indrukwekkend, fraai
Benelux-deelnemers toerden door
landschap
Hoogtijdag voor de zwemsport in
en bij het Goesse Sas
DUIZENDEN VERWELKOMDEN
DEELNEMERS BENELUXRONDE
MAANDAG 15 AUGUSTUS 1955
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Na kille mist en felle regen brak
zon door boven Luxemburgse bergen
REMICH, HET SCHILDERACHTIGE PLAATSJE in de Zuid-Oostelyke
hoek van Luxemburg, zal zonder twyfel lang by de tientallen automobilis
ten en motor- en scootercoureurs, die Vrijdag en Zondag de zesde Benelux-
ronde aflegden, in herinnering blijvenWant dit pittoreske plaatsje aan de
Luxemburg-Duitse grens betekende een glorieus keerpunt in deze tour
door de drie Benelux-landen. Vanaf Oostende tot aan de neutralisatie en
rustplaats Tubelte hadden de rijders bijna voortdurend met een zware re
genval te kampen gehad en na de rust in dit Belgische stadje moesten de
deelnemers hun auto's, motoren en scooters door een kille en dikwyls
nauwelijks doorzichtige mist loodsen, die zich gedurende de nachtelijke
uren over de Ardennen had gelegd. Maar tijdens het uur, dat de deelne
mers in Remich oorbrachten om van een welverdiende rust te genieten en
een bord dampende soep op te lepelen, trok demist langzaam weg. De lich
te ochtendnevels, die nog door het bergachtige landschap van Luxemburg
dreven, toen de meeste rijders zich tussen zes en zeven vanuit Remich
weer op weg begaven, was ook geen lang leven beschoren. En tenslotte
kwam zelfs de zon triomferend te voorschijn tijdens de rit over de wegen,
die hier kronkelend langs de vele bergglooiingen voeren. Zodoende werd de
tocht door het wisselvallige Luxemburgse landschap tot het prachtigste
gedeelte van deze Benelux-ronde.
Tussen acht en twaalf uur Vrijdag
avond veranderden de doordrenkte
tour-reizigers het landelijke „Café
au Paysan" in Tubeke in een rumoe
rige „droogkamer". De langdurige
regenval, die de deelnemers vanaf
Keiem tot dusver vrijwel voortdu
rend belaagd had, had de motor- en
scootercoureurs druipend nat ge
maakt en er waren er veel, die tot
op hun huid doorweekt waren. In
tensief maakte men dan ook van de
pauze voor de eersten was dat
meer dan een uur en voor de laatste,
was dat heel wat minder gebruik
om de kleding weer wat droog te
maken, terwijl de verkleumde rij
ders zich moed inspraken met gloei
ende koppen koffie voor de honder
den kilometers, die nog zouden vol
gen.
Het bleek echter al spoedig, dat
de deelnemers zich door het tegen
werken van de natuur niet van streek
hadden laten brengen, want tegen
elf uur waren de meesten alweer
over de weg naar Namen, de volgen
de controleplaats, uitgezwermd.
De Belgische Ardennen hielden tij
dens deze tocht van de Benelux-eo-
lonnes hun schoonheid jammer ge
noeg angstvallig verborgen achter
een vinnig-koude mist, die slechts
af en toe op de toppen der bergen
uiteengereten werd. Onderwijl maak
ten de kletsnatte en spiegelgladde
wegen scherpe oplettendheid van de
ryders absoluut noodzakelijk. Vooral
de bestuurders van de lichte scoo
ters moesten met zenuwslopende
aandacht iedere oneffenheid en iede
re bocht in de weg in de gaten hou
den.
De drie Franse deelnemers waren
op hun kleinwielige scootertjes ge
dwongen kruipend langzaam te rij
den. Daardoor raakten de drie Parij-
se jongens, Loureau Romaiville, Moe
gel, en Meton steeds verder achter
op en langzamerhand groeide hun
achterstand op de glibberige wegen
van de Ardennen uit tot uren. Het
3-tal dacht er echter niet aan 't bijltje
er bij neer te leggen en toen de dag
eenmaal gloorde en de zon langzaam
door het mistgordijn brak, lieten de
Franse deelnemers hun lage voer
tuigjes bijna zonder ergens te stop
pen over de Belgische, Luxem
burgse en Nederlandse wegen rijden
den, zodat zij later weer heel wat
van hun achterstand inhaalden. On
danks vele moeilijkheden, die zij on
derweg hadden ondervonden, ver
klaarden de Fransen later enthou
siast volgend jaar weer van de partij
te zyn.
Lekke band.
Het daglicht brak reeds door en
de mist werd wat minder dicht, toen
de karavaan, bij Arlon over de Bel
gisch-Luxemburgse grensstoof en
via de stad Luxemburg naar de
pleisterplaats Remich ronkte. In de
ze plaats streken de rijders neer in
het „Café des Touristes", dat zo
rommelig was als een te druk be
zochte militaire cantine en dat uitzag
op het grote grasveld van een „cam
ping" (een kampeerplaats).
Glunderend rijdt hier de heer P. Kodde
met zijn duo-passagiere door de fi
nish van de zesde Beneluxronde in
Middelburg. Deze motorrijder maakte
deel uit van een groepje, die de M.C.
,fDe Zeeuwen" afvaardigde. De heer
C. D. Westerweel (links) zorgt mei
zyn vlag voor het benodigde „af-
zwaaien".
Toen de tientallen automobilisten
en coureurs, die zich hier langza
merhand verzamelden, echter tot
de vreugdevolle ontdekking kwa
men, dat de mist wegtrok en dat
het ochtendzonnetje kennelijk
voornemens was op de tweede
tourdag de wolken te verdrijven,
meldden zij zich haastig bij de
contróle-tafel om hun controle-
kaarten, waarop kleurijke stem
pels verzameld moesten worden,
weer te bemachtigen. Vrijwel
ieder was alweer op weg toen de
klok zeven uur wees.
Echter niet de groep van de P.Z.EM.
bestaande uit een auto en twee mo
toren. Nog in Remich zig-zagde een
van de motoren namelijk plotseling
en vreemd over de weg tengevolge
van een lekke band. Daar het P.Z.E.
M.-groepje amicaal in eikaars ge
zelschap wilde rijden, toog men met
man en macht aan het werk om het
euvel zo spoedig mogelijk te verhel
pen.
Later werd het groepje, jammer
genoeg, in Brabant gescheiden.
Bij de rotonde van Breda slipte de
motorrijder A. J. Gooije namelijk. En
hoewel hijzelf slechts een schaaf
wond en een lichte kneuzing aan de
rechterschouder opliep, achtte men
het toch beter, dat hij de tocht niet
op zijn motor voortzette. Tot aan
him woonplaats Goes konden de heer
en mevrouw Gooije toen nog een
plaats vinden in de wagen van ir
Froyen.
Het was in het plaatsje Aywaille,
dat het jeugdige echtpaar Paul en
Monice Vaessen van de „Vespa-club"
uit Weert, die op een scooter in de
tour meetuffen, zich weer bij de co
lonne voegden. Dit tweetal, dat on
langs op de scooter nog een tocht
zonder mankement naar Oostenrijk
had gemaakt, werd tijdens deze Be
nelux-ronde wel opvallend vaak door
het pechduiveltje op de proef gesteld.
Bij Antwerpen, Oostende en Dixmui-
de kreeg de scooter van de Vaessens
een lekke band en ook enkele kilo
meters voor Namen sprong nog eens
een bandje. Toen waren deze deelne
mers genoodzaakt het daglicht af te
wachten. Later moesten zij een heel
stuk van de route afsnijden om in
Aywaille weer bij de tour te komen.
Daarmee was voor hen aan alle pech
nog geen einde gekomen, want in
de vroege Zaterdag slipten Paul en
Honderd Duitsers.
De altijd goedgehumeurde en
gemoedelijke Eugen Landvogt,
tour-commissaris van de Fede
ration Intel-national Motocy-
cliste, uit de Duitse plaats Zie-
gen, gaf Zondagmiddag in een
waarderende speech in het Mid
delburgse Schuttershof, waar
de prijzen uitgereikt werden, te
verstaan, dat het volgend jaar
zeker honderd Duitse deelne
mers mee zullen rijden, óp zo'n
grote deelname van Duitse zij
de moet de organiserende ver
eniging „Scheldegouwen uit
Middelburg echter alleen reke
nen, als de benodigde papieren
(reglementen, routekaarten
enz.) zeer tijdig (zes weken al
dus de heer Landvogt) in het
bezit zijn van de Duitse motor
en autoclubs. De voortvarende
organisatoren zullen deze goe
de raad van Eugen Landvogt
ongetwijfeld niet in de wind
slaan.
BIJ FINISH IN MIDDELBURG
Burgemeester Bolkestein reikte de prijzen uit.
Zeer vele Middelburgers hebben Zaterdagavond op de Markt voor het
stadhuis de deelnemers aan de Beneluxronde by de finish een hartelijk wel
kom bereid. Een publiek van naar schatting tweeduizend koppen was aan
wezig toen ongeveer kwart over negen de eerste groep motoren, auto's en
scooters het plein opreed, voorafgegaan door de Middelburgse verkeerspo
litie per motor. Ook burgemeester mr. dr. N. Bolkestein bevond zich onder
de belangstellenden.
Tevoren had de menigte genoten van het optreden van de „White Bon-
nets", de band van Trude Noon uit Folkestone, die geheel uit dames be
staat. Gekleed in de Schotse geruite kilts en rokken paradeerden deze dames
over het middenterrein. Zij brachten daarbij de typische doedelzakmuziek
ten gehore, een geheel, dat het uitermate goed „deed" en dan ook veel suc
ces oogstte!
De eersten, die C. L. Westerweel
de man met de vlag bij de meet
kon afzwaaien, waren motorrijders
van de Rijkspolitiesportvereniging, die
dit jaar voor het eerst deelnamen.
Deze stoere „wakers van de weg"
toonden uiterlijk geen spoor van ver
moeidheid. Het publiek bestemde voor
deze ryders een hartelijk applaus,
evenals trouwens voor vele overige
groepen.
In deze eerste groep bevond zich de
hoofdmoot van de deelnemers. Allen
waren tezamen in Goes gestart. Het
binnenkomen van alle overigen, die
de ronde volbrachten, verliep veel ge
leidelijker. Tot tegen half twaalf
daarna werd het wat stil konden
steeds individuelen of kleine groepjes
worden begroet. Voor het publiek was
dit meer interessant.
Ook voor commentator Henk Moor,
die met zijn microfoon by de finish
stond opgesteld. Deze heeft het be
staan van half negen af tot tegen één
uur 'snachts toen de laatsten arri
veerden te praten, te praten en nog
Hy vertelde zijn hoorders over de
deelnemers en wist van zeer velen on
der hen bijzonderheden. Ook gaf hij
uitleg over het type motor of auto,
dat zij bestuurden en hij zorgde van
tijd tot tyd voor een kort interview
met de binnenkomenden. Het was
dan ook de heer Moor, die het publiek
nog lange tijd op de Markt hield.
Maar na middernacht was nog
slechts een klein groepje bijeen.
Men wachtte toen op drie Fran
sen, scooterberijders uit Parijs.
Deze Parijzenaren voor het
eerst in de ronde hadden met
veel pech te kampen. Eén van hen
sloeg twee maal over de kop en
liep wonder boven wonder bijna
geen schade op. Ook waren de
Fransen zeer vermoeid. Zij deden
het kalm aan.
Gastvrij onderdak
Wij zullen altijd een goede en
prettige herinnering bewaren
aan de comfortabele Opel-
Olympia van ir. R. Froyen, die
het zware 1100 km lange tra
ject van de Benelux-ronde mee
reed. In deze wagen vond uw
versslaggever namelijk 'n gast
vrij onderdak tijdens de lange
rit door Nederland, België en
Luxemburg. Door deze bereid-
willigheid van ir. Froyen kon
den wij deze tour van zeer nabij
meemaken en twee „ooggetui
ge-verslagen" schrijven. Voor
dit onderdak zijn wy hem zeer
erkentelijk, terwijl de organisa
toren van „Scheldegouwen" on
ze dank toekomt voor de voor
bereiding van deze „huisves
ting".
V\i\WA\VN\\VVVV\WA\VV
ZWARE TOCHT WEKTE ENTHOUSIASME
Toen zij om enkele minuten voor
één de finish bereikten was een
spontaan applaus hun deel. Glunde
rend namen zij dit in ontvangst, vol
daan eindelijk de 1100 km te hebben
volbracht. Of zij terugkomen. „Als
wij kunnen, zullen wij het zeker
doen!"
Stad en Land
Vrijwel alle 107 deelnemers van de
Benelux-ronde, waren Zondagmiddag
in het Middelburgse Schuttershof ver
zameld, toen daar de prijzen werden
uitgereikt. De heer J. C. Arends,
voorzitter van Scheldegouwen, stort
te in zijn openingswoord een stroom
van dankwoorden uit over de vele
personen en instanties, die aan deze
zesde Benelux-ronde hebben meege
werkt. Daarbij beklemtoonde de heer
Arends vooral de medewerking van de
Nederlandse. Belgische en Luxem
burgse politie, die de tourkaravaan in
weer en wind door de vele plaatsen
had geleid. Ook stak de heer Arends
in het bijzonder de loftrompet over
het werk van de heren P. M. van He
se en H. Moor, die voor een voortref
felijke organisatie hadden gezorgd.
De heer Jimmy" Snijders kreeg
ook een pluimpje op zijn motor
helm gestoken, daar hy 'n prach
tige route in België en Luxem
burg had uitgezet.
Middelburgs burgemeester, mr. dr.
N. Bolkestein, die de prijzen uitreik
te, bleek in zijn korte speech vooral
waardering te hebben voor het meerij
den van de verkeersgroepen der rijks-
politie-korpsen. In dit verband hoop
te hij, dat het volgend jaar ook de ge
meentepolitie met een team present
zal zijn. „Waarschijnlijk zal de ge
meentepolitie dan in de steden wat
beter rijden en de rijkspolitie op het
platteland, maar gemiddeld zullen
beide groepen toch weinig voor eikaar
onder doen", aldus Middelburgs eer
ste burger.
Daarna konden de winnaars van
de prijzen uit handen van mr. dr. Bol
kestein hun trofeeën in ontvangst ne
men. De volgenae prijzen werden on
der meer uitgereikt. Het land met het
grootste aantal deelnemers was na
tuurlijk Nederland. De motorclub
„De Zeeuwen" uit Middelburg was de
club met het grootste aantal rijders
in de Benelux-tour. Mevrouw E.
Schoute uit Amsterdam kreeg als eni
ge deelneemster een prijs. De heren
Moegel, Romaiville en Meton van de
Parijse club „Ile de France", kregen
de prijs voor de verst komende déel-
nemers. De heren Lerns en Gaspard
kwamen respectievelijk op motor en
in auto het verst uit België.
Zij tenslotte nog vermeld, dat er
ditmaal in de Benelux-ronde negen
uitvallers te signaleren waren.
gang en tenslotte zorgden de Rob-
benmeisjes voor een hoogtepunt, de
vijftig meter borstcrawl in wed-
strijdvorm. In een ongelooflijk snel
tempo crawlden de meisjes naar de
overkant van het kanaal, waarbij de
voorspelling van Jan Stender, dat
Greetje Kraan zou winnen bevestigd
werd. Mary Kok tikte als tweede
aan.
Eerste vereiste".
Onder luide bijval van de omstan
ders wijdde Jan Stender nog enkele
woorden aan de behoefte van een
goed geoutilleerd zwembad in een
plaats als Goes. „Afgezien van elke
sportieve demonstratie kan de licha
melijke opvoeding niet gezien wor
den zonder zwemmen. Zwemmen
moet op de eerste plaats staan, ze
ker in Zeeland. Een goede wemge
legenheid is daarvoor een eerste ver
eiste", aldus Jan Stender, die hierbij
de hoop uitsprak bij zijn vo'.gend be
zoek aan Goes in een behoorlijk
zwembad te kunnen demonstreren.
Met een waterpolowedstrijd tus
sen de Robbenzwemstertjes en de
meisjes van O.D.Z. uit Rotterdam,
die de Robben met 42 op overtui
gende wijze wonnen, kwam tevens
een eind aan een uitstekend geslaagd
zwemfestijn.
9 Groot-Brittannië heeft de waterpolo-
vrereld verrast door het Nederlands zeven
tal een gelijk spel af te dwingen (4ij in
een buitengewoon spannende iandenwea-
strijd, die een onderdeel vormde van een
zwemfeest ter gelegenheid van het 90-
jarig bestaan van de zwemclub van Jer
sey. Groot-Brittannië leidde bij de rust
met 31 door drie doelpunten van Bald
win. Muiier had de Nederlandse goal ge
maakt.
Monice even voorbij het Brabantse
dorp Vessen en botsten tegen een
boom. De schade bleef gelukkig be
perkt tot materiële schade en even
voorby het Brabantse dorp Vesseur
konden deze deelnemers zelfs nog
naar Middelburg rijden. Zou er een
prijs voor de deelnemer met de meeste
pech uitgereikt zijn, dan zou het
echtpaar Vaessen ongetwijfeld een
goede kans gemaakt hebben.
Nadat de coureurs bij Eijsden
het Nederlandse grondgebied weer
bereikt hadden wachtte hen nog een
gevarieerde tocht over de binnenwe
gen van Brabant en een snelle rit
aoor Zeeland naar de finish op de
Middelburgse Markt. In het traject
door Brabant was bijna het einde
gekomen aan de deelneming van
een van de trouwste deelnemers aan
de Benelux-ronde.
De heer J. S. Jonker uit Ter Aar
(Zuid-Holland), die al voor de vijfde
keer op een nit 1936 daterende 98
cc DKW-tje meereed, kreeg in Ves-
sem namelijk pech aan de versnel
ling. Met kunst- en vliegwerk en de
gewaardeerde hulp van een garage
houder, kreeg deze deelnemer, die
van plan is minstens tien ronden op
zijn wankel motortje te rijden, zyn
vehikel weer aan het draaien. De
rijkspolitie uit Nijmegen, die bij de
heer Jonker bleef rijden, hoefde zelfs
niet in te grijpen en zag tenslotte
een triomferende Jonker Middelburg
binnenratelen.
Bij de eerste deelnemers, die Mid
delburg binnenreden was ook de
„glimneus", de volkswagen van me
vrouw E. Schoute uit Amsterdam die
daarmee voor de vijfde maal een suc
cesvolle streep kon zetten achter een
vijfde Benelux-ronde. Haar passagier,
mejuffrouw M. Timmers, eveneens
uit Amsterdam, bracht hiermee de
Benelux-ronde. Haar passagier,
tot een goed eind.
De nationale Japanse ploeg heeft te
Osaka het wereldrecord op de 4 X 100
meter wisselslag estafette heren met 1.5
sec. verbeterd. Het team noteerde een tijd
van 4 min. 15.7 sec. Het oude record stond
sedert 17 September van het vorig jaar
met 4,17.2 op naam van de Japanse ploeg
van de Waseda universiteit te Tokio ge
maakt.
Mevrouw E. Schoute uit Amsterdam
nam als enige dame deel aan de zesde
Beneluxronde. Uiteraard was zij ook
de verstkomende dame. Om die reden
ontving zij van burgemeester mr. dr.
N. Bolkestein van Middelburg een be
ker. Rechts zittend de'heer H.
Moor, vice-voorzitter van de organise
rende club Scheldegouwen"
(Foto P.Z.C.)
STENDERS' „WERELDRECORDBREEKSTERS" DEMONSTREERDEN
Ruim 1000 bezoekers zagen Mary Kok,
Aty Voorbij en Lenie Denijs in actie
MEER DAN DUIZEND liefhebbers van de zwemsport hadden zich Zater
dagmiddag naar het Goesse Sas begeven om daar getuige te zijn van liet
grootste zwemfestijn, dat Goes ooit gekend heeft en dat de kring Zeeland
van de Koninklijke Nederlandse Zwembond onder auspiciën van de Zwem
en Badclub ,,'t Sas" organiseerde. Niemand minder dan trainer Jan Sten-
der met zijn „wereldrecordbreeksters", de Robbenzwemstertjes Mary Kok
Aty Voorbij en Leny Denijs en de schone beloften voor de toekomst van
Nederlands zwemsport Greetje Kraan, Rita Kroon, Judith Denijs en Nel
ly Wiegers hebben de bezoekers laten zien hoe de wereldkampioenschappen
behaald worden. En al heeft de regen nog geprobeerd als spelbreker op te
treden voor de zevende achtereenvolgende maal viel het Goesse zwem
feest gedeeltelijk in het water zelfs het hemelwater vermocht niet de
aandachtig toeziende menigte te verdrijven. Met het organiseren van deze
zwemdemonstraties heeft de zwemclub ,,'t Sas" dan ook een succes be
haald, dat met gulden letters in de annalen van de Goesse zwemvereniging
opgetekend mag worden.
Om half drie werd het zwemfeest
begonnen met onderlinge wedstrij
den voor de leden van de zwemclub.
Zowel voor de jongens en de meisjes
was een wedstrijd schoolslag uitge
schreven over een afstand van vijf
tig meter. Ook ie Goesse jeugd
bleek zich in het water reeds ge
ducht te kunnen weren want er
werden behoorlijke tijden gemaakt.
De uitslagen luidden: Meisjes tot
10 jaar: 1 Aukje Tamminga, 2. Jo
ke Huige. Meisjes tot 13 jaar: 1.
Marijke Moens, 2. Anke Duvekot.
Jongens tot 10 jaar: 1. Bertus Dek
ker, 2. Henk Schalkoort. Jongens
tot 13 jaar: 1 Hans van Oost ,2.
Frans Kentin. Jongens tot 16 jaar:
1. J. C. Bruggeman, 2. Jan van As.
Terwijl een onweersbui zich
boven het Sas ontlastte en de re
gen neergutste begaven de meis
jes van de Onderlinge Dames
Zwemclub uit Rotterdam zich te
water voor liet kunstzwemmen.
Het was voor de eerste keer, dat
in Goes een demonstratie van de
zwemsport in deze sierlijke vorm
gegeven werd. Op muziek voer
den de meisjes gracieuze figuur
oefeningen uit en dit „waterbal
let" oogstte bij de aanwezigen
een spontaan applaus.
Een andere sierlijke bijdrage
vormde het schoonspringen, waar
aan werd deelgenomen door de Ne
derlandse kampioenen, mevrouw
Els van Bredavan der Horn uit
Amsterdam en de heer Henk de
Haas uit Den Haag, terwijl ook de
schoonspringers mejuffrouw Mien
Moulijn en de heren John Reinders
en Wim Kuitert hun medewerking
verleenden. Vanaf de drie meter
plank werden anderhalve salto's,
zweefsprongen, schroefsprongen tot
in de perfectie uitgevoerd. Grote hi
lariteit leverden ook de komische
sprongen op, die de heren De Haas
en Reijnders demonstreerden.
„Bah, zout water".
Inmiddels was Jan Stender met
zijn Robbenzwemstertjes gearri
veerd en nadat Monique van Hou-
welingen en Yvonne Silvius een
bouquet rode en witte anjers de
kleuren van de zwemclub ,,'t Sas"
aan Mary Kok en Leny Denijs had
den overhandigd in verband met
hun succesvol bekroonde poging het
wereldrecord vrije slag op de Engel
se mijl te verbreken, stelde Jan
Stender zijn pupille voor.
De duik in het zilte water bracht
voor de zwemstertjes nog de nodige
verrassing mee. „Ach bah, zout wa
ter", riep Aty Voorbij toen zij van
haar eerste schrik bekomen was, die
overigens niet lang duurde. Onder
liet scherp toeziend oog van Jan
Stender demonstreerden de meisjes
hun trainingsmethoden, waarbij be
gonnen werd met de schoolslag.
„Iedere dag zwemmen de meisjes
zes a zeven kilometer", vertelde Jan
Stender daarbij door de microfoon,
„steeds er voor werken is de prijs
van een wereldkampioenschap". pvi-
ta Kroon liet vervolgens zien hoe
een keerpunt bij schoolslag gemaakt
moet worden en via de rugcrawl be
landde de demonstratie bij" de steeds
meer veld winnende nieuwe stijl, de
vlinderslag. Aty Voorbij kwam hier
bij in haar element wat zij bij een
vriendschappelijk wedstrijdje duide
lijk liet blijken.
Mary Kok toonde nog de dolfijn-
De Engelse vlag wapperde hier Za
terdagmiddag tezamen met de Ne
derlandse boven het Middelburgse
bad, toen daar de stedenzwemontmoe-
ting MiddelburgFolkestone werd ge
houden. Een talrijk publiek omzoom
de het bassinwaarin juist de strijd
op het nummer 3 X 50 >n wisselslag
persoonlijk heren aan de gang is.
(Foto P.Z.C.)
