KA PP IP EN DE WEERMAKERS Meer belangstelling gewenst voor een bezoek aan onze musea Daar ging de^Liefde DE LEVENSLOOP VAN TAUBER OP HET WITTE DOEK SIEMENS RAPID W. LEUVENS, RADIO-STOK, Met VELPON zie je er geen barst van! STEMMEN UIT DE KERKEN 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 21 Mei 1955 MUSEUMDAG TE MAASTRICHT Vooral de jongeren moeten hierin betrokken worden Ongeveer vyftig directeuren en beheerders van Nederlandse musea van lamst en historie, aangesloten by de vereniging van directeuren van Neder landse musea., hebben gisteren te Maastricht de eerste museumdag van dit jaar gehouden. Het gezelschap werd 's middags om twaalf uur officieel ten stadhuize ontvangen. In de huishoudelijke verj_, van Vrijdagmiddag werd ter opvol ging van dr. A. F. A. van Schendel, die niet herkiesbaar was, gekozen tot voorzitter van de vereniging de heer J. C. Ebbinge Wubben, direc teur van het museum Boymans te Rotterdam. Tot provinciale verte genwoordiger in het bestuur werd fekozen voor Zeeland mr. B. Kolff, urgemeester van Vlissingen, beheer der van het plaatselyk museum te Vlissingen. De vergadering besloot na een uit voerige bespreking tot aansluiting van ae leden der vereniging by de centrale van hogere rijksambtena ren. Deze organisatie is in 1954 zo danig georganiseerd, dat de belan gen, niet alleen van de rijksambte naren, doch tevens van ambtenaren bij andere publiekrechtelijke licha men en van door de overheid gesub sidieerde instellingen kunnen worden behartigd. Na aanvaarding van het bestuurs voorstel tot aansluiting werd beslo ten een groep van leden op te rich- Britse spoorwegstaking aangekondigd De vakbond van de machinisten en stokers van de Britse spoorwegen heeft aangekondigd, dat 28 Mei, twee dagen na de verkiezingen, een staking zal uitbreken. De vervoers- commissie, die de genationaliseerde spoorwegen beheert, is op de hoogte gesteld. Het vakverbond heeft 70.000 leden. Als de staking gehouden wordt zul len de Britse spoorwegen in een week tijds vrywel tot stilstand geko men zijn. De staking heeft ten doel looneisen kracht bij te zetten. De machinisten en stokers wensen het verschil in het salaris gehandhaafd te zien, echter door verhoging. Strasser wil Volksbeweging oprichten Voor hereniging van Duitsland De voormalige leider van het Duit se Zwarte Front, Otto Strasser, heeft na besprekingen met verschei dene persoonlijkheden in Neder-Sak- sen besloten „een volksbeweging voor de hereniging van Duitsland5' in het leden te roepen. In deze groepe ring wil Strasser geen leidinggeven de nazi's uit de jaren 1933 tot 1945 opnemen. In Juli zal te Helmstedt by de Oost- Duitse grens de eerste massale beto ging van de beweging worden ge houden. LEZERS SCHRIJVEN Dierenasyl te Vlissingen In Uw dagblad las ik, dat het die renasyl tè Vlissingen te klein' is en voor opname van gevonden of ver waarloosde dieren niet voldoende ruimte heeft. Nu vraag ik mij af, wat gebeurt er dan, als de mensen teleurgesteld wor den en tevergeefs om opname van een hond of poes komen vragen? Men be sluit dan deze dieren maar af te ma ken. Daarom zou ik willen voorstellen: Viissingers, laten wij allen helpen dit dierenleed te verzachten en laat men dan beginnen met een huis aan huis collecte te houden, ten bate van de uitbreiding van het dierenasyl. Hare Majesteit de Koningin sprak eens in een rede: „Heb eerbied voor al les wat groeit en bloeit". Daarom te meer zou ik zeggen, laat ons allen hel pen dit dierenleed te verzachten. Vlissingen. Een lezeres. ten, omvattende alle ambtenaren, wier museale functies een volledige betrekking vormt en welke groep voortaan alle zaken, betreffende sala riëring en arbeidsvoorwaarden zal behartigen. Propaganda De V.V.V.-directeur, de heer J. Vet uit Arnhem, hield een causerie over „propagandamethoden voor j beurtenissen van culturele aan waarbij hij tot de conclusie kwam, dat voor algemeen doeltreffende pro paganda dikwijls andere methoden moeten worden gevolgd, dan die, welke wetenschapsmensen en kun stenaars passend achten. Niettemin zal zo'n propaganda toch een positie ve bijdrage betekenen aan de belang stelling m brede groepen van onze bevolking voor de hedendaagse kunstgebeurtenissen. Mr. li. J. F. Wysenbeek, directeur voor schone kunsten in Den Haag, sprak over 't onderwerp: „Museum, zijn publiek en hoe het te bereiken". By de vier categorieën van museum bezoekers: vakmensen, lende leken, jongeren belangstel en toeristen- achtte spre- :er "vooral de groep van veel belang voor de ontwikke ling der museumbelangstelling, om dat deze jongeren later een grote vormende invloed op de publieke smaak kunnen uitoefenen. FILMS IN ZEELAND Voorts groot aantal oude bekenden. Het grootste deel van het filmpro gramma bestaat uit reeds besproken rolprenten en slechts „De levensro man van Richard Tauber" (Alham- bra, Vlissingen) is nieuw. Een film, die men in hoofdzaak kap waarde ren om hetgeen men te hóren krijgt. Regisseur Ernst Marischka is er namelijk niet in geslaagd een over tuigend beeld van Tauoer's levens loop voor te schotelen. Het is een ty pisch Duits product geworden, rijk aan sentimentaliteit en bepaald „óvergeromantiseerd". Nietemin: voor liefhebbers van de edele zang kunst is een gang naar de bioscoop wel aan te bevelen. Men hoort o.m. het bekende „O Madchen, mein Mad- chen", „Leise flehen meine Lieder", Du bist mein ganzes Herz" en ande re succesnummers van de grote zan- fer, die in deze film gespeeld wordt oor Rudolf Schock. Grand (Goes) vertoont thans „Knock on wood", waarin Danny Kaye de hoofdrol vertolkt. Een nogal verwarde geschiedenis gebaseerd op kolder uiteraard waarin Dan ny Kaye maar zelden gelegenheid krijgt om zijn onmiskenbare talenten als filmkomiek te benutten. Niette min zijn er tal van grappige scènes, soms zelfs geestige. Zondagmiddag draalt in Grand „De wraak van Toriano", een rolprent die weer vele gevechten biedt tussen blanken en Indianen. „Manon van de bronnen" „Electro Middelburg) werd nog besproken in de rubriek van Woensdag jl.: een fascinerend verhaal, fris en oor spronkelijk en op virtuoze wijze ver filmd. Een gaaf groots kunstwerk. In de Schouwburgbioscoop (Mid delburg) kan men thans Fernandel aanschouwen als Ali Baba, een- kleu rige rolprent, waarin voortreffelijk camerawerk werd geleverd en die enkele uren plezierig amusement biedt. Luxor (Vlissingen) tenslotte brengt „Apache", een Wild-West met o.a. Burt Lancaster en Jean Peters. Een spannende, met vaart en vakkennis verfilmde geschiedenis, waarin uiter aard ook danig gevochten wordt, maar die toch iets meer biedt dan die gebruikelijke „wilde" scènes. Opnieuw arrestaties in Iran Twee voormalige medewerkers van ex-premier Mossadeq zijn Donderdag avond wegens tegen de regering ge richte activiteit en samenwerking met de „Toedeh-partij" gearresteerd. Het betreft Bagher Kazemi, voor-: malig minister van buitenlandse za ken en ambassadeur in Frankrijk, tij dens de regering van Mossadeq, en Amir Alai, voormalig gezant in Bel gië. Licht en handig, steeds voor gebruik gereed. In elke kast of hoek gemakkelijk op te bergen. Buitengewoon geschikt voor woningen met weinig bergruimte. Zelfafschakelende koolborstels, hierdoor wordt beschadiging van het anker voorkomen. VSt 92 f 110.- Licht en handig VSt 93 f 135.- Luxe uitvoering Vraag Uw leverancier Voor Middelburg verkrijgbaar bij GORTSTRAAT 77, TELEFOON 3155 Verkrijgbaar voor Vlissingen e.o. by SCHELDESTRAAT 55, TELEFOON 2784 Conferentie over verhoogde toltarieven mislukt Bespreking in Russische ambassade in Oosf-Berlijn De eerste conferentie in zeven jaar van de hoogste Amerikaanse, Britse, Franse en Russische vertegenwoordi gers in Duitsland is Vrydag in de Russische ambassade in Oost-Berlijn gehouden. Deze bespreking duurde vijf-en-een-half uur. De Franse ambassadeur, Francois- Poncet, zeide na de vergadering: „De onderhandelingen hebben niet aan on ze verwachtingen voldaan". De bespreking werd op Westelijk verzoek gehouden ter bespreking van de aanzienlijke verhoging van de tol tarieven op het verkeer tussen West- Duitsland en West-Berlijn. Ambassadeur Francois-Poncet zei- de verder, dat de kwestie van de tol tarieven misschien door de ministers van buitenlandse zaken zal worden besproken. „Van het zogenaamde Sowj et-vredesoffensief hebben wij niets gemerkt", aldus -de Franse am bassadeur. Vraag de juiste soort Reacties op herderlijk schrijven Synode. (Slot van pag. 3) meten met twee maten en zegt daar over nog al scherpe dingen. Van R. K. zijde gevoelt men het zg. proces sieverbod als een inperking van hun vrijheid, terwyl men zich van die zij de blijkbaar niet kan indenken, dat door hun processies de vrijheid van anderen wordt beperkt, omdat een processie niet zo maar een optocht is, maar de straat maakt tot kerk. Natuurlijk wordt van R.K. zijde het herderlijk schrijven meestal ver- §eleken met het bisschoppelijk man- ement van het vorige jaar. Opge merkt wordt dal de toon van het herderlijk schrijven zo geheel anders is dan van 't mandement. Men vindt het' eigenlijk te gereserveerd. „Hier wordt geen politieke groepering aan- bévolen of sociaal probleem opgelost of maatschappelijke tendenz beoor deeld. Hier zal men eerder vragen of de bazuin die hier van Sions wal len gestoken wordt, geen te onzeke re toon in de wereld stoot om werke lijk actief ten strijde op te roepen". In het R.K. weekblad „De.Nieuwe Eeuw" vonden we van de hand van pater dr C. F. .Pauwels O.P. een diepgaande beschouwing, waarin, naast de kritiek die de schrijver heeft en die hij waarlijk niet ver- 7. „Naar bakboord!" schreewde Kapple, terwijl hij op het stuurwiel af stormde en er een ferme ruk aan gaf. „Dat lijkt ja wel een cycloon!" Op betzelfde ogenblik be gon de Kraak hevig te slin geren. Een enorme breker stortte zich met donderend geweld op het schip, dat in al zijn voegen kraakte. De Maat greep naar zijn hoofd en jammerde: „Was ik maar nooit zeeman geworden! Ik heb wél gezegd! Zodra ik die rare mannetjes zag, wist ik dat er narigheid zou ko men!" Onderwijl was de lucht inktzwart geworden. Crilii- ge bliksemflitsen zetten al les in een helle gloed en om de paar seconden klonk een ratelende donderslag. Steeds heviger ging de Kraak te keer en Kappie en de Maat hadden de grootste moeite, op de been te blijven. „Zat ik maar in Lutje wier!" schreeuwde de Maat. „We vergaan!" Ineens ging de deur van de stuurhut open en i broeders Stratowits traden binnen, een tikje kelend, maar vergenoegd en tevreden. „Wat. komen jullie hier doen?" snauwde Kappie, die de grootste moeite had om het stuurwiel in be dwang te houden. „Het is hier geen plaats voor land haaien!" „Wij komen alleen maar even goedendag zeggen!" kondigde Arnoldus aan. „Ja", knikte Bartoidus, „want over enkele minu ten gaan we van boord!" zwijgt, toch ook waardering naar voren komt. „De Hervormde Kerk streeft er naar een Christus-belijden de Kerk te worden. Het Reformato rische geloof krijgt daarin weer de overhand en dit is goed te merken uit dit herderlijk schrijven, omdat dit evident een geloofswoord is".- Zo wil hij dan dit schrijven beoordelen. Naar zijn gedachten is dit schrijven meer dan „een vage compromis-for mule of een aaneenrijging van tegen spraken. „Het is een belangrijk stuk dat iets te zeggen heeft". Het laatste hoofdstuk van het sy nodale schrijven „de kracht der ver wachting", heeft op hem toch wel indruk gemaakt, omdat van daar uit heel het christen-zijn in de samenle ving is gezien. En dan schrijft hij: ,,Wy' Katholieken zijn niet bijzonder geneigd om onze politieke activiteit te bezien in het licht van onze ver wachting van de voleinding". „In de Hervormde Kerk is die belang stelling groter". Daarom had hij- van dit laatste hoofdstuk nog meer ver wacht. Dat uitzien naar de toekomst kan een rem zijn voor ons werken in het heden, maar dit is geenszins noodzakelijk. Daar tegenover is ook mogelijk dat juist hetgeen ons in de toekomst des Heren wacht, voor ons een sterkere prikkel zal zijn om onze verantwoordelijkheid in de wereld te aanvaarden. Van dit laatste hoofdstuk zou hij dan willen uitgaan „voor een goed en nuttig gesprek tussen Katholieken en Reformatorische Christenen over hun visie op het openbare leven". Hy kan zich indenken dat voor hen, die zich bezig houden met de samen werking van christenen in het open bare leven, dit herderlijk schryven een teleurstelling is. „Voor hen, wier belangstelling meer uitgaat naar de geestelijke achtergrond van deze ac tiviteit, is het een prikkel tot verder nadenken. En al moeten we daarte gen polemiseren, wij moeten het al lereerst begroeten als een uiting van geloof". Onrustig Gejaagd Neem een AKKERTJE dat helpt direct! FEUILLETON Sf dooi MARY BURCHELL 16 „Natuurlijk, ben ik daar zfker van!'' „Helemaal geen twijfel?" Zijn doordringende donkere ogen keken haar vol-aan. „Natuurlijk n Het was belachelyk-ontrouw-fan- tastisch, maar voor niets ter wereld kon ze dat nadrukkelijk vertrouwen in Richard uitspreken. Diep in haar hart hing nog steeds de vrees die haar had bevangen toen ze voor het eerst hoorde aat ze arm was. Ri chards plagerijen, zijn vrolijke geluk wens aan zichzelf dat hij een ryk meisje trouwde, was slechts een grap je geweest toen de harde waarheid nog niet bekend was. Maar nu Ze sloeg langzaam haar ogen op en zag nog steeds de blikken van Errol Tamberley vol belangstelling op haar rusten, eii gedurende een enkel ogen blik, dat haar afschuwelijk in ver warring bracht, meende ze medelij den in zijn ogen te zien. „Ben je niet helemaal zo zeker als je eerst dacht?" vroeg hij. ..Dat is het niet''. Ze herkreeg met moeite haar stemgeluid. „Natuurlijk beïnvloedt het feit dat ik niet rijk ben onze trouwplannen. Ik heb nog geen gelegenheid gehad daarover met Richard te praten, zodat ik ik technisch gespi-oken, niet voor zyn mening kan instaan. Maar ik ik weet dat het voor hem geen verschil zal maken en hij toch met me zal wil len trouwen". Maar terwyl ze dat zei, herinnerde ze zich dat Richard luchtig had ge zegd dat hy precies evenveel van haar zou houden als ze arm was, maar of ze dan zouden kunnen trou wen en gelukkig zijn was een andere kwestie. „Wel Hope, technisch gesproken hij scheen die uitdrukking nogal vermakelijk te vinden, „kan ik ook niet voor Richards opvattingen in staan, maar als ik van wedden hield, zou ik bereid zijn een behoorlijke som in te zetten op de goeie kans dat hij zijn trouwplannen zal her zien. Wat dan?" „Waarom zou uw mening mij enig belang inboezemen?" sprak ze koud. maar z« wilde wel dat haar handen niet zo beefden. „Daar is geen reden voor, behalve dat het de mening is van iemand die wel wat in de wereld heeft rondge keken. Ik bedoel dit: Stel je voor dat ik gelijk heb en hij probeert zich aan een onvoordelig huwelijk te ont trekken? Wil je hem dan nog steeds helpen aan de gevangenis te ontko men, en hem die vijfduizend gulden geven?" Opnieuw bevochtigde Hope haar droge lippen met haar tong. „Ik kan Richard niet naar de ge vangenis laten gaan. Vooral niet ln dit speciale geval. Het was voor namelijk terwille van mij dat hij geld wilde maken, begrijpt U". „Zo?" Errol Tamberley trok zijn zware wenkbrauwen sceptisch op. „Ja. Hij meende een kans te neb ben een neleboel geld te verdienen en dan zou hij niet het gevoel nebhen greb ad dat mijn geld zoveel gewicht in de schaal legde. Hij vond iet geen prettig idee dat we zowel van mijn geld als van het zijne zou den moeten leven. Hij hij wilde zijn vrouw van zijr eigen geld on derhouden". „Wat een nobele kerel", mompel de Errol Tamberley. „U hoeft niet zo schamper te la chen!" riep Hope uit en al haar boosheid laaide weer op. „U bent nooit ten einde raad geweest wat ffeld betreft, of hebt U nooit suf ïoeven piekeren hoe U iets kon be reiken waar uw levensgeluk van af hing. Ik verdedig Richards daad niet. Ik ben minstens even erg ge schrokken als U en er een boel el lendiger over. Ik probeer mezelf in zijn plaats te denken en te begrij pen, hoe hij ertoe is gekomen. Ik weet niet hoe ik het in mijn hoofd kreeg naar U toe te komen". Ik had wel kuhnen weten dat U honend zou lachen. Ik wou ik wou dat ik me me niet zo voor U had verne derd voor niets". En tevergeefs naar haar zakdoek tas'tend, stommelde Hope weer overeind. „Neen wacht eens even. Ga weer zitten. We zijn nog niet klaar". Onvoorstoorbaar reikte hij haar over het bureau zijn eigen zakdoek toe en na een hernieuwde vruchtelo ze poging haar eigen te vinden, nam ze die aan. Toen ze haar ogen had gedroogd, had ze zin om hem terug te gooien op zijn bureau en»de ka mer uit te wandelen, maar toen ze over de verfrommelde zakdoek naar hem keek, zag ze tot haar enorme verbazing dat hij een cheque-boek te voorschijn had gehaald en daarin schreef. Het was moeilijk op de kop te lezen wat hij schreef, maar ze kon in ieder geval zien dat het be drag drie nullen aan het eind had. Langzaam en in stil ontzag ging Hope weer zitten. Hij vulde de cheque verder in, vloeide die tamelijk omstandig af en scheurde hem uit het boekje. Toen keek hij haar aan. „Gaat het beter?" „O ja, dank U wel". Ze voelde zich beschaamd. „Goed. Ik heb hier een cheque van vijfduizend gulden voor je, die je op de door mij genoemde voor waarden aan Fander kunt uitbeta len, maar „Ik heb U toch gezegd dat dat on mogelijke voorwaarden waren! Het is wreed van U de discussie voort te zetten en heus de cheque te schrij ven!" „Wacht even. Er is een andere mogelijkheid om de cheque zonder voorwaarden 'uit te laten betalen". ,Ja?" Ze durfde van spanning bij na geen adem te halen, terwijl ze op zijn volgende woorden wachtte. „Als je Richard Fander goed be oordeelt, Hope, en hij bereid is je te trouwen met of zonder geld, dan ben ik bereid toe te geven dat ik hem onrecht heb aangedaan", sprak Er rol langzaam. /Wanneer hij geen gewetenloze avonturier is, maar eenvoudig een man die in grote ver leiding kwam en een fout beging, zou ik nie' weten waarom ik hem niet zou helpen, maar daar moet ik bewijzen van zien". „Maar welke bewijzen kan ik U daar in vredesnaam voor geven?" vroeg Hope. „Jij stelt dat hij in ieder geval met je wil trouwen, of je rijk bent of ai'm „Ja". „En dat al wat hij nodig heeft om uit deze impasse te geraken, vijf duizend gulden is en hij daarna een gelukkig leven met je zal gaan lei den, ongeacht het feit dat jullie veel armer zullen zijn dan hij verwacht". „Ja". Tegen haar wil sloeg ze haar ogen neer in plaats van nem aan te Kijken. „Wel, kindlief, als je hem, na het geld te hebben overhandigd, er toe kunt brengen té verklaren dat hij onmiddellijk maatregelen voor jullie huwelijk wil treffen, ben ik bereid toe te geven dat jouw stelling juist was, en zal ik graag met mijn geld er toe meewerken dat er een aller aardigst huwelijk, dat alle mogelijk heden van succes in zich heeft, tot stand komt". „Bedoelt U dat wanneer Ri chard werkelijk met me wil trouwen we die vijfduizend zonder verdere voorwaarden mogen houden?" „Juist". „Maar ik zie geen voetangels en klemmen Hij lachte en kreeg even een kleur. „Verdraaid nogantoe! Ik ga geen voetangels en klemmen leggen al leen om jou een hak te zetten! Maar je hebt er nog niet aan gedacht hoe de situatie zal zijn wanneer ik ge lijk heb en Richard tracht zich aan een huwelijk te onttrekken". „Dat doet hij niet", zei ze snel. „Dan heb ie niets te vrezen", verzekerde hij naar droog. Er heerste even een gedwongen stilte. Toen sprak ze langzaam: ij - f Ide "ei te trouwen wat dan? „Dan lieve Hope, zul je ofwel die vijfduizend pop van hem moeten zien terug te krijgen wat je, vrees ik, erg moeilijk zou vallen of anders de beide door mij genoem de voorwaarden moeten nakomen". (Wordt vervolgd.) - -i-lgZ£ ,Maar als hij gesteld eens dat hij het wilde "ermijden met me

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 4