Oranje bevocht met rug tegen
de muur 2-1 zege op Saarland
Weinig opbouw en nog minder
fantasie in Nederlandse aanval
Ook
overwinning
nu weer geen enthousiasme na
van Nederlands elftal
Na biiksem-offensief in begin liet
Holland weinig opmerkelijks zien
DUITSLAND WON ZONDER GLORIE
VAN FRIS NOORS ELFTAL (2-0)
INDUSTRIE BLOEIT IN DE POLDERS
/Ideninqen in en zon?e kieêbkantets
DONDERDAG 17 NOVEMBER 1955
PRO VINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
FRANS DE MUNCK VOORKWAM NEDERLAAG
De periode van nederlagen in uitwedstrijden van het
Nederlands elftal is afgesloten. Voor het eerst in zes
en een half jaar, waarin bij uitwedstrijden zestien ne
derlagen werden geleden en éénmaal een gelijk spel
werd bevochten (tegen de Engelse amateurs in Huil),
is weer eens gewonnen. Met 21 van Saarland. Maar
evenals na de 30 zege op Noorwegen, slechts tien
dagen geleden in Amsterdam, kon men na afloop van
dit duel in Saarbrücken niet bijzonder enthousiast zijn,
want het vertoonde spel bleef wederom beneden de
verwachtingen. Daardoor was ook bij de spelers de
vreugde over de triomf nogal getemperd.
De entourage van deze interland was allemaal nog
al een beetje anders dan bij ons. Er was geen sprake
van een uitverkocht huis. De afloop van het laatste
duel op dit terrein, waarop de plaatselijke favorieten
van de F.C. Saarbrücken met niet minder dan 6—1
waren verslagen door F C Kaiserslautern, scheen de.
„honger naar de bal" bij het Saarlandse publiek
goeddeels te hebben weggenomen. Zo klommen er,
behalve de vijf a zes honderd kijkers, die op de over
dekte tribune een plaats hadden gevonden, nog een
goede 12-000 toeschouwers op de betonnen staantri-
bunes.
Van Nederlandse zijde waren er ondanks de verre reis toch nog ongeveer
500 supporters komen opdagen, mitsgaders een kleine veertig journalisten
en radiomensen, een invasie, die de Saarlandse officials min of meer ver
blufte. Zoals bekend werd door de Nederlandse omroep de gehele wedstrijd
uitgezonden. De radio van Saarbrücken gaf slechts de tweede helft. Er
werden geen volksliederen gespeeld. Wel werd de bal door een sportvlieg-
tuig uitgeworpen, precies in de middencirkel
Nadat het publiek had gelachen om een allervermakelijkste jeugdwed
strijd, ging Nederland uit de aftrap, onmiddellijk tot een verbluffende aan
val over.
Nadat Appel de bal had wegge
speeld, kreeg hij hem na een flitsende
combinatie via Bi-usselers en Klaas-
sens terug. Hij stormde op de uïtlo-
Eende keeper Strempel, maar verloor
et duel van de doelman, die op zijn
beurt de bai kwijtraakte aan de naar
voren gedrongen Schaap. Een pass
van Bosselaar volgde, maar de kleine
Rotterdammer was niet zo gelukkig
met zijn schot als in de beide vorige
internationale wedstrijden. Strempel
slaagde er door een snelle reactie in,
zijn doel nogmaals onberoerd te laten.
Daarmee bleken wij een van de
enerverendste episoden uit de
eerste helft te hebben meege
maakt. Althans van de Neder
landse kant. Er was blijkbaar
zeer veel energie verbrand. De
Saarlanders namen het initiatief
over en zetten een zeer gevaarlij
ke aanval op, waarmee de ra
zendsnelle rechtsbuiten Follmann
begon en die werd afgerond door
een machtig schot van de links
binnen Martin, dat De Munck
echter bekwaam onschadelijk
maakte.
Saarland kwam goed terug en Van
der Hart speelde een paar maal ver
ontrust op De Munck.
In de zevende minuut moest onze
stopper in de strijd om de bal tegen de
rechtsbinnen Altmeyer te veel van
zijn lichaamskracht gebruik maken en
dat kostte Nederland een vrije trap
binnen het strafschopgebied. Altmey
er richtte zijn schot uitstekend, iets
voorbij de verste paal vanwaar rechts
half Siedl inkopte. De Munck sloeg de
bal weg maar deze werd geretour
neerd door reclitsouiten Follmann:
een voltreffer10.
Van de vele vrije schoppen, die de
Belgische scheidsrechter Van Nuffel
over en weer uitdeelde, kreeg Neder
land er één in dc elfde minuut. De ko
gel van Appel stuitte af op de Sa
landsQ „muur". Steeds meer moest
Nederland het middenveld prijsgeven
en aandacht wyden aan de verdedi
ging.
Nadat een kwartier van dit vrij har
de spel was verstreken, kon men zeg
gen, dat de Oranjeploeg, behalve zijn
eerste biiksem-offensief, nog niets
opmerkelijks had laten zien.
Een verre schuiver van Clavan, die
door Strempel tot corner werd ver
werkt. leidde in de 27e minuut tot de
Nederlandse tegentreffer: Bosselaar
nam de hoekschop goed, zodat Brus-
selers een harde kopbal kon plaatsen,
gericht op de uiterste rechterhoek.
Rechtsachter Schussïg sloeg met
de hand de bal daaruit weg, penalty....
Jubelend kwam stopper Van der Hart
naar voren en hy gaf doelman Strem
pel geen schijn van kans (11). De
weinig op ae voorgrond tredende
Brusselers was het die even later de
Saarlandse doelman in moeilijkheden
bracht door een listig boogschot, dat
Strempel echter achterovervallend,
uit zijn doel kon slaan. Overigens
kwam Nederland nauwelijks nog tot
constructief spel, laat staan tot enige
productie.
Middenvoor Bram Appel, die het in
de voorhoede te véél alleen moest
doen, had bovendien een machtig te
genstrever in stopper Lauck, van huis
uit halfspeler, maar een waardig ver
vanger van de geblesseerde Momber.
Fantasieloze combinaties
In de tweede helft begon het Ne
derlands elftal met combinaties, die
van alle fantasie gespeend waren. Een
afstandsschot van de zwaar gescha
duwde Appel benaderde inderdaad het
dichtst het doel. Toen de halfspelers
zagen dat de voorhoede machteloos
bleek, gingen zij zelf maar eens doen.
Beurtelings drongen KJaassens en
Schaap ver naar voren om het met
een schot van grote afstand te pro
beren. Doch daarmee wist de bekwa
me Saarlandse doelverdediger wel
raad. Toch bracht het Nederlandse
offensief tenslotte resultaat. De Saar
landers begingen in de 10e minuut
een defensieve overtreding, die hun op
een vrije schop kwam te staan. De
Bruyckere werd inderdaad te fel aan
gevallen. Clavan, schuin links voor
het doel opgesteld, gaf een diagonale
voorzet, waarop de toestormende
Brusselers met een keiharde kopstoot
de bal in het doel deed belanden (1
2). Wederom een voortreffelijke ac
tie van de verder nogal teleurstellen
de P.S.V.-er.
Nu ze eenmaal een voorsprong had
den bereikt, legden de Nederlanders
nog meer als voorheen het accent op
de verdediging. En dat was voor het
publiek aanleiding hun favorieten
Woensdag gingen in Middelburg de
eerste palen in de grond voor de bouw
van het scholencomplex aan de Ol
menlaan. De Vereniging „De Clir.
Burgerschool" sticht hier een 8-klas-
sige lagere school en een 10-hlussige
ulo-school ter vervanging van de ou
de gebouwen. Het complex wordt op
getrokken naar een ontwerp van de
architect ir. F. H. Klokke. Van de be
tonnen palenwaarmee men hier be
zig is, zullen er in totaal een negentig
tal worden geheid.
FOTO P.Z.C.)
hartstochtelijk aan te moedigen. Het
werd een verbitterd duel, waarin de
Saarlanders al hun krachten inspan
de a om de gelijkmaker te forceren en
waarbij de vaderlandse verdediging
meermalen in paniekstemming ge
raakte. Comer op corner werd op
ons doel afgevuurd, maar doelman
De Munck stompte met verbluffend
gevoel voor nauwkeurig timing, keer
op keer de bal voor zijn kooi weg, ook
bij vrije trappen (o.a. voor hands van
Schaap).
Met een pantersprong, die De
Munck's bijnaam alle eer aandeed,
bedwong de Fortuna-doelman even
later een formidabel twintig meter-
sehot van rechtshalf Siedl. Een hoek
schop werd het. Geheel Saarland ruk
te op en legde ons dóel onder een
spervuur. Slechts door de koelbloe
digheid van Frans de Munck en de
trefzekerheid van zijn vuist bleef het
by enkele nieuwe hoekschoppen.
Tijdens de laatste minuten stond het
Nederlands elftal met de rug tegen de
muur, waarbij het zich redde door wel
enigszins beschamend afbraakvoet
bal.
Toen arbiter Van Nuffel het einde
aankondigde wa een uitermate moei
zame 21 overwinning behaald, wel
ke het Saarlandse publiek honoreer
de met een fluitconcert.
Noorwegen beter dan tegen Nederland
Het Duitse nationale elftal behaalde sedert de wereldkampioenschap
pen eindelijk de derde overwinning in een landenwedstrijd. Voor Noorwe
gen waren alleen Portugal en Ierland door de wereldkampioenen versla
gen, twee landen die evenals Noorwegen niet tot de „groten" in de voet
balwereld behoren. Ondanks de twee doelpunten, welke binnen 2 minuten
in de eerste helft werden gescoord door Fritz Walter en Roehrig, speel
de de Duitse ploeg toch niet overtuigend. Zowel in de verdediging als in
de aanval waren vele zwakke plekken en slechts één man, de beste spe
ler van deze wedstrijd, voldeed geheel aan de verwachtingen: rechtsbui
ten Horst Eckel, de man die de stoot gaf tot de meeste aanvallen. Aan de
verwachtingen van de 50.000 'toeschouwers, die de tribunes van het Wild
park stadion te Karlsruhe bezetten om 'n vernieuwde-en betere wereld-
kampioensploeg aan het werk te zien, werd dan ook niet voldaan.
Het Noorse elftal gaf fris en on
gekunsteld spel te zien, waardoor
snelle en gevaarlijke situaties ont
stonden. Volgens de Duitse coach,
Sepp Herberger, speelden de Noren
beter dan zg tegen Nederland had
den gedaan. Rechtsbinnen Legernes
trok zich meestal iets terug om zgn
verdediging te versterken, maar de
overige leden van de voorlinie trok
ken vaak gevaarlijk ten aanval.
Maar als de Duitsers het midden
veld veroverden, dan werden de
Noorse aanvallers uitgeschakeld.
WIJZIGINGEN BRACHTEN GEEN VOORUITGANG
Saarland beschikt over technisch
goede en beweeglijke ploeg
VOOR DE TWEEDE MAAL binnen veertien dagen heeft het Neder
lands elftal een overwinning behaald, die heeft nagelaten uitbundig
enthousiasme te wekken. Dat gebeurde niet bij de Nederlandse toe
schouwers, noch bij de officials, noch bij de spelers zelf. Evenmin als
tegen Noorwegen zag men tegen Saarland spel, dat het prestige var
het Nederlandse voetbal enigermate stabiel vestigde. Er zat bitter wei
nig „opbouw" in en zo mogelijk nog minder fantasie. Nog stérke.»
dan tegen de Noren werd defensief gespeeld en er was bovendien dh
versch'il met de vorige wedstrijd, dat Oranje lange tijd met de rug te
gen de muur moest vechten om de zege veilig te stellen. Desondanks
werd het een 2-1 Nederlandse zege, een geflatteerde uitslag, want dc-
Saarlanders hadden ongetwijfeld gelijk spel verdiend. Hoewel de tegen
standers zeer zeker sterker en sneller waren dan de Noren, kon men
ook moeilijk van vooruitgang spreken door de wijzigingen welke sinds
de 6e November in onze ploeg waren aangebracht.
HET IS MOEILIJK TE SCHAT
TEN hoeveel Belgische huismoeders
vreugde beleven aan een stijlvol, prac-
tiscli ingericht naaimachinemeubel,
afkomstig uitZuidzande. Maar
het zijn er bijzonder veel!
Want vrijwel onopgemerkt is er in
deze agrarische Zeeuwsch-Vlaamse
gemeente een bloeiende industrie
ontstaan, opgebouwd uit een „een
mansbedrijf", dankzij de onderne
mingsgeest van de 45-jarige J. E.
van Dronkelaar. Een man, voor wie
men het spreekwoord „een gewaar
schuwd man telt 'voor twee", zou wil
len wijzigen in „een ondernemend
man telt voor twee!"
Achttien man vinden op het ogen
blik werk in de „Zeeuwsch Vlaamse
Meubelhandel", ondergebracht in een
vrg onopvallend pand langs de weg
yan Oostburg naar Zuidzande, „Het
Dronkelaar, die er geen geheim van
maakt, dat de productie in zijn be
drijf sinds vorig jaarverdubbeld
Zes jaar geleden begon meubelma
ker Van Dronkelaar. na o.m. in grote
bedrijven in Amsterdam en Rotter
dam te hebben gewerkt, in de geboor
teplaats van zijn vrouw, Zuidzande,
karweitjes in de meubelbranche aan
te nemen. Maar in zijn brein leefde
reeds de gedachte om iets „in serie
werk" aan te pakken. Om te gaan
fabriceren.
Dat is gebeurd. Na een bezoek aar.
een expositie in een der Belgische
steden, wist de heer Van Dronke
laar wat hij moest gaan maken.
Naaimachïnemeubels!
In Augustus 1951 betrok hg een
bedrijfspand in Breskens. Na enkele
jaren werd het te klein. In Zuidzan
de, het punt van uitgang, vond de
beginnende fabrikant een geschikt
onderkomen, dat ruim een jaar gele
den betrokken werd.
„Nu is er al een tekort aan arbeids
krachten. Het gebrek aan een goede
opleiding voor de meubelbranche doét
zich bijzonder sterk voelen en daar
naast ook het gebrek aan huisves
tingsmogelijkheden", aldus de heer
Van Dronkelaar, wiens afzetgebied
voornamelijk in België ligt, Aan or
ders is er geen gebrek, het bedrijf
draait dag in dag uit op volle toeren.
Temidden van de uitgestrekte
Zeeuwsch-Vlaamse polders schiep een
energiek man, met oorspronkelij
ke ideeën, een uitstekend florend be
drijf!
(Foto P.Z.C.)
Er ging zeer weinig stootkracht
uit van de voorhoede en dat lag
ditmaal eerder aan de zwakte van
de buitenspelers dan aan die van
de binnenspelers. Met de vervan
ging van Carlier door de ADO-er
Clavan, bleek de keuzecommissie
geen centimeter vooruit te zijn
gekomen en de tegen België min
of meer als een meteoor versche
nen Feyenoorder Bosselaar, is er
in Saarbrücken bijna helemaal
niet aan te nas gekomen. Dat doet
niets af aan zijn aanleg en aan zijn
kwaliteiten, maar zijn vorm blijkt
niet constant en zijn ervaring on
toereikend.
Het is prettig en in allerlei opzich
ten ook gunstig, dat men straks de
voorbereidingen voor de ontmoeting
met Duitsland (14 Maart) kan aan
vangen met vrjf internationale winst
punten uit drie wedstrijden op zijn
conto. De manier waarop de benauw
de zege op Saarland werd behaald,
heeft echter wel geopenbaard, dat
men van dit duel geen al te grote ver
wachtingen mag koesteren.
Wat het treffen in Saarbrücken
aangaat, het is de wedstrijd geworden
van Frans de Munck. Zonder hem zou
het evenwicht ongetwijfeld in ons na
deel zijn verstoord. De Saarlanders
bleken lang niet zo verzwakt als men
door talloze publicaties hier voor mo
gelijk had gehouden. Zij beschikten
over een technisch goede en snelle
ploeg, waarvan in de voorhoede voor
al de buitenspelers Follmann cn Voll-
mar een voortdurend gevaar vorm
den en in de verdediging, waar stop
per Lauck (oorspronkelijk kanthalf)
weinig bleek onder te doen voor zijn
gerenommeerde, thans geblesseerde
landgenoot, Mombert.
Hun tactiek van de teruggetrokken
midvoor, die mede oorzaak was van
onzekerheid in het Nederlandse kamp.
speelde de Saarlanders ook zelf par
ten.. want midvoor Krieger, de beste
schutter uit de ploeg, kwam zelf na- j
genoeg niet voor het Nederland
se doel. Zijn medevoorwaartsen heb
ben vele kansen onbenut gelaten.
De Nederlandse tactiek, om het mid
denveld enigszins prijs te geven, te
genstanders te laten oprukken en dan
onverwacht terug te slaan, had min
der succes dan tegen Noorwegen, me
de doordat Bosselaar, die toen twee
want bij hen ontbrak het aan de
verbinding' tussen de verdedigings-
en aanvalslinies. In de achterhoede
was doelman Hansen eerst wat slap,
maar spoedig herstelde hij zich en
was hij niet meer te verslaan. De
verdediging was trouwens volkomen
betrouwbaar, waarbij het bnzonder
opviel dat zij zich "bijna instinctief
goed opstelde.
De Duitse voorsprong kwam ge
heel onverwacht, toen Roehrig de
bal snel naar Fritz Walter plaatste
die hard inschoot (10). Dit ge
beurde in de 24e minuut en nauwe
lijks twee minuten later nam Joep
Roehrig zijn kans waar, toen de bal
na een ver schot van Biesinger van
de lat terugstuitte, juist binnen be
reik van de linksbinnen. Met een
kopbal bracht Roehrig de stand op
2—0. De Noren gaven de moed niet
op en bleven terugvechten, maar
tot een tegenpunt brachten zy het
□iet.
In de tweede helft gaven beide
ploegen zwak spel. De Duitsers be
gonnen met de druk op het Noorse
doel voort te zetten, en enkele ma
len moest doelman Hansen ingrij
pen. Werkelijk gevaarlijk waren zij
evenmin als hun tegenstanders.
goals maakte, nu alle zelfvertrouwen
miste, evenals trouwens Clavan.
Het van plaats verwisselen van
Brusselers en De Bruyckere als
binnenspelers op verzoek van
Brusselers bracht nauwelijks
enige verbetering. Brusselers be
weerde zich op rechts meer thuis
te gevoelen. Hij heeft nu inder
daad een fraai doelpunt gemaakt,
maar hij is verder in de wedstrijd
niet meegevallen. Van De Bruyc
kere is niets te melden, dan wat
wij reeds wisten: actief en ijve
rig, maar geen. uitgesproken in
ternationaal.
Door te weinig steun -tengevolge van
sterke tegenstand van Lauck was er
voor Appel, die slechts schaarse scho-.
ten loste, geen succes weggelegd. In
de middenlinie bleef aanvoerder
Schaap beneden zijn normale vorm.
Het beste deel van onze ploeg was on
ze verdediging. Kuys en Wiersma wa
ren prima, maar dan ook voorname
lijk defensief. Aan „opbouw" kwamen
zijn niet toe.
Doelman De Munck was bepaald de
held van het Kieselhumes stadion.
Zijn grote kecperskwaliteiten en in
het bijzonder zijn verbluffend antici
patievermogen, zullen ongetwijfeld 't
onderwerp van het gesprek zijn ge
weest bij de Saarlandse voetballief
hebbers. De Munck was het die door
een aantal schitterende reddingen het
Saarlandse elftal een gelijk spel en
misschien wel een overwinning heeft
onthouden.
De t.c.-voorzitter van de K.
N.V.B., de heer G. Kruyver,
kon onmiddellijk na afloop van
de wedstrijd Saarland-Neder-
land enige secondenlang niets
meer opbrengen dan een vrien
delijke, enigszins verlegen glim
lach. Bepaald enthousiast was
hij althans uiterlijk, niet. Toen
kwam zijn mening: Jk ben erg
blij met deze overwinning, die
wij zonder twijfel danken aan
de verdediging. Misschien zal
er over enkele weken niet meer
over het spel in deze wedstrijd
worden gesproken, maar zeker
wel over de uitslag. Over de
komst van het goede spel in
de toekomst, maak ik mij niet
zo ongerust".
Zijn collega, de heer H. A.
Pellikaan, zei: ,Jk heb wel
eens een competitiewedstrijd
gezien, die beter was, maar ik
vind deze eerste overwinning
in een uitwedstrijd na meer dan
6 jaarop zichzélf zeer verheu
gend".
Ir. H. F. Hopstervoorzitter
van de K.N.V.B. 'keek bedenke
lijk. „We hebben weer twet
punten binnen", zei hij, „maai
met pijn. Men kon, tien
dagen na Noorwegen, geen ge
weldigc wedstrijd verwachten.
De Saarlanders zijn me reus
achtig meegevallen. Ik vond de
linkervleugel en het backstel
heel goed. De uitslag 2-2 had,
geloof ik, de verhouding wel
iets beter weergegeven".
De Saarlandse aanvoerder
Herbert Martin vond, dat het
in zijn 17e interland niet te hard
was toegegaan. ,JJe Nederlan
ders hebben fair gespeeld",
verklaarde hij. ,JZij gaven het
middenveld vaak vrij, maar
blokkeerden tevens het eigen
doelgebied, waarin zij voortref
felijk zijn geslaagd". Martin
beschouwde na De Munck,
linkshalf Klaassens als de bes
te speler in het Oranjeteam.
In de tweede helft had hij op
een gelijk spel gehoopt, maar
hij vond het geen ramp dat zijn
ploeg had verloren.
De Duitser Helmuth Schoen,
oud-international en thans
bondstrainer van Saarland
vond het jammer dat zijn elftal
er geen gelijk spel had uitge
sleept. In het Nederlands elftal
was hy teleurgesteld„Uw elf
tal speelt de oude Engelse stijl
van 10 jaar geleden", zei hij.
„Het is niet beweeglijk genoeg,
maar het verdedigt uitstekend".
De Muuck, Van der Hart en
Klaassens achtte hij van de
meeste waarde in onze ploeg.
Georges F uchs, de voorzitter
van de Saarlandse keuze com
missie, vond, dat Saarland in
de tweede helft had laten zien,
dat het een gelijk spel verdien
de. Hij had vjeinig vooruitgang
in techniek bemerkt, sinds hij
drie jaar geleden voor het
laatst Nederlands voetbal had
gezien. Hij vond ons elftal ove
rigens niet te hard spelen.
.Maar", zeide hij erbij, „ik gun
uw jongens de zege van harte.
Wij zijn blij dat zy hier zyn ge-
iceest. Wij hebben, ondanks al
les, veel kunnen leren".
