DENEN HIELDEN ORANJE IN T0< >M
Te kort voorhoedespel stuitte af op
stugge Deense defensie
Verzuimde kansen hadden strijd
ander karakter kunnen geven
Gelijki
e score reeds in eerste helft bereikt
Faas Wilkes had zijn schot
in Spanje gelaten
Sterker Nederland ook in
tweede helft zonder glans
Faas Wilkes:
een kans
ik hoop nog
te krijgen
MAANDAG 14 MAART 1955
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
(Van onze speciale verslaggever).
ER HEERSTE DIT WEEKEND in de hoofdstad des lands
een feestelijke stemming. Dat begon Zaterdag in de
namiddag al toen zich in de Kalverstraat en omge
ving groepjes voetbalfans voortbewogen met een bij
kans aanstekelijk optimisme en in een nogal opgewon
den stemming. Wij ontmoetten enige enthousiasten,
die luidkeels blijk gaven van hun overtuiging, dat Hol
land de overwinning op de Deense tegenstanders
practisch in de zak had. Trouwens, de algemene ten
dens onder het publiek getuigde van een zelfde me
ning. Men achtte voor dit versterkte team geen vuiltje
aan de lucht.
Maar tussen theorie en practijk ligt nogal enig ver
schil. Want het bleek, dat de Denen zich op de hard-
bevroren grasmat van het Olympissh Stadion veel be
ter thuis voelden althans in het begin dan onze
landgenoten. Die hadden wel een kwartier nodig om
zich in te spelen. En daarom was het dubbel jammer,
dat juist in deze eerste periode het Deense doelpunt
viel, toen onze achterhoede nog raar stond te schut
teren. Kuys miste lelijk en De Munck restte niets anders
dan de bal uit het net te halen. Na het overwicht van
de Denen ging de strijd gelijk op en Nederland kreeg
reële kansen. Uit een daarvan scoorde Lenstra met een
meesterlijke dribbel de gelijkmaker.
Wanneer wij het beeld van de tweede helft kenschetsen, moet het ons van
het hart, dat het oneindig gecombineer in de voorhoede en het te korte sa
menspel een overwinning van de Oranje-elf in de weg heeft gestaan. Kan
sen waren er in deze periode legio, want geruime tijd had Nederland een
veldoverwicht. In dit verband spreekt het feit, dat De Munck in het eerste
half uur na rust slechts drie maal in actie behoefde te komen, boekdelen.
Het korte spel was een kolfje haar de hand van de Deense verdediging, die
zich steeds bliksemsnel met vijf man voor het doel terugtrok en daar een
fuik vormde, waarin het Oranje-aanvalsquintet herhaaldelijk vastliep.
En als de Denen eens zelf ten aan
val trokken, dreigde er in feite veel
méér gevaar, want één ding deed de
vijandelijke voorhoede wèl: het spel
open gooien. Met brede passes werden
de snelle vleugelspelers dan aan het
werk gezet en zo er een schutter was
geweest, had Nederland wellicht nog
verloren.
WILKES NIET GROOTS.
Om met de Spaanse gast te be
ginnen, van wie zulke hoge ver
wachtingen werden gekoesterd,
spijt het on- te moeten zeggen,
dat Wilkes niet geheel aan de ver
wachtingen heeft voldaan. Zeker,
liü speelde technisch een heel
knappe party, maar was vaak te
zelfzuchtig en schoot te weinig, als
hij daar de kans toe kreeg. Hij wil
de teveel alleen doen en stelde
blijkbaar niet genoeg vertrouwen
in zijn medespelers.
ZWEMMEN
Mary Kok bracht Nederlands
record 400 m vrij omlaag
Met liefst 5 seconden.
Tijdens de wedstrijden om de J. P.
Hauserbeker in het Sportfondsenbad
te Amsterdam heeft het Hilversumse
zwemster^'; Mary Kok van de Rob
ben Zaterdagavond het Nederlandse
record op de 400 m. vrije slag dames
aanzienlijk verbeterd.
Zij bracht het niet minder dan 5
seconden omlaag en noteerde een tijd
van 5 min. 9.9 sec. De drie tijdwaar-
nemers drukten voor haar de volgen
de tijden af: 5.09.9, 5.09.9 en 5.10.0.
Het oude r ecord was met een tijd
van 5 min. 14.9 sec. sinds 27 Juni '53
in handen van Geertje Wielema. De
ze heeft het record destijds in Black
pool tijdens de landenwedstrijd Enge
landNederland op het nummer 440
yards vrije slag op .haar naam ge
bracht.
Het momentwaarop Lenstra de ge
lijkmaker in het doel schopt en hier
mee de stand, welke met 01 in het
voordeel van Denemarken was op
11 brengt. Van 'links naar rechts
zien wij Lenstra, Andisen en doelman
Henriksen zittend op de grond.
Van dezen deed Lenstra weer heel
nuttig werk, al was hij met zijn scho
ten niet erg gelukkig. De Harder en
Dillen waren ruim voldoende, Tim
mermans zagen wij wel eens beter.
De middenlinie heeft over het alge
meen wel voldaan, al was het plaat
sen van Van Schijndel niet steeds best
te noemen. Het backstel blijft voor de
keuze commissie een zorgenkind. Er
werd te weinig resoluut weggewerkt,
en zowel Kuys als Wiersma traden
nogal eens aarzelend op. Een her
nieuwde proef met Mesman lijkt ons
aanbevelenswaardig. Doelman De
Munck had een vrij rustige middag,
en de weinige keren die hij moest in
grijpen, ging hem dit prima af.
Bij de gasten was spil Broegger de
grote figuur: hij dook overal op waar
gevaar dreigde, en zowel zijn aanval
lend- als verdedigend spel verried
grote klasse. Achter hem had hij een
betrouwbaar backstel staan, met in
laatste instantie keeper Henriksen,
die een uitstekende wedstrijd heeft
gespeeld. De kanthalfs waren goed,
zonder meer. In de voorhoede schit
terden Lundberg en de kleine gevaar
lijke dribbelaar J. Hansen; de ande
ren kwamen niet boven de middel
maat uit. Scheidsrechter Van Nuffel
nam een enkele dubieuze beslissing,
maar zijn leiding was dermate reso
luut, dat hij de wedstrijd volkomen in
handen hield en de goede stemming
op en rond het veld tot aan het
laatste fluitsignaal bewaard bleef.
Een gróótse wedstrijd is het niet
geworden, maar kon men onder de
genoemde terreinomstandigheden an
ders verwachten
K.N.V.B.-elftal voor match
tegen Zweeds Djurgarden.
De keuze commissie van de KNVB
heeft het bondselftal, dat Woensdag
16 Maart a.s. te Groningen tegen de
Zweedse ploeg Djurgarden speelt, als
volgt samengesteld:
Doel: Van der Land (HBS); ach
ter: Wiersma (Donar) en Mesman
(Amsterdam); midden: Schaap ('t
Gooi), aanvoerder, Van der Hart
(Fortuna) en Klaassens (Venlo);
voor: Pitters (DWS), Roosenburg
(Sneek), Cor van der Gijp (Emma),
Lenstra (Heerenveen) en Van Geel
(SW)„
Reserves zijn: Roffel (GVAV),
Buist (GVAV), de Linde (Leeuwar
den), De Jong (Veendam) en Wal
burg (Veendam).
DREIGEND, MAAR NIET DOORTASTEND
Voorhoede liep vast in nauwe trechter...
DE RUST bleek Oranje niet tot een veel betere inspiratie te hebben ge
bracht. Wel stonden Wilkes en Lenstra na twee minuten al weer oog in
oog met Henriksen, maar de oud-Rotterdammer aarzelde zelf om te schie
ten en bood de kans aan Lenstra, die echter geen tijd vond om te richten.
De hard werkende Timmermans beschikte met sporadische schoten ook al
niet over het juiste maatgevoel.
Een massale kreet van bewondering klonk op, toen de fel op de huid ge
zeten Wilkes desondanks een enorm hard schot van 25 meter afstand los
liet, dat niet meer dan een halve meter bezijden de paal raasde. Er zat
klaarblijkelijk nog „vuur" in de voeten van de gewezen Xerxes-speler.
Het Nederlands elftal drong onop
houdelijk dreigend, maar niet doortas
tend op. Het verloor zich in eindeloze
combinaties als deze: Dillen-Wilkes-
Lenstra-Wilkes-De Harder-Wilkes-
NA 9 MINUTEN WERD DE MUNCK VERRAST...
Nerveuze start van Nederland, dal op
niet geringe kracht der Denen stootte
(Van een A.N.P.-verslaggever).
VIJF EN ZESTIG DUIZEND toeschouwers beëindigden in het Olympisch
Stadion een gespannen wachten met een ovationeel applaus toen de elftal
len uit de catacomben kwamen. Voor een goed deel golden de toejuichingen
„gast-midvoor" Faas Wilkes, die nadat de beide volksliederen waren
gespeeld de eer te beurt viel de bal aan het rollen te brengen. Daardoor
werd 'n eerste Nederlandse aanval opgebouwd, waaraan de Deense links
back Larsen spoedig 'n eind maakte. Er volgden voorzichtige acties van
beide partijen, die eikaars krachten trachtten te schatten. Daarby bleek
spoedig, dat die van de Denen niet gering waren. Van hun kant maakten
de Nederlanders een tamelijk nerveuze start.
Na vijf minuten kón het eerste schot op doel in deze wedstrijd worden
genoteerd: een schot op het Nederlandse doel, afgevuurd door Chrïs-
tensen, maar bekwaam gestopt door Dé Munck. Daarna kwamen er ook
veelbelovende aanvallen van de Oranjemannen. De Harder en Wilkes dron
gen ver in het Deense doelgebied door, maar zij werden afgeremd door de
gerenommeerde stopper Broegger. Toen direct daarna De Harder de bal
nog eens mooi voor „trok", leverde het krachteloze schot van Dillen niet
meer dan een hoekschop op. Oranje hield nog even aan en weer was het De
Harder, die van de hoekvlag af een voorzet in de doelmond liet dalen. Doel
man Henriksen's begerige armen waren evenwel het eerst bij de bal.
In de negende minuut was het zo
maar ineens gebeurd. Christensen en
Birkeland „wandelden" al centerend,
alsof zij aan het trainen waren, ons
doelgebied binnen en de linksbinnen
loste een fel schot, op iets meer dan
een meter hoogte langs de rechter-
binnenkant van ons doelvlak. De
Munck stak er geen hand naar uit.
De Denen hadden de leiding (01)
terwijl de Nederlandse achterhoede
blijkbaar in alle gemoedsrust op een
buitenspel-situatie rekende. De Bel
gische scheidsrechter Van Nuffel
wees terecht naar het midden.
De Denen bleken aangemoedigd
door hun succes. De Munck moest
dan ook zijn kunde tonen op een 30
meterschot van de rapp elinksbuiten
Jens Hansen en hij mocht van geluk
spreken, dat even later Christensen
de bal juist over de de lat lepelde.
Na een kwartier had de Deen
se doelman Henriksen eigenlijk
nog maar één schot op zijn doel
gehad, van Dillen en dat had hem
al erg weinig moeite veroorzaakt.
Na 18 minuten scheen het er dan
toch van te gaan komen in onze
voorhoede. Wilkes liet zien, hoe hij
nog kon dribbelen, de bal ver voor
zich uitdrijvend en deze met een
tussensprintje weer bereikend. Hij
plaatste naar Lenstra, die een ach
teloos schijnend, maar in wezen
„uitgekookt" kopballetje naar Tim
mermans gaf. Die zond de bal verder
naar rechts, naar ons „kanon", Dil
len een schuiver, uitstekend gestopt
door Henriksen.
Samenwerking.
Dat bewees tenminste, dat er sa
menwerking mogelijk was in onze
vuurlinie en het herstelde het ver
trouwen merkbaar in de ploeg.
Schaap en Van Schijndel lanceerden
het aanvalskwintet voor nieuwe po
gingen, die weliswaar een licht veld
overwicht op de Denen ten gevolge
hadden, maar die toch niet net ge
wenste resultaat afwierpen.
Onze sterrenvoorhoede probeerde
het te vaak te mooi te doen en dat
was op dit bijzonder zware veld,
waarop de bal dikwijls werd afge
remd, erg riskant. Het zuiver plaat
sen bleek uiterate moeilijk en als er
dan even iets misliep, was de mooi
opgebouwde aanval al weer onder
broken door de even ijverige als kun
dige Deense verdedigers.
Even leek het er op of een Neder
landse aanval (waarom weer in de
breedte?) tot de gelijkmaker zou
leiden. Maar Wilkes trof een in ver
twijfeling uitgestoken been van
linksachter Larsen en De Harder
knalde vervolgens huizenhoog over.
Ook Abe Lenstra had weinig geluk,
toen hij na een uitnemende pass van
Dillen door de beide Deense backs
werd opgevangen. Het scheelde tel
kens centimeters in onze aanval,
maar die bleken juist te veel.
Pas in de 36ste minuut werd de
Nederlandse veldmeerderheid tast
baar. Eu het moet een voldoening
zijn geweest voor de wel iets te
weinig in het spel betrokken Dillen,
dat hij de fraaie runnpass naar Tim
mermans zond, welke de Deense ver
dedigingslinie open scheurde. Tim
mermans liet met een dieptepass
Abe Lenstra open scheurde. Tim
mermans liet et een diepte pass Abe
Lenstra de aanval afronden, die het
loopduel met Amdisen duidelijk won
en de bal met ijzige beheersing langs
doelman Henriksen plaatste. (11).
Voor het eerst klonk de kreet „Abe"
door het stadion, maar (nog) wei
nig overtuigend.
Kort na elkaar verzuimde het Ne
derlandse elftal hierna twee kansen
Lenstra-Wilkesen weg was de
bal gegraaid door een of andere Deen,
die hem dan maar liefst zo ver mo
gelijk naar de andere helft kogelde.
Soms nog met beangstigende ge
volgen ook. Want in hun drang
naar een doelpunt kwamen Neder
landse verdedigers Van der
Hart en Wiersma herhaaldelijk
naar voren. En dat had uiteraard
wel eens tot gevolg, dat de dek
king van de kwieke buitenspelers,
de naamgenoten Hansen met tij
dig werd overgenomen, of dat de
debuterende centervoor en diens
ervaren clubgenoot Lundberg, zo
vrij als een vogeltje in het veld lie
pen.
Daarentegen vormden de Deense
verdedigers een nauwe trechter,
waarin onze op de breedte ingestelde
agressie steeds vastliep, eindelijk, in
de 20ste minuut, zond Timmermans
weer eens een verfrissende voorzet-
in-de-lengte naar de op volle snelheid
spurtende Dillen. Doch de gretig
schietende Eindhovenaar miste het
doel op een meter.
Nederland was en bleef beslist ster
ker in het veld, maar het wist er niet
anders mee te bereiken dan hoek
schoppen: ook met een nieuw, dende
rend 30-meter-schot, dat Wilkes in
zond.
In de tweede helft van de wedstrijd
NederlandDenemarken wist Wilkes
bijnaeen doelpunt voor onze
ploeg te maken. De bal trof echter de
paal en sprong van deze in de armen
van de Deense doclverdediger Hen
riksen. Alweer géén doelpunt
De foto toont van links naar rechts:
Dillen, met voor hem liggend Brög-
ger. Wilkes, Lundberg. Olesen en
languit in de modder doelman
Henriksen
Het ging niet in de Nederlandse
ploeg. Het frisse, geïmproviseerde, op
het benutten van kansen afgestelde
voetbal, dat in de oefenwedstrijden zo
bekoorde en dat zo doeltreffend bleek,
kwam nu eenvoudig niet aan bod. Het
bleef bij het recept Diien-Lenstra-De
Harder-Wilkes enz. zonder een plot
seling verpletterend schot, dat de han
den weer eens on elkaar kon bren
gen.
Dat laatste gebeurde bijna helemaal
niet deze middag. Het publiek toonde
zich sterk teleurgesteld.
Er ontstond nauwelijks enig ru
moer, toen stoppe- Broegger in het
strafschopgebied een schot van
Wilkes met de arm stopte en de
scheidsrechter daaraan niet de
minste aandacht schonk. Het pu
bliek leek ongeïnteresseerd en
voelde blijkbaar niet eens wat voor
een „goedkoop" doelpunt uit een
eventuele penalty.
Bewondering kon het alleen nog op
brengen voor de formidabel snelle
rushes van de kleine Deense rechts
buiten Joergen Hansen, die daarmee
evenwel ook geen succes had omdat
zijn mede-voorwaat'tsen enkele malen
in de door Van der Hart opgezette
buitenspelval liepen.
Een Nederlands wanhoops-offensief
in de laatste minuten, waaraan zelfs
de achterspelers Wiersma en Kuys
deelnamen, bleef doelloos. Een schot
van Dillen werd in een woud van
Deense benen gesmoord Zelfs kostte
het nog heel wat moeite, een door de
Denen op de valreep afgedwongen
hoekschop op ors doel af te slaan.
Bij het eindsignaal van de onopval
lend en dus goed leidende scheids
rechter Van Nuffel, hadden velen het
gevoel, dat het Nederlands elftal een
nog ongunstiger resultaat had be
haald dan bij een nederlaag, een jaar
geleden
„Ik kan mij voorstellen, dat het pu
bliek teleurgesteld is over mijn spel",
verklaarde Faas Wilkes ons na af
loop van de wedstrijd tegen Denemar
ken. ..Ik vind het ook jammer voor
mijzelf. Het is geen verontschuldi
ging, heus niet en laat men mij goed
begrijpen, maar met een goed bespeel
baar veld had dit Nederlands elftal
niet alleen een overwinning behaald,
maar zelfs een zege met ruime cijfers.
Op dit veld, en dat hebben de De
nen heel goed begrepen, is de verde
diging altyd in het voordeel. Dus heb
ben zij alles geconcentreerd op de de
fensie en van daaruit hebben onze te
genstanders, als zij de kans kregen,
hun aanvallen opgebouwd. Ik heb ge
hoord, dat de keuze-commissie ervan
overtuigd is, dat ik alles gedaan heb
om tezamen met de anderen het elf
tal tot een overwinning te voeren. Ik
moet het hebben van een flitsende be
weging, een plotselinge kans om te
scorer en op een goed hard veld,
waaraan ik nu al jaren gewend ben.
komt mijn spel nu eenmaal beter tot
ontplooiing dan op dit zware trage
terrein. Dacht U soms niet, dat Len
stra en De Harder onder andere om
standigheden tot sterker spel waren
gekomen? Ik hoop nog een volgende
gelegenheid te krijgen om te tonen
wat ik in mijn mars heb, maar dan
om een voorsprong te nemen, welke
de strijd wellicht een geheel ander
karakter zou hebben gegeven. Na
'n Wilkes-Timmermans-Diilen combi
natie caramboleerde de bal via het
lichaam van Henriksen over de zij
lijn. En tijdens een (nieuw) heet ge
vecht voor het Deense doel, keerde
linkachter Larsen op de lijn een
vlammend schot van Dillen. De te
rug gesprongen bal. die Wilkes daar
op tot tweemaal toe retourneerde,
raakte eerst stopper Broegger en
flitste vervolgens naast
Bij de rust (11) kon men
spreken van een diep teleurstel
lend resultaat en van een
prachtige prestatie van de De
nen.
Faas Wilkes
jammer
normale omstandighe-
onder meer
den".
Denk je aan de wedstrijd tegen Bel
gië op 3 April?
„Dat hangt van de keuze-commis
sie af en dat hangt natuurlijk ook af
van Valencir.
Blijf je voorlopig in Spanje?
„Op 10 Apri' loopt mijn contract
af. Als Valencia mij nog een jaar wil
houden, dan accept eei ik dat araag.
En het ziet er wel naar uit, Hat ik
voorlopig nog niet naar Nederland
terugkeer".