ORCAM
C
President van Verenigde Staten
blijkt gevaarlijk ambt
NOG STEEDS EXPLOSIEVEN
EN OORLOGSTUIG GEVONDEN
DOUWE EGBERTS
t
1
SLAVENHANDEL TIERT WELIG
IN JEMEN EN ARABIE
NIEUWS UIT DE KERKEN
6
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 25 JUNI 19BB
BESCHERMD DOOR GEHEIME DIENST
Eisenhower protesteert niet meer
tegen speciale maatregelen
Speciale correspondentie)
Vlak voor het begin van de ceremonie, waarbij president Eisenhower
verleden jaar aan een universiteit aan de Oostkust van de Verenigde
Staten een ere-doctoraat zou ontvangen, wrong een potige kerel van de
geheime dienst zich onder het podium. Daar in het halfdonker vond hy
een blikje. Hij haalde het omzichtig naar buiten en lichtte het deksel op.
Er lag een briefje in: „Dit had een bom kunnen zijn". Maar de geheime
dienst de Secret Service heeft heus geen studentengrap nodig om
aan het gevaar herinnerd te worden. Deze maand Juni, wanneer Eisen
hower 15 van de 30 dagen op reis is, zyn de mannen van de geheime
dienst 30 dagen aan één stuk in touw.
Vóór de president naar San Fran
cisco vloog om daar te spreken ter
gelegenheid van het tienjarig bestaan
van de Verenigde Naties en vóór hij
vyf dagen later op weg gaat naar
het Parmachenee meer in Maine om
daar op zalm en forellen te vissen,
zwierf een team mannen van de ge
heime dienst uit zij behoren tot de
speciale 35 man sterke Secret Ser
vice-afdeling van het Witte Huis
om alle gevaren tevoren te bestude
ren. In Washington zelf kammen an
dere politiemannen de kaartenbakken
uit naar de namen en foto's van las
tige en verdachte individuen in de
streek, die Eisenhower bezoekt.
Vaste reisgezel van de president is
de dikke Ier James Rowley uit het
New Yorkse Bronx, 46 jaar oud. Op
een drukke, volle receptie loopt hij
vlak naast de president; als deze een
redevoering houdt, staat Rowley een
pas achter hem, onverstoorbaar en
op zijn hoede; rijdt de president in
een auto, dan zit Rowley naast de
chauffeur. Rowley begon als.bank-
detective toen hij 18 jaar was, maar
hij bleef de school volgen in de avond,
uren. Negen jaar later studeerde hij
af in de rechten.
In 1938 kwam hij bij de Secret Ser
vice, een jaar later werd hij naar het
Witte Huis overgeplaatst en in 1946
kreeg hij daar de leiding.
Zjjn lastigste opdracht was Eisen
howers bezoek aan Korea maar deze
maand kan hij alleen nog maar den
ken aan het bezoek aan Genève voor
de conferentie van de Grote Vier. Er
zijn voorbereidingen voor een jacht-
escorte van de Air-Force voor de „Co
lumbine" en een speciaal reddingses
kader zal eveneens voortdurend in de
buurt van de president zijn. Rowley
zelf zal men nooit vér van Eisenho
wer behoeven te zoeken tot het ogen
blik, dat deze weer voet op Ameri
kaanse bodem zet.
„De moordenaars"
Evenals zijn voorgangers is ook pre
sident Eisenhower geprikkeld ge
weest door de bewaking van de ge
heime dienst, vertelt het weekblad
„Time". Maar kort geleden las hij „De
Moordenaars" een huiveringwekkend
verslag van de zeven moordaanslagen
op presidenten van de Verenigde Sta
ten, geschreven door Robert J. Dono
van, verslaggever van de „New York
Hearld Tribune".
Onthutst won Eisenhower op eigen
gelegenheid informaties in en hierbij
stuitte hij op verontrustende cijfers.
Van het ogenblik af, dat hij geko
zen werd tot April van dit jaar heeft
de geheime dienst 3913 dreigbrieven
en dreigementen onderzocht en dit
cyfer loopt abnormaal sterk op. (401
dreigementen in de eerste vier maan
den van 1955 een getal, dat aan-
zieniyk boven het gemiddelde ligt).
Vorig jaar werden 84 personen ge
arresteerd omdat zij gevaarlijk wa
ren voor de president; 80 hiervan
werden veroordeeld en naar gevan
genissen of inrichtingen voor geestes
zieken gezonden. In dezelfde periode
pikten bewakers 118 geestelijk ge
stoorden op bij de hekken van het
Witte Huis.
Onder de indruk van het gevaar
hield Eisenhower op met klagen over
de geheime dienst. Toen deze dienst
erop stond, dat een uitkijktoren voor
toeristen op een heuvel in de onmid-
Postbewijzen worden
ingetrokken.
Een van de oudste vormen van
geldovermaking die het staatsbedrijf
der P.T.T. kent, de z.g. postbewyzen,
wordt opgeheven. De invoering van
deze postbewyzen dateert van 1884 en
werd noodzakelijk geacht om het pu
bliek in de gelegenheid te stellen
geldbedragen, niet groter dan 10.
te versturen, zonder dat aantekenen
van de betrokken brief nodig was.
Het gebruik ervan is altijd gering
geweest. Het is, na de invoering van
postcheques, teruggelopen tot vrijwel
nihil.
Dit geringe gebruik heeft P.T.T.
aanleiding gegeven de postbewijzen
op een nader te bepalen tijdstip uit
de omloop te nemen.
Fabrikant gooide ruiten
in bij rij-examinator
Het gerechtshof te Amsterdam
heeft Donderdagmorgen de 29-jarige
fabrikant A. H., die er van verdacht
werd bij een rij-examinator te Bus-
sum ruiten te hebben ingegooid, na
dat hij voor zijn rijvaardigheidsexa-
men was gezakt, conform het vonnis
van de rechtbank veroordeeld tot een
maand gevangenisstraf. De procu
reur-generaal had dezelfde straf ge-
eist.
De fabrikant had ter zitting steeds
het hem ten laste gelegde ontkend.
Naar de mening van een schriftkun
dige stemde het handschrift op de
anonieme briefjes, die in de door de
ruiten geworpen pakjes zaten, ech
ter overeen met dat van de fabrikant.
dellijke omgeving van Eisenhowers
boerderij in Gettysburg zou worden
gesloten, zolang de president daar
verbleef, heeft hij geen bezwaren ge
maakt Een scherpschutter zou van
die toren iedereen op Eisenhowers
boerderij met een verdragend geweer
kunnen doden.
VERSLAG VAN OPRUIMINGSDIENST
Granaten, bommen,
pantservuisten enz.
stond kunnen worden verwijderd,
veelal een tijdelijk stilleggen van het
werk veroorzaken met alle (financi-
■Kr«n. Hiib.n i eIs) gevolgen van dien. Steeds werd
^°8 e? 1 dan ook voor een zo snel mogelijke
afwerking zorggedragen.
Naast de bovenvermelde werk-
uit de oorlog overgebleven explosie
ven en oorlogstuig te liggen. Om dit
gevaarlijke goed onschadelijk te ma
ken wie dergelijk materiaal vindt,
dient terstond aangifte bij de politie
te doen werd in het jaar 1954 nog
heel wat werk verzet door de hulp
verleningsdienst. Uit het jaarverslag
1954 van deze dienst blijkt, dat in to
taal 3951 meldingen binnenkwamen
en dat 6412 ruimingen werden ver
richt.
De volgende hoeveelheden werden
in de verslagperiode onschadelijk ge
maakt: granaten 30.385, handgrana
ten 6.824, bommen 714, mijnen 709,
piatten, pantservuisten e.d. 767, tor
pedo's, v I's e.d. 11, ontstekers
53.026, kruit (kg) 834, springstoffen
(kg) 10.462, kleine munitie (kg)
17.404, strijdgassen (bussen) 10, wa
pens 25, diversen 786.
Het verslag vermeldt verder, dat
by de uitvoering van ontginnings
werkzaamheden en van waterstaats
werken nog steeds kleinere of grote
re hoeveelheden munitie e.d. worden
aangetroffen, die, indien zij niet ter-
zaamheden heeft de dienst ook in het
verslagjaar de controle uitgeoefend
op de partijen oude metalen die aan
smelteryen werden geleverd.
Onderzocht werden 5 scheepsladin
gen, omvattende 385 ton, 22 wagon
ladingen, omvattende 459 ton, 2
vrachtautoladingen, omvattende 5
ton. Deze partyen bleken te bevat
ten: 182 granaten of hulzen, 141 ont
stekers, 3 kg springstof, plm. 29.000
kg gemengde munitie.
Uit deze cijfers moge blijken, dat
de door de dienst uitgeoefende con-
tróle terzake met het oog op de vei
ligheid van het personeel en de in
stallaties van de smelterijen van bij
zonder belang is.
In het najaar van 1954 werd ook
begonnen met het geven van instruc
tie aan personen, die zich bij de ge
meentelijke en kringnoodwachten
voor een functie in de bom-demon-
teerploegen der B.B. hebben aange
meld.
Onrust in Algerije neemt
nog toe
Meer Franse troepen
De Franse minister van binnen
landse zaken, Maurice Bourges-Mau-
noury, heeft Donderdagavond aan le
den van het parlement medegedeeld,
dat de toestand in het gebied van
Constantine in Algerije slechter
wordt, ondanks het feit, dat uit
Frankrijk krachtige versterkingen,
zowel militairen als politiemannen,
waren gezonden.
De verzetslieden hadden hun sabo-
tage-activiteit vergroot en onder
meer gewassen in brand gestoken.
In de afgelopen paar maanden war
ren 20.000 militairen naar Algerye
gestuurd en voor het eind van deze
zomer zullen nog 20.000 uit Indo-
China worden overgebracht. Er zjjn
tien hefschroefvliegtuigen in gebruik.
De Franse autoriteiten in Algerye
delen mee, dat in de afgelopen da
gen een aanval is gedaan op een der
grootste schuilplaatsen der opstande
lingen. 200 verdachten waren gevan
gen genomen. Zeven opstandelingen,
die trachtten te vluchten, waren
doodgeschoten. Er waren grote voor
raden wapens buit gemaakt.
De melkprijs
Het lid van de Tweede Kamer de
heer Vondeling heeft aan de minister
van landbouw de volgende vragen
schriftelijk gesteld:
Is, nu daarover sinds een jaar
overeenstemming is in de kringen
van het bedrijfsleven, spoedig de in
diening te verwachten van een wets
ontwerp tot regeling van de uitbeta
ling van melk naar kwaliteit?
(Advertentie)
DOUVVt.
EGBERT5 j
1 nc D***A
,.ipER' rCO
tOBaC J
VOOR EEN GOUDSTUK
„Mohammed Ali Ag Attaher, een
rijk en machtig man, heeft mij als
bediende in zijn dienst genomen", al
dus vertelde een Afrikaner dezer da
gen aan de Franse politie in Bamako
in Frans West Afrika.
„Gelijk met mij huurde hij nog een
man, diens vrouw en diens kind. Dat
is al lang geleden al vijftien jaar.
We maakten allen de pelgrimstocht
naar Mekka en daar zond mijn mees
ter mij naar het huis van Prins Ab-
doellah Feisal om daar te gaan wer
ken.
Vele maanden gingen voorbij en op
een dag kwam ik rot de ontdekking
dat Mohammed Ali naar Afrika te
ruggekeerd was! De Prins liet me bij
zich komen en vertelde me dat ik
niet langer een vrij man was, maar
dat ik als slaaf verkocht was. Ver
scheidene jaren later gaf de Prins
opdracht mij op de slavenmarkt van
Jidda te verkopen. Ik werd er in een
vrachtwagen heengebracht. Ik moest
een grote, duistere hal betreden. Er
waren daar vele mannen en vrouwen
bijeen slaven als ikzelf. Ik pro
beerde te ontkomen. Talloze malen
slipte ik aan boord van schepen, die
Afrika tot bestemming hadden, maar
even zovele keren was de politie mij
op het spoor. Tenslotte haa ik geluk
op een schip, dat naar de Soedan
vertrok. Ik was weer vrijIn Ara-
Advertentie)
bië heb ik vele slaven van mijn ras
gezien. In alle grote steden daar zijn
slavenmarkten. De slavenhandel be
gint bij zonsondergang. De grote ba
zen onderzoeken ons en kiezen diege
nen uit, die ze willen hebben, precies
als op een kamelenmarkt. Een man
als ikzelf kan men er voor een goud
stuk kopen".
De ex-slaaf Awad El Goud is
slechts één van de vele Frans-Afri
kaanse Mohammedanen, die, als ze op
pelgrimstocht naar Mekka gaan, een
voudig gekidnapt worden en als slaaf
verkocht. Tijdens een onderzoek, dat
de afgelopen maanden in Fr. West-
Afrlka ingesteld werd, is gebleken,
dat honderden negers door Afrikaan
se handlangers als slaven gezonden
zijn naar de Arabische landen Jemen
en Saoedie-Arabië. Tal van Arabie
ren, die rijk geworden zijn nu zoveel
olie in hun land ontdekt is, kunnen
thans genieten van de luxe van het
slavenhouden en talloze handlangers
in de Franse Soedan, Ubangi-shari,
Chad, de Kameroen en in enkele
Britse gebieden, zijn bereid hun eer
loos werk te doen cn het resultaat is
dat de Arabieren slaven kopen, die
tussen de 1150 en 570 dollar kosten.-
Vrouwen brengen gewoonlijk meer
op. Het koninkrijk Saoedie-Arabië
gaf nimmer antwoord op de in 1950
gestelde vragen door de Economische
en Sociale Raad van de V.N. aan alle
leden-staten over het bestaan en de
omvang van de slavernij. Er zijn
Fransen, die de hoop koesteren dat
Frankrijk de kwestie thans voor de
Algemene Vergadering der V.N. zal
brengen, aldus „Time".
Strepen van Hollandse origine....
In de ,JBoston Journal"
ofMassachusetts Spy'
Spy" van 10 Maart
1774 verscheen het eer
ste artikel waarin de
verschijning van ster
ren in de Amerikaanse
vlag werd geboek
staafd. De sterren wa
ren toen iets nieuws in
tegenstelling tot de op
standige strepen" zoals
zij door de Britten ge
noemd werden en welke
reeds dateren vanuit de
vroegste dagen van
en uit de tijd toen de
Calvinisten in Neder
land op de bres stonden
voor godsdienstvrijheid.
De oudste afbeelding
van een gestreepte vlag
in New York, komt
voor op een schilderij,
daterend uit het jaar
164 7 dat tevens een van
de vroegste gebeurte
nissen in de geschiede
nis van de stad af
schildert. Dit schilderij
dat drie jaar geleden
werd ontdekt is nog
steeds het onderwerp
van diepgaande studie
door Lawrence Phelps
Tower, die zich reeds
18 jaar bezig houdt
met de geschiedkundï-
ge studie van vlaggen.
De heer Tower, een ef
fectenmakelaar en te
vens secretaris van de
Amerikaanse Stichting
voor de Studie van
Vlaggen, ontdekte in
dit schilderij een vlag
met 4 rode strepen. In
dertijd toen dit schilde
rij geschilderd werd be
stond er een confedera
tie van vier'staten ge
vormd naar het voor
beeld van de Ver enig -
ie Provincies van Hol
land. Leden van de con
federatie waren Ply
mouth, New Haven,
Connecticut en Massa
chusetts.
In de loop van zijn on
derzoekingen en stu
dies heeft de heer To
wer vastgesteld dat de
geschiedenis talloze
voorbeelden kent van
het gébruik van rode
strepen in vlaggenal
vanaf de tijd van de
Hervorming, toen een
vaandel met zeven rode
strepen, de zeven Ne
derlandse provincies
verte genwoordigend,
als een symbool van
godsdienstvrijheid werd
gekozen.
De vier rode strepen in
de eerste Amerikaa/nse
vlag werden tot 9 uit
gebreid naarmate het
aantal staten toenam,
en later tot 18 „opstan
dige" strepen.
Het schilderij met af
beelding van een vlag
met vier strepen is het
eigendom van een han
delaar in Poughkeepsie
in de staat New York,
een zekere heer Thur
ston Thacker die het
ontdekte tussen de rom
mel op de zolder.
De vrouw in het ambt
In talrijke classicale vergaderingen van
de Ned. Herv. Kerk is in de afgelopen we
ken het voorstel, dat de generale Synode
van de Ned. Herv. Kerk verleden jaar
heeft aangenomen om de vrouw toe te la
ten tot alle ambten in de kerk, dus ook
tot het predikambt, besproken. De stem
mingen, die in de verschillende classes
werden gehouden, gaven zeer verschillende
uitslagen te zien. In sommige classes was
een grote meerderheid voor het synodale
besluit, in andere een grote meerderheid
tégen. In de meeste classes was een klei
ne meerderheid vóór of tégen.
Ds H. Onstein schrijft in „Hervormd
Gooi": „Wij hebben een kans laten voor
bijgaan om nieuwe wegen te zoeken,
die God in deze tijd met ons volk wil gaan.
Wat ons betreft zal de vrouw in het ambt
geen dienende plaats in die nieuwe we
gen mogen innemen. Tenminste: nu nog
niet. Maar over enkele jaren zeker! Dit
is niet te stuiten. Het was niet voorbarig,
deze zaak aan de kerk voor te leggen. De
kerk loopt een beetje achter".
De classicale vergadering van de clas
sis Amsterdam besprak het synodale
voorstel in de avondvergadering. Ter in
leiding van de discussies spraken dr. Vol
gers (contra) en ds. Wolfensberger
(pro). Uit de discussies werd duidelijk,
dat de grote vraag niet was: kan de
vrouw tot het ambt worden toegelaten?
maar: hoe functionneert de Bijbel in de
kerk? Men gaat van het gezag van de
H. Schrift uit. Maar hoe laat dat zich
gelden? Het betoog van dr. Volgers stond
stevig op zijn benen, maar tenslotte werd
het synodale voorstel met 62 van de 82
stemmen aangenomen.
De classis Hengelo nam het voorstel ook
aan na diepgaande bespreking met 40 te
gen 19 stemmen. Men vond hier echter,
dat de Ned. Herv. Kerk nog een onvol
doende inzicht heeft in het wezen van het
ambt. Dit schept overal nog veel onzeker
heid en aarzeling.
In de classicale vergadering van Be
classis Utrecht werd het voorstel met 40
tegen 17 stemmen verworpen. De argu
menten, die in de beslissende vergadering
vooral in het geweer werden gebracht te
gen de vrouw in het ambt waren: gevaar
voor de oecumeniciteit en de onzekerheid
over het wezen van het ambt. „Wij staan
met het ambt volkomen in de mist!" ver
klaarde een afgevaardigde. Ds. H. Kelder
die in „Hervormd Utrecht" over deze ver
gadering schrijft, vindt deze uitlating wel
merkwaardig. „Als men alles zo „mistig"
rond het ambt vindt, zal de consequentie
moeten zijn, dat men ook geen mannen
meer in het ambt kan beroepen of verkie
zen. Ambtsdragers en ambtelijke verga
deringen komen volkomen in de lucht te
hangen als men het amtb zelf op losse
schroeven zet", aldus ds. Kelder.
Moderne maatschappij
Belemmert gemeenteleven
Een team van „Kerk en Wereld" te Drie
bergen heeft in de classis Haarlem van de
Ned. Herv. Kerk een enquête ingesteld
naar het leven van gemeenteleden in kerk
en maatschappij. Ds. F. J. Pop schrijft in
„Woord en Dienst", dat wat hem hierbij
het diepst heeft getroffen de ontzaglijke
belemmering is, die de moderne maat
schappij in de weg legt aan de deelneming
aan het gemeentelijk leven.
„Mag ik U de vraag voorleggen", al
dus ds. Pop, „wat er van deze deelneming
aan het leven der gemeente terecht kan
komen, als men, danlT zij het vierploegen-
stelsel, eenmaal in de zeven(!) weken een
hele Zondag vrij is? Zoveel is al wel dui
delijk geworden, dat het voor arbeiders
van continu-bedrijven eenvoudig niet meer
mógelijk is, min of meer geregeld mee
levend lid der gemeente te zijn. Want op
de momenten, waarop het gemeentelijk le
ven 's Zondags funtionneert, moeten zij
meestal slapen of werken. De ons zo ver
trouwde overgeleverde vormen van ge
meenteleven lijken in de moderne maat
schappij niet meer iedereen te passen.
Er zullen dus nieuwe vormen gevonden
moeten worden. Maar welke?
Voor het apostolaat is deze situatie
verlammend. Want men kan deze arbei
ders slechts een vorm van gemeenteleven
aanbieden, waarvan zij moeten zeggen:
daar kan ik, ook met de beste wil
van de wereld, niet aan meedoen. Dit is
temeer te betreuren, nu in de jonge ar
beidersgezinnen de belangstelling voor het
Evangelie groeiende is".
Berlijn-Stad in de nacht
In de Open Deur schrijft ds. G. P.
Klijn over: „Berlijn stad in de nacht".
Alsof een juwelier al zijn snoeren dia
manten op donker fluweel heeft uitge
spreid zo ligt Berlijn onder ons, als het
vliegtuig zijn glijvlucht naar Tempelhof
begint: een flonkerend, schitterend mo-
zaiek van licht, in schitterende stippellij
nen uitlopend naar alle richtingen, met de
rode en groene flonkering van de Kurfürs-
tendamm in het centrum.
Daar beneden in die lichtstad draait de
film „Der letzte Akt", waarin de laatste
uren van Hitler in het brandende Berlijn
worden uitgebeeld. De werkelijkheid van
10 jaar geleden wordt teruggeroepen voor
een verbaasd en ongelovig publiek, dat de
bioscoop verlaat met de beklemming op
het gelaat en de onuitgesproken vraag:
„was 't zo achter de schermen?"
Georg Kolbe heeft in 1945 zijn beeld
gemaakt: der Befreite. Alle Nederlandse
bevrijdingsmonumenten (behalve Zadki-
ne's schepping in Rotterdam) zijn daarbij
vergeleken onschuldige plaatjes, met hun
boeien verbrekende athletengestalten. Kol-
be's figuur is de naakte, geteisterde mens,
die zich nauwelijks durft oprichten, de
handen in vertwijfeling voor het gelaat,
één vraag van ontzetting en wanhoop: o
God, wat hebben wij gedaan?
Maar dat was tien jaar geleden. Nu
heeft de Berlijner niet veel meer van deze
verbrijzeling. Het „Deutsche Wunder"
heeft zich fantastisch voltrokken, West-
Berlijn, ingeklemd in de greep van de
Russische Zóne, werkt en wroet zich over
eind, het bouwt en breekt zich een nieuw
bestaan tot in de nacht, als de asfaltboren
ratelen op de Kurfiirstendamm, omzoomd
door de kleurige lichtstromen der étalages,
de bioscopen en volbezette caféterrassen.
Bij Kempinski knalt de champagne, in
Delphi-Palast draait de roulette en bij Re-
si speelt het waterorgel.
Resi dat is Berlijn bij nacht. Elk uur
ruisen de kleurige fonteinen omhoog en
waaieren rhythmisch in het wisselend licht
op de muziek van „Dichter und Bauer".
De acht man sterke band roept constant
de brede dansvloer vol en bovendien
heeft Resi de kinderlijke attractie, dat
men per briefje of per telefoon zijn dans
partner kan kiezen. De „Rohrpost", een
vernuftig buizensysteem, zendt U zo maar
een krabbeltje toe, waarop U voor de vol
gende dans wordt uitgenodigd of ge grijpt
zelf de tafeltelefoon en stelt U in verbin
ding met die blonde dame ergens op verre
afstand in de grote zaal.
Wij zitten er nog geen kwartier of het
rode lampje flist aan en waaraan wij
dat te danken hebben, is ons volstrekt on
bekend, maar wij worden opgebeld. „Zo
maar een stem" informeert of wij iets voe
len voor de volgende dans, mein Herr. Wij
zenden in de roezige wir-war van de zaal
de mededeling uit, dat wij meer voelen
voor een gesprek en zo gaan wij op zoek
naar tafeltje 372 en ja, daar zit zij dan,
heel keurig en in zaken volgens de onthul
ling, maar nu met verlof en 20, met een
naïeve tikfout in dat getal. En nu maar
hier zitten en dansen met ieder, die er
aardig uitziet, altijd via de telefoon. Er
is nog een soort begeleider, een jongen,
die uit de toon valt met zijn boerengezicht,
hij is dan ook maar „een neef" en meer
aanwezig om de Weiszwein te betalen. Een
jaar getrouwd geweest, maar al weer ge
scheiden. Nee, geen kinderen, Goddank
niet. Veel te vroeg begonnen, 17, wat is
dat ook voor een leeftijd... De verloving
was schitterend, maar het huwelijk... dat
ging niet. Nu, wat zal je dan elkaar las
tig blijven vallenHet is twee uur,
maar naar huis? Nee, nog lang niet. Kan
ook niet, want er gaat geen bus en geen
tram meer. Als het hier dicht gaat, om
drie uur, kan je nog tot vijf uur in de
kelder dansen ,tot de bus weer gaat
Een Befreite, maar zonder herinnering en
allesbehalve met de handen voor het ge
zicht
Eoven de lichten, boven de kleuren en
de vrolijke mensen rijst in het donker de
verwoeste toren van de Gedaehtniskirche.
Men zegt, dat zij niet zal worden afge
broken, omdat van een bepaalde kant ge
zien, de torenruimte de vorm heeft van
een geweldige vermanende hand, een
waarschuwend opgeheven vinger. De
pracht en praal van een keizersfamilie,
die zich deze kerk liet bouwen als een ba
rok stuk zelfverheerlijking, is weggevaagd
in de storm van de tijd en niemand wijdt
aan hun „Gedachtnis" ook maar één ge
dachte. Maar een ander teken is opgericht,
een geteisterde hand, die ten hemel wijst,
verminkte vingers, die bezweren: dat
nooit weer! Als een dagelijkse herinne
ring: Niet straffeloos kan een volk," een
mens, zijn eigen weg gaan in hoogmoed
en machtswellust. Boven de wereld, boven
schone schijn zijn de oordelen Gods, en
wacht de rekenschap.
Ook Berlijn heeft een plaats op de
kaarten van het Koninkrijk Gods.