ORCANfl
Jannie Silver: Nederlands enige
gebrevetteerde parachutiste
JIMMY BROWN opent een rijschool
Kara wordi tovenaar
NEDERLANDSE RODE KRUIS
GAAT MET ZIJN TIJD MEE
DOUWE EGBERTS
ZATERDAG 28 MEI 1955
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
OP ZOLDER OEFENEN IN VALLEN
West-Duitse marine met
Oostzee als basis
Ook weer onderzeeboten.
De nieuwe YVestduitse vloot zal,
volgens de plannen, die thans worden
uitgewerkt, in hoofdzaak op Oostzee
havens worden gebaseerd. Er zal een
nauwe samenwerking z[Jn met de
vloten van Noorwegén en Denemar
ken.
De Oostzee is namelijk een voor
uitgeschoven NAVO-gebied, en de
Verenigde Staten en Groot-Brittan-
nië hebben hiervoor niet voldoende
oorlogsbodems van het benodigde type
beschikbaar.
De door een 20.000 man te beman
nen Westduitse vloot zal ongeveer
250 schepen tellen. In de overeen
komst van Pargs is bepaald, dat de
Westduitse marine mag bestaan uit
onderzeeboten tot 350 ton, torpedo-
bootjagers tot 3000 ton, mijnenleg-
gers en -vegers, motortorpedoboten
en landingsvaartuigen.
Er lag een wonderpil
in een mooi doosje links
in de bovenste lade van
het kastje van de tove-
naai'. Er was maar één
zo'n wonderpil, daarom
lag de pil ook zo mooi
in het doosje in de lade.
De tovenaar had een
kraai! „Kara, jij wordt
oudhet zal zo lang
niet meer duren of je
zult sterven. Ik ben
ook oud en ik zal dezelf
de weg wel gaan als jij.
Wat zullen we met de
wonderpil doen? Je
weet, degene die ik de
pil zal geven en die de
pil inslikt, zal mijn to
vermacht overnemen.
Kom, laten we een be
slissing nemen voordat
het te laat is."
De tovenaar en zijn
kraai verzonken in diep
nadenken. Toen sprak
de Kraai: „Jeroen is
uw beste opvolger... hg
zal zijn tovermacht al
leen benutten voor de
vrede en niet voor de
oorlog. Laten we Jeroen
de pil geven."
De oude tovenaar
knikte langzaam. „Ja",
sprak h«, „Beste Kara,
tot het laatste toe heb
je mij begrepen. Nu
rest ons nog slechts
één moeilijkheid: Wie
zal de wonderpil naar
Jeroen brengen? Ik ben
te oud voor zo'n lange
tocht. En jij ook."
„Toch niet Heer en
Meester!" sprak de
kraai. „Dit is mischien
de laatste opdracht, die
ik voor TJ kan uitvoe
ren. Geeft U mij de pil,
ik zal zorgen, dat Je
roen deze inslikt."
Voorzichtig haalde de
tovenaar de pil uit het
doosje in de lade en
sprak: „Klem het klei
nood tussen je trouwe
snavel, Kara. Daar is
deze wonderpil het vei
ligst. En nu, ga, dan
kun je bij mij terug
zijn voor de zon onder
gaat. Je weet, wanneer
Jeroen de Pil heeft in
geslikt, zal de tover
macht van mij afvallen.
Dan zal ook mijn sterk
te zijn verdwenen. Kom
dus gauw bij me terug,
ik zal je nodig hebben."
Kara sloeg zijn brede
vleugels uit en begon de
lange tocht. Rustig, met
forse vleugelslag nader
de hij zijn doel. Hoog
vloog Kara boven de
woestijn en overzag het
landschap. Daar, in de
verte lag Jeroen's wo
ning. Nog even... maar
Kara werd moe... Kara
verloor hoogte... Kara
hijgde en zuchtte... „Ik
ben aan het einde van
mijn krachten!" sprak
het zwarte beest, doch
dit was iets te veel ge
zegd. Door de woorden
die hij sprak, opende
hij zijn snavel en onmid
dellijk viel de kostbare
pil naar beneden. Kara
gaf een kreet van ont
zetting. Met alle kracht,
die nog in hem zat, dook
hij de pil na en hapte
er naaréén, twee,
drie keer. Toen... toen
schoot de pil bij hem
naar binnen.
De oude tovenaar voel
de op. dat moment de
toverkracht van zich af
vallen. Met een diepe
zucht liet hij zich in zijn
oude leunstoel zakken.
„Kara heeft zyn plicht
gedaan!" sprak hij
langzaam. „Ik zal nu
nog slechts zijn terug
komst afwachten."
Korte tijd later reeds
streek Kara voor hem
neer en vertelde hij wat
hem was overkomen.
Toen glimlachte de oude
tovenaar en sprak„Dit
is de schikking van het
lot, Kara. Niet Jeroen
maar jij bent voorbe
stemd om mijn macht
over te nemen. Ja. het
is goed zo. Jij zult een
groot tovernaar zijn en
]e macht niet misbrui
ken."
En zo kwam het dat
een kraai sterk werd en
nog lange tijd Tovenaar
was. En toen ook hg
zo oud was geworden,
dat hg zg'n macht moest
overdragen, zei iedereen:
„Kara was de beste
tovenaar die ooit leef
de!"
EEN EN EEN IS TWEE
Boertje van Zanten
fwaar ga je naartoe?
Och, naar de markt en
[verkopen een koe!
Boertje van Zanten wat
[brengt die koe op?
Och, ik zou denken wel
[vijfhonderd pop!
Wat doe je Boer Zanten
[dan met al dat geld?
Zaad kopen! Dat strooi
fik weer uit op het veld!
En als dan, Boer Zanten,
dat zaad uit gaat lo-
[pen?
Dan zoek ik gauw ie
mand die 't van me wil
[kopen!
Wat denk je, Boer Zan
ten, wat brengt dat
[graan op?
Och, ik zou zo denken
[wel achthonderd pop!
Wat doe je Boer Zanten,
[dan v/eer met dat geld?
Daar koop ik wéér zaad
voor, véél meer voor het
[veld!
En als er geploegd is
[dan ga ik weer zaaien.
En als er gezaaid is dan
[ga ik weer maaien.
Nu vraag je natuurlijk:
„Wat brengt dat graan
fop?"
Dan zeg ik: Ik denk zo-
[wat éénduizend pop!
Ja, dan ben ik klaar,
[hoor, dén ben ik tevree.
Dan koop ik niet één
koe.... dan koop ik er
[twee!
Miesje vond een mooie
fotomooie foto van haar
(zelf.
Kocht een lijmpot voor
een kwartjekwastje
(voor een cent of elf.
„Deze foto ga ik plakken
op een stevig stuk
(kartonl"
zei ze en begon te sme
renja, zo net als ze
(maar kon.
Maar oh grut, een half
uur later, floep! krulde
(de foto om!!
„Bah!" riep Mies, „die
lijm die houdt niet; wat
vervelend, wat een
(strop!"
Maar ze smeerde er wéét
lijm op en kreeg toen een
(goed idee!
Ging er een kwartier op
zitten. „Nu zal 't plak-
(ken!" riep ze tevree.
Toen ze op stond, naar de
stoel keekwasde
de hele foto weg
Miesje zocht in alle hoe
ken. Waar is die geble-
(ven, zeg f
Het Nederlandse Rode Kruis neemt
temidden van de 72 andere Rode
Kruis-verenigingen, die er in de we
reld zijn, een eervolle plaats in.
Veel van het werk van het Rode
Kruis gebeurt-in stilte. Maar dat heeft
niet weggenomen, dat ook in ons land
dit werk een grote vlucht genomen
heeft.
Voor de oorlog had het Nederlandse
Rode Kruis nauwelijks 40.000 leden,
nu telt het er meer dan 493.000. In het
13. Hoe Jimmy het had klaargespeeld, begreep hij
achteraf zelf niet, maar na ongeveer twaalf lessen was
de vrouw van de burgemeester toch zo ver gevorderd
in de edele kunst van het autorijden, dat zij met een
vaartje van omstreeks vijftien kilometer per uur dooi
een stille straat durfde te rijden. Zij hield het stuur
nog wat krampachtig vast en zij remde nog wat abrukt,
maar toch viel het Jimmy mee. dat zij het nog zo ver
had gebracht, want aanvankelijk had hij haar het liefst
ais hopeloos geval naar huis gestuurd. Alleen haar nei
ging om argeloze voetgangers dwars over hun tenen te
rijden had hij nog niet kunnen beteugelen. Voor andere
auto's, vooral voor vrachtwagens, toonde mevrouw
Knuf van Knaffelaer een diep respect. Daar reed zij
met een boogje omheen, ja. aaar stopte zij gewillig
voor. Maar niet zodra vertoonde zich een voetganger in
haar gezichtsvlak of zij trok er mopperend en zelfs
meer gas gevend op af. „Daar heb je weer zo'n vent.
Brown", zei ze dan. „Ik zal hem een beetje meer eer
bied voor het snelverkeer moeten bijbrengen. de
vlegel. Moet Je toch eens zien hoe lodderig zo'n twee-
bener de rijweg oversteekt. Hij doet 't geloof ik om
ons te treiteren Maar ik zal hem leren En dan
stuurde zij recht op de arme niets vermoedende wande
laar af! Jimmy had ln één week tijds zeker twaalf voet
gangers van een wisse dood gered of voor levenslange
invaliditeit behoed. Maar eens op een keer ging het
mis
HOOG EN LAAG WATER
29 Mei
U.+N.A.P.
Ü.+NAP.
0—N.A.P.
O.—N.A.P.
Vlissingen
8.09
1.71
20.30
1.47
2.00
1.91
14.20
1.51
Terneuzen
8.33
1.89
20.58
1.65
2.27
2.03
14.45
1.63
Hansweert
9.00
2.01
21.16
1.78
2.57
2.21
15.14
1.81
Zierikzee
9.16
1.32
21.35
1.00
2.38
1.70
15.16
1.32
Wemeldinge
9.32
1.50
21.57
1.18
2.54
1.92
15.22
1.48
30 Mei
Vlissingen
9.19
1.61
21.38
1.43
3.05
1.88
15.31
1.52
Terneuzen
9.43
1.79
22.06
1.61
3.30
1.99
15.56
1.63
Hansweert
10.06
1.92
22.22
1.75
3.57
2.18
16.24
1.82
Zierikzee
10.22
1.28
22.41
0.99
3.41
1.64
16.22
1.30
Wemeldinge
10.38
1.45
23.02
1.17
3.56
1.84
16.33
1.47
„Niets riskanter dan achter
op een motor zitten"
(Van een specfale verslaggever).
„Parachutespringen is een heerlijke sport. Helemaal niet roekeloos en ze
ker niet riskanter dan een rit achterop een motor".
Dit zegt de Haarlemse Jannie Silver ons, de enige Nederlandse parachu
tiste, die gebrevetteerd werd. En we moeten haar wel geloven. Want haar
vader, de gemoedelyke kapper M. W. Silver van het Schoterbosplein leek ons
een te verstandig man om inderdaad roekeloosheid van zijn enige kind te
zullen tolereren.
Hoe Jannie er zo toe gekomen is deze in ons land zo weinig door vrou
wen beoefende sport te gaan bedryven? Wel, dat is gauw verteld: ze is ver
loofd met de constructeur-tekenaar Ger Krygsman van Spangeberg. Die
is in Indonesië instructeur geweest van de paratroopers van het K.N.I.L.
en nog altijd wild enthousiast voor de springsport.
tot je beschikking, waarmee je de
koepel boven je dus aan een wille
keurige zijde boller kunt trekken,
om je koers te wijzigen. Dat noe
men ze slippen", „Maakt U al ge
heel vrije sprongen
Nee, pas als je vijftien sprongen
gemaakt hebt, kan je met de vrije val
gaan oefenen. Ik heb nog maar acht
keer gesprongen. De opening van de
parachute gebeurt bij mij dus nog
automatisch, dat wil zeggen vanuit de
Zyn enthousiasme heeft zonder meer
aanstekelijk gewerkt cn wie het ste
vige sportieve meisje, dat Jannie is,
eenmaal ontmoet heeft, kan dat wel
begrijpen. Alleen moeder Silver, die
in haar hart toch wel een beetje trots
is op haar flinke dochter, schudt zo
nu en dan haar hoofd wel eens. „Wat
het kind bezieltEn een kabaal
dat ze kan schoppen als ze zich op de
zolder aan het oefenen is in het val
len
Ja, dat is de hoofdzaak voor wie
een gat in de lucht willen springen.
Ze moeten de juiste valtechniek le
ren. „Je komt harder neer dan het
lijkt", zegt Jannie, wanneer we op een
zonnig Haarlems terrasje een kopje
koffie drinken in de lunchpauze van
haar kantoor, waar ze corresponden
te is. „De eerste keer viel het me bit
ter tegen. Zonder dat ik weet, hoe het
gekomen is, leverde die eerste sprong
me een blauw oog op. Omdat ik toch
al blauwe ogen van mezelf heb, liep
het gelukig niet zo in de gaten
schalkt ze.
Aan die eerste sprong notabene
in Zuid-Frankryk, in Biscarosse, 100
km ten Zuiden van Bordeaux, omdat
opleiding van parachutisten in Ne
derland niet was toegestaan was
een korte periode van „droge les"
voorafgegaan. „Maar de praktijk is
toch altyd weer anders dan de theo
rie", zegt Jannie. „Je hebt geleerd,
dat je je lichaam in een vraagteken
moet hangen met de voeten evemvy-
dig aan de grond en even doorgebo
gen knieën. Je weet, dat je een ronde
rug moet leggen maar zo'n eer
ste keer, merk je dat het harder gaat
den je denkt en reageer je misschien
iets te laat.
De tweede keer weet je het en de
volgende keren heb je er nauwelijks
meer erg in. Het enige wat waar
schijnlijk altijd wel zal blijven, dat is
de spanning. Voordat je uit het vlieg
tuig duikt, de zeshonderd of achthon
derd meter diepe ruimte in. ben je tot
het uiterste gespannen. Maar zweef
je eenmaal onder je witte nylonhoe
pel, dan heb je weinig tijd meer om
daaraan te denken.
Het dalen in de absolute stilte
om je heen, eist een voortdurende
oplettendheid. Je moet goed in de
gaten houden, of je niet verkeerd
afdrijft, of je wel goed op het ter
rein terecht zal komen. Óf je daar
iets aan kan doen? Jazeker. Je
hebt vier groepen parachutelijnen
dropping-kist.
een kostbare sport?
Nee, buiten de opleiding brengt
het geen bijzondere kosten mee. De
Jannie Silver
..Sprong in de ruimte..
Kindje slikte speld in.
Het 14 maanden oude dochtertje
van de familie B. in Almelo, dat 14
dagen geleden een speld had ingeslikt,
is nu aan de gevolgen hiervan overle
den. Direct nadat de ouders hadden
ontdekt, dat hun kind een speld had
ingeslikt, consulteerden ze de dokter.
Bij doorlichting bleek, dat het voor
werp in het maagje van het kind zat
en men hoopte, dat de speld nog langs
de gewone weg het lichaam zou ver
laten. Toen dit niet gebeurde, werd
het kind geopereerd. Helaas echter
zonder dat het leven van het meisje
kon worden gered.
Jannies negende luchtsprong
De Haarlemse Jannie M. Sil-
ver, een charmant blondje van -:-
s drie-en-twintig lentes, is de
enige gebrevetteerde parachu-
tiste van Nederland. Óp twee- =i
H de Pinksterdag zal zij als eer-
ste van de zeventien deelne-
mende dames behalve de Ne-
H derlandse, tien Turkse en zes H
Joegoslavische springsters f|
M de Dakota verlaten, die haar
van het vliegveld Valkenburg
naar Ypenburg voert, waar de- m
ze valscherm-enthousiasten
met een aanzienlijk grotere
groep mannelijke collega's een
H van de boeiendste programma-
punten zullen vormen van de s
Vijfde Internationale Lucht-
vaart Show.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
reis naar en het verblijf en de sprlng-
cursus in Frankrijk kostten 155.
Veertien Nederlanders, onder wie
mijn verloofde, die al 2e graads is,
namen er aan deel. Onze instructeur
daar, de Fransman Michel Prik zal op
de komende Ilsy een solosprong uit
voeren met een vertraagde opening.
Vijf-en-veertig seconden zal hij zich
vrij laten vallen, waarbij zijn valbaan
door rook zal worden gemarkeerd. Ik
ben blij juist op tijd op Ypenburg ge
land te zullen zijn, om die sprong te
kunnen zien
Met zoveel enthousiasme is het voor
de Haarlemse Jannie Silver aanstonds
stellig niet moeilijk de eer van de Ne
derlandse vrouw onder de witte koe
pel hoog te houden. Een ambitieus
meisje, moeten we zeggen, dat vol
gend jaar met evenveel liefhebberij
haar eigen huishoudentje denkt te
kunnen voeren, als nu haar corres
pondentie, sport en breiwerk.
(Advertentie)
Advertentie
493.000 LEDEN
Op basis van vrijwilligheid.
Geboren temidden van oorlogsleed, gedreven door naastenliefde, stelt
het Rode Kruis zich ten doel, zowel in. tijd van vrede als in tijd van oor
log de mensheid te dienen, door hulp te verlenen aan zieken, gewonden,
zwakken en hulpbehoevenden en door mede te werken aan alle maat
regelen, waardoor menselijk leed kan worden voorkomen en verzacht.
gehele land waren toen 97 colonnes
met 8000 leden voor de hulpverlening
aan zieken en gewonden. Nu zijn er
257 colonnes met ruim 13.000 helpsters
en helpers.
Het Rode Kruis is in Nederland vol
ledig met zijn tijd meegegaan
daarom kan het als geen ander in tal
van behoeften voorzien. Bij uitstek is
het geschikt voor zijn diensten aan de
volksgezondheid, omdat het werkt op
basis van vrijwilligheid. De zorg voor
'n bloedtransfusiedienst dateert reeds
van 1930. De moedermelkcentrale, de
hoornvliescentra, de beentransplanta-
tiedienst en de thrombosediensten zijn
na de oorlog opgericht. Enige keren
was het Nederlandse Rode Kruis daar
mee de eerste ter wereld. De toepas
sing van de bezigheidstherapie (het
zogenaamde (,,welfare"-werk) heeft
het Rode Kruis in ons land geïntro
duceerd.
Dank zij een efficiënte organisatie,
maar ook dank zij de steun van het
gehele Nederlandse volk, is het Rode
Kruis hier op de hoogte gekomen,
waarop het thans staat.
Het is aan een ieder gegeven er v<
te zorgen, dat het hoge peil gehand
haafd blijft. De financiën van het Ne
derlandse Rode Kruis behoeven weer
de jaarlijkse aanvulling. Het is daar
om, dat hier even de aandacht wordt
gevraagd voor het Rode Kruis.
(Advertentie)
MéT
S. B. VAN HEUST EN ZONEN N.V.
CRUQUIUSKADE 6 DEN HAAG
