Oirschot wordt tweelingendorp
KOORTS OM HET ZWARTE
GOUD VAN WAGGA-WAGGA
DDD
NIEUWS UIT DE KERKEN
ZATERDAG 5 MAART 1956
PRO V IN O IALB ZEEUWSE OOURANT
18
Maar tweelingen beneden 15 jaar
mogen niet meedoen
Wie had er buiten Limburg eigenlyk ooit gehoord van Grevenbicht
voordat een man-met-initiatief een Vrijgezellen-Congres organiseerde,
waarvoor zelfs het buitenland de grootste interesse had
En zou de naam van Oirschot, dat kleine, stille dorpje aan een streepje
kanaal ooit zovele malen de laatste tyd in de krant verschenen z\jn, als
een andere man-met-initiatief niet op het idee van een Europees Twee
lingen-Congres gekomen was?
Johan Louwers, secretaris van de Sportvereniging „Orion", welke
vereniging zyn vijfjarig bestaan gaat vieren, had ook beslist niet gedacht,
dat zyn idee zó zou inslaan. Hy is nu eenmaal een jongeman, die graag
plannen maakt. Niet om daardoor met een cocarde op zijn borst op een
podium te komen, maar alleen om het plannenmaken zélf. Dat wil niet
zeggen, dat hy een man is, die een goed idee op tafel legt en dan zegt:
„Ziezonou jullie
De organisatie van het Tweelin-
fen-Congres zit, dank zij ook hem,
ehoorlijk in elkaar en de beraamde
uitgaven zijn op dit ogenblik hele
maal gedekt. Maar Louwers vindt
nu eenmaal meer genoegen in het
fantaseren rond een plan dan in het
bijwonen van de uitvoering ervan.
Van fotografen en journalisten heeft
hij nu al tabak, maar de brieven uit
alle delen van Europa draagt hij op
zijn hart.
We hebben hem verschillende vra
gen gesteld over het Congres en er
was tot nu toe geen detail te vin
den, dat verwaarloosd was.
Iedere tweeling, die aan het Con
gres wil deelnemen, moet een uit
treksel uit het geboorteregister
meebrengen. Voor het Congres zelf
krijgt ieder een deelnemerskaart,
voorzien van foto. De reiskosten
worden niet vergoed, de verblijfs
kosten van de buitenlanders wel. Op
het ogenblik zijn er al negenhon
derd slaapplaatsen gereserveerd in
Tilburg en Oisterwijk, welke laatste
plaats tussen twee haakjes een
flinke som in de kas van „Orion"
wilde storten als het idee naar het
vennendorp kon verhuizen.
Gelijk gekleed
Alle tweelingen moeten eender
gekleed zijn tijdens het Congres. En
behóórlyk gekleed zijn, want het
wordt niet. zoals sommigen denken
een soort schoonheids-wedstrijd met
„Missen" in Bikini en een jury van
imitatie-Faroeks. Natuurlijk komen
er wedstrijden, zoals de wedstrijd
'wie de aardigste tweeling is en nie
mand moet verwonderd kijken als
die aardigste tweeling de Drees-
leeftijd al gepasseerd is. Er komt
een wedstrijd voor de tweeling, die
het meest en één voor de tweeling,
die het minst op elkaar lijkt. En dan
is er nog de muzikaalste en de
kunstzinnigste tweeling.
„Tweelingen 1955, Oirschot" staat
er kortweg op sommige brieven en
de Oostenrijkers gaan zelfs zo ver
het simpele Brabantse dorp een
„Kurort" te noemen. Ze zullen wel
teleurgesteld zijn als de warme ba
den er blijken te ontbreken, maar de
bossen zijn er in ieder geval mooi
en wie er eenmaal de brem heeft
zien bloeien, vergeet deze nooit.
Als Johan Louwers postzegels
spaarde, had hij al een hele verza
meling gekregen uit Noorwegen,
Engeland, Oostenrijk, Duitsland. Er
komen twee muzikale tweeling
broers uit Oostenrijk, die maar
eventjes samen vier en zestig in
strumenten bespelen. Er komen zes
gezinnen, die ieder drie tweelingen
nebben, er komen fabrieksteams uit
Engeland, ook al van tweelingen.
Er komen jodelende meisjes uit Ti-
rol, zodat het heus niet voorbarig is
geweest alvast een tent met 2000
plaatsen te reserveren.
De uiteindelijke bedoeling niet
nieuw, maar altijd toe te juichen
is mensen vooral de jeugd
van alle landen bij elkaar te bren
gen. Op dit principe, maar dan na
tionaal, steunde ook het eerste
(eerst was er een ander) plan, dat
echter door de omstandigheden in
duigen viel. Johan Louwers is oor
logsvrijwilliger geweest en wilde het
eerste lustrum van „Orion" vieren
•met een bijeenkomst van oud-oor
logsvrijwilligers, maar de herha
lingsoefeningen in het voorjaar sta
ken daar een stokje voor. En, eerlijk
gezegd, het Tweeling-plan, Is min
stens zo goed.
Het voorlopige programma ver
meldt: Zaterdagavond een Brabants
programma, 's Zondagsmiddags na
mis en kerkdienst een Brabantse
koffietafel voor de deelnemers, 's
middags zwaaien de vendelzwaalers
hun kleurige vlaggen en worden er
reidansen gehouden. Om zes uur is
er prijsuitreiking en het slot is een
buitenlands programma, waaraan
de tweelingen, die zelf iets preste
ren, kunnen meedoen. Met de wed
strijden en onderlinge kennismakin
gen mee is het een behoorlijk bezet
programma.
Vijftien jaar.
Op onze vraag, waarom de leef
tijdsgrens op vijftien jaar is gesteld,
glimlacht de heer Louwers: „We
waren bang, dat we anders nog aan
't luiers spoelen moesten".
Door dfe leeftijdsgrens is een
unieke Oirschotse familie bij voor
baat uitgesloten. Ergens aan een
landweggetje, waar je auto tot de
assen wegzakt, woont de familie
Roefs, een jong gezin met twaalf
kinderen, waaronder... vier tweelin-
?en. Het oudste kind is acht jaar en
e oudste tweeling vijf. Maar
jype
zullen nog niets begrijpen van hei
Congres, waar ze overigens een
kans maakten om tot de on
deugendste tweeling te worden uit
geroepen.
Oirschot bezit vele leuke twee
lingen in ale leeftijden. Daar- zijn
zelfs heel oude baasjes bij met een
tweeling-mummelmondje.
Oirschot heeft dus wel het recht
een Tweelingen-Congres te organi
seren, als het maar echt Oirschots
blijft, niet al te luidruchtig en toch
typisch -> Brabants.
In Den Haag heerst
een rupsenplaag
Op verscheidene plaatsen in Den
Haag zijn nesten van de bastaardsa-
tynrupsen gevonden. Deze rupsen
kunnen in het voorjaar niet alleen he
le bomen kaalvreten, maar in de prac-
ttfk is ook gebleken dat het publiek
last van deze rupsen ondervindt
dat men soms door deze rupsen een
hardnekkige uitslag aan gezicht en
handen kan kragen. Wie een zeer ge
voelige huid heeft, kan hier zelfs last
van ondervinden zonder met de rup
sen in aanraking te zjjn geweest.
Eet echtpaar Roep in Oirschot heeft
twaalf hinderen onder wie zich vier
stellen tweelingen bevinden. Ze zijn
nog te jong om deel te nemen aan het
tweelingen-concours In Oirschot!
Bedrijfschap groothandel
in vis ingesteld.
In het staatsblad van 1 Maart is
opgenomen een koninklijk besluit van
31 Januari 1955, waarbij wordt in
gesteld een bedrijfschap voor de
groothandel in vis en aanverwante
bedrijven, dat gevestigd zal zijn te
's Gravenhage.
Voor verschillende aangelegenheden,
vallende onder de bevoegdheid van
het bedrijfschap zijn commissies in
gesteld t.w.: a. een commissie voor de
rokeryen, de drogerijen, de inlegge-
rijen en de bakkerijen van vis; b. een
commissie voor de garnalenhandel, de
garnalenpellerijen en de garnalendro-
geryen; c. een commissie voor de
handel in schaal- en schelpdieren met
uitzondering van garnalen.
HOEST
Een kwart liter hoestsiroop voor
slechts 90 cent.
Dit is 'n recept voor een siroop tegen
hoest, verkoudheid en griep die uit
stekend is en ook zeer geschikt voor
kinderen. Kook *4 liter water, voeg
er 1 eetlepel suiker by en de inhoud
van een 30 grams flesje Vervus (dub
bel geconcentreerd), dat U by elke
apotheker of drogist voor 90 ct. kimt
kopen. Goed roeren en U heeft 'n
uitstekende hoestsiroop. Knip dit re
ceptje uit en maak het vandaag nog
klaar. Het zal U goed voldoen:
GEEN STEENKOOL, MAAR KLAVERZAAD
Zolang „boom" duurt, zijn er arbeiders
die 400 gulden per week halen
(Van onze correspondent in Australië)
In de goede stad Wagga-Wagga met zijn 18.500 Inwoners, ongeveer
halverwege Sydney en Melbourne aan de Murrumbidgee-rivier gelegen,
heerst thans een nieuwe doch hevige goudkoorts.
Alleen gaat het hier niet om het glinsterende goud, dat doorgaans de
goudkoorts opwekt, doch om zwart goud. En dit „zwarte goud", dat mo
menteel geheel Wagga-Wagga in beroering brengt, is geen steenkool
maar, vreemd als het misschien mag klinken, het zwarte zaad van de
simpele klaver.
me klaveroogst te hebben en zo
doende van de „klaver-boom" te
Het ene syndicaat na het andere
wordt hier thans gevormd om het
zwarte goud te ontginnen. Welhaast
iedereen, die men ontmoet, is bezig
een paar duizend pond bij elkaar te
slepen om zwart goud te gaan del
ven. Want hoewel men voor deze
vreemde gouddelverij een groot ka
pitaal nodig heeft, de opbrengst is
dan ook fantastisch te noemen.
In het zo snel groeiende Austra
lië is weideverbetering momenteel
de mode. En bij de verbetering van
millioenen hectaren weidegronden
in dit enorme land speelt de sim
pele klaver een geweldige rol.
Door de recente droogteperioden
in de staten Victoria,, Tasmanië,
Zuid-Australië en West-Australië is
er een geweldig tekort aan klaver
zaad voor deze weideverbetering
ontstaan. En het Wagga-Wagga-
dlstrict in het irrigatiegebied van
de Murrumbidgee verkeert thans in
de zeer gelukkige positie een enor-
kunnen profiteren.
Het klaverzaad, dat Wagga-Wag
ga thans in grote hoéveelheden voor
genoemde staten oopst, is het zwar
te goud dat dagelijks tienduizenden
guldens in de zakken der „zwart-
goud"-syndicaten brengt
Met groot materiaal.
Deze klaverzaad-oogsterij is een
werkelijk fantastisch bedrijf. Men
gaat niet maar zo met een mandje
over de arm zaad plukken, doch
men heeft voor honderdduizenden
guldens aan materiaal nodig.
De grote „zwart goud"-zoekers
maken met hun 200.000 gulden
kostende uitrusting rond Wagga
thans een slordige 30.000 tot
40.000 per dag, dus geen gekke ren
te van je kapitaal.
Dit klaverzaad oogsten op grote
schaal gaat als volgt. De klavervel-
Advertentie)
Verdwaald in de
Noordpool
Te Cape Dorset, een handelsneder
zetting, die 1600 km ten Noorden van
Montreal ligt, zyn Woensdag een
employé van de „Hudsons Bay Com
pany" en zijn eskimogids aangeko
men, die 47 dagen hadden rondge
doold in het barre Noordpoolgebied.
De 22-jarige Donald Baircf en de
eskimo Ootochie waren op 15 Janu
ari uit Cape Dorset vertrokken naar
de luchtbasis te Frobisher Bay in
het Noordpoolgebied, een afstand van
ongeveer 480 km, die met een hon
denslede normaal in tien dagen wordt
afgelegd. Zij raakten echter uit de
koers, wat zij pas bemerkten toen
zy hun eigen spoor kruisten. In de
felle koude met zware sneeuwstor
men en belaagd door wolven moesten
de mannen naar hun uitgangspunt
terugkeren, en om in leven te blyven,
slachtten zij vyf van de elf honden.
Tengevolge van de bergachtigheid
van het gebied waren de mannen
niet ontdekt door vliegtuigen, die
waren opgestegen om hen te zoeken.
(Advertentie)
VLOEISTOF BALSEM
daart, de xfekUkl»-
men -worden gedood
en de huid geneest.
den worden eerst gemaaid, waar by
men de gemaaide zaaddragende kla
ver laat liggen. Vervolgens gaat
men er met een ondiepe ploeg over
heen om de aarde los te maken.
Nu komt het werkelijke oogsten,
hetgeen mét enorme in schapenvach
ten gewikkelde mechanische rollers
gebeurt. Het stekelige zaadbolletje
van de klaver blijft hierbij aan ae
schapenvacht zitten. Speciale ma
chines scheiden daarna de zaadjes
van de zaadbolletjes en het zwarte
goud is gewonnen.
Het is hard en smerig werk, maar
er wordt dan ook aan verdiend! De
goudzoekers met het kapitaal beta
len thans hun werkkrachten een 50
gulden per dag plus eten en onder
dak, terwijl ze bovendien een bonus
voor grote productie uitloven. Dit
betekent, dat de gelukkige losse ar
beiders een 400 gulden per week
maken zolang de „boom" duurt.
Reeds rijn 600 ton van het zwarte
goud uit het Wagga-Wagga-district
naar andere staten verkocht en men
hoopt hieraan nog enige tonnen toe
te voegen voordat het seizoen voor
bij is.
Een fantastisch verhaal? Moge
lijk, maar het is waar. Want ln dit
werelddeel, waar ..alles anders ls",
komen nog veel fantastische din
gen voor.
OOST-EUROPA.
Dezer dagen kwam het uitvoerend comi
té van de Lutherse Wereldbond te Wenen
bijeen. Aan de besprekingen werd deelge
nomen door een tiental hoogleraren en pre
dikanten uit Oost-Duitsland en uit de lan
den van Oost-Europa. Voor de eerste keer
sedert 1945 had men in Wenen weer per-
soonlyk contact met de predikanten uit
Polen, met de Lutherse Kerken in Tsje-
choslowakije en met de bisschop van de
Lutherse Kerk in Roemenië.
Wat Tsjechoslowakye betreft, hierover
deelde bisschop Chabada mede, dat de
Evangelische Kerk 400.000 leden omvat en
dat in tal van gemeenten 100 van de
jeugd deelneemt aan het kerkelijk onder
richt. Een aantal andere predikanten en
bisschoppen uit de communistische landen
noemde hiervoor een cijfer van 8090
Bisschop Müller (SiebenbürgerSachsen)
berichtte, dat zijn kerk in Roemenië te
genwoordig 70.000 Duitsers telt, Er wordt
ook in het Duits gepreekt, terwijl bij de
Duitssprekende afdeling van het in 1949
te Klaüsenberg geopende Theologisch In
stituut zoveel Duitssprekende studenten
studeren, dat men goede hóóp heeft, dat
het predikantentekort over enkele jaren
zal zijn ingehaald. Pastorale arbeid en pre
diking kunnen in Roemenië ongestoord
voortgaan. De predikanten worden, zowel
als de theologische hoogleraren van staats
wege bezoldigd.
Bisschop Kotula uit Warschau noemde de
Lutherse Kerk in Polen misschien wel de
zwaarst door de oorlog getroffene. Voor
de oorlog telde de kerk 600.000 leden waar
van na de oorlog in het eigenlijke Polen
er nog slechts 100.000 over waren, vooral
als gevolg van de verdryving der Duitsers.
Er arbeiden thans weer ruim 100 predi
kanten in het land, waarvan echter 16 zon
der officiële theologische opleiding.
Hongarije telt ongeveer 500.000 Luther-
sen en 500 predikanten, die in Boedapest
worden opgeleid. De beide Hongaarse bis
schop- ri die in Wenen aanwezig waren,
konden reeds aan verschillende oecumeni
sche bijeenkomsten deelnemen. Het con
tact met Hongarije is derhalve reeds eer
der tot stand gekomen. Hetzelfde geldt
voor Joegoslavië, waar 112.000 Luthersen
wonen.
Bisschop Lilje (Hannover) meende, dat
het feit, dat de Evangelische Kerken in
Oost-Europa zich beter kunnen handhaven
dan de R. Katholieke, toegeschreven moet
worden aan de omstandigheid, dat de
Protestanten in deze landen zich streng
houden aan hun godsdienstige plichten en
alleen dan in conflict met de staat komen,
wanneer deze in de onmiddellyke godsdien
stige rechten van de kerk ingrypt. Overi
gens, aldus dr. Lilje, leven de broeders daar
onder het parool: „Wij gaan met de staat
mee tot aan de uiterste grens, omdat wij
weten, dat het volk ons nodig heeft."
„WIJSHEID EN DWAASHEID".
Over „Wijsheid en dwaasheid" schryft
ds. O. Elseman in „Kerk en Wereld":
De lijdenstyd begint enkele dagen eer-
dor dan de vastentijd. Het verschil be
draagt maar een paar dagen, maar wat
voor dagen. Zy, die beneden de Moerdyk
wonen, weten, hoe er in de dagen tussen
de le lijdenszondag en Aswoensdag een
epidemische koorts rondwaart door de ste
den en dorpen. Ieder die in deze dagen
de steden bezoekt, verzucht, dat het een
gekkenhuis is. Het is de Carnaval, die de
samenleving op z'n kop zet, uit z'n voe
gen licht, dwaas, ongegeneerd, grotesk,
walgelyk.
Er zijn protestanten in het Zuiden, die
zich van dit alles niets aantrekken. Zij
hebben daar niets mee te maken. Maar
dat lukt je nooit helemaal. De kinderen
willen graag als alle kinderen verkleed
rondlopen. En bovendien, er zyn veel meer
protestanten die aan dit feest meedoen
dan je denkt. En zeker veel meer, die
graag mee zouden willen doen, als ze het
maar konden en durfden.
In ieder geval is dé carnaval een van
de weinig werkelyke volksfeesten, die Ne
derland nog ryk is. Eeuwen van protes
tants en rooms-katholiek moralisme heb
ben het niet de kop in kunnen drukken.
Het wordt nog net zo uitbundig gevierd
als in de tyd van Pieter Brueghel. En in
deze tijd van hoogconjunctuur beleeft het
zelfs een revival. Of komt dat door de po
pularisering van de psychologie en de
godsdienstgeschiedenis?
Een carnaval vierende stad is een gek
kenhuismaar zy wil dit ook zyn. Wie
als vreemdeling in deze chaos geraakt,
weet er geen weg mee, kan het allemaal
niet bevatten. Maar is die stad zoveel an
ders in deze paar dagen dan de andere
362 van het jaar? Men zegt het is zo
vulgair. Ongetwijfeld is het dat, maar zyn
de mensen dat al die andere dagen van
het jaar niet? Men zegt of fluistert wel
licht het woord zonde. Is die zonde er niet
op ieder moment? Ergens heeft dit carna
val iets van de nar. Hy is de mens, die
meestal tengevolge van zyn lichamelyke
mismaaktheid gedwongen is geworden
door de dingen heen te zien. Wy zyn hier
in goed gezelschap. Werd Socrates niet
„de Atheense nar" genoemd. Door de din
gen heenkyken, de tragische tegenstellin
gen weten te verzoenen in een bevryden-
de lach. De nar, die met de langzamer
hand gekwordende koning Lear (zo by
Shakespeare) in „nacht en stormgebruis"
over de eenzame heide zwerft. Hy is het,
die door de situatie heen ziet en deze
tracht te verzoenen met zyn humor, de
dingen zo tracht te rangschikken, dat ze
hun gevaariyk karakter hebben verloren,
dat een mens kan herademen. En in dit
herademen wordt de lach geboren. Uitbun
dig, vulgair of fijntjes.
Dit narrenkarakter heeft ook de onge
remde eerlijkheid van de echte carnaval,
dat met een Bruegheliaanse ongegeneerd
heid wordt gevierd. Een collectief èn een
individueel protest tegen de werkelykheid,
tegen de „kille maatschappy", een wraak
neming op de omstandigheden, waarin men
leeft, de spelregels, die men heeft te eer
biedigen, de onwaarachtigheid, die ons le
ven en ons samenleven kenmerkt. Men
herkent z'n baas en z'n ondergeschikte, z'n
vriend en z'n vyand als ,,'n zot", een ge
wone mens, die er ook vaak niet tegen op
kan en nu ook maar gewoon bezig is
met voorlopige afrekening met de werke
lijkheid, die hy weg- en uitlacht.
En toch is deze verzoening van de te
genstellingen voorlopig. Er komt een ogen
blik in de „Koning Lear", waarop de nar
het ook niet meer aan kan en van het to
neel verdvvynt. Om een zot, een dwaas te
kunnen zijn, moet men een ernstig, een wys
mens zyn, moet men eigenlyk een erg ge
lovig mens zyn, moet men kunnen en dur
ven leren in het protest tegen de werke
lykheid vanuit „de verborgen wysheid
Gods, die God van eeuwigheid voorbeschikt
heeft tot onze heerlykheid." En hier vinden
de tragische tegenstellingen in het men
senleven en de lach, die dit niet meer aan
kan, hun verzoening het dwaze van God
is wijzer dan de mensen.
KERKERAAD TEGEN
CHR. VROUWENORGANISATIE.
In verband met het feit, dat op het ei
land Rozenburg naast de afdeling van de
Bond van Plattelandsvrouwen een afdeling
van de Bond van Christen Plattelandsvrou
wen is opgericht, heeft de kerkeraad van
de Hervormde gemeente een boodschap aan
de gemeente op Rozenburg doen uitgaan,
waarin hy zegt, verontrust te zijn over het
principiële streven dat daarin openbaar is
geworden. De kerkeraad spreekt met na
druk als zyn overtuiging uit, dat Jezus
Christus Heer is over het gehele leven in
al zyn geledingen en dat er dus vanuit het
christelijk geloof nergens plaats is voor
principiële „neutraliteit" op enig levenster
rein. De kerkeraad is eveneens overtuigd
dat het voor de gemeenteleden nodig is,
in bepaalde verbanden by elkaar te komen
om zich vanuit het Evangelie te bezinnen
op allerlei vragen, die uit het persoonlyke
een gemeenschapsleven op de mens afko
men. Op dat terrein biedt de eigen gemeen
te reeds allerlei mogelykheden, waarvan
helaas nog te weinig gebruik gemaakt
wordt als: de samenkomsten der gemeen
te, chr. verenigingen, vormingskring, ge
meente-avonden, de Jonge Kerk enz. Maar
de kerkeraad zegt „neen" tegen het stre
ven dat christenen op alle terrein van het
leven in alle omstandigheden alleen maar
onder elkaar zich zouden moeten organi
seren en daarmee „de anderen" loslaten.
Naar zyn mening moet er ook eens ergens
plaats zyn waar men als christenen met de
ander samenkomt. De kerk is niet maar
alleen voor zichzelf in de wereld gesteld,
om binnen eigen kring besloten te blyven,
maar zy is in de wereld gesteld terwille
van het contact met haar. Vanuit deze
wil tot gemeenschap juicht de kerkeraad
alle streven toe dat de laatste tyden op
Rozenburg openbaar is geworden om als
Hervormde gemeente tot meer kerkelyk
contact met andere plaatselyke kerken te
komen.
„A.C.S.I.S." START.
A.C.SJ.S. wil zeggen: Actie voor Chris-
telyke Scholen in Indonesië en Suriname,
welke actie binnenkort zal aanvangen.
De Zendingsinstanties van verschillende
Protestantse kerken in Nederland zyn on
der de indruk gekomen van de gebrekkige
outillage, waarmee het christeiyk onder
wijs in Indonesië en Suriname moet wer
ken. Veel scholen zyn ondergebracht in
gebouwtjes, die elders reeds lang zouden
zyn afgekeurd. Leermiddelen ontbreken
voor het grootste gedeelte. Het aantal chris-
teiyke onderwyzers is te klein, en men zou
graag studiebeurzen willen uitreiken aan
jongelui, die voor rekening van de school
vereniging of de Zending zich willen be
kwamen voor het onderwyzersdlploma.
Het is verheugend, dat een stuk inter-
kerkelyke samenwerking aan het groeien
is om hier te helpen. De Zending van de
N. H. Kerk, van de Gereformeerde Kerken
in Nederland, van de Chr. Gereformeerde
Kerk, van de Doopsgezinde Broederschap,
van de Evang. Lutherse Kerk, de Gere
formeerde Zendingsbond in de N. H. Kerk
en de Broedergemeente te Zeist, hebben de
handen Ineengeslagen om door een geza-
menlyke krachtsinspanning te trachten ln
1 jaar tyd voor alle zendingsterreinen in
Indonesië en Suriname, waar hulp nodig
is, minstens 1 millioen gulden by elkaar te
brengen.
Op 3 Juli a.s. zal daarom in alle kerken
in Nederland een grote collecte worden ge
houden voorbereid door een uitgebreide
prupaganda-actiê ln alle kerken en kringen.
