SÈÊS.
Bonn vraagt inlichtingen in Wenen
over Duitse bezittingen
s^®SS- 1
ZWjTSft_l
Stakingen in
Katwijk en
Scheveningen,
Vlaardingen
JIMMY BüOWN opent een rijschool
Daar ging
de JLiefde
EEN VLEUGJE „PARIJS" KOMT
LONDEN
OVER
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 17 MEI 1955
PROTESTNOTA INGEDIEND
Belofte aan Molotow: „ten
eeuwige dageneutraal
De Westduitse regering heeft een protestnota bij de Oostenrijkse regering
ingediend en de drie Westelijke mogendheden om „uitleg" gevraagd van
de nieuwe bepalingen in het Oostenrijkse staatsverdrag, die betrekking heb
ben op de voormalige Duitse bezittingen in Oostenrijk.
De oude lezing van het staatsverdrag
had de kwestie van de uiteindelijke
teruggave der voormalige Duitse be
zittingen opengelaten. De nieuwe le
zing sluit dit vrijwel uit, aldus de
woordvoerder, die er aan toevoegde,
dat de Westduitse regering zich het
recht voorbehoudt schadevergoedings-
eisen in te dienen.
Eigen defensie.
Het staatsverdrag voorziet o.m. in
terugtrekking der buitenlandse strijd
krachten, binnen negentig dagen na
bekrachtiging van het verdrag of in
elk geval niet later dan 31 December
van dit jaar.
Het land zal thans voor zijn eigen
defensie moeten zorgen. Het verdrag
legt geen beperkingen op aan de om
vang van de strijdkrachten, maar
Oostenrijk mag geen atoomwapens of
andere wapens voor massavernieti
ging hebben.
Oostenrijk zal 150 millioen dollar in
goederen moeten betalen voor het vrij
geven door de Russen van ongeveer
400 ondernemingen, die als „Duitse be
zittingen" waren overgenomen.
Oostenrijk herkrijgt het recht om
zijn eigen olievelden, die thans onge
veer drie en een half millioen ton ruwe
olie per jaar produceren, te exploite
ren. Maar gedurende tien jaar moet
jaarlijks èen millioen ton aan de Rus
sen worden afgestaan.
Oostenrijk heeft los van het verdrag
een verklaring gepubliceerd, waarin
't verklaart „ten eeuwigen dage" neu
traal te blijven en geen militaire bond
genootschappen aan te gaan.
Dit is geschied ingevolge een aan de
Sowjet-minister van buitenlandse za
ken, Molotow, gedane belofte.
LEZERS SCHRIJVEN
Tamboers en pijpers.
In uw verslaggeving, van de Be
vrijdingsfeesten in Middelburg, is mij
opgevallen, dat steeds de naam ge
noemd wordt van signaalafdeling
van de vereniging Achilles. Als neu
traal toeschouwer, vraag ik me af,
waarom nooit de naam wordt ge
noemd van het Pijpercorps, van de
vereniging Juliana en de Padvinders
drumband, daar deze verenigingen
toch ook van 's morgens tot 's avonds
hun uiterste best gedaan hebben voor
het welslagen van de festiviteiten.
Middelburg.
Een opmerker.
Toelichting. De Signaalafdeling
„Achilles" is die dag niet minder dan
vier keer opgetreden, evenals trou
wens het Middelburgs Muziekkorps.
Van die vier keer is deze band twee
keer in het verslag vermeld. De an
dere keren werd samen opgetreden
met het Pijper- en Tamboerkorps
„Juliana"', welke band in het verslag
niet voorkomt, daar bij de twee be
trokken evenementen in het gedrukte
programma geen namen van begelei
dende corpsen zijn genoemd. Eén van
deze beide malen trad ook de pad
vindersband op. Ook dit ensemble
werd derhalve niet in het verslag op
genomen. Dat de Signaalafdeling wel
genoemd werd spruit niet yoort
uit
een voorkeur voor deze band.
De activiteit van alle verenigingen
geniet dezelfde waardering.
Red. Prov. Z. Ct.
Ongewenste toestanden in
woonoord Lunetten.
Beroep op autoriteiten.
Het comité „Lunetten" te Tilburg
heeft zich met een brief gewend tot
de minister van maatschappelijk werk,
de voorzitter van de Tweede Kamer
en tot de commissie van de Ambonc-
zenzorg over „de ergerlijke toestanden
in het woonoord Lunetten te Vught
en de grote gevaren, die hierdoor voor
de Ambonezcnbevolking dreigen".
Gewezen wordt op de slechte huis
vesting en alles wat daarmede ver
band houdt. In de laatste twee maan
den hebben twee grote branden ge
woed, waardoor op het ogenblik nog
175 personen practisch dakloos zijn.
Er is thans een angstpyschose ontstaan.
Het aantal ratten en muizen is legio.
Het gevaar voor allerlei ziekten wordt
met de dag groter. In het bijzonder
wordt nog gewezen op de gevaren voor
de jeugd. Er wordt een beroep gedaan
op de autoriteiten om aan deze toe
standen een einde te maken.
Zaterdag werd nog een begin van
brand in de kiem gesmoord.
Vijf vossen gevangen.
De landbouwer Verstappen heeft
op de heuvel de Schatberg te Kronen
berg (Limburg) niet minder dan vijf
vossen uitgegraven en onschadelijk
gemaakt. Bij de diverse gangen werd
een hele voorraad kippen, fazanten en
hazen aangetroffen.
LUCHTIG EN MODERN
Londen leert van het Continent...
Philadelphia-orkest
naar Amsterdam.
Het Philadelphia-orkest zal van 17
Mei tot 18 Juni een Europese tournée
ondernemen, waarbij achttien steden
in elf landen worden bezocht. In Ne
derland wordt op 18 Mei een concert
gegeven in het Concertgebouw te
Amsterdam, op welke avond ook Ko
ningin Juliana aanwezig zal zijn.
GESCHIL OVER LOONREGELING
Woensdagmorgen nieuw overleg
Leden van de centrale bond van werknemers in het transportbedrijf heb
ben op advies van hun bestuur Maandag het werk in de vissershavens
Scheveningen en Vlaardingen neergelegd.
Dit als gevolg van een verschil van mening met de reders over;
a. Het graailoon, dat is het loon dat wordt uitbetaald hij het klaarmaken
van de vissersschepen en
b. Het garantieloon ter visserij.
Naar van bestuurszijde van de cen
trale bond werd verzekerd, zal dit
meningsverschil niet leiden tot een
verbod om op vlaggetjesdag het per
soneel van de schepen te laten deel
nemen aan de vlootparade te Scheve
ningen. Men wil het begin van dit sei
zoen niet door staking vertroebelen.
Zoals men weet, bestaat reeds jaren
lang verschil van opvatting over de be
loning van het visserijpersoneel. Lang
durige onderhandelingen hebben tot
dusver niet tot overeenstemming ge
leid over het graailoon en het garan
tieloon.
De centrale bond eist verhoging van
het graailoon (bij het klaarmaken der
schepen), dat thans 51,20 bedraagt
voor een matroos (gemiddeld loon) met
48 maal f 1.25, gebaseerd op het richt-
lijnloon van de stichting van de ar
beid.
Tot dusver wensen de reders niet
meer dan 54,per week graailoon
te betalen, ook voor de gemiddelde
functie. Aangezien men hierover geen
overeenstemming bereikte, hebben de
leden van de centrale bond het ad
vies van hun bestuur opgevolgd.
In Scheveningen en Vlaardingen,
waar resp. ongeveer 700 en 150 man,
grotendeels in de Centr. Bond georga
niseerd, bij de arbeid betrokken zijn,
wordt niet gewerkt. In Katwijk is
slechts een deel van de ongeveer 500
betrokkenen (allen leden van de cen
trale bond) niet op het werk versche
nen.
Voordat gemonsterd wordt eist de
centrale bond voorts een garantieloon
van 75,per week en een afreke
ning- over de besommingen per maand.
Tot dusver bedragat het garantieloon
55.65, terwijl eens per twee maanden
wordt afgerekend over de besommin
gen. De reders wensen tot dusver te
gaan tot een garantiebedrag van ƒ57.50,
doch menen, dat afrekenen per twee
maanden voldoende is. Zij willen dus
aan de eisen van de centrale bond
maar in geringe mate tegemoet komen.
Op Woensdagmorgen a.s. zal om half
elf opnieuw een bijeenkomst plaats
vinden, waarbij de stichting van de
arbeid beide partijen zal horen.
Koningin Elizabeth
naar Noorwegen
Volgende maand zal Koningin Eli
zabeth, vergezeld van de Hertog van
Edinburgh, in het koninklijke jacht
Britannia de Oslo Fjord, op varen op
haar staatsiebezoek aan Noorwegen.
Dit is haar eerste bezoek aan een
Europees land als regerend vorstin.
Ontdekking van de
„Café espresso"
(Van onze Londense correspondent).
Londen moge een aantrekkelijke
stad zijn voor de toeristen. Het had
altjjd één gebrek: er waren haast
geen „gezellige zitjes". Het wandelen
on kuieren door een wereldstad is
vaak 'n uiteerst vermoeiende bezig
heid en men moet de gelegenheid
hebben zo af en toe de benen te
strekken en een verfrissende dronk
te nemen.
In
hun trottoirtaf eitjes,
de 100 meter te kust en te keur aan
treft. En de drank zal meestal een
„vin rouge" zijn. In Londen doet men
het wat gezapiger met een kop kof
fie of thee, of, als de „pubs" van
12—3 en 610 uur open zijn, met
een glas waterig bier (tussen twee
haakjes: als men een goed glas Hol
lands exportbier wenst, kan men dit
ook krijgen, maar dit kost al gauw
een gulden). Men moet in Engeland
enige tijd gewoond hebben om de
eigenaardige, zorgeloze sfeer in een
„public house" te waarderen. Het
alternatief is een eet- of koffiehuis-
je, doch al zijn deze er in Londen in
overvloed, gezellig zijn ze niet, en de
koffie laat ook heel vaak te wensen
over.
De Britten hebben dit gemis aan
gezellige zitjes nooit erg gevoeld,
allereerst omdat zij hun „pubs", him
typisch-Engelse café's hebben, en
voorts omdat ze nooit anders gewend
waren. Maar of het nu komt omdat
millioenen soldaten tijdens en na de
bevrijding kennis gemaakt hebben
met toestanden op het continent, of
om een andere reden, ineens zijn er
overal in Londen buitenlands-aan
doende etablissementen verschenen,
die bekendheid hebben gekregen als
„café espresso." In negen van de
tien gevallen zijn de eigenaars Itali
anen, al wordt de zaak veelal gefi
nancierd door de grote bierbrouwe
rijen, evenals in Nederland.
GEZELLIG EN ON-ENGELS.
De namen reeds zijn romantisch-
onengels: Mocamba (een woord uit
de Fidzji-taal dat „plaats van bijeen
komst" betekent), Jamaica Coffee
House, Cappuccino, Moka Bar, Gon
dola, om er slechts een paar te noe
men. Andere blijven meer in de ver
trouwd-Engelse lijn met namen als
Grafton Coffee House, Coffee Inn,
Dover e.dmaar alle hebben ze
iets gezelligs, iets intiems gemeen,
dat men vaak vergeefs in andere
koffiehuizen zoekt. De koffie is voor-*
treffelijk, het gebak evenzo, en bo-
yÉjsi?
5. Ja. Jimmy had freule Kitty nog zó gezegd, dat zi)
nooit iets onverwachts moest doen. als zij het stuur
van ccn auto in haar handen hield, maar nauwelijks
had hij haar deze goede raad gegeven of het meisje
greep het stuur met beide handen stevig vast. gaf gas en
reed weg. Wegrijden kon men het eigenlijk nauwelijks
noemen. De leswagen sprong weg als- een boze bok die
zich op een mededinger werptJimmy was hier in
het geheel niet op bedacht geweest. Hij tuimelde ach
teruit en daardoor duurde het even, voordat hij met
zijn linkerhand naar de handrem kon grijpen. „Hei
daar, freule", schreeuwde hij, terwijl hij de handrem
naar zich toe probeerde te trekken. Maar de freule
pakte eenvoudig zijn hand en duwde deze krachtig
weg. „Schiet op, man!" riep zij. „Je moet niet gaan
We hebben juist zo'n lekker gangetje". En
op hetzelfde ogenblik maakte de freule een scherpe
bocht, zodat Jimmy zich uit alle macht aan het dash
board moest vastgrijpen teneinde niet uit zijn eigen
leswagen geslingerd te worden. „Dat kind is gek gewor
den", dacht Jimmy, die een snelle beweging maakte
om het contactsleuteltje uit het contact te trekken.
Maar ook dat lukte hem niet, want freule Kitty sloeg
heel brutaal zijn hand weg en riep: „Zeg, schei eens
uit met je flauwe grappen. Ik zit achter het stuur om te
rijden en niet om stil te staan!" En wéér maakte zij
een heel snele draai, zo onverwachts, dat Jimmy met
zijn volle gewicht tegen het portier aankwamDit
vloog open en een seconde later duikelde Jimmy op de
rijweg. Zijn leswagen stoof met de dolle freule achter
het stuur een onbekende toekomst tegemoet....
vendien kan men er een keur van
buitenlandse schotels, meest van
Italiaanse of Mexicaanse origine, het
gehemelte laten strelen.
De inrichting van het geheel is
luchtig-modern: betegelde tafeltjes
met Picasso-achtige motieven, bam
boe trapbekleding, vrolijk-gekleurde
gordijntjes, en soms zelfs een grote
vogelkooi met toekangs of parkiet
jes.
ER KOMT EEN VLEUGJE
PARIJS
De dienstertjes zijn kwiek en vlot,
hetgeen helaas, niet altijd gezegd kan
worden van de „waitresses" in de
puur-Engelse eetgelegenheden, de
goede niet te na gesproken. Het pu
bliek, dat hier zijn „espresso" komt
gebruiken, is zeer gemengd, want
iedereen voelt zich hier thuis. Ze zijn
een welkom vleugje „Parijs" en dra
gen er toe bij Londen iets gezelli
ger te maken, zowel voor de inwo
ners als voor de bezoekers.
Advertentie)
WONDEN, SCHRAMMEN
Namen van politieke
groeperingen.
Wettelijke regeling voor vermelding
op stembiljet.
De staatscommissie heeft tot de in
diening van dit interimrapport be
sloten naar aanleiding van een ver
zoek van de minister van binnenland
se zaken om na te gaan, of het de com
missie mogelijk zou zijn tijdig vóór de
verkiezing van 1956 een wettelijke re
geling voor de vermelding van de na
men der politieke groeperingen of van
afkortingen daarvan op het stembil
jet te ontwerpen, los van eventuele
voorstellen inzake het kiesrecht en de
politieke partijen.
Na bestudering van dit onderwerp is
de staatscommissie tot de conclusie ge
komen, dat het zeer wel mogelijk is,
de gevraagde regeling in de kieswet te
incorperen zonder daarbij vooruit te
lopen op een eventuele wettelijke re
geling van de politieke partijen. Ge
volg gevend aan het verzoek van de
minister van binnenlandse zaken heeft
de staatscommissie deze regeling mits
dien neergelegd in een ontwerp van
wet, hetwelk tezamen met de daarbij
behorende memorie van toelichting
bij dit rapport is gevoegd.
35.000 eruit!
In de 527ste Staatsloterij, derde klas
viel een prijs van 35.000,op lot no.
Van de zijde der Borsumïj vernemen
wij, dat de heren J. A. van Dijk, J. M.
Meeuwes en B. J. A. Arnold (alle drie
werkzaam bij genoemde maatschappij),
die onlangs te Makassar werden aange
houden, in vrijheid zijn gesteld.
waarschuwen legen
Al3 u geregeld laxeermiddelen slikt, la
er nu een manier om er van af te komen.
83 van de 100 personen lukte het: u kunt
het ook. En wel zo:
Drink In de loop van elke dag enkele
glazen water en bepaal een vast uur voor
uw stoelgang. Neem de le week elke avond
twee Carter's Leverpilletjes. 2e Week -
elke avond één. 3e Week - om de andere
avond één. Daarna niets meer, want
Carter's Leverpilletjes stellen uw Inge
wanden ln staat weer op eigen kracht te
werken, zonder laxeermiddelen.
Wanneer zorgen, vermoeidheid of te veel
eten het tempo van uw ingewanden tijdelijk
vertragen, neem dan tiidelük Carter's
Leverpilletjes om u weer op gang te helpen.
Zo raakt u uw verstopping kwüt en ver
valt u niet in de laxeermiddelen-gewoonte.
Haal direct Carter's LeverpilletjeB, 11.20
per Bacon. 62
FEUILLETON
door MARY BURCHELL
13
Be zou me niet verantwoord voe
len om geld van Errol Tamberley
pari te nemen als we het zelf be
schikbaar hebben".
„Neen, neen, natuurlijk met gaf
Richard toe. „Ik bedoel alleen maar
Nou, is hij de zoon niet van die
ouwe Augustus Tamberley?"
„Dat geloof ik wel".
Dan moet hij zelf ook behoorlijk
rijk zijn. Die ouwe schurk liet een
slordige millioen na".
„Dal kan wel zijn", zei Hope. „In
derdaad, ja ze moeten er warm
in zitten", voegde ze er aan toe, be
denkend hoe luxueus het huis van
de Tamberley's was ingericht.
„Maar dat doet er allemaal mets
*°t,Maaï is dat waar?" zei Ri
chard langzaam, als had een nieuwe
gedachte hem getroffen.
„Is dat waar?"
„Dat het er niets toe doet of Errol
Tamberley rijk is? Het is een wan
hopige geschiedenis, Hope, met die
vijfduizend piek. Als we daar uit
ons zelf niet aan kunnen komen
moeten we dan niet iemand pro-
beren te vinden, die het ons zou wil
len lenen?"
„Lenen Hope keek Richard
verbaasd aan. „Maar je kunt toch
niet verwachten, dat Errol Tam
berley jou vijfduizend gulden zou
lenen, Richard! Daar is hij helemaal
de man niet naar".
„Nee, neen niet aan mij. Na
tuurlijk doet hij dat niet. Hij kent
me niet eens. Maar aan jou, Ho
pe. Zou het niet mogelijk zijn, dat
hij jou geld zou willen lenen wan
neer je m grote moeilijkheden ver
keerde?"
„O, dat kan ik niet doen!" riep
Hope snel protesterend uit. „Ik ge
loof niet, dat ik hem dat zou durven
vragen. Tenminste niet", verbeterde
ze toen ze Richard's gezicht zag,
„voordat alle andere mogelijkheden
uitgeput zijn".
,Jk bedoelde het ook als een laat
ste noodsprong", verzekerde Ri
chard haar ongelukkig.
„Maar als hij de zorg voor de
tweelingen op zich heeft genomen,
zal hij zich ook tegenover jou wel
verantwoordelijk voelen
Hope antwoordde daar niet da
delijk op.
Ze herinnerde zich met hoeveel
verontwaardiging ze een dergelijke
gedachte van ar. Tamberley zelf
van de hand had gewezen. Het was
niet minder onaangenaam dat Ri
chard dit als een motief aanvoerde
om een geweldige gunst van hem te
vragen.
„Laten we nog eens denken of er
geen andere manier is", drong ze
bezorgd aan.
Dus gingen ze beiden aan het pein
zen, terwijl drie of vier loodzware
minuten voorbij tikten. Opnieuw be
rekende Hope in gedachten de mo
gelijke opbrengst van haar persoon
lijke bezittingen. Zelfs in het gun
stigste geval zouden ze bij lange na
de vereiste som niet opbrengen en,
daar de eventuele verkoop haastig
zou moeten geschieden, was het
heel erg onwaarschijnlijk, dat ze
een goede prijs zou kunnen bedin
gen.
Richard had in een opzicht gelijk
ze zouden de hulp van iemand an
ders in moeten roepen. En de keus
was afschuwelijk beperkt
„Is er niemand tot wie jij je zou
kunnen wenden?" stelde ze schuch
ter voor, maar meteen bedacht ze,
dat hij haarzelf al als zijn laatste
redding had beschouwd.
Hij schudde mistroostig zijn hoofd
Hope trachtte wanhopig iets te
bedenken, waarmee ze hem kon
troosten. Hij had een grote fout
gemaakt wanneer ze weer alleen
was zou ze opnieuw de schok "on
dervinden van de ontdekking dat hij
zelfs iets dergelijks had kunnen over
wegen maar ze dacht er geen
ogenblik over hem in de steek te la
ten. In de eerste plaats hield ze van
hem. En in de tweede plaats voelde
ze een zekere verantwoordelijkheid
omdat het indirect voor haar was ge
weest, dat hy dit had gedaan. Hope
zuchtte, en dwong haar gedachten
terug naar de kern van de zaak.
Waar zouden ze geld kunnen krij
gen?
„Geloof je niet ze wendde zich
met plotselinge hoop tot hem „ge
loof je niet dat het het beste zou zijn
open kaart met je firma te spelen en
hen te vragen
Haar stem stierf weg bij het korte
grimmige lachje dat hij liet horen
nog voor hij antwoordde: „Neen,
schat, dat geloof ik niet".
Ze beet op haar lip. Die ene onwel
kome mogelijkheid kwam afschuwe
lijk naderbij. Maar zou het ook maar
het geringste nut hebben een beroep
op Errol Tamberley te doen?
Met tegenzin stelde ze zich de
scène voor.
„Richard hij. is erg hard
„Wie? Tamberley? Daar twijfel ik
niet aan. Dat zijn de meeste rijke lie-
den'*, antwoordde Richard.
„Daar is niets van aan", gaf Hope
terug, niet in staat deze domme af
gunstige generaliserende opmerking
te laten passeren, zelfs niet in deze
crisis. „Maar dat doet bovendien
niets ter zake".
„Neen. Waar het om gaat is
hoeveel kans op succes heb je bij
Tamberley, zijn persoonlijke gevoe
lens voor jou in aanmerking geno
men?"
„O, hij heeft geen persoonlijke ge
voelens voor mij", legde Hope snel
uit. „Dat wil zeggen, hy mag me niet
erg, als je dat bedoelt".
Richard glimlachte flauwtjes.
„Onzin. Vast wel. Niemand zou met
jou kunnen samenwerken en je goed
leren kennen zonder althans een
beetje verliefd op je te worden".
„O jawel", verzekerde Hope, hoe
wel ze even glimlachte bij dit blijk
van charmant oordeel. „Errol Tam
berley begon met me als een onbenul
lig juffie te beschouwen, hij noem
de me zelfs een decoratieve nietsnut
en hoewel ik geloof dat hy zijn
mening over mijn hersens en mijn
werk heeft herzien, denk ik dat hij te
minder op me gesteld is omdat ik
hem in het ongelijk heb gesteld. Bo
vendien" ze hield even op en ver
baasde er zich zelf over „we bot
sen op de een of andere manier altijd.
Ik denk dat we elkaar irriteren en er
niets aan kunnen doen dat we dat la
ten merken".
„Maar Hope, dat kun je voor één
keer toch wel overwinnen", riep Ri
chard uit en de bezorgdheid die uit
zijn stem sprak deed haar beseffen
van hoe weinig belang haar antipa
thie tegen Errol Tamberley was, ver
geleken bij de kleine mogelijkheid in
hem iemand te hebben gevonden die
Richard in zijn nood zou willen hel
pen.
„De enige manier waarop ik hem
zou kunnen benaderen zou zyn via
zijn vrij vervelend verantwoordelijk
heidsgevoel voor mij", sprak ze lang
zaam. „Hy schijnt te denken dat hij,
nu hij voogd over de tweelingen is
geworden, ook een soort van verant
woording voor mij heeft gekregen.
Hy heeft het natuurlijk helemaal bij
het verkeerde eind maar
„Daar zouden we misschien ge
bruik van kunnen maken", stelde Ri
chard misschien wat al te haastig
voor, per slot van rekening was zijn
bezorgdheid begrijpelijk. „Zou hij ge
loven dat je zo diep in de schuld bent
geraakt
„Neen", antwoordde Hope prompt.
„En zo ja, dan zou hij de rekeningen
willen zien. Bovendien Richard, kan
ik zelfs in dit geval geen aparte leu
gen vertellen".
„Maar het heeft niets geen zin
hem de waarheid te vertellen!" riep
Richard uit en er klonk wanhoop in
zijn bezorgde stem. „Je hebt immers
zelf gezegd, dat er geen enkele kans
was dat hij mij geld zou willen lenen.
Hy zou er eenvoudig niet over pein
zen, en ik moet zeggen, dat ik hem
daarin geen ongelijk kan geven".
„Neen, natuurlijk Dat bedoel ik
ook niet. Maar ik zou het zo willen
voorstellen, dat een vriend van mc in
grote moeiliikheden verkeert en
„Hope. dat wordt niets".
(Wordt vervolgd.j
