„Le Vieux Doelen" in Den Haag
heeft eeuwenoude geschiedenis
KLANKBORD
Moeizame luchtcartering op
Nederlands Nieuw-Guinea
VRIJGEZELLEN-CONGRES IN
GREVENBICHT
DINSDAG 2 AUGUSTUS 1955
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VERMAARD HOTEL VERDWENEN
Van Doelhuys tot regeringshotel
(Van onze Haagse redacteur).
Over de ruwe keien van het deftige Haagse Tournooiveld bolderen enige
karossen in de richting van de statige gebouwen, die dit plein aan de zijde
van de Hofvijver afsluiten. Vóór de St. Jorisdoelen en vóór de St. Bastiaans-
doelen houden de koetsiers hun paarden in om het illustere gezelschap de
gelegenheid te geven uit te stappen en zich in de Doelhuysen te begeven.
De ingewijden weten, dat zich onder de talrijke vreemdelingen, die de lan
ge en vermoeiende reis van Rusland naar Holland gemaakt hebben, incog
nito Czaar Peter de Grote van Rusland en zijn gemalin de Czarina bevinden
en dat zij hun intrek zullen nemen in de rijke vertrekken van het Doelhuys,
dat hun enige tijd tot hotel zal dienen.
Dat is een hele eer: voor 's-Gra-
venhage, voor het Schuttersgilde, dat
eigenaar is van het Doelhuys en
voor de Czaar en Czarina.
De St. Jorisdoelen is namelijk geen
echt logement. Het had oorspronke
lijk een geheel andere bestemming,
doch de hoge vorstelijke gasten zul
len er in het jaar 1697 tijdelijk
verblijfplaats mogen kiezen.
Neen, de doelhuysen zijn steeds
streng particulier terrein geweest
voor een selecte groep van Hage
naars. Dat is eigenlijk een lange ge
schiedenis, die wij kort zullen ver
tellen.
Het oudste bewaard gebleven ge
schrift, waarin van het Doelhuys
sprake is, dateert uit 1382, onder de
regering van graaf Willem V van
Beieren. In het huis kwamen de rid
ders van St. Joris samen om er hun
vermaarde gelagen te houden en er
hun schitterende feesten te vieren. De
St. Jorisgezellen waren omstreeks
1290 door graaf Floris V tot een
broederschap bevorderd. Zij oefenden
het boogschieten achter het gilde-
huis vandaar de naam Doelhuys
en zij hielden hun tournooien op het
plein ervoor, dat tegenwoordig nog
altijd Tournooiveld heet.
Rondom het Doelhuys bezat het
gilde een uitgestrekt erf in erfpacht.
aarvan stond Karei de Stoute in
1472 anderhalve morgen in eigendom
af, om er een gebouw op te stichten
ter verpozing van de ridders en om
er te goeder naam en faam bekend
staande gasten te ontvangen. De
graaf bedong, dat het voor hem en
zijn stedehouders steeds open zou
zijn.
GEEN VOORSPOED.
Het nieuwe Doelhuys, dat in de
plaats van het oude gebouw kwam,
heeft geen voorspoed gebracht. Wel
licht is door de heren te veel geëist
en heeft de wijn er diwijls te over
vloedig gevloeid. Het gilde raakte
langzamerhand zelfs in de schulden
en het moest daarom meermalen
stukken grond vervreemden. Het ge
bouw begon te vervallen en het i3
vermoedelijk daarom, dat aan de kas
telein vergunning verleend werd om
bij voorkomende gelegenheden aan
zienlijke reizigers, die er zouden wil
len logeren, enige kamers ter be
schikking te stellen.
Dit was een belangrijk besluit. Het
bepaalde de verdere historie van het
Doelhuys, dat dus reeds eeuwen ge
leden het karakter van een exclusief
hotel kreeg, voornamelijk bestemd
voor de aanzienlijken dezer aarde.
De kastelein maakte van zijn vrij
heid gebruik door in 1697 een bui
tengewoon Russisch gezantschap, be
staande uit 270 personen, onderdak te
verschaffen.
Er hebben legio gasten van ko
ninklijken bloede gelogeerd. De St.
Jorisdoelen diende in 1780 de Zweed
se koning tot residentie.
BALS EN FEESTEN
Nadat de St. Jorisdoelen „loge
ment" geworden was, werden er in
de latere tijd ook concerten gegeven
en hield men er andere bijeenkom
sten. Het werd zelfs vermaard om
zijn prachtige feesten en danspar
tijen.
In de kermisdagen, die in Den Haag
zo befaamd waren, dat buitenlandse
vorsten ervoor overkwamen, was „le
Vieux Doelen" meestal het middel
punt van de feestvreugde der élite.
In 1790 moest men 22 stuivers entrée
betalen een hoog bedrag voor die
jaren en dan was het „tabak ro
ken" nog niet eens toegestaan. Zelfs
Spel (I)In Monte Carlo verscheen
ook ditmaal de dame, die ééns in het
jaar op haar verjaardag haar
echtgenoot vergezelt naar de speel
zaal. Zij kwam overeen met haar
man op 34 duizend francs in te zet
ten, evenveel lentes als haar leven
telde. Manlief was op eigen gelegen
heid aan het opereren maar nader
hand vroeg hij haar of zij iets ge
wonnen had. „Neen", antwoordde ze,
„ik wilde echt eens jonger zijn en
daarom had ik op 29 ingezet
SPEL (II): In Umea, Noord-Zwe
denspeelden hinderen met papieren
vliegtuigendie zij gemaakt hadden
van bankbiljetten. Men heeft voor
een waarde van ongeveer twee dui
zend gulden kunnen redden.
DURE SPEER. Een haai van. onge
veer 1.80 meter, razend geworden
doordat hij getroffen was door de
speer van een visser, heeft deze man
aan de kust van Florida drie km de
zee in gesleept.
De visser verklaarde, dat hij zich
liever vasthield dan dat hij zijn dure
speer zou verliezen. Hij zwom terug
naar zijn boot, nadat de speerpunt
uit de kop van de haai was losge
raakt.
FIJNE MANIEREN. „Fijne manie
ren hebben ze hier" meende de poli
tie in het Beierse plaatsje Fürth,
toen uit een venster het bot van een
karbonade met veel kracht naar bui
ten werd geslingerd. Daarbij werd
een voorbijganger zodanig getroffen,
dat hij in het ziekenhuis verbonden
moest worden.
in 1804 midden in de benarde Franse
tijd, werd er tijdens de kermis in „le
Vieux Doelen" graag feest gevierd.
„Een brïllant orkest gaf in de fraai
geïllumineerde tuin concerten".
In de vorige eeuw verminderde
gaandeweg het aantal leden van de
„illustre confrérie van St. Joris" en
steeds meer moest het gebouw als
logement worden gebruikt. In 1850
besloten de laatst overgebleven rid
ders van St. Joris Otto Graaf van
Bylandt, Baron van Nagell van A'mp-
sen en Baron van der Capellen
tot verkoop van de „Ouden Doelen".
Eigenaar werd de heer J. J. van San
ten, die een jaar tevoren reeds het
belendende pand had aangekocht.
In „le Vieux Doelen" werden eer
tijds de bals gegeven, waar adel en
diplomatie, elkaar in de prachtig ver
sierde salons ontmoetten. Ook leden
van het Hof verschenen er graag.
Voor de bals gebruikte men de grote
zaal, waar eertijds de beroemde
schuttersmaaltijden werden
richt.
f«l!!lllll!lllllllll!lll[!llllllllll!!!lll!lll!ll[lllllllllllll!l!ll!l>llllllll>HII|
Ij Het beroemde historische l§
p hotel „le Vieux Doelen" in Den
Haag werd gisteren gesloten, p
EE In de geschiedenis van dit
p hotel, althans van het gebouw,
waarin het is ondergebracht,
komen de namen voor van Flo-
ris V, Karei de Stoute, Czaar n
H Peter de Grote en koningin
Isabella van Spanje. De groten
fi der aarde hebben er gelogeerd, p
--- Het was na de tweede we-
reldoorlog een tijdlang rege- p
ringshotel. De gasten van de
p Nederlandse regering logeer-
ee den er en er werden regerings- p
p diners gegeven.
lll!lilllllllllllllllfl]illll
Sabena gaat op
Moskou vliegen
De directeur van de Belgische
luchtvaartmaatschappij, Sabena,
Deswarte, heeft Maandag te Braz-
zavilla verklaard dat de Sabena thans
onderhandelingen voert met de Sow-
jet-Unie over het openen van de eer
ste luchtverbinding tussen het Wes
ten en Moskou.
Hij verklaarde tegenover verslag
gevers dat de Sabena besprekingen
is begonnen met een Russische han
delsdelegatie, die thans België be
zoekt. De besprekingen zouden waar
schijnlijk volgende maand in Moskou
worden beëindigd.
Minder belangstelling.
In Grevenbicht is ook dit jaar weer
het „wereld vrijgezellencongres" ge
houden. Er waren 700 inschrijvingen
doch er zijn er slechts 200 gekomen.
In het weekend heeft men zich uit
stekend vermaakt in dit Limburgse
plaatsje met modeshows, dansen en
een causerie van Godfried Bomans.
Maandag was de belangstelling weer
verminderd niettegenstaande de ver
schillende dans- en cabaretattracties
en de folkloristische manifestaties van
het verbranden der vrijgezellenpop-
pen.
De Limburgse letterkundige F. van
Oldenburg Ermke, zelf een verstokt
vrijgezel, sprak Maandag over het
onderwerp: „De vrijgezel en de
vrouw". In deze toespraak peilde
spreker de situatie van de vrijgezel
met vaak geestige en puntige opmer
kingen, maar niettemin met een on
dertoon van ernst. In deze ernstige
beschouwing hield hij aan de vrijge
zellen een spiegel voor van troost, niet
van bemoediging, want de vrijheid om
vrijgezel te blijven vindt volgens
spreker haar oorzaak in allerlei om
standigheden welke met het proble
matieke ideaal van vrijgezellendom
vaak weinig te maken heeft.
Dat de problemen van het vrijgezel-
zijn vaak in overstelpende mate op de
celibatairen instormen, bleek uit de
gedachtenwisseling, welke na afloop
van de inleiding van de spreker met
deze werd gevoerd in een kring van
25.000 op lot 12331
Op lot no. 12331 van de 528ste
Staatsloterij is gisteren een prijs
van 25.000,gevallen.
ernstig gestemde vrijgezellen. De or
ganisator van hét vrijgezellencongres,
de heer G. Greyn en de burgemeester
van Grevenbicht, mr. L. Corten, heb
ben in het verloop van deze dagen
aanleiding gevonden om ook het vol
gend jaar de reeks wereldvrijgezellen-
congressen te Grevenbicht voor te zet
ten.
Hoewel het congres zelf, wat zijn
besprekingen betreft, Maandag is ge
sloten, worden de feestelijkheden,
welke een prettige entourage vormen
voor deze congresdagen, nog vandaag
voortgezet.
Het hotel „Le Vieux Doelen", zoals
men het thans leent. Een modern hotel
in een oud gebouw met een bewogen
geschiedenis.
Achtjarige jongen werd
aangereden en ontvoerd
Met gebroken been in de auto
Een achtjarige Dordtse jongen
heeft Zondagavond een niet alleen
pijnlijk, maar ook angstig avontuur
beleefd. Hy werd aangereden door
een personenauto, bestuurd door de
23-jarige koopman J. van E. uit Dor
drecht, die iets te diep in het glas
had gekeken.
De jongen kwam te vallen en brak
zijn linkerbeen. De chauffeur ge
raakte door dit ongeval kennelijk in
paniek. Hij pakte de jongen op en
legde hem en de fiets in de auto.
Daarna reed hij met grote snelheid
in dc richting van de Moerdijkbrug.
Mensen, die op enige afstand deze
ontvoering hadden gezien, maar haar
niet hadden kunnen verhinderen,
waarschuwden onmiddellijk de po
litie. Deze zette een achtervolging
in met het resultaat dat de wagen
in de Dordtse Biesbosch kon worden
aangehouden. De chauffeur en de
gene die bij hem in de auto zat wer
den gearresteerd. De jongen is naar
het gemeenteziekenhuis gebracht.
Rheuma verrassingsactie.
Het nationaal rheumafonds te Rot
terdam, heeft meegedeeld, dat de be
kendmaking van „het geheim", niet
zal geschieden zoals op de verras-
singscouvertjes staat aangegeven, op
9 Aug., doch een week later, name
lijk op Dinsdag 16 Aug,
Overeenkomst met Roemenië
over vrijlating Fransen
Exportverbod opgeheven
Tussen de Franse en de Roemeense
regering is een overeenkomst bereikt
over de vrijlating van vijf Fransen,
die in Roemenië worden vastgehou
den.
Naar aanleiding hiervan heeft de
Franse regering het verbod op de ex
port van Franse goederen naar Roe
menië opgeheven, aldus wordt in een
communiqué van het Franse ministerie
van buitenlandse zaken medegedeeld.
Tot het verbod was 18 Juni j.l. be
sloten.
„In het verlangen de betrekkingen te
verstevigen, zijn beide regeringen
overeengekomen de culturele uitwis
seling tussen de volksrepubliek Roe
menië en Frankrijk uit te breiden",
aldus het communiqué.
„De Telegraaf" verboden
in Indonesië.
Volgens het in Djakarta verschij
nende blad „Indonesia Raya" heeft
de Indonesische regering met ingang
van 12 Juli j.l. de invoer van de
„De Telegraaf" verboden. Dit be
sluit zou zyn genomen in het belang
van de openbare veiligheid, daar dit
Nederlandse dagblad „er steeds op
uit is de republiek Indonesië in
discrediet te brengen", aldus „Indo
nesia Raya."
Naar P.I.A. meldt kon geen offi
ciële bevestiging van dit bericht in
Djakarta worden verkregen.
De politie meldt, dat 34 personen wor
den vermist na een hevige uitbarsting
van de vulkaan Nilahue, ongeveer 900
km ten Zuiden van Santiago in Chili.
AFBAKENING VAN DE GRENS
In kleurige costuums, die behangen
waren met. rinkelende belletjes, de
monstreerde Maandagavond een
groepje Engelse jongens en meisjes
enkele volksdansen uit hun geboorte
land. De „Rodding Valley Folk Dan
cers" toonden hun bedrevenheid in
stok- en zakdoekdansen, die op de
Grote Markt in Vlissingen werden op
gevoerd. Er waren dansen bij, die uit
de Middeleeuwen stammen en ook de
originele „squaredanc-e", die later in
de Verenigde Staten zo populair is
geworden, stond op hun programma.
Het werd pas echt gezellig, toen vele
Slechts 7 minuten per dag
luchtfoto's maken
„Gemiddeld is het in Nieuw-Guinea dagelijks maar zeven minuten mo
gelijk om luchtfotografie te verrichten ten behoeve van carteringen. Vry-
wel nergens ter wereld zijn de weersomstandigheden voor deze wijze van
cartering zo ongunstig als liier". Dit vertelde ons de adviseur van het
ministerie van overzeese rijksdelen voor carteringsaangelegenheden, de
heer C. A. J. von Freitag Drabbe, die op het ogenblik reeds enkele dagen
in Hollandia vertoeft, „Dit duidt er wel op", zo zei hij, „dat het geen geringe
opgave is de grote meervlakte binnen het tijdsbestek van een half jaar,
zoals we ons hebben voorgesteld, in kaart te brengen".
De Aero-carto van de K.L.M. heeft
een opdracht gekregen van de rege
ring om verschillende gebieden van
Nieuw-Guinea te fotograferen, geza
menlijk met 'n oppervlakte van onge
veer driemaal Nederland. Voor over
leg vertoeft in Hollandia de directeur
van Aero-Carto, de heer Th. J de
Bruyn.
Het is onder meer de taak van de
heer Drabbe contact te houden met
de bemanning van de K.L.M.-dakota,
die speciaal voor deze luchtfotografie
is uitgerust. Van geheel Westelijk
Nieuw-Guinea is een „cover" aanwe
zig aan luchtfoto's, maar de grote
meervlakte ontbreekt daarin. Dit ge
bied gaat men nu eveneens op de ge
voelige plaat vastleggen.
De bemanning van de Dakota heeft
al een andere opdracht achter de rug,
namelijk de luchtfotografie van het
Koembe-areaal, waar het gouverne
ment een proefpolder voor mechani
sche rijstbouw aanlegt. De foto's wer
den verticaal met het modernste ma
teriaal genomen: grote camera's van
een Zwitserse fabriek, die opnamen
kunnen produceren van zulk een
voortreffelijk gehalte, dat zij tot
praetisch iedere gewenste schaal kun
nen worden vergroot. Deze foto's wor
den naar Nederland opgezonden om
te worden ontwikkeld.
Aan de foto's kunnen verschillende
gegevens worden ontleend over be
groeiing, vochtigheid en wat dies meer
zij, terwijl zij ook stereoscopisch lees
baar zijn. Bovendien lenen de foto's
zich uitstekend om zeer nauwkeurige
kaarten op iedere gewenste schaal
samen te stellen.
De grens.
Los van deze cartering van de
grote meervlakte speelt nog een pro
bleem. waarover men zich op het
ogenblik beraadt een rol, namelijk de
grensbepaling tussen O, en Westelijk
Nieuw-Guinea, waaromtrent nog be
sprekingen worden gevoerd met
Australische autoriteiten. Er is een
voorstel ter tafel gebracht, om een
20 km brede strook over deze denk
beeldige grens de 141ste lengte
graad te leggen, van Noord naar
Zuid, en vooraf daarin een aantal
punten te markeren. Deze punten zul
len vliegers o.m. aanwijzing kunnen.
jongens en meisjes uit het talrijke pu
bliek min of meer vrijwillig in de
kring loerden opgenomen en op de
vrolijke tonen van een accordeon de
ingewikkeldste dansfiguren uitvoer
den.
Het groepje maakt een rondreis
door Nederland, die veertien dagen
zal duren en waarbij in een gechar
terde bus meer dan duizend kilometer
zal worden afgelegd. Overal zullen zij
optreden, deze jongens en meisjes uit
de voorsteden van Londenin de
grootste steden en in de kleinste
dorpen.
geven, waar zij zich ongeveer bevin
den.
Als dit zijn beslag krijgt, zullen de
ze punten door een gezamenlijke, Ne
derlands-Australische ploeg worden
gemeten, om de juiste geografische
ligging te vinden. Met andere woor
den: de 141ste lengtegraad wordt in
het terrein bepaald. Men neemt aan,
dat met deze werkzaamheden een
jaar gemoeid is.
Gr ondv erkenning.
Een ander punt, waarop de heer
Von Freitag Drabbe zrjn aandacht
richt, is de cartering door de Neder
landse cartografische dienst, waar
mee waarschijnlijk begin '57 in Nw-
Guinea zal worden begonnen. Een af
deling van deze dienst zal dan in het
terrein verkenningen moeten doen en
op de grond dus de nieuwe kaart, die
aan de hand van luchtfoto's is ver
vaardigd, moeten verifiëren. De af
werking van deze luchtopnamen ge
schiedt bij de topografische dienst te
Delft.
De aanvullingen, die eventueel op
de terreinverkenningen worden aan
gebracht bijvoorbeeld bospaden die
door het dichte geboomte uit de lucht
niet kunnen worden geconstateerd
worden te zijner tijd naar Delft opge
zonden. Zo verkrijg men een grote
kaart van 1 25.000 en 1 50.000, die
heel geleidelijk van Nieuw-Guinea zal
verschijnen. Hierbij zij vermeld, dat
eerst foto's zullen worden genomen
van bepaalde projecten of objecten,
die in enige vorm van uitvoering zijn,
waarna stelselmatig kaarten op déze
schaal kunnen worden vervaardigd.
Bij de Nederlandse topografische
dienst, zo deelt onze zegsman tenslot
te mede, heeft men het voornemen
uit het bestaande kaartenmateriaal
plus wat er nog komt, een kaart van
geheel Nieuw-Guinea te vervaardigen
van een schaal van 1 op 100.000. Als
de foto's, die voor deze aanvulling
noodzakelijk zijn, volgens schema
kunnen worden gemaakt, kan de gro
te kaart op 1 September van het vol
gende jaar vei'schijnen. Dan zal men
een kaart rijk zyn, die dit kolossale
gebied van 13 maal Nederland be
strijken zal en in de plaats kan wor
den gesteld van de huidige, mogelijk
ook onjuiste exemplaren op kleinere
schaal.
„Zeeslag" in Straat
van Formosa.
Kanonneerboten van de nationa-
listisch-Chinese marine hebben Maan
dag twee kleine communistische ka
nonneerboten zwaar beschadigd in 'n
„zeeslag" met een „grote" commu
nistische vloot in de straat van For
mosa, aldus heeft het nationalisti
sche ministerie van defensie bekend
gemaakt. De zeeslag duurde onge
veer een half uur.
Het Wereldgebeuren
Congo: Kostbaar
bezit
Lebensraum...", brulde Hitler in
de dagen vóór de eerste we
reldoorlog. De Duitse aan
spraak op koloniën was hem maar
al te bekend uit de tijd van Keizer
Wilhelm en krachtens het recept
van Göbbels, dat herhaling een ze
ker effect heeft, schreeuwde ook de
Führer van alle Germanen van Lrjd
tot tijd om dit bezit. Doch evenmin
als dit Mussolini geenverzame
laar van woestynen geholpen
heeft, mocht het de Duitsers baten.
Maar men wrijft zich toch wel
even de ogen uit by het lezen
van de onthullingen van L. S.
Amery, die in de tweede wereldoor
log Brits minister van India en Bir
ma was. In het derde deel van zijn
biografie „Mijn politieke leven" ver
telt de auteur, dat premier Neville
Chamberlain in 1937—1938 het denk
beeld koesterde Hitier tevreden te
stellen door hem Afrikaanse gebie
den van België en Portugal aan te
bieden.
Chamberlain stelde Frankrijk van
dit voornemen op de hoogte maar...
België en Portugal niet.
Zóver was de politiek in de geest
van Mtinchen al gevorderd, dat de
,,umbrella-man" tezamen met de
Franse premier Chautemps en diens
minister van buitenlandse zaken
Delbos met de Duitsers over een re
geling wilde onderhandelen.
Hitier moest beloven geen oorlog
met Engeland te voeren en Engeland
zou van zyn kant de Duitsers de vrije
hand in Centraal Europa laten. Om
een regeling in Europa nóg aantrek
kelijker te maken wilde men Duits
land Togoland, Kameroen en Tan-
ganjika aanbieden. Kwamen er be
zwaren van Zuid-Afrika dan zouden
stukken van Belgisch Congo en Por
tugees Angola worden „weggege
ven".
Wat deze landen daarvan zouden
zeggen of wat er zou gebeuren als
Hitier de overeenkomst van zijn kant
schond, nadat hij zijn koloniën had
gekregen, werd blijkbaar niet over
wogen.
Intussen hebben de Duitsers ook
wel wat geleerd, als men ten
minste hun officiële woordvoer
ders mag geloven. Volgens dr. Ger-
stenmaier, president van de West-
duitse Bondsdag, die thans met een
groep Duitsers in de Congo o.a. aan
het jachtvermaak deelneemt, hebben
zyn landgenoten geen belangstelling
meer voor koloniën. Algemeen is
men. volgens Gerstenmaier, van ge
voelen dat Duitsland zijn koloniën
voorgoed verloren heeft. Bepaald
rouwig behoeft men er niet om te
zyn, zo vond de president van het
Westduitse parlement, wanneer men
ziet naar de moeilijkheden, waarme
de de z.g. koloniale mogendheden te
kampen hebben. Duitsland vecht
voor zijn bestaan, aldus dr. Gersten
maier, en het heeft geen lust om zich
extra zorgen op de hals te halen.
Met nadruk ontkende deze auto
riteit ook, dat de geruchten over
hernieuwde Duitse eisen en een mo
gelijke herverdeling van Afrika ook
maar een schyn van waarheid be
vatten.
Iets anders is natuurlijk: de afzet,
van koloniale consumptiegoede
ren. De mogelijkheid bestaat, dat
Duitsland zou kunnen medewerken
aan een verdere ontsluiting van de
Congo door op grote schaal produc
ten als koffie en katoen af te nemen.
Maar hierover sprak Gerstenmaier
geen oordeel uit.
En intussen zit men in de belang
hebbende Belgische kringen met
wantrouwen in het hart tegenover
Amerikaanse plannen tot investe
ring. Men is niet tevreden over mi
nister Buisseret en zijn besprekin
gen met leden van de F.A.O.-missie
en de aanbevelingen van de groep
Amerikaanse industriëlen, die een
studiereis door de Congo maakte.
Blijkbaar heeft de minister het ini
tiatief tot deze Amerikaanse acti
viteit genomen. Het middel om aldus
méér geld te krijgen schijnt bepaal
de groepen van Belgen evenwel erger
dan de kwaal.
Voorts zijn zij ongerust over het
grootscheepse plan om in de Congo
een electrische centrale van 20 rml-
lioen kw te bouwen welke even
veel stroom kan leveren als West-
Europa als geheel in 1952 verbruik
te. en de instelling van een offi
ciéél bestuurslichaam voor de Congo,
dat wel zeer verstrekkende bevoegd
heden zou krijgen. Al met al kan de
souvereiniteit van België in dit ge
bied op de duur wel eens lelijk in het
nauw gebracht worden. Stanley
de beroemde een veelbestreden ont
dekkingsreiziger, die België aan de
Congo geholpen heeft door zijn on
derhandelingen met het Belgische
Koningshuis en de industriëlen van
die dagen had wel gelijk: de Con
go is een kostbaar bezit...
Gerstenmaier: KoloniënJ
Al zorgen genoeg
