Goes bevrijdings feest bracht duizenden op de been SMAAKT BETER DAN SHAG IIMMY op het onbekende eiland KLM» DE VLIEGENDE KIST VRIJDAG 6 MEI 1955 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DAG MET VELE HOOGTEPUNTEN Groots vuurwerk en taptoe vormden daverend slot Zo „daverend" als gisteravond het slot was van het grootse vuurwerk in Goes-Oost, zo „daverend" was de hele viering van de 10e verjaardag van de bevrijding in de Ganzestad. Het werd een dag met vele hoogtepunten, die liet feest tot een der gesiaagdste van de laatste jaren in Goes maakte. Niet alleen doordat de Oranjevereniging voor een uitstekend programma vol afwisseling had gezorgd, doch ook de duizenden feestgangers uit Goes en daarbuiten hebben deze dag mede tot een feestdag helpen maken. Er was een gezellige sfeer in de stad en het enthousiasme, waarmede velen aan de feestelijkheden deelnamen, maakten van het geheel een groot fami liefeest. Terwijl 's morgens rond acht uur een „tapijt" van rood-wit-blauwe vlaggen over Goes neergevleid werd, stortten de stadhuisklokken hun fees telijke tonen over de stad uit. De plaatselijke muziekgezelschappen, die ook ditmaal weer een grote bijdrage tot een feestelijke stemming leverden, kwamen om half negen reeds in actie. „Hosanna" gaf een concert op de Markt, terwijl „Euphonia" en „Ex celsior" door de bouwplannen Oost en West trokken om tegelijk de leer lingen van de lagere scholen af te ha len voor het groot appél op de Grote Markt. Behalve vele honderden kin deren waren ook een grote schare ou deren saamgestroomd, om deze blijde feestdag op waardige wijze aan te vangen. Na een inleidende roffel van de drumband van „Euphonia" hesen padvindsters en padvinders op vier punten van de markt de vlaggen. Volgens het programma moesten nu de kinderen hun ballonnen op laten voor de ballonwedstrijd. Slechts 4 ballonnetjes kozen nog het luchtruim, wantde hon derden andere vrolijk gekleurde ballen hadden reeds eerder de vrij heid gekregen. Het geduld van de kleintjes was te lang op proef ge steld geweest, zodat toen een van de kinderen per ongeluk zijn ballon losliet, spoedig ook de an deren volgden. Al was het dan wat voortijdig, de pret voor de jeugd en het effect waren er niet minder om. Hierna sprak de burgemeester van Goes, mr. W. C. ten Kate de me nigte toe. Na het offer van de geval lenen voor de vrijheid te hebben ge memoreerd, riep hij de burgerij op tot samenwerking. Later moet van deze tiende bevrijdingsdag gezegd kunnen worden, dat er iets goeds uit geboren is. Met begeleiding van „Hosanna" werden daarop een aantal vaderland se liederen gezongen, waarna de feestvoorstellingen en het opdrachten- spel voor de schooljeugd .een aanvang konden nemen. Achter de vrolijke muziek van „Eu phonia" ging het naar het Schutters hof waar voor de kleuters poppen kastvoorstellingen van het poppen theater „De Zeeuwse Uijlenspieghel" werden gehouden terwijl de kinderen van de lagere scholen op een goochel- voorstelling van de goochelaar Frigo werden vergast. De leerlingen van ae hogere klassen van de lagere school waren inmiddels druk bezig met het opbouwen van een mozaiek op de Grote Markt. In groepjes van vier moesten zij aan een opdracht van hun onderwijzer voldoen, waardoor zij in het bezit kwamen van een stukje van de landkaart van Nederland. Op een groot plankier voor het stadhuis wer den de stukken vastgespijkerd en kon het talrijke publiek de groei van het mozaiek volgen. Tijdens het opbouwen zorgden „The Happy Cowboys", „The Moreco's" 't trio Nico van Beveren en de accor deonvereniging „Animato onder lei ding van de heer P. B. van Sprang voor gezellige amusementsmuziek. VOLKSSPELEN 's Middags om één uur werd het pro gramma hervat met een korfbalwed strijd tussen Togo 1 en een Zuid Be- velands twaalftal. De Zuid Beve landers waren Togo uit Goes te sterk af en na geruime tijd met 5-0 geleid te hebben wist Jan van Dalen van To go tenslotte nog de eer te redden met een tegenpunt, zodat de uitslag 5-1 voor de Bevelanders werd. De stadsbeiaardier, de heer W. L. Harthoorn, speelde intussen een pro gramma van vaderlandse liederen. Vervolgens was het de beurt aan de Goesse jeugd voor de volksspelen. Voor de meisjes was er ringsteken op de fiets en hindernislopen waarbij op drachten zoals was-ophangen en pan- nekoekdraaien, moesten worden uit gevoerd. De jongens konden tonnetjes rollen ring touwtrekken en tonnetje steken met kruiwagens, terwijl de oudere jongens konden deelnemen aan be hendigheidswedstrijden op de fiets. Voor de sterke mannen uit Goes be stond de mogelijkheid met touwtrek ken elkanders krachten te meten. De Voorstad werd winnaar. Als slot van de volksspelen bonden een tiental motorrijders met elkaar de strijd in behendigheid aan. Het viel niet mee om met een motor sla lom te rijden langs een parcours van veilingskisten doch de meeste deel nemers brachten het tot een goed ein de. Daar het inmiddels tijd voor het bevrijdingsspel was geworden konden de behendigheidswedstrijden voor de motorrijders niet beëindigd worden. Een hoogtepunt in het feestpro gramma van deze dag vormde in de namiddag de opvoering van het be vrijdingsspel van Hella S. Haasse, „De Vrijheid is een Assepoes". Het stuk dat zich afspeelt in een Neder landse gemeente omstreeks 1600, na de Spaanse overheersing, behandelt op aantrekkelijke en bevattelijke wij ze de vraag, wat onder vrijheid moet worden verstaan. Uiteraard is er een parallel te trekken met het Neder land na de Duitse bezetting en bij het aanschouwen van dit spel dringt zich by de toeschouwer dan vanzelf de vraag naar voren, of h\j de herkregen vrijheid wel op de juiste wijze heeft gebruikt. De toneelgroep van de Herv. Jeugdraad had onder leiding van Wika D. E. Hiensch de geens zins eenvoudige taak op zich ge nomen om dit spel op de Grote Markt te vertolken. Voor het stadhuis was een groot podium gebouwd, waarbij voor een aan trekkelijk decor was gezorgd. Ook de costumering droeg zeer bij tot het scheppen van de juis te sfeer. Over de vertolking kunnen we kort zqn: de tonelisten hebben het er over het algemeen goed afgebracht. De hoofdrollen waren in goede handen. Door de harde wind was men genood zaakt dicht bij de microfoons te spe len, waardoor de uitvoerenden uiter aard in hun bewegingsvrijheid wer den belemmerd. Niettemin slaagden zij er toch in de honderden toeschouwers van begin tot eind te boeien. In de vooravond trok een bonte op tocht door de stad. Het is ook een bonte verzameling van groepen, wa gens en individuele deelnemers ge worden. Leuke, originele en ook co- mische nummers. De gehele optocht, welke met drie muziekgezelschappen door een groot deel der stad trok, is zeker niet een van de minst geslaagde onderdelen van het feestprogramma geworden. Rond half negen nam het volksdansfeest een aanvang. Onder leiding van wike Hiensch hebben en kele honderden jongelui op het licht- overgoten Marktplein een uurtje lang er gezellig op los gedanst. VUURWERK Met „Euphonia" voorop ging het na de polonaise naar Goes-Oost, waar zich rond 10 uur reeds duizenden en duizenden verzameld hadden voor een groots vuurwerk. De lucht heeft drie kwartier lang getrild van de kanon- nades en de verrukte uitroepen van 90. Er heerste op de „Voorspoed" een opgewonden stemming. Kapitein Brulboei kon wel juichen over het feit, dat zijn schip weer vlot was geraakt. Hij voeide met vreugde de zeewind langs zijn verhit gezicht strij ken en hij luisterde naar het gestamp van de machine, alsof het muziek was. „Dat was nog eens een spring vloed, Brown", riep hij geestdriftig. „Ik heb nog nooit van m'n leven zoveel water op mij af zien komen. En heb je die rare wolk gezien, die recht over het schip heen trok. Daar zat een flink brokkie wind in. 't Leek wel een komeet". Jimmy keek kapitein Brulboei een beetje verrast aan. „Een wolk!" zei hij. „Maar dat was toch geen wolk, dat was, wat ze tegenwoordigeen vliegende sigaar noemen". De zeeman begon te lachen. ..Een vliegende sigaar", zei hij, „ja, daar neb ik wel eens wat van in de krant gelezen, maar ik geloof niet aan die flauwe kul. Man 't was ais Je 't mij vraagt niets anders dan de staart van een typhoon, waarin we een kort ogenblik zijn terecht gekomen. Heb je niet ge merkt, hoe het schip wel tienmaal om z'n eigen as heeft gedraaid. Ik dacht een ogenblik, dat we op de kust zou den te pletter slaan". Toen kwam Jackie aanhollen. „Aan bakboord vader" gilde hij. „Daar vliegt een héél raar ding door de lucht, 't Is net een hele grote witte sigaar en er komen paarse wolken uit. En een snelheid, dat dat ding heeft! 't Lijkt wel een kanonsko gel". Zij keken alle drie naar de lucht.... ÜITDEitETM ZATERDAG 7 MEI. HILVERSUM I. 402 m 746 kc/s. 7.00— 24.00 KRO. KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Koor- conc. 7.45 Morgengebed en lit. kaï. 8.00 NwS., weerber. en kath. nws. 3.20 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 11.00 Voor de zi< ken. 11.45 Gram. 12.00 Angelus. 12.( Amus. muz. 12.30 Land- en tuinbouwme- ded. 12.33 Musette-ork. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.20 lachte muz. 13.45 Pianospel. 14.00 Boekbespr. 14.10 Gram. 14.20 Eng. les. 14.40 Harmo- ïiie-ork. 15.00 Dameskoor. 15,15 De schoonheid van het Gregoriaans. 15.45 Gr. 16.15 Sport. 16.45 Gram. 17.15 Voor de jeugd. 18.00 Samenzang. 18.15 Journ. over zicht. 18.25 Gram. 18.30 Van het Binnen hof. 18.40 Lichte muz. 19,00 Nws. 19.10 Lichtbaken. 19.30 Avondgebed en lit. kal. 19.45 Gram. 20.40 Act. 20.55 De gewone man. 21.00 Gevar. progr. 23.00 Nws. 23.15 Nws. in Esperanto. 23.22—24.00 Amus. muz. 't enthousiaste publiek, 't Uit bijna 200 nummers bestaande vuurwerk dat werd besloten met een hulde aan de Koningin, was zeker voor Zeeland iets bijzonders. Na afloop was er op de Markt nog een taptoe door „Euphonia" waarmee een eind kwam aan deze zeer geslaagde feestdag. Op de veiling van de veilingvereniging „De Langstraat' te Drunen zijn de eerste aardbeien en tomaten aangevoerd. De prijzen bedroegen resp. 0.13 per stuk en 2.80 per kg. HILVERSUM n. 298 m 1007 kc/s. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.45 Even opkrikken. 7.50 Gr. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.55 Voor de buis vrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgescha keld", caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de arbeiders in de continu bedrijven. 11.35 Sopr. en piano. 12.00 Lich te muz. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Gram. 13.00 Nws. 13.15 VARA.varia. 13.20 Lichte muz. 13.45 Voor de jeugd. 14.20 Sportpraatje. 14.35 Lichte muz. 15.00 Volksdansen. 15.25 „Even tijd voor vei ligheid", caus. 15.40 Kamermuz. 16.00 „Van de wieg tot het graf", caus. 16.15 Omr. ork. 17.00 Act. 17.30 Gram. 18.00 Nws. 18.15 Comm. 18.20 Lichte muz. 18.45 Regerings- uitz.: Atlantisch allerlei. Een en ander over de 14 landen van het Atlantisch Pact. 19.00 Artistieke staalkaart. VPRO: 19.30 „Passepartout", caus. 19.40 „De Bij bel is een moeilijk boek", caus. 19.55 „Deze week", caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 Soe. comm. 22.15 Weense muz. 22.40 „De Odeonmoorden", hoorspel. 23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram. TELEVISIEPROGAMMA KRO. 20.15 Act., journ. en weerber. 20.35 Te- i lemimiek. 20.55 Pauze. 21.0022.15 Caba retprogramma. LEZERS SCHRIJVEN Geen nieuw tehuis voor ouden van dagen Naar aanleiding van een bericht in dit blad aangaande een nieuw Katholiek tehuis voor Ouden van Da- fen op ons eiland, kunnen wij mede- elen, dat de Pauselijke gift van tweehonderdduizend gulden alleen ten doel heeft, de bestaande afdeling voor ouden van dagen in de Cornelia- stichting te Zierikzee uit te breiden. Het ligt in de bedoeling, de zie kenafdeling van deze Stichting hier bij onveranderd te laten. De opname van personen van ver schillende confessionele richtingen wenst de Cornelia-stichting ook in de toekomst niet te wijzigen. Hierme de hoopt de Stichting geheel te han delen volgens de wensen van honder den patiënten, die, ongeacht hun confessionele overtuiging, op eigen verlangen in deze Stichting werden en nog worden verpleegd. Het zal duidelijk zijn. dat Z.H. de Paus met Zijn vorstelijke gift niet de bedoeling gehad heeft, moeilijk heden te scheppen. Hem heeft daar bij geen ander doel voor ogen ge staan, dan hetzelfde doel, dat de Cornelia-stichting al meer dan vijf enzeventig jaar bezielt: te helpen, waar hulp gevraagd wordt. Of iemand deze aangeboden hulp al dan niet wenste te aanvaarden, is in het verleden steeds aan de persoonlijke vrijheid overgelaten. Moge dit in de toekomst zo blijven! dank zij Clark Procédé EQ7 HALBZWAAR - ZWAAR VIRGINIA - AMERICAN Zie boe rijp en edel Shagretta is! Shagretta draait zeer soepel - U voelt pure tahakl Wat een smaakt Inderdaad, véél beter dan shag! Joop kon je na het huiswerk, altijd in het dorp vinden. Hij hielp de smid een handje of hark te de tuin van de koster aan of speelde met an dere jongens. Maar de laatste we ken verdween Joop zo gauw h\j vrij had in de schuur en dan kon je hem horen timmeren en zagen dat het een lieve lust was. Wat maakte Joop daar dan? Wel, een vliegtuig. Hij was begonnen met een flinke kist, had daar wielen van een oude kinderwa gen onder gemaakt, van planken twee vleugels getimmerd en er tenslot te een echte propellor en Stuur aan bevestigd. Nu was de grote dag daar. Hij zou zijn „kist" eens gaan proberen. „Liesje", riep hij tot zijn zusje, „ga je mee" Nu, daar was Liesje wel voor te vinden. „Kijk", legde Joop uit, „we trek ken de kist langs de bos weg tot boven op de heu vel. Aan de andere kar' kunnen we dan over brede straat fijn na beneden rijden". „Ja", juichte Liesje, „dat zal heerlijk gaan... Maar... heb je ook een rem, Joop? Weet je, onder aan de heuvel maakt de straat een bocht „Och", lachte Joop haar uit, „dan staan we allang stil Korte tijd later had den ze de top van de heuvel bereikt. Knusjes achter elkaar namen ze in de kist plaats. Joop trok zich even voort aan paar struiken en toen gingen ze langzaam maar zeker naar bene den. Harder en harder ging hetde haren van de kinderen wapperden in wind. „Heerlijk", juichte Liesje boven het lawaai van de ratelende wielen uit. Ondertussen had Joop mis gerekend. De kist reed steeds harder. Met grote snelheid naderden ze de scherpe bocht in de straat. Beiden zagen het gevaar naderen. „We gaan te hard!" riep Joop nog. „Met zo'n snelheid 1ig ik dat ding nooit bocht door„Wat moeten we doen!" riep Liesje angstig Het stuur van Joop zijn ,,kist" was op deze proef niet berekend. De kar draaide nog wel een beetje bq... schoot toen met grote snelheid van de weg af en verdween. over de rand van een vrij diepe afgrond Maar toengebeur de het wonderlijke Inplaats dat de kinderen als een steen naar bene den vielen bleef de kist als een echt vliegtuig zwevenJoop, die nog heel erg zenuwach tig was, kon het niet ge loven. „We zweven!" juichte hij tot zijn zus ter. „Zie je dat, Liesje... We vliegen echt Keurig vloog het rond een paar hoge heuvels... dwars over het dorp... langs de kerktoren en toen koerste het precies in de richting van het paleis van de Koning. Joop en Liesje wisten hóé streng het verboden was de tuinen van het paleis te betreden Maar wat konden ze er aan doenHun vlieg tuig was allang de om heining overZe vlo gen nu over de prachtig aangelegde tuinen. Maar het ergste moest nog ko men. Steeds maar kwam het statige witte paleis naderDuidelijk za gen de kinderen de grote ramen en de prachtige gordijnen. „Ik ben zo bang pruilde Liesje. „Oei dit mag vast niet misschien worden wij door de Koning wel In de gevangenis gezet". Nu, zo ver kwam het niet. Vlak voor het grote gebouw veranderde het vliegtuigje plotseling van Mies moest een pond suiker halen Bq haar buur, de kruidenier. Tin ook nog een potje honing, Mdse kaas, een ons of vier. Toen de muis de winkel in keek (ze stond zelf nog op de stoep) zag ze daar een heel klein muisje en dat kreeg wat toe... wat snoep!! „Nu", dacht Mies, „dat lust ik ook wel! Waarom ben ik niet zo klein? Ach, zo'n handje van die zuurtjes Vind ik heerlijk, vind ik fqn!" En Mies zakte op haar knieën. Liep zo naar de toonbank toe. Zei: „Mag ik een pondje suiker en wat honing voor m'n moe?" Buurman sprak: „Dat kan Mies, maar... eh wat doe je daar beneden, zeg!" „Oh", zei Mies, met een rood kleurtje, ,,'k wou wat snoep, maar... ik heb pech!!" koers, wipte over een paar hoge struiken heen en kwam achter het pa leis. En wat zagen onze kinderen daar Daar zat op het terras de hele Koninklijke familie bij een. De Koning, de Ko ningin en hun beide kin deren Prinses Marga en Prins Jan. De Prinses zag het vreemde vlieg tuigje bet eerst naderen. Met open mond wees ze sprakeloos In de rich ting, zodat ook de andere leden van de familie in de lucht keken. „Dat is het mooiste!' riep de koning uit. „Wie zullen we nu hebben Dat toestel landt rustig op onze grasmat!" Met hoogrode kleur stapten Liesje en Joop uit en bleven bedrem meld staan kqkenWq konden er heus niets aan doenecht niet, Ma jesteit!" zei Joop. „We... wc zqn zonder het te villen uw tuin ingevlo gen!" De Koningin, die alles tot nu toe met een g im- lachje om haar mond had aangezien, kwam langzaam uit haar stoel en liep op h$t tweetal toe. Ze stak beide han den uit en trok Joop en Lies met zich mee. „Jul-, lie hoeven helemaal niét bang te zqn, hoor kin dertjes", zei ze vriende lijk. „Ik geloof heus wel, dat jullie er niets aan konden doen. Zo, ga hier maar bij ons zitten, vlak naast de Koning en ver tel dan maar eens wat". „Ja. dat vind ik ook! lachte de vorst. „Geef me eens een hand, jon gelui en zeg eens hoe het mogelqk is dat jullie zo maar in die oude kist op wielen kunnen vliegen Nu, Liesje en Joop voelden zich plotseling op hun gemak. Ze ver telden met glinsterende ogen wat ze allemaal hadden meegemaakt en hoe ze tenslotte hier mid den tussen de Koninklij ke familieleden waren terechtgekomen. Toen de Koning alles wist kregen ze een heel groot glas heerlijke limonade èn ze speelden daarna nog tot vijf uur met de Prins en de Prinses. Hét hele Paleis mochten ze zien. Met al het prachti ge speelgoed van de Ko ningskinderen mochten ze spelen en toen het eindelijk hoog tqd was om naar huis te gaan, mochten ze in een van de Koninklijke auto's plaatsnemen (het „vlieg tuig" ging achter in de koffer) en werden ze keurig naar huis ge bracht. Jullie kunnen je voor stellen wat vader en moeder grote ogen op zetten, toen hun zoon en dochter in de hofauto werden thuisgebracht. De kinderen kwamen niet uitgepraat over hun grote avontuur en vader moest toegeven: „Zoiets heb IK in mijn jeugd niet meegemaakt".

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 11