KA PP EN DE WEEKMAKERS
Lezen, schrijven en rekenen...
C
HET ZONDERLINGE GEDRAG VAN
OP VIS „JAGENDE" KWALLEN
0
Boeken voor hef onderwijs
Blijf meester
VenhcJk.
DONDERDAG 14 JULI 1955.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
19
ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL
Schone lichte vormen tegen een
donkere achtergrond
Waar nog: niet lang geleden de wateren van Braakman en Schelde sa
menvloeiden, trok iets in het water onze aandacht. Daar dobberde heen en
weer langs de voet van de beschoeiing, in de beweging belemmerd door de
wiegelende toppen van de wieren een rij kwallen, bleek en zonder veel vorm
Er zijn er een massa, gemiddeld niet verder dan een meter van elkaar
langs het lange dijkstuk. Maar het oninteressante verandert in een hoogst
interessant geval, wanneer we aan het eind van de dijk bij de uitwaterings
sluis van de polder aankomen.
Daar is het water vrij van wieren,
rustig, tegen wind beschermd door de
hoge muren, helder als glas, vlak als
een spiegel. Enkele kwallen, één blau
we en een aantal grote kompaskwal
len hebben daar een viswater gevon
den, waar ze niet tegen wil en dank
worden voortgestuwd door de stroom
en geheel zijn aangewezen op de eigen
voortbewegingsorganen. Voor ons is
dit plekje een geweldig aquarium met
heel donkere achtergrond, waarboven
de kwallen uiterst scherp afgetekend
zich voortbewegen.
Men mag wel zeggen, waar ze hun
fraaiste capriolen vertonen. Hier er
varen wij, dat kwallen meer kunnen,
dan men meestal ziet en meer zelfs
dan men vermoedt. Zeker, we wisten
door BAREND ZWERFMANS.
heel goed, dat ze zich voortbewegen
met een zwembeweging van de gelob
de wanden van hun doorzichtig li
chaam, zodat ze als een kikker voor
uitschieten, alleen wat langzamer. We
wisten, dat ze kunnen voortdrijven,
alsof ze dood zijn, om dan plotseling
weer tot leven te komen. We wisten,
dat ze aan hun onderzijde bossen van
lange draden hebben, die als men er
mee in aanraking komt, in zeer fijne
partikels hun netelgif wegslingeren
via een zich omstulpend zakje. Dat ze
daarmee kleine diertjes vangen en dat
ze de draden door intrekken naar hun
„mond" moeten brengen om de prooi
te kunnen consumeren. Maar we had
den nooit zelf gezien, dat ze deze lan
ge draden in massa naar believen
hoog kunnen optrekken tussen de
bloemkoolachtige franje onder het
lichaam. Dat was hier nu duidelijk
waar te nemen. Niet, dat men de dun
ne draden eensklaps zag verdwijnen,
maar een kwal, die zoeven nog een
lange baard van draden achter zich
sleepte, lag nu rustig, zonder dat een
enkele draad zichtbaar was gebleven.
Vergissing uitgesloten, omdat de die
ren stuk voor stuk te kennen waren
aan kleur en grootte.
Een ander verschijnsel. Ze konden
zich „dood" houden op een zeer bij
zondere manier. Ze lieten zich zij
waarts zakken en zetten hun lobben-
rand op als een kraag, zo hoog, dat
ze de beker-vorm aannamen, het hoog
ste deel van hun rug werd nu de diep
ste plek van de kom. Eén hing zelfs
zo, met de rug naar beneden. Echt
dood. We zochten een klein steentje
en mikten, dat zo, dat het langzaam
midden in de bovenzwevende bloem
kool terecht kwam. De kwal werd nu
iets te zwaar en begon te zinken. Dat
wekte reacties en zo zagen we het
steentje vallen door het schokje,
waarmee de kwal omhoog kwam,
hierna ging ze zich gewoon klokvor-
mig gekromd en zich weer ontspan
nend verplaatsen. Het was dus inder
daad een volkomen bewegingsloosheid
in een zeer interessante vorm.
Het is ongelooflijk, hoe mooi de be
wegingen verlopen. Niet voor niets
noemt men vele vertegenwoordigers
van de groep, waartoe de kwallen be
horen ,.Dloem"dieren, levende (hoewel
verraderlijke) bloemen, die we hier
inderdaad als in een tuintje verza
meld zien. Diei-en, men kan er op tu
ren zolang men wil, maar men kan
zich onmogelijk voorstellen, hoe in
(Advertentie)
'n Mens heeft eigenlijk geen
leven met dat
brandend maagzuur...
Maar Rennies brengen uitkomst 1
Zo lang 't niet opkwam, was de drei
ging er toch en zo was er dan, zelfs
zonder enige aanwijzing, van eten al
geen sprake meer. Maar komt 't
eenmaal zo ver, dan is ook de meest
snerpende zuurbrand (U kent dat)
met een of twee Rennies bezworen.
Die doven het vuur en stillen de pijn.
Radicaal! 'n Heerlijk veilig gevoel
zo'n paar Rennies op zak bij voor
baat. Altijd bij de hand en als de
nood aan de man komt, onmiddellijk
baatWaarom zou IJ ze niet bij U
steken
dergelijke gelei-achtige vormen, bijna
voor 100 water, nog enige dierlijke
levensorganisatie kan worden gevon
den. En juist bij deze dieren vinden
wij de ongelooflijk schone vormen van
compositie en symmetrie, die we el
ders zo weinig aantreffen.
Werkelijk op het moment bij het
sluisje schoven bloemen, vogels en
vissen naar de achtergrond bij ons
kleurig en levendig reuzenaquarium
daar in het hoekje van de Braakman
baai.
Nieuwe guldenslening van
Compagnie des wagons-lits.
Een nieuwe Belgische guldensle
ning is Dinsdag aangekondigd door de
Amsterdamsche Bank en de Neder-
landsche Handelmaatschappij. Het be
treft de uitgifte van 10 millioen 4
procent 18-jarige obligatiën tegen
98procent ten laste van de Com
pagnie Internationale des Wagons-
Lits et des Grands Express Europeens
S.A. te Brussel. Deze heeft een maat
schappelijk, geheel geplaatst en vol
gestort kapitaal van 644 millioen Bel
gische francs. De inschrijving is op
Dinsdag 19 Juli a.s., de storting op
Dinsdag 9 Augustus. De officiële no
tering der obligatiën ter beurze van
Amsterdam wordt aangevraagd.
De onderhavige lening zal het de
Maatschappij mogelijk maken het
hoofd te bieden aan de taken waar
voor haar kas zich gesteld ziet: mo
dernisering en vermemving van het
wagenpark, verbetering van de in
stallaties enz. Het verkeer der afge
lopen maanden van 1955 was hoger
dan van de 2 laatste boekjaren. De
vooruitzichten voor 1955 noemt het
prospectus bevredigend.
LEZEN, SCHRIJVEN EN BE- Lezen, -schrijven en rekenen
KENEN achtervolgen leder mens ACHTERVOLGEN IEDER MENS
vanaf zijn prille jeugd tot &an vanaf zijn. prille Jeugd tot aan
zijn laatste dag. Gelukkig zijn er zijn laatste dag. Gelukkig zijn er
middelen gevonden die lézen, middelen gevonden die lezen,
schrijven en rekenen tot eemdnaar scbjiivan en rekenen, tot een waar
genoegen maken. Le;
rekenen achtervolj
VANAF ZLJN pril
aan zijn laatste d<
er mldddlen gevoi
schrijven en rel -
waar genoegen
rekenen acbtei
vanaf zijn prille
TOT AAN ZIJ?
Gelukkig
den die lezen, scl
nen töt eea waai
Lezen, schrijven
achtervolgen leder
zijn prille Jeugd tof
laatste dag. GELUKKIG
MIDDELEN GEVONDE1
achrijven en
aken. Lezen, schrijven en
Vervolgen leder mens
PRILLE JEUGD
Èatste dag Gelukkig
jgvonden die lezen,
rot een waar ge-
Lezen. schrijven
;en leder mens
zijn prille?jeugd
.TSTE DAG.
ddelen gevonden
hryven en reke-
renoegen maken,
eD rekenen.
Teder mens vanaf
eugd tot aan zijn
elukkig ZIJN ER
gevonden DIE LEZEN,
rekenen tot SCHRIJVEN EN REKENEN
een waar genoegen makemLezen, TOT EEN WAAR GENOEGEN
schrijven en rekenen achtervolgen MAKEN. Lezen, schrijven en
leder nlens vanaf zijn. prille. Jeugd rekenen achtervolgen teder mens
Met ingang van 26 Juli
a.s. zal in Amerika door de
posterijen worden verkocht,
de hier afgebeelde speciale
postzegel met een waarde j
van drie dollarcent, welke
getoijd is aan de idee „Ato
men voor de Vrede". Van de
postzegel, welke in blauw
is uitgevoerd zullen 120 mil
lioen exemplaren in vellen
van 50 worden gedrukt. Dc
centrale figuur op de zegel
is een samenstel van twee
bollen, tcelke elk een helft
van de wereld tonen, daar- j
omheen lopen de zo bekend
geworden ellipsen, die als
zichtbaar gemaakte loopba
nen van atomen over de ge
hele wereld symbolisch zijn
geworden voor atoom-ener
gie.
3* UNITED STATES POSTAGE 3?
Bij J. B. Wolters' Uitgevers Maat
schappij verschenen:
„Papieren wereld", een opstelcur
sus voor de klassen I en II van het
voortgezet onderwijs, door H. J.
Scheepens en M. B. Teipe. De illu
straties zijn van J. van Ingen.
H. de Lange stelde een eenvoudige
Franse vocabulaire „Spreek Frans"
samen, ten dienste van net onderwijs
op U.L.O.-scholen. Het is een voorlo
per op „Francia Vocabulaire".
In de serie „Moderne Onderwijs
systemen" verscheen deel 2, waarin
W. C. P. Dol en J. E. Kok een uit
eenzetting geven over het onderwijs
aan de Montessori-scholen.
Een „Elementaire Inleiding tot de
Physische Scheikunde" I werd sa
mengesteld door dr. A. J. Verburgh
en ir. R. H. Dewald. Het is bestemd
voor de beginnende chemici, die zich
een inzicht willen verschaffen in de
moderne physisch chemische meet-
en rekenmethoden van do bedrijfs-
chemie.
..Modern Leerboek voor het Boek
houden',', deel IH, door C. L. Nieuw-
stad, geeft tezamen mét de reeds
eerder verschenen delen de volledige
leerstof boekhouden voor H.B.S.-A.
„Gereedschapsleer", deel H, van J.
Smit is bestemd voor leerlingen ln
de metaalbewerking. Er is een spe
ciale plaats in ingeruimd voor de
lasgereedschappen.
..Schriftelijke opgaven van de
Examens Middelbaar Onderwijs"
voor de akten Nederlandse taal en
letterkunde (KVII) A en B, geschie
denis (KVHI) en aardrijkskunde
(KIX) en voor het getuigschrift han
delsbrief wisseling in de Nederlandse
taal 19471953 bevat waardevolle
oefenstof voor aanstaande exami-
nanten. Zij werden verzameld door
dr. W. van den Ent.
L Kolenbrander en E. van den
Hoeven stelden samen „Het monde
linge Examen". Zij behandelden daar-
de handelskennis, bedrijfsleer,
rechts- en wetskennis.
Dr L. N. H. Bunt schreef voor het
Gymnasium A een leerboek over de
geschiedenis van de wiskunde. Met
een bijbehorend verslag over proefne
mingen geven beide werken een een
voudig, begrijpelijk overzicht van de
wiskunde-historie vanaf de Egypti
sche ontdekkingen.
Eveneens kwam uit voor de Duitse
lessen een uitgave van Der letzte
Sommer van Ricarda Huch, een der
bekendste dichteressen uit deze eeuw.
Het verhaal is in briefvorm geschre
ven en door W. K. Postma en J. U.
Terpstra van een verklarende woor
denlijst voorzien.
Voor inrichtingen voor algemeen
vormend onderwijs en voor de oplei
ding tot kleuterleidster schreven J.
de Jonge en J. Koopman een ruim ge-
illustreerd leerboek voor biologie.
Voor handelsavondscholen is het
leerboek Engels van L. M. van der
Bijl en J. Nagelsmit een zeer geschik
te leidraad.
B. Swanenburg.
„HET GROTE DIERENBOEK"
2e druk.
N.V. W. J. Thieme en Cie,
Zutphen.
Naar het voorwoord vermeldt: een
boek voor kinderen van 711 jaar.
Het is in veertig hoofdstukken ver
deeld en bevat ook precies veertig
grote gekleurde platen. Daarbij ko
men dan nog een aantal werkelijk
fraai ~etekende schetsen uit het in
tieme leven van de dieren. Als boek
voor kinderen mag het daarmee reeds
alleszins geslaagd heten. Wanneer we
daar nog bij kunnen voegen, dat de
hoofdstukken heel geschikt zijn om
als voorleesverhaaltje te dienen, ter
wijl de stof geen aanleiding geeft tot
terechtwijzigingen aangaande on
juistheden, begrijpt men, ent dit boek
een uitstekend middel kan zijn om bij
de kinderen belangstelling voor de
dierenwereld op te wekken. Gaarne
aanbevolen. Z.
By Leopold, Den Haag kwam uit:
„Kleine Escapade" van Steffi Leh
man. Dit verhaal werd geschreven
door een vrouw, die er een poosje tus-
senuitgaat, omdat zij de gevaren ziet,
waaraan de liefde blootstaat, indien
alles als vanzelfsprekend en gewoon
wordt aanvaard. Als enige passagiere
temidden van een paar dozijn stoere
zeelieden reist zij op een vrachtbootje
langs de kusten van de Middellandse
zee. Zij houdt haar man op de hoogte
en vertelt hem van vreemde landen en
mensen. Het boekje schildert de kunst
van het reizen: vertrekken om terug
te kunnen komen. Het oorspronkelijke
werkje: „Heimkehr der Herzens"
werd vertaald door M. H. Szekely-Lu-
lofs en C. M. Szekely.
over Uw zenuwen. Neem
Miinhardt's Zenuwtabletten
52 „Migam knalzak el bom!"
grauwde Bar el Knor, Dit
bleken uiterst duistere be
dreigingen te zijn, want te
gelijkertijd schoot hij zijn
^weer op Kappie en de
Maat leeg. Maar in zijn op
winding mikte hij niet zo
goed zodat hij niet kon ver
hinderen, dat de rennende
schietschijven ongedeerd in
de bol verdwenen. Vlug
laadde hij zyn geweer om
de grengo's opnieuw te
tracteren, wanneer -zij zich
naar bulten zouden wagen.
Maar zij verschenen niet
meer. Het luik van de bol
schoof dicht en eensklaps
stak er een wervelwind op,
die de hoofdman deed rond
tollen als een blad in de
herfst. De storm voerde de
boï met zich meeen dat
was het einde van het korte
maar hevige bezoek aan het
ö'örp van Bar el Knor.
In de bol keek Kappie op
lettend naar het televisie
scherm, waarop professor
Arnoldus hem aanwijzingen gaf.
„Nu de tweede hefboom drie streepjes terug voor
griende de Maat, maar niemand
CHOCOLADE...
Voor boekhouden schreef C. L.
Nieuwstad een leerboek waarin zowel
aan de theorie als aan de opgaven
grote zorg is besteed.
Tenslotte stelden B. Schuil en D. L.
Daalder een oefenboekje samen onder
de titel „De notenkraker", waarin bij
zondere aandacht aan het zuivere
schrijven en ontleden van zinnen
wordt besteed.
BOS- EN WEIDEVOGELS
Uitg.: W. J. Thieme en Cie,
Zutphen.
Deze uitgave omvat een plaat ten
dienste van het onderwijs en de daar
bij behorende handleiding, geschreven
door dr. M. A. Ysseling.
De plaats is byzonder fraai van
indeling en de 30 daarop afgebeelde
vogels, die men in bos en weide kan
aantreffen, onderscheiden zich van
andere bestaande afbeeldingen door
hun levendige kleuren, juiste hou
dingen en behoorlyke verantwoording
van details, die een herkenning in de
natuur vergemakkelijken.
O.i. mag deze plaat in geen enkele
onderwijsinrichting ontbreken, daar
de bewijzen zijn geleverd, dat ze bij
oud en jong sterk de belangstelling
trekt. De handleiding geeft van elk
der vogels een korte pittige beschrij
ving. Z.
DIEREN KIJKEN ONS AAN.*
Paul Eipper.
H. P. Leopolds, Uitg.-My,
Den Haag.
In deze vertaling uit het Duits van
Walter Yzerdraat biedt Leopold ons
een serie indrukken van een dieren
vriend, die met eindeloos geduld die
ren in gevangenschap observeert en
tracht te begrijpen.
Een groot aantal fraaie foto 8
stelt ons in staat ons de dieren
voor te stellen, waarmee de schrijve!
spreekt, speelt, die hij verzorgt er
voor wier rechten hij 'elkens in d«
bres springt. Voor dierenvrienden een
boek, dat hen gespannen bezig zal
houden en dat een indruk achterlaat.
Wij ontvingen van J. B.
Wolters, Groningen-Bata-
via: De Nieuwe Kweek
school. Redactie drs. D.
Fokkema en Jr. v. d.
Meuten.
Dl. I Taalkennis.
Dl. II Taalbeheersing I.
Dl. m Kinderpsychologie en Op
voedkundige psychologie.
Dl. TV Het afwijkende kind.
Dl. V Algemene Didactiek.
Dl. VI Bijzondere Didactiek (le
lj. Lag. School).
Deze reeks bedoelt een geheel
nieuwe oriëntatie te geven op het
gebied van de opleiding voor de stu
die van onderwijzer.
Elementaire Inleiding tot de Phy
sische Scheikunde.
Dl. I. Dr. A. J. Verburgh en dr.
ir. W. L. Ghijsen.
Dl. EE. Dr. A. J. Verburgh en ir.
R. H. Dewald.
Kloeke ruim geïllustreerde delen
met een uitgebreide samenvatting
van de belangrijkste zaken op het
gebied van de Moderne Scheikunde.
Ze zijn geschreven ten dienste van
technici, biologen en middelbaar
chemische krachten, die zich bij hun
taak met beperkt bestek grondig
wensen te oriënteren.
FEUILLETON
Neen, ze had Dorinda niet moeten
laten gaan. Samen hadden ze een he
leboel kunnen doen. Daar waren im
mers al die modellen voor de nieuwe
gordijnen en kleden van de salon; die
hadden ze kunnen bekijken en dat
zou een groot deel van de morgen in
beslag hebben genomen. Na de lunch
had Dorinda haar kunnen voorlezen
en tegen thee-tijd had zij, mrs. Oak
ley, op dc komst van haar man kun
nen wachten. Terwijl ze nu zat met
een hele lego dag zonder enige „aan
spraak". Juf was er niet bijzonder op
gesteld, dat zij in de kinderkamer
kwam. O, Juf was beleefd genoeg,
maar zij en Marty gaven haar altijd
het gevoel, dat zij iets had verstoord.
Ze voelde, dat beiden als 't ware op
gelucht tot dat „iets" terugkeerden
nog vóór zij de kamer had verlaten.
Als het nieuwe kamermeisje een an
der karakter had gehad, zou de mor
gen nog wel gemakkelijk zijn voorbij
gegaan. Immers, mrs. Oakley had
een massa kleren en het zou interes
sant zijn geweest, er met „Hooper"
over te spreken. Jammer echter, dat
„Hooper" geen zin had in zulk een
gesprek. Ze wist wat ze doen moest
en hoe ze het zou doen, maar verdel
ging ze niet. Ze zei: „ja, mevrouw"
en „neen mevrouw" en als ze meer
moest zeggen, deed ze het zo kort
door PATRICIA WENTWORTH
mogelijk.
Nu Dorinda er niet was, moest
„Hooper" de telefoon aannemen, toen
vóór de lunch werd gebeld.
„Mr. Porlock, mevrouw".
„Vraag hem wat hij wenst. Hoo
per. Hij weet, dat ik niet aan de tele
foon kom".
Na een pauze keerde „Hooper"
haar houten gezicht opnieuw naar
haar toe.
„Hij wil per se U spreken, me
vrouween belangryke boodschap'
voor mr. Oakley. Hij zegt, dat hij om
twee uur hier zal zijn".
„Maar ik moet rusten. Ik sliep niet
best vannacht", sprak mrs. Oaldey
enigszins gejaagd. Zeg hemzeg
hem (lat mr. Oakley om halfvijf
hier kan zijn".
„Hooper" hing de telefoon weer op.
„Mr. Porlock heeft afgebeld, me
vrouw".
Precies om twee uur belde Gregory
Porlock aan de voordeur van Mijl
HouseDe bel mocht gerust luid
hebben geklonken. Hij kon ze duide
lijk horen en daarna de voetstappen
vernemen van de butler, die hem bin
nenliet.
Het bleek, dat mrs Oakley hem in
haar eigen zitkamer zou ontvangen.
De butler bracht hem over een mas
sieve trap en een portaal, waar een
kabinet lelijk Chinees porselein ver
toonde, naar een gang, aan het einde
waarvan zijn geleider een deur open
de en aankondigde: „Mr Gregory
Porlock".
Toen mrs Oakley opkeek van het
boek, waarin ze had zitten lezen, zag
ze een man in een bruin buitenpak.
Hij hield een zakdoek voor zijn ge
zicht, een bruinzijden zakdoek met
een groen-en-geel patroontje erop.
Toen de deur achter hem gesloten
was, liet hij de hand met de zakdoek
zakken enzag ze, dat het Glen
was. Deze ontdekking beangstigde
haar zo, dat haar mond, wijd geopend
als om te schreeuwen, toch geen en
kel geluid doorliet. De adem stokte in
haar keel. Zij zat hem maar aan te
staren, terwijl haar ogen zich ver
wijdden en haar mond op een bleke
langwerpige O leek.
Gregory Porlock stopte zijn zak
doek weg en prees heimelijk zichzelf
gelukkig. Ze had kunnen roepen voor
de butler buiten gehoorwijdte was.
Die kans had hij, Gregory, op de koop
toe moeten nemen.
Hij ging aan het andere einde van
de divan zitten, nam zijn hand uit de
zak en zei op aangename conversa
tietoon:
„Zo, Linnet, ik dacht wel, dat jij
het zijn zou, maar ik wilde zekerheid
hebben. Als je Zaterdag met Martin
was komen dineren en we zouden dan
een groot herkenningstoneel in ieders
byzyn hebben gehad, zou dat een on
mogelijke toestand hebben gescha
pen".
Toen zij hem als gehypnotiseerd vol
afschuw bleef aanstaren, greep hij
haar hand en sprak vriendelijk:
„Beste kind, kom tot jezelf. Ik zal
je niet opeten
Misschien was het zijn warme,
mannelijke handdruk of waren het
ook de kleine flikkeringen in zijn
donkere ogen, misschien waren het
ook de herinneringen, die ze wekten.
Haar tot nu toe starende blik werd
onvast: het leek of zij naar adem
snakte toen ze uitriep:
„Ik dacht, dat je dood waso,
Glen!"
Gregory Porlock knikte.
„Ik zie er toch niet als een dode
uit en voel me ook niet zo".
Hy hield nu haar beitje handen vast
en kon ze voelen trillen en schokken
als twee vreesachtige wezentjes! Ze
stevig beet houdend, zei hij toen:
„Kom, meid, wordt wakker! Er is
niets om je overstuur te maken. Ik
wil je geen kwaad doen, noch het
verleden weer opgraven. Alles gaat
me goed genoeg zoals het gaat. Je
zou geen spoor van me gezien heb
ben als Martin en ik geen zaken had
den te doen. Ik wist dus. dat we elk
aar wel zouden ontmoeten en vond
het beter, dit onder vier ogen te be
handelen".
Zelfs het meest zachtaardige schep
sel zal vechten als het voelt, dat allés
op het spel staat. Linnet Oakley
maakte met een plotselinge ruk haar
handen vry.
„Waarom ging je weg en liet me
in de waan, dat je dood was?"
„M'n lieve kind, wat een vraag!
Ik nam eenvoudig de kans waar. We
waren juist helemaal aan lager wal
immers. Een van de meest onaange
name dingen van een nogal veelbe
wogen leven! Met zo voort te gaan,
zouden we niets gewonnen hebben".
„Maar je dacht er niet aan, wat
met mij zou gebeuren".
Gregory Porlock lachte.
„Integendeel, beste kind. Ik was er
zeker van, dat mijn Linnet een nieuw
nestje zou vinden. En dat deed zij
een veel beter, steviger, vaster nest.
Hoe luidt het liedje ook
„Zij is een mooi, mooi vogeltje.
In een mooie vergulde kooi".
Hij lachte.
„O, stel je niet zo aan. Ik weet.
dat het hard voor je is, maar het
gaat niet alles zoals wy willen. Prent
dat in je hoofd en houd het vast. Ze
ven jaar geleden was je zeven jaar
jonger dan je nu bent en ongeveer
tien jaar knapper. Toen ik verdween
en jij heel gevoelig aannam, dat ik
wel dood zou zijn, was je al heel ze
ker van het nieuwe nest, waarover ik
sprak. Als je nu zo onnozel doet en
je tegenwoordige heel comfortabele
positie verloochent, weet ik niet wat
er van je moet worden. Kijk niet zo
angstig, er is geen enkele reden,
waarom je niet op de ingeslagen weg
zou voortgaan. Je hebt Martin zeker
verteld, dat je weduwe was?"
Ze begon te schreien en snikte:
„Ik dacht het heus, ik dacht, dat je
dood was".
De dansende ogen lachten in de
hare.
„Ik vrees, dat die onmenseljjke
rechtbanken in dit land een certifi
caat van overlijden verlangen. Na
tuurlijk hoopte je, dat ik aood was,
omdat het zo uitstekend paste by je
huwelijk met Martin. Maar hier was
de wens de vader van de gedachte
en ik denk zo, dat een rechtbank
daar geen genoegen mee zou nemen.
Laat eens zien, hoe lang heb je ge
hoopt, dat ik gestorven was voordat
je met Martin trouwde? Zes maan
den? O, negen? Wel, ik had ook niet
venvacht, langer betreurd te worden.
Maar de wet is zo conventioneel, dat
ze het naar ik vrees, als bigamie zal
beschouwen".
Hij vroeg zich af, of hij te ver was
gegaan, want nu uitte zn een gil,
geen harde gil, daar was zy' te ang
stig voor. Hij veranderde van toon.
„Kijk eens, Linnet, je behoeft niet
bang voor me te zijn. Ik wil evenmin
als jij een onthulling; daarmee zou
den mijn zakenplannen niet gedie"nd
zijn. Natuurlijk, ik heb niet tegen de
wet gehandeld en jy wèl. Maar ik wil
mijn plannen niet in de war zien ge
stuurd en heb dus ook geen reden,
om jouw huwelijk in de war te stu
ren. Je hebt een zoon gekregen, niet
waar
„OMarty
„Goed, goed, niemand denkt eraan
hem kwaad te doen. Luister nu eens.
Denk je je mond te kunnen houden
„O, ja
lWordt vervolgd.)