ORCAM C President van Verenigde Staten blijkt gevaarlijk ambt NOG STEEDS EXPLOSIEVEN EN OORLOGSTUIG GEVONDEN DOUWE EGBERTS t 1 SLAVENHANDEL TIERT WELIG IN JEMEN EN ARABIE NIEUWS UIT DE KERKEN 6 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 25 JUNI 19BB BESCHERMD DOOR GEHEIME DIENST Eisenhower protesteert niet meer tegen speciale maatregelen Speciale correspondentie) Vlak voor het begin van de ceremonie, waarbij president Eisenhower verleden jaar aan een universiteit aan de Oostkust van de Verenigde Staten een ere-doctoraat zou ontvangen, wrong een potige kerel van de geheime dienst zich onder het podium. Daar in het halfdonker vond hy een blikje. Hij haalde het omzichtig naar buiten en lichtte het deksel op. Er lag een briefje in: „Dit had een bom kunnen zijn". Maar de geheime dienst de Secret Service heeft heus geen studentengrap nodig om aan het gevaar herinnerd te worden. Deze maand Juni, wanneer Eisen hower 15 van de 30 dagen op reis is, zyn de mannen van de geheime dienst 30 dagen aan één stuk in touw. Vóór de president naar San Fran cisco vloog om daar te spreken ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de Verenigde Naties en vóór hij vyf dagen later op weg gaat naar het Parmachenee meer in Maine om daar op zalm en forellen te vissen, zwierf een team mannen van de ge heime dienst uit zij behoren tot de speciale 35 man sterke Secret Ser vice-afdeling van het Witte Huis om alle gevaren tevoren te bestude ren. In Washington zelf kammen an dere politiemannen de kaartenbakken uit naar de namen en foto's van las tige en verdachte individuen in de streek, die Eisenhower bezoekt. Vaste reisgezel van de president is de dikke Ier James Rowley uit het New Yorkse Bronx, 46 jaar oud. Op een drukke, volle receptie loopt hij vlak naast de president; als deze een redevoering houdt, staat Rowley een pas achter hem, onverstoorbaar en op zijn hoede; rijdt de president in een auto, dan zit Rowley naast de chauffeur. Rowley begon als.bank- detective toen hij 18 jaar was, maar hij bleef de school volgen in de avond, uren. Negen jaar later studeerde hij af in de rechten. In 1938 kwam hij bij de Secret Ser vice, een jaar later werd hij naar het Witte Huis overgeplaatst en in 1946 kreeg hij daar de leiding. Zjjn lastigste opdracht was Eisen howers bezoek aan Korea maar deze maand kan hij alleen nog maar den ken aan het bezoek aan Genève voor de conferentie van de Grote Vier. Er zijn voorbereidingen voor een jacht- escorte van de Air-Force voor de „Co lumbine" en een speciaal reddingses kader zal eveneens voortdurend in de buurt van de president zijn. Rowley zelf zal men nooit vér van Eisenho wer behoeven te zoeken tot het ogen blik, dat deze weer voet op Ameri kaanse bodem zet. „De moordenaars" Evenals zijn voorgangers is ook pre sident Eisenhower geprikkeld ge weest door de bewaking van de ge heime dienst, vertelt het weekblad „Time". Maar kort geleden las hij „De Moordenaars" een huiveringwekkend verslag van de zeven moordaanslagen op presidenten van de Verenigde Sta ten, geschreven door Robert J. Dono van, verslaggever van de „New York Hearld Tribune". Onthutst won Eisenhower op eigen gelegenheid informaties in en hierbij stuitte hij op verontrustende cijfers. Van het ogenblik af, dat hij geko zen werd tot April van dit jaar heeft de geheime dienst 3913 dreigbrieven en dreigementen onderzocht en dit cyfer loopt abnormaal sterk op. (401 dreigementen in de eerste vier maan den van 1955 een getal, dat aan- zieniyk boven het gemiddelde ligt). Vorig jaar werden 84 personen ge arresteerd omdat zij gevaarlijk wa ren voor de president; 80 hiervan werden veroordeeld en naar gevan genissen of inrichtingen voor geestes zieken gezonden. In dezelfde periode pikten bewakers 118 geestelijk ge stoorden op bij de hekken van het Witte Huis. Onder de indruk van het gevaar hield Eisenhower op met klagen over de geheime dienst. Toen deze dienst erop stond, dat een uitkijktoren voor toeristen op een heuvel in de onmid- Postbewijzen worden ingetrokken. Een van de oudste vormen van geldovermaking die het staatsbedrijf der P.T.T. kent, de z.g. postbewyzen, wordt opgeheven. De invoering van deze postbewyzen dateert van 1884 en werd noodzakelijk geacht om het pu bliek in de gelegenheid te stellen geldbedragen, niet groter dan 10. te versturen, zonder dat aantekenen van de betrokken brief nodig was. Het gebruik ervan is altijd gering geweest. Het is, na de invoering van postcheques, teruggelopen tot vrijwel nihil. Dit geringe gebruik heeft P.T.T. aanleiding gegeven de postbewijzen op een nader te bepalen tijdstip uit de omloop te nemen. Fabrikant gooide ruiten in bij rij-examinator Het gerechtshof te Amsterdam heeft Donderdagmorgen de 29-jarige fabrikant A. H., die er van verdacht werd bij een rij-examinator te Bus- sum ruiten te hebben ingegooid, na dat hij voor zijn rijvaardigheidsexa- men was gezakt, conform het vonnis van de rechtbank veroordeeld tot een maand gevangenisstraf. De procu reur-generaal had dezelfde straf ge- eist. De fabrikant had ter zitting steeds het hem ten laste gelegde ontkend. Naar de mening van een schriftkun dige stemde het handschrift op de anonieme briefjes, die in de door de ruiten geworpen pakjes zaten, ech ter overeen met dat van de fabrikant. dellijke omgeving van Eisenhowers boerderij in Gettysburg zou worden gesloten, zolang de president daar verbleef, heeft hij geen bezwaren ge maakt Een scherpschutter zou van die toren iedereen op Eisenhowers boerderij met een verdragend geweer kunnen doden. VERSLAG VAN OPRUIMINGSDIENST Granaten, bommen, pantservuisten enz. stond kunnen worden verwijderd, veelal een tijdelijk stilleggen van het werk veroorzaken met alle (financi- ■Kr«n. Hiib.n i eIs) gevolgen van dien. Steeds werd ^°8 e? 1 dan ook voor een zo snel mogelijke afwerking zorggedragen. Naast de bovenvermelde werk- uit de oorlog overgebleven explosie ven en oorlogstuig te liggen. Om dit gevaarlijke goed onschadelijk te ma ken wie dergelijk materiaal vindt, dient terstond aangifte bij de politie te doen werd in het jaar 1954 nog heel wat werk verzet door de hulp verleningsdienst. Uit het jaarverslag 1954 van deze dienst blijkt, dat in to taal 3951 meldingen binnenkwamen en dat 6412 ruimingen werden ver richt. De volgende hoeveelheden werden in de verslagperiode onschadelijk ge maakt: granaten 30.385, handgrana ten 6.824, bommen 714, mijnen 709, piatten, pantservuisten e.d. 767, tor pedo's, v I's e.d. 11, ontstekers 53.026, kruit (kg) 834, springstoffen (kg) 10.462, kleine munitie (kg) 17.404, strijdgassen (bussen) 10, wa pens 25, diversen 786. Het verslag vermeldt verder, dat by de uitvoering van ontginnings werkzaamheden en van waterstaats werken nog steeds kleinere of grote re hoeveelheden munitie e.d. worden aangetroffen, die, indien zij niet ter- zaamheden heeft de dienst ook in het verslagjaar de controle uitgeoefend op de partijen oude metalen die aan smelteryen werden geleverd. Onderzocht werden 5 scheepsladin gen, omvattende 385 ton, 22 wagon ladingen, omvattende 459 ton, 2 vrachtautoladingen, omvattende 5 ton. Deze partyen bleken te bevat ten: 182 granaten of hulzen, 141 ont stekers, 3 kg springstof, plm. 29.000 kg gemengde munitie. Uit deze cijfers moge blijken, dat de door de dienst uitgeoefende con- tróle terzake met het oog op de vei ligheid van het personeel en de in stallaties van de smelterijen van bij zonder belang is. In het najaar van 1954 werd ook begonnen met het geven van instruc tie aan personen, die zich bij de ge meentelijke en kringnoodwachten voor een functie in de bom-demon- teerploegen der B.B. hebben aange meld. Onrust in Algerije neemt nog toe Meer Franse troepen De Franse minister van binnen landse zaken, Maurice Bourges-Mau- noury, heeft Donderdagavond aan le den van het parlement medegedeeld, dat de toestand in het gebied van Constantine in Algerije slechter wordt, ondanks het feit, dat uit Frankrijk krachtige versterkingen, zowel militairen als politiemannen, waren gezonden. De verzetslieden hadden hun sabo- tage-activiteit vergroot en onder meer gewassen in brand gestoken. In de afgelopen paar maanden war ren 20.000 militairen naar Algerye gestuurd en voor het eind van deze zomer zullen nog 20.000 uit Indo- China worden overgebracht. Er zjjn tien hefschroefvliegtuigen in gebruik. De Franse autoriteiten in Algerye delen mee, dat in de afgelopen da gen een aanval is gedaan op een der grootste schuilplaatsen der opstande lingen. 200 verdachten waren gevan gen genomen. Zeven opstandelingen, die trachtten te vluchten, waren doodgeschoten. Er waren grote voor raden wapens buit gemaakt. De melkprijs Het lid van de Tweede Kamer de heer Vondeling heeft aan de minister van landbouw de volgende vragen schriftelijk gesteld: Is, nu daarover sinds een jaar overeenstemming is in de kringen van het bedrijfsleven, spoedig de in diening te verwachten van een wets ontwerp tot regeling van de uitbeta ling van melk naar kwaliteit? (Advertentie) DOUVVt. EGBERT5 j 1 nc D***A ,.ipER' rCO tOBaC J VOOR EEN GOUDSTUK „Mohammed Ali Ag Attaher, een rijk en machtig man, heeft mij als bediende in zijn dienst genomen", al dus vertelde een Afrikaner dezer da gen aan de Franse politie in Bamako in Frans West Afrika. „Gelijk met mij huurde hij nog een man, diens vrouw en diens kind. Dat is al lang geleden al vijftien jaar. We maakten allen de pelgrimstocht naar Mekka en daar zond mijn mees ter mij naar het huis van Prins Ab- doellah Feisal om daar te gaan wer ken. Vele maanden gingen voorbij en op een dag kwam ik rot de ontdekking dat Mohammed Ali naar Afrika te ruggekeerd was! De Prins liet me bij zich komen en vertelde me dat ik niet langer een vrij man was, maar dat ik als slaaf verkocht was. Ver scheidene jaren later gaf de Prins opdracht mij op de slavenmarkt van Jidda te verkopen. Ik werd er in een vrachtwagen heengebracht. Ik moest een grote, duistere hal betreden. Er waren daar vele mannen en vrouwen bijeen slaven als ikzelf. Ik pro beerde te ontkomen. Talloze malen slipte ik aan boord van schepen, die Afrika tot bestemming hadden, maar even zovele keren was de politie mij op het spoor. Tenslotte haa ik geluk op een schip, dat naar de Soedan vertrok. Ik was weer vrijIn Ara- Advertentie) bië heb ik vele slaven van mijn ras gezien. In alle grote steden daar zijn slavenmarkten. De slavenhandel be gint bij zonsondergang. De grote ba zen onderzoeken ons en kiezen diege nen uit, die ze willen hebben, precies als op een kamelenmarkt. Een man als ikzelf kan men er voor een goud stuk kopen". De ex-slaaf Awad El Goud is slechts één van de vele Frans-Afri kaanse Mohammedanen, die, als ze op pelgrimstocht naar Mekka gaan, een voudig gekidnapt worden en als slaaf verkocht. Tijdens een onderzoek, dat de afgelopen maanden in Fr. West- Afrlka ingesteld werd, is gebleken, dat honderden negers door Afrikaan se handlangers als slaven gezonden zijn naar de Arabische landen Jemen en Saoedie-Arabië. Tal van Arabie ren, die rijk geworden zijn nu zoveel olie in hun land ontdekt is, kunnen thans genieten van de luxe van het slavenhouden en talloze handlangers in de Franse Soedan, Ubangi-shari, Chad, de Kameroen en in enkele Britse gebieden, zijn bereid hun eer loos werk te doen cn het resultaat is dat de Arabieren slaven kopen, die tussen de 1150 en 570 dollar kosten.- Vrouwen brengen gewoonlijk meer op. Het koninkrijk Saoedie-Arabië gaf nimmer antwoord op de in 1950 gestelde vragen door de Economische en Sociale Raad van de V.N. aan alle leden-staten over het bestaan en de omvang van de slavernij. Er zijn Fransen, die de hoop koesteren dat Frankrijk de kwestie thans voor de Algemene Vergadering der V.N. zal brengen, aldus „Time". Strepen van Hollandse origine.... In de ,JBoston Journal" ofMassachusetts Spy' Spy" van 10 Maart 1774 verscheen het eer ste artikel waarin de verschijning van ster ren in de Amerikaanse vlag werd geboek staafd. De sterren wa ren toen iets nieuws in tegenstelling tot de op standige strepen" zoals zij door de Britten ge noemd werden en welke reeds dateren vanuit de vroegste dagen van en uit de tijd toen de Calvinisten in Neder land op de bres stonden voor godsdienstvrijheid. De oudste afbeelding van een gestreepte vlag in New York, komt voor op een schilderij, daterend uit het jaar 164 7 dat tevens een van de vroegste gebeurte nissen in de geschiede nis van de stad af schildert. Dit schilderij dat drie jaar geleden werd ontdekt is nog steeds het onderwerp van diepgaande studie door Lawrence Phelps Tower, die zich reeds 18 jaar bezig houdt met de geschiedkundï- ge studie van vlaggen. De heer Tower, een ef fectenmakelaar en te vens secretaris van de Amerikaanse Stichting voor de Studie van Vlaggen, ontdekte in dit schilderij een vlag met 4 rode strepen. In dertijd toen dit schilde rij geschilderd werd be stond er een confedera tie van vier'staten ge vormd naar het voor beeld van de Ver enig - ie Provincies van Hol land. Leden van de con federatie waren Ply mouth, New Haven, Connecticut en Massa chusetts. In de loop van zijn on derzoekingen en stu dies heeft de heer To wer vastgesteld dat de geschiedenis talloze voorbeelden kent van het gébruik van rode strepen in vlaggenal vanaf de tijd van de Hervorming, toen een vaandel met zeven rode strepen, de zeven Ne derlandse provincies verte genwoordigend, als een symbool van godsdienstvrijheid werd gekozen. De vier rode strepen in de eerste Amerikaa/nse vlag werden tot 9 uit gebreid naarmate het aantal staten toenam, en later tot 18 „opstan dige" strepen. Het schilderij met af beelding van een vlag met vier strepen is het eigendom van een han delaar in Poughkeepsie in de staat New York, een zekere heer Thur ston Thacker die het ontdekte tussen de rom mel op de zolder. De vrouw in het ambt In talrijke classicale vergaderingen van de Ned. Herv. Kerk is in de afgelopen we ken het voorstel, dat de generale Synode van de Ned. Herv. Kerk verleden jaar heeft aangenomen om de vrouw toe te la ten tot alle ambten in de kerk, dus ook tot het predikambt, besproken. De stem mingen, die in de verschillende classes werden gehouden, gaven zeer verschillende uitslagen te zien. In sommige classes was een grote meerderheid voor het synodale besluit, in andere een grote meerderheid tégen. In de meeste classes was een klei ne meerderheid vóór of tégen. Ds H. Onstein schrijft in „Hervormd Gooi": „Wij hebben een kans laten voor bijgaan om nieuwe wegen te zoeken, die God in deze tijd met ons volk wil gaan. Wat ons betreft zal de vrouw in het ambt geen dienende plaats in die nieuwe we gen mogen innemen. Tenminste: nu nog niet. Maar over enkele jaren zeker! Dit is niet te stuiten. Het was niet voorbarig, deze zaak aan de kerk voor te leggen. De kerk loopt een beetje achter". De classicale vergadering van de clas sis Amsterdam besprak het synodale voorstel in de avondvergadering. Ter in leiding van de discussies spraken dr. Vol gers (contra) en ds. Wolfensberger (pro). Uit de discussies werd duidelijk, dat de grote vraag niet was: kan de vrouw tot het ambt worden toegelaten? maar: hoe functionneert de Bijbel in de kerk? Men gaat van het gezag van de H. Schrift uit. Maar hoe laat dat zich gelden? Het betoog van dr. Volgers stond stevig op zijn benen, maar tenslotte werd het synodale voorstel met 62 van de 82 stemmen aangenomen. De classis Hengelo nam het voorstel ook aan na diepgaande bespreking met 40 te gen 19 stemmen. Men vond hier echter, dat de Ned. Herv. Kerk nog een onvol doende inzicht heeft in het wezen van het ambt. Dit schept overal nog veel onzeker heid en aarzeling. In de classicale vergadering van Be classis Utrecht werd het voorstel met 40 tegen 17 stemmen verworpen. De argu menten, die in de beslissende vergadering vooral in het geweer werden gebracht te gen de vrouw in het ambt waren: gevaar voor de oecumeniciteit en de onzekerheid over het wezen van het ambt. „Wij staan met het ambt volkomen in de mist!" ver klaarde een afgevaardigde. Ds. H. Kelder die in „Hervormd Utrecht" over deze ver gadering schrijft, vindt deze uitlating wel merkwaardig. „Als men alles zo „mistig" rond het ambt vindt, zal de consequentie moeten zijn, dat men ook geen mannen meer in het ambt kan beroepen of verkie zen. Ambtsdragers en ambtelijke verga deringen komen volkomen in de lucht te hangen als men het amtb zelf op losse schroeven zet", aldus ds. Kelder. Moderne maatschappij Belemmert gemeenteleven Een team van „Kerk en Wereld" te Drie bergen heeft in de classis Haarlem van de Ned. Herv. Kerk een enquête ingesteld naar het leven van gemeenteleden in kerk en maatschappij. Ds. F. J. Pop schrijft in „Woord en Dienst", dat wat hem hierbij het diepst heeft getroffen de ontzaglijke belemmering is, die de moderne maat schappij in de weg legt aan de deelneming aan het gemeentelijk leven. „Mag ik U de vraag voorleggen", al dus ds. Pop, „wat er van deze deelneming aan het leven der gemeente terecht kan komen, als men, danlT zij het vierploegen- stelsel, eenmaal in de zeven(!) weken een hele Zondag vrij is? Zoveel is al wel dui delijk geworden, dat het voor arbeiders van continu-bedrijven eenvoudig niet meer mógelijk is, min of meer geregeld mee levend lid der gemeente te zijn. Want op de momenten, waarop het gemeentelijk le ven 's Zondags funtionneert, moeten zij meestal slapen of werken. De ons zo ver trouwde overgeleverde vormen van ge meenteleven lijken in de moderne maat schappij niet meer iedereen te passen. Er zullen dus nieuwe vormen gevonden moeten worden. Maar welke? Voor het apostolaat is deze situatie verlammend. Want men kan deze arbei ders slechts een vorm van gemeenteleven aanbieden, waarvan zij moeten zeggen: daar kan ik, ook met de beste wil van de wereld, niet aan meedoen. Dit is temeer te betreuren, nu in de jonge ar beidersgezinnen de belangstelling voor het Evangelie groeiende is". Berlijn-Stad in de nacht In de Open Deur schrijft ds. G. P. Klijn over: „Berlijn stad in de nacht". Alsof een juwelier al zijn snoeren dia manten op donker fluweel heeft uitge spreid zo ligt Berlijn onder ons, als het vliegtuig zijn glijvlucht naar Tempelhof begint: een flonkerend, schitterend mo- zaiek van licht, in schitterende stippellij nen uitlopend naar alle richtingen, met de rode en groene flonkering van de Kurfürs- tendamm in het centrum. Daar beneden in die lichtstad draait de film „Der letzte Akt", waarin de laatste uren van Hitler in het brandende Berlijn worden uitgebeeld. De werkelijkheid van 10 jaar geleden wordt teruggeroepen voor een verbaasd en ongelovig publiek, dat de bioscoop verlaat met de beklemming op het gelaat en de onuitgesproken vraag: „was 't zo achter de schermen?" Georg Kolbe heeft in 1945 zijn beeld gemaakt: der Befreite. Alle Nederlandse bevrijdingsmonumenten (behalve Zadki- ne's schepping in Rotterdam) zijn daarbij vergeleken onschuldige plaatjes, met hun boeien verbrekende athletengestalten. Kol- be's figuur is de naakte, geteisterde mens, die zich nauwelijks durft oprichten, de handen in vertwijfeling voor het gelaat, één vraag van ontzetting en wanhoop: o God, wat hebben wij gedaan? Maar dat was tien jaar geleden. Nu heeft de Berlijner niet veel meer van deze verbrijzeling. Het „Deutsche Wunder" heeft zich fantastisch voltrokken, West- Berlijn, ingeklemd in de greep van de Russische Zóne, werkt en wroet zich over eind, het bouwt en breekt zich een nieuw bestaan tot in de nacht, als de asfaltboren ratelen op de Kurfiirstendamm, omzoomd door de kleurige lichtstromen der étalages, de bioscopen en volbezette caféterrassen. Bij Kempinski knalt de champagne, in Delphi-Palast draait de roulette en bij Re- si speelt het waterorgel. Resi dat is Berlijn bij nacht. Elk uur ruisen de kleurige fonteinen omhoog en waaieren rhythmisch in het wisselend licht op de muziek van „Dichter und Bauer". De acht man sterke band roept constant de brede dansvloer vol en bovendien heeft Resi de kinderlijke attractie, dat men per briefje of per telefoon zijn dans partner kan kiezen. De „Rohrpost", een vernuftig buizensysteem, zendt U zo maar een krabbeltje toe, waarop U voor de vol gende dans wordt uitgenodigd of ge grijpt zelf de tafeltelefoon en stelt U in verbin ding met die blonde dame ergens op verre afstand in de grote zaal. Wij zitten er nog geen kwartier of het rode lampje flist aan en waaraan wij dat te danken hebben, is ons volstrekt on bekend, maar wij worden opgebeld. „Zo maar een stem" informeert of wij iets voe len voor de volgende dans, mein Herr. Wij zenden in de roezige wir-war van de zaal de mededeling uit, dat wij meer voelen voor een gesprek en zo gaan wij op zoek naar tafeltje 372 en ja, daar zit zij dan, heel keurig en in zaken volgens de onthul ling, maar nu met verlof en 20, met een naïeve tikfout in dat getal. En nu maar hier zitten en dansen met ieder, die er aardig uitziet, altijd via de telefoon. Er is nog een soort begeleider, een jongen, die uit de toon valt met zijn boerengezicht, hij is dan ook maar „een neef" en meer aanwezig om de Weiszwein te betalen. Een jaar getrouwd geweest, maar al weer ge scheiden. Nee, geen kinderen, Goddank niet. Veel te vroeg begonnen, 17, wat is dat ook voor een leeftijd... De verloving was schitterend, maar het huwelijk... dat ging niet. Nu, wat zal je dan elkaar las tig blijven vallenHet is twee uur, maar naar huis? Nee, nog lang niet. Kan ook niet, want er gaat geen bus en geen tram meer. Als het hier dicht gaat, om drie uur, kan je nog tot vijf uur in de kelder dansen ,tot de bus weer gaat Een Befreite, maar zonder herinnering en allesbehalve met de handen voor het ge zicht Eoven de lichten, boven de kleuren en de vrolijke mensen rijst in het donker de verwoeste toren van de Gedaehtniskirche. Men zegt, dat zij niet zal worden afge broken, omdat van een bepaalde kant ge zien, de torenruimte de vorm heeft van een geweldige vermanende hand, een waarschuwend opgeheven vinger. De pracht en praal van een keizersfamilie, die zich deze kerk liet bouwen als een ba rok stuk zelfverheerlijking, is weggevaagd in de storm van de tijd en niemand wijdt aan hun „Gedachtnis" ook maar één ge dachte. Maar een ander teken is opgericht, een geteisterde hand, die ten hemel wijst, verminkte vingers, die bezweren: dat nooit weer! Als een dagelijkse herinne ring: Niet straffeloos kan een volk," een mens, zijn eigen weg gaan in hoogmoed en machtswellust. Boven de wereld, boven schone schijn zijn de oordelen Gods, en wacht de rekenschap. Ook Berlijn heeft een plaats op de kaarten van het Koninkrijk Gods.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 14