1954 in sterke mate
hiervan de invloed", aldus staat te le
zen in het verslag over dat jaar van
het Economisch Technologisch Insti
tuut voor Zeeland, dat dezer dagen
verscheen. Het vermeldt weer tal van
activiteiten in allerlei sectoren van de
industriële en andere bemoeienissen.
In de verslagperiode kwamen weer
diverse rapporten gereed, ondanks de
nog steeds bestaande vacatures voor
econoom, waardoor het economische
research werk in de "verdrukking
kwam. Zo werd een rapport over de
economische structuur van Vlissingen
en zijn verdere ontwikkeling voltooid.
Daarin werd aangetoond, dat de maat
regelen tot verbreding van het eco
nomisch vlak noodzakelijk zijn.
In overleg met de Provinciale Pla
nologische Dienst werd gerapporteerd
over de exploitatie van zwembaden.
Met het rapport over de havenconcen
tratie op SchouwenDuiveland werd
een begin gemaakt: dit werd in 1955
voltooid. Ook het rapport over het
lager technisch onderwijs en dat over
het landbouw- en industrïehuishoud-
onderwijs kwam in 1955 gereed. Met
de P.P.D. werd een nota opgemaakt
over het omzetten van de locaalspoor-
baan WemeldingeGoes in een weg.
Deze kwam in '55 gereed, maar de ren
tabiliteit was dermate laag, dat het
project niet kon doorgaan.
Verder werd o.a. gerapporteerd over
vestigingsmogelijkheden voor indus
trieën en werd een algemeen overzicht
van de woningbehoefte opgesteld, in
verband met de verdeling van het
bouwvolume. Ook had het ETI weer
een aandeel in de vestiging va-n nieuwe
ondernemingen. Aan de vestiging van
verschillende bedrijven werd gewerkt.
Niet steeds had men daarbij succes.
Met betreking tot een vijftal projec
ten kan van mislukking worden ge
sproken.
Tal van adviezen
Ook werden weer tal van adviezen
aan bedrijven uitgebracht ten aanzien
van moeilijkheden en mogelijkheden.
Daarbij mochten in verschillende ge
vallen successen worden geboekt. Ook
inzake de financieringsproblemen van
bepaalde ondernemingen was het ETI
werkzaam, vaak met gunstige gevol
gen voor de betrokken ondernemingen.
Aan het einde van het verslagjaar was
de stand van de credietverlening, voor
zover die over het instituut loopt, als
volgt: toegewezen voor ƒ2.355.000, in
behandeling 100.000, teruggetrokken
1.085.000, afgewezen ƒ280.000, in to
taal dus 3.820.000.
Verschillende malen werd de hulp
van het instituut ingeroepen bij de
oplossing van moeilijkheden, die men
in de bedrijven ondervond. In de mees
te gevallen kon doeltreffend hulp wor
den geboden. In het verslag wordt ech
ter betreurd, dat deze hulp pas zeer
laat wordt ingeroepen. „Als men in
een vroeger stadium de hulp van het
ETI inriep, zou vaak op doeltreffende
wijze hulp kunnen worden geboden,
terwijl dit bovendien minder moeite
zou vergen", zo wordt gezegd.
Tenslotte worden de bemoeiingen
van het instituut vermeld inzake de
productiviteitsbevordering en de op
richting van de afdeling Zeeland van
het NIVE.
Auto botste tegen boom
bij Krabbendijke
Donderdagavond omstreeks twaalf
uur is op de Boomdijk te Krabben dy
ke de heer C. L. uit Krabbendüke
met zyn personenauto op het gladde
wegdek geslipt en met een daverende
slag tegen een aan de kant van de
weg staande boom gereden.
De heer L. werd uit de wagen ge
slingerd, maar liep gelukkig alleen
enkele lichte verwondingen aan het
hoofd op. Na geneeskundige behan
deling kon hij naar huis worden ver
voerd. De wagen werd ernstig bescha
digd. De heer L. was op de terug
weg van Goes, waarheen hij enkele
tonelisten had gebracht, die 's avonds
in Krabbendijke tijdens een uitvoe
ring van de voetbalvereniging waren
opgetreden.
Louise Parker zingt in
Zierikzee
Onder auspiciën van de Zeeuwse
Volksuniversiteit zal de bekende ne-
f;er-altzanger Louise Parker, bege-
eid door Gerard Hengeveld, op Vry-
dag 9 December in de concertzaal te
Zierikzee, liederen zingen van Debus
sy, Handel en Hugo Wólf.
BRUTALE DIEFSTAL VOOR MIDDELBURGSE POLITIERECHTER
Man stond vroeg op om
kippenmeel te stelen...
Voor een brutaal staaltje van dief
stal stond Vrijdag voor de politierech
ter in Middelburg, mr. J. A. E. Rink,
de 46-jarige Zierikzeese tuinman G. G.
terecht. Hij zorgde er namelijk voor,
dat enige tijd geleden een aantal rol
len gaas, ter waarde van enkele hon
derden guldens en een flink partijtje
tegels alles overheidsbezit ver
dween en naar zijn woning werd ver
voerd. Van de tegels wilde G. een
paadje leggen en het gaas kon hij ook
best gebruiken. „Onbeschaamd" noem
de de officier van justitie, rar. J. L.
Andreae G.'s handelswijze en de eis
luidde één maand onvoorwaardelijk.
Ook stond terecht de Zierikzeese expe
diteur H. H., 54 jaar. Deze had de
spullen namelijk in zijn vrachtauto
vervoerd. De diefstal geschiedde in de
avonduren.
Aan de politie had G. verklaard, dat
(Advertentie)
Vraag
Juiste
soort
BIJ PROVINCIAAL BESTUUR
Critiek en waardering.
Zoals bekend, hebben G.S. voorge
steld de tekorten op de jaarrekenin
gen van de Stichting „Zeeuws Tijd
schrift" te garanderen door de pro
vincie. In alle afdelingen van de Pro
vinciale Staten gaf dit voorstel aan
leiding tot beschouwingen. Daarby
bleek, dat de meningen over de bete
kenis van het Zeeuws Tijdschrift zeer
verdeeld zijn. Men zei oa, dat het
aantal abonné's te laag is en vroeg
zich af of de inkomsten vergroot
kunnen worden door het opnemen
van advertenties.
Eén van de leden merkte op, dat
de inhoud zich in meer populaire
(Advertentie.)
T\<A
\v\ 4L
Publlcotlo Ned.Hondl Zulwlbvreta, OroTflnhog*
vorm en enigszins anders heeft ont
wikkeld dan de bedoeling is geweest.
Van andere zijde weer werd opge
merkt, dat er nog veel belangrijke
instanties en vooraanstaande Zeeu
wen zyn, die geen abonnement op
het tijdschrift bezitten. Weer een
ander lid vond, dat de leiding van het
tijdschrift inzake de werving van
abonné's niet voldoende activiteit
ontplooide.
Een lid van G.S. antwoordde, dat er
in het plaatsen van advertenties geen
mogelijkheid zit om de inkomsten
op te voeren. Deze spreker was wel
van oordeel, dat de werving van
abonné's actiever dient te geschieden.
Ook waren er leden, die vroegen of
door een eenvoudiger uitgave en be
perking van de salarissen het tekort
niet gedekt kan worden. Deze spre
kers sloegen de Invloed van het tijd
schrift niet hoog aan. Weer een ander
lid vond het blad wel belangrijk en
vroeg of bibliotheken en leeszalen
abonné zijn.
Van de zyde van G.S. werd nog
ïzegd, dat verdwijning van het tijd
schrift een verarming zou zijn. Ge
vraagd werd het blaa nog een kans
te geven.
In de derde afdeling werd ver
spreiding op grote schaal van het
tijdschrift aanbevolen. Een lid van
G.S. merkte hier in antwoord op een
desbetreffende vraag op, dat in ieder
blad wel eens minder gelukkige arti
kelen voorkomen. Hy wees op het
zg. landaanwinningsnummer, waar
mee het Zeeuws Tydschrift zeer goed
voor de dag kwam. Het is ook ver
spreid onder de Kamerleden van wie
er waren, die uit deze uitgave gege
vens konden putten.
hij de partij gaas en de tegels zonder
toestemming had weggenomen. Nu
kwam hij met de verklaring, dat hij
alles zou hebben gekocht van een ze
kere „Marcus", ook wel als „Max" be
kend. „Ik ken hem verder niet en ik
weet ook niet waar hij woont", zei G.
Dit verhaaltje vond bij de offi
cier geen geloof. G.'s schuld is ge
heel en aï'bewezen, meende mr. An
dreae. Hij is reeds eerder veroor
deeld en dient nu een vrijheidsstraf
te hebben. Wat H. aangaat, deze
verdachte is ook schuldig. Hij had
kunnen begrijpen, dat het geen
zuivere koffie was, toen G. liem des
avonds kwam wagen direct wat
voor hem te gaan halenDe els te
gen de expediteur werd 75 of 15
dagen.
De raadsman,, mr. K. A. Keüning,
wees op enkele 'verzachtende omstan
digheden. Er is geen vrees voor her
haling van een dergelijk vergrijp door
G. Pleiter verzocht het nog een keer
met G. te proberen. H. verdedigde zich
zelf, hetgeen culmineerde in een pro
test tegen de hoogte van de geld
boete
De politierechter achtte de schuld
van beiden bewezen, maar kon niet
geheel met de vorderingen meegaan.
Zo werd het voor G. één maand voor
waardelijk met een proeftijd van 2
jaar en 50 of 10 dagen en voor H.
50 of 10 dagen.
„Dief in de nacht"...
Iets zeer bijzonders was het vergrijp
waarvoor de 41-jarige landarbeider B.
A. C. zich moest verantwoorden. Des
avonds klaagde mevrouw C. over het
gebrek aan varkensvoer, waarop üe
man zich voornam, daarin te voor
zien. Zo stond hij de volgende dag om
kwart over vier op, ging naar zijn
buurman en nam daar een flinke hoe
veelheid kippenmeel wegl
„Als een dief in de nacht", zo
kenschetste de officier dit optreden,
dat de vrouw van verdachte in de
vroege morgen, toen zij opgestaan
was voor een St. Nicolaassurprise
steldeDe vordering werd 75
of 15 dagen, een maand voorwaar
delijk met 3 jaar proeftijd.
Mr. G. Tichelman, de verdediger,
wees er o.a. op, dat verdachte door
diverse omstandigheden veel schuld
heèft opgelopen. De politierechter ge
bruikte het woord „misselijk" en wij
zigde slechts de boete, die op 25 of
5 dagen kwam, terwijl de rest van de
straf conform de eis werd opgelegd.
Toen hij bij iemand op visite was
kreeg de 45-jarige grondwerker J. L.
V. nit Wissekerke twist met een an
dere bezoeker. De woordenwisseling
liep zelfs zo hoog, dat V. zich niet in
toom kon houden. Er was een fles
voorhanden en daarmee sloeg hij de
ander op het hoofd. Verdachte toonde
bijzonder veel spijt. Na een eis van
20 subs. 4 dagen, zei hij reeds: „Ik
neem het aan", voordat het gelijk
luidende vonnis had geklonken...
Ook H. R. B., landbouwer uit Bier
vliet, 41 jaar, is snel driftig. Toen hij
niet- vlug genoeg aan de beurt kwam
bij het lossen van bieten in Hoofdplaat
gaf deze verdachte een collega die
later gekomen was, maar eerder zijn
aanvoer kwijt kon een stevig pak
slaag. De officier merkte op, dat het
niet de eerste veroordeling wegens
mishandeling voor B. is en eiste 30
subs. 6 dagen, hetgeen ook werd op
gelegd.
FEUILLETON
Door Margarei Malcolm
„De laan af riep Piers uit, „maar
Ik dacht ,dat hij regelrecht van Nor-
znanhurst was gekomen!"
,„Dat was ook zo", verzekerde juf
frouw Susan, „maar om de een of an
dere reden reparatie of iets van
dien aard had hy" de auto by de boer
derij staan. Dat heb ik van Ellen,
mijn dienstmeisje gehoord, zie je, wie
mevrouw Binns de boerin het weer
heeft verteld".
„Juist", zei Piers nadenkend. „Luis
ter nu eens, tante Susan. Om tien mi
nuten voor drieën heeft Rex afscheid
van zijn vader genomen, dat blijkt uit
de getuigenissen bij het onderzoek,
waarin ik me vanmorgen een poosje
heb verdiept. Hij is te voet naar de
boerderij gegaan, een wandeling van
niet meer dan tien minuten. Toen was
het dus drie uur. Daarna moest hy op
zijn hoogst vijf minuten later de laan
komen afrijden, maar er gingen zo
waar twintig minuten mee heen. Nu
rijst de vraag: Wat is er in die twin
tig minuten gebeurd?"
„Misschien heeft hy wat rondge-
lummeld. op de boerderij" veronder
stelde juffrouw Susan, op, naar het
Piers voorkwam, bijna hoopvolle toon.
„Dat zal ik te weten komen", zei
Piers vastberaden, terwijl hij opstond
en naar de stoel van juffrouw Susan
toeliep. „Maak U geen zorgen, tante
Susan", sprak hij vriendelijk, een
hand op haar schouder leggend. „Ik
had U met dit alles niet moeten lastig
vallen, maar
Tante Susan klopte hem even op
zyn andere hand. „Je hebt groot ge
lijk, Piers", antwoordde ze flinkweg,
„en ik ben éen oude vrouw, die liefst
buiten alles wat minder prettig is
blyft, maar aan die lafheid moet jij je
niet storen". Ze wreef met een vast
beraden gebaar haar ogen af en ging
rechtop zitten. „En vertel me nu eens
wat over jezelf, ik neem aan, dat je
een vrouw zoekt of binnenkort zult
zoeken, nietwaar?"
„Dat denk ik wel", zei Plers opge
wekt „Het wordt immers van my
verwacht, is 't niet?"
Juffrouw Susan uitte een kreet van
verbazing.
„En moet een man om zo'n reden
trouwen?" vroeg ze spottend. „Of
soms omdat hij grote bezittingen
heeft? Weet je niet, dat er maar één
goed motief voor een huwelijk be
staat
Piers haalde bijna onmerkbaar de
schouders op, maar tante Susan had
scherpe ogen en doorzag de bedoeling
van 't gebaar.
„Sentimenteel gekwebbel, niet
waar?" ging ze voort, „maar zeg me
eens, jonge man: Om welke reden
denk je, dat een vrouw met jou zou
willen trouwen? Omdat je haar een
veilige toekomst kimt verzekeren?
Geen erg prettig vooruitzicht als je
bijgeval je geld eens mocht verliezen
wel En er zijn vreemder dingen dan
dit gebeurd! Of soms omdat ze geen
oude vrijster wil worden Niet bijzon
der leuk te moeten beseffen, dat een
ander dan evengoed zou zyn geweest,
dunkt me".
„Och", betoogde hy styfjes, „m.i.
moesten man en vrouw een behoorly-
ke overeenkomst met elkaar kunnen
sluiten, zonder dat ze zich aan roman
tische jeugdbevliegingen te buiten
gaan".
Juffrouw Susan snoof minachtend.
„Prachtige lange woorden!" zei ze
bits, „maar niets voor vrouwen! Over
eenkomsten zyn misschien goed voor
mannen, maar ik zeg je, dat Iedere
man die met een vrouw trouwt, die
hem niet van harte liefheeft, de na
righeid als 't ware uitlokt. Zo'n
vrouw kan immers maar één van bei
de zijn: baatzuchtig 'of harteloos. En
niet geschikt om een gezellig thuis op
te bouwen. Je zult er goed aan doen,
als je dit in 't oog houdt, Piers".
,Dus", hernam Plers goedgeluimd,
„zou ik volgens U verstandig hande
len, wanneer ik het hele plan liet
schieten en wachtte tot een of ander
meisje zo totaal betoverd wordt door
myn knappe gezicht, dat ze Wind
wordt voor myn gebreken! Maar als ze
nu later eens ontdekt, dat ik helemaal
niet knap ben en gebreken by de
vleet heb?"
„Dat zal ze nooit als jy ook op haar
verliefd wordt", verklaarde juffrouw
Susan heel wys. „Een vrouw kan een
man vrij wat zonden vergeven als ze
weet, dat hy per slot van rekening
toch haar alleen vereert. Maar nu
stuur ik je weg, want de dominee
komt op bezoek en ik wil hem hele
maal alleen voor mij hebben. Ik ga
een beetje met hem babbelen over d€
praatjes, die ik onlangs heb opgevan
gen en waar hy allicht wel meer van
weet".
„Vanavond komt hy by my eten",
vertelde Piers, terwyl hy aanstalten
tot vertrek maakte.
„Och kom", zei juffrouw Susan,
haar hoofd ietwat schuin houdend en
hem ondeugend aanziende: „En wat
wil je van hem te weten komen?"
.Hètzelfde, waarmee ik U heb las
tig gevallen", antwoordde Plers.
Zijn tante sloeg hem een ogenblik
peinzend gade.
„Zie je, Piers", hernam ze toen, „ik
heb eerst gedacht, dat je precies als
de meeste Garrons zou zyn nogal
bekrompen, kortzichtig en overtuigd
dat alles zo is als het er uitziet, maar
nu
„Maar nu?" drong hy aan.
Ze schudde het hoofd en besloot
toen langzaam: „Nu ben ik daar niet
meer zo zeker van".
De maaltijd met de dominee leverde
weinig op, dat Piera by zyn nasporin-
fen zou kunnen helpen. Toch kreeg
y, hoe dan ook, de indruk, dat het
niet zozeer kwam doordat de brave
man mets kon zeggen, dan wel 't ge
volg was van zyn vrees, zich iets te
laten ontvallen, dat misschien aan
stoot zou geven.
Piers raakte ook even de kwestie
van Rex' verloving aan, maar de do
minee ging zyn opmerking dat het
ongeluk toch wel een schok voor me
vrouw Shandon moest zyn geweest,
stilzwijgend voorby en bracht handig
het gesprek op haar twee stiefkinde
ren.
„De jongen ls gebrekkig", zei hi
„Ik heb gehoord van zyn geboorte aL.
Maar het leven is vol van zulke
tegenstellingen hy bereikt heel
wat met zijn handen, want hij be
speelt verschillende muziekinstru
menten, het liefst wel de viool. Gerald
bezit inderdaad veel talent, maar
heeft goede lessen nodig en ik denk,
nu ja, dat er daarvoor te weinig geld
istenzy iemand belang in Hem
mocht stellen".
Piers deed of hy die toespeling niet
begreep en vroeg alleen: „wat was de
overleden meneer Shandon voor een
man?"
„Hm", antwoordde de dominee
langzaam, „ook Iemand met veel ta
lent, waarvan hy echter slechts wei
nig gebruik maakte. Een genoeglijke
man in gezelschap. Maar een zwak
keling tegenover de moeilijkheden van
het dagelijkse leven".
„Juist", hernam Piers nadenkend.
„En de eerste mevrouw: Shandon
De dominee schudde het hoofd.
„Die heb ik nooit gekend", verze
kerde hij. „Ze stierf in de dagen van
myn voorganger. Ik ben hier tien
jaar geleden gekomen. Rilla was toen
om en by tien en Gerald zeven, meen
ik.
Destyds liepen ze als 't ware voor
schandaal. Ik herinper me nog, dat
Shandon eens, naar aanleiding van
een paar opmerkingen mijnerzyds,
kinderen gelijk stelde met kleine die
ren, die men het best aan hun lot kon
overlaten. Nu, hy bracht zyn principes
voor zover hy die had zeker in
practijk".
„Be begrijp het. En dat is zeker zo
gebleven tot zijn tweede huwelijk?
Want geen behoorlyke vrouw zou toch
met zulke opvattingen accoord gaan,
nietwaar?"
„O, neen, neen", gaf de dominee
haastig toe. „Neen, natuurlyk niet!"
Piers keek plotseling verrast op.
Eve had gesproken over vooroorde
len jegens naar, maar hij had veron
dersteld, dat die in hoofdzaak onder
de dorpelingen bestonden. Blykbaar
echter was zulks niet het geval, al
thans niet uitsluitend. De terughou
dendheid van de dominee om over
haar te spreken of ook maar de ge
ringste kritiek te oefenen, sprak
boekdelen.
Het voorhoofd fronsend, zei Piers
nogal vormelyk: „Ik moet mevrouw
Shandon gauw eens een bezoek bren
gen". Waarna hy 't gesprek op iets
anders bracht.
(Wordt vervolgd^