Gemotoriseerd Zeeland vraagt uw aandacht! Ook uit Zeeland een groot aantal aanvragen om rijbewijs MIJNHEER JANSEN GING UIT RIJDEN WEGWIJZERAANDUIDINGEN IN ZEELAND EEN GAAF GEHEEL THEORIE EN PRACTIJK BIJ EEN AUTORIJSCHOOL Directeur centraal bureau stelde ter plaatse onderzoek in De heer H. YVesterlaken, directeur van het centraal bureau voor de af gifte van rijvaardigheidsbewyzen, kon ons tijdens een bezoek aan zijn bureau in de v. d. Spiegelstraat in Den Haag mededelen, dat ook Zeeland zijn byzondere aandacht heeft. Uiteraard verschaft de buitendienst de directeur de meeste problemen en het is zijn gewoonte zélf ter plaatse een onderzoek in te stellen, indien zich moeilijkheden voordoen. De beslissing om Vlissingen aan te wijzen als de plaats, waar de rij examens worden afgenomen in plaats van Middelburg is niet zo maar ge nomen. De heer YVesterlaken constateerde, dat inderdaad de Scheldestad uit verkeerstechnisch oogpunt beter geschikt was voor dit doel. ning gehouden met de belangen van de candidaten. Men vertrouwt er evenwel op, dat de gegadigden hier voldoende begrip hebben voor hun verantwoordelijkheid ten aan zien van de andere weggebruikers. Vorig jaar werden in Zierikzee 926 examens afgenomen, in Goes 1851, in Hulst 795, Temeuzen 1293 en in Vlissingen 2094. In het algemeen blykt het aantal afkeuringen gelijk te zijn aan het landelijke gemiddelde. Van het allergrootste belang is, dat bij de examens door de examinatoren adviseurs van het centraal bu reau genoemd uniformiteit wordt betracht. In de vijf jaar arbeid voor dit bureau heeft de heer Westerlaken gestreefd naar een stevige grondslag voor dit werk en hij is hierin ook ze ker geslaagd. Men brengt thans de adviseurs bijeen in studieclubs, waar de ervaringen worden uitgewisseld en wordt nagegaan hoe de uniformi teit in het optreden nog verbeterd kan worden. In Zeeland staat deze studieclub onder leiding van de heer De heer H. Westerlaken, directeur van het centraal bureau: geen geheimen. Het centrum van Middelburg met zijn vele smalle straten boeit prac- tisch geen ruime kruispunten, waar de vaardigheid van de candidaat op de vastgestelde examenregelen kan wor den beproefd. Over het algemeen kan ten aanzien van Zeeland geconsta teerd worden, dat deze provincie deelt in de algemene welvaart, voor zover dit blijkt uit het aanvragen van een rijbewijs. Zeeland blijft niet meer ten achter. Het grootste aantal aan vragen komt hier uiteraard uit agra rische kringen. Evenals elders in het land ligt de leeftijd van driekwart van de aanvragers tussen 18 en 40 jaar. Oostburg. Ook in Zeeuwsch-Vlaanderen heeft de heer Westerlaken de situatie'on derzocht. Zoals men weet heeft Zee land oproepplaatsen in Zierikzee, Vlissingen, Goes, Terneuzen en Hulst. Tot dusver was het onmogelijk om in West Zeeuwsch-Vlaanderen een plaats aan te wijzen, die geschikt was voor het afnemen van een examen. Het is niet onwaarschijn lijk, dat wanneer Oostburg straks vol doende verkeersintensiteit heeft en verder is uitgegroeid, deze plaats daarvoor in aanmerking zal komen. Maar thans is het zo, dat het er op de marktdagen te druk en op de an dere dagen net niet druk genoeg is. Terneuzen is vrij geschikt als op- roepplaats en Hulst biedt in dit op zicht ook voldoende mogelijkheden. Zierikzee. Men is er by het centraal bureau op uit om zoveel mogelijk de men sen terwille te zijn, wanneer zij in plaatsen wonen, waar nog altijd van een zeker verkeersisolement gesproken kan worden. In het al gemeen wordt bjj dit examen nage noeg niet met persoonlijke omstan digheden rekening gehouden dit zou moeilijk zijn by een derge lijk aantal aanvragen maar voor een plaats als Zierikzee geldt dan toch, dat het goedkeuringspercen tage tien procent hoger ligt dan in Vlissingen. Ofschoon strikt geno men Zierikzee niet voldoende aan vragen heeft gaat het centraal bu reau er niet toe over deze mensen naar Goes of Vlissingen te zenden. In dit opzicht wordt dus wel reke- Polak uit Middelburg en de resulta ten zijn uitstekend. Er is wel eens aanmerking ge maakt op de plaats van de oproep, meestal een restaurant e.d. Het cen traal bureau zou echter moeilijk an ders terecht kunnen. In het Westen van ons land, waar het aantal aan vragen groot genoeg is, worden wel dra de eerste werkzaamheden verzet voor de bouw van eigen oproepplaat sen nl. te Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. Beneden vindt men daar in de wachtkamer en boven de exa menlokalen. Hiermede kunnen alle practische bezwaren, verbonden aan andere gelegenheden, worden opge vangen. Adviseurs. De heer Westerlaken is van mening, dat de mensen, die allerlei verdacht makingen uiten aan het adres van zijn adviseurs handelen naar het ge zegde „zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten". Aan deze adviseurs worden de zwaarste eisen gesteld blijkens ook de selectie, nu er tal van nieuwe medewerkers van dit bureau moeten worden aangesteld. Uit dui zenden sollicitanten kwamen na eer ste schatting slechts 300 in aanmer king voor een informatie; hiervan vielen er weer 150 af. Daarna daalde dit aantal tot 75 en tenslotte werden het er 40. waarmede men een oplei ding begon tot adviseur. „Laten de autorijscholen daar maar eens een voorbeeld aan nemen", zo zegt de heer Westerlaken. Zelfs de binnen landse Veiligheidsdienst verstrekt nog informaties over de gegadigden, om dat men nu eenmaal niet anders te werk kan gaan. Wat het fabeltje betreft, dat men Handboek 1955 van de K.NA.C. Verschenen is het Handboek 1955 van de Koninklijke Nederlandse Automobiel Club. In de bekende uit gave zal ook dit handboek van de KNAC weer in een grote behoefte voorzien. Men vindt er alle gegevens van belang voor de automobilist: af standstabel. uitvoerig adresregister, gegevens over de automobielsport en tentoonstellingen, alsmede tal van technische wenken. Vooral de lijst met bezienswaardigheden in Neder landse plaatsen en adressen met de Horcca-gegevens zijn uitermate nut tig. Een traditionele uitgave, welke men niet gaarne zou missen. In vroeger tijd was het gemakkelij ker dan nu om zich in het verkeer te stortenwant alles week in ontzag voor het snelheidsmonster. Thans ra- zen de bromfietsers rond en verbeel- -t den zich zélf de ware snelheid in Yi pacht te hebben. Overigens: het com- fort voor de inzittenden was er vroe- 1 ger niet bij. Men zie maar eens naar f de kleding van de dames, die moch- 1 ten genieten van zo'n ritje in deze oude wagen. nooit voor de eerste keer slaagt, ver wijst de directeur van het centraal bureau naar de rijscholen. Vorig jaar waren er 47 procent, die wél voor de eerste keer klaar waren. Men vraagt maar eens aan een houder van een rijschool hoe het daarmede in de praktijk gaat. „Mijn bureau heeft geen geheimen", aldus de heer Wes terlaken. Op een aantal van 225.01)0 examens vorig jaar waren er 118 échte klachten. Dit jaar worden er vermoedelijk wel een 325.000 examens afgenomen. Bekend is het streven van de heer Westerlaken naar een erkenning van de bonafide houders van autorijscho len. Van de 1600 1700 zijn er in Ne derland slechts 700, die de proeven van bekwaamheid aflegden en geor ganiseerd zijn. NA OORLOG EN INUNDATIE Wegenwachter werd populaire figuur. Een onmisbaar element om het wegverkeer in de letterlijke zin van het woord in goede banen te leiden, is het dichte net van wegwyzers, dat ons land ryk is. Als langs subtiele draden wordt de weggebruiker in Nederland van de ene plaats naar de andere geleid. De belangrijke taak van het plaat sen en onderhouden van deze aanduidingsborden en „paddestoelen" in vakterminologie „bewegwijzering" geheten heeft de Algemene Neder landse Toeristenbond A.N.W.B. zich tot de zijne gemaakt en voor de uitvoe ring van die taak komt de A.N.W.B. alle lof toe. Slechts zelden gebeurt het, dat men op de Nederlandse en dus ook op de Zeeuwse wegen voor een probleem komt te staan. En wanneer dat dan al gebeurt, zal het een knoop punt van onaanzielijke binnenwegen betreffen, dat juist valt buiten de grens der bemoeiingen van de A.N.W.B. Deze bond immers heeft zich ook beperkingen moeten opleggen, omdat het nu eenmaal ondoenlijk is op iede re kruising of splitsing van wegen een bord te plaatsen. Na de oorlog was mede door de inundatie van de bewegwijzering op Walcheren bedroevend weinig over en hetgeen overgebleven was, ver keerde in een dermate desolate toe stand, dat vervanging of grondig herstel dringend noodzakelijk was. De A.N.W.B. is er in geslaagd het probleem, waarvoor deze bond werd gesteld binnen de kortst mogelijke tijd op te lossen en zeer afdoende wijze. De wegwijzers elders in de pro vincie kregen ook een „goede beurt" en niemand behoefde nog de ver keerde weg te berijden. In 1953 kwam de ramp over SchouwenDuiveland en Tholen en verdwenen aldaar talrijke borden in j de kolkende golven en stromen. Op- J nieuw moest er met man en macht worden aangepakt om de verkeers chaos die dreigde te ontstaan, te voorkomen en wederom gelukte het de A.N.W.B. het hoofd te bieden aan de moeilijkheden. Uit het Zeeuwse afdelingsverslag over 1954 blijkt, dat er 30 Juni van dat jaar door geheel Zeeland waren opgesteld: 181 wegwijzers, 53 rich tingsborden, 10 voorrichtingsborden, 35 paddestoelen, 32 telefoonposten en 5 riviernaamborden. Het onderhoud van de beweg wijzering geschiedde vroeger plaatselijk. Dat wil zeggen: de plaatselijke consul van de A.N.- W.B. controleerde van tijd tot tijd de toestand van de in zijn rayon voorkomende wegwijzer- borden e.d. en het daaraan door een plaatselijk vakman de nodige werkzaamheden verrichten. De resultaten van dit systeem waren in sommige plaatsen minder goed. Immers, de ene consul lette goed op zijn zaken en de andere liet ze wel eens een weinig ver sloffen. Tegenwoordig geschiedt het on derhoud centraal. Door het gebruik van synthetische verfmiddelen is het nu niet meer nodig, dat iedere weg wijzer jaarlijks zijn verfje krijgt. Een aantal firma's is nu continu be zig met het controleren van de ver schillende aanduidingen en zo krijgt elk dezer op zijn beurt het vereis te onderhoud. Een op enkelex belangrijke wegen in Zeeland populair geworden ver schijning is de wegenwachter; de man in het bruine w.w.-uniform op de opvallende hel-gele motor met dito werkzijspan. In onze provincie wordt momenteel op vier routes ge reden en wel tussen Bergen op Zoom en Vlissingen, op een route in het Westen van Zeeuwsch-Vlaanderen, één in het Oosten van Zeeuwsch- Vlaanderen en één hier juist tussen in. Wie op één van de genoemde routes met pech aan .zijn vervoer middel komt te staan, behoeft in het algemeen niet lang op assisten tie te wachten.. Er zijn evenwel bij zondere „pechdagen" en op zulke dagen kan het voorkomen, dat een wegenwachter niet verder komt dan éénmaal zijn route afrijden. Het devies is „Op iedere duizend leden van de YV.W. één wegenwach ter" en men hoopt bij het toenemen van het aantal leden te komen tot uitbreiding van de routes en in het bijzonder van de avond- en Zondags diensten. Op de Zeeuwse routes wis selen momenteel negen wegenwach ters elkaar af. GELD SPEELT GROTE ROL „Als het rijbewijs er maar is..." „Om iemand goed chaufferen te leren is niet zo moeilijk. Maar om van deze toekomstige automobilist een goed weggebruiker te maken, daarvoor komt nog wel wat meer kijken. Veelal is het zo, dat als men het rijbewijs eenmaal veroverd heeft, de lessen schielijk worden vergeten en er maar raak gereden wordt. Men heeft dan het voorbeeld voor ogen van vele ande re automobilisten, die al jaren achter het stuur zitten". De houder van de autorijschool, zoals bijv. de heer J. C. Koetsenruyter te Vlissingen, doet gemengde ervaringen op in zijn toch al niet gemakkelijk beroep. „Het is alles een kwestie van geld", zo meent hij. Bij velen, die autorij den willen leren, speelt een econo misch motief een hoofdrol. Er zijn er, die zich willen verbeteren door bijv. naar een baan te zoeken, waarbij o.a. als eis gèldt, dat men in het bezit moet zijn van een rijbewijs. Weer an deren hebben een dergelijk bewijs no dig, omdat men de zaak uitbreidt en het aanschaffen van een auto een noodzaak is, wil men zijn klanten goed kunnen bedienen. Er zijn er niaar weinig, die auto rijden leren om bjj wijze van sport en ontspanning te gaan rijden. Maar juist dat economische motief: geld en geen tijd, bepalen de keuze van de autorijschool. t acantie....? Vlieg er eens uit U met een huurwagen! Maar doe het dan voorzichtig aan en vooral als men, zoals mijnheer Jansen, slechts luttele maanden in het bezit is van het zo vurig be- HET BROMFIETSEN PROBLEEM De grafiek „Bromfietsen probleem'' laat zien hoe in de loop van de laatste zes jaren het aantal bromfietsen bij na ver-honderdvoudigd is. Tevens is hierin opgenomen de curve van het aantal ongelukken ver 1000 bromfietsen. Weliswaar kende hij de naam bougie, maar waar het tjoede ding zat, wist hij niet. Toen de brede, pompeuze Amerikaan vóór reed, blinkend en glimmend afgeleverd door de verhuurder, gaapte de buurt, evenals trouwens mijnheer Jansen. Het wds een trots gezicht: deze Amerikaan anno 195J/. Hij voélde zich de koning te rijk en onmid dellijk nodigde hij zijn vrouw uit voor een proefrit alvorens de gro te sprong in het onbekende te wa gen. Wqnt ze zouden zo maar gaan rijden, dicars door Neder land, over de véle mooie wegen, waarvan we er al zoveel hebben, maar blijkbaar ook volgens de A. N. W. B. en de K. N. A. C. nog veel te weinig. Het starten ging wel: per slot zit er wel enig vermogen in zo'n wagen, maar met enig behoed zaam draaien aan het daarvoor bestemde knopje lukte dit zonder mankeren. (Blijft natuurlijk de grote vraag waarom het niet zo vlot ging daar vóór de overxoeg in het zo drukke Gooi, terwijl tiental len plaaggeesten achter hem een claxon-concert aanhieven....) Als door een wonder aangeraakt be gonnen tijdens de proefrit plotse ling de ruitenwissers hun eentoni ge beweging. Mijnheer Jansen, die volkomen geabsorbeerd was in het spel van schakelen van één naar twee, van twee naar drie, begreep maar niet waarom zijn vrouw zei, dat het toch heus droog ivas en dat de zon volop scheen. Eenmaal op een brede weg liet mijnheer Jansen met een resoluut gebaar de wagen stoppen om ver volgens soepeler te starten zo als hij dat op de les geleerd had, onhoorbaar, liaóst onmerkbaar en de oorzaak van de beweging van de ruitenwisser te onderzoe ken. Toen hij dit geheim had ont dekt, ademde hij verlicht op en prinsheerlijk zat het echtpaar te genieten van de beweging van de rustig zoemende wagen. I ater, na het afscheid, dat mijn- I heer Jansen véél te lang duur- de, waren ze op weg door het zon-overgoten mooie Zeeuwse land. Alles ging goed tot Bergen op Zoom: daar raakte mijnheer Jansen achter militaire leswa- gens, waarvan de chauffeurs juist die dag examen deden. ,JZalm nou maar", suste mevrouw, „je bent bij mij echt niet op het exa men." Het gelukte mijnheer Jan sen de wagen keurig voor het stoplicht inderdaad te doen stop- pen-maar de fouten daarna gaven hem ware rillingen van schuldbe sef en overmatige transpiratie. Met veel gekreun en nijdassiger hipte de wagen over het kruispunt. In zijn agitatie lie hij de auto dwars tegen alle onheilspellende borden in een straat voor éénrich tingsverkeer in gaan. Gelukkig ontsnapte de militaire leswagen aan een pijnlijke aanraking en mijnheer Jansen was als een kind zo dankbaar, dat hij ver buiten Bergen op Zoom de wagen kon verlaten. Gesterkt door de rust ging het daarna weer verder nadat me vrouw de verleiding niet had weerstaan om enige foto's te ne men van mijnheer Jansen achter 't stuur: met 'n breed gebaar zwaai ende naar zijn ega. Of het nu kwam door de limo nade of omdat hy zijn jasje had uitgetrokken en écht sportief in hemdsmouwen achter 't stuur zat: het ging ineens veel beter. Door nauwe dorpsstraatjes ze bleven niet op de hoofdweg, dan zie je zo weinig van het landelijke en 't gemoedelijke loodste mijnheer Jansen zijn Amerikaan. Door de Maasstad met een verkeer, dat slechts schuifelend voorwaarts kwam, naar Gouda alles ging voortreffelijk. Mijnheer Jansen was over de eerste zenuwen en 't moeilijke be gin heen. En had die winkelier in Gouda niet zo'n boeiende beschrij ving gegeven van de schoonheid van de Reeuwijkse plassen mijnheer, hóe kunt U daar nu voorbij rijden dan was alles op die eerste dag wonderwel gelukt. M aar och arme, mynheer Jan sen raakte van het goede pad af. De Amerikaan kwam verzeild in een écht Hollands landschap; nauwe wegen met brede sloten aan weerszijden, liefelijke ophaal- en veel te snelle tegenliggers, snelle tegenliggers. Met wonderlijk veel moed en verachting van alle lijfsgevaar reed mijnheer Jansen zijn wagen door alle gevaren, in stilte de Goudase winkelier verwensend. Mooi teas de omgeving zeker maar mevrouwdie altijd de ge mengde berichten las, had een na tuurlijke afschuw van brede slo tenwaarin héle auto's kunnen verdwijnen. De verschillende op haalbruggen verraderlijk in ae wegen verborgen bezorgden haar ware angstaanvallen. Tot er een kwam waarvan de steile op rit naar de hemel verioees en de rest daarachter zich slechts liet bevroeden. Veel tijd om na te den ken had mijnheer Jansen niet en daar zweefden ze, onder yselijk ge gil van mevrouw tussen liemél en aarde het ongewiise tegemoet. Met de uiterste krachtsinspanning gelukte het de brede wagen te draaien vlak voor de rand van 'n breed kanaal, dat onverstoorbaar mijmerde op deze zomerse dag. ndanks zijn hemdsmouwen had mijnheer het erg, héél erg warm en mevrouw keek zó ge kweld, dat hij een ogenblik zelfs zijn eigen narigheden vergat. Toen moesten en zouden ze er uit: maar alle sloten leken op elkander en het werd een eindeloze dwaalpar- tij. Even later zagen ze een vracht wagen weer zo'n brug beklimmen, alsof er eigenlijk niets aan de hand was. Maar mynheer Jansen bezat de courage 'op dat moment niet meer. Zij raakten vast, otndat zij de brug gemist hadden, op een doodlopende weg. Zelfs de chauf feur, die 25 jaar in deze doolhof van waterwegen zijn weg vond, had er moeite mee. De wagen was bij de eerste poging tot keren in conflict nekomen met eiken boom pjes, die zich halsstarrig aan de Amerikaan vastklampten. Enkele deuken maar gelukkig geen verdere schade en nadat de chauf feur manmoedig het voorbeeld gaf door wél over de brug te rijden, nam mynheer Jansen het stuur weer over. Overigens was van die dag af de pech verdwenen. Mijnheer Jan sen had niet één schrammetje meer ondanks het zenuwslopend drukke verkeer in het Westen, on danks de pont bij Velsen, ondanks alle lagen en listen van de tegen liggers en geparkeerde wagens. Hij reed voor het eerst des nachts met licht en verwonderde zich voor de zoveelste maal, waarom men op een rijschool zóveel leert en niet leert. En wat de schade betreft: er was een garage die er tachtig gul den voor vroeg maar dat ge schiedde dan ook in een toeristen stad en er waren er ook, die het met twintig wél betaald von den Mijnheer Jansen had zijn eerste rijavontuur achter de rug: een er varing rijker en in vol ver trouwen tenslotte ook in de resul taten van z\jn eigen rijkunst. Als volledig erkend houder van een autorijschool ervaart de heer Koetsenruyter met zijn andere er kende collegae, hoe moeilijk het is de mensen er van te overtuigen, dat zij er zo maar niet zijn, door het be halen van een rijbewijs alleen. Hier wreekt zich ook het bestaan van niet-erkende scholen. De mensen zijn geneigd om van een dergelijke school gebruik te maken omdat men er misschien minder betaalt en het aantal lesuren minder zou zijn. Overigens is ook bij de erkende scholen het aantal leerlingen groot, dat meent zelf wel te moeten bepa len of de opleidingstijd voldoende was voor het afleggen van een examen. Dan worden er candidaten afgeleverd die of in het geheel niet door het examen komen of met de hakken over de sloot. En dit gehele systeem is slecht voor de reputatie van de autorijscholen. De concurrentie is te groot onder deze scholen dan dat een houder van een erkende school zich altijd de weelde zou kunnen veroorloven ge heel volgens de regelen van een juis te opleiding te werken. Men kan een gemiddelde aanne men van twintig lessen, maar er zijn er ook, die met 12 lessen kunnen volstaan. Het hangt er van af of het jonge candidaten zijn of oudere, wier reactie- en aannemingsvermogen al beduidend minder is. De lesgever kan zeer goed merken of het jonge men sen zijn van in de twintig jaren of candidaten van veertig en ouder. Heeft men eenmaal de leeftijd van 60 jaar bereikt, dan wordt het nog moei lijker In dat geval is voor het doen van een examen ook een aparte dok tersverklaring nodig. Opmerkelijk is voorts ook, dat de lessen zo snel worden vergeten onder invloed van het slechte voorbeeld van reeds lang rijdende automobilisten. Bovendien Is het toezicht in het al gemeen te zwak. Niet in enkele pe rioden maar voortdurend zou er toe zicht moeten zijn, wil hiervan een preventieve werking uitgaan. De politie moet niet alleen aanwe zig zijn als er botsingen ontstonden om dan de schuldvraag uit te zoe ken. Het politietoezicht zou voortdu rend als het ware voelbaar moeten zijn. Er zijn landen, waar een politie man in burger op de verschillende knooppunten staat om op de fouten te letten. Later ontvangt de automo bilist dan een briefje thuis met de vermelding van de gemaakte fouten. Hiervan wordt aantekening gehou den: wordt die fout te veel herhaald dan kan op grond daarvan bekeuring volgen. Het is natuurlijk een goed werk, dat men met de jeugd begint, maar die resultaten zullen zich pas, naar men mag hopen, later aftekenen. Zondaren zijn uit een oogpunt van de automobilist, in het bijzonder ook de fietsers en bromfietsers. OPLEIDING. De ideale opleiding bij een auto- ryschool is niet het snel en lukraak klaarstomen voor het rij-examen Ook moeten er dingen geleerd wor den, die waarschynlijk niet eens of zelden by het examen gevraagd wor den. Maar in de praktijk van het autorijden doen zich zoveel gevallen voor, waarin men moet tonen zijn wagen volkomen te beheersen. Het onmgekeerde is dan meestal het ge val, ook al bezit de ryder een rijbe wijs. Ten aanzien van de tarieven is de heer Koetsenruyter van mening, dat men misschien wel niet een tien gul den per uur moet vragen —wie kan dat nog betalen maar dat de bestaande tarieven van de erkende autorijscholen toch wel het minimum vormen. De wagen moet in goede conditie zijn; de lesgever heeft ook tot taak de technische ontwikkeling op zijn gebied bg te houden en deze vakliteratuur is niet goedkoop. Zo heeft dus ook de houder van een autoryschool zijn wensen: erken ning door de regering, heter toe zicht op het verkeer en méér begrip bij het publiek. Want heus... auto rijden la niet zo eenvoudig!

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 5