Hartveroverende gastvrijheid van
Griekse landbevolking
Misdeelde Kind vraagt steun
WERELDOMROEP HERDACHT
HET TIENJARIG BESTAAN
AMERIKAANSE LOOPBAAN VAN
NEDERLANDS GELEERDE
VRIJDAG 14 OCTOBER 1955
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
GRIEKEN HOUDEN VAN HET LEVEN (lil)
Olympia, ook in de oudheid,
alleen maar heilige plaats
Het is een prachtige weg van de grote havenstad Korinthe naar Olym
pia, de plaats waar, de oude Grieken eens per jaar hun grote nationale feest
hielden, de Olympische spelen. Die weg langs de Noordkust van de Pelopon
nesus logenstraft evenals zovele andere in de eerste plaats de bewering dat
Griekenland maar over een zeer gering procent goed straatdek zou beschik
ken. In de tweede plaats biedt ze onophoudelijk verrassingen, want ze
speelt om zo te zeggen met de zee.
Een kwartier lang rijdt men door een dor droog landschap met een paar
witgekalkte huisjes en wat oude kromme olijfbomen wier bladeren zilverig
schitteren in dj zon, dan weer schakelt de chauffeur in de tweede versnel
ling en als in een opstijgend vliegtuig verheft men zich langzaam boven het
kobaltblauwe water van de Korinthische golf. Rakelings gaat het soms
langs de afgrond, want de Griekse kust is steil en grillig. Waar men ook
kijkt, voor- of achteruit, diep beneden baaien en inhammen met soms het
scherpe silhouet van een vissersboot tegen de zon. Hier en daar liggen men
sen te slapen aan'<de kust, alleen bedekt door een dunne deken. In Grieken
land kan men in de zomer in de open lucht slapen onder de sterren. Half
Athene slaapt op de daken en de landbevolking van Attica stelt de bedden
op in de loggia van de huisjes.
Georgios Petropoulos, onze chauf
feur, gaapt zo nu en dan. Vanochtend
om drie uur is hij uit Athene terug
gekomen en twee uur later ging hij
met ons op weg. De afstanden ifi
Griekenland zijn groot, de bergach
tige wegen laten geen hoge snelheden
toe. Bovendien moet men de Griekse
morgens benutten: ze zijn het koele
en reine praeludium op een moor
dend hete dag. In de kleine dorpen
komen de mensen, als ze de gepar
keerde wagen en de fotograferende
plaats, donkere, schattige Griekse
Ollanthoi ontdekt hebben, van overal
te voorschijn. Kinderen in de eerste
kinderen. Ze vragen om een foto,
willen ons adres hebben. Doch ook
de volwassenen laten zich niet onbe
tuigd. Ze informeren naar onze na
tionaliteit en als ze Olandia horen,
knikken ze: Kaló Dat betekent
zoveel als: In orde! De Grieken heb
ben een kennelijke voorkeur voor de
kleine landen, die ongevaarlijk z
De Engelsen daarentegen zijn hier
in verband met de kwestie Cyprus,
verre van populair. Een vriend met
wie wjj reisden, kreeg in een klein
dorp, op zjjn trotse mededeling dat
hij onderdaan was van het Britse
Empire in zijn eigen taal ten ant
woord: No good! De goede man was
stomverbaasd en stond op het punt
een politieke uiteenzetting over Ker-
kyra (zo heet Cyprus op z'n Grieks)
té geven, toen de ontdekking dat de
barrière van de taal onoverwinnelijk
was, hem een hoogrode kleur van nijd
bezorgde, die slechts in uitzonde
ringsgevallen op het gelaat van de
Engelsman verschijnt.
Ze verdween weer geheel toen ook
hij ondanks alle politieke tegenstel
lingen, zijn deel kreeg van de vijgen
di.e-een boomgaardbezitter in een mi-
nimum van tijd, als een aap -klaute
rend tussen de takken, speciaal ten
behoeve van ons had geplukt. De
gastvrijheid van de Griekse bevolking
op het'land is werkelijk hartverove-
fend, omdat ze beslist zonder bijge
dachten wordt uitgeoefend. Men zegt
van de Grieken wel eens dat ze niets
voor niets doen en in de grote stad,
vooral in de havensteden als Patras
en Piraeus, mag die bewering niet
zonder grond zijn, op het platteland,
d.w.z. in de bergen, treft men keer
op keer een gulheid van geven aan,
zoals men die bijna nergens in Europa
meer vindt.
Die gaven ontroeren des te meer,
omdat ze van de armoede gegeven
worden. Want de dorpjes in de bergen
en langs de kust tonen een smette
loos wit gelaat, vaak liefelijk met
bloemen versierd, doch in die keurig
gekalkte huisjes is het spook van de
armoede voortdurend aanwezig. Wat
mag de Griek ook verwachten van
zijn land, dat voor het grootste deel
uit dorre, met macchia begroeide
bergen bestaat, die slechts hier en
daar voor de druiventeelt geschikt
zjjn en waar vruchtbare vlakten uit
zonderingen zijn?
Groots en toch liefelijk zijn de ber
gen temidden waarvan Olympia ligt.
Hoe dieper men er in doordringt,
langzaam stijgend, hoe meer men
Komen de Finse gevangenen
ook terug uit Rusland
Het (onafhankelijke) Finse dagblad
„Helsingin S'onomat" meldt, dat de
zich in de Sowjet-Unie bevindende
Finse krijgsgevangenen en burgers
naar hun land terug gezonden zullen
worden, wanneer de terugkeer van
hun Duitse lotgenoten voltooid is. Vol
gens het blad worden hiervoor op het
Finse ministerie van buitenlandse za
ken en op de ambassade van Finland
te Moskou voorbereidingen getroffen
Reporter Gmis Weit zei aan de vis
sershaven van Spakénburg in ge
sprek met een inwoonster
voelt, dat men hier, bjj de samen
vloeiing van Alpheios en Kladeos,
oeroude, heilige grond betreedt. Men
moet zich Olympia niet voorstellen
als een dorp, ook in de Oudheid, 1000
jaar v. Chr., was het alleen maar een
heilige plaats met tempels voor de
Olympische Zeus en een groot aantal
gebouwen ten behoeve van de trai
ning der athleten en het houden der
wedstrijden, die oorspronkelijk drie,
later vijf dagen duurden. Met eerbied
bedenkt men dat al wat men hier aan
overblijfselen ziet, voornamelijk het
werk is van de Duitse archeoloog,
Prof. Curtius, die hier in de jaren
1875'81 meer dan 13.000 bronzen
en 30 beeldhouwwerken aan het licht
bracht. De zuilen van de machtige
Zeustempel staan als uitgebrande
kaarsen overeind, van de andere ge
bouwen liggen de kapitelen geknakt.
Groot puinveld.
Olympia is een groot puinveld,
waarvan de natuur langzaam weer
bezit neemt. Het bouwmateriaal dat
hier werd gebruikt was zandsteen
van eigen bodem en het geeft een
minstens zo boeiend effect als de
vreemde marmersoorten waarmee el
ders de tempels werden gebouwd. In
het heilige dennenbos dat het geheel
omgeeft en dat nu als toen een pem
trante harsgeur verbreidt, ziet me
nog de zuilen, waarop eens de beelti
nissen der Olympische overwinnaai
stonden, d.w.z. zij die drie jaar acl
tereen de zege hadden behaald en a
dus de gunst der goden verworvei
Pindarus zong hun een loflied to
Euripides ging te keer tegen de atl
leten, die zich in hun. jeugd sierade
voelen van het land, maar wier oude:
dom zuur is. Het gaat, zo zegt h
met hun roem als met een versletf
jas. De tpd nam hun beeltenissen we;
Oeroud puin ligt zilvergrijs in t
blakerende zon. Doch ook hier
overal elders bevangt ons de ontro<
ring over de feilloze intuïtie, waa
mee de oude Grieken het heilige, d:
in het landschap zelf aanwezig vva
wisten te ontdekken om er hun he
lïgdom voor de gouden te bouwen.
WILLEM ENZINCI
Jonsen verdronken in
Rotterdams zwembad.
De 16-jarige magazijnbediende W. I
uit Rotterdam is gisteravond bij hi
zwemmen in het overdekte bad aan c
Willem van Hillegaersbergstraat ve
dronken. Een vriend, die hem mist
zag hem op de bodem van het zwer
bad liggen. De drenkeling werd uit h<
water gehaald en direct werd kuns
matige ademhaling toegepast. Mf
slaagde er niet in de levensgeesten c
te wekken.
Hongaren vluchtten naar
Oostenrijk.
Twee Hongaren zijn er Woensdag
avond in geslaagd de Oostenrijkse
grens te overschrijden. Een derde Hon
gaarse vluchteling moesten zij zwaar
gewond achterlaten. Hij werd in het
prikkeldraad gevangen, nadat een
landmijn was ontploft. Toen dit ge
beurde richtten de Hongaarse grens
wachten zoeklichten op de plaats van
de explosie en opende het vuur op de
vluchtelingen. De twee ontsnapten zijn
onderwijzers. Zij hebben zich bij de
Oostenrijkse politie te Guessing aan
gemeld en verklaarden, dat hun mak
ker, die zij moesten achterlaten, aan
beide benen zwaar gewond was.
PRINS BERNHARD BESCHERMHEER
Belangrijke goodwill-missie
Het bestuur van de stichting Radio Nederland Wereldomroep heeft Don
derdag Prins Bernhard het beschermheerschap van de stichting aange
boden ter gelegenheid van het feit, dat tien jaar geleden de na-oorlogse
wereld-uitzendingen begonnen. Tijdens een bijeenkomst in het raadhuis
te Hilversum overhandigde de voorzitter van het stichtingsbestuur, mr.
A. J. d'Ailly, de prins een oorkonde, luidende: Heden de dertiende Oc
tober 1955 heeft het bestuur van de stichting Radio Nederland Wereld
omroep, ter herdenking van het feit, dat vandaag tien jaar geleden de
na-oorlogse Werelduitzendingen begonnen, het beschermheerschap der
stichting aangeboden aan Z.K.H. de prins der Nederlanden, wiens toege
wijde arbeid tot versterking van de plaats van Nederland in een vrije,
vreedzame en vruchtbaar samenwerkende wereld een aansporing bete
kent voor allen, die hetzelfde doel nastreven".
Nadat hij de oorkonde in ontvangst
had genomen, hield de prins een toe
spraak, waarin hy o.m. zeide:
„Wanneer ik zeg, dat ik het be
schermheerschap van de Stichting Ra
dio Nederland Wereldomroep gaarne
aanvaard, dan is dat meer dan een
gemeenplaats. De wereldomroep
spreekt in het Nederlands tot Neder
landers over de hele wereld.
Zeelieden, ver van het vaderland,
houden het contact met „thuis". Maar
in het bijzonder denk ik hierbij aan de
tienduizenden emigranten, die sinds
de oorlog ons land hebben verlaten om
in verre landen een nieuw leven op te
bouwen.
Zij kunnen door het contact met de
Wereldomroep gesteund worden in de
grote moeilijkheden, die een aanpas
sing aan zo heel andere levensomstan
digheden nu eenmaal met zich mee
brengt.
Zij kunnen en zullen een soort van
economische voorposten zijn mits zij
het gevoel hebben dat zij niet verge
ten en afgeschreven zijn, zodra hun
boot de Nederlandse kust verlaten
heeft.
Op dit punt gebeurt er nog te wei
nig. Maar de Wereldomroep doet hier
wat zij kan. En dat is veel.
De Wereldomroep richt zich ook tot
de buitenwereld. In vijf vreemde ta
len worden de geestelijke, culturele,
economische en sociale aspecten van
Nederland belicht.
Daarmede wordt een wel heel be
langrijke goodwill-missie verricht.
En die heeft succes ook. Als men in
de jaarverslagen bladert, blykt dit
De ambtelijke pensioenen
en de algemene regeling
Oplossing gezocht in
beperkte cumulatie
De centrale commissie voor geor
ganiseerd overleg in ambtenarenza
ken is volgens de N.R.C. niet tot on
derlinge overeenstemming gekomen
over de vraag, op welke wijze do
ambtelijke pensioenen aangepast die
nen te worden aan het komende
ouderdomspensioen. De meerderheid
van de vertegenwoordigers Is echter
accoord gegaan met een oplossing, die
er in voorziet, dat slechts een beperk
te cumulatie van de beide pensioenen
tot. stand komt, die afhankelijk is van
het aantal dienstjaren, dat de ambte
naar heeft bereikt.
Volgens het aanhangige wetsont
werp gaat het bodempensioen uit van
een aanspraakopbouw van 50 jaar.
Het ambtelijk pensioen is echter ge
baseerd op een diensttijd van 40 jaar.
Wanneer nu een ambtenaar inderdaad
40 dienstjaren heeft, zou zijn gewone
pensioen gekort worden met een be
drag. dat overeenkomt met vier vijf
den van het bodempensioen. Heeft
een ambtenaar 25 dienstjaren, dan
wordt zijn pensioen slechts gekort
met een bedrag, dat overeenkomt met
de helft van het bodempensioen.
De centrale commissie heeft twee
vergaderingen aan het vraagstuk ge-
1 en de kwestie besproken op basis
van een door de regeringsvertegen
woordigers ter tafel gebracht voor
stel. Aan de commissie-Van Poelje
tot wijziging van de Pensioenwet is
nu opdracht gegeven een wijziging in
deze zin van de Pensioenwet voor te
bereiden.
Ernstig verval van de koepel van de
kerk van Santa Maria del Fiore in
Florence heeft een legertje werklie
den in beweging gébracht om de no
dige herstelwerkzaamheden uit te
voeren. Eén van de grootste moeilijk
heden bij dit werk was het naar be
neden transporteren van de grote bol
en het enorme kruis, die eeuwenlang
de weersinvloeden hébben getrotseerd
op de 117 meter hoge hoofdkoepel
van de kathedraal.
Op de foto ziet men hoe werklieden
angstwekkend hoog boven de straten
van Florence, de bol en het kruis ge
reedmaken voor de tocht naar bene
den. Er zal een nieuwe zetel op de
koepel worden gemaaktwaarna het
grote gevaarte terug op zijn plaats
komt.
heel duidelijk uit de daarin opgeno
men bloemlezing van reacties uit de
meest verschillende landen op deze
uitzendingen, zowel als op de trans
criptieprogramma's, die door de We
reldomroep geheel gereed aan buiten
landse stations worden geleverd.
Kort formulerend kan men zeggen,
dat de Wereldomroep een belangrijke
steen bijdraagt tot de toenadering tus
sen de volkeren.
Wie eenmaal doordrongen is van
het feit, dat deze wereld éen zal zijn
of n i e t zal zijn, kan niet anders dan
op die weg voortgaan. Natuurlijk
nuchter en practisch, maar volhar
dend, alle moeilijkheden en critiek ten
spijt.
Dat doet ook de Wereldomroep. En
in de loop van deze 10 jaren is de
waardering voor wat zij in het belang
van Nederland presteert, steeds toege
nomen.
Gelukkig nadert het zendervraag-
stuk, als ik goed ben ingelicht, zijn
oplossing.
Nu nog een economischer huisves
ting en dan zal dè Wereldomroep zich
geheel kunnen geven aan haar mooie
en zo belangryke opdracht".
PROFESSOR J. WATERINK 65 JAAR
Een mensenleeftijd op de bres voor
kind, school en kerk
(Van een bijzondere medewerker)
Aan de rand van het Amsterdamse Vondelpark, waar het verkeer over
het alweer oude viaduct raast, stappen kinderen vaak in groepjes
een somber gebouw binnen, waarvan zij de naam noch kennen noch kunnen
uitspreken. Het. ietwat forse gebouw in de Vossiusstraat dezelfde stille
straat waar minister Zijlstra woont heet: Paedalogisch Instituut. In de
hoofdstad voegt men daar dan aan toe: van professor Waterink. Zéér veel
is er waarmee deze professor van de Vrye Universiteit zich heeft bezig
gehouden en nog bezighoudt. Maar het kind en het verkeer, twee altyd ac
tuele onderwerpen, boeiexr hem in hoge mate. Ten behoeve van het eerste
heeft hij het toevluchtsoord voor het onevenwichtige neurotische kind inge
richt.
Daar past men ten bate van het
kind de paedologie toe, de wetenschap
van de normale en abnormale psychi
sche ontwikkeling van dat kind." De
kinderziel is een domein dat deze zoon
van feen godsdienstonderwijzer ten
volle doorvorst. Het verkeer, waarvan
hij de psychologische perikelen gaar
ne ontleedt, gaf hem in Amerika en
Afrika, maar in het bijzonder in Am
sterdam, studiemateriaal te over.
De verkeersstroom van de Van
Baerlestraat naar de Overtoom is
symbolisch voor de carrière van de
Overyselse jonden, die op 20 October
1890 geboren werd in Nieuwleusen,
waar zijn vader voorganger was by de
Gereformeerde kerk.
Niet in Nieuwleusen, maar in Ber-
ff— en leger van bijna 400.000 strij-
f~* ders' staat gereed om vandaag
de grote aanval op het Neder
landse volk te beginnen, liet is een
enthousiast en vasthoudend leger, dat
stellig besloten is de overioinning te
behalen. Wij gun
nen het de victorie
nog graag ook en
wij zijn allen be
reid ons volledig
te laten inpalmen.
Want dè over
winning betekent,
dat meer dan
f 1.200.000 inge
zameld zal ivorden
door de bijna
IfOO.OOO schoolkin
deren die op stap
gaan om de kin
derpostzegels te
verkopen die dit
najaar weer uitge
geven worden. In
1914 bedroeg de
netto-opbrengst f
24-000; in de loop
der jaren liep dit
bedrag op, tot dat
in I.954 mei f
1.200.000 een re
cord bereikt werd.
De schooljeugd
staat thans aange
treden om dit re
cord te breken.
Van elke postzegel
die men koopt,
gaat de toeslag in
de grote pot, die
verdeeld 1 vordt on
der de vele honderden kindertehui
zen en verenigingen van alle gezind
ten. die zich bezig houden met de
verpleging en verzorging van het
misdeelde kind.
.Door het kind, voor het kind"!
luidt het motto, waaronder de actie
gevoerd wordt. Voor het misdeelde
kind. dat wil zeggen voor de vele
kinderen, die tot herstel van gezond
heid in koloniehuizen zijn opgenomen
voor lichamelijk gebrekkige kinde
ren; voor dove en doofstommeen
voor blinde jongens en meisjes; voor
verwaarloosde kinderen.
Voor de jeugd, die door huiselijke
omstandigheden, zoals ziektekrank-
GRO£Af
ROCO
PA ARS
gentheim is de loopbaan van deze toe
komstige hoogleraar begonnen. In
laatstgenoemde plaats arbeidde Wa
terink Sr. toen de jongen naar school
moest. De dichtstbijzijnde Christelijke
school was in Hardenberg, een dage
lijkse wandeling van anderhalf uur,
heen en terug.
Het was prof. H. Bavinck, die
ds. Waterink in 1918 adviseerde
zich via een theologische promotie
te wijden aan de psychologie. En
wéér zag de V.U. hem als student.
Jan Waterink werd cum laude doc
tor.
OPEN HART.
Professor Jan Waterink is de „pro
fessor van het Koninklijk huis". Zijn
boeken, die in het teken van Oranje
staan, ztfn daarvan een sprekend ge
tuigenis, zo men dit nog niet zou we
ten. Hy is zeer bevrind met prins
Bernhard. De Koninklijke familie
luistert gaarae naar zijn adviezen als
paedagogiscn adviseur.
Een man met contacten in de hoog
ste kringen des lands en onder de hef-
'e des volks.
Een „sclf-made" man, die een
bijna Amerikaanse loopbaan ach
ter de rug heeft, die zelf nimmer
vergeet hoe zijn vader heeft ge
zwoegd om hem te kunnen laten
studeren, die vóór alles en altijd
temidden van de realiteit van het
leven staat en daar dan in het bij
zonder zijn hart openstelt voor het
kind.
Niet zonder reden zegt men in het
Paedalogisch Instituut, dat de „prof."
er een eer in stelt om het moeilijkste
kind op zyn gemak te stellen. En als
hij daarin slaagt, dan is hijzelf vader
lijk èn kinderlijk blij.
zinnigheid of straf van de ouders,
niet thuis verzorgd kan worden,
voor de jongens en meisjes, die
geestelijke afwijkingen hebben of al
met de politie en de rechter in aan
raking gekomen zijn.
Kortom voor al de Nederlandse
kinderen, die bij hun opvoeding een
verzorging, de steun en de hulp no
dig hebben van de verenigingen en
instellingen, die zich hun lot hebben
aangetrokken, en die vaak alleen met
de grootste financiële krachtsinspan
ning hun zegenrijke arbeid kunnen
blijven vervullen.
Wanneer een gezonde jongen of
et 1 gezond meisje, recht van lijf en
leden, met een ge
lukkige twinkeling
in de ogen en met
een verlangend
hart een bestel
ling op de nieuwe
kinderpostzegels
probeert los te
krijgen, dan stel
le men dit kind en
daarachter die
kinderen die er zo
veel slechter aan
toe zijn, niet teleur
De verkoop van
deze zegels zal du
ren tot en met IS
Januari 1956. De
ontwerpen zijn
van de heer S. L.
Hartz te. Haarlem,
die ook alle tekst
en 1 oaarde-aandui-
duigen heeft ver-
zorgd. De zegels
zijn uitgevoerd in
2 kleuren koper- i
diepdruk. Voor de
frankering blijven
ze tot en met 31
December 1956
gelig. De waarden
voorstellingen en
hoofdkleuren zijn:
2 3 ct., Wil
lem van Loon, ge
schilderd door Dirck Dirckz. Sant
voort, 1610-1680groen; 5 3 ct.
Jongensportret, geschilderd door Ja
cob. Adriaansz. Backer (1608-1651)
rood; 7-4-5 ct., Meisjesportret, van
een onbekende Zuid-Nederlandse
meester, bruin; 10 5 ct., Philip
Huygens, geschilderd door Adriaan
Hanneman (1601—-1671)blauw; 25 Professor J. Waterinkdie op 20
-+- 8 ct., Covs'ant'.jn Hnygens. geschil. October de 65-jarige leeftijd hoopt te
derd door Adriaan Hanneman, (1601 bereiken, naar een portret van Jac.
1671), paars. I Eriks te Laren.
