KA PPIE EN DE WEERMAKERS LEZERS Sm leuk H-0 ONDERZOEK OP ONDERNEMING „DRAMAGA" INGESTELD CENTRALE REGISTRATIE VAN AFBETALINGSZAKEN? DÉBRAIINE KLMREI üit de AETHER Voelt zich maar 'n mens? 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 8 JULI 1955 DE ZAAK-JUNGSCHLAGER Verklaringen van getuige Harris Woensdagmiddag hebben de rechter, de officier van justitie, de verdedig, ster en andere betrokkenen by de zaak-Jungschlager een onderzoek inge steld op de onderneming Dramaga, die het middelpunt zou zijn geweest van de activiteiten van de „Nederlands-Indische guerilla organisatie". De rech ter legde er de nadruk op, dat dit onderzoek geen zitting in deze zaak was en de verdachte was niet aanwezig. Onder bescherming van zwaar be wapende leden van de mobiele briga de bezichtigde het gezelschap de ad- mini strateurswoning op déze onder neming, die inmiddels verbouwd bleek te zijn. De huidige bewoner, die niet van te voren van dit onderzoek op de hoogte was gesteld, zeide niet te weten of een nieuwe deur in de „wa penkamer" kortgeleden was aange bracht. Hij is in April 1952 op de on derneming gekomen en had toen geen tekenen van een verbouwing aange troffen. De grote verbouwing was pas later geschied. Enkele oudere arbeiders op de on derneming zeiden Tomasoa wel te herkennen, maar zij bleven vaag in hun mededelingen. Negentiende zitting In de negentiende zitting van de zaak-Jungschlager heeft getuige Har- ris bin Soehaini mededelingen ge daan over contacten, die volgens hem bestaan tussen de leider van de Da- roel Islam, Kartosoewirjo, en Neder landers. Soehaini zei, dat er o.a. een derge lijk contact is geweest in 1949 in ho tel Preanger in Bandung, in Tasikma- laja vóór de aanval van Westerling op Bandung, waarbij ook het hoofd van de voormalige staat Pasundan, Wiranata Koesoemah, aanwezig zou zijn geweest, en in 1950 in Hotel der Nederlanden in Djakarta met kapi tein Schmidt. Getuige Harris beschreef vervol gens een landing van een onderzee boot in Pameungpeuh, waarbij kapi tein Bos aanwezig zou zijn geweest, 's Nachts zouden met vier motorboten (van rubber) twaalf kisten met mu nitie aan land zijn gebracht. Een van dieze motorboten was bemand met een Amerikaan en twee Ambonezen, aldus vertelde deze getuige. Hij had voorts van Schmidt gehoord, dat ten Zuiden van Malabar uit vliegtui gen wapens neergelaten zouden wor- Harris zei ook Versteegh te hebben ontmoet, die aan Kartosoewirjo hulp zou hebben gevraagd voor het her overen van de onderneming Bandjar- negara, die toen in handen van een Chinees was. De heer Versteegh is onlangs stadarrest opgelegd in af wachting van de uitspraak in zijn zaak. Hij heeft terecht gestaan op be schuldiging van hulpverlening aan benden. 47. Nadat zij Kappie en de Maat stevig hadden gebon den, begonnen de woestijn bewoners onder eentonig ge zang met de bol te rollen. „Kijk me nu zo'n stel eigenwijze woestijnscharren eens aan", bromde Kappie, „die denken, dat ze zo re gen krijgen. En als een fat soenlijk zeeman er iets van zegt, binden ze hem nog ook! Bah, dat is ja echt iets voor uitgedroogde landrotten!" „Griezels zijn het", huilde de Maat. „Ik wil weg van hierl" „Dat zou ik ook wel wil len," zei Kappie. „dat ge hannes met de weerbol kan nooit goed aflopen. Kijk. daar botst de bol al tegen een steennou zul je het hebben!" En inderdaad, opeens kwam een ijzige wind opzet ten en dwarrelde een dich te sneeuwbui omlaag. In een oogwenk waren de dadelpal men met sneeuw bedekt en hing het koude goedje in klodders in de baarden van de dorpelingen. Het woestijnvolk, dat nog nooit een sneeuwbui had meegemaakt, liep handenwringend en stampend rond om warm te blijven. „Kijk die magere cactussen eens blauwbekken", zei Kappie, „maar let op, straks krijgen wij ja de Advertentie (Advertentie) s vacantie met Jongen schiet zijn zusje dood In Tilburg is het 3-jarige meisje M. de Wijs overleden, nadat zij ge wond was geraakt door een schot uit een windbuks, afgevuurd door haar 8-jarig broertje. De jongen, die het wapen bij ken nissen van zijn ouders had gevonden, ging er mee spelen. Plotseling ging het wapen af. Het meisje werd ern stig gewond naar een ziekenhuis ge bracht, waar zy na enkele dagen is overleden. 0 Op de Gand'ak rivier in de staat Bihar (India) is Dinsdag een boot met 40 op varenden omgeslagen. Slechts zes passa giers, allen vrouwen en kinderen, konden worden gered. Vier en dertig personen worden nog vermist, doch men vermoedt dat allen om het leven gekomen zijn. Wensen van de Consumentenbond. De Nederlandse consumentenbond heeft zich met een schryven gericht tot de minister van economische za ken, prof. dr. J. Zijlstra. In het schrij ven wil de bond naar aanleiding van het door de staatscommissie Lieh- tenauer ingediende rapport over het afbetalingswezen de bewindsman en kele punten onder de aandacht bren gen. Het rapport, zo wordt opgemerkt, heeft de bond niet kunnen bevredi gen. Met name komt het hem voor, dat te weinig aandacht is besteed aan de kosten van de soort consu- mentencrediet en daarmede aan de bescherming van de consument tegen wat de bond beschouwt als een ze kere miskenning van de ware aard van het afbetalingswezen en een daarop gebaseerde onnodig kostbare dekking van de risico's die deze cre- dietverlening voor de handel mee brengt. Naar de mening van de bond be hoort hierbij in aanmerking genomen te worden dat het ontstaan en de snel toenemende ontwikkeling dezer cre- dietverlening niet in de eerste plaats moeten worden gezocht in het belang daarvan voor de consument, doch primair is ingesteld om de verkoper in staat te stellen (veel) meer pro ducten te verkopen en daarmede zijn verdiensten te vergroten. De bond is van mening, dat, de verkoper in zyn door een (sterk) vergrote verkoop vermèerderde winst dan ook een zekere compensatie zal moeten vinden voor de risico's, die hij met de afbetalingen loopt. Voorts vraagt de bond onder meer aandacht voor het afbetalings-con- tract, dat volgens hem voor een be- langryk deel aer credietnemers min der leesbaar wordt gehouden, wes halve hij een standaardisatie daar van gewenst acht. Ook het verschil in prijs tussen contante verrekening en die op afbe taling zou volgens de bond duidelij ker vermeld moeten worden dan tot dusverre geschiedt. Verder beveelt de bond aan een centrale registratie van alle afbeta lingszaken naar Amerikaans voor beeld. Eventueel zouden hierbij het centraal bureau afbetalingen van de detailhandel, alsmede de gemeente lijke credietbanken kunnen worden ingeschakeld. Voorts wil de bond, ook om der concurrentie wille, dringend aanbe velen alle voorschriften in de handel, die beogen alleen het wettelyk toe- festane maximum in rekening te rengen, met bedreiging van straf bij afwijking van deze regel, als onge oorloofde kartellering te beschouwen en deswege ongeldig te doen verkla ren. Het Indonesische deviezeninstituut heeft Woensdagochtend bekendgemaakt, dat na 1 September a.s. geen eenmalige remises meer zullen word'en toegestaan. Deze eenmalige overmakingen werden tot dusverre toegestaan aan Nederlan ders, die Indonesië definitief verlieten. Aanvankelijk zou deze regeling in De cember van het vorig jaar eindigen. i is erger dan pijn! Onmiddellijke verlichting en spoedige genezing van Üw huidaandoening geeft het beroemde huidgeneesmiddel ZATERDAG 9 JULL HILVERSUM I. 402 m 746 kc/s. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.25 Va- cantiekalender. 8.30 Gram. 8.55 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterst.) VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10,05 Mor genwijding. VARA: 10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven. 11.35 Viool en piano. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land- en tuïn- bouwmeded. 12.33 GranT. 13.00 Nws. 13.15 VARA-Varaia. 13.20 Aecordeonork. en so list. 13.50 Gram. 14.00 Sportpraatje. 14.15 Filmland. 14.45 Dansmuz. 15.15 Boekbespr. 15.30 Kamermuz. 15.55 „Uit vroeger da gen", lezing..16.10 Kamerork. en sol. 17.00 Act. 17.30 Gram. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Gram. 18.40 Hammond-orgelspel. 19.00 Ar tistieke staalkaart. VPRO: 19,30 „Passepar tout", caus. 19.40 „Kerkelijk leven in de Sowjet Unie", caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gram. 20.40 „Pot voor degraaf', muzikaal luisterspel 21.30 Sport. Ei.40 Lichte muz. 22.00 Soc. comm. 22.15 Ween- se muz. 22.45 „Lessen in echtelijk geluk", hoorspel. 23.00 Nws. en SOS-ber. 23.15 24.00 Gram. HILVERSUM n. 298 m 1007 kc/s. 7.00— 24.00 KRO. KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Koor zang. 7.45 Morgengebed en liturg, kal. 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 11,00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Ballroomork. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.20 Lichte muz. 13.50 Gram. 14.00 Boekbespr. 14.10 Intern. Koorfestival 1955 te Hilversum. )4.35 Gram. 14.40 Ama- teursprogr. (Tussen 15.30 en 17.30 Progr. onderbroken voor rep. Tour de France). 15.15 Kron. van Letteren en Kunsten. 15,55 Gram. 16.00 De schoonheid van het Grego riaans. 16.30 Voor d'e jeugd. 17.00 Accord, muz. 17.20 Voor de jeugd. 18.00 Gram. 18.15 Journalistiek weekoverz. 18.25 Rep. Tour de France. 18.35 Pari. overz. 18.45 Rege- ringsuitz.: Altantisch Allerlei. Een en an- De poesjes in het asyl. Mevrouw J. C. JonkerGroos snijdt in haar artikeltje in de P.Z.C., van 1 Juli jl. een probleem aan dat ons even eens steeds met zorg vervult: het te veel aan katten. Overal in ons land zit ten de dierenbeschermingsorganisaties met deze moeilijkheid, want geregeld wordt ons door de besturen van die- renasyls elders de vraag gesteld of er in Zeeland geen goede tehuizen zijn te vinden voor hun overcompleet aan poezen. Het onjuiste gerucht heeft zich nl. verspreid dat er in deze provin cie tengevolge van de overstromings ramp nog steeds een gebrek is aan katten. Thans krioelen er in ons asyl aan de Seisweg weer 9 jonge poezen, die men eerst ongeveer 6 weken heeft laten op groeien om ze daarna, soms onder al lerlei voorwendsels, aan onze zorgen over te dragen. Enige ervan werden ons toevertrouwd door een dame die ze rondsukkelend op een weiland aan trof. Wij staan er voor in dat de diertjes uitstekend worden verzorgd en niet worden afgemaakt. Wij hebben ruimte genoeg, mede dank zij de ons verle den jaar door enige dierenvrienden verleende financiële steun tot aan schaffing van een in de buitenlucht staande grote kattenloop. Maar toch blijft het steeds een pro bleem om hen een geschikt tehuis te bezorgen. En katten zijn nu eenmaal geen dieren die men hoe goed ze ook worden verzorgd weken of soms maandenlang in een beperkte ruimte opgesloten kan houden. Uit deze „oververzadiging" van on ze samenleving met poezen blijkt over duidelijk de noodzaak over te gaan tot een bewuste regeling van hun aan tal Indien men niet het vaste plan heeft de katten-zuigelingen aan te houden, verdrinke men ze terstond na de ge boorte zo snel mogelijk in lauw water, of men make een eind aan hun leven door ze terstond na de geboorte te leggen in een goed sluitende trommel, waarin zich 'n lap, gedrenkt in aether, bevindt. De vaak vernomen waarschuwing, dat nooit alle jongen mogen worden weggedaan, daar ter voorkoming van zogstuwing steeds één jong bij het moederdier dient te worden gelaten, is naar ons van deskundige zijde werd verzekerd, overdreven. Een bekend dierenarts schrééf in een brochure, dat hij in zijn 35-jarige praktijk nimmer nadeel daarvan had gezien. Hij deed daarbij echter de aanbeveling om ter bevrediging van het moederin stinct aan het moederdier althans één jong te laten (de mooiste en le venskrachtigste), mits men daarvoor een zeer goed tehuis kan waarborgen Al deze narigheid kan echter wor den voorkomen door de katers op de leeftijd van 6 a 9 maanden door een dierenarts te laten castreren. Deze kleine operatie geschiedt dan onder plaatselijke of algehele gevoelloosma- king. Geeft men zijn dier voor genoemd doel af aan ondeskundigen dan kun nen allerlei martelingen daarvan het gevolg zijn, nog daargelaten de kans op infectie en verbloedingen door het totaal gemis van enig begrip van anti-, resp. aseptiek. Jonge poezen, opgenomen ln het dierenasyl van de Nederlandse Ver- eniging tot Bescherming van Dieren aan de Seisweg te Middelburg, vragen om opneming in goede tehuizen. Wie helpt? Bestuur Afd. Zeeland-Noord Ver. tot Bescherming van Dieren. Wegenbouw en vreemdelingenverkeer Met zeer veel belangstelling las ik de ingezonden stukken, onder het bo venstaande opschrift, van een gedu peerde en de V.V.V." van Groede. Deze ingezonden stukken hebben mijn volle sympathie, omdat ik het met de afsluiting van de hierbedoelde wegen, midden in het zomerseizoen, al lerminst eens ben. Ik zou nog dit willen vragen. Waar om wordt het verkeer van Knocke, dat onder normale omstandigheden over Potjes, Nieuwvliet en Groede gaat, niet via Zuidzande of Oostburg over Potjes, Nieuwvliet en Groede geleid? En om gekeerd Ook voor Cadzand moet zulks van groot belang worden geacht. En dan nog een tweede vraag. Wat doen de gemeentebesturen van Cad zand, Nieuwvliet en Groede en wat doen het Waterschap „Het Vrije van Sluis" en Gedeputeerde Staten van Zeeland, om te onderzoeken wie aan de2e schadelijke afsluiting van beide wegen op een tijd, dat het hoogseizoen is voor het vreemdelingenverkeer, schuld draagt. Groede. Eén van de vele gedupeerden. der over de 15 landen van het Atlantisch Pact. 19.00 Nws. 19.10 „Lichtbaken", caus. 19.30 Avondgebed en liturg, kal. 19.45 Ra dio Philh. ork. 20.35 Gram. 20.40 Act. 20.55 Gram. 21.00 Idem. 22.15 Hammondorgel spel. 22.20 Beschouwing over Tour de Fran ce. 22.30 Musette ork. en solist. (Intermez- Gram.) 23.00 Nws. 23.15 Nws. in Espe ranto. 23.22—24.00 Limburgs Promenade ork. TELEVISIEPRO GRAMMA'S, N.T.S.: Eurovisie: 16.58—18.00 Intern. Concours Hippique. AVRO: 20.00 Gram. 20.15 Televizier. 20.30 Fiïmprogr. 20.50 Gevar. progr. 22.00—22.15 Oude wijsjes. Ga dan eens na of Uw ontbyt U wel voldoende kracht geeft voor Uw dagtaak. Neem H-O Havermout, dan begint U de dag met gezonde voeding. Bovendien is H-0 Havermout h-e-e-r-l-ij-k N[H-0$ UITSLUIT EIND VERPAKT VERKRIJGBAAR havermout Het complete ontbijt FEUILLETON Toen bemerkte zij eensklaps, dat mrs. Oakley bang was. Ze leunde voorover, terwijl de hand op de arm van haar stoel beefde. „Toe, miss Brown, wees nu niet be ledigd. U is nog een heel jong meisje Waarom zou 't U hinderen als wij U een japon gaven?" Achter de franje kwam de ware persoon te voorschijn. Geen volwas sen persoon, totaal niet gewend op eigen benen te staan en erg wankel zonder die steun. Dorinda's zacht ka rakter kreeg de overhand. En dus zei ze: „Maar natuurlijk, mrs. Oakley het is heel vriendelijk van U". Toen mrs. Oakley naar bed was ge- Êaan, belde haar secretaresse Justin eigh op. „Hoor eens, ik kom morgen naar stad... Ja, ik weet liet wel, je dacht dat je van mij af was ik dacht het ook. Maar het is niet zo... Er is een uitstel nodigof misschien zou je het een terugval noemen". Justins stem klonk koel-geamu- „Ik weet het niet, of ik zo ver zou gaan. Maar betekent dit, dat je mor gen met mij zou willen lunchen als Sc er erg op aandring?" „Goed, om één uur. Ik moet n.l. een japon kopen om Zaterdag naar een diner te kunnen gaan en als we door PATRICIA WENTWORTH samen lunchen, kun je zien wat ik gekocht heb. Als je vindt, dat het niet goed is, kan ik het nog ruilen". „Geen sprake van. Ik weet niet, waar je gewoonlijk met Tip en Buz zer luncht, maar in mijn voorname kringen kun je geen kleren proberen tussen twee boodschappen in". Dorinda stiet een soort van jam merklacht uit: „Justin, soms denk ik, dat je een beest bent". „Integendeel, ik ben een nobele held. Ik zal mijn lunch-uur tussen twaalf en één uur stellen om jou te ontmoetenja, waar ga je naar toe?" Mrs. Oakley zei: naar één van de ze... Ze las een ly'st met namen op. „Mooi zo, we zullen die grote win kel eerst nemen. Het zal gemakkelij ker voor je zijn, daar op mij te wach ten, bijv. in het rayon van de hand schoenen. Het oog van een kenner kan dan je keus leiden. Hoe laat kom je?" Dorinda was ontroerd. „O, Justin, wil je dat werkelijk? Ik kom om halfelf. Maar dat hindert niet, ik heb ook nog wat te doen voor. mrs. Oaldey. Ik kan best op tijd ko mendat zal ook nodig zijn. Om kwart over tweeën moet ik op mr. Oakley's kantoor zijn en hij zal me naar huis rijden, 't Zal wat rustiger zijn dan vandaag tenminste d-*" hoop ik". „Wat is er vandaag dan gebeurd Zij vertelde hem nu van Marty en haar broche. Misschien zou Justin er om lachen ais zij er een amusant ver haal van maakte. Echter bleek spoe dig, dat hy daar niet aan dacht. In tegendeel, zjjn stem deed verontwaar diging blijken toen hy uitriep: „De broche van je overgrootmoe der!" „De enige, die ik bezat", zei Dorin da berouwvol. „Ik zal een gouden veiligheidsspeld moeten kopen om de dingen die ik niet missen wil mee vast te steken. Ik weet, waar ik er een voor zeven-en-een halve shilling kan krijgen". „Dan is het geen goud". „Och, jy bent ook zulk een deftig heid. Natuurlijk is het geen ecnt goud, maar doublé". Plotseling verloor Justin zjjn kalm te. Dat had ze hem nooit horen doen en het verraste haar buitengewoon, 't Vreemde was, dat er iets aan de an dere kant van de lijn scheen te bre ken, er klonk een geluid, alsof een deur werd dichtgeslagen. Toen zei hij op een deftige toon: „Zulke non sens heb ik nooit in mnn leven ge hoord" en wierp de telefoon op de Dorinda ging tamelijk opgewekt naar bed. HOOFDSTUK VH Miss Moud Silver was bezig wol uit te zoeken voor kinderborstrok ken. Na het khakl en Air Force-ga- ren, dat zij tijdens de oorlog had ge breid, om niet te spreken van de zo nuttige gryze kousen voor de drie jongens van haar nicht Ethel, was het een waar genot, deze zacht-rose knotten te hanteren. Ethel's oudste broer, die zo lang buitenslands was geweest, was enige maanden geleden thuisgekomen en zijn vrouw ver wachtte haar eerste kind. Dat gaf heel wat sensatie in de familie, om dat ze al tien jaar getrouwd waren en de kinderloosheid Dorothy was gaan ontmoedigen. Miss Silver voel de, dat juist op het gebied van borst rokjes iets bijzonders moest worden gepresteerd. Welnu, deze licht-rose wol had een prachtige kleur en was daarby zo zacht, zo licht! Zij had haar inkopen betaald en stond nu aan de kas op het wisselgeld en haar pakje te wachten. De wol lag in overvloed van mooie tinten op een brede, drie rijen hoge stellage, waar vier rayons tezamen kwamen. Recht tegenover haar was de afdeling van de kousen, hand schoenen, zakdoeken; achter naar 'n lange reeks van goedkope jurken. Rechts, voorbij een collectie para- pluies, had zij het uitzicht op pullo vers en gebreide kleren. Links ein delijk vestigden allerlei kunstbloe men, kralenkettingen en halssnoeren vanzelf de aandacht op het rayon van de mode-artikelen. Miss Silver vond, dat alles er vroljjk en aardig uitzag, 't Was prettig, weer goed voorziene winkels te zien na de schrale jaren, toen zelfs de knapste étalage-schik king de schaarste niet kon verber gen. Nog iemand anders was aan het bewonderen van de kettingen en halssnoeren. Er waren kleine bosjes flazen en licht gekleurde emaille loemen: viooltjes, madeliefjes, tak jes hulst en mimosa. Het meisje, dat ze bekeek, boog zich aarzelend over de mimosa. Ze nad nogal licht goud blond haar en wimpers in precies de zelfde kleur en ze droeg een los man teltje van honingkleurig tweed, 't Was tamelijk versleten, maar goed van snit. Miss Silver overwoog, dat het takje mimosa er heel mooi op zou staan. Blijkbaar dacht het meisje er ook zo over. Ze keek, keek nog eens en liep toen, spijtig zuchtend verder. Juist op dit ogenblik stroomde 'n massa mensen uit het kousenrayon naar de afdeling mode-artikelen. Daarby moesten ze het meisje in de tweedmantel passeren en zy raakte er middenin. Miss Silver keek belang stellend toe en ineens werd die be langstelling zeer sterk! Zij zag, hoe het meisje zich uit de drom verwy- derde en naar de afdeling van de zak doeken liep. Miss Silver zag ook, dat een klein donker vrouwtje aan de an dere kant van de groep tevoorschijn kwam en naar de bediende achter de toonbank ging. Ze scheen deze haas tig wat mede te delen en begaf zich toen snel achter de anderen aan, waarna ze uit het gezicht verdween. Miss Silver draaide zich om en nam haar wisselgeld en pakket in' ontvangst. Daarop haastte zy zich naar de afdeling zakdoeken. Helaas kwam ze te laat, want juist werd Dorinda Brown, verbaasd kijkend, door een gewichtig doende winkel chef langs het gangpad geleid. Eerst sloegen ze links- en toen rechtsaf, dan opnieuw links en ondertussen be gon zij zich ontstemd te gevoelen. Ze wist niet wat er aan de hand was, maar het beviel haar niet. Waarom was haar verzocht, mee naar het kan toor te gaan. Ze had geen zin om met de directie kennis te maken en kon ook geen reden bedenken, waar om men aaar wel op haar komst ge steld zou zijn. Ze kwamen beiden aan een prach tig gepolijste deur, zo helder, dat men er zich in kon spiegelen en het volgende ogenblik bevond Dorinda zich in een lieel groot kantoor, waar een forse, kaalhoofdige man, achter een tafel gezeten, haar koel door een hoornen bril opnam, terwijl een stem achter haar zei: „Winkeldiefstal, me neer". Een golf van verontwaardiging kleurde Dorinda's gezicht tot de haarwortels rood. Iemand mag nog zulk een zacht karakter hebben, maar om door een wildvreemde win kel-chef van diefstal te worden be schuldigd, is toch om uit je vel te springen. Haar verontwaardiging kende geen grenzen; ze stampte met de voet en riep: „Hoe durft U...?" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 12