Vorstin onthulde symbool van Nederlands dank aan Suriname C NACHT- HOEST! DULLES EN TITO: MOSKOU'S SATELLIETEN MOETEN VRIJ CHARLEY T00R0P OVERLEDEN IN WINTERSEIZOEN WORDEN DUIZEND PARTIJEN GESPEELD PROF. R0MME WIL TE GROTE STAATSINVLOED BESTRIJDEN tfonden boeien MAANDAG 7 NOVEMBER 1955 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT S ONTROEREND AFSCHEID VAN DE WEST Drie (stenen) meisjes herinneren aan hulp in oorlogstijd (Telefonisch van onze speciale verslaggever), Nage juicht en nagestaard door duizenden, reed" het Koninklijk Paar gis. teren de stad Paramaribo uit, een weg van vijftig kilometer op naar het vliegveld Zanderij. Daar stond de erewacht opgesteld en verhief zich het vaandel. Voor het laatst na zovele malen en thans ietwat weemoedig werd het Wilhelmus gespeeldgevolgd door de opgewekte, fleurige tonen van 't Su- rinaamse vollcslied. De troepen werden geïnspecteerd en er werd afscheid genomen van de Surinaamse regering. Het was, alsof de koninging moeilijk van hier kon scheiden en maar steeds moeilijk om zich heen keek om nog eens alles in zich op te nemen. Vele, zeer vele handen werden gedrukt, Ivet laatst die van de gouverneur en zijn echtgenote en van de minister-president. Eindelijk beklom de koningin de trap van de DC 6b, de ,/Tan van Riebeek", die haar en haar gevolg ook naar de West had gebracht. Boven op de trap wuifden zij en prins Bernhard, die in het luchtmachtuniform was gekleed, de vele aanwezigen nog hartelijk en met zichtbare sympathie toe en toen viel de deur dicht. Enige minuten voor vier plaatselijke tijd (half negen Neder landse tijd) rolde het vliegtuig met de koninklijke gasten over de baan en steeg het luchtruim in over de onafzienbare bossen van Suriname. Een groep Indianen in kleurigeZondagse kledij stond de metalen vogel doodstil en onbewegelijk na te'staren. Suriname sloot een vol, rijk en onvergetelijk hoofdstuk van zijn veel bewogen geschiedenis af. Het programma van de Zondag was begonnen met een vroege kerkgang in de Evangelisch-Lutherse kerk, waar ds. J. H. Hanneman voorging. Als tekst voor zijn preek had hij gekozen Lucas 19 vers 1. De afsluiting van het be zoek was de onthulling van een mo nument in het hart van Paramaribo. Koningin Juliana greep -in een ge- improviseerde korte toespraak de kans aan om het samengestroomde volk haar dank te betuigen voor de on dervonden sympathie en genegenheid. Zij zag daarin een betuiging van verbondenheid der Rijksdelen efi een belofte voor de toekomst. Deze woorden werden enthousiast beantwoord door de minister-presi dent van Suriname, dr. J. E. Fer- reer, bij het aanvaarden van het mo nument, een beeldhouwwerk van niet al te grote omvang, waarop een Creools, een Nederlands en een Hin- doestaans meisje zusterlijk gearmd staan afgebeeld. Het is door Neder land als dank voor de hulp van Su riname in de oorlogsjaren geschon ken, en herinnert ook aan het tien daagse bezoek van de Koningin. Zaterdag hadden de Koningin en de Prins een bezoek gebracht aan Lely- dorp, een nieuwe vestiging, twintig ki lometer ten Zuiden van Paramaribo. Het gaat hier om een opmerkelijk proefproject ter bevordering van de Surinaamse landbouw. Men hoopt, dat de trek van de boslandcreolen naar de stad door dit project zal worden ge keerd en een onvermijdelijke verpau pering vermeden. Bij de begroeting door Indianen, Creolen, Indonesiërs en Hindoestanen was vooral de bekran- sing van koningin, prins en gouver neur door de Hindoestanen zeer in drukwekkend. Bij de jeugddemonstra- ties, die 's middags in Paramaribo wer den gegeven, hield de Koningin een toespraak tot de rijpere jeugd, onge veer dezelfde als in Willemstad en Oranjestad, maar meer toegepast op de Surinaamse verhoudingen. Deze dag was begonnen met een militair défilé en eindigde met een galadiner in het gouvernementshuis. Opvallend waren het rustig ontzag, en de eerbied, waarmee de in Surina me sterk vertegenwoordigde Oosterse volkeren koningin en prins tijdens dit bezoek tegemoet traden. Het was voor ieder duidelijk, dat de reeds aanwezi ge banden met het Oranjehuis ten zeerste versterkt en vernieuwd zijn. Voorlopig geen herziening van handvest V.N. Groot-Brittannië, Canada, Equa- dor, Irak en Thailand hebben teza men met de Verenigde Staten be sloten in de algemene vergadering een resolutie in te dienen volgens welke gedurende twee jaar geen be sluit wordt genomen ter herziening van het handvest der Verenigde Na ties. De landen hebben zich uitge sproken voor een herziening ,,^p een passend ogenblik en onder passen de internationale verhoudingen." Een commissie van 18 landen, waarin de grote vier zitting hebben, dient de kwestie te bestuderen en aanbevelingen te doen aan de twaalfde algemene vergadering der V.N. in 1957. Ongeval in Bergen op Zoom Bij het controleren van een benzi netank nabij het pompstation aan de Wilhelminakazerne te Bergen op Zoom, ontstond er Zaterdagmiddag een gasontploffing en ontbranding, waarbij twee arbeiders vrij ernstig werden verwond. Toen men de tank, die men eerst onder water en onder bepaalde druk had gezet, weer leeg ging pompen, volgde een ontploffing en schoot er een steekvlam langs een der leidin gen naar buiten, waarbij de arbei ders A. Verweij uit -Rotterdam en P. v. d. Kieboom uit Bergen op Zoom vrij ernstige brandwonden opliepen. Beiden werden, na verbonden te zijn, naar huis vervoerd. GROTE VIER ZWERMDEN UIT. Molotow ging orders halen in het Kremlin Van de omstandigheid, dat de Geneefse conferentie Zaterdag werd ver daagd tot morgen, hebben de ministers van buitenlandse zaken van de Gro te Vier gebruik gemaakt, om „uitstapjes" te maken. De Amerikaanse mi nister van buitenlandse zaken Dulles vloog Zaterdag naar Wenen, waar hy 's avonds de gala-voorstelling in verband met de opening van de herbouwde Weense opera bijwoonde. Gisteren reisde hy, eveneens per vliegtuig, naar Joego-Slavië voor een bespreking met president Tito. Zyn Russische colle ga Molotow vertrok Zaterdag naar Moskou, waarschijnlijk om nieuwe in structies te halen. De Britse minister MacMillan begaf zich naar Londen en de Fransman Pinay naar Parijs. De Amerikaanse minister van bui tenlandse zaken, Foster Dulles, en president Tito van Joego-Slavië zijn het er Zondag over eens geworden, dat Ruslands Oost-Europese satellie ten vrij dienen te zijn. Schilderde o.a. Zeeuwse boerenleven. In de nacht van Zaterdag op Zon dag is na een kortstondige ziekte in haar woning te Bergen (N.H.) op 64-jarige leeftijd overleden de schil deres, mevrouw Anna Caroline Pon tifex (Charley) Toorop. Zij werd op 24 Maart 1891 in Kat wijk aan Zee geboren aks dochter van de schilder Jan Toorop. Aanvankelijk werd zij voor de muziek opgeleid; als schilderes was zij autodidacte. Na een verblijf te Parijs van 1919 tot 1921, vestigde zij zich in 1922 te Bergen (N.H.). Haar genre was por tret, figuur, stilleven en stadsgezich ten. Zij vertoefde vaak op Walcheren (Veere, Domburg) en het Zeeuwse boerenleven bood haar menigmaal een onderwerp voor voortreffelijke werken. Uit het buitenland nam zij indrukken mee uit de Borinage in België, Zuid-Frankrijlt, Parijs en Ber lijn. Op 21-jarige leeftijd begon Char ley Toorop met zelfstudie in tekenen en schilderen. Zij vond een vorm van uitdrukking welke totaal tegengesteld was aan de verfijnde aesthetiek van haar vader. Op haar krachtige ma nier geeft zij de werkelijkheid, stre- Charley Toorop vend in de eerste plaats naar karak ter en niet naar harmonie. In tegen stelling tot de meeste expressionis ten werkte zij altijd naar modellen. Tussen 1928 en 1936 ontstonden vele van haar grote werken. De kleur rood kreeg hierin grote betekenis, doch daarnaast gebruikte zij o.a. in stillevens, een koeler palet met hel dere witten en grijzen. Tussen 1937 en 1950 nam de kleur in hevigheid af, doch de vormexpressie werd inten ser en de achtergrond gevormd door een wijkend verschiet. Dezelfde in- gende blik, waarmede zij de haar om ringende wereld beschouwt, spreekt ook uit haar zelfportretten. In haar grote werk „De drie generaties" (19411950) kwam zij tenslotte tot een synthese van haar zelfportretten. De'begrafenis is vastgesteld op Woensdag a.s. op de algemene be graafplaats te Bergen. Dulles maakte dit bekend in de ontvangkamer van Tito's villa op het Adriatische eiland Brioni, nadat hij gedurende drie uur met de maar schalk geconfereerd had. Tito knikte bevestigend, toen Dulles aan de journalisten mee deelde, dat hij en de maarschalk een gemeenschappelijk accoord hadden bereikt over het beginsel van vrijheid voor Oost-Europa. Tito zei, van zijn kant, dat hij en Dulles het erover eens waren, dat het vraagstuk van Duitsland geregeld moest worden, maar dat er geen accoord was over stappen die voor dit doel genomen moes ten worden. „Dat is een andere kwestie" zei de maarschalk. (United Press) Twee jaar geëist tegen oud-minister Djody Tegen de Indonesische oud-minis ter van justitie, mr. Djody Gondo- koesoemo is Zaterdag wegens cor ruptie twee jaar gevangenisstraf ge- eist met aftrek van voorarrest en be taling van de onkosten van het ge ding. Er wordt verwacht, dat nog enkele zaken tegen mr. Djody aan hangig zullen worden gemaakt Mevrouw Bouman mag handen niet in de zij zetten. Tijdens de 38e zitting in de zaak- Jungschlager heeft de landrechter te Djakarta Vrijdag de voormalige ad ministrateur van de onderneming Serpong, de heer A. A. Kratz, als ge tuige a décharge gehoord. Getuige verklaarde, niets te weten van een ondergrondse actie, waarvan het centrum volgens Manoch was geves tigd in de grotten nabij de onderne ming. By confrontatie met Manoch bleken de verklaringen van beide ge tuigen aanzienlyk te verschillen wat betreft de data. Rechter Maengkom zeide hierna tot getuige Kratz; „Ik heb er wel geen bewijzen voor, maar het spijt mij, dat ik uw verklaringen niet erg betrouwbaar vind". Tijdens het horen van de heer Kratz verbood de rechter de verdedigster, mevrouw Bouman, haar handen in haar zijde te zetten, „want dit zou getuige kunnen beïnvloeden". De of ficier van justitie voegde hieraan toe, dat een dergelijke houding bovendien „onbeleefd" is. ZEEUWSE DAMRUBR1EK Ook meesters maken fouten Het programma van de Zeeuwse clubeompetitïe dammen omvat niet minder dan honderd wedstrijden. Dit betekent dus, dat er in het tijdvak November 1955April 1956 precies duizend partyen gespeeld zullen wor den. Een respectabel aantal, waarvan Je kwaliteit waarscliynlyk niet even redig zal zyn aan de kwantiteit. On getwijfeld zullen er tientallen partyen van behoorlijk gehalte worden ge speeld, maar net aantal, waarop aanmerkingen gemaakt kunnen wor den, zal zeker groter zyn. Geen opwekkend begin van deze rubriek? Inderdaad, maar wie geen struisvogelpolitiek wil bedrijven zal moeten erkennen, dat er ook door z.g. hoofdklassespelers soms zwaar wordt gezondigd tegen de meest ele mentaire spelregels. Het is daarom dan ook niet juist, deze rubriek uit sluitend open te stellen voor de uit blinkers en de goed gespeelde par tijen. Veel lering valt juist te trek ken uit de gemaakte fouten en der halve zal in deze rubriek steeds ge tracht worden de schijnwerper zowel op de goede als de minder goede prestaties te richten. Ditmaal een recent voorbeeld van een elementaire fout, op een club avond gemaakt door twee hoofdklas se-spelers. Het spel verliep als volgt; 1. 32—28 18—23; 2. 38—32, 12—18; 8. 31—27,' 7—12; 4. 43—38, 20—25 5. 49—43, 1—7; 6. 37—31, 14—20; 7. 27—22, 18X27; 8. 31—22 en zwart kan het dreigende schijfverlies door 2218 niet pareren. De oorzaak hier van is gelegen in zijn vierde zet 2025, waarmede hij blijk gaf niet op de hoogte te zijn van de beginregel, dat een schijf op 25 tegelijkertijd met een schijf op het centrum (veld 23) niet is toegestaan, in verband met de vele combinatiemogelijkheden van wit. Omgekeerd is een witte schijf op 26, tezamen met een centrumschijf op 28 even foutief. Wits tweede tegenstander van die avond maakte dezelfde principiële fout, ditmaal met wit: 1. 32—28, 18—23; 2. 31—26, 23X32; 3. 37X28, 12—18; 4. 41—37, 7—12; 5. 46—41, 1—7; 6. 34—30, 20—25; Ze verzachten met beproefde medicinale be standdelen van het wereldberoem de middel tegen verkoudheden— Vicks VapoRubl Heerlijk 1 Doel treffend I Probeer zei 7. 37—32, 25X34; 8. 39X30, 15—20; 9. 41—37. 20—24; 10. 30—25, 18—23; 11. 44—39, 12—18; 12. 50—44, 7—12; 13. 37—31, 10—15; 14. 4034 14—:20; 15. 25X14, 9X20; 16. 34—30, 20—25; 17. 40—44, 25 X 34; 18. 40X20 15X24; 19. 49—44, 5—10; 20. 31—27, 10—14; (4741 is verhinderd wegens dam door 2429, 19X30, 4X15 13—19 en 17X41). 21. 44—40, 4—10; (47—41 blijft verhinderd met een enigszins Gewijzigde variant) 22. 4034 39; 3. 34-29, 23X34; 24. 39X30.' 2—7; 25. 4741. Wit bemerkt niets van het verborgen gevaar en dacht eindelijk 4741 te kunnen spelen. Maar nu wreekte zich zijn foutieve tweede zet (3126) want hierdoor werd de vol- fende combinatie mogelijk: 25 4—29; 26. 33X24, 17—21; 27. 26X17 11X33; 28. 38X20, 18—22; 29. 27X18 12X25! Rotterdam verpletterde zwak bondsteam met 8-1. Om onafhankelijkheidsbeker. Het Rotterdams elftal heeft Za terdag in het Sparta-stadion de strijd om de gouden onafhankelijk heidsbeker met 81 van het Bonds- elftal gewonnen. Het bondsteam was feitelijk geen partij voor de homogene Rotterdamse ploeg, die in alle onderdelen van het speJ ver bo ven de tegenstander uitstak. Vooral de verdediging van het bondsteam was zwak. In de voorhoede was aanvankelijk Voges van S.C. En schede de beste, maar doordat hij een lichte hersenschudding opliep, In tegenwoordigheid van een groot aantal genodigden heeft Zaterdag middag ds. A.W.M. Odè, Nederlands Hervormd predikant te Goes, de eerste steen gelegd voor het Hervormd rust huis aan de Heerntsseweg te Goes. De bouw van dit grote bejaardenhuis is mogelijk geworden door de samen werking van de Hervormde diaconieën van Goes en Kloetinge. (Foto P.Z.C.) moest hij zich kort voor de rust la ten vervangen. In de tweede helft was het voor al Rijnvis van ADO, die zich on danks de grote achterstand inspan de om de eer van zijn ploeg te red den. Ook midvoor Koopal (VVV) heeft hier voortdurend zijn best voor gedaan, maar hij miste de stoot kracht om het duel met Terlouw in zijn voordeel te beslissen, Bij de Rotterdammers waren de Feijenoor- ders Schouten en Moulijn met T. van Ede (Sparta) de uitblinkers. In de Rotterdamse verdediging was aan voerder Rien Terlouw het grote struikelblok. Reeds in de zesde minuut bezorg de rechtsbuiten Van Ede met een verrassend klimmend schot Rotter dam de leiding. Twintig minuten lang hield het bondsteam daarna stand tegen de voortdurend opdrin gende Rotterdammers, maar in de 25e minuut kregen zij de genade slag. Schouten maakte er beheerst 20 van, twee minuten later 30 en tien minuten daarna 40 en nog voor de rust had Koensman de stand op 50 gebracht. Na de hervatting konden de Maas stedelingen zich tal van „aardig heidjes" permitteren en toch nog de score in de 27e en 33e minuut opdrij ven tot 70. voordat Rijnvis het verdiende tegenpunt liet noteren. Twee minuten voor het einde maak te Van der Gijp er tenslotte 81 van. PARTIJRAAD VAN DE K.V.P. De partijraad van de Katholieke Volkspartij kwam Zaterdag te Utrecht bijeen in een bijzondere vergadering onder voorzitterschap van mr. H. W. van Doorn, Besproken werden de amendementen op het ontwerp-werkpro- gram voor 1956. Van de 150 ingediende amendementen werden omstreeks 100 gedelegeerd aan een speciale commissie. Bij de amendementen waren er welke betrekking hebben op de publiek rechtelijke bedrijfsorganisatie. Prof. Romme betooedc, dat de P.B.O.-ge- daehte eist, dat er een ministerie van P.B.O. komt." Het is een zonderlinge zaak, aldus spreker, dat de kwestie der loonvorming in handen is van het ministerie van sociale zaken, zonder dat minstens op gelijk niveau een mi nisterie van P.B.O. daarbij betrokken wordt. Jongeren vragen een sporttotalisator. Bij het ministerie van sociale ken, zo zeide Prof. Romme, beziet men deze zaak niet uit een oogpunt van P.B.O. maar van de staatsgedach- te uit. Hetzelfde is het geval met het kartelwezen. Het grote bezwaar is nu, dat men van'uit ae staat zelf zich veel te weinig rekenschap geeft van de vraag, hoe de zaak moet worden overgeschakeld naar het bedrijfsle ven zelf. Daarvoor is een minister- FEUILLE"! ON Twee weken lang bleven de arbei ders thuis. Iedereen in Pottsville kwam in financiële moeilijkheden. Groepen arbeiders, boeren en zaken mensen spraken Tom op straat aan, echter alleen maar met als resultaat, dat ze ontdekten, dat hij bijzonder vast in zijn schoenen stond. Zijn eer lijkheid was niet in staat de steeds aanwakkerende storm van vijandig heid, die hij overal ontmoette tb stui ten. Die vijandigheid drong zelfs door in het huis waar hij woonae, en waar de familie Ellis hem koel tegemoet trad. Mathilde sprak helemaal niet tegen hem. Peter had een blik van ontgoo cheling in zijn ogen en Kitty trok zelfs openlijk tegen hem van leer. Tij dens de enige kerkdienst die h\j bij woonde, werd zyn houding van de kansel af becritiseerd. Alleen Elwood begreep, dat trouwens, en de vrien delijke zachtaardige Letty. Claudia bleèf zo veel mogelijk uit zijn buurt, vechtende tegen de razende twijfel, die zijn woorden in haar gedachten hadden gewekt. Hoewel het „viertal" door 1ERRY DEAN nog steeds bestond, was de opwin dendheid van hun bedriegelijke spel letje al lang verdwenen. Ten minste voor de door twijfel geteisterde Clau dia. „Hij zou zo gauw mogelijk uit de stad moeten weghollen", riep Dick eens, toen hij in het nietige voorka mertje van zijn huisje voor zijn drie vrienden heen en weer liep. „Hij is helemaal overboord geslagen, met zijn vreemde ideeën over economie. Waarom stelt hij niet voor de hele zaak aan de arbeiders te verkopen? Ilc geloof vast, dat zij wel een flinke lening zouden kunnen sluiten, waar mee ze er dan een best bedrijf van zouden kunnen maken. Elwood zou in een adviserende functie gehandhaafd kunnen blijven. Waarom begin je daar niet eens over tegen hem, Clau dia? Naar jou luistert hij wel!" Claudia keek op van haar overpein zingen. Haar gezicht bleef even uit drukkingloos als voorheen, hoewel haar hart, toen zij die opmerking hoorde, een luchtsprong had ge maakt. „En waarom denk je, dat ik meer invloed op hem heb als iemand an ders? Trouwens, de uiteindelijke be slissing ligt bij tante Cecilia en jij weet evengoed als ik, wat haar ant woord op dit voorstel zou zijn." „Je zou het toch kunnen proberen, niet?", hield Dick aan. „Misschien zou hij haar kunnen overtuigen Het kan toch geen kwaad?" „Zo meen je dat", viel ze hem ge jaagd in de rede, zodat allen haar verbaasd aanstaarden. „Denk je soms, dat ik zo lief tegen hem wil zyn, dat hy naar mij luistert? Ver lang je dat van mij?" Dick keek grimmig. „Je weet best, dat ik dat niet bedoel. Claudia. Maar wat is er met je, de laatste tijd Het lijkt wel, alsof je je om niemand en niets meer bekommert." „Dat heb ik ook al gedacht", zei Peter zacht. „We hebben toch veel plezier met elkaar gehad. Dat dacht ik tenminste." Bezorgd legde hy zijn hand op haar schouder. .Is er wat, Claudia? Heb ik je niet góed behan deld?" Kitty stak de brand in haar on afscheidelijke sigaret en blies de rook door haar neusgaten. „Laat haar maar. 't Komt wel weer in orde. Jul lie maken je altijd veel te druk. Ze is niet een porceleinen poppetje." In haar stem klonk een bittere toon. .En verder ging ze voort, terwijl ze haar arm om Dicks schouders sloeg, „wat zou je er van zeggen, als je eens wat meer aandacht aan mij be steedde? Peter zorgt wel voor Clau dia." „En in de hele wereld bestaat geen betere verzorger", riep Peter en hy klopte Claudia speels op haar wan gen. De blik, die hij in de richting van Kitty wierp, ontging deze echter niet. Een vreemd, onverklaarbaar gevoel van opluchting bekroop haar, Dick liep rusteloos de kamer uit en Kitty's arm viel los naar beneden. Peter schrok van die plotselinge scherpe blik die in Dick's ogen sprong. Hij zei iets heel erg onnozels, waarom ze allemaal lachten. Als Kitty eens evenveel van mij hield als Claudia, dacht hij. Het deed hem blozen tot in de wortels van zijn haar. Toen hy naar huis ging en zich in zijn kaïiier opsloot, voelde Peter zich nog even onbehaaglijk. Hij nrobeerde orde te scheppen in de warboel van zijn emoties, maar was tegelijkertijd bang om ''e waarheid onder ogen te te zien. Hij hield van Claudia. Dat wist iedereen. Hij vond Kitty alleen maar interessanter. Claudia was mooi en charmant- maar hij had meer ge meen met het meisje met de zwarte haren en de grijze ogen. Het was drommels leuk bij haar, met haar te praten over het toneel en hardop to neeltukken met haar te lezen. En hun planner waren bijna klaar. Hun plannen voor een voorstelling van de oudste en toch nog jongste vorm van vermaak in de wereld. (Wordt vervolgd) rie van P.B.O. nodig. Prof. Romme is van oordeel, dat men de gedachte van te grote staats invloed te lijf moet. Huren. In de paragraaf „wederopbouw en volkshuisvesting" werd een nieuw punt door het partijbestuur voorge steld en wel met betrekking tot het huurprobleem. Dit probleem wil men volgenderwijs oplossen: „Voor de wo ningen van vóór 5 Mei '45 huurprijzen die naar de mate van kwaliteit en woongerief in redelijke verhouding staan tot de geldende huren van de na-oorlogse woningen. Met handha ving van deze redelijke verhouding geleidelijk verdere optrekking van a. nuurpeil, voor wat betreft de nieuw bouw, tot aan de kostprijshuren. Binding van de stijging der huur prijzen voor de woningen van vóór 5 Mei 1945 allereerst aan nauwkeu rige nakoming door de verhuurders van de thans op hen rustende ver plichtingen, zoals deze bij de totstand koming van de huurverhoging van September 1955 zijn omschreven. Vervolgens, naar gelang van verde re stijging, binding hiervan aan wat door de verhuurders met betrekking tot de instandhouding, verbetering en modernisering der daarvoor in aan merking komende woningen verder is of wordt gedaan. Hierbij regeling van een behoorlijke rechtsgang. Bij huur verhoging compenserende maatrege len voor al degenen, voor wie dit re- derlijke wijze mogelijk en voor een passend bestaan nodig is! De party- raad ging met deze aanvulling ac coord. Sport. De jongerenorganisatie in de K.V. P. had o.a. gevraagd op te nemen: op grond van morele en financiële over wegingen zodanige wettelijke rege ling van een sporttotalisator, dat on der inschakeling van de landelijke sportorganisaties een goede contróle verzekerd is en de baten ten goede komen aan activiteiten, liggend op liet terrein van de jeugdvorming. Deze wens zal nader worden bezien in de speciale commissie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 5