Er heerst algemene welvaart in levenslustig Zweden Gebrek aan arbeiders en hoge Ionen maken fruit duur ZUURSTOF VOOR VERMOEIDE AUTOMOBILISTEN MIDDELBARE SCHOLIEREN OP DE BRES VOOR RAYMOND DONDERDAG 7 JULI 1955 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 IN HET LAND VAN „TACK-TACK" Stockholm: moderne, drukke stad In Zweden is het reizen per trein een genot. Men beseft dit dadeijk, wanneer men uit Kopenhagen met de nachttrein, op de grote pont de Sont oversteekt en na Malmö, vroeg in de ochtend, gewekt wordt met het vrien delijke „valkommen" van de treinstewardess. Zjj schenkt hete koffie uit buikige koperen kannen waarbij zij warme vleespasteitjes presenteert. De treinen zijn vrijwel overal electrisch, dus vrjj van kolengruis en zwart stof en voorzien van elk denkbaar oomfort. Naast de banken soms zjjn het fauteuils staan prullemandenboven de banken een karaf met drink water, met e enstop er op, en even zoveel glazen als er zitplaatsen zjjn. De gaderobe is voorzien van stromend warm en koud water en zachte papieren handdoeken. Op gezette tijden verschijnt er een vrouw in een smetteloos witte jas, die de raampjes zeemt, de richels afstoft die (overigens niet vuil waren), de prullemanden leegt en het water in in de karaffen, uit 'n grote koperen gieter, ververst. Het restaurant is er uitstekend, met een milkbar. De meeste reizigers staan later bui ten hun slaapcoupé in dé gang te ro ken en te praten. Het gonst er in een vreemde, wat harde en eentonig klin kende taal, waaruit tenslotte zich de steeds weer terugkerende klanken van het .,taek-tack" distilleren. Tack- tack betekent: dank. Men zegt het telkens en ook wel onnodig in Zwe den. Toen we later kris-kras door het land reisden in wagons, die er steeds ook van buiten gesponsd, gezeemd en opgepoetst uitzagen als glanzende auto-carosserieën, liet ik me eens ont vallen dat het me niets zou verwon deren, als in dit land ook de rails wer den opgewreven. Ik was er niet eens helemaal naast. In Stockholm zagen we spoorwegbeambten met een spe ciaal soort stoffer-en-blik langs de spoorbaan lopen om er alle vuil en voorwerpen, welke niet tussen en naast de rails behoren, op te vegen.,.. In Stockholm rijdt de trein namelijk kilometers lang dwars door de stad, op gelijk niveau met de straten. Welvaart ling tussen enorme rijkdom enerzijds en trefende armoede anderzijds. Er heerst algemene welvaart. De levens standaard, vooral in de steden, is er hoog. Het winkelmeisje en de serveu se in de restaurants gaan goed ge kleed. Zij dragen een keurige uniform, maar zodra de dagtaak is afgelopen, een perfect zittende tailleur of een kleurig linnen jurkje van prima kwa liteit. Hoofd en handen zijn uitermate verzorgd. Zij werken hard. De meeste getrouwde vrouwen, uit ale standen, hebben een werkkring om zich de du re luxe en 't comfort te kunnen ver oorloven, welke het Zweedse leven biedt. Nergens wordt gebedeld. In Zweden Is het leven goed en overvloedig. Men kan er op alle tijden van de dag en van de nacht eten, in elk restaurant en in elk station. En niet zo maar een broodje, o nee, de hele „smörbröt" in al zijn uitgebreid heid. Sterke dranken zijn er gerantsoe neerd en mogen buitenshuis alleen op bepaalde uren worden geschonken, en dan nog alleen als er iets bij-gegeten wordt ook. In het hartje van de zomer staat heel Zweden in het teken van de kreeft. Zoals wjj een kersentijd ken nen, heeft de Zweed zjjn kreeftentijd, kleine kreeften welke hij in bepaalde gelegenheden gaat nuttigen, be sproeid met de beroemde Zweedse punch, die puur, uit kleine glaasjes wordt gedronken. In Zweden wordt het leven vereen voudigd door series geperfectionneer- de uitvindingen. In de ogen van ande re Europeanen zijn 't comfort en de ef- re Europeanen zijn de comfort en ef ficiency in het dagelijks bestaan en er zó volmaakt, dat zjj moeilijk kunnen begrijpen, dat kwesties als: waar de ski's in de tram moeten worden neer gezet of: hoe je een auto-kaart in de nauwe ruimte van je wagen kreukel- loos kunt uit- en weer opvouwen, in Zweden tot vraagstukken groeien, welke in ieders belangstelling staan en die tenslotte door een of andere ingenieuze uitvinding worden opge lost. Automaten zijn er als overal elders en in alle variaties. Maar Zaterdags, wanneer om 4 uur alle winkels slui ten, is er een automatisch zelfbedie ningssysteem voor groenten, eieren, melk, gebak enz. enz., waarbij zelfs wisselgeld wordt teruggegeven. En men verwondert zich alleen maar, dat de automaat niet „tack-tack" zegt. De zomer wordt in Zweden gevierd met een groot feest in de openlucht, dat zijn hoogtepunt vindt in het mid- zomemachtfeest; een festijn van dan sen en zingen rond de versierde mid zomerboom en van veel en lekker eten en drinken. Driekwart van het jaar leeft men er ook zonder zon, met altijd sneeuw en jjs, in lange donkere dagen, welke vooral in het Noorden ongemerkt in de nachten overgaan. De weekends trekken de Stockholmers dan zoveel mogelijk de bergen in om er te wintersporten, maar de afstanden zijn er groot en een weekend is maar kort. Elk uur, elke minuut, ja elke se conde van die korte lichte zomertijd wordt beleefd en genoten in een uit bundige vreugde en lust in het leven zelf. Dan wordt er op ongeregelde tjjden geslapen en leeft men zoals het uitkomt, totdat men van vermoeid heid wel eens slapen moet. Er is een uiterlijk vertoon van uitbundigheid, dat niet altijd evenredig is aan de wat minzame gereserveerdheid, die men zo vaak aantreft en die heel dik wijls voortkomt uit gebrek aan ta lenkennis en verlegenheid tegenover vreemdelingen, die daarvan het ge- "olg is. Stockholm is een vrolijke, levendige stad. Vooral een schoon-gewassen stad, met veel water. Zij wordt wel met Venetië vergeleken. Maar in te genstelling tot Venetië heeft Stock holm een groot en levendig, modem verkeer. Eens een vesting, gebouwd tegen zeeroveraanvallen, heeft het oude centrum zich ontwikkeld tot een moderne arukke stad. j Stockholm in de tuin van het stadhuis. Kentekenbewijzen voor personenauto's. De controle op de autopapieren als onderdeel van de door de politie on dernomen zogenaamde tweede ver- keersactie, blijkt volgens het mini sterie van verkeer en waterstaat bi) een deel van het publiek de mening te hebben doen postvatten dat de provinciale nummerbewijzen van alle personenauto's reeds thans zouden dienen te worden vervangen door nieuwe kentekenbewijzen. Het ministerie deelt daarom mee, dat dit onjuist is. Het vervangen van de oude provinciale nummerbewjjzen door kentekenbewijzen behoeft inge volge wettelijk voorschrift voor on der een provinciaal nummer rijdende personenauto's niet eerder te ge schieden dan in de loop van 19o6, waaromtrent te zijner tijd nadere pu blicaties zullen komen. Op al de houders van personenau to's rijdende onder een provinciaal nummer, doet het ministerie een ern stig beroep, in afwachting van de na dere publicaties terzake geen aan vrage voor een kentekenbewijs in te dienen. Het voortijdig aanvragen van kentekenbewijzen veroorzaakt name lijk stagnatie in de afgifte voor voer tuigen, waarvoor de verplichting reeds bestaat. 9 Griekenland heeft de Britse uitnodi ging aanvaard om met Groct-Brittannlë en Turkije deel te nemen aan besprekin gen over Cyprus. Grote atoomexpositie in 1957 te Amsterdam. Op initiatief van enkele Amster dammers, vooral uit wetenschaps kringen, zal in het voorjaar van 1957 te Amsterdam een grote expo sitie worden gehouden op het gebied van de atoom-energie. Daartoe wordt een speciaal gebouw ontworpen, dat zal verrijzen aan de kant van de Slo- terdijk. Men hoopt op een uitgebrei de intemtionale deelneming, zodat ieder kennis zal kunnen nemen van de mogelijkheden op dit gebied en op dat tijdstip. Er zal een duidelijk beeld worden gegeven van de kleinste deeltjes van de materie: de atomen. De betekenis van atomen, clectronen en moleculen voor de moderne industriële ontwik keling zal aanschouwelijk worden voorgesteld door werkende apparatu- ren en het gebruik van radio-actieve isothopen voor industrie, landbouw en medische doeleinden, zal worden gedemonstreerd. Het loopt met het exploiteren van een helicopterdienst gedurende enkele we ken in de zomer van Rotterdam naar Haarlem en Zandvoort. niet zo vlot als verwacht werd. Waarschijnlijk zal de eerste helicopter niet voor Donderdag 14 Juli te Haarlem aankomen. EERSTE PROEF IN LÜNEBURG. Invloed van koolmonoxyde funest Aan de grote verkeersweg HamburgHannover heeft de „Bio-Klimati- sehe Forschungstelle-Lüneberg" een zuurstof-pompstation ingericht voor vermoeide automobilisten, een nieuwigheid en een eerste proef van weten schapsmensen. De lucht op de verkeerswegen en in de auto's is giftiger, dan de leek aanneemt. In het tijdperk van de tech niek en de motorisering. ademen de laatste voetgangers en fietsers voortdurend koolmonoxyde in, een gevaar lijk hoofdbestanddeel van de blauwachtige uitlaatgassen van alle motoren. „Natuurlijk slikken de automobilisten in gesloten wagens honderd keer meer kolendamp in, dan de voorbijgangers op de verkeerswegen, hoewel ook zjj niet gespaard blijven", verklaart dr Tackmann, de leider van de „Bio-Klimatische Forschungstelle". Samen met geleerden uit de nabu rige landen, heeft dr Tackmann in massatests, de uitwerking van de „verpeste lucht" onderzocht. Daarbij is men, onafhankelijk van elkaar, tot het resultaat gekomen, dat vele ver keersongevallen, die de rechter of de verkeerspolitie vaak terugbrengen tot de algemene formule „menselijk fa len", toe te schrijven zijn aan regel rechte vergiftigingsverschijnselen in Stockholm: gezicht op Södernialmsborg Arrestaties op de vliegbasis Twenthe. Rijk voor duizenden benadeeld? Twee inwoners van Enschede, van wie de een vroeger en de ander tot zijn arrestatie werkzaam was op de vliegbasis Twenthe te Enschede, zijn door de Koninklijke Marechaussee gearresteerd. Het zijn de 26-jarige A. E., uitvoer der van een aannemer en de 33-jarige H. van 't H., opzichter bij het bu reau „Aanleg, Beheer en Onderhoud van vliegvelden." Beiden worden ver dacht van onregelmatigheden ten nadele van het rijk. Het totale bedrag waarmee het rijk zou zijn benadeeld, loopt in de duizenden guldens. De rijksaccountantsdienst heeft de zaak in onderzoek. TELEGRAM AAN EISENHOWER. Reeds 25.000 handtekeningen (Van een onzer redacteuren) Kees Jol uit Rotterdam heeft Dinsdag de vijfentwintig duizend adhaesïe betuigingen binnen. Vijfennegentig van de 350 Nederlandse scholen voor Middelbaar Onderwijs hebben tot nu toe op de oproep van het Initiatief Comité Gymnasium Erasmianum te Rotterdam gereageerd. Kees Jol, Karei Scharten en R. G. Scholten konden nog twee postbestel lingen afwachten en daarna moest het telegram aan President Eisenhower weg. Het telegram, dat misschien het leven kan redden van Raymond Hal- ley, het zestienjarige negerjongetje in New York, dat op 10 Juli op een stoel zal worden gezet. Op 29 Juli is aan 350 scholen in Nederland een circulaire uitgegaan. Hierin werd verzocht om adhaesie- betuigingen. Verschillende scholen hebben op initiatief van rectoren en directeuren bijeenkomsten be legd van de gehele school. Op an dere scholen is de zaak alleen in de hogere klassen besproken. Het resultaat is bemoedigend. Met de post van Dinsdag werd de 25.000 overschreden en waren de antwoor den van 95 scholen binnen. (Waar onder het antwoord van de Chr. H. B-S. te Middelburg). Op 350 lijkt dit misschien weinig, maar de bin nengekomen antwoorden komen juist van de grootste scholen. De totale bevolking van onze mid- sch?len middelbare meis jesscaolm, h.b F A en B. gymnasia aip:_a bèta, en onderbouw der KnJSdroeS in September 1954 ca U5.000 leerlingen. Daarvan be volken er 30.000 de vierde, vijfde en zesde klassen. Wanneer nu dus 25.000 stemmen binnen zijn en de twee laatste postbestellingen bren gen er nog vijfduizend, dan heeft in de paar dagen sedert het uit gaan van de circulaire ruim dertig procent van de Nederlandse rijpere schooljeugd begrepen, dat zij niet mocht zwijgen. Het telegram luidt als volgt: Request you respectfully and urgently to reprieve the 16 years old boy Raymond Halley and spare this young life en dat zal slechts ondertekend zijn door: pupils of secondary schools. (Verzoeken u eerbiedig" en drin gend de 16-jarige jongen Raymond Halley gratie te "verlenen en dit jonge leven te sparen. Leerlingen van middelbare scholen). GEEN FEEST IN DE BETUWE Export maar zeer beperkt De traditie wil dat de Betuwe in feeststemming verkeert wanneer de kersenoogst in volle gang is. De vlaggen worden uitgestoken en de dorps gemeenschappen staan alle in het teken van de kersenpluk. Alles wat wer ken kan en 't vak verstaat! in in actie en er worden lange dagen op de ladder in ile bongerd gemaakt. De veilingen werken op volle toeren de zwaar beladen wagens rjjden naar alle delen van het land, want het meeste van de kersenoogst wordt in 't eigen land geconsumeerd. Een kleiner deel gaat naar de verwerkende industrie en maar 'n heel kleine hoeveelheid wordt geëxporteerd. Maar de deskundigen zijn niet erg optimistisch t.a.v. onze kersenteelt in de toekomst, en zelfs is de vraag gesteld, of er nog wel sprake kan zjjn van een kersen-f e e st! De eerste dertig jaren van deze eeuw, heeft de kersenteelt de wind vrij aardig in de zeilen gehad. Vooral na de eerste wereldoorlog was deze teelt, onder de invloed van de goede vraag in binnen- en buitenland, zeer rendabel en werd het areaal uitge breid (in 1927 ruim 5000 ha waarvan 3500 ha in de Betuwe) Maar in 1932 begonnen de moeilijk heden, als gevolg van de malaise in de wereld. De export viel weg en de binnenlandse vraag nam af door ge brek aan koopkracht. Daarbij kwam nog, dat het aanbod van kersen toe nam, doordat de bomen die vóór 1952 waren geplant, in exploitatie kwa men. Er werd met verlies gewerkt en in 1937 liep het areaal terug tot 4000 ha. Na de oorlog kwam er een opleving, want het was het enige artikel, dat niet onder de distributiebepalingen viel. Daardoor liep het areaal weer op tot 5200 ha in 1950. Maar de pro ductie steeg nog meer, door betere eultuurmethoden en jonge productie ve aanplant, zodat de gemiddelde luctie per ha hoger werd (1935- 1250 kg; 1950: 3200 kg; 1951: 4300 kg; 1952: 4900 kg en 1953: 3900 kg). Het ging vrij goed tot ongeveer 1950. Maar daarna liep de binnen landse afname weer terug. Daarom gingen de telers over tot het rooien van vele verouderde boomgaarden en de gevolgen daarvan kwamen in 1953 en 1954 tot uiting in veel kleinere oogsten. Groter verbruik. De Nederlandse consument ver bruikt 60 a 70 pet van de kersen oogst. Dan volgt de Industrie en dan met een zeer klein percentage de ex port. Het verbruik is na de oorlog steeds groter geweest dan daarvoor. Tyjé-ch is, dat het Zuiden van ons land meer consumeert dan het Noor den. Het Oosten en het Westen vor men overgangsgebied. De hoeveelheden die de industrie afneemt belopen de laatste zes jaren ongeveer 2000 ton. Het ziet er wel naar uit, dat de industrie de belang rijke afnemer zal blijven. De export is maar zeer beperkt en beloopt na de oorlog niet meer dan 500 ton. Vlak voor en na de eerste wereldoor log bereikte men zo om en nabij de 3500 ton. Duitsland en Engeland wa ren goede afnemers, maai- in deze landen zijn de kersenoogsten ook op gevoerd. België heeft met dezelfde moeilijkheden te kampen als wij en daar begonnen de moeilijkheden reeds in 1947 .omdat (merkwaardig om op te merken) de welvaart eerder te ruggekeerd was. Italië is een vrij grote concurrent, omdat de kersenoogst daar in Mei valt en dus eerder op de markt is. Engeland voert verse kersen uit Ita lië in. Wij hebben het nadeel, dat on ze oogst samenvalt met die van Duitsland en Engeland. Uit dit alles bljjkt, dat Nederland op de eigen markt bljjft aangewezen en dat de export geen kansen voor de toekomst biedt. Men meende een op lossing te vinden door inkrimping van het areaal. Dit geschiedt ook, al zjjn het overwegend oude boomgaarden, die worden opgeruimd. Blijft echter de inkrimping voortduren, dan ont staat gevaar, dat het aanbod klein en de prijs hoo gwordt. wel enige mogelijkheden o.a. door het aanplanten van een kleinere boom- vorm, met zeer productieve variëtei ten. Dit zal echter tijd kosten .omdat een kersenboomgaard laat in produc tie komt. Voorts zal het zaak blijven, de kwaliteit op hoger peil te brengen, zódat de kwaliteit de hogere pr jjs voor een deel compenseert. Belangrijk is ook, dat de telers zich gaan toeleggen op meerdere variëtei ten, want op het ogenblik wordt er naar schatting voor bijna 80 pet Mei kersen gekweekt. de lucht door koolmonoxydegassen. „In de industrie kent rrien deze ver giftigingsverschijnselen reeds lang, als zogenaamde beroepsziekten. In het verkeerswezen heeft men er tot dusver geen aandacht aan geschon ken", verklaart de Liineburgse arts. Bedachtzame rijders worden recal citrant en doen hun eigen zin, zon der op voorangsrecht of eenrichtings verkeer te letten. Anderen schemert het voor de ogen; zij kunnen de kleu ren op de verkeerslichten niet van el kaar onderscheiden. Weer anderen remmen te laat of te vroeg, omdat ze zich in de afstanden vergissen. Dat zijn allemaal typische vergiftigingen door de „factor koolmonoxyde", waaraan men tot dusver slechts zo weinig aandacht geschonken heeft! Dr Tackmann wees voorts op het verband tussen atmosferische storin gen en rijvaardigheid. „Als de lucht- massa's boven met elkaar in conflict komen, dan gebeuren er beneden op de verkeerswegen Jt meeste ongeval len". argumenteerde de arts. Als uitgeputte automobilisten in 'n behaaglijk ingericht restaurant langs de weg een korte rustpoos inschake len, dan kunnen ze bij hun kopje koffie een frisse-lucht-douche bestel len. Tien minuten pure zuurstof, in vakkringen „carbogeen" genoemd, door de ademslang geïnhaleerd en de longen zijn weer vrij van gift en de automobilist voelt zich als herboren. Dat de kersen geplukt zullen wor den is zeker, maar dat het in de Be tuwe ook een echt kersenfeest zal toorden is twijfelachtignu het ge brek aan werkkrachten en de hoge lonen dit fruit zo duur maken. Een 70 procent van de totale kosten wordt uitgegeven aan lonen. Deze belopen volgens het L.E.I. (sorteer- kosten, het keren van spreeuwen en de pluklonen) ongeveer 40 ct per kg. Voor de oorlog bedroegen deze kosten 10 ct. Hierbij moeten nog worden op geteld de kosten van snoeien, bemes ten en bespuiten en zo komt men tot een kostprijs van 60 ct per kg (voor de oorlog 27 ct). Het ziet er niet naar uit, dat de pluklonen zullen delen, gezien de spanningen op de arbeidsmarkt. Dus 1 zal men het moeten zoeken in de

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 7