KA PP/F EN DE WEERMAKERS
Racen in flitssnelle sportwagens
is voor coureurs een sensatie
Minister Molotow wist zich al
dertig jaar te handhaven
GOES KAN BESLUITEN MET
OVERWINNING OP R00D-WIT
AUSTRALIË KOMT REEDS IN DE
BAN VAN OLYMPIADE-KOORTS
IN ISTANB0EL IS NOG VEEL
VAN VROEGER GEBLEVEN
PROVINCIALE Z E EUW BE COURANT
15
HET GING HARDHEEL HARD
Jaguar suisde met snelheid van 220
km per uur over Zandvoort.circuit
Hoe ze op het idee waren gekomen is ons niet precies duidelijk geworden.
Het leek ze wel eens „leuk", zo zeiden ze, om enkele journalisten in de ge
legenheid te stellen kennis te maken met de praktijk van het racen in sport
wagens. Die „ze", dat zijn de bestuurderen van de jonge Nederlandse Auto-
rensport Vereniging, die nu bijna anderhalf jaar haar best doet om het
racen in sportwagens populair te maken. Met steeds weer nieuwe ideeën
komen de heren naar voren en het allernieuwste was dan, dat er maar eens
een paar van die heren, die altijd over sport schrijven in een sportwagen
moesten gaan zitten (naast de coureur dan) om het ware genoegen van de
racesport aan den lijve te ondergaan. We kregen de indruk, dat dit „leuke"
vooral school in de mening, dat die journalisten hem zouden knijpen als een
oude dief. Maar, en nu scheppen we heus niet op, die journalisten knepen
'm werkelijk niet zo erg. Tenslotte brengt het beroep mede, dat we ook wel
eens met het gas op de plank (voor de leken: vol gas) moeten ryden.
Toen we later voor de pits op het
circuit stonden en daar een Ferra
ri met zo'n vaartje van om en na
bij de 200 km voorbij zagen flitsen,
kregen we wel even iets andere
gedachten. We hadden het alle
maal wel meer gezien, bij training
en in races. We zagen het dan
vaak als een stom-vervelend gedoe
omdat het element van strijd, de
duels ontbrak. Ja ook in races,
want, als je met tussenruimten van
enkele honderden meters wagens
ziet passeren, dan wordt naar on
ze smaak ook een werkelijke race
een eentonige vertoning, waarin je
het element „sport" tevergeefs
zoekt.
Nu we er zo vlak bij stonden, of be
ter gezegd, nu we op het punt ston
den om ook eens in zo'n ding te krui
pen, leek alles toch wel wat anders
dan op de tribuneMaar veel tijd
om te denken hadden we niet, want
nauwelijks was die Ferrari voorbijge
schoten of een glimmende zilverkleu
rige Jaguar C Type eiste onze aan
dacht op. De heer H. van Dieten reed
hem voor met de uitnodiging: „Wie
zal de eerste zijn?"
Het toeval wilde, dat wij het dichtst
bij het kleine cabinetje met zyn lange
gestroomlijnde snoet stonden en het
sprak dus wel vanzelf, dat wij dan
maar die eerste moesten zjjn. Belang
rijk was dat helemaal niet, hoogstens
wat onprettig.
Er worden op het moment, dat Je
voor de eerste keer op de begane
grond er een vaartje van 200 km per
uur in zult zetten, toch wel enkele
spanningen in ie opgeroepen. Terwijl
we een bril op het hoofd plantten,
hoorden we nog eventjes opmerken,
dat coureur Van Dieten met deze
drie-en-halve liter Jaguar het rondê-
record van Zandvoort in zijn klasse
op zijn naam heeft staan: 1 min. 54
sec. over 4193 m en dat deze „Jag"
twee jaar geleden de 24-uursrit van
Le Mans gewonnen heeft. Enfin, toen
we naast de heer Van Dieten plaats
namen wisten we in ieder geval, dat
het hard zou gaan in de eerstkomen
de tien minuten.
De heer Van Dieten en zijn „Jag"
hebben ons een beeld van hardrijden
getoond. „Zet uw bril pas voor de
ogen als we op gang zijn, want an
ders beslaat „ie", zo raadde ons Van
Dieten. Nog geen twee seconden la
ter besloegen niet de brilleglazen,
maar onze ogen. Een enorme duw in
de rug was hieraan vooraf gegaan.
Hunkerend naar snelheid had de
glanzende brave „Jag" gereageerd op
een „dot gas" van zijn béstuur der:
het enorme acceleratievermogen, ge
woon gezegd: de kracht waarmee de
motor optrekt, zorgde voor de fikse
duw in onze rug en de snelhied, die
hier meteen op volgde voor het be
slaan van onze ogen. Die bril was een
uitkomst! Toen we er voor de eerste
keer door keken, maakte de wereld
om ons heen en hele draai; we gleden
(de Jag van Van Dieten „scheurde"
niet) door de beroemde en beruch
te Tarzanbocht, die direct na het
rechte einde langs de pits het Zand-
voortse circuit een slinger van 180
graden geeft.
Plots zagep we in een flits wat ge
zwaai met hoeden en zakdoeken, ge
hanteerd, zoals we even later beseften
door onze collega's, die aan de pits
stonden. Dat was de eerste ronde!
De tweede was ook al voorbij voor
dat we het wisten. De derde duurde
iets langer, niet omdat we langzamer
reden, maar omdat we langzamerhand
„routine" kregen. De angst voor de
kantjes was verdwenen en de gewaar
wording van de duw in de rug bij het
optrekken was niet vreemd meer.
Van een ding konden wij ons echter
niet ontdoen en dat was de machtige
hand, die onze neus en mond omknel
de en het praten onmogelijk maakte.
Die hand was de weerstand van de
lucht. Het was alsof een loeiende or
kaan ons in het gezicht blies. Het
stukje plastic, dat de zitplaats van
de coureur beschermde leek ons wel
nuttig
Zo draaiden we vyf rondjes (2 min.
9 sec., 2 min. 6 sec., 2 min. 4 sec. en
twee van 2 min. 2 sec.). Een gemid
delde van een dikke 130 km per uur,
hetgeeri betekende: op het rechte ein
de langs de pits bijna 220 km en in
de moeilijkste bochten toch altijd nog
zo'n 75 ion. Het gaat hard, zeiden wij
tegen onze collega's toen we uitstap
ten, enorm hard.
..klaar voor de start..
BEPERKT PINKSTERPROGRAMMA
Uitslag ClingeAardenburg in 4 G nog van belang
In het beperkte Pinksterprogramma komt in de tweede klasse alleen
Goes aan bod in een thuiswedstrijd tegen Rood-Wit. In de derde klasse C
kan de beslissing nog niet uit de bus komen en ook het programma in de
derde klase D is vrij onbelangrijk. In de vierde klassen is men ook aan de
restanten bezig, waarfey de uitslag van Clinge—Aardenburg nog van het
meeste belang is, in verband met de bezetting van de tweede plaats.
Goes kan het seizoen met een over
wining afsluiten nu Rood-Wit de reis
naar de Ganzestad maakt. Het beslis
sende duel T.S.C.-Baronie is naar 5
Juni verschoven.
Zowel Baardwijk als Dongen heb
ben in 3 C vrijaf en Voab krijgt dus
gelegenheid de Dongenaren van de
tweede plaats te verdringen. Daartoe
is uiteraard noodzakelijk, dat van V3Q
S gewonnen wordt. Dat zal o.i. wel
f;elukken ook. Odio zou Zierikzee de-
initief tot hekkensluiter veroordelen
als van Hero zou worden gewonnen
en dat zien wij vooralsnog niet gebeu
ren. De kans dat Zierikzee „het haas
je" wordt, is overigens toch aanwezig,
zonder dat Odio daarbij helpt, want
verliezen de Schouwen-mannen van D
HV, dan is het pleit beslecht. RWB en
BSC zullen wel niet ver van een gelijk
spel blijven.
Zeelandia en De Zeeuwen hebben in
3 D het rijk alleen en Zaterdag zullen
de groen-zwarten de Vlissingers partij
gaan geven. Voor De Zeeuwen zit er
wellicht een kansje in, de rode lan
taarn definitief in handen van Bier
vliet te spelen al zal dat zeker niet
gemakkelyk gaan.
Vierde klasse.
Enkele voetbalrestanten worden in
4 F opgeruimd en de uitslagen van R
..220 km per uur..
NU AL IN DE RIJ VOOR KAARTJES
Geen zwarte kaartjes
(Van onze Australische correspondent)
SYDNEY NSW Terwijl men zich In sommige kringen in Europa en
Amerika nog bezig houdt met de vraag of de Olympische Spelen volgend
jaar nu werkelijk in Melbourne gehouden kunnen worden, en de oren hier
nog tuiten van de felle critiek welke de voorzitter van het internationaal
Olympisch Comité hier slechts enige weken geleden deed horen, begint
Australië zelf reeds in de ban van de Olympiade-koorts te komen.
Hoewel de Olympische Spelen eerst eind van het volgend jaar zullen be
ginnen, staat men elkaar hier voor de zojuist geopende plaatsbesprekings-
kantoren te vertrappelen of de wedstryd al begonnen is en men er ook nog
in moet.
De kantoren, waar men plaatsen
kan bespreken voor eind volgend
jaar, openden gelijktijdig in de hoofd
steden Sydney, Melbourne en Adela
ide en in de provincieplaatsen Gee-
long en Ballarat in Victoria.
De hoofdsteden van Tasmanië,
Queensland en West-Australië; Ho-
bart, Brisbane en Perth, schijnen er
niet zo op aan te komen. Hier in Syd
ney was het je reinste gekkenbende.
In de ijskoude wind uit de Snowy
Mountains stonden 's morgens voor
achten reeds 500 mensen op de stoep.
Ik heb dit van horen zeggen, want
ik ben geen dolle liefhebber van het
's morgens vroeg in de kou voor ©en
gesloten deur staan.
Maar later in de middag, toen ik
mijn neus er ook eens in ging steken,
stond er een queue van heb ik jou
daar! En die queue was er geweest
sinds in de prille ochtend de eerste
KVVU tegen RSV en Grenswachters
contra Zundert, zijn slechts van be
lang voor laatstgenoemde. De recente
nederlaag van SC Gastel heeft name
lijk de tweede plaats binnen bereik
van de Zundenaren gebracht. Het ligt
voor de hand. dat ze die kans dank
baar zullen aangrijpen.
In 4 G zou Sluiskil nog voor een
verrassende wending kunnen zorgen,
als thuis van Yerseke zou worden ge
wonnen. Het uitgespeelde Koewacht
zou dan In onmiddellijk gevaar ko
men. Oostburg mag kampioen Steen
partij geven met weinig kans op suc
ces. ClingeAardenburg is van be
lang voor de bezetting van de tweede
plaats, waarbij Breskens met veel be
langstelling de uitslag zal afwachten.
Hoofdplaat zal aan het wisselvallige
Ria geen gemakkelijke prooi hebben.
Reserves.
Voor de reserve-klasse zal BW 2
zyn kansje in het duel tegen Longa 2
niet verspelen.
Zeelanaia 2 zal bij de reserve 2e
klassers tegen Terneuzen 2 wel niet
tot de volle winst kunnen komen.
Hontenlsse 2 zal dat trouwens bij
Vlissingen 2 evenmin. Voor Goes 2
zal de slotwedstrijd zeker een over
winning opleveren, nu De Zeeuwen 2
de tegenstander is. Axel 2 en Bres
kens 2 ontmoeten elkaar met gelijke
kansen.
Op voordracht van het directorium van
het Rijksintsituut voor Oorlogsdocumen
tatie heeft de minister van onderwijs,
kunsten en wetenschappen aan de chef
van het instituut, dr. L. de Jong, op
dracht gegeven, een samenvattend histo
risch werk over de geschiedenis van Ne
derland in de tweede wereldoorlog te
schrijven.
S, Een Amerikaans radiostation zal her-
enkingsdiensten uitzenden voor de 360
Amerikanen die, volgens een voorspelling
van de nationale veiligheidsraad, gedu
rende het „Memorial Day"-weekeinde
van Vrijdag tot Zondagnacht a.s. bij ver
keersongelukken om het leven zullen
komen.
Beroemd om kookkunst
(Van een bijzondere medewerker)
Hoewel er een mensenleeftijd verstreken is, sinds Moestafa Kemal Pasja
plotseling een einde maakte aan de lange afdaling van Turkije van de
glans der Ottomaanse veroveraars tot de Zieke Man, om het land op
hoogst moderne grondslag weer op te bouwen, bewijzen de oude tradities
en ingewortelde opvattingen, die de Gazi in zijn stormachtige hervormings
ijver zonder pardon trachtte uit te roeien, dat er toch nog veel van het ver
leden levend is gebleven. Vaak genoeg ziet de vreemdeling met de verte
genwoordigers van de generaties ook de meest verscliillende levensstijlen
naast elkaar bestaan.
Hy kan in één en hetzelfde gezin
de oude grootmoeder leren kennen,
die volgens de zede der moeders nooit
een voet op straat zet. Zï draagt nog
de sluier zoals ze het als meisje en
jonge vrouw deed. De moeder daar
entegen vertoont zich in een korte
japon en draagt een Parijse model-
hoed, terwijl de dochter in een strand
bad aan de Bosporus haar Bikini even
vanzelfsprekend tentoonstelt als een
van haar zusteren in Europa of Ame
rika.
Tegen alle schijn in heeft de Wes
terse beschaving nog geen definitieve
overwinning behaald. Al is Istanboel
niet meer de pittoreske stad van de
sultan, toch is er nog veel van de
oude tqd overgeblevenvooral de stra
ten, die als de slechts geplaveide ter
wereld bekend staan.
Twee bijzonderheden heeft Istan
boel van het oude Constantinopel be
waard: zijn kookkunst, vooral zijn
zoetigheden, en zijn onvergelijkelijk
water. Wie wil de kookrecepten tel
len, die met zeer veel vet en nog
meer kruiden werken! De olijfolie
speelt een even belangrijke rol bij de
bereiding van de gerechten als de
suiker bij het gebak, dat de Turkse
vrouwen met welbehagen alle eer
aandoen, niet zonder er enkele grote
glazen water bij te drinken.
Het water is de nationale Turkse
drank. De bronnen rondom de stad
zijn een waar wonder van zuiverheid
en verfrissende smaak. Van heinde
en ver komen de genieters, zelfs uit
de verste Klein Aziatische gebieden,
om het water van Taxim of Buyuk
Dere te proeven. Er zijn waterproe
vers en waterkenners, kunstenaars
van de fijne tong, die aandachtig het
beroemde nat over hun tong laten
vloeien en er lang over uitweiden, zo
als bij ons een wijnkenner met de
kostbaarste wijnen pleegt te doen.
„KOELBLOEDIGE BRUUTHEID"
Belangrijk man in „leidersfamilie"
van de Sow jet-Unie
„Tot ziens, in Wenen", zei de minister van buitenlandse zaken, Molotow,
tegen de Bondskanselier Raab, toen ze op het winters-koude vliegveld van
Moskou afscheid namen. Kort daarop hadden de Oostenrijkers dus gelegen
heid in hun hoofdstad de man te zien, die namens Rusland het staatsverdrag
zou ondertekenen: de 66-jarige Wjatsjeslaw Molotow, die Winston Chur
chill in zyn mémoires karakteriseerde als een „man van onbetwistbare be
kwaamheid en van koelbloedige bruutheid".
Molotow met zijn ballonvormlg
hoofd, zijn flitsende ogen, zijn vale
gelaatskleur en zijn „taalkundige or
delijkheid", die de gemakkelijk spre
kende Churchill opviel, heeft als
geen andere van zijn Sowjet-colle-
ga's 30 jaar achtereen een beheer
sende positie in de Moskouse party-
en regeringshiërarchie kunnen behou
den.
Hij is afkomstig uit een goed-bur-
gerlijke familie en heette oorspron
kelijk Skrijabin, evenals de compo
nist, wiens familieleden de verwant
schap met Wjatsjeslaw, die zich pas
later Molotow noemde (molot ha
mer) ontkennen.
Als kind speelde hij viool. De liefde
voor de muziek is hem bijgebleven,
evenals naar men zegt burgerlijke
m inderwa ard i gheidsgevoelens
Eens bracht Ernest Bevin, minister
van buitenlandse zaken en vroeger
havenarbeider, hem in verlegenheid
met de vraag: „Wat weet u dan van
de arbeiders af?" Bevin hield zyn
eeltige handen voor Molotow's ge
zicht: „Laat uw handen eens zien".
Van alle gestalten van het Krem
lin kent Molotow de Westerse we
reld uit eigen aanschouwing het bes
te. Toen hij Marx begon te stude
ren, was hij 16 jaar oud, leerling van
een tsaristische school, „een tengere,
sentimentele jongeling", zo beschrij
ven zijn kameraden hem, „met wilde
verwarde haren, een smal, bleek ge
zicht, met brandende bijziende ogen
onder borstelige wenkbrauwen". Toen
hij in Petersburg de bolsjewistische
ondergrondse beweging begon te or
ganiseren, was hij 27, zes keer tot
kerker veroordeeld en twee keer naar
Siberië gestuurd. Toen begon hij zich
Molotow te noemen.
Het geschiedde toen, dat een Rus
sisch liberaal 100.000 roebel schonk
voor de oprichting van een krant, die
„Prawda" (Waarheid) werd ge
noemd. Hoofdredacteur was een be
snorde Georgiër, Josef Djoegasjwili
(alias Stalin). Molotow werd zijn as
sistent. Deze twee sloten een „eeu
wig pact" en Stalin betrok samen
met Wjatsjeslaw kwartier bij diens
tante, die weduwe was. De eerste
uitgave van de „Prawda" verscheen
in 1912. Molotow werd gearresteerd
en naar Siberië verbannen. Toen in
1917 de revolutie uitbrak, leefde hij
als opgejaagde vluchteling met valse
papieren in Petersburg. In 1921 be
gon zijn echte politieke carrière. Le
nin benoemde hem tot vice-secretaris
van de partij. Eerste secretaris was
zijn oude bondgenoot Josef Stalin.
In het TrotzkiStalin-duel stond
Molotow aan Stalin's zijde. Zo had
hij in belangrijke mate deel aan de
verandering van de dictatuur van het
proletariaat in een dictatuur van het
secretariaat.
De „moderne robot" Molotow bezit
weinig persoonlijke trekken. Door
zijn studie in Berlijn kent hij de Duit
se taal. Als een buitenlands diplo
maat hem onverwachts aanspreekt,
antwoordt hij in glad, vloeiend, niet
geheel accentvrij Frans. Engels kent
hij oppervlakkig. Beminnelijk is hij
zelden, maar dan uitdrukkelijk.
Westerse waarnemers houden hem
voor de verbindingsman tussen de
500 liefhebbers voor een nog dichte
deur kwamen. Het was 3 uur in de
middag dat ik ook eens een kijkje
ging nemen. En een half uur later
waren alle duurdere plaatsen uitver
kocht!!
Volgnummers
Tegen vijven werd het duide
lijk, dat voor de goedkopere plaat
sen honderden met meer geholpen
zouden kunnen worden. Om deze
enthousiasten het voor dag en
dauw al weer in de ry staan te
besparen, was het boekingskan
toor toen zo goed nummertjes af
te geven welke deze teleurgestel-
den in staat zouden stellen de
volgende ochtend om kwart over
negen hun oude plaats in de
queue in te nemen.
Nu moet ik er natuurlijk by ver
tellen, dat het kantoor in Sydney
„maar" 20.000 kaartjes te verkopen
heeft en dat er nog geen kaartjes
worden uitgegeven voor de openings-
en sluitingsceremonie en voor de ath-
letiek-wedstrijden in het hoofd-sta-
dion. De stormloop ging dus alleen
maar om kaartjes voor de andere
evenementen.
De reeds om 3.30 uur n.m. uitver
kochte kaartjes kostten 1.11,en
1.1,-, dus zowat 12.50 en 8.50.
Alleen nog goedkopere kaartjes van
16, 11 en 9 shilling waren in Sydney
na die eerste gekke dag te krijgen.
De echte mooie plaatsen, die het
equivalent van ruim 25 gulden en 20
per stuk kosten? Nee, daar komen
wy hier in Sydney niet aan te pas.
Die zyn allemaal gereserveerd en ook
prompt uitverkocht aan de leden van
de Melbourne Cricket Ground, de in
stelling welke zo bereidwillig was
haar terreinen en gebouwen aan het
Olympisch Comité af te staan, doch
die hiervoor voor haar leden het
recht op prioriteit had opgeëist.
Naar het zwemmen, dat 's avonds
plaats gaat vinden, gaan kijken?
Sorry, uitverkocht. Alleen wat kaar
tjes voor in de middag te verzwem-
men nummers zyn nog te krygen.
Zwarte markt opkopers? Geen spra
ke van. Niemand mag meer dan 10 -
kaartjes voor ieder evenement ko-
§en, dus het waren allemaal bonafi-
e liefhebbers, die de kantoren hier
bestormden.
In Melbourne, zo schreef mijn luis
terpost in de Olympiade-stad, wer
den op dezelfde dag 60.000 kaartjes
ter waarde van ruim 500.000 gulden
beschikbaar gesteld. Ze schenen daar
nog een beetje koortsiger te zijn dan
hier, want ze stonden er al in lange
rijen de avond tevoren voor de deur.
Het was daar nog kouder dan in
Sydney, doch men had er het aar
dige idee om de nachtwakei's gratis
een kop warme soep aan te bieden.
De waarschuwing, om toch vooral
voorzichtig met die kaartjes te zijn,
lijkt ons zeker niet overbodig.
Men moet ze nog 18 maanden be
waren, en wanneer men ze in die tus
sentijd zou verliezen, of zich niet
meer zou kunnen herinneren waar
men ze had neergelegd, dan heeft
men gewoon voor niets al die tijd in
de kou staan kleumen en kan men in
de krant gaan lezen hoe het afgelo
pen is.
Zei daar iemand, dat het nog hele
maal niet zeker is of de Olympische
Spelen volgend jaar wel in Austra
lië gehouden zullen worden
a Volgens een woorvoerder van de Japan
se ambassade te Londen, zal de Japans-
Sowjetrussische conferentie te Londen
ter normalisering van de Japans-Sow-
jetrussische betrekkingen, in de eerste
week van Juni beginnen. Een Japanse de
legatie is onderweg.
12. Met grote ogen stond
Kappie naar de glinsterende
massa in de bunkers te sta
ren. „De hele kolenvoorraad
is ja in goud veranderd!"
riep hij opgewonden uit.
„We zijn schatrijk, jongens".
„Maar we hebben er niets
aan viel de Meester hem
somber in de rede. „Met
goud kan ik het vuur onder
de ketels niet stoken en zon
der vuur kan ik geen stoom
krijgen en zónder stoom
kan ik niet varen
„Drommels, daar heb ik
ja geen ogenblik aan ge
dacht!" merkte Kappie
peinzend op, terwijl hij om
keek naar de geleerde twee
ling. Maar de broertjes wa
ren reeds uit de machineka
mer verdwenen.
„Kijk nou eens", bromde
de Meester, „hoe het vuur
erbij ligt, dat is technisch
niet meer verantwoord!
Over een paar minuten is
het uit en dan liggen we
hier hutpeloos!"
„Dat kan ja niet!" besloot Kappie resoluut. Hij
draaide zich om en stormde het trapje naar het dek
op. Boven waren Arnoldus en Bartoldus Stratowits
politiek besluitende en de technisch
uitvoerende instanties der Sowjet-
Unie. Leden van de uit Moskou te
ruggekeerde Oostenrijkse delegatie
zijn het met deze opvatting niet
eens. Ze zijn ervan overtuigd, dat de
Sowjet-Unie sinds het overlijden van
Stalin geregeerd wordt door een kop
groep, waarin zeven meer of minder
gelijkgerechtigde leden van de „lei
dersfamilie" de politiek bepalen.
Ze maken de indruk, zo zeggen de
Oostenrijkse bezoekers, van succes
volle directeuren,, van grote onderne
mingen. die 's nachts goed slapen en
geen angst schijnen te kennen!
Niet overal deelt men deze opvat
ting. Achter een dergelijke houding
verbergt zich, beweren diplomaten
van Westerse grote mogendheden, de
angst. De Amerikaanse ambassa
deur Bohlen, een voorstander van
het compromis, is overtuigd, dat de
angst van de enkeling voor de ver
antwoordelijkheid tegenover het col
lectief de Russische staatsmachine
zo zwaar en moeizaam doet draaien.
Als de ban breekt, dan komt de
Russische politiek in snelle beweging
Zo verklaren Sowjet-kenners de plot
selinge ommezwaai in de Oostenrijk
se kwestie: als er eenmaal overeen
stemming in de leïdersgroep is be
reikt, kan Moskou zonder bezwaar
het roer geheel omgooien.
Zwitserse waarnemers zien de na
bije en verdere doeleinden van de
Russen zó: de mannen van het
Kremlin, allen om en nabij de zestig,
willen hun werk niet door oorloas-
avonturen op het spel zetten. Hun
bedoeling is met vreedzame middelen
de vèrreikende plannen te verwezen
lijken.
