Fiona's tweestrijd
Geduld en wijsheid nodig om
millionnair te worden
is weer
aas
winnende
hand!
JIMMY op het onbekende eiland
Huiduitslag
TERNEUZENS VERBLIJF IN DE
NATIONALE KNSB-COMPETITIE
DÉBRAIIIME
14
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 1 APRIL 1Ü55
KWEEK ZELF DE BONTJAS VAN UW VROUW
Chinchilla-manie waart over de V.S.
(Van onze correspondent te New York)
Wy lazen het machtig opschrift op weg naar onze haardstede: Uw sleu
tel tot financiële onafhankelijkheid - kweek Chinchilla's vraagt inlich
tingen hier.
„Cliinchilla's", slaakte de onze, met een eerbiedwaardig trillertje in haar
stem, „duurder dan nerts". Ze zei niet: „het zyn zulke lieve beestjes",
waarmee zij een van de gevoelige snaren in ons hart had kunnen raken.
Nu raakte zij onze rechtervoet, die met kracht op de rem werd gedrukt.
Een seconde later stonden wij van aangezicht tot aangezicht tegenover
onze financieel onafhankelijke toekomst: 750 dollar zei de man, voor een
heer-Chinchilla; 500 dollar voor een dame-Chinchilla; 1500 dollar voor een
ménage a trois, één heer met twee dames.
De onze werd wat stilletjes. Ze
had vermoedelijk gedacht voor wat
wisselgeld zo'n stel mgeteelde duinko-
nijnen mee naar huis te mogen ne
men; deze pi-ijzen stelden echter bij
zondere eisen aan de pennevruchten
van de broodwinner.
Maar de man van het onafhanke
lijkheidsopschrift wilde ons helpen.
Hij rekende ons voor, dat papa en ma
ma chinchilla in precies 111 dagen
kroost produceren, meestal een nest
van (statistisch) 3,2 chincliilla'tjes.
Mama is onmiddellijk na de blijde ge
beurtenis tot verder werken aan de
bontjas bereid. Met andere woorden:
in een jaar tijd kan één echtpaar ge
middeld 9,6 stuks kroost verwekken.
En dit alles in een hoekje van de ga
rage of een droge kelder. De beestjes
nemen weinig plaats in en vergen
slechts een minimum aan tijd en aan
dacht.
Met 'n drietal van de beestjes chin
chilla's zijn polygaam komt de
jaarproductie op 19,2. Met wat ver
kopen en ruilen, zodat er nieuw bloed
aan te pas komt, kan het niet lang
duren zei de man van de onafhan
kelijkheid of je hebt in je eigen ga
rage haar bontjas gekweekt. En weet
U meeneer, dat de waarde van zo'n
jas 35.000 is?
Waarop (je al-lezende journalist
zich herinnert, dat één New Yorkse
firma inderdaad zo'n jas (ongeveer
300 "dode chinchilla-velletjes lang en
breed ineengezet had. Maar die jas
f A avert entte, j
was onverkoopbaar. Tot de firma de
koningin van Perzië en een Ameri
kaanse society-dochter-tevens-actrice
Gloria Vanderbilt, bereid vond élk met
een kort jasje,, uit de lange jas, ge
noegen te nemen. Maar zo iets zegt
men niet tegen een man-met-onafhan-
kelrjkheidsdrang uit het chinchilla-
bedrijf.
Wat de man niet tegen zyn kopers
zegt betreft de erfelyltheidsleer. Sla
er Mendel maar op na. De voor chin
chilla's geamendeerde genetische ta
bel leert, dat er gewoonlijk drie van
de acht een vacht hebben, dat bene
den het kwaliteitsgemiddelde ligt, nog
eens drie zo-zo zijn, terwijl er twee
boven het gemiddelde uitstijgen. Met
andere woorden: 75% van de oogst is,
uit een bont-oogpunt bezien, waarde
loos.
De onafhankclijkheidsman zal
U natuurlijk wel zeggen, dat het
goedkoper is een jaar lang een
chinchilla-gezin te voeden, dan uw
echtgenote één weekeinde mee
naar liet strand te nemen.
Het resultaat van vele van der
gelijke onafhankelijkheidsmannen
is geweest, dat de chinchilla-indu
strie een tijdlang proporties heeft
aangenomen van de gold-rush in
Klondyke of de uramum-rush in
Colorado. Iedereen, die in het bont
bedrijf wilde amateuriseren, was
„chinchilla-kweker" geworden.
Het officieel orgaan van de Natio
nal Chinchilla Breeders Association
bevatte advertenties van lieden, die
hun ziel en zaligheid, hun kruideniers
winkel of motel wilden cadeau geven
iri ruil voor een trio chinchilla s. In
sommige gevallen gaven zij hiermee
hun levenswerk cadeau voor een paar
ondervoede „veldmuizen", of chin
chilla-,.ratten", waaraan geen bont
werker ook maar een blik zou beste
den.
Dat bleek wel, een maand of wat
geleden, toen de eerste officiële chin
chilla-verkoop werd gehouden. Elf
duizend vellen zouden te'koop worden
aangeboden. De eerste bundels gingen
van de hand voor prijzen van S 200
per vel. Maar al heel spoedig bleek,
dat daarmee de hoogwaardige, blau
we chinchilla was opgeruimd. De vol
gende bundels waren van veel min
dere kwaliteit en dc prijs zakte ijlings
tot 11 por vel, tot men halsoverkop
de veiling sloot.
Naar „fokzuiver" ras.
Daarmee was niet gezegd, dat de
bonthandel geen belangstelling voor
Chinchilla's aan de dag wenste te
leggen; men kon slechts constateren,
dat de bonthandel uitsluitend belang
stelde in de allerbeste kwaliteiten. De
droom van vele amateurs om dank zij
deze lieve diertjes ijling een glashard
millioen te „maken", had de bonafide
kwekers slechts kwaad gedaan. Er
was een teveel aan inferieure kwali
teit op de markt gebracht en aange
boden als iets bijzonders.
Het resultaat is nu, dat de ware
chinchilla-experts hun „kudde" vie
rendelen, teneinde alleen de hoog
waardigste dieren en de prijs die
deze voor de fok-verkoop opbre'ngen,
n.l. 2000 per stuk te handhaven.
De natuurlijke woonplaats van de
chinchilla was het Andes-plateau in
Peru. In 1919 nam een Amerikaans
ingenieur, Mathias Chapman, zeven
tien van die diertjes mee naar Ameri-
ka's Westkust, in zeer geleidelijke
etappes, teneinde ze aan het klimaat
te wennen. Zeven overleefden deze
chinchilla-Odyssee. En deze drie zijn
de aartsvaders van de anderhalf mil
lioen chinchilla's, die momenteel in
handen van de Amerikaanse kwekers
zfln.
Een jaar of wat geleden toog een
expeditie van deze kwekers met enige
zeer bijzondere chinchilla-vellen naar
het befaamde Parijse bonthuis van de
gebroeders Revillon. De oude heer, die
aan 't hoofd van het bedrijf stond,
had nog zeven chinchilla-vellen in een
kluis, uit de tijd toen Leipzig een le
vend centrum van de Peruviaanse
chinchilla-handel was. Zoals een van
de Amerikaanse delegatie-leden het
vertelde:
„Twintig minuten lang sprak de ou
de heer geen woord. Hij streek slechts
met zijn hand over de vellen van wel
eer en die van de moderne kwekers.
Toen zei hij: „Uw vel is veel kost
baarder dan wat wij in de beste tijden
hebben gekend".
Geen wonder, dat de bonafide chin
chilla-kwekers in Amerika bereid zyn
om nog wat geduld te hebben, tot het
ras geheel „fokzuiver" is. Zij zyn op
de goede weg. Over een jaar of vijf,
of tien wellicht, zal men zeker nieuwe
millionnairs onder deze fokkers vin
den.
Maar of wij zolang op onze finan
ciële onafhankelijkheid kunnen wach
ten of de onze op haar chinchilla-
jas staat te bezien!
Schoolwandeltochten ten
bate van „Het Rode Kruis"
Zaterdag 2 April a.s. beginnen in
verschillende Zeeuwse gemeenten
de schoolwandeltochten, georgani
seerd door de Kring Zeeland van de
Nederlandse Wandelsport .Bond. In
totaal nemen ongeveer 1000 leerlin
gen van lagere scholen deel. Cen
trale startplaatsen zijn Middelburg,
Vlissingen, Goes en Kruiningen, ter
wijl scholieren van enkele kleine
re gemeenten een afzonderlijke rou
te lopen. Behalve Zaterdagmiddag,
zijn er tochten op Zaterdag 23
April en op Zaterdag 7 Mei. Op de
beide eerste data wordt een afstand
van 10 km afgelegd. De tocht op 7
Mei is een „ontmoetingswandel-
tocht" vóór senioren van ongeveer
25 km, ■namelijk voor de ene groep
uit Walcheren Middelbui-g
Lewedorp v.v. en voor de andere
groep GoesLewedorp v.v. Alle
marsen worden ten bate van het.
Nederlandse Rode Kruis georgani
seerd.
Swift met 13 twaalftallen
de competitie in
De Middelburgse korfbalvereniging
„Swift" zal de komende- competitie
ingaan met niet minder dan 13 twaalf
tallen, zes" bij dè senioren en zeven bij
de adspiranten. Een respectabel -aan
tal, dat bewijst, dat „Swift", ondanks
het steeds maar weer geprolongeerde
kampioenschap van Zeeland, niet
slechts aandacht besteedt aan 't eer
ste twaalftal.
(Advertentie}
MIJNHARDTJES: sterke JL
bestrijders van kou en griep. TH
ZUIVER WOLLEN
MACH. SMYRNA
KARPETTEN
in het warme Afghan-dessin
180 x 120 280 x 200
ZEEUWSE SCHAAKRUBRIEK
(Redacteur: drs M. C. Verburg)
De Schaakvereniging Terneuzen
neemt voor iiet eerst deel aan de na
tionale competitie. Na constant kam
pioen van de Zeeuwse Schaakbond
te zijn geworden, is het haar eindelijk
gelukt tot de tweede klasse van de K.
N.S.B. door te dringen, op het mo
ment dat Middelburg automatisch de
gradeerde. Het staat wel vast, dat
Terneuzen zich zal handhaven in deze
competitie van 8 clubs. Bovenaan
staat Eindhoven H; direct hierna ko
men Max Euwe (Breda), de Pion
(Eindhoven)Terneuzen en Philips
de middelmoot dus. Onderaan staan
de clubs Den Bosch, Maastricht en
Heerlen.
Het verblijf in deze klasse is een dui
delijke inspiratie. Vooral aan de hoog
ste borden speelt men tegen sterke
tegenstanders. Maar ook aan de lage
re borden wordt veel meer geëist dan
in de provinciale competitie. Het ge
volg is, dat de spelers zich meer be
zinnen op het kwalitatief goede
schaak. Omgekeerd heeft men hier
pas goed de gelegenheid de theoreti
sche lesjes toe te passen. Zonder toe
passingsmogelijkheden heeft theoreti
sche studie weinig zin. De onderstaan
de partij is uit de wedstrijd Terneu
zenDe Pion.
Wit ir. N. Buysert, Tern.; Zwart: J.
Sibille (De Pion).
1. d4, Pf6; 2. c4, g6; 3. Pc3, Lg7; 4. e4
63. Na een fikse wandeling had Jimmy met zijn le
vende last over zijn schouder bungelend de zee bereikt
en daarna zette hij koers naar het wrak van de „Voor
spoed". Het was namelijk zjjn bedoeling de dwerg hier
in op te bergen. Misschien was hij een goed onderpand
en zou er door hem te gijzelen nog iets te bereiken
zijn. De sloep lag nog steeds in de kreek en daarin de
poneerde Jimmy zijn vracht. Jimmy bemerkte wel. dat
zijn gevangene de omgeving opmerkzaam opnam. „Ja",
zei hij, „ik breng je naar dat wrak. Je zult daar enige
tijd in de hut van de machinist moeten doorbrengen,
maar reken er op, dat de deur goed wordt afgesloten".
De dwerg, die in een nog al ongemakkelijke houding
voor in de si'oep lag, vertrok geen spier van zijn ge
zicht, toen hij hoorde, wat Jimmy van plan was, Jim
my stootte de sloep van de wal en zette zich aan de
riemen. De zee stond kalm en er was weinig branding.
Dat had Jimmy direct al geconstateerd. Toen hij een
eindje uit de kust was. zei hij: „De hut aan je linker
kant heb ik voor Ras Kassibo gereserveerd. Die ga ik
vanmiddag bij de Vogelkop vangenDe ogen van
zijn gevangene begonnen nu toch even te schitteren
„En de hut aan je rechter hand, dat is die van de ka
pitein. déarin zal ik die piloot van die vliegende scho
tel gastvrijheidl verlenen". Jimmy zei dat eigenlijk al
leen maar om een beetje indruk op zijn gevangene te
maken, maar de uitwerking van zijn woroden was ge
weldig
d6; 5. Lg5, Pbd7 1); 6. Dd2, 0-0; 7.
f3, e5; 8. d5, aö; 9. 0-0-0, Pc5; 10. g4,
Dd7; 11. h4. h5 2); 12. Lf6:, Lf6:;13.
gh5:, Kh7, Kg7 3)14. hg6:t; fg6:; 15
Ph3, De7; 16. Pgöf, Kg7f; 17. Le2 4)
Thg8;
18. Tdgl, Ld7; 19. f4, ef4:; 20. Df4:,
Taf8; 21. Dg3, Lg5:t; 22. Dg5:, Dg5:;
23. Tg5:, Tf4; 24. h5, Th6; 25. Thgl,
Tf6; 26. e5, de5:; 27. Teö:, Tf5; 28.
Tf5:, Lf5: 29. hg6:, Pd3t; 30. Ld3:,
Ld3:; 31. b3. Th2 5); 32. Tg3, Tc2f?;
33. Kdl, Lg6 34. Tg6 en wint-
1) Beter is li6. In het vervolg kan
Lg5 bezwaarlijk worden verdrongen
en „dreigt" Lh6.
2) Zwart's laatste zetten zijn zwak,
In plaats van a5 was a6 beter ge
weest om na 0-0-0 met b5 te vervol
gen. Nu is het openbreken van de
Damevleugel uitgesloten. h5 is een
ernstige fout; h6 was aangewezen.
3) Op gh5: volgt Dh6. 4) Heel goed
is Lh3 om de witte velden bij zwart te
verzwakken en op de g-ljjn de Torens
te verdubbelen.
5). Na Lg6: kan zwart nog goed
standhouden, 'dv. 32 Pb5, c6; 33. Pc3,
Tli2! Zwart gaat de verkeerde kant
uit en verliest in twee zetten.
P.S. Een lid van Vlissingen wijst op
een winst mogelijkheid in de laatst
behandelde partij. De kritieke stelling
na de 34ste zet van zwart was:
Wit: Kal, Dh2, Dg8, Tdl, Ph5, pi a2,
Zwart: SKe7, Da3, Tb3, Td3, pi a7, e5,
f7, f5.
Wit dient hier 35 De8f te spelen. De
beste variant voor zwart is dan 35
Ke8: 36. Pg7t, Ke7; 37. Pföt, Ke6 (na
37.— Ke8; 38. Dh8f, Df8; 39. De5: f
en wint beide torens) 38. Dh6f, Kd7;
39 Td3;t, Kc7; 40Ddbf en wint.
Advertentie)
HHHF vergalt Uw leven. Gij zult j
verbaasd zijn over de snelle
§F"en afdoende werking van het -=
- beroemde huidgeneesmiddel
FEUILLETON
dooi MARGARET MALCOLM
35
Hy eindigde met een gedwongen
flimlachje dat Fiona diep ontroerde,
e verlangde er naar hem te troosten,
haar armen om hem heen te slaan en
zijn hoofd tegen haar borst te druk
ken hem te vertellen da tdat er alle
maal niet toe deed dat ze graag in ar
moede met hem zou willen leven als hij
maar van haar hield. .In plaats daar
van hoorde ze zichzelf vragen: „Maar
jij dan? Wat voor voordeel heeft het
voor jou
Een ogenblik keek hij haar zonder
uitdrukking aan. Toen draaide hij zich
om en hernam zijn positie, leunend op
de balustrade.
„Ik"? zei hij met verstikte stem.
„Wel, in de eerste plaats heb ik een
mooi huis waarin ik wil wonen en dat
een vrouw nodig heeft. Ik geloof dat
jij die taak behoorlijk zou vervullen
en er plezier in zou hebben. En boven
dien" hij wachtte even als was hy
onzeker hoe verder te gaan. Teen zei
hij weloverwogen, zonder er doekjes
om te winden: „Besef je niet dat myn
eer gered zou zyn als ons engagement
bekend werd gemaakt voor Lys' hu
welijk?"
Dat was waar! Ze besefte het vol
komen en weigerde naar de stem van
haar hart te luisteren. Want die stem
vertelde haar onomwonden dat hij uit
sluitend met haar wilde trouwen om
zijn éigen eer te redden, en dat hij
feen tedere gevoelens voor haar
oesterde, slechts geloofde dat ze zijn
huishouden goed zou besturen. Maar
dat hinderde niet. Als ze hem kon
helpen „Ja", zei ze op vaste toon.
Wayne draaide zich om en greep
Fiona bij des chouders, haar bijna uit
haar stoel tillend.
„Werkelijk?" vroeg hij met meer
enthousiasme dan hy tot nu toe had
getoond. Ze knikte en ging naast hem
„Ik zal alles doen wat in mijn ver
mogen ligt om ons huwelijk gelukkig
te doén zijn", zei ze ernstig en stak
hem haar hand toe.
Hij greep haar hand zo stevig dat
het haar pijn deed, maar toch ook
rust gaf. Deze man, die zo zelfbewust
had geschenen, zo volkomen in staat
om zijn eigen leven te leiden, wendde
zich tot haar om hulp, had haar nodig.
„Er moeten nog twee dingen wor
den besproken voordat je definitief
ja zegt sprak hij en zijn stem klonk
scherp. „In de eerste plaats moet je
goed begrijpen dat Mauritius voortaan
je vaderland zal zijn. Er zal geeh
sprake van reisjes naar Engeland
kunnen zyn, behalve by wijze van gro
te uitzondering".
Alsof dat er iets te deed! Zelfs
als ze niet van het eiland was gaan
houden, zou het haar het Paradijs zelf
toeschynen om er als Waynes vrouw
te wonen.
Ze knikte.
„Dat begryp ik", zei ze ernstig.
„En in de tweede plaats" zijn
stem klonk grimmig „wordt dit'
geen schrjn-huwelijk. Begrijp je dat?
Ik wil je niet slechts als huishoudster
je zult mijn vrouw zyn".
Fiona sloeg haar ogen neer, maar
onmiddellijk voelde ze Waynes hand
die haar kin omhoog dwong.
„Kijk me aan", eiste hij cn toen ze
gehoorzaamde, zei hij: „Wel?"
„Ja", sprak ze zacht.
De volgende morgen stonden zowel
de aankondiging van Lys' huwelijk
als van Waynes verloving met Fiona
in de krant. Niemand kon meer doen
dan gissen wat het eerst was gebeurd.
De meeste vriendinnen van mrs
Brindsley belden haar 's ochtends op
maar werden niet veel.wyzer.
Heel listig wist ze de indruk te wek
ken, dat de familie reeds enige tijd,
niet de komende gebeurtenissen be
kend was geweest, maar een gunstig
ogenblik voor de aankondiging er van
had afgewacht.
„Dus Wayne trouwt dat nichtje
van jou niet uit dépit?" informeer
de een uitsgeslapen dame en de ge
amuseerde lach van mrs. Brindsley
was een meesterlijk tactisch ant
woord.
„Lieve kind, hoe kom je er bij!
Als je hen samen kon zien, zou je
wel beter weten!" kirde ze en plaat
ste iri gedachten deze nieuwsgierige
op de zwarte lijst. „Straks ga je
nog beweren, dat mijn Lys hem een
blauwtje heeft laten lopen! Neen,
de zaak is, dat zij beiden goede
vriendschap voor liefde hebben aan
gezien. En zodra Lys weg was, rea
liseerden ze allebei
Ze verliet de telefoon met een uit
drukking op haar gezicht die niet
veel goeds beloofde voor de onge
lukkige die op dat ogenblik toeval
lig haar weg zou kruisen. Alles was
precies zo gelopen als ze had ge
hoopt. hoewel ze moest toegeven,
dat Waynes onverwachte aanzoek
aan Fiona haar overrompeld haa.
Een ogenblik had ze zich afge
vraagd of Wayne diep in zijn hart
soms blij was, dat hij van Lys af
was. Per slot van rekening had hij
nogal wat aandacht aan Fiona ge
schonken maar neen, dat was
toch onmogelijk! Weliswaar leek zo
uiterlijk wel op Lys, maar ze was
toch wel erg saai en kleurloos!
Neen, hij had kans gezien zijn eer
te redden. Wayne was nog zo stom
niet, daarvan was dit weer een be
wijs! Wel, het kwam goed in haar
kraam te pas. Ze zou het niet pret
tig gevonden hebben aangevallen te
worden over Lys' gedrag en daar
was anders een goede kans op ge
weest, dat wist ze best.
Toen vergat ze Wayne en Fiona
en richtte haar gedachten op Lys.
Haar lieve schat, de vrouw van een
millionnair, in staat alles van het
leven te verkrijgen wat haar hartje
begeerde, alles wat haar moeder
had verlangd en nimmer had ge
kregen.
„En ik moet er voor -boeten",
fluisterde Nella Brindsley en wiste
een traan van haar zorgvuldig op
gemaakte gezicht. „Ik overreedde
Robert om haar naar Zuid-Afrika te
laten gaan in de hoop dat iets der
gelijks zou gebeuren. En nu zal
ik haar nog maar zelden meer zien
mijn lievelingetje..." Ze legde
haar hoofd op haar armen en schrei
de bitter zonder er op te letten dat
de schoonheid die ze zo zorgvuldig
had aangekweekt, er onder leed.
Indien er nog iemand mocht zijjj,
die niet van het engagement ha<3
gehoord', kreeg die het toch in de
loop van de avond te horen, want er
was een officiële receptie op „Le
Reduit", de residentie van de gou
verneur en degenen die het niet wis
ten, werd het daar weldra verteld.
Zodra Fiona arriveerde, voelde ze,
dat de mensen naar haar keken en
over haar praatten en ze zou er al
les voor hebben gegeven wanneer
ze zich had kunnen verstoppen.
Maar dat was onmogelijk. Dit was
haar eerste officiële bezoek en ze
moest aan de gouverneur en zijn
vrouw worden voorgesteld. Ze stond
naast Wayne vlak achter haar oom
en tante, en met neergeslagen ogen
speelde ze zenuwachtig met de
waaier, waarvan mrs. Brindsley
had verzekerd, dat hij zo beeldig
stond bij de witte japon die ze
droeg. Op haar schouder prijkte een
beeldige corsage van kleine witte
bloemen, die op orchideeën leken,
maar heerlijk geurden. Ze wendde
opnieuw haar hoofd om aan ze te
ruiken, en Wayne sprak zacht:
„Lief van je om mijn 'bloemen te
dragen!"
Ze keek hem verwijtend aan. „Na
tuurlijk draag ik ze, ze zijn beel
dig!"
„Dus je draagt ze om henzelf en
niet terwille van de goede gever!"
Ze drukte haar lippen opeen, en
wenste, dat hij zulke dingen niet
zou zeggen. Vanmorgen was het net
zo gegaan tqen hij, volkomen onver
wacht wat haar betrof, de verlo
vingsring was komen brengen. Het
was een heel mooie blauwe opaal,
gevat in brillanten, en toen hij de
ring aan haar vinger had gescho
ven, had hij haar hand gekust en
gezegd: „De steen lijkt op jou, Fio
na, van buiten mooi, maar koel, van
binnen een verborgen vuur. Genoeg
om iedere man te intrigeren!"
Als hij het had gemeend; als hij
Slechts werkelijk had gewenst, dat
zij de bloemen mooi vond terwille.
van hemzelf wat inderdaad het
geval was dan zou haar geluk
volkomen zijn geweest. Maar hij
meende er niets van. Het een of an
dere kwelduiveltje draaide het mes
in zijn wond en zij was er van over
tuigd, dat hij niet vermoedde, dat
hij haar ook kwetste. Ze deden een
stap voorwaarts in de file gasten cn
Fiona merkte, dat ze ei' bijna wa
ren. Alles om zich heen vergetend,
behalve haar grote verlegenheid,
liet zc opeens haar hand in de zij
ne glijden.
„Wayne, ik ben doodsbenauwd".
„Sukkeltje!" mompelde hij zo
vriendelijk, ja zo hartelijk, dat ze
haar hart voelde bonzen. „Ze zullen
je niet bijten, daar zorgt ik wel
voor!"
En dat was zo, dat wist ze. Hij
zou haar in de toekomst nog dik
wijls, ongeweten kwetsen, maar hij
zou altijd staan tussen haar en wer
kelijk gevaar. Hij zou haai' trouw
blijven ook al had hij haar niet
werkelijk lief. Ze beantwoordde zijn
handdruk en schepte weer moed. En
een paar minuten later was alles
achter de rug. Ze was voorgesteld,
was welkom geheten en zij waren
beiden gelukgewenst met hun ver
loving.
(Wordt vervolgd).
