KAPPIP EN DE SHOWBOAT
C
KALME GOLFSLAG BRENGT FIJN
SCHELPMATERIAAL AAN
RADIO
STEMMEN UIT DE KERKEN
De onverwachte erfenis
4
PROVIN CI ALB ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 26 NOVEMBER 1955
ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL
Zonnige herfstdag aan zee
Laags de weg naar Westkapelle scheen het opnieuw lente te worden.
Honderden paardebloemen hebben midden in November him bloem-
hoofdjes uit de bermen geheven en kjjken vrijmoedig de zonnige herfst-
wereld in. Ook de boterbloemen laten zich opnieuw gelden en in een
bloemperk zien we oranje-rode geums in dit jaar eveneens voor de
tweede maal.
Op de Kreek Is het merkwaardig stil, de enige decoratie vormen er
de daar uitgezette zwanen, waarvan de ene statig rondzwemt en de an
der, de hals losjes over de rug geslingerd in het zonlicht ligt te soezen.
Achter de dijk op het nieuwe
strandje in de bocht vallen geen bij
zondere aantrekkelijkheden te note
ren. Na een martelgang over de ge
weldige, fossielenhoudende steen
blokken volgt op het bereiken van
het zandige gedeelte een volledige
teleurstelling.
Ook de wandeling langs de nog
zo kort geleden als volmaakt gelden
de dijk, waaraan nu reeds weer
wordt gerepareerd, levert niet veel
op. De hele oogst langs de zeewe
ring bestaat uit: een aantal kurken,
door BAREND ZWERFMANB
J
«en roestig gekleurde klomp lege
wulk-eieren en een verdroogd stuk
zaagwier.
Aan levende have: een aantal zil
vermeeuwen van diverse leeftijd, en
kele troepjes steenlopers en een een
zame zwarte zeeëend, die zich bij
onze nadering steeds verder zee
waarts begeeft.
Juist op de scheiding dtjk-duin
in de richting Domburg beproe
ven een paar hengelaars blijk
baar met even weinig succes hun
geluk, maar daar vangt voor ons
-
een betere tijd aan. De zee ls op
merkelijk rustig en het water af
gaand. De reeds enige dagen af
landige wind heeft een naar het
duin gerichte onderstroom be
werkt, die bijzonder veel schelpen
over het strand heeft uitge
strooid.
De situatie doet weer eense en nu
voor de zoveelste maal de hoop rij
zen een exemplaar te vinden van de
zeldzame Mactra glauca, een fossiele
soort van grote strandschelp, die
vooral is te herkennen aan het ami
de onderzijde recht afgesneden sluit
stuk, dat bij een minder zeldzame
fossiele en bij de recente soort een
uitbochting vertoont.
Men kan goed zien, dat het kort
geleden springvloed is geweest.
Waar het strand geleidelik stijgt
volgen de vloedlijnen elkaar regel
matig op, de oudste dicht tegen de
duinen, de jongste het dichtst bij de
zee.
Grotere schelpen
Vooral in de hoger gelegen aan
spoelingen bevinden zich de grotere
schelpen en hier is werkelijk buit te
behalen. Niet minder dan twintig
minder algemene soorten laten zich
na een stelselmatig zoeken tus
sen de gewone opdiepen. Natuurlijk
vinden we de grote Mactra niet,
maar daar rekent men bij voorbaat
reeds op.
Een kleine bolle onderschelp van
Pecten maximus is de eerste verras
sing, daarop volgen de andere, waar
van de meest vermeldenswaardige,
een Panomya arctica, wel wat op
een misvormde halfgeknotte gaper
gelijkt. Een rijtje scherpomgrensde
verdiepingen in de binnenzijde van
de schelp voorkomen echter vol
doende een verwisseling der soorten.-
Omdat de zon bedenkelijk begint
te dalen wordt de tocht naar huis
ln versneld tempo aangevangen. Om
dat te kunnen volhouden zetten we
koers naar het vochtige gedeelte
van het strand en passeren zo een
der vloedlijnen, waarvan de buiten
kant door een groenachtig randje
van opgedroogd schuim wordt ge
markeerd.
Weg is opeens de verhoogde
snelheid, want een poging om in
die rand kleingoed te ontdekken,
wordt onmiddellijk beloond met
de ontdekking van enkele zee
boontjes, dubbeltjes-grote zee-
geltjes. Waar deze liggen valt
meer te ontdekken en zo ls het
ook heden.
Wenteltrapjes, trapgeveltjes, Eu
ropese kauries, een paar stoottand-
jes, penhorentjes, diverse fuikho
rentjes, het assortiment mag er zijn.
Ze stuk voor stuk op te rapen be
hoort al spoedig tot de onmogelijk
heden, daar het licht zienderogen
afneemt. In der haast redden we
lukraak wat van dit fijne randmate-
riaal om dit thuis eens na te plui
zen, waar in een eerste ronde blijkt,
dat ook hier wel een twintigtal soor
ten zijn buitgemaakt. Daaronder be
vindt zich een vrij zeldzaam schelp
je, een Alvanica zetlandica. Het is
maar nauwelijks zichtbaar onder-de
loupe maar draagt een fraaie ruit
vormige sculptuur. Zo overtreft het
kleine ditmaal het grote.
Een laatste blik over het water
toont een fel oplichtende vuurhaard,
I. Nauwelijks waj *t vuur
werkbootje ln de lucht ge
vlogen, of op de ahowboat
brak een donderend ge
juich loa. De plezlermakere,
die blijkbaar dachten, dat
die ontploffing erbij hoor
de, gaven luid te kennen,
dat ze wel van zo'n knalle
tje hielden.
Minder 'opgetogen waren
de Inzittenden van het
vuurwerkbootje, die slechts
door een overhaaste duik
hun leven hadden kunnen
redden. Druipend klommen
zij aan boord, juist op het
ogenblik, dat de directeur
van de showboat opgewon
den kwam aansnellen.
„Wat ls er gebeurdTl"
riep deze, zenuwachtig op
zijn sigaar kauwend, „waar
ls jullie bootTI"
„De lucht ln", antwoord
de één der vuurwerkma
kers somber. „Die sleep
boot daar heeft ons over
varen en toen ontplofte het
spul." En hij wees naar- de beschadigde Kraak,
waarop een roetzwarte Kapple tekeer ging dat het
daverde.
„M'n arme Kraak!" riep Kapple verwoed met de
vuisten zwaaiend, „de boeg ligt helemaal aan dig
gelen! Die schade zullen Jullie me betalen!"
„Wat betalen? 1" riep de directeur terug, „JULLIE
moeten betalen! Jullie hebben deze aanvaring ver
oorzaakt!"
„Niet wij, maar die vuurpijlen van Jullie zijn
de oorzaak!" riep Kapple. „Eén van die ultgetaande
knal dingen ls ln mijn stuurhut ontploft en daardoor
raakten we de koers kwijt!"
Het gezicht van de directeur betrok toen hij dit
hoorde.
„Als dat zo ls, zal lk voor de schade moeten op
doeken", mompelde hij. „Dat zal een lieve duit kos
ten.... Ik moet een middel vinden, om die schade
post er weer uit te halen
AMSTERDAMSE EFFECTENBEURS
Kon. Oie en Unilever gevraagd
Amsterdamse
wisselmarkt
CONTANTE PRIJZEN
Amsterdam, 25 November.
Londen 10.62%—10.633,4, New York
S.82%—3.82%, Montreal 3.82%—
3.82%, Parijs 1.0830—1.0850 Brussel
7.59%—7.60%, Frankfurt 90.39—90.49,
Zürlch 86.73—86.83, ZÜrlch (vrije
francs) 88.22—88.32, Stockholm 73.12
—73.22, Kopenhagen 54.9455.04, Os
lo 53.09—53.19, Milaan 60.31—60.41,
Argentijnse verrekeningsdollar
3.76%—3.77%, Japanse verreke
ningsdollar 3.76%—3.77%, Turkse
verrekeningsdollar 3.79%—3.80%.
wwww\*ww*wwwwv
Nov. 25 Nov.
Nederland 1955 (3%)
983/4
98%
Nederland 1951 (3%)
101
101
Nederland 1948 (3%)
99
Nederland 1947 (3%) S
99%
99%
Nederland 1937 3
96%
96%
Dollarlening 1947 3
86%
96%
Investeringscertificaten 3
99%
99%
Nederland 1962-64 3
99%
99%
Nederland N.W.S. 2%
78
78%
Ned. Indlë 1937 A 3
98
97%
Grootboek 1948 3
87%
97%
Nat. Handelsbank
160
161
gevormd door hooghangende mist
slierten die de ondergaande zon pas
seren. Snel dooft dit laaiende spel en
met dubbel verhaaste pas dient nu
het nog ver liggende Domburg te
worden bereikt. Wanneer het zand
pad om de Hoge Hil de zee aan ons
oog onttrekt is een merkwaardige
en spannende middag achter de rug.
(Advertentie)
SIEMENS
Adca/e MMt/upavt
DOOR RUIMTE - ACOUSTIEK
SIEMENS SUPER C 50
Optimale FM-ontvangsl. 8 Siemens
buizen. 3 Luidsprekers met ge
scheiden hoge en lage toonrege-
6ng. fraaie kast met kunststof-
omlijsting. 245
Vraagt demonstratie
Alle onderdelen voor Siemens radiotoestellen
worden in eigen fabrieken vervaardigd
Ned. Handelmij.
229
230
A.K.U.
346%
349
Bergh's en Jurgens
3033,4
303%
Calvé-Delft
312%
317%
Kon. Ned. Hoogovens
384
385
Unilever
471
480%
Ned. Kabelfabrlek
317%
316
Philips
364%
367%
Wilton-Feijenoord
270%
274
BlUlton
430
Kon. Petroleum Mij.
653
657»,4
Amsterdam Rubber
142%
144
Holland Amerika Lijn
211%
21?.%
Kon Paketvaart
187%
189
Rotterdamse Lloyd
182
183%
Ned. Scheepvaart Unie
193%
195%
Stv. Mij. Nederland
210%
213%
H.V.A.
18e3,4
157%
Dell Mij.
161%
162%
A.K.U. 3%
101%
Bank v. Ned. Gem. 4%
105%
Bank v. Ned. Gem. 0-5-10
133 1.
132 1.
Centrale Suiker
212
211%
Kon. Mij. De Schelde N.B.
226
228
Baltlmore-Ohio
48%
New York Central
45
44%
Pennsylvania
26%
25%
Anaconda
727/s
73%
Bethlehem Steel
159
169
General Motors
151%
151%
Intern. Nickel
81
81%
Kennecott
122%
122%
Republic Steel
50%
50%
U.S. Steel
58
58%
Shell Union
60%
60%
Tide Water
31
31
PREMIELENINGEN
Amsterdam 1051
Breda 1954
Eindhoven 1954
Enschede 1954
•s-Gravenhage 1952 I
•s-Gravenhage 1952 II
Rotterdam 1952 I
Rotterdam 1952 n
Utrecht 1952
134
107%
110%
108%
136%
134%
141%
138
124%
133
107%
110%
108%,
136%
133%
141%
136%
ANP—CBS BEURSINDICES
23(11 24/11 25/11
288.08 288.55 291.54
162.90" 163.17 163.83
159.88 160.24 162.47
149.35 148.44 148.89
163.30 162.48 163.39
220.46 220.60 222.49
Intern. Concerns
Industrie
Scheepvaart
Banken
Ind. fondsen
Algemeen
BEURSOVERZICHT
Eigenlijk bulten verwachting ls de beurs
gistermiddag vast geweest. Gistermorgen
was de stemming zonder meer prijshou
dend, doch Vrijdagmiddag bij opening
ging het de opwaartse richting ln. Men
schreef dit toe aan vraag voor buiten
landse rekening, die speciaal voor Kon.
Olie en Unilever tot uitdrukking kwam.
Kon. Olie steeg gemakkelijk van 653 tot
659%. slot circa 658. Vorige week noteer
de dit fonds nog 610, zodat het in een
week tijd bijna 50 punten ls gestegen.
Ook Unilever was wederom goed ge
vraagd en kwam van 471 op 480. De be
langstelling voor A.K.U. en Philips was
weliswaar niet zo groot, doch ook deze
papleren wisten circa drie punten te
avanceren.
Ook de overige hoeken werden enigs
zins gestimuleerd door de vaste stemming
voor de internationale soorten. De scheep
vaartsector vertoonde voordelige ver
schillen van circa twee punten over een
breed front. De cultuurafdeling deed het
weliswaar iets kalmer aan maar noteer
de over het algemeen toch een fractie be
ter. Guldensbeleggingen licht verdeeld.
De kortlopende leningen namelijk prijs
houdend, doch de langlopende leningen
eerder Iets lager.
Prolongatie 2% pet.
„Ik vocht met het Kanaal'
Zo noemde het 17-jarige iwem-
ttertje Marilyn Bell de sensationele
beschrijving van haar spannende
gevecht tegen golven, kou en ver
moeidheid. Lees dit pakkende ver
slag van een overtocht over het
Kanaal in Libelle van 3 December
Libelle nam voor U ook een kijkje
in het indrukwekkende „Twaalf
Provinciën"-huis ln Rotterdam
een kilometer overdekte gezellig
heid. En was te gast bij de opera
zangeres Corrie van Beckum.
Natuurlijk biedt dit eerste December
nummer nog véél meer. (Twee plezie
rige Sinterklaasverhalen bijvoorbeeld).
Maar ontdekt U dat niet liever zelf?
Des te groter ls de verrassing I
Libelle - Nassauplein 7 - Haarl-
(Slot van pag. 3)
vragen naar datgene wat een kerk
eigenlijk is, zullen we meer naar haar
belijdenis moeten zien dan naar de
vormen van haar eredienst.
Deze Anglicaanse Kerk die én Ka
tholiek én Protestant wil zijn en die
tegelijk waarlijk oecumenisch wil ge
voelen, komt daardoor wel eens te
recht in moeilijke situaties, waarin
zij moet kiezen of delen. Dat is het
geval geweest in Zuid-India. Daar
leefden een millloen Protestantse
christenen. Als gevolg van de zen
ding die gedreven was uit verschil
lende kerken was dit millloen ver
deeld in een groot aantal naast
elkaar staande kerken. Een daarvan
een van de belangrijkste, is hier de
Anglicaanse Kerk geweest, die als
zodanig verbonden was met het epis
copaat in Engeland. Uit die kerken
in Zuid-India zelf is een drang tot
eenheid gekomen en dit heeft geleid
tot de vorming van de Verenigde
Kerk van Zuid-India. Dit is de eer
ste maal sinds de Kerkhervorming
dat bisschoppelijk geregeerde kerken
en kerken van een presbyteriaanse
kerkinrichting tot samensmelting
zijn gekomen; Voor het zover kwam,
moesten er heel wat moeilijkheden
overwonnen worden. De punten waar
over vooral gesproken is, betroffen
natuurlijk de sacramenten en het
bisschopsambt. Men ging nu een een
heid aan met kerken, die helemaal
geen bisschoppelijke wijdingen .voor
hun voorgangers kenden. Men is het
er over eens geworden dat de niet-
bisschoppelijk-gewijden toch ten volle
zouden worden erkend. Iedere ge
meente moet zelf maar uitmaken
welke voorganger zij wil, maar voor
de kerk in Zuid-India als zodanig zijn
alle voorgangers gelijk.
Deze samensmelting nu heeft zijn
weerslag gehad in de Anglicaanse
Kerk in Engeland zelf. Daar waren
er, die door dit compromis de Angli
caanse traditie dermate bedreigd ge
voelden dat zij meenden daarom te
moeten uittreden en zich te moeten
gen bij de R.K. Kerk.
laar onlangs gepubliceerd werd
zijn de aantallen met groot geweest.
De hoofdredacteur van een van de
belangrijke kerkelijke bladen in En
geland oordeelt dat de reacties in
Engeland over hetgeen er in Zuid-In
dia is geschied, niet Verontrustend
zijn. Een bedreiging van de eenheid
van de Anglicaanse Kerk ziet h\j er
helemaal niet in. Maar wel opent vol
gens hem, deze samensmelting een
weg voor een veel breder samengaan
van de kerken, niet alleen in India,
maar ook in Engeland en Europa.
De zending heeft wel meer kerken
over obstakels heen geholpen.
Belgen in warenhuizen
zullen korter werken
Op grond vari een Donderdag ge
sloten accoord in de werktijd voor 't
personeel van de verkoopafdeling in
de grote warenhuizen verminderd van
44 tot 42 uur in zes dagen.
Hoewel nog geen verdere details
bekend zijn, weten enkele kranten
reeds te berichten, dat dit personeel
een aanvullende vacantie zou krijgen
van één dag per vier weken. Het ad
ministratieve personeel der grote wa
renhuizen zal, zoals tevoren, 44 uren
werken, doch deze verdeeld over vijf
dagen. Het zal van twee achtereen
volgende rustdagen genieten, hetzij
de Zaterdag en de Zondag of de Zon
dag en de Maandag. Wat de arbei
ders in de warenhuizen betreft, is de
arbeidsduur van 48 tot 44 uur terug
gebracht, verdeeld over vijf dagen.
Deze nieuwe overeenkomst wordt op
1 Januari 1956 van kracht. Het mini
mum uurloon voor de handarbeiders
in de warenhuizen is verhoogd tot fr.
20 per uur. Ook de salarissen der em
ployes in sommige categorieën heb
ben een aanpassing ondergaan.
Door Margaret Malcolm
't Was al halfdonker en even staar
de hij onderzoekend omlaag in de
snel vallende duisternis.
Plotseling slaakte hg een vlug weer
onderdrukte kreet
Op geringe afstand, ten dele door
bloeiende heesters verborgen, stond
een zware stenen bank. En op de
bank zat een slanke ln 't zwart gekle
de vrouwengestalte, 't blonde hoofd
voorover gebogen en haar gezicht m
de handen verborgen. Terwijl hij naar
hi»gr keek, hoorde hij duidelijk dat ze
snikte.
TWEEDE HOOFDSTUK
Even stond Piers besluiteloos, maar
toen liep hij langzaam en bedaard de
al donker geworden tuin in.
Blijkbaar had de onverwachte be
zoekster zijn nadering niet bespeurd,
want het zachte snikken duurde voort
en eerst toen hij haar aansprak uitte
ze een kreet en nam de handen van
haar gezicht.
,,'t Spijt me als ik U heb doen
schrikken", zei Piers vriendelijk,
maar U verkeert blijkbaar in moei
lijkheden en ik... ik vroeg me af, of
ik U ook zou kunnen helpen. Ik ben
Piers Garron, en ik geloof, dat U
mijn buurvrouw, mevrouw Shandon,
is."
Ze sprong op, liet de vraag, ln
zijn woorden vervat, onbeantwoord,
maar zei met verdrietige stem:
„Meneer Garron! Ik... ik had hoe
genaamd geen idee, dat U hier al
was. Wanneer lk dat geweten had,
zou ik er heus niet over gedroomd
hebben, hierheen te komen!"
Bij het licht van de maan, die in
eens door de wolken brak, zag Piers
nu duidelijk een bleek, fijnbesneden,
maar door een uitdrukking van on
uitwisbaar verdriet ietwat verwron
gen gezicht.
„O, maak U niet overstuur!" zei
hij snel. „Ik kwam hier alleen in de
hoop, U met iets van dienst te kun
nen zijn!"
„Oen", zuchtte Eva Shandon, „U
doet precies als Rex!" Ze scheen bij
het noemen van die naam even te
weifelen en ging toen langzaam
voort: „Ik bedoel eigenlijk, dat alle
Garrons zo ridderlijk voor vrouwen
zijn. In onze dagen gebeurt het niet
vaak, dat kracht gebruikt wordt
om anderen te beschermen, inplaats
van uitsluitend ten eigen bate. Zo'n
ervaring geeft iemand meer ver
trouwen in de mensen."
Ze ging weer zitten en na een
korte aarzeling nam Piers naast
haar plaats.
„Ik had al gehoopt, dat ik U
spoedig zou ontmoeten, mevrouw
Shandon", zei hij, een kort stilzwij
gen verbrekend. „Ik verkeer mis
schien in een wat eigenaardige po
sitie om U te kunnen overtuigen
maar U moet me geloven als ik zeg,
dat ik ten zeerste deel in uw ver
lies. Ik..." wéér aarzelde hij en ver
volgde toen met een tikje jongens
achtige onstuimigheid, die bij de
meeste vrouwen in goede aarde zou
zijn gevallen: „Ik begrijp, dat naar
de mening va nheel veel mensen
mijn geldelijk voordeel ruimschoots
opweegt tegen het verlies van twee
familieleden, die me zeer lief waren.
Maar dein vergissen ze zich. Niets
zou me meer verblijd hebben dan
dat die goede brave Rex vroeger of
later zijn vaders eigendom zou heb
ben geërfd. Ik verzoek U dit te wil
len geloven."
Met een lieftallig gebaar en als
aangemoedigd door zijn verzeke
ring, legde Eve haar hand op de
zijne.
„Dat hebt U mooi gezegd... en lk
geloof U", zei ze op zachte toon.
Het nu volgende stilzwijgen, ont
staan uit dit ogenblik van weder
zijds begrip, gaf Piers gelegenheid
zijn volgende woorden zorgvuldig te
overwegen. In het gesprek met me
neer Poltimore had hij reeds doen
uitkomen, dat z.i. de familie Gar
ron zekere verplichtingen had je
gens mevrouw Shandon. Per slot
van rekening was ze toch bijna een
lid van die familie gweest!
Eve voorkwam hem echter.
„U vraagt zich zeker af, waarom
ik vanavond hierheen ben gegaan",
hernam ze. „Ik wilde hier, zo dicht
bij Rex' huis nog eens goed naden
ken. Iedereen weet, begrijpt U, dat
Rex van plan was, om wanneer dit
alles" ze maakte een wijd om
vattend gebaar „zijn eigendom
zou zijn, net voor 't geval hem iets
overkwam, te mijner beschikking te
stellen."
„Indien hij dit wenste stond het
hem volkomen vrij", zei Piers kalm.
„Er rust geen servituut of wat dan
ook op het landgoed."
„Neen, dat ls zo", beaamde ze,
„maar de mensen vonden het niet in
de haak en meenden, dat in elk ge
val een Garron het moest erven."
Piers bleef zwijgen. Weliswaar
had hij er niets van tegen meneer
Poltimore gezegd, maar de gedach
te aan RexY testament had hem toch
ernstig geschokt. Zijn besluit om
mevrouw Shandon zo gauw moge
lijk te ontmoeten was dan ook niet
enkel en alleen uit een gevoel van
verantwoordelijkheid voortgespro
ten, maar ten dele ook uit nieuws
gierigheid. Wie was deze vrouw,
die Rex ertoe had gebracht, haar
eventueel een bezitting na te laten,
welke hij toch krachtens opvoeding
en traditie voor een lid van zijn ei
gen familie had moeten bestem
men? En was die invloed welbewust
uitgeoefend of...?
't Leek wel alsof ze zijn gedach
ten had kunnen lezen, want ze ging
bedaard voort: „En gelijk hadden
ze. Als ik geweten had, wat Rex ge
daan had, zou ik al mijn overtui
gingskracht hebben gebruikt om
zijn besluit ongedaan te maken...
O", liet ze er na een korte onder
breking met ietwat trillende stem
op volgen, „had ik het maar gewe
ten! Mijn lieve Rex dacht er nooti
aan en hoe zou hij 't ook gekund
hebben? maar de mensen...." Ze
bleef zacht snikkend steken, zodat
Piers onwillekeurig de zware wenk
brauwen optrok.
„Ik geloof, dat U verstandig zou
doen, met alles precies te vertel
len", zei hij op gezaghebbende toon.
Toch antwoordde ze niet onmid
dellijk en toen zei ze, maar zo
zachtjes, dat hij zich tot haar moest
vooroverbuigen om het te verstaan:
„Sommigen beweren, dat ik onbe
hoorlijke invloed op hem heb uitge
oefend om hem daartoe te bewegen
en dat ik nu woedend ben, omdat
U..." Hier stak ze, als in een op
welling, de hand naar hem uit en
ging voort: „O, geloof me toch, me
neer Garron, dat ls niet waar! Ik
ben niet zo'n soort vrouw en ik
moet proberen, U dit te bewijzen.
Vandaar, dat ik hier naar toe ben
gegaan om eens na te denken en te
zien of ik een middel kon vinden om
U te overtuigen, maar tot nog toe
heb ik er mijn hoofd vergeefs mee
gepijnigd; zulk een middel schijnt
er niet te zijn. Vermoedelijk zullen
negen van de tien mensen hebben
gedacht, dat ik met Rex ging trou
wen omdat hij rijk was en een man
van deftige stand." Ze slaakte een
lichte, bevende zucht en bedekte op
nieuw haar gelaat met de handen;
„Mevrouw Shandon", zei Piers,
na even te hebben geaarzeld, „windt
U alstublieft niet zo op. Ik... Ik
geef toe, dat ik, voor ik U ontmoet
te, me wel eens heb afgevraagd...
Maar nu ik kennis met U heb ge
maakt..."
Ze liet haar handen in de schoot
vallen, terwijl' er een straal van
hoop in haar ogen kwam.
„O, meneer Garron, bedoelt U,
dat U me gelooft?" riep ze uit.
„Ja", verzekerde hij bedaard.-
„Ja, ik geloof U. En bovendien zal
ik er voor zorgen, dat anderen ,U
ook geloven!"
„Och, dat zal niet nodig zijn. Zo
dra ze zien, dat U met mij op
vriendschappelijke voet staat, is dit,
dunkt me, voldoende. Ze zullen hun
houding wel naar de uwe richten."
„Hm", hernam Piers nadenkend
„misschien hebt U gelijk. Intussen
zal ik, als krachtiger stappen nodig
blijken, er zeker niet voor terug
schrikken! Daar kunt U van op
.(Wordt vervolgd)
