KA PP IP EN DE WEERMAKERS
Meer belangstelling gewenst voor
een
bezoek
aan onze musea
Daar ging de^Liefde
DE LEVENSLOOP VAN TAUBER
OP HET WITTE DOEK
SIEMENS RAPID
W. LEUVENS,
RADIO-STOK,
Met VELPON zie je er geen barst van!
STEMMEN UIT DE KERKEN
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 21 Mei 1955
MUSEUMDAG TE MAASTRICHT
Vooral de jongeren moeten hierin
betrokken worden
Ongeveer vyftig directeuren en beheerders van Nederlandse musea van
lamst en historie, aangesloten by de vereniging van directeuren van Neder
landse musea., hebben gisteren te Maastricht de eerste museumdag van dit
jaar gehouden. Het gezelschap werd 's middags om twaalf uur officieel ten
stadhuize ontvangen.
In de huishoudelijke verj_,
van Vrijdagmiddag werd ter opvol
ging van dr. A. F. A. van Schendel,
die niet herkiesbaar was, gekozen
tot voorzitter van de vereniging de
heer J. C. Ebbinge Wubben, direc
teur van het museum Boymans te
Rotterdam. Tot provinciale verte
genwoordiger in het bestuur werd
fekozen voor Zeeland mr. B. Kolff,
urgemeester van Vlissingen, beheer
der van het plaatselyk museum te
Vlissingen.
De vergadering besloot na een uit
voerige bespreking tot aansluiting
van ae leden der vereniging by de
centrale van hogere rijksambtena
ren. Deze organisatie is in 1954 zo
danig georganiseerd, dat de belan
gen, niet alleen van de rijksambte
naren, doch tevens van ambtenaren
bij andere publiekrechtelijke licha
men en van door de overheid gesub
sidieerde instellingen kunnen worden
behartigd.
Na aanvaarding van het bestuurs
voorstel tot aansluiting werd beslo
ten een groep van leden op te rich-
Britse spoorwegstaking
aangekondigd
De vakbond van de machinisten en
stokers van de Britse spoorwegen
heeft aangekondigd, dat 28 Mei,
twee dagen na de verkiezingen, een
staking zal uitbreken. De vervoers-
commissie, die de genationaliseerde
spoorwegen beheert, is op de hoogte
gesteld.
Het vakverbond heeft 70.000 leden.
Als de staking gehouden wordt zul
len de Britse spoorwegen in een
week tijds vrywel tot stilstand geko
men zijn. De staking heeft ten doel
looneisen kracht bij te zetten. De
machinisten en stokers wensen het
verschil in het salaris gehandhaafd
te zien, echter door verhoging.
Strasser wil Volksbeweging
oprichten
Voor hereniging van Duitsland
De voormalige leider van het Duit
se Zwarte Front, Otto Strasser,
heeft na besprekingen met verschei
dene persoonlijkheden in Neder-Sak-
sen besloten „een volksbeweging
voor de hereniging van Duitsland5' in
het leden te roepen. In deze groepe
ring wil Strasser geen leidinggeven
de nazi's uit de jaren 1933 tot 1945
opnemen.
In Juli zal te Helmstedt by de Oost-
Duitse grens de eerste massale beto
ging van de beweging worden ge
houden.
LEZERS SCHRIJVEN
Dierenasyl te Vlissingen
In Uw dagblad las ik, dat het die
renasyl tè Vlissingen te klein' is en
voor opname van gevonden of ver
waarloosde dieren niet voldoende
ruimte heeft.
Nu vraag ik mij af, wat gebeurt er
dan, als de mensen teleurgesteld wor
den en tevergeefs om opname van een
hond of poes komen vragen? Men be
sluit dan deze dieren maar af te ma
ken.
Daarom zou ik willen voorstellen:
Viissingers, laten wij allen helpen
dit dierenleed te verzachten en laat
men dan beginnen met een huis aan
huis collecte te houden, ten bate van
de uitbreiding van het dierenasyl.
Hare Majesteit de Koningin sprak
eens in een rede: „Heb eerbied voor al
les wat groeit en bloeit". Daarom te
meer zou ik zeggen, laat ons allen hel
pen dit dierenleed te verzachten.
Vlissingen. Een lezeres.
ten, omvattende alle ambtenaren,
wier museale functies een volledige
betrekking vormt en welke groep
voortaan alle zaken, betreffende sala
riëring en arbeidsvoorwaarden zal
behartigen.
Propaganda
De V.V.V.-directeur, de heer J.
Vet uit Arnhem, hield een causerie
over „propagandamethoden voor j
beurtenissen van culturele aan
waarbij hij tot de conclusie kwam,
dat voor algemeen doeltreffende pro
paganda dikwijls andere methoden
moeten worden gevolgd, dan die,
welke wetenschapsmensen en kun
stenaars passend achten. Niettemin
zal zo'n propaganda toch een positie
ve bijdrage betekenen aan de belang
stelling m brede groepen van onze
bevolking voor de hedendaagse
kunstgebeurtenissen.
Mr. li. J. F. Wysenbeek, directeur
voor schone kunsten in Den Haag,
sprak over 't onderwerp: „Museum,
zijn publiek en hoe het te bereiken".
By de vier categorieën van museum
bezoekers: vakmensen,
lende leken, jongeren
belangstel
en toeristen-
achtte spre-
:er "vooral de groep
van veel belang voor de ontwikke
ling der museumbelangstelling, om
dat deze jongeren later een grote
vormende invloed op de publieke
smaak kunnen uitoefenen.
FILMS IN ZEELAND
Voorts groot aantal
oude bekenden.
Het grootste deel van het filmpro
gramma bestaat uit reeds besproken
rolprenten en slechts „De levensro
man van Richard Tauber" (Alham-
bra, Vlissingen) is nieuw. Een film,
die men in hoofdzaak kap waarde
ren om hetgeen men te hóren krijgt.
Regisseur Ernst Marischka is er
namelijk niet in geslaagd een over
tuigend beeld van Tauoer's levens
loop voor te schotelen. Het is een ty
pisch Duits product geworden, rijk
aan sentimentaliteit en bepaald
„óvergeromantiseerd". Nietemin:
voor liefhebbers van de edele zang
kunst is een gang naar de bioscoop
wel aan te bevelen. Men hoort o.m.
het bekende „O Madchen, mein Mad-
chen", „Leise flehen meine Lieder",
Du bist mein ganzes Herz" en ande
re succesnummers van de grote zan-
fer, die in deze film gespeeld wordt
oor Rudolf Schock.
Grand (Goes) vertoont thans
„Knock on wood", waarin Danny
Kaye de hoofdrol vertolkt. Een nogal
verwarde geschiedenis gebaseerd
op kolder uiteraard waarin Dan
ny Kaye maar zelden gelegenheid
krijgt om zijn onmiskenbare talenten
als filmkomiek te benutten. Niette
min zijn er tal van grappige scènes,
soms zelfs geestige.
Zondagmiddag draalt in Grand „De
wraak van Toriano", een rolprent
die weer vele gevechten biedt tussen
blanken en Indianen.
„Manon van de bronnen" „Electro
Middelburg) werd nog besproken in
de rubriek van Woensdag jl.: een
fascinerend verhaal, fris en oor
spronkelijk en op virtuoze wijze ver
filmd. Een gaaf groots kunstwerk.
In de Schouwburgbioscoop (Mid
delburg) kan men thans Fernandel
aanschouwen als Ali Baba, een- kleu
rige rolprent, waarin voortreffelijk
camerawerk werd geleverd en die
enkele uren plezierig amusement
biedt.
Luxor (Vlissingen) tenslotte brengt
„Apache", een Wild-West met o.a.
Burt Lancaster en Jean Peters. Een
spannende, met vaart en vakkennis
verfilmde geschiedenis, waarin uiter
aard ook danig gevochten wordt,
maar die toch iets meer biedt dan
die gebruikelijke „wilde" scènes.
Opnieuw arrestaties in Iran
Twee voormalige medewerkers van
ex-premier Mossadeq zijn Donderdag
avond wegens tegen de regering ge
richte activiteit en samenwerking met
de „Toedeh-partij" gearresteerd.
Het betreft Bagher Kazemi, voor-:
malig minister van buitenlandse za
ken en ambassadeur in Frankrijk, tij
dens de regering van Mossadeq, en
Amir Alai, voormalig gezant in Bel
gië.
Licht en handig, steeds voor gebruik gereed.
In elke kast of hoek gemakkelijk op te bergen.
Buitengewoon geschikt voor woningen met
weinig bergruimte.
Zelfafschakelende koolborstels, hierdoor wordt
beschadiging van het anker voorkomen.
VSt 92 f 110.-
Licht en handig
VSt 93 f 135.-
Luxe uitvoering
Vraag Uw leverancier
Voor Middelburg
verkrijgbaar bij
GORTSTRAAT 77,
TELEFOON 3155
Verkrijgbaar voor
Vlissingen e.o. by
SCHELDESTRAAT 55,
TELEFOON 2784
Conferentie over verhoogde
toltarieven mislukt
Bespreking in Russische ambassade
in Oosf-Berlijn
De eerste conferentie in zeven jaar
van de hoogste Amerikaanse, Britse,
Franse en Russische vertegenwoordi
gers in Duitsland is Vrydag in de
Russische ambassade in Oost-Berlijn
gehouden. Deze bespreking duurde
vijf-en-een-half uur.
De Franse ambassadeur, Francois-
Poncet, zeide na de vergadering: „De
onderhandelingen hebben niet aan on
ze verwachtingen voldaan".
De bespreking werd op Westelijk
verzoek gehouden ter bespreking van
de aanzienlijke verhoging van de tol
tarieven op het verkeer tussen West-
Duitsland en West-Berlijn.
Ambassadeur Francois-Poncet zei-
de verder, dat de kwestie van de tol
tarieven misschien door de ministers
van buitenlandse zaken zal worden
besproken. „Van het zogenaamde
Sowj et-vredesoffensief hebben wij
niets gemerkt", aldus -de Franse am
bassadeur.
Vraag
de juiste
soort
Reacties op herderlijk
schrijven Synode.
(Slot van pag. 3)
meten met twee maten en zegt daar
over nog al scherpe dingen. Van R.
K. zijde gevoelt men het zg. proces
sieverbod als een inperking van hun
vrijheid, terwyl men zich van die zij
de blijkbaar niet kan indenken, dat
door hun processies de vrijheid van
anderen wordt beperkt, omdat een
processie niet zo maar een optocht
is, maar de straat maakt tot kerk.
Natuurlijk wordt van R.K. zijde
het herderlijk schrijven meestal ver-
§eleken met het bisschoppelijk man-
ement van het vorige jaar. Opge
merkt wordt dal de toon van het
herderlijk schrijven zo geheel anders
is dan van 't mandement. Men vindt
het' eigenlijk te gereserveerd. „Hier
wordt geen politieke groepering aan-
bévolen of sociaal probleem opgelost
of maatschappelijke tendenz beoor
deeld. Hier zal men eerder vragen
of de bazuin die hier van Sions wal
len gestoken wordt, geen te onzeke
re toon in de wereld stoot om werke
lijk actief ten strijde op te roepen".
In het R.K. weekblad „De.Nieuwe
Eeuw" vonden we van de hand van
pater dr C. F. .Pauwels O.P. een
diepgaande beschouwing, waarin,
naast de kritiek die de schrijver
heeft en die hij waarlijk niet ver-
7. „Naar bakboord!"
schreewde Kapple, terwijl
hij op het stuurwiel af
stormde en er een ferme ruk
aan gaf. „Dat lijkt ja wel
een cycloon!"
Op betzelfde ogenblik be
gon de Kraak hevig te slin
geren. Een enorme breker
stortte zich met donderend
geweld op het schip, dat in
al zijn voegen kraakte. De
Maat greep naar zijn hoofd
en jammerde: „Was ik maar
nooit zeeman geworden! Ik
heb wél gezegd! Zodra ik
die rare mannetjes zag, wist
ik dat er narigheid zou ko
men!"
Onderwijl was de lucht
inktzwart geworden. Crilii-
ge bliksemflitsen zetten al
les in een helle gloed en om
de paar seconden klonk een
ratelende donderslag. Steeds
heviger ging de Kraak te
keer en Kappie en de Maat
hadden de grootste moeite,
op de been te blijven.
„Zat ik maar in Lutje
wier!" schreeuwde de Maat. „We vergaan!"
Ineens ging de deur van de stuurhut open en i
broeders Stratowits traden binnen, een tikje
kelend, maar vergenoegd en tevreden.
„Wat. komen jullie hier doen?" snauwde Kappie,
die de grootste moeite had om het stuurwiel in be
dwang te houden. „Het is hier geen plaats voor land
haaien!"
„Wij komen alleen maar even goedendag zeggen!"
kondigde Arnoldus aan.
„Ja", knikte Bartoidus, „want over enkele minu
ten gaan we van boord!"
zwijgt, toch ook waardering naar
voren komt. „De Hervormde Kerk
streeft er naar een Christus-belijden
de Kerk te worden. Het Reformato
rische geloof krijgt daarin weer de
overhand en dit is goed te merken
uit dit herderlijk schrijven, omdat dit
evident een geloofswoord is".- Zo wil
hij dan dit schrijven beoordelen.
Naar zijn gedachten is dit schrijven
meer dan „een vage compromis-for
mule of een aaneenrijging van tegen
spraken. „Het is een belangrijk stuk
dat iets te zeggen heeft".
Het laatste hoofdstuk van het sy
nodale schrijven „de kracht der ver
wachting", heeft op hem toch wel
indruk gemaakt, omdat van daar uit
heel het christen-zijn in de samenle
ving is gezien. En dan schrijft hij:
,,Wy' Katholieken zijn niet bijzonder
geneigd om onze politieke activiteit
te bezien in het licht van onze ver
wachting van de voleinding". „In
de Hervormde Kerk is die belang
stelling groter". Daarom had hij- van
dit laatste hoofdstuk nog meer ver
wacht. Dat uitzien naar de toekomst
kan een rem zijn voor ons werken in
het heden, maar dit is geenszins
noodzakelijk. Daar tegenover is ook
mogelijk dat juist hetgeen ons in de
toekomst des Heren wacht, voor ons
een sterkere prikkel zal zijn om onze
verantwoordelijkheid in de wereld te
aanvaarden.
Van dit laatste hoofdstuk zou hij
dan willen uitgaan „voor een goed en
nuttig gesprek tussen Katholieken
en Reformatorische Christenen over
hun visie op het openbare leven".
Hy kan zich indenken dat voor hen,
die zich bezig houden met de samen
werking van christenen in het open
bare leven, dit herderlijk schryven
een teleurstelling is. „Voor hen, wier
belangstelling meer uitgaat naar de
geestelijke achtergrond van deze ac
tiviteit, is het een prikkel tot verder
nadenken. En al moeten we daarte
gen polemiseren, wij moeten het al
lereerst begroeten als een uiting van
geloof".
Onrustig
Gejaagd
Neem een AKKERTJE
dat helpt direct!
FEUILLETON Sf
dooi MARY BURCHELL
16
„Natuurlijk, ben ik daar zfker
van!''
„Helemaal geen twijfel?" Zijn
doordringende donkere ogen keken
haar vol-aan.
„Natuurlijk n
Het was belachelyk-ontrouw-fan-
tastisch, maar voor niets ter wereld
kon ze dat nadrukkelijk vertrouwen
in Richard uitspreken. Diep in haar
hart hing nog steeds de vrees die
haar had bevangen toen ze voor het
eerst hoorde aat ze arm was. Ri
chards plagerijen, zijn vrolijke geluk
wens aan zichzelf dat hij een ryk
meisje trouwde, was slechts een grap
je geweest toen de harde waarheid
nog niet bekend was. Maar nu Ze
sloeg langzaam haar ogen op en zag
nog steeds de blikken van Errol
Tamberley vol belangstelling op haar
rusten, eii gedurende een enkel ogen
blik, dat haar afschuwelijk in ver
warring bracht, meende ze medelij
den in zijn ogen te zien.
„Ben je niet helemaal zo zeker als
je eerst dacht?" vroeg hij.
..Dat is het niet''. Ze herkreeg met
moeite haar stemgeluid. „Natuurlijk
beïnvloedt het feit dat ik niet rijk
ben onze trouwplannen. Ik heb nog
geen gelegenheid gehad daarover met
Richard te praten, zodat ik ik
technisch gespi-oken, niet voor zyn
mening kan instaan. Maar ik ik
weet dat het voor hem geen verschil
zal maken en hij toch met me zal wil
len trouwen".
Maar terwyl ze dat zei, herinnerde
ze zich dat Richard luchtig had ge
zegd dat hy precies evenveel van
haar zou houden als ze arm was,
maar of ze dan zouden kunnen trou
wen en gelukkig zijn was een andere
kwestie.
„Wel Hope, technisch gesproken
hij scheen die uitdrukking nogal
vermakelijk te vinden, „kan ik ook
niet voor Richards opvattingen in
staan, maar als ik van wedden hield,
zou ik bereid zijn een behoorlijke
som in te zetten op de goeie kans
dat hij zijn trouwplannen zal her
zien. Wat dan?"
„Waarom zou uw mening mij enig
belang inboezemen?" sprak ze koud.
maar z« wilde wel dat haar handen
niet zo beefden.
„Daar is geen reden voor, behalve
dat het de mening is van iemand die
wel wat in de wereld heeft rondge
keken. Ik bedoel dit: Stel je voor
dat ik gelijk heb en hij probeert zich
aan een onvoordelig huwelijk te ont
trekken? Wil je hem dan nog steeds
helpen aan de gevangenis te ontko
men, en hem die vijfduizend gulden
geven?"
Opnieuw bevochtigde Hope haar
droge lippen met haar tong.
„Ik kan Richard niet naar de ge
vangenis laten gaan. Vooral niet ln
dit speciale geval. Het was voor
namelijk terwille van mij dat hij
geld wilde maken, begrijpt U".
„Zo?" Errol Tamberley trok zijn
zware wenkbrauwen sceptisch op.
„Ja. Hij meende een kans te neb
ben een neleboel geld te verdienen
en dan zou hij niet het gevoel
nebhen greb ad dat mijn geld zoveel
gewicht in de schaal legde. Hij vond
iet geen prettig idee dat we zowel
van mijn geld als van het zijne zou
den moeten leven. Hij hij wilde
zijn vrouw van zijr eigen geld on
derhouden".
„Wat een nobele kerel", mompel
de Errol Tamberley.
„U hoeft niet zo schamper te la
chen!" riep Hope uit en al haar
boosheid laaide weer op. „U bent
nooit ten einde raad geweest wat
ffeld betreft, of hebt U nooit suf
ïoeven piekeren hoe U iets kon be
reiken waar uw levensgeluk van af
hing. Ik verdedig Richards daad
niet. Ik ben minstens even erg ge
schrokken als U en er een boel el
lendiger over. Ik probeer mezelf in
zijn plaats te denken en te begrij
pen, hoe hij ertoe is gekomen. Ik
weet niet hoe ik het in mijn hoofd
kreeg naar U toe te komen". Ik had
wel kuhnen weten dat U honend zou
lachen. Ik wou ik wou dat ik me
me niet zo voor U had verne
derd voor niets". En tevergeefs naar
haar zakdoek tas'tend, stommelde
Hope weer overeind.
„Neen wacht eens even. Ga
weer zitten. We zijn nog niet klaar".
Onvoorstoorbaar reikte hij haar
over het bureau zijn eigen zakdoek
toe en na een hernieuwde vruchtelo
ze poging haar eigen te vinden, nam
ze die aan. Toen ze haar ogen had
gedroogd, had ze zin om hem terug
te gooien op zijn bureau en»de ka
mer uit te wandelen, maar toen ze
over de verfrommelde zakdoek naar
hem keek, zag ze tot haar enorme
verbazing dat hij een cheque-boek
te voorschijn had gehaald en daarin
schreef. Het was moeilijk op de kop
te lezen wat hij schreef, maar ze
kon in ieder geval zien dat het be
drag drie nullen aan het eind had.
Langzaam en in stil ontzag ging
Hope weer zitten.
Hij vulde de cheque verder in,
vloeide die tamelijk omstandig af en
scheurde hem uit het boekje. Toen
keek hij haar aan.
„Gaat het beter?"
„O ja, dank U wel". Ze voelde zich
beschaamd.
„Goed. Ik heb hier een cheque
van vijfduizend gulden voor je, die
je op de door mij genoemde voor
waarden aan Fander kunt uitbeta
len, maar
„Ik heb U toch gezegd dat dat on
mogelijke voorwaarden waren! Het
is wreed van U de discussie voort te
zetten en heus de cheque te schrij
ven!"
„Wacht even. Er is een andere
mogelijkheid om de cheque zonder
voorwaarden 'uit te laten betalen".
,Ja?" Ze durfde van spanning bij
na geen adem te halen, terwijl ze op
zijn volgende woorden wachtte.
„Als je Richard Fander goed be
oordeelt, Hope, en hij bereid is je te
trouwen met of zonder geld, dan ben
ik bereid toe te geven dat ik hem
onrecht heb aangedaan", sprak Er
rol langzaam. /Wanneer hij geen
gewetenloze avonturier is, maar
eenvoudig een man die in grote ver
leiding kwam en een fout beging,
zou ik nie' weten waarom ik hem
niet zou helpen, maar daar moet
ik bewijzen van zien".
„Maar welke bewijzen kan ik U
daar in vredesnaam voor geven?"
vroeg Hope.
„Jij stelt dat hij in ieder geval
met je wil trouwen, of je rijk bent
of ai'm
„Ja".
„En dat al wat hij nodig heeft
om uit deze impasse te geraken, vijf
duizend gulden is en hij daarna een
gelukkig leven met je zal gaan lei
den, ongeacht het feit dat jullie veel
armer zullen zijn dan hij verwacht".
„Ja". Tegen haar wil sloeg ze
haar ogen neer in plaats van nem
aan te Kijken.
„Wel, kindlief, als je hem, na het
geld te hebben overhandigd, er toe
kunt brengen té verklaren dat hij
onmiddellijk maatregelen voor jullie
huwelijk wil treffen, ben ik bereid
toe te geven dat jouw stelling juist
was, en zal ik graag met mijn geld
er toe meewerken dat er een aller
aardigst huwelijk, dat alle mogelijk
heden van succes in zich heeft, tot
stand komt".
„Bedoelt U dat wanneer Ri
chard werkelijk met me wil trouwen
we die vijfduizend zonder verdere
voorwaarden mogen houden?"
„Juist".
„Maar ik zie geen voetangels
en klemmen
Hij lachte en kreeg even een
kleur.
„Verdraaid nogantoe! Ik ga geen
voetangels en klemmen leggen al
leen om jou een hak te zetten! Maar
je hebt er nog niet aan gedacht hoe
de situatie zal zijn wanneer ik ge
lijk heb en Richard tracht zich aan
een huwelijk te onttrekken".
„Dat doet hij niet", zei ze snel.
„Dan heb ie niets te vrezen",
verzekerde hij naar droog.
Er heerste even een gedwongen
stilte. Toen sprak ze langzaam:
ij - f
Ide "ei
te trouwen wat dan?
„Dan lieve Hope, zul je ofwel die
vijfduizend pop van hem moeten
zien terug te krijgen wat je,
vrees ik, erg moeilijk zou vallen
of anders de beide door mij genoem
de voorwaarden moeten nakomen".
(Wordt vervolgd.)
- -i-lgZ£
,Maar als hij gesteld eens dat
hij het wilde "ermijden met me