KA PP EN DE WEEKMAKERS Lezen, schrijven en rekenen... C HET ZONDERLINGE GEDRAG VAN OP VIS „JAGENDE" KWALLEN 0 Boeken voor hef onderwijs Blijf meester VenhcJk. DONDERDAG 14 JULI 1955. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 19 ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL Schone lichte vormen tegen een donkere achtergrond Waar nog: niet lang geleden de wateren van Braakman en Schelde sa menvloeiden, trok iets in het water onze aandacht. Daar dobberde heen en weer langs de voet van de beschoeiing, in de beweging belemmerd door de wiegelende toppen van de wieren een rij kwallen, bleek en zonder veel vorm Er zijn er een massa, gemiddeld niet verder dan een meter van elkaar langs het lange dijkstuk. Maar het oninteressante verandert in een hoogst interessant geval, wanneer we aan het eind van de dijk bij de uitwaterings sluis van de polder aankomen. Daar is het water vrij van wieren, rustig, tegen wind beschermd door de hoge muren, helder als glas, vlak als een spiegel. Enkele kwallen, één blau we en een aantal grote kompaskwal len hebben daar een viswater gevon den, waar ze niet tegen wil en dank worden voortgestuwd door de stroom en geheel zijn aangewezen op de eigen voortbewegingsorganen. Voor ons is dit plekje een geweldig aquarium met heel donkere achtergrond, waarboven de kwallen uiterst scherp afgetekend zich voortbewegen. Men mag wel zeggen, waar ze hun fraaiste capriolen vertonen. Hier er varen wij, dat kwallen meer kunnen, dan men meestal ziet en meer zelfs dan men vermoedt. Zeker, we wisten door BAREND ZWERFMANS. heel goed, dat ze zich voortbewegen met een zwembeweging van de gelob de wanden van hun doorzichtig li chaam, zodat ze als een kikker voor uitschieten, alleen wat langzamer. We wisten, dat ze kunnen voortdrijven, alsof ze dood zijn, om dan plotseling weer tot leven te komen. We wisten, dat ze aan hun onderzijde bossen van lange draden hebben, die als men er mee in aanraking komt, in zeer fijne partikels hun netelgif wegslingeren via een zich omstulpend zakje. Dat ze daarmee kleine diertjes vangen en dat ze de draden door intrekken naar hun „mond" moeten brengen om de prooi te kunnen consumeren. Maar we had den nooit zelf gezien, dat ze deze lan ge draden in massa naar believen hoog kunnen optrekken tussen de bloemkoolachtige franje onder het lichaam. Dat was hier nu duidelijk waar te nemen. Niet, dat men de dun ne draden eensklaps zag verdwijnen, maar een kwal, die zoeven nog een lange baard van draden achter zich sleepte, lag nu rustig, zonder dat een enkele draad zichtbaar was gebleven. Vergissing uitgesloten, omdat de die ren stuk voor stuk te kennen waren aan kleur en grootte. Een ander verschijnsel. Ze konden zich „dood" houden op een zeer bij zondere manier. Ze lieten zich zij waarts zakken en zetten hun lobben- rand op als een kraag, zo hoog, dat ze de beker-vorm aannamen, het hoog ste deel van hun rug werd nu de diep ste plek van de kom. Eén hing zelfs zo, met de rug naar beneden. Echt dood. We zochten een klein steentje en mikten, dat zo, dat het langzaam midden in de bovenzwevende bloem kool terecht kwam. De kwal werd nu iets te zwaar en begon te zinken. Dat wekte reacties en zo zagen we het steentje vallen door het schokje, waarmee de kwal omhoog kwam, hierna ging ze zich gewoon klokvor- mig gekromd en zich weer ontspan nend verplaatsen. Het was dus inder daad een volkomen bewegingsloosheid in een zeer interessante vorm. Het is ongelooflijk, hoe mooi de be wegingen verlopen. Niet voor niets noemt men vele vertegenwoordigers van de groep, waartoe de kwallen be horen ,.Dloem"dieren, levende (hoewel verraderlijke) bloemen, die we hier inderdaad als in een tuintje verza meld zien. Diei-en, men kan er op tu ren zolang men wil, maar men kan zich onmogelijk voorstellen, hoe in (Advertentie) 'n Mens heeft eigenlijk geen leven met dat brandend maagzuur... Maar Rennies brengen uitkomst 1 Zo lang 't niet opkwam, was de drei ging er toch en zo was er dan, zelfs zonder enige aanwijzing, van eten al geen sprake meer. Maar komt 't eenmaal zo ver, dan is ook de meest snerpende zuurbrand (U kent dat) met een of twee Rennies bezworen. Die doven het vuur en stillen de pijn. Radicaal! 'n Heerlijk veilig gevoel zo'n paar Rennies op zak bij voor baat. Altijd bij de hand en als de nood aan de man komt, onmiddellijk baatWaarom zou IJ ze niet bij U steken dergelijke gelei-achtige vormen, bijna voor 100 water, nog enige dierlijke levensorganisatie kan worden gevon den. En juist bij deze dieren vinden wij de ongelooflijk schone vormen van compositie en symmetrie, die we el ders zo weinig aantreffen. Werkelijk op het moment bij het sluisje schoven bloemen, vogels en vissen naar de achtergrond bij ons kleurig en levendig reuzenaquarium daar in het hoekje van de Braakman baai. Nieuwe guldenslening van Compagnie des wagons-lits. Een nieuwe Belgische guldensle ning is Dinsdag aangekondigd door de Amsterdamsche Bank en de Neder- landsche Handelmaatschappij. Het be treft de uitgifte van 10 millioen 4 procent 18-jarige obligatiën tegen 98procent ten laste van de Com pagnie Internationale des Wagons- Lits et des Grands Express Europeens S.A. te Brussel. Deze heeft een maat schappelijk, geheel geplaatst en vol gestort kapitaal van 644 millioen Bel gische francs. De inschrijving is op Dinsdag 19 Juli a.s., de storting op Dinsdag 9 Augustus. De officiële no tering der obligatiën ter beurze van Amsterdam wordt aangevraagd. De onderhavige lening zal het de Maatschappij mogelijk maken het hoofd te bieden aan de taken waar voor haar kas zich gesteld ziet: mo dernisering en vermemving van het wagenpark, verbetering van de in stallaties enz. Het verkeer der afge lopen maanden van 1955 was hoger dan van de 2 laatste boekjaren. De vooruitzichten voor 1955 noemt het prospectus bevredigend. LEZEN, SCHRIJVEN EN BE- Lezen, -schrijven en rekenen KENEN achtervolgen leder mens ACHTERVOLGEN IEDER MENS vanaf zijn prille jeugd tot &an vanaf zijn. prille Jeugd tot aan zijn laatste dag. Gelukkig zijn er zijn laatste dag. Gelukkig zijn er middelen gevonden die lézen, middelen gevonden die lezen, schrijven en rekenen tot eemdnaar scbjiivan en rekenen, tot een waar genoegen maken. Le; rekenen achtervolj VANAF ZLJN pril aan zijn laatste d< er mldddlen gevoi schrijven en rel - waar genoegen rekenen acbtei vanaf zijn prille TOT AAN ZIJ? Gelukkig den die lezen, scl nen töt eea waai Lezen, schrijven achtervolgen leder zijn prille Jeugd tof laatste dag. GELUKKIG MIDDELEN GEVONDE1 achrijven en aken. Lezen, schrijven en Vervolgen leder mens PRILLE JEUGD Èatste dag Gelukkig jgvonden die lezen, rot een waar ge- Lezen. schrijven ;en leder mens zijn prille?jeugd .TSTE DAG. ddelen gevonden hryven en reke- renoegen maken, eD rekenen. Teder mens vanaf eugd tot aan zijn elukkig ZIJN ER gevonden DIE LEZEN, rekenen tot SCHRIJVEN EN REKENEN een waar genoegen makemLezen, TOT EEN WAAR GENOEGEN schrijven en rekenen achtervolgen MAKEN. Lezen, schrijven en leder nlens vanaf zijn. prille. Jeugd rekenen achtervolgen teder mens Met ingang van 26 Juli a.s. zal in Amerika door de posterijen worden verkocht, de hier afgebeelde speciale postzegel met een waarde j van drie dollarcent, welke getoijd is aan de idee „Ato men voor de Vrede". Van de postzegel, welke in blauw is uitgevoerd zullen 120 mil lioen exemplaren in vellen van 50 worden gedrukt. Dc centrale figuur op de zegel is een samenstel van twee bollen, tcelke elk een helft van de wereld tonen, daar- j omheen lopen de zo bekend geworden ellipsen, die als zichtbaar gemaakte loopba nen van atomen over de ge hele wereld symbolisch zijn geworden voor atoom-ener gie. 3* UNITED STATES POSTAGE 3? Bij J. B. Wolters' Uitgevers Maat schappij verschenen: „Papieren wereld", een opstelcur sus voor de klassen I en II van het voortgezet onderwijs, door H. J. Scheepens en M. B. Teipe. De illu straties zijn van J. van Ingen. H. de Lange stelde een eenvoudige Franse vocabulaire „Spreek Frans" samen, ten dienste van net onderwijs op U.L.O.-scholen. Het is een voorlo per op „Francia Vocabulaire". In de serie „Moderne Onderwijs systemen" verscheen deel 2, waarin W. C. P. Dol en J. E. Kok een uit eenzetting geven over het onderwijs aan de Montessori-scholen. Een „Elementaire Inleiding tot de Physische Scheikunde" I werd sa mengesteld door dr. A. J. Verburgh en ir. R. H. Dewald. Het is bestemd voor de beginnende chemici, die zich een inzicht willen verschaffen in de moderne physisch chemische meet- en rekenmethoden van do bedrijfs- chemie. ..Modern Leerboek voor het Boek houden',', deel IH, door C. L. Nieuw- stad, geeft tezamen mét de reeds eerder verschenen delen de volledige leerstof boekhouden voor H.B.S.-A. „Gereedschapsleer", deel H, van J. Smit is bestemd voor leerlingen ln de metaalbewerking. Er is een spe ciale plaats in ingeruimd voor de lasgereedschappen. ..Schriftelijke opgaven van de Examens Middelbaar Onderwijs" voor de akten Nederlandse taal en letterkunde (KVII) A en B, geschie denis (KVHI) en aardrijkskunde (KIX) en voor het getuigschrift han delsbrief wisseling in de Nederlandse taal 19471953 bevat waardevolle oefenstof voor aanstaande exami- nanten. Zij werden verzameld door dr. W. van den Ent. L Kolenbrander en E. van den Hoeven stelden samen „Het monde linge Examen". Zij behandelden daar- de handelskennis, bedrijfsleer, rechts- en wetskennis. Dr L. N. H. Bunt schreef voor het Gymnasium A een leerboek over de geschiedenis van de wiskunde. Met een bijbehorend verslag over proefne mingen geven beide werken een een voudig, begrijpelijk overzicht van de wiskunde-historie vanaf de Egypti sche ontdekkingen. Eveneens kwam uit voor de Duitse lessen een uitgave van Der letzte Sommer van Ricarda Huch, een der bekendste dichteressen uit deze eeuw. Het verhaal is in briefvorm geschre ven en door W. K. Postma en J. U. Terpstra van een verklarende woor denlijst voorzien. Voor inrichtingen voor algemeen vormend onderwijs en voor de oplei ding tot kleuterleidster schreven J. de Jonge en J. Koopman een ruim ge- illustreerd leerboek voor biologie. Voor handelsavondscholen is het leerboek Engels van L. M. van der Bijl en J. Nagelsmit een zeer geschik te leidraad. B. Swanenburg. „HET GROTE DIERENBOEK" 2e druk. N.V. W. J. Thieme en Cie, Zutphen. Naar het voorwoord vermeldt: een boek voor kinderen van 711 jaar. Het is in veertig hoofdstukken ver deeld en bevat ook precies veertig grote gekleurde platen. Daarbij ko men dan nog een aantal werkelijk fraai ~etekende schetsen uit het in tieme leven van de dieren. Als boek voor kinderen mag het daarmee reeds alleszins geslaagd heten. Wanneer we daar nog bij kunnen voegen, dat de hoofdstukken heel geschikt zijn om als voorleesverhaaltje te dienen, ter wijl de stof geen aanleiding geeft tot terechtwijzigingen aangaande on juistheden, begrijpt men, ent dit boek een uitstekend middel kan zijn om bij de kinderen belangstelling voor de dierenwereld op te wekken. Gaarne aanbevolen. Z. By Leopold, Den Haag kwam uit: „Kleine Escapade" van Steffi Leh man. Dit verhaal werd geschreven door een vrouw, die er een poosje tus- senuitgaat, omdat zij de gevaren ziet, waaraan de liefde blootstaat, indien alles als vanzelfsprekend en gewoon wordt aanvaard. Als enige passagiere temidden van een paar dozijn stoere zeelieden reist zij op een vrachtbootje langs de kusten van de Middellandse zee. Zij houdt haar man op de hoogte en vertelt hem van vreemde landen en mensen. Het boekje schildert de kunst van het reizen: vertrekken om terug te kunnen komen. Het oorspronkelijke werkje: „Heimkehr der Herzens" werd vertaald door M. H. Szekely-Lu- lofs en C. M. Szekely. over Uw zenuwen. Neem Miinhardt's Zenuwtabletten 52 „Migam knalzak el bom!" grauwde Bar el Knor, Dit bleken uiterst duistere be dreigingen te zijn, want te gelijkertijd schoot hij zijn ^weer op Kappie en de Maat leeg. Maar in zijn op winding mikte hij niet zo goed zodat hij niet kon ver hinderen, dat de rennende schietschijven ongedeerd in de bol verdwenen. Vlug laadde hij zyn geweer om de grengo's opnieuw te tracteren, wanneer -zij zich naar bulten zouden wagen. Maar zij verschenen niet meer. Het luik van de bol schoof dicht en eensklaps stak er een wervelwind op, die de hoofdman deed rond tollen als een blad in de herfst. De storm voerde de boï met zich meeen dat was het einde van het korte maar hevige bezoek aan het ö'örp van Bar el Knor. In de bol keek Kappie op lettend naar het televisie scherm, waarop professor Arnoldus hem aanwijzingen gaf. „Nu de tweede hefboom drie streepjes terug voor griende de Maat, maar niemand CHOCOLADE... Voor boekhouden schreef C. L. Nieuwstad een leerboek waarin zowel aan de theorie als aan de opgaven grote zorg is besteed. Tenslotte stelden B. Schuil en D. L. Daalder een oefenboekje samen onder de titel „De notenkraker", waarin bij zondere aandacht aan het zuivere schrijven en ontleden van zinnen wordt besteed. BOS- EN WEIDEVOGELS Uitg.: W. J. Thieme en Cie, Zutphen. Deze uitgave omvat een plaat ten dienste van het onderwijs en de daar bij behorende handleiding, geschreven door dr. M. A. Ysseling. De plaats is byzonder fraai van indeling en de 30 daarop afgebeelde vogels, die men in bos en weide kan aantreffen, onderscheiden zich van andere bestaande afbeeldingen door hun levendige kleuren, juiste hou dingen en behoorlyke verantwoording van details, die een herkenning in de natuur vergemakkelijken. O.i. mag deze plaat in geen enkele onderwijsinrichting ontbreken, daar de bewijzen zijn geleverd, dat ze bij oud en jong sterk de belangstelling trekt. De handleiding geeft van elk der vogels een korte pittige beschrij ving. Z. DIEREN KIJKEN ONS AAN.* Paul Eipper. H. P. Leopolds, Uitg.-My, Den Haag. In deze vertaling uit het Duits van Walter Yzerdraat biedt Leopold ons een serie indrukken van een dieren vriend, die met eindeloos geduld die ren in gevangenschap observeert en tracht te begrijpen. Een groot aantal fraaie foto 8 stelt ons in staat ons de dieren voor te stellen, waarmee de schrijve! spreekt, speelt, die hij verzorgt er voor wier rechten hij 'elkens in d« bres springt. Voor dierenvrienden een boek, dat hen gespannen bezig zal houden en dat een indruk achterlaat. Wij ontvingen van J. B. Wolters, Groningen-Bata- via: De Nieuwe Kweek school. Redactie drs. D. Fokkema en Jr. v. d. Meuten. Dl. I Taalkennis. Dl. II Taalbeheersing I. Dl. m Kinderpsychologie en Op voedkundige psychologie. Dl. TV Het afwijkende kind. Dl. V Algemene Didactiek. Dl. VI Bijzondere Didactiek (le lj. Lag. School). Deze reeks bedoelt een geheel nieuwe oriëntatie te geven op het gebied van de opleiding voor de stu die van onderwijzer. Elementaire Inleiding tot de Phy sische Scheikunde. Dl. I. Dr. A. J. Verburgh en dr. ir. W. L. Ghijsen. Dl. EE. Dr. A. J. Verburgh en ir. R. H. Dewald. Kloeke ruim geïllustreerde delen met een uitgebreide samenvatting van de belangrijkste zaken op het gebied van de Moderne Scheikunde. Ze zijn geschreven ten dienste van technici, biologen en middelbaar chemische krachten, die zich bij hun taak met beperkt bestek grondig wensen te oriënteren. FEUILLETON Neen, ze had Dorinda niet moeten laten gaan. Samen hadden ze een he leboel kunnen doen. Daar waren im mers al die modellen voor de nieuwe gordijnen en kleden van de salon; die hadden ze kunnen bekijken en dat zou een groot deel van de morgen in beslag hebben genomen. Na de lunch had Dorinda haar kunnen voorlezen en tegen thee-tijd had zij, mrs. Oak ley, op dc komst van haar man kun nen wachten. Terwijl ze nu zat met een hele lego dag zonder enige „aan spraak". Juf was er niet bijzonder op gesteld, dat zij in de kinderkamer kwam. O, Juf was beleefd genoeg, maar zij en Marty gaven haar altijd het gevoel, dat zij iets had verstoord. Ze voelde, dat beiden als 't ware op gelucht tot dat „iets" terugkeerden nog vóór zij de kamer had verlaten. Als het nieuwe kamermeisje een an der karakter had gehad, zou de mor gen nog wel gemakkelijk zijn voorbij gegaan. Immers, mrs. Oakley had een massa kleren en het zou interes sant zijn geweest, er met „Hooper" over te spreken. Jammer echter, dat „Hooper" geen zin had in zulk een gesprek. Ze wist wat ze doen moest en hoe ze het zou doen, maar verdel ging ze niet. Ze zei: „ja, mevrouw" en „neen mevrouw" en als ze meer moest zeggen, deed ze het zo kort door PATRICIA WENTWORTH mogelijk. Nu Dorinda er niet was, moest „Hooper" de telefoon aannemen, toen vóór de lunch werd gebeld. „Mr. Porlock, mevrouw". „Vraag hem wat hij wenst. Hoo per. Hij weet, dat ik niet aan de tele foon kom". Na een pauze keerde „Hooper" haar houten gezicht opnieuw naar haar toe. „Hij wil per se U spreken, me vrouween belangryke boodschap' voor mr. Oakley. Hij zegt, dat hij om twee uur hier zal zijn". „Maar ik moet rusten. Ik sliep niet best vannacht", sprak mrs. Oaldey enigszins gejaagd. Zeg hemzeg hem (lat mr. Oakley om halfvijf hier kan zijn". „Hooper" hing de telefoon weer op. „Mr. Porlock heeft afgebeld, me vrouw". Precies om twee uur belde Gregory Porlock aan de voordeur van Mijl HouseDe bel mocht gerust luid hebben geklonken. Hij kon ze duide lijk horen en daarna de voetstappen vernemen van de butler, die hem bin nenliet. Het bleek, dat mrs Oakley hem in haar eigen zitkamer zou ontvangen. De butler bracht hem over een mas sieve trap en een portaal, waar een kabinet lelijk Chinees porselein ver toonde, naar een gang, aan het einde waarvan zijn geleider een deur open de en aankondigde: „Mr Gregory Porlock". Toen mrs Oakley opkeek van het boek, waarin ze had zitten lezen, zag ze een man in een bruin buitenpak. Hij hield een zakdoek voor zijn ge zicht, een bruinzijden zakdoek met een groen-en-geel patroontje erop. Toen de deur achter hem gesloten was, liet hij de hand met de zakdoek zakken enzag ze, dat het Glen was. Deze ontdekking beangstigde haar zo, dat haar mond, wijd geopend als om te schreeuwen, toch geen en kel geluid doorliet. De adem stokte in haar keel. Zij zat hem maar aan te staren, terwijl haar ogen zich ver wijdden en haar mond op een bleke langwerpige O leek. Gregory Porlock stopte zijn zak doek weg en prees heimelijk zichzelf gelukkig. Ze had kunnen roepen voor de butler buiten gehoorwijdte was. Die kans had hij, Gregory, op de koop toe moeten nemen. Hij ging aan het andere einde van de divan zitten, nam zijn hand uit de zak en zei op aangename conversa tietoon: „Zo, Linnet, ik dacht wel, dat jij het zijn zou, maar ik wilde zekerheid hebben. Als je Zaterdag met Martin was komen dineren en we zouden dan een groot herkenningstoneel in ieders byzyn hebben gehad, zou dat een on mogelijke toestand hebben gescha pen". Toen zij hem als gehypnotiseerd vol afschuw bleef aanstaren, greep hij haar hand en sprak vriendelijk: „Beste kind, kom tot jezelf. Ik zal je niet opeten Misschien was het zijn warme, mannelijke handdruk of waren het ook de kleine flikkeringen in zijn donkere ogen, misschien waren het ook de herinneringen, die ze wekten. Haar tot nu toe starende blik werd onvast: het leek of zij naar adem snakte toen ze uitriep: „Ik dacht, dat je dood waso, Glen!" Gregory Porlock knikte. „Ik zie er toch niet als een dode uit en voel me ook niet zo". Hy hield nu haar beitje handen vast en kon ze voelen trillen en schokken als twee vreesachtige wezentjes! Ze stevig beet houdend, zei hij toen: „Kom, meid, wordt wakker! Er is niets om je overstuur te maken. Ik wil je geen kwaad doen, noch het verleden weer opgraven. Alles gaat me goed genoeg zoals het gaat. Je zou geen spoor van me gezien heb ben als Martin en ik geen zaken had den te doen. Ik wist dus. dat we elk aar wel zouden ontmoeten en vond het beter, dit onder vier ogen te be handelen". Zelfs het meest zachtaardige schep sel zal vechten als het voelt, dat allés op het spel staat. Linnet Oakley maakte met een plotselinge ruk haar handen vry. „Waarom ging je weg en liet me in de waan, dat je dood was?" „M'n lieve kind, wat een vraag! Ik nam eenvoudig de kans waar. We waren juist helemaal aan lager wal immers. Een van de meest onaange name dingen van een nogal veelbe wogen leven! Met zo voort te gaan, zouden we niets gewonnen hebben". „Maar je dacht er niet aan, wat met mij zou gebeuren". Gregory Porlock lachte. „Integendeel, beste kind. Ik was er zeker van, dat mijn Linnet een nieuw nestje zou vinden. En dat deed zij een veel beter, steviger, vaster nest. Hoe luidt het liedje ook „Zij is een mooi, mooi vogeltje. In een mooie vergulde kooi". Hij lachte. „O, stel je niet zo aan. Ik weet. dat het hard voor je is, maar het gaat niet alles zoals wy willen. Prent dat in je hoofd en houd het vast. Ze ven jaar geleden was je zeven jaar jonger dan je nu bent en ongeveer tien jaar knapper. Toen ik verdween en jij heel gevoelig aannam, dat ik wel dood zou zijn, was je al heel ze ker van het nieuwe nest, waarover ik sprak. Als je nu zo onnozel doet en je tegenwoordige heel comfortabele positie verloochent, weet ik niet wat er van je moet worden. Kijk niet zo angstig, er is geen enkele reden, waarom je niet op de ingeslagen weg zou voortgaan. Je hebt Martin zeker verteld, dat je weduwe was?" Ze begon te schreien en snikte: „Ik dacht het heus, ik dacht, dat je dood was". De dansende ogen lachten in de hare. „Ik vrees, dat die onmenseljjke rechtbanken in dit land een certifi caat van overlijden verlangen. Na tuurlijk hoopte je, dat ik aood was, omdat het zo uitstekend paste by je huwelijk met Martin. Maar hier was de wens de vader van de gedachte en ik denk zo, dat een rechtbank daar geen genoegen mee zou nemen. Laat eens zien, hoe lang heb je ge hoopt, dat ik gestorven was voordat je met Martin trouwde? Zes maan den? O, negen? Wel, ik had ook niet venvacht, langer betreurd te worden. Maar de wet is zo conventioneel, dat ze het naar ik vrees, als bigamie zal beschouwen". Hij vroeg zich af, of hij te ver was gegaan, want nu uitte zn een gil, geen harde gil, daar was zy' te ang stig voor. Hij veranderde van toon. „Kijk eens, Linnet, je behoeft niet bang voor me te zijn. Ik wil evenmin als jij een onthulling; daarmee zou den mijn zakenplannen niet gedie"nd zijn. Natuurlijk, ik heb niet tegen de wet gehandeld en jy wèl. Maar ik wil mijn plannen niet in de war zien ge stuurd en heb dus ook geen reden, om jouw huwelijk in de war te stu ren. Je hebt een zoon gekregen, niet waar „OMarty „Goed, goed, niemand denkt eraan hem kwaad te doen. Luister nu eens. Denk je je mond te kunnen houden „O, ja lWordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 11