Nog tweeduizend blinden
wachten op een geleidehond
ZWITSAL
Maar Monsieur Dupont kan nog
lachen om allerlei voorvallen
C
3
Gezonde Bob fes
WiHe landen
Frisse
ZESHONDERD JAAR GELEDEN:
ENKHUIZEN, EEN STAD
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 24 FEBRUARI 1955
GEEN SUBSIDIES VAN DE OVERHEID
Waarom concurrentie tussen
bonafide instellingen
(Van onze speciale verslaggever)
Er zyn in ons land ongeveer vijfduizend blinden. Volgens een ruwe
schatting komt hiervan ongeveer de helft in aanmerking voor een gelelde-
hond. Gerekend wordt namelijk, dat in de eerste plaats blinden tussen 18
en 60 jaar met een hond geholpen zullen moeten worden. Wat een luttel
getal eigenlijk: vljf-on-twintig honderd. Maar daarom zyn we dan ook ge
schrokken van de mededeling van Ir. J. van der Kreek uit Zwyndreeht,
secretaris-penningmeester van de „Stichting voor Blindengeleidehonden",
dat er in ons land nog maar ongeveer vijfhonderd blinden voorzien konden
worden van zo'n viervoeter, die hun grotere bewegingsvrijheid mogelijk
maakt. Ruim tweeduizend blinden wachten dus nog op verwezenlijking
van dit ideaal.
Naast enkele particulieren zijn er
twee instellingen, die zich met de
opleiding van blindengeleidehonden
bezig houden.
Veruit, de belangrijkste van die
twee is het Koninklijk Nederlands
Geleidehondenfonds, dat de bescher
ming geniet van de drie landelijke
Blindenbonden en hun overkoepelen
de organisatie, de Nederlandse Blin-
denraad. Deze stichting, die ook de
oudste papieren op dit terrein heeft,
bezit een trainingsinstituut voor de
honden aan de Middenweg te Am
sterdam. Er zjjn zes instructeurs
aan verbonden. Er worden jaarlijks
ongeveer negentig honden opgeleid.
Zwijndrechtse stichting
De tweede instelling, die zich met
de training van geleidehonden voor
Nerveuze
hartkloppingen
U bent natuurlijk al gerust
gesteld. Uw hart mankeert
niets.Zulke verschijnselen zijn
het gevolg van inspanning
en opwinding. Uw zenuwen
zijn vermoeid en overspan
nen, hunkeren naar herstel
en versterking naar Sana-
togenl Dit uiterst licht ver
teerbare proteïne-preparaat
geeft Uw uitgeputte zenuwge
stel nieuwe kracht. Bevrijdt U
van nerveuze klachten -.neem
jjANATOGEÜ
het zenuwsterkend tonicum
Stoppen van auto op bevel
van politie
De advocaat-generaal bij de Hoge
Raad, mr 's Jacob, nam Dinsdag con
clusie in de kwestie, door de A.N.W.B.
opgeworpen, of men verplicht is aan
een bevel tot stoppen van de politie
gevolg te geven zodanig, dat men zijn
auto voor de politieman tot stilstand
brengt, ook wanneer men reden heeft
aan te nemen, dat daardoor de ver
keersveiligheid in gevaar wordt ge
bracht.
Het betrof hier de zaak tegen J. H.
M. P. te Voorburg. Deze had op bevel
wel gestopt, maar op een andere
plaats dan werd aangegeven omdat hij
meende het verkeer anders in ge
vaar te brengen. P. werd veroordeeld
tot 10 gulden boete.
Mr 's Jacob concludeerde tot ver
werping van het beroep. Wanneer een
daartoe bevoegd politie-ambtenaar in
het belang van de vrijheid van het
verkeer of de veiligheid op de weg
aan een bestuurder beveelt te stoppen
kan dit niet anders betekenen al
dus mr 's Jacob, dan dat die ambte
naar verder rijden dan de plaats, wel
ke hij aangeeft, niet toelaatbaar acht.
Onder die omstandigheden aan de be
trokken bestuurder de vrijheid te la
ten zijnerzijds zelfstandig te beoorde
len waar hij meent het beste te kun
nen stoppen zou betekenen, dat aan
het voorschrift van artikel 29 der we
genverkeerswet elke betekenis zou
worden ontnomen.
De Hoge Raad zal op 22 Maart- ar
rest wijzen.
blinden bezig houdt, is de meerge
noemde Stichting, waarvan ir. J.
van der Kreek secretaris-penning
meester Is. Deze instelling is voort
gekomen uit de Ned. Vereniging van
Wolfhondenbezitters, waarvan de
heer Saarloos uit Dordrecht een
omstreden figuur de initiatiefne
mer is geweest. Deze „Zwyndrechtse
school bestaat thans een jaar of drie,
heeft zijn trainingscentrum aan de
Osdorperweg in Amsterdam, waar
gewerkt wordt met één instructeur.
Sinds de oprichting, zo deelde ons
de administrateur, de heer J. H. Vel-
lenga mede, heeft men een 25-tal
geleidehonden beschikbaar kunnen
stellen. Dat is dus gemiddeld acht
honden per jaar.
Veronderstellen we nu, dat de be
staande „eenmansscholen" in ons
land ook nog eens tien honden per
jaar kunnen afleveren, dan kunnen
we concluderen, dat er dus jaarlyks
zo'n honderd-en-tien honden aan
blinden kunnen worden toevertrouwd.
Dat is een schrijnend laag getal te
genover de tweeduizend blinden, die
zich het bezit van zo'n viervoeter
als ideaal hebben gesteld.
De gemiddelde bruikbaarheid van
een geleidehond is maar zeven jaar.
Dat betekent dus. dat gerekend
moet worden met een jaarlijkse be
hoefte van ongeveer vierhonderd
honden om alle in aanmerking ko
mende blinden te kunnen helpen.
Bijkans het viervoudige dus van de
huidige productie.
Tegen deze achtergrond willen we
thans het feit bekijken van de con
currentiestrijd. dié het Koninklijk
Nederlands Geleidehondenfonds en
de Zwijndrechtse Stichting met el
kaar vow«" Een onverkwikkelijke
strijd, waa^rj de een het laakbare
midd«l va" verdachtmaking voor-
zichtirr hanteert en de ander propa
gandamiddelen te baat genomen
heeft, die misleidend waren.
De opleiding van blindengeleide-
honden waarbij tijd en geduld ge
vraagd worden, is een kostbare ge
schiedenis. De organisaties, die zich
hiermee bezig houden, ontvangen
geen subsidies uit de overheidskas.
Dat is (gelukkig ook niet nodig.
Men kan zich bedruipen uit parti
culiere bijdragen
Het Koninklijk Geleidehonden
fonds vraagt daarenboven voor elke
hond, die afgeleverd wordt, een be
drag van 350.Dat is een fractie
van de kostprijs. Veelal wordt van
gemeentewege of kerkelijke zijde, en
wanneer het gewezen militairen be
treft, van rijkswege een aanzienlijke
tegemoetkoming gegeven aan de
blinden, die dit bedrag ter tafel moe
ten brengen. In de gevallen waar dit
niet gebeurt, doet de organisatie het
zelf uit een bestaand suppletiefonds.
Betaling wil men echter handhaven
om zuiver psychologische redenen.
Men is van mening, dat iets wat
men betaald heeft van groter waarde
voor de betrokkene is, dan iets wat
men cadeau kreeg.
De Zwijndrechtse Stichting hul
digt een andere mening. Die brengt
de in aanmerking komende blinden
geen kosten in rekening. Uit de in
zamelingsacties worden alle kosten
bestreden. Voor beide standpunten
is uiteraard een „vóór" en „tegen"
op te brengen.
Bonafide instellingen
Veel belangrijker dan hierover te
strijden, is de vraag of men te ma
ken heeft met bonafide instellingen.
(Advertentie)
Uitsluitend bij Apothekers en Drogisten
Wandelsportkalender
De afdeling Noord-BrabantZee
land van de Nederlandse Wandel
sportbond heeft de wandelkalender
voor Zeeland als volgt vastgesteld:
11 April: Op Stap, Sehcrpenisse; 14
Mei: Medioburgum, Middelburg; 19
Mei: KWV, Kruiningen; 10 Septem
ber: Hansweert. De avondvierdaagse
wordt gehouden van 1418 Juni.
Het schynt, dat hier van regerings
zijde een antwoord op gegeven is. Op
verzoek van de Minister van Sociale
Zaken heeft een commissie onder
voorzitterschap van de heer W. C. A.
Riem Vis, voorzitter van de Stich
ting „Het Nederlandse Blindenwe
zen", een onderzoek ingesteld. Aan
de hond van de bevindingen zullen
thans door de commissie gewaar
merkte legitimatiebewijzen worden
uitgereikt. Deze legitimatiebewyzen
garanderen de betrouwbaarheid van
degenen, die gelden inzamelen voor
particuliere scholen voor het opleiden
van blindengeleidehonden.
Zeker is reeds, dat de medewerkers
van het Koninklijk Nederlands Ge
leidehondenfonds voor deze be
trouwbaarheidsverklaringen in aan
merking komen. Naar wij vernamen
zal dat ook het geval zijn met de
medewerkers van de Zwijndrechtse
stichting, wanneer haar bestuur aan
één voorwaarde wil volden: zich ont
houden van misleidende propaganda.
Belangrijke stappen
In een uitvoerig gesprek is ons
gebleken, dat reeds belangrijke stap
pen gedaan werden om aan deze
voorwaarde te voldoen. Er zijn maat
regelen genomen om naamsverwar
ring van de Stichting met het Ko
ninklijk fonds tegen te gaan. Maar
bovendien wordt getracht, overeen
komstig de suggestie van de Staats
secretaris van Sociale Zaken, tot een
bestuursuitbreiding te komen, waar
bij men met name de heer Riem Vis
gevraagd heeft toe te willen treden.
Uit het feit, dat ook grotere aan
dacht besteed zal worden aan de
nazorg en dat thans plannen klaar
liggen voor de bouw van een nieuwe
school, waar jaarlijks vijftig honden
zullen kunnen worden afgeleverd,
mag tenslotte eveneens worden afge
leid, dat er hier in deze jonge Zwijn
drechtse Stichting toch een gezonde
activiteit ontplooid wordt, die waard
is volledig erkend te worden.
DE GELEIDEHOND.
..herwonnen vrijheid voor de blinde...
(Advertentie)
Merkt U, dat U HAAR verliest?
Roos is de eerste waarschuwing by
haaruitval. Misschien* hebt U dia
eerste waarschuwing niet direct be-
grepen Let dan nu goed op het vol
gende: als U thans haar in de kam
vindt, moet U daar terstond iets te
gen doen. Het is een vergissing, te
denken, dat dit verschijnsel vanzelf
wel zal ophouden. Haaruitval dient
onmiddellijk te worden bestreden.
Hoe? Wel, zoals talloze mensen het
hebben gedaan sedert Silvilcrin, de
biologische haarvoeding, werd uitge
vonden. Ga vandaag nog Silvikrin
gebruiken, het vanouds bekende
haargroei-preparaat, dat over de ge
hele wereld honderdduizenden dank
bare verbruikers telt. Silvilcrin kon
hun weer nieuw haar geven, omdat
alléén Silvikrin de 14 natuurlijke op
bouwstoffen voor de haargroei in de
juiste verhouding bevat; precies de
juiste dosis Tryptofaan, Tyrosine,
Cystine en nog 11 andere uit de ami-
no-groep, welker namen U minder
zullen zeggen doch die voor her
nieuwde haargroei onontbeerlijk zijn!
Herstel Uw haar met Silvikrin
begin nog heden!
„Afka"-expeditie keert terug
Plaats voor basis gevonden
Volgens de „New York Times" heeft
de expeditie van de Amerikaanse ma
rine aan boord van de ijsbreker „At-
ka" in de Zuidpool een geschikte
plaats ontdekt voor het vestigen van
een basis voor het voortzetten van
wetenschappelijke onderzoekingen en
exploratie-werkzaamheden in dit ge
bied.
De expeditie aan boord van de „At-
i" heeft haar werkzaamheden aan
de Zuidpool beëindigd en bevindt zich
thans op de terugweg naar Boston,
via Buenos Aires en Rio de Janeiro.
De plaats, die geschikt is voor het
vestigen van een nieuwe basis, is ge
legen aan een baai in het ijs ongeveer
40 myl buiten de kust van Queen
Maud land, aan de Atlantische zijde
van „Antarctice". De nieuwe baai is
de „Admiraal Byrd" baai genoemd.
Verrukkelijke pepermuntsmaak
COLGATE - DE MEEST VERKOCHTE TANDPASTA TER WERELD
RIJK VERLEDEN
Nog altijd plaats met zekere allure
(Van onze speciale verslaggever)
Juist dezer dagen was het zes eeuwen geleden, dat de 22-jarige Graaf
Willem V van Holland, Zeeland en Henegouwen, alsmede Heer van Fries
land het Westfriese vissersdorpje, Enchuysen, Enckhusa, Enkelhusen, ofte
Eenichusen stadrecht verleende en verenigde met het naburige dorp van
boeren en tuinders Gommerskerspel. Zo ergens, dan is dit middeleeuwse
privilege voor Enkhuizon het begin geweest van een grote welvaart en
rijke ontplooiing. In de gouden eeuw heette dit eenvoudige West-Friese
stadje een ogenblik machtiger dan Amsterdam. In 1572 ontnam de Prins
van Oranje Amsterdam het lucratieve Paalkistrecht het recht van be
tonning van de Zuiderzee om het aan Enlchuizen toe te kennen.
Ten tijde van Frederik Hendrik
zou de stad 30.000 inwoners geteld
hebben. Oost- en West-Indische Com
pagnie hadden er hun comptoiren en
pakhuizen, en de Enlchuizer vissers
vloot van die dagen telde niet min
der dan 300 400 haringbuizen. Het
eenvoudig, maar uniek gelegen dorp
je aan de zee had de kans om zich te
ontplooien wel ten nutte weten te
maken. Nauwelijks zeven jaar na het
verworven stadrecht had het zich
binnen de dijk reeds een haven ge
graven, die Enkhuizen een plaats
gaf onder de handelssteden, en wel
dra zwierven zijn ondernemende bur
gers reeds uit naar alle toentertijd
bekende centra.
Tot 1650 ongeveer heeft de wel
vaart kunnen duren. Daarna is het
bergafwaarts gegaan, tengevolge van
de vele oorlogen, waarin de Repu
bliek verwikkeld raakte. Omtrent
het midden van de vorige eeuw telde
Enkhuizen nog slechts 5000 inwo
ners. Pas de 2e helft van de 19e eeuw
gaf enig herstel te zien.
CRISIS IN FRANKRIJK.
Merkwaardige toestanden in
Normandische gevangenis
(Van onze Paryse correspondent)
Monsieur Dupont heeft zich natuurlijk wel zorgen gemaakt over de poli
tieke ontwikkeling in zjjn land. Maar hij heeft er heus geen grijze haren
van gekregen en zijn goede eetlust werd er niet door bedorvën. Hij heeft
zelfs verbaasd, maar harteljjk kunnen lachen om een aantal wonderljjke
ware geschiedenissen, die hij in zijn avondblad las. Laten ook wij de politiek
even vergeten om na te gaan waarmede vriend Dupont, de gemiddelde
Fransman, zich heeft geamuseerd.
In het hartje van Normandië ligt een kleine, vriendelijke stad, Pont
l'Evèque, vooral bekend om de heerlijke, zij het slecht riekende kaas, die
men er al eeuwen maakt. In dit vredige stadje bevond zich ook een gevan
genis, gevuld met een aantal min of meer gevaarlijke boeven. Deze week
is gebleken dat het in de gevangenis van Pont l'Evèque jaren lang heel
plezierig is toegegaan.
De gevangenen hadden alles wat
hun hartje maar kon begeren. Zij
mochten hun vrouw (en zelfs hun
vriendin) in hun cel ontvangen en
niemand zei er wat van, wanneer zij
enkele dagen en nachten bleven.
Wanneer de boeven lust hadden eens
een eindje in de stad te gaan wande
len dan behoefden zij daar niet eens
toestemming voor te vragen. Wilden
door JAN BRÜSSE
zjj wat langer wegblijven dan be
stond ook daar geen bezwaar tegen.
Uitstapjes naar Parjjs behoorden tot
de prettige afleidingen. Voorts gingen
de gevangenen des Zondags naar de
mondaine badplaats Deauville, waar
zij op de paardenrennen konden gok
ken. Ook in de lange winteravonden
verveelde men zich niet; men organi
seerde danspartijen, waarvoor de
jonge dames uit Pont l'Eveque wer
den uitgenodigd.
(Advertentie)
ibleeki
ik
Gratis leuk plastic speelpopje In elke ties I
volkomen velllo on
lasl kol woolool
Olol aan
Nu zou dit allemaal nog jaren heb
ben kunnen voortduren, wanneer de
hoofd bewaker niet zo'n goed hart
had gehad. Hy vond het beslist zielig
dat zjjn „pensiongasten" soms zo lang
moesten blijven. Daarom stelde h(j
hen voor om maar een paar jaar eer
der naar huis te gaan. Natuurlijk dat
kon niet voor niets gebeuren. Maar
wanneer de familie van de boef wel
zo goed was de hoofdbewaker drie
honderd guldens te sturen dan wilde
de gevangenisdirectie wel vergeten
dat dc man eigenlijk nog drie jaar
moest brommen. Voor die dertigdui
zend francs fabriceerde men een vals
vrylatingsbiljet. Officieel bleef hij
nog in de gevangenis: dit had het
voordeel dat men zijn rantsoenen
onder de anderen kon verdelen.
Om de zaak niet al te zeer in de
gaten te laten lopen organiseerde
men nog een geslaagde klucht. Op
een goede dag las men namelyk in de
bladen dat de gevaarlyke inbreker
Girier op sensationele manier uit de
gevangenis van Pont l'Evèque was
ontsnapt. Hy had een paar bewakers
neergeslagen, deuren geforceerd, bur
gerkleding gestolen enz.
In werkelijkheid was hy, zoals men
dat daar gewend was, heel op zyn
gemak de voordeur uitgestapt en de
rest was maar mise en scène.
De zaak Is nu uitgekomen omdat
een van de gevangenen, een zekere
Maurice Teumer zyn vrijheid voor
twee honderd en vyftig guldens had
gekocht. Eenmaal weer in Parijs kon
hy er niet aan wennen zijn geld op
normale wyze te verdienen. Hij had
wel werk gevonden als klerk by een
notaris, maar zyn verdiensten vond
hy veel te laag. Daarom besloot hy
de notaris te vervangen. Wanneer er
mensen kwamen met erfenismoeilyk-
heden bood hy aan dat varkentje wel
eventjes voor hen te wassen. Die er
fenis verdween dan grotendeels in
zijn eigen zak.
Hy bedroog zyn klanten echter tè
grof en vloog tegen de lamp, werd
gearresteerd en vertelde heel rustig
aan de politie hoe het in Pont l'Evè
que toeging. De hoofdbewaker en
zijn medeplichtigen zijn nu ontsla
gen en de plezierige gevangenis is
gesloten.
Punctuele belastingbetaler
De directeur van een steenfabriek
in Midden-Frankrijk ontving van de
inspecteur der belastingen zy'ner stad
een uitvoerige brief, waarin werd
aangetoond dat de directeur de staat
nog elf cent belasting schuldig was.
De directeur heeft hierop de inspec
teur een lange brief teruggeschreven,
die in alle kranten is afgedrukt. De
belastingbetaler feliciteert de fiscus
met zyn nauwkeurigheid.
„Hoe moet ik U die elf cent ech
ter sturen? Per postwissel of per
cheque. Dat zou veel te omslachtig
zijn. Het beste ïykt me, U het bedrag
in postzegels te zenden. Nu blykt my
echter dat de Franse Republiek geen
postzegels van elf cent uitgeeft. Dus
heb ik er een gekocht van twaalf. Of
ficieel bent U me nu één cent schul
dig. Het is echter een plezier voor
my' de staat deze cent te mogen
schenken. Als tegenprestatie ver
wacht ik echter een bevestiging van
my'n gift".
De inspecteur heeft de ontvangst
van die ene cent bevestigd in een
brief, waarop hy een postzegel van 15
cent heeft moeten plakken.
Hoofdinspecteur in de val
De „Brigade" Mondaine" is een be
roemde afdeling van de Franse poli
tie, die zich bezighoudt met de strijd
tegen de handel in en het gebruik
van verdovende middelen en tegen
de zedenmisdrijven. Hoofdinspecteur
Louis Metra was tot voor een paar
jaar de grote man van deze brigade.
Vijfentwintig jaar lang had hij de
handelaars in cocaïne bestreden. Hy
was het, die in 1938 ontdekte dat de
opium by kilo's tegelyk met de
Oriënt-express Frankrijk binnen
kwam. Hy arresteerde twee jaar ge
leden de contróleur van de Wagons
Niet de visserij en scheepvaart
hebben dat herstel betekenis gege
ven, maar de zaadteelt en de lande-
lyke contreien van deze West-Friese
stad. Bijna de helft van onze natio
nale export aan tuinbouw- en bloem
zaden komt de laatste jaren uit Enk
huizen. Sinds het midden van de vo
rige eeuw kon het inwonertal zich
weer ruim verdubbelen.
Nog altyd hèet het dat Enkhuizen
een van de dode stadjes is rond de
Zuiderzee. Zo goed als het voor een
mens moeilijk is een slechte reputa
tie kwyt te raken, is het dat voor een
stad. De bezoeker kan slechts op
merken, dat dit Enkhuizen nog al
tijd een plaats is met zekere allure.
Hij ziet het aan de ryk versierde ge
vels en prachtige gebouwen, die in
ongekend aantal herinneren aan de
17e eeuwse bloeitijd, hij ziet het ook
aan het schilderachtige sluizencom-
plex en het pittoreske binnenhaven-
tje, waaruit in deze dagen het ys nog
altyd niet verdreven is. En dan is er
de boot. De fraai-gelynde schepen
van de dienst op Stavoren.
Deze zomer, wanneer het 600-jarig
bestaan van de stad o.a. met een reü
nie van alle oud-Enkhuizers gevierd
zal worden, voor wie de wereld meer
mogelijkheden geboden heeft, dan er
binnen de oude vestingwallen van de
eigen geboortestad lagen opgetast,
zal het overigens nog wel op andere
manier blijken, dat het daar in dat
oude West-Friese land allesbehalve
een dood bedoeninkje is.
Het was de Enkhuizer bevolking een
doorn in het oog, in het begin van de
zestiende eeuw geregeerd te worden
door twintig van de rijkste burgers,
zonder dat daarbij gelet werd op hun
bekwaamheid. Men klaagde zyn nood
bij Keizer Karei V, die op 20 Maart
152S aan de verlangens der Enkhui-
zers tegemoet kwam en bij handvest
decreteerde dat tot de vroedschap
moesten worden aangezocht „twintig
mannen van de wijste, bequam,ste,
verstandigste', treffelijlcste en nutste,
sonder aanschou te nemen op hunnen
rijkdom." Dat handvest werd be
krachtigd met het fraaie zegel van
Keizer Karei V.
de middelen van Marseille naar Pa
rijs bracht. Hij was het die, vlak by
het paleis van de Franse president
een laboratorium vond waar de mor
fine tot heroïne werd verwerkt.
Enige tyd geleden vroeg hoofdin
specteur Metra om pensioen. Deze
week werd hij gearresteerd. Maan
dagavond kwamen zijn vroegere col
lega's by hem thuis en vonden daar
een kilo opium (dertienhonderd gul
den per kilo). Men neemt aan dat de
inspecteur na zijn gevraagde ontslag
het centrum is geworden van de opi-
umhandel in Parijs. By hem heeft
men de namen gevonden van dozij
nen personen uit de beste Parijse
milieux, die aan de verdovende mid
delen verslaafd zijn en die zich dit
gevaarlyke goedje ten koste van al
les willen blyven toedienen. De hoofd
inspecteur ontkent. Hy zegt dat hy
medelyden gekregen heeft met een
aantal menst die zover verslaafd
waren dat zy zonder opium ten dode
zijn opgeschreven. Maar men gelooft
de ex-hoofdinspecteur van de fameu-
Lits Jean Costeval, die de verdoven- ze Brigade Mondaine niet.
