O Probleem van de woningbouw uit gezichtshoek van de huisvrouw VAN VROUW T01 VROUW nae 'öïouwentoaqina DE IDEALE SPORT JAS VOOR DE MODERNE JEVGD! PROVINCIALS ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 15 OCTOBER 1955 „EEN HUIS IS NOG GEEN WONING" Een aantal practische eisen De presidente van de Nederlandse Huishoudraad, mevrouw B. Kortekaas- Den Haan, heeft in de radiorubriek „Uit het bedrijfsleven" het probleem van de woningbouw belicht uit de gezichtshoek van de huisvrouw. Na een overzicht te hebben gegeven van de ernstige indelings- en inrich- thigsfouten, die naar haar mening zelfs nog aan de allermodernste wonin gen kleven, gaf zij een opsomming van vereisten, waaraan een woning zou moeten voldoen. Tot die eisen behoorden: Een woonkamer bijvoorbeeld, die niet tevens de verbinding vormt tus sen buitendeur en keuken, of die de enige toegang vormt tot de slaapka mers. Een extra woonvertrek voor gro te gezinnen of in die woningen waar mensen wonen, die geestelijke arbeid verrichten. Een slaapkamer voor de ouders, die o.a. ruimte biedt voor een behoor lijke meubelkast, tafeltje, twee stoe len, beddekastjes of plankjes en wieg; een slaapkamer die bovendien een 55 cm diepe muurkast heeft, alsook een stookgelegenheid en een dubbele wandcontactdoos naast de bedden. Een keuken met electrisch licht boven de plaatsen waar gewerkt wordt. Gelegenheid voor het ophangen van waslijnen op een zolder, in een on derhuis, op een balcon of in een goed te ventileren doucheruimte. Een voorportaal waar de plaats voor een kapstok is uitgespaard en een provisiekast, waarin niet tevens allerlei onhygiënische dingen als stof fers en zwabbers geborgen moeten worden. Een bergruimte voor minstens 8 hectoliter kolen. En vooral niet te ver geten een zo klein mogelijke afstand tussen keuken en voordeur en tussen woonkamer en voordeur, omdat die afstand elke dag tientallen malen wordt gegaan. Overigens kon mevrouw Korte- kaas wel vaststellen, dat ook in de bouwwereld steeds meer de wil valt op te merken om voor zijn toekomstplannen gebruik te ma ken van de practische eisen, die de htiisvrouw aan haar woning stelt. Zjj wees hierbijop de door de Stu diecommissie Efficiënte Woning bouw ontworpen standaard-platte gronden, die als een voorstudie voor de architecten zouden kunnen worden beschouwd. Aan de discus- Advertentie.) IIIIlillllIlllflIIIE HAZETFABRIEKEN TE ZEVENBERGEN sie over de laatste reeks van deze plattegronden is ook deelgenomen door afgevaardigden van de Ne derlandse Huishoudraad. Niet alleen practisch. Een huis, moet echter niet alleen practisch zijn, zo betoogde spreek ster. Er moet ook sfeer ztjn, wil het een woning worden. „Maar praat nu eens over sfeer, wanneer het daarin uitgeoefende bedrijf want de huis houding is immers een „bedrijf" niet functionneert", aldus mevrouw Kortekaas, die besloot: „Wil een huis een „woning" wor den, dan zal het steeds meer vanuit de functie van de huisvrouw uit moeten Waar blijft uw afgedankte tandenborstel? Bij Dupont de Nemours, het gigan tische concern dat de werelcf heeft verrijkt met nylon, orlon en dacron, om niet te spreken van duizenden andere chemische en technische pro ducten, let men ook op de kleintjes. Zo heeft men kortgeleden onderzocht wat er gebeurde met oude nylon tan denborstels. Het resultaat was ver rassend! Tweehonderdzestig onder vraagde personen gaven niet minder dan tweehonderdtwintig verschillende toepassingen op van oude tandenbor stels. Soms gaf men tien verschillen de mogelijkheden. Reiniging staat natuurlijk boven aan, vooral van schoenen, maar ook van sieraden, geweren, vijlen, bril monturen, hengelmolens, èlectrische scheerapparaten, broodroosters, naai machines, raamhoeken, schilderij lijsten en naden tussen tegels. Knut selaars en verzamelaars onderhouden er hun verzamelingen mee zoals ste nen, schelpen, munten, modelspoor wegen, antieke zoutstrooiers, aquaria en bloemenvazen. Artistieke zielen gebruiken ze voor allerlei kunstuitin gen, o.a. spatschilderen. Goed ver sleten borstels schijnen ideaal voor het verven van haar, voor het aan brengen van plaksel en vernis op kleine oppervlakten. Vierendertig nuttige gebruiksmogelijkheden wer den vermeld voor de steel alleen, zo- alg isolerende schroevendraaiers, pa piermessen en gatenmakers voor tuinzaden. De vreemdste gebruiksmogelijkhe den waren: het schrobben van het rugschild van de lievelings-schilpad het schoonhouden van muizenvallen; was en verf aanbrengen op de snor; de draden verwijderen van maiskol- ven voor het koken; kauwgom verwij deren van bedstijlen; 't poetsen van de tanden van de hond; inkt op stem- pelkussens aanbrengen; glazuur ver delen over een taart; snorharen ma ken van een kat op een prentbrief kaart. Op verzoek van één onzer abon- né's plaatsen we ditmaal een patroon van de bij jongens en ook meisjes zo populaire Scandinavian coat, de rechte sportjas met de raglanschouders. U heeft nodig voor de leeftijd van 10 tot 12 jaar ca 1.75 m stof van 1.40 breed. Voor het voor-, rug- en mouw patroon knipt U volgens do ingete kende lijn de bovenstukken los. Daar deze delen met een brede naad opge stikt worden, moet U er bij het op de stof leggen voor zorgen, dat U aan de bovenkant van voor- en rugbaan een onderslag van minstens 2 cm aan kunt knippen. Evenzo aan de boven kant van de mouw en aan de arms gatkant van de mouwbovenstukken. De zakkleppen, de mouwpatten en de kraag knipt U van dubbele stof (de onderkraag schuin). Op voor- en rugbaan stikt U de bij behorende bovenstukken. De zakken worden opgezet en van kleppen voor zien. Zijnaden sluiten. Bij het dicht stukken van de mouwnaad naait U te gelijk de van een knoopsgat voorziene mouwpat mee. Bij de mouwboven stukken de schoudernaad sluiten en ze daarna op de mouwen stikken. De mouwen zet U in, stikt het beleg te gen de voorkanten en brengt de knoopsgaten aan. De halsrand naait U tussen de dubbele stof van de kraag. Zoals U op de tekening kunt zien, worden naden en kanten 1 cm breed afgestikt, de zoom van de jas twee- of driemaal. Wilt U de jas op jekkerlengte maken, dan knipt U van de pa tronen van voorrugbaan en beleg 25 cm van onderen af. De zak ken neemt U. dan eveneens wat korter. Het meisje op de tekening laat U zien, dat U de jas ook met een ronde schouderpas kunt maken. Daartoe plakt U net patroon van de mouwbo venstukken aan de bijbehorende voor- en rugbovenstukken. Knipt U de bo venstuk jes niet los, dan krijgt U een gewoon raglanjasje. De voering maakt U volgens hetzelfde patroon met aftrek van het beleg. Denkt U eraan, dat het jasje voor meisjes naar links sluit ELLA BEZEMER. worden gezien. Voor de jonge genera tie kan dan ook weer zoiets als een „wooncultuur" worden geschapen. Zij kan weer leren een huis en het doet er niet toe, dat dit een „modern" huis is ook werkelijk te feewonen; zich daarin thuis te voelen. Natuüf- ltfk zal een vrouw die dat ernstig wil, van elk huis een thuis kunnen maken. Maar pas wanneer daar alle energie- slopend heen en weer geloop kan wor den vermeden, pas wanneer onnódig zware arbeid en werk aan doelloze ornamenten tót het verleden behoren, pas dan zullen de met de woning uit gespaarde tijd en energie kunnen worden besteed aan het scheppen van een eigen sfeer, een eigen stijl, waarin het goed levep is voor ieder die.daat woont". „Ik kan koken" thans ook in vereenvoudigde editie. Naast het bekende kookboek „Ik kan koken", geschreven door me vrouw P. J. Sareis van Rijn, directri ce van de gemeentelijke industrie- en huishoudschool te Vlissingen, heeft A. W. Sijthoff's Uitgeversmaatschappij N.V. te Leiden zojuist een tweede handleiding voor koken, keukeninrich ting, keuze en gebruik van voedings middelen het licht doen zien. Het is een eenvoudige editie van eerstge noemd boekwerk, en werd daarom getiteld: De kleine „Ik kan koken". Een titel, welke eigenlijk ietwat mis leidend werkt, want in dit „kleine kookboek" vindt men een groot aan tal wetenswaardighedenMevrouw Sareis van Rijn geeft in De kleine „Ik kan koken" een duidelijk en interes sant overzicht over de voeding in het algemeen, een serie bijzonder practi sche wenken omtrent keukeninrich ting, een lezenswaardig hoofdstukje over de kunst van het tafeldekken en dienen, en dan uiteraard een groot aantal recepten, vaak verduidelijkt met tekeningetjes. Het boek is ver lucht met frisse, aantrekkelijke illu straties, het werk in een fleurig plas tic bandje gestoken en het geheel zal ongetwijfeld, evenals de grote „Ik kan koken", zijn weg naar vele Neder landse keukens vinden I n afwachting van uw com- I mentaar op het onderwerp. „Dagindeling"zou ik graag het draadje van de begonnen gedachtengang nog wat ver der en f\jner willen spinnen. Tyd is geld, hébben dé man nen ons geleerd, en ik heb U vriendelijk verzocht dat devies een ogenblik ernstig te nemen. Waarop hier en daar ongetwij feld iemand verontrust het hoofd heeft geschud. Moeten wij nu in ons huis ook alle dingen al op hun gèldswaarde gaan schatten f Als wij een kwartier gaan zitten om een huilend kind te troosten of een paar regels aan een eenzame vriendin te schrij ven moeten w\j dan na af loop soms met enige wroeging constateren dat wij vijftien vól?. Ie minuten van onze- vijftien kostbare uren verspild hebben aan,_ie-ts dat geen geld op brengtf 1 Alsof de waarde van haft én geest niet duizend maal hoge genoteerd staan... i U moet my wél erg verkeerd begrepen hebben als U deze uitleg aan mijn betoog wilt ge?, ven. Dié formule „Tijd is geld" diende alleen maar om U, voor. zover nodig, ervan te door dringen dat de tijd niet een be grip js waarmee we naar har telust kunnen morsen, maar juist iets wat in het maat-1 schappelijk lever, een eigen, hoge waarde heeft. Tijdverlies is in elk bedrijf een schadepost: een factor waarmee gerekend, maar die zoveel mogelijk vermeden moet worden. Tijdbesparing is tot 'n toegepaste wetenschap uitge groeid. Natuurlijk zijn huishouding, en bedrijfsleven twee verschil lende werelden maar zij be staan niet los naast elkaar. In tegendeel, zij' hebben elkaar broodnodig, het bedrijf dient heel dikwijls uitsluitend de. huisvrouw.' Maar houdt zij nu, omgekeerd, rekening met dé gezonde economische wetten van het bedrijf f Laten wij als een sprekend voorbeeld de broodbezor ger nemen: hij heeft in deze kolommen al eens meer in het middelpunt gestaan. Wat is een broodbezorger, bedrijfshalve gezien Een ge zonde, geharde arbeidskracht, bedreven in het manoeuvreren met een volle handkar of drie wieler, en die tot taak heeft zoveel mogelijk klanten in de kortst mogelijke tijd van brood en aanverwante artikelen te voorzien. Maar wat is de broodbezor ger, hUisvrouwélijk bekeken t Een man die wellicht al jaar en dag op gezette tijden aan de dew verschijnt, aan wie je in de- eenzaamheid van de morgen de eenzaamheid van de mor genuren nog eens een woordje aanspraak hebt; die je van koffie kunt voorzien als 't eens steendik vriest, en die als te genprestatie de jasjes van het eigen kroost wel aan de school wil afgeven als het weer plot seling is omgeslagen. En die, o ja, daarbij ook nog de brood trommel van bruintjes en wit jes voorziet, en de aangewezen persoon is voor het wisselen van papiergeld. Is er op deze huiselijke visie van 's mans maatschappelijke functie iets tegenf Natuurlijk niet in zoverre, dat élke zakelij k/relatie ook een menselijke kant moet hebben, anders ver wordt de samenleving tot één groot continii-bedrijf Maar als de menselijkheid de ••zakelijkheid gaat overwoekeren dan krijgen we de gewone "V •Huis en téèzijfa situatie van: tien minuten be steden aan vier minuten nuttig effect. Zo in de trant, boven aan de trap: Wie belt er nu weert Gunst ja, de bakker Wacht, ik kom zo, even (handen afdro gen, balcondeuren sluiten, stof zuiger afzetten, laatste stuk wasgoed ophangen doorha len wat niet aan bod is). On der aan de trap: Ja bakker, wat zal ik vandaag nu es wacht, even in de trommel kij ken. Bruin nog genoeg, nee, toch niet, morgen een eter meer; een half bruin en een heel wit, ja, O stil, is er nog beschuit in de bust Nee, dan 'nog een ról erbij. De lijdzame broodbezorger heeft op een en ander gerekend behalve op de vier krentbollen, die er, bij nader inzien, óók maar bij moeten. Weer naar de kir, wéér terug zonder moppe ren: het is in meer dan één zin zijn brood, nietwaar Laten wij hopen, dat het wit tebrood niet te donker van korst is, en er óók bij enig na denken geen pakje roggebrood bij móet. Dat is dan, es kijken negentien en twee-en-veertig is één en zestig, en een kwartje, maakt samen zes en tachtig.. De beurs, och hedenwaar hangt, die nu weer uitIk dachtdat die in mijn schort... Nee wacht, hij zal nog in mijn tas zitten van gisteren. Ogenblik, bakker. Trap op trap af hier is hij al. Hoe veel was het ook? Zes en tach tig heeft de bakker terug van een tientje? Nee - dan moet het maar met ja, drie kwartjes, een dubbeltje nu heb ik toch geen één cent meer. Of wacht, op de keuken tafel heb ik vanmorgen... Laten we het loven als deez Laten we het loven als deze lankmoedige leverancier 'na volle tien minuten kan verder rijden naar een volgende lijde- res aan tijdsgebrek. Tericijl de vrouw des huizes gejaagd iveer naar boven snelt om haar on derbroken bezigheden op te vatten: Dat gebél aan de deur, wat gaat d&dr een tijd in zit ten! A ch wélnee, dat is toch he- A lemaal niet nodig. Als de ze huisvrouw 's morgens vroeg bij de deur, waar mee stal wel het kastje van de gas meter voldoende ruimte bfedt, nu eens een kleine blocnote neerlegde, of desnoods, twee. Op de bovenliggende, geda- teerde blaadjes kon zij dan op haar gemak de bestellingen voor melkboeren en bakker schrijven. Voor de eerste zette zij bovendien de pan of kan en eventueel lege flessen klaar. Wanneer zij dan zorgde dat de ze heren zichzélf konden bin nenlaten, door de deur wel op klem te zetten maar niet dicht te drukken, of een touwtje aan het slot te binden en uit de brievenbus te hangen dan kon zij rustig aan haar werk blijven.. De heren leveranciers lazen hun bestelling en deponeerden die naast de boekjes, en eens in de week werd opgeteld en afgerekend, wat ook het tijdro vende geldwisselen van elke dag onderving. Terwijl dan bovendien diverse meningsver schillen over het geleverde uit de wereld warenwant de huis vrouw had haar eigengeschre ven lijstje ter controle. Wat be taald was werd uitgescheurd en vernietigd: alweer een bron van misverstanden uit de we reld.' Geloof maar dat uw leve ranciers U dankbaar zijn voor deze tijdsbesparing. Het scheelt hun. bij een uitgebreide vnjk, stellig een uur of meer per dag. En U zelf scheelt het misschien een kostbaar half uur. dat U voor uzelf zo broodnodig hebt. SASEIA. \AAA/VV\N'\A<\\^NiVV\AAAA'VVVVVWV\VVV'WA*A\N'\V*\'VVVVVVVVVVVVWV\A<\VVV>Ai'VVW* Uit millioenen kilometers breigaren Het gelielè jaar breien en naaien vele Nederlandse bedrijven op volle toeren om bij liet, invallen van de herfst klaar te staan met een enorme collectie wollen breigoederen. De huis vrouw heeft vele wensen en de fabri kanten voldoen daar gaarne aan! Dat betekent voorbijbeeld dat in een fa briek in Noord-Brabant circa 250 modellen in tien maten en in acht kleuren worden gemaakt, dus 20.000 combinaties. Jaarlijks wordt daar 10 millioen km breigaren verwerkt, dat wil zeg gen een draad die 250 maal de omtrek van de aarde meet De totale garenverwerking in Ne derland bedraagt voor de tricotkleding 11.300.000 kg, een haast astronomisch getal. De totale omzet van deze tri cotkleding (exclusief kousen en sok ken) bedraagt f 173.000.000, terwijl in deze branche 17.700 personen werk vinden. In 1954 werden 8% millioen stuks bovenkleding en ééy2 millioen Met dit Franse complet zou ook de doorsnee Nederlandse vrouw geen kwaad figuur slaan! Het is een prac tisch ensemble uit de Basta-collecties en bestaat uit een tailleur van geheel nieuwe snit met een lang kraagloos jasje en een zeer nauwe rok. Hierover wordt een driekwart mantel met ca pe-effect gedragen. Het materiaal is wollen „pied de poule" in kastanje bruin en zwart. Een vitaminenrijk „toetje". Niet alleen in de vorm van „puur" fruit, maar ook als vla kan vitamine C aan het menu worden toegevoegd, zo als in het volgend recept: Schuimige citroen- of sinaasappelvla. 4 eieren, 100 gr. basterdsuiker, sap van 2 citroenen samen met 1 dl water of sap van 4 sinaasappels en y2 ci troen. De eidooiers met de suiker kloppen, het vruchtensap toevoegen en dit sa men onder goed roeren verwarmen tot de massa gaat binden (vooral niet koken). De eiwitten stijf kloppen en luchtig door de vla, mengen, nog even op een zacht vuur verwarmen om het eiwit gaar te laten worden. De vla nu laten afkoelen en overdoen in een vlaschaal of' kleine schaaltjes. stuks onderkleding geproduceerd. Van de totale productie werd in 1954 voor 39.9 millioen gulden geëxpor teerd, dat wil zeggen 18.2 van de productiewaarde, een bewijs dat de wollen breigoederen ook in het bui tenland zeer gewild zijn. De wollen complets uit Noord-Brabant bijvoor beeld worden onder meer zeer veel in Zuid-Afrika gedragen. De modellen houden gelijke tred met de mode. Voor kinderen dit jaar veel hoge halsjes, die hen zo flatte ren. Voor meisjes raglan mouwen in vele modellen, soms met een grappi- pe, ronde schoudei-pas en pakjes die op alle mogelijke manieren kunnen worden gecombineerd. Jongensbroe ken die tegen heel wat stootjes kun nen, lange broeken met smal toelopen de pijpjes en een omslag en zowel voor jongens, meisjes, bakvissen en volwassenen véél vesten en truien in de zo gewilde patentsteek. De herenvesten zijn dit jaar in hoofdzaak effen. Behalve met rits sluiting worden ze meer en meer met knoopsluiting geleverd. Een succesartikel zijn de wollen da mesjaponnen. Wie Parijs bezocht en zag hoe de prijzen daar liggen staat versteld bij de ontdekking, dat in ons land een wollen jersey japon van een mooie, zware kwaliteit nog geen f 60.kost. Veel opgang maakt dit jaar bijvoorbeeld bovenstaand model, waarvan de eenvoud en coupe voor zichzelf spreken.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 6