Vorstin onthulde symbool van
Nederlands dank aan Suriname
C
NACHT-
HOEST!
DULLES EN TITO: MOSKOU'S
SATELLIETEN MOETEN VRIJ
CHARLEY T00R0P OVERLEDEN
IN WINTERSEIZOEN WORDEN
DUIZEND PARTIJEN GESPEELD
PROF. R0MME WIL TE GROTE
STAATSINVLOED BESTRIJDEN
tfonden boeien
MAANDAG 7 NOVEMBER 1955
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
S
ONTROEREND AFSCHEID VAN DE WEST
Drie (stenen) meisjes herinneren
aan hulp in oorlogstijd
(Telefonisch van onze speciale verslaggever),
Nage juicht en nagestaard door duizenden, reed" het Koninklijk Paar gis.
teren de stad Paramaribo uit, een weg van vijftig kilometer op naar het
vliegveld Zanderij. Daar stond de erewacht opgesteld en verhief zich het
vaandel. Voor het laatst na zovele malen en thans ietwat weemoedig werd
het Wilhelmus gespeeldgevolgd door de opgewekte, fleurige tonen van 't Su-
rinaamse vollcslied. De troepen werden geïnspecteerd en er werd afscheid
genomen van de Surinaamse regering. Het was, alsof de koninging moeilijk
van hier kon scheiden en maar steeds moeilijk om zich heen keek om nog
eens alles in zich op te nemen. Vele, zeer vele handen werden gedrukt, Ivet
laatst die van de gouverneur en zijn echtgenote en van de minister-president.
Eindelijk beklom de koningin de trap van de DC 6b, de ,/Tan van Riebeek",
die haar en haar gevolg ook naar de West had gebracht. Boven op de trap
wuifden zij en prins Bernhard, die in het luchtmachtuniform was gekleed, de
vele aanwezigen nog hartelijk en met zichtbare sympathie toe en toen viel
de deur dicht. Enige minuten voor vier plaatselijke tijd (half negen Neder
landse tijd) rolde het vliegtuig met de koninklijke gasten over de baan en
steeg het luchtruim in over de onafzienbare bossen van Suriname. Een
groep Indianen in kleurigeZondagse kledij stond de metalen vogel doodstil
en onbewegelijk na te'staren. Suriname sloot een vol, rijk en onvergetelijk
hoofdstuk van zijn veel bewogen geschiedenis af.
Het programma van de Zondag was
begonnen met een vroege kerkgang in
de Evangelisch-Lutherse kerk, waar
ds. J. H. Hanneman voorging. Als tekst
voor zijn preek had hij gekozen Lucas
19 vers 1. De afsluiting van het be
zoek was de onthulling van een mo
nument in het hart van Paramaribo.
Koningin Juliana greep -in een ge-
improviseerde korte toespraak de
kans aan om het samengestroomde
volk haar dank te betuigen voor de on
dervonden sympathie en genegenheid.
Zij zag daarin een betuiging van
verbondenheid der Rijksdelen efi
een belofte voor de toekomst.
Deze woorden werden enthousiast
beantwoord door de minister-presi
dent van Suriname, dr. J. E. Fer-
reer, bij het aanvaarden van het mo
nument, een beeldhouwwerk van
niet al te grote omvang, waarop een
Creools, een Nederlands en een Hin-
doestaans meisje zusterlijk gearmd
staan afgebeeld. Het is door Neder
land als dank voor de hulp van Su
riname in de oorlogsjaren geschon
ken, en herinnert ook aan het tien
daagse bezoek van de Koningin.
Zaterdag hadden de Koningin en de
Prins een bezoek gebracht aan Lely-
dorp, een nieuwe vestiging, twintig ki
lometer ten Zuiden van Paramaribo.
Het gaat hier om een opmerkelijk
proefproject ter bevordering van de
Surinaamse landbouw. Men hoopt, dat
de trek van de boslandcreolen naar de
stad door dit project zal worden ge
keerd en een onvermijdelijke verpau
pering vermeden. Bij de begroeting
door Indianen, Creolen, Indonesiërs en
Hindoestanen was vooral de bekran-
sing van koningin, prins en gouver
neur door de Hindoestanen zeer in
drukwekkend. Bij de jeugddemonstra-
ties, die 's middags in Paramaribo wer
den gegeven, hield de Koningin een
toespraak tot de rijpere jeugd, onge
veer dezelfde als in Willemstad en
Oranjestad, maar meer toegepast op
de Surinaamse verhoudingen. Deze
dag was begonnen met een militair
défilé en eindigde met een galadiner
in het gouvernementshuis.
Opvallend waren het rustig ontzag,
en de eerbied, waarmee de in Surina
me sterk vertegenwoordigde Oosterse
volkeren koningin en prins tijdens dit
bezoek tegemoet traden. Het was voor
ieder duidelijk, dat de reeds aanwezi
ge banden met het Oranjehuis ten
zeerste versterkt en vernieuwd zijn.
Voorlopig geen herziening
van handvest V.N.
Groot-Brittannië, Canada, Equa-
dor, Irak en Thailand hebben teza
men met de Verenigde Staten be
sloten in de algemene vergadering
een resolutie in te dienen volgens
welke gedurende twee jaar geen be
sluit wordt genomen ter herziening
van het handvest der Verenigde Na
ties. De landen hebben zich uitge
sproken voor een herziening ,,^p een
passend ogenblik en onder passen
de internationale verhoudingen."
Een commissie van 18 landen,
waarin de grote vier zitting hebben,
dient de kwestie te bestuderen en
aanbevelingen te doen aan de
twaalfde algemene vergadering der
V.N. in 1957.
Ongeval in Bergen op Zoom
Bij het controleren van een benzi
netank nabij het pompstation aan de
Wilhelminakazerne te Bergen op
Zoom, ontstond er Zaterdagmiddag
een gasontploffing en ontbranding,
waarbij twee arbeiders vrij ernstig
werden verwond.
Toen men de tank, die men eerst
onder water en onder bepaalde druk
had gezet, weer leeg ging pompen,
volgde een ontploffing en schoot er
een steekvlam langs een der leidin
gen naar buiten, waarbij de arbei
ders A. Verweij uit -Rotterdam en P.
v. d. Kieboom uit Bergen op Zoom
vrij ernstige brandwonden opliepen.
Beiden werden, na verbonden te
zijn, naar huis vervoerd.
GROTE VIER ZWERMDEN UIT.
Molotow ging orders halen
in het Kremlin
Van de omstandigheid, dat de Geneefse conferentie Zaterdag werd ver
daagd tot morgen, hebben de ministers van buitenlandse zaken van de Gro
te Vier gebruik gemaakt, om „uitstapjes" te maken. De Amerikaanse mi
nister van buitenlandse zaken Dulles vloog Zaterdag naar Wenen, waar hy
's avonds de gala-voorstelling in verband met de opening van de herbouwde
Weense opera bijwoonde. Gisteren reisde hy, eveneens per vliegtuig, naar
Joego-Slavië voor een bespreking met president Tito. Zyn Russische colle
ga Molotow vertrok Zaterdag naar Moskou, waarschijnlijk om nieuwe in
structies te halen. De Britse minister MacMillan begaf zich naar Londen
en de Fransman Pinay naar Parijs.
De Amerikaanse minister van bui
tenlandse zaken, Foster Dulles, en
president Tito van Joego-Slavië zijn
het er Zondag over eens geworden,
dat Ruslands Oost-Europese satellie
ten vrij dienen te zijn.
Schilderde o.a. Zeeuwse
boerenleven.
In de nacht van Zaterdag op Zon
dag is na een kortstondige ziekte in
haar woning te Bergen (N.H.) op
64-jarige leeftijd overleden de schil
deres, mevrouw Anna Caroline Pon
tifex (Charley) Toorop.
Zij werd op 24 Maart 1891 in Kat
wijk aan Zee geboren aks dochter van
de schilder Jan Toorop. Aanvankelijk
werd zij voor de muziek opgeleid; als
schilderes was zij autodidacte.
Na een verblijf te Parijs van 1919
tot 1921, vestigde zij zich in 1922 te
Bergen (N.H.). Haar genre was por
tret, figuur, stilleven en stadsgezich
ten. Zij vertoefde vaak op Walcheren
(Veere, Domburg) en het Zeeuwse
boerenleven bood haar menigmaal
een onderwerp voor voortreffelijke
werken. Uit het buitenland nam zij
indrukken mee uit de Borinage in
België, Zuid-Frankrijlt, Parijs en Ber
lijn.
Op 21-jarige leeftijd begon Char
ley Toorop met zelfstudie in tekenen
en schilderen. Zij vond een vorm van
uitdrukking welke totaal tegengesteld
was aan de verfijnde aesthetiek van
haar vader. Op haar krachtige ma
nier geeft zij de werkelijkheid, stre-
Charley Toorop
vend in de eerste plaats naar karak
ter en niet naar harmonie. In tegen
stelling tot de meeste expressionis
ten werkte zij altijd naar modellen.
Tussen 1928 en 1936 ontstonden vele
van haar grote werken. De kleur
rood kreeg hierin grote betekenis,
doch daarnaast gebruikte zij o.a. in
stillevens, een koeler palet met hel
dere witten en grijzen. Tussen 1937
en 1950 nam de kleur in hevigheid
af, doch de vormexpressie werd inten
ser en de achtergrond gevormd door
een wijkend verschiet. Dezelfde in-
gende blik, waarmede zij de haar om
ringende wereld beschouwt, spreekt
ook uit haar zelfportretten. In haar
grote werk „De drie generaties"
(19411950) kwam zij tenslotte tot
een synthese van haar zelfportretten.
De'begrafenis is vastgesteld op
Woensdag a.s. op de algemene be
graafplaats te Bergen.
Dulles maakte dit bekend in de
ontvangkamer van Tito's villa op
het Adriatische eiland Brioni, nadat
hij gedurende drie uur met de maar
schalk geconfereerd had.
Tito knikte bevestigend, toen
Dulles aan de journalisten mee
deelde, dat hij en de maarschalk
een gemeenschappelijk accoord
hadden bereikt over het beginsel
van vrijheid voor Oost-Europa.
Tito zei, van zijn kant, dat hij en
Dulles het erover eens waren,
dat het vraagstuk van Duitsland
geregeld moest worden, maar dat
er geen accoord was over stappen
die voor dit doel genomen moes
ten worden. „Dat is een andere
kwestie" zei de maarschalk.
(United Press)
Twee jaar geëist tegen
oud-minister Djody
Tegen de Indonesische oud-minis
ter van justitie, mr. Djody Gondo-
koesoemo is Zaterdag wegens cor
ruptie twee jaar gevangenisstraf ge-
eist met aftrek van voorarrest en be
taling van de onkosten van het ge
ding. Er wordt verwacht, dat nog
enkele zaken tegen mr. Djody aan
hangig zullen worden gemaakt
Mevrouw Bouman mag
handen niet in de zij zetten.
Tijdens de 38e zitting in de zaak-
Jungschlager heeft de landrechter te
Djakarta Vrijdag de voormalige ad
ministrateur van de onderneming
Serpong, de heer A. A. Kratz, als ge
tuige a décharge gehoord. Getuige
verklaarde, niets te weten van een
ondergrondse actie, waarvan het
centrum volgens Manoch was geves
tigd in de grotten nabij de onderne
ming. By confrontatie met Manoch
bleken de verklaringen van beide ge
tuigen aanzienlyk te verschillen wat
betreft de data. Rechter Maengkom
zeide hierna tot getuige Kratz; „Ik
heb er wel geen bewijzen voor, maar
het spijt mij, dat ik uw verklaringen
niet erg betrouwbaar vind".
Tijdens het horen van de heer Kratz
verbood de rechter de verdedigster,
mevrouw Bouman, haar handen in
haar zijde te zetten, „want dit zou
getuige kunnen beïnvloeden". De of
ficier van justitie voegde hieraan toe,
dat een dergelijke houding bovendien
„onbeleefd" is.
ZEEUWSE DAMRUBR1EK
Ook meesters maken
fouten
Het programma van de Zeeuwse
clubeompetitïe dammen omvat niet
minder dan honderd wedstrijden. Dit
betekent dus, dat er in het tijdvak
November 1955April 1956 precies
duizend partyen gespeeld zullen wor
den. Een respectabel aantal, waarvan
Je kwaliteit waarscliynlyk niet even
redig zal zyn aan de kwantiteit. On
getwijfeld zullen er tientallen partyen
van behoorlijk gehalte worden ge
speeld, maar net aantal, waarop
aanmerkingen gemaakt kunnen wor
den, zal zeker groter zyn.
Geen opwekkend begin van deze
rubriek? Inderdaad, maar wie geen
struisvogelpolitiek wil bedrijven zal
moeten erkennen, dat er ook door
z.g. hoofdklassespelers soms zwaar
wordt gezondigd tegen de meest ele
mentaire spelregels. Het is daarom
dan ook niet juist, deze rubriek uit
sluitend open te stellen voor de uit
blinkers en de goed gespeelde par
tijen. Veel lering valt juist te trek
ken uit de gemaakte fouten en der
halve zal in deze rubriek steeds ge
tracht worden de schijnwerper zowel
op de goede als de minder goede
prestaties te richten.
Ditmaal een recent voorbeeld van
een elementaire fout, op een club
avond gemaakt door twee hoofdklas
se-spelers. Het spel verliep als volgt;
1. 32—28 18—23; 2. 38—32, 12—18;
8. 31—27,' 7—12; 4. 43—38, 20—25
5. 49—43, 1—7; 6. 37—31, 14—20;
7. 27—22, 18X27; 8. 31—22 en zwart
kan het dreigende schijfverlies door
2218 niet pareren. De oorzaak hier
van is gelegen in zijn vierde zet
2025, waarmede hij blijk gaf niet op
de hoogte te zijn van de beginregel,
dat een schijf op 25 tegelijkertijd met
een schijf op het centrum (veld 23)
niet is toegestaan, in verband met de
vele combinatiemogelijkheden van
wit. Omgekeerd is een witte schijf op
26, tezamen met een centrumschijf op
28 even foutief.
Wits tweede tegenstander van die
avond maakte dezelfde principiële
fout, ditmaal met wit:
1. 32—28, 18—23; 2. 31—26, 23X32;
3. 37X28, 12—18; 4. 41—37, 7—12;
5. 46—41, 1—7; 6. 34—30, 20—25;
Ze verzachten
met beproefde medicinale be
standdelen van het wereldberoem
de middel tegen verkoudheden—
Vicks VapoRubl Heerlijk 1 Doel
treffend I Probeer zei
7. 37—32, 25X34; 8. 39X30, 15—20;
9. 41—37. 20—24; 10. 30—25, 18—23;
11. 44—39, 12—18; 12. 50—44, 7—12;
13. 37—31, 10—15; 14. 4034 14—:20;
15. 25X14, 9X20; 16. 34—30, 20—25;
17. 40—44, 25 X 34; 18. 40X20 15X24;
19. 49—44, 5—10; 20. 31—27, 10—14;
(4741 is verhinderd wegens dam
door 2429, 19X30, 4X15 13—19 en
17X41). 21. 44—40, 4—10; (47—41
blijft verhinderd met een enigszins
Gewijzigde variant) 22. 4034 39;
3. 34-29, 23X34; 24. 39X30.' 2—7;
25. 4741. Wit bemerkt niets van het
verborgen gevaar en dacht eindelijk
4741 te kunnen spelen. Maar nu
wreekte zich zijn foutieve tweede zet
(3126) want hierdoor werd de vol-
fende combinatie mogelijk: 25
4—29; 26. 33X24, 17—21; 27. 26X17
11X33; 28. 38X20, 18—22; 29. 27X18
12X25!
Rotterdam verpletterde zwak
bondsteam met 8-1.
Om onafhankelijkheidsbeker.
Het Rotterdams elftal heeft Za
terdag in het Sparta-stadion de
strijd om de gouden onafhankelijk
heidsbeker met 81 van het Bonds-
elftal gewonnen. Het bondsteam
was feitelijk geen partij voor de
homogene Rotterdamse ploeg, die in
alle onderdelen van het speJ ver bo
ven de tegenstander uitstak. Vooral
de verdediging van het bondsteam
was zwak. In de voorhoede was
aanvankelijk Voges van S.C. En
schede de beste, maar doordat hij
een lichte hersenschudding opliep,
In tegenwoordigheid van een groot
aantal genodigden heeft Zaterdag
middag ds. A.W.M. Odè, Nederlands
Hervormd predikant te Goes, de eerste
steen gelegd voor het Hervormd rust
huis aan de Heerntsseweg te Goes. De
bouw van dit grote bejaardenhuis is
mogelijk geworden door de samen
werking van de Hervormde diaconieën
van Goes en Kloetinge.
(Foto P.Z.C.)
moest hij zich kort voor de rust la
ten vervangen.
In de tweede helft was het voor
al Rijnvis van ADO, die zich on
danks de grote achterstand inspan
de om de eer van zijn ploeg te red
den. Ook midvoor Koopal (VVV)
heeft hier voortdurend zijn best voor
gedaan, maar hij miste de stoot
kracht om het duel met Terlouw in
zijn voordeel te beslissen, Bij de
Rotterdammers waren de Feijenoor-
ders Schouten en Moulijn met T. van
Ede (Sparta) de uitblinkers. In de
Rotterdamse verdediging was aan
voerder Rien Terlouw het grote
struikelblok.
Reeds in de zesde minuut bezorg
de rechtsbuiten Van Ede met een
verrassend klimmend schot Rotter
dam de leiding. Twintig minuten
lang hield het bondsteam daarna
stand tegen de voortdurend opdrin
gende Rotterdammers, maar in de
25e minuut kregen zij de genade
slag. Schouten maakte er beheerst
20 van, twee minuten later 30
en tien minuten daarna 40 en nog
voor de rust had Koensman de stand
op 50 gebracht.
Na de hervatting konden de Maas
stedelingen zich tal van „aardig
heidjes" permitteren en toch nog de
score in de 27e en 33e minuut opdrij
ven tot 70. voordat Rijnvis het
verdiende tegenpunt liet noteren.
Twee minuten voor het einde maak
te Van der Gijp er tenslotte 81
van.
PARTIJRAAD VAN DE K.V.P.
De partijraad van de Katholieke Volkspartij kwam Zaterdag te Utrecht
bijeen in een bijzondere vergadering onder voorzitterschap van mr. H. W.
van Doorn, Besproken werden de amendementen op het ontwerp-werkpro-
gram voor 1956. Van de 150 ingediende amendementen werden omstreeks
100 gedelegeerd aan een speciale commissie.
Bij de amendementen waren er welke betrekking hebben op de publiek
rechtelijke bedrijfsorganisatie. Prof. Romme betooedc, dat de P.B.O.-ge-
daehte eist, dat er een ministerie van P.B.O. komt." Het is een zonderlinge
zaak, aldus spreker, dat de kwestie der loonvorming in handen is van het
ministerie van sociale zaken, zonder dat minstens op gelijk niveau een mi
nisterie van P.B.O. daarbij betrokken wordt.
Jongeren vragen een
sporttotalisator.
Bij het ministerie van sociale
ken, zo zeide Prof. Romme, beziet
men deze zaak niet uit een oogpunt
van P.B.O. maar van de staatsgedach-
te uit. Hetzelfde is het geval met het
kartelwezen. Het grote bezwaar is nu,
dat men van'uit ae staat zelf zich
veel te weinig rekenschap geeft van
de vraag, hoe de zaak moet worden
overgeschakeld naar het bedrijfsle
ven zelf. Daarvoor is een minister-
FEUILLE"! ON
Twee weken lang bleven de arbei
ders thuis. Iedereen in Pottsville
kwam in financiële moeilijkheden.
Groepen arbeiders, boeren en zaken
mensen spraken Tom op straat aan,
echter alleen maar met als resultaat,
dat ze ontdekten, dat hij bijzonder
vast in zijn schoenen stond. Zijn eer
lijkheid was niet in staat de steeds
aanwakkerende storm van vijandig
heid, die hij overal ontmoette tb stui
ten.
Die vijandigheid drong zelfs door in
het huis waar hij woonae, en waar de
familie Ellis hem koel tegemoet trad.
Mathilde sprak helemaal niet tegen
hem. Peter had een blik van ontgoo
cheling in zijn ogen en Kitty trok
zelfs openlijk tegen hem van leer. Tij
dens de enige kerkdienst die h\j bij
woonde, werd zyn houding van de
kansel af becritiseerd. Alleen Elwood
begreep, dat trouwens, en de vrien
delijke zachtaardige Letty. Claudia
bleèf zo veel mogelijk uit zijn buurt,
vechtende tegen de razende twijfel,
die zijn woorden in haar gedachten
hadden gewekt. Hoewel het „viertal"
door 1ERRY DEAN
nog steeds bestond, was de opwin
dendheid van hun bedriegelijke spel
letje al lang verdwenen. Ten minste
voor de door twijfel geteisterde Clau
dia.
„Hij zou zo gauw mogelijk uit de
stad moeten weghollen", riep Dick
eens, toen hij in het nietige voorka
mertje van zijn huisje voor zijn drie
vrienden heen en weer liep. „Hij is
helemaal overboord geslagen, met
zijn vreemde ideeën over economie.
Waarom stelt hij niet voor de hele
zaak aan de arbeiders te verkopen?
Ilc geloof vast, dat zij wel een flinke
lening zouden kunnen sluiten, waar
mee ze er dan een best bedrijf van
zouden kunnen maken. Elwood zou in
een adviserende functie gehandhaafd
kunnen blijven. Waarom begin je
daar niet eens over tegen hem, Clau
dia? Naar jou luistert hij wel!"
Claudia keek op van haar overpein
zingen. Haar gezicht bleef even uit
drukkingloos als voorheen, hoewel
haar hart, toen zij die opmerking
hoorde, een luchtsprong had ge
maakt.
„En waarom denk je, dat ik meer
invloed op hem heb als iemand an
ders? Trouwens, de uiteindelijke be
slissing ligt bij tante Cecilia en jij
weet evengoed als ik, wat haar ant
woord op dit voorstel zou zijn."
„Je zou het toch kunnen proberen,
niet?", hield Dick aan. „Misschien
zou hij haar kunnen overtuigen Het
kan toch geen kwaad?"
„Zo meen je dat", viel ze hem ge
jaagd in de rede, zodat allen haar
verbaasd aanstaarden. „Denk je
soms, dat ik zo lief tegen hem wil
zyn, dat hy naar mij luistert? Ver
lang je dat van mij?"
Dick keek grimmig. „Je weet best,
dat ik dat niet bedoel. Claudia. Maar
wat is er met je, de laatste tijd Het
lijkt wel, alsof je je om niemand en
niets meer bekommert."
„Dat heb ik ook al gedacht", zei
Peter zacht. „We hebben toch veel
plezier met elkaar gehad. Dat dacht
ik tenminste." Bezorgd legde hy zijn
hand op haar schouder. .Is er wat,
Claudia? Heb ik je niet góed behan
deld?"
Kitty stak de brand in haar on
afscheidelijke sigaret en blies de rook
door haar neusgaten. „Laat haar
maar. 't Komt wel weer in orde. Jul
lie maken je altijd veel te druk. Ze is
niet een porceleinen poppetje." In
haar stem klonk een bittere toon.
.En verder ging ze voort, terwijl ze
haar arm om Dicks schouders sloeg,
„wat zou je er van zeggen, als je
eens wat meer aandacht aan mij be
steedde? Peter zorgt wel voor Clau
dia."
„En in de hele wereld bestaat geen
betere verzorger", riep Peter en hy
klopte Claudia speels op haar wan
gen. De blik, die hij in de richting van
Kitty wierp, ontging deze echter niet.
Een vreemd, onverklaarbaar gevoel
van opluchting bekroop haar,
Dick liep rusteloos de kamer uit en
Kitty's arm viel los naar beneden.
Peter schrok van die plotselinge
scherpe blik die in Dick's ogen
sprong. Hij zei iets heel erg onnozels,
waarom ze allemaal lachten.
Als Kitty eens evenveel van mij
hield als Claudia, dacht hij. Het deed
hem blozen tot in de wortels van zijn
haar.
Toen hy naar huis ging en zich in
zijn kaïiier opsloot, voelde Peter zich
nog even onbehaaglijk. Hij nrobeerde
orde te scheppen in de warboel van
zijn emoties, maar was tegelijkertijd
bang om ''e waarheid onder ogen te
te zien. Hij hield van Claudia. Dat
wist iedereen. Hij vond Kitty alleen
maar interessanter. Claudia was mooi
en charmant- maar hij had meer ge
meen met het meisje met de zwarte
haren en de grijze ogen. Het was
drommels leuk bij haar, met haar te
praten over het toneel en hardop to
neeltukken met haar te lezen. En
hun planner waren bijna klaar. Hun
plannen voor een voorstelling van de
oudste en toch nog jongste vorm van
vermaak in de wereld.
(Wordt vervolgd)
rie van P.B.O. nodig.
Prof. Romme is van oordeel, dat
men de gedachte van te grote staats
invloed te lijf moet.
Huren.
In de paragraaf „wederopbouw en
volkshuisvesting" werd een nieuw
punt door het partijbestuur voorge
steld en wel met betrekking tot het
huurprobleem. Dit probleem wil men
volgenderwijs oplossen: „Voor de wo
ningen van vóór 5 Mei '45 huurprijzen
die naar de mate van kwaliteit en
woongerief in redelijke verhouding
staan tot de geldende huren van de
na-oorlogse woningen. Met handha
ving van deze redelijke verhouding
geleidelijk verdere optrekking van a.
nuurpeil, voor wat betreft de nieuw
bouw, tot aan de kostprijshuren.
Binding van de stijging der huur
prijzen voor de woningen van vóór
5 Mei 1945 allereerst aan nauwkeu
rige nakoming door de verhuurders
van de thans op hen rustende ver
plichtingen, zoals deze bij de totstand
koming van de huurverhoging van
September 1955 zijn omschreven.
Vervolgens, naar gelang van verde
re stijging, binding hiervan aan wat
door de verhuurders met betrekking
tot de instandhouding, verbetering en
modernisering der daarvoor in aan
merking komende woningen verder is
of wordt gedaan. Hierbij regeling van
een behoorlijke rechtsgang. Bij huur
verhoging compenserende maatrege
len voor al degenen, voor wie dit re-
derlijke wijze mogelijk en voor een
passend bestaan nodig is! De party-
raad ging met deze aanvulling ac
coord.
Sport.
De jongerenorganisatie in de K.V.
P. had o.a. gevraagd op te nemen: op
grond van morele en financiële over
wegingen zodanige wettelijke rege
ling van een sporttotalisator, dat on
der inschakeling van de landelijke
sportorganisaties een goede contróle
verzekerd is en de baten ten goede
komen aan activiteiten, liggend op
liet terrein van de jeugdvorming.
Deze wens zal nader worden bezien
in de speciale commissie.