O
Noors modelhuis in Nieuwerkerk
is een bezoek waard
VROUW TOT VROUW
-
BINNENHUIS-ARCHITECTE VOOR
PLATTELANDS VROUWENBOND
Één alleen is
maar verdrietig
b
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 19 FEBRUARI 1955
s9P*r
AAN ONZE TIJD AANGEPAST
boomgaard, die er zo goed bij
stond.
Gelukkig is ook bij zijn nieuwe wo
ning een lapje grond, en het schuur
tje biedt gelegenheid tot wat handen
arbeid. Mevrouw Padmos zal vermoe
delijk veel plezier beleven van haar
ruime, van een stookgelegenheid voor
ziene woonkeuken met de practische
eethoek. De stoelen van deze eethoek
zijn afwasbaar, want ze zijn met plas
tic bekleed, en het kleine vloerkleed
dat er onder ligt, kan aan beide zijden
gebruikt worden. „Op de even dagen
leggen we de lichte kant boven, en op
de oneven dagen de donkere kant",
zegt de heer des huizes, die van een
grapje houdt..
Modern en stijlvol meubilair
in een gerieflijke woning
(Van onze redactrice)
De heer en mevrouw P. J. Padmos te Nieuwerkerk zullen vermoedelijk in
de komende zes weken meer bezoek ontvangen, dan anders in een heel jaarl
Hun nieuwe huis een Noorse geschenkwoning welke zij in Februari j.l.
hebben betrokken is ingericht als „modelwoning" en zal tot 1 April voor
het publiek te bezichtigen zijn. Dit wil uiteraard niet zeggen, dat de huis
deur van 's ochtends vroeg tot 's avon ds laat voor de belangstellenden open
staat! In dat geval zou de familie Padmos zelf in deze eerste weken weinig
plezier van het nieuwe woninkje hebben
Diegenen echter, die met woninginrichtingsmoeiHjkheden te kampen heb
ben en, alvorens tot kopen te besluiten, eens graag een goed voorbeeld op dit
gebied zouden willen zien, kunnen hiertoe overleg plegen met mevrouw A.
A. van Eeten (telefonisch te bereiken: Nieuwerkerk 302), die dan een tijd
stip voor de bezichtiging zal vaststellen. Op deze manier is een goede rege
ling van de bezoeken mogelijk, en ondervindt het huishouden van de nieuwe
bewoners geen onnodige stagnatie.
Mevrouw Padmos zal haar bezoekers ongetwijfeld hartelijk en met gepaste
trots ontvangen, want zij en haar man zijn bijzonder in hun schik met wo
ning en interieur!
En dat is heel begrijpelijk. Welke
vrouw zou niet met plezier ronddwa
len in deze luchtige, lichte woning met
het geriefelijke moderne meubilair?
Vooral wanneer .zij geruime tijd de
rust en vreugde van het eigen „home"
heeft moeten ontberen...
Niet alleen licht en luchtig, maar ook
comfortabel zijn deze Noorse wonin
gen. Daar zijn allereerst de dubbele
ramen, die op onze winderige Zeeuwse
eilanden eigenlijk in ieder huis aan
wezig zouden moeten zijn, maar die
voor de meeste huisvrouwen een zo
genaamde „vrome wens" blijven. Er
is ruimschoots bergruimte, in de vorm
van kasten en een kleine bergzolder,
waar koffers, kisten en eventueel over
tollig meubilair een plaatsje kunnen
vinden, en er is een diepe kelderkast,
welke de huisvrouw een overvloed
van ruimte biedt voor het bewaren
van voedingsmiddelen.
„Die kelderkast alleen ls me al
duizend gulden waard!" zegt de
vrouw des huizes spontaan, en ve
le huisvrouwen di, het in haar he
dendaagse moderne flatwoning
moeten doen zonder een behoor
lijke koele provisie-ruimte, zouden
het haar ongetwijfeld van harte na
zeggen, wanneer ze over een der
gelijke „koelcel" konden beschik
ken!
Een keuken-gysertje en een dou
che-cel in de benedenverdieping, als
mede een vaste wastafel in één der
drie slaapkamers op de bovenverdie
ping dragen het nodige bij tot het
comfort in de huize Padmos. Voeg
daarbij nog het moderne meubilair dat
.gemakkelijk is te verplaatsen en
schoon te houden Het is werkelijk
een dorado voor huisvrouwen!
Moderne materialen
Drie Nieuwerkerkse middenstanders
hebben de inrichting van deze model
woning verzorgd, in samenwerking
met het gemeentebestuur en op advies
van mejuffrouw J. A. Bosman, die als
binnenhuis-architecte in dienst is bij
de Nederlandse Bond van Plattelands
vrouwen. De meubilering en stoffe
ring geschiedde geheel met moderne
materialen, die het verrassend goed
„doen" in deze licht-geschilderde wo
ningen. Voeg daarbij twee andere be
langrijke factoren: het gemakkelijke
onderhoud en de ruimtebesparing, dan
is het pleidooi voor het moderne meu
bel in dit geval al gewonnen.
Het feit, dat de heer en mevrouw
Padmos die toch niet zo jong
meer zijn en nooit eerder tussen
modern meubilair geleefd hebben
zich in het nieuwe interieur best
op hun gemak voelen, is trouwens
veelzeggend genoeg! Wel denkt de
heer des huizes met weemoed terug
aan zijn vroegere tuin, met de
Mevrouto J. PadmosLievense in de
praetisch imgerlchte keuken van haar
gloednieuwe Noorse woning, met een
modél-interieur!
(Foto: PJZ.C.)
Lectuur voor de jeugd
Een bekende Amerikaanse televisie
ster nam enige tijd geleden het loffe
lijk initiatief tot een "strijd tegen min
derwaardige lectuur. Zij wekte alle
Amerikaanse kinderen op, om min
derwaardige en „drie-stuivers-lec-
tuur" bij haar in te leveren en ontving
als antwoord op deze oproep een ver
bazingwekkende hoeveelheid (honder
den kilo's) van dit soort boeken. Ook
kreeg ze een brief van een jongetje,
dat schreef: „U zult wel veel boeken
ontvangen op uw oproep. Als u er
soms geen weg mee weet, wil ik er
wel wat van overnemen!"
Hollandse hoedjes voor
de komende lente
De Nederlandse hoedenconfectie
heeft te Amsterdam een voorjaars
show gehouden, welke zich terecht in
veel belangstelling mocht verheugen.
Niet alleen in eigen land, ook in het
buitenland bestaat interesse voor deze
Nederlandse industrie, en dat is geen
wonder. Men weet hoedjes te brengen
die redelijk in prijs en toch elegant en
modern zijn.
Komend voorjaar zal de vrouw de
volgende hoofddeksels dragen: nauw
sluitende a-symmetrische kapjes, „eier-
schaaltjes", mutsjes, viltkapjes en ook
grote hoeden. De materialen zijn: stro-
jersey, léze, sisal, tule, nxetalisé lint,
melusine en vilt. De garneringen wor
den gevormd door vrolijk gekleurde
bloesems, spelden, veren, clips en voi
les. Een speciale modelijn is er eigen
lijk niet in de collecties, men krijgt
eerder de indruk, dat alles mag, ook
wat de manier van opzetten en dragen
betreft. In elk geval zal een ieder wel
iets van haar gading vindèn in de Ne
derlandse collecties voor dit voorjaar!
Met het hoedje van de foto, dat uit
viscose materiaal en tule bestaat, bent
u zeer zeker „in de mode".
Toch vitrage I
Er is verder de zitkamer, waar voor
al de met schuimrubber gestoffeerde
bank, welke uit drie afzonderlijke ze
tels bestaat, het oog van de bezoeker
trekt, evenals het fraaie schrijfbureau
dat aan de achterzijde een ingebouwde
boekenplank heeft. Er is, in het zij
kamertje, dat als zit-slaapkamer dienst
kan doen, een matras van het nieuw
ste materiaal „schuimplastic" te zien
en ook de gordijnstoffen zijn in het
gehele huis bijzonder goed gekozen.
Wat de gordijnen betreft: het was
aanvankelijk de bedoeling om zoals
tegenwoordig in vele moderne wo
ningen te doen gebruikelijk geen
vitrages voor de ruiten te hangen.
Maar dat vond de familie Padmos wel
wat al te modern! Bovendien was er
dan teveel „in-kijk", dus de vitrages
zijn tóch gekomen..
Meer zullen wij hier niet vertellen
over deze Nieuwerkerkse modelwo
ning. Wie belang stelt in goed ver
zorgde, aan de eisen van onze tijd aan
gepaste woninginterieurs, kan beter
zelf een kijkje gaan nemen bij het
fraaie en verantwoorde resultaat, dat
daar in Nieuwerkerk bereikt is met
mooie, practische en hedendaagse ma
terialen
Binnenhuisarchitecte J. A. Bosman
legt een laatste, ordenende hand aam,
het interieur van de Noorse modelwo
ning te Nieuwerkerk, wélke s'mds
gisteren voor belang stellenden te be
zichtigen is.
(Foto: P.Z.G.)
Vragen staat vrij.~
Steeds méér huisvrouwen zien
in, dat het haar eigen belang
is by het kopen van een bind
middel MAÏZENA DURTEA
te vragen. En haar winkelier
geeft het haar graag, want het
is ook zyn belang dat haar maal
tijden slagen. Hij weet door ja
renlange ervaring dat er voor
groenten, soepen en sausen
geen beter bindmiddel bestaai
dan juist MAÏZENA DURYEA.
By het gébruik daarvan zijn
mislukkingen bij voorbaat uit
gesloten.
GRONINGSE KWAM NAAR ZEELAND
Buitenlandse J3rampgiftwerd goed besteed
(Van onze redactrice).
Toen twee jaar geleden, kort na de Febrnarï-ramp, de geldinzendingen uit
het buitenland naar ons land begonnen te stromen, was bij deze geldinzen
dingen ook een gift voor de Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen, bij
eengebracht door buitenlandse zusterverenigingen. Men heeft dit geld op een
bijzondere manier besteed, namelijk door het aanstellen van een binnenhuis
architecte, die twee jaar lang in de getroffen gebieden van Zeeland zou kun
nen werken. Zo kwam mejuffrouw J. A. Bosman naar onze provincie, waar
zij domicilie koos te Zierikzee.
Een jaar van haar „contract" zit er
nu op; een jaar, waarin deze binnen
huisarchitecte, afkomstig van 't Gro-
(WVWAWWWW
Toen ik enige tijd geleden
een kolom volschreef over „Het
penningske der weduwe!', be-
gaan met het moeilijk bestaan
der alleenstaande moeders
had ik zoveel instemmend com
mentaar, zoveel vellen vol'op
gekropte misère niet verwacht.
Het is jammer, dat ik al deze
brieven nïte voluit kan citeren,
tot troost van alle huisvrotiwen
mét een smalle beurs. Heus,
een beetje passen en meten,
een beetje rekenen is niet zo'n
ramp, zolang er op het huis
houdgeld, hoe klein ookkan
gerekend worden.
Nu is het best mogelijk dat
47c met deze opmerking weer
ettelijke pennen in beweging
breng: Saskia, u moest maar
eens weten van hoe schamel
loon of salaris of pensioen ik
moet rondkomen, terwijl alles
zo schreeuwend duur is
Want ik wil op die schrijven
de vingers meteen een heel
vriendelijk tikje geven: Alles
goed en wél, maar u hebt ten
minste een basis, een uitgangs
punt, en het hangt van uw han
digheid en vindingrijkheid af of
u daar als huisvrouw nog een
paar guldens per week bij kunt
leggen. Be mogelijkheden zijn
heus gevarieerd genoeg, van
stoppen, naaien en schoonma
ken af tot typen en babies op
passen toe. Wat dat betreft zou
den wij weer een kolommetje
vol kunnen betogen.
Maar als die basis nu óók
eens wegviel? Als u, zoals mijn
eerste briefschrijfster, plotse
ling alleen kwam te zitten met
een metselbedrijf, dat u zo dol
graag voor de enige zoon, die
nauwelijks op de grote school
gaat, wil behouden? Of, zoals
een andere, weduwe geworden
met twee kleuters van doch
tertjes, u gezet zag voor het
beheren van een vension, terwijl
het lange ziekbed van uw man
u al grondig had uitgeput
Werkelijkde radeloosheid
van zulke vrouwen die, beroofd
zowel van haar inkomen als
van haar beschermer en raad
geveronverwacht en onvoor
bereid de kille samenleving
worden ingejaagd, waar werke
lijk voor het dagelijks brood
moet gevochten worden die
radeloosheid is zo volkomen te
begrijpen. En dis het eindeloos
geworstel en geploeter dan toch
nog beloond wordt, als de kin
deren met ere zijn grootge
bracht en op eigen benen kun
nen staan, als het dierbare be
drijf toch van vader op zoon is
overgegaan: dan is moeder,
vroeg oud vóór haar tijd, op de
steun en de gastvrijheid van
diezélfde kinderen aangewezen.
Heus, u beseft niet half hoe be
schut en veilig het achter uw
huisdeur is.....
Nu is, dat zet ik meteen voor
op, een goede regeling van die
aangelegenheid uiterst moeilijk.
Ik zou hier niet graag in een
adviescommissie zitten. Want
het van staatswege verzorgen
van kinderen uit dergelijke ge
zinnen brengt meer haken en
ogen mee dan oppervlakkig zou
lijken, en het misbruik ligt om
de hoek van de deur. Waarbij
nog komt wat véle vrouwen
vergeten dat onze samenle
ving een zeer harde is, waarin
allereerst met productiviteit
wordt gerekend. Een man le
vert arbeidskracht in ruil voor
loon maar wat levert een al
leenstaande vrouw, weduwe of
gescheiden? En ctls zij al iets
levert, als zij al in staat is in
haar vorig beroep of anderszins
een behoorlijk inkomen te ver
dienen: wie verzorgt dan haar
kinderen, wie geeft hun de
warmte en de gezelligheid van
het tehuis, dat zij zo broodno
dig hebben?
Ik ken vrouwen die jong we
duwe werdén met een groot ge
zinen kans hebben gezien zo
wel 't bedrijf of de zaak gaande
te honden, als haar kinderen de-
zorg te geven, die zij van een
moeder verwachtenVoor dat
levenslang vader en moeder te_
gelijk zijn moest een aparte
ridderorde ingesteld worden,
met tenminste een behoorlijke
privé-toélage op de oxide dag....
Maar zolang wij daaraan, en
zélfs aan een algemene voor
ziening nog niet toe zijn, zouden
wij misschien, als vrouwen met-
elkaar, door onderling begrip
en hulpvaardigheid., het een en
ander kunnen bijspijkeren.
Allereerst zou het misschien
lang niet gek zijn, als dergelij
ke alleenstaande vrouwen zich
aaneensloten om iets te berei
ken. Zo'n organisatie van al
leenstaande vrouwen, zon in
groot verband veel meer kun
nen doen dan de enkeling. Er
zou voor de leden een advies-
bureau kunnen komen, eventu
eel met een rechtskundige
raadgever en een belastmgcon-
sulent. Een warmhartige, goed
geschoolde maatschappelijke
werkster zou de gezinnen kun
nen afreizen om klachten aan
te horen, practische oplossingen
aan de hand te doen, het con
tact met de organisatie en de
leden onderling te onderhouden
en rapporten uit te brengen. In
dat opzicht kon het Prinses
Margriet-fonds van de koop-
vaardij-weduwen tot prachtig
voorbeeld dienen: dat bezorgt
die alleenstaande moeders zélfs
vacantieweken! Want daaraan,
dat begrijpt een kind, komt zo'n
eenzame ploeteraarster nooit
van haar leven toe.
Is dat niet iets om te over
wegen: vijf en zeventig duizend
vrouwen in één bond verenigd,
die élk twee cent contributie
per week betalen.... Wilt u eens
op 't randje van de krant becij
feren, hoeveel bedrijfskapitaal
dat die bond zou bezorgen, en
wat men daarmee allemaal wel
kon bekostigen, misschien zelfs
wél een recreatieoord? Heus,
de mannen met hun vakbonden
hebben dat nog niet zo gek be
keken.
Maar in afwachting van de
B(ond) (van) A(lleenstaande)
V(vrouwen), die ik nog niet zo
overnacht uit de grond ge
stampt zie, zou ik bescheiden-
lijk willen suggereren: Ligt hier
ook niet een werkterrein braak
voor de reeds bestaande vrou
wenverenigingen
Wat zou er al niet een wereld
opengaan, wanneer op élke vól
gende vergadering, waar vrou
wen onder elkaar bijeenkomen,
eens zo'n weduwe het woord
Tcreeg om haar moeilijkheden
en speciale zorgen in een, des
noods heel eenvoudige inleiding
uiteen te zetten? Wedden dat
er dan óók wél, wat de mense
lijke ka.nt betreftwegen en
middelen konden gevonden wor
den om haar althans op sommi
ge punten een hand toe te ste
ken? Alleen al het uitspreken
van die moeilijkheden, voor een
begrijpend en meelevend ge
hoor, geeft een grote opluch
ting. Èn zou het dan wezenlijk
zo onmogelijk zijn om bijvoor
beeld mèt elkaar een oplossing
te vinden voor die grote moei
lijkheid: de kleinste kinderen
onderdak brengen in moeders
werkuren? Om, van werkver
schaffing op grote schaal, al
was het breien of overhemden
strijken, nog maar te zwijgen f
SASKIA.
ningse platteland, met veel plezier op
onze eilanden en in het bijzonder op
Schouwen gewerkt heeft. In het afge
lopen jaar bestond haar werk voorna
melijk uit het geven van adviezen bij
herstel van interieurs, en komend jaar
zal het grotendeels gaan om het ge
ven van voorlichting bij nieuwbouw.
Mejuffrouw Bosman was voordien
geen onbekende voor de Plattelands
vrouwenbond; zij werkte mee aan de
reizende tentoonstelling op het gebied
van woninginrichting, een expositie,
welke ook in Zeeland veel belangstel
ling heeft getrokken, dank zij hét stre
ven van de Bond om moderne en doel
matige woninginrichting- te bevorde
ren.
Haar ervaringen op dit gebied?
Dat in onze provincie, met name
op het platteland, verrassend veel
interesse voor moderne meubel
kunst blijkt te bestaan. Naar haar
mening is in de grote steden het
aantal mensen, dat afwijzend tegen
over het moderne interieur staat,
naar verhouding groter dan ten
plattelande.
„Het ontbreekt onze moderne meu
belindustrie nog aan een zuiver Ne
derlandse voymgeving", zo lutcit het
antwoord van deze binnenhuisarchi
tecte op de vraag, hoe zij denkt over
de toekomst van het moderne meu
bel. „Goede moderne meubels zijn
duur omdat goede ontwerpers duur
zijn! Daarom nemen, jammer genoeg,
vele fabrikanten genoegen met werk
van tweede en derderangs ontwerpers.
Jonge ontwerpers met goede, verant
woorde ideeën krijgen daardoor geen
kans....".
Een gevolg hiervan is de opkomst
van de „moderne kitsch", welke zich
dreigt baan te breken, ook al tenge
volge van het feit, dat vele fabrikan
ten het zoeken in een compromis tus
sen „oud" en „nieuw". Daartegenover
staat het verheugend verschijnsel, dat
op de meubelbeurzen etc. de belang
stelling van 'het publiek steeds meer
op het moderne meubel gericht wordt.-
De „afdeling old-finish" schijnt in on
genade te vallen
In elk geval heeft mejuffrouw Bos
man in onze provincie prettige erva
ringen opgedaan tijdens haar onver
moeid streven naar de erkenning en
waardering van het goede moderne
meubel. Bijzonder veel plezier heeft
zij beleefd'aan de inrichting van de
Nieuwerkerkse modelwoning, waar
bij zij alle mogelijke medewerking
kreeg van de bewoners van dit Koor-
se huis.
'n Amerikaans voorgerecht
Waldorf sla:
kg zure appelen bijv. goudrei-
netten, 1 selderijkool, 2 bananen, 50 g
noten, 1 citroen, mayonnaise of dikke
slasaus.
Schil de appelen en snij ze in kleine
blokjes of rasp ze op een grove rasp.
Besprenkel ze met citroensap om
bruin worden te voorkomen. Schil de
selderijknol en rasp ook deze op de
grove rasp of snij ze aan zeer kleine
blokjes. Meng nu alle ingrediënten
met aan plakjes gesneden banaan.
Dien de sla op gegarneerd met gehak
te wal- en hazelnoten en een scheutje
slasaus of mayonnaise. Aardig is het
om dit te serveren op 1-persoons
schaaltjes.
Een broek voor een bezig baasje
Ze zijn maar een paar turven hoog,
maar dat heeft geen invloed op hun
prestaties. Als ze niet slapen, zijn ze
altijd bezig: stil zitten is er niet bij!
TJ zult dus wel begrijpen, dat zo'n ste
vige warme broek heus geen luxe
voor hen is. En vergeet u vooral die
grote zakken niet, want daar hebben
ze op hun expedities veel gemak van!
Wilt u ook zo'n broek maken, dan
heeft u nodig ca. 90 cm stof van 140
breed, bij smalle stof tweemaal deze
lengte. De zakken tekent u apart.
De schouderbanden worden 40 bij 4
cm van dubbele stof, aan één zijde
afgerond en van een knoopsgat voor
zien. De zakken werkt u langs de ope
ning met een in de vorm geknipte bies
af, waarna u ze op de voorbanen
stikt. De beennaden en de midden
voor- en achternaad sluiten. Op zij
maakt u een splitje, dat u van een
rits voorziet. Desgewenst kunt u die
splitjes laten vervallen en in de mid
denvoor- of achternaad vanaf de ron
ding een rits onderstikken. De broek
wordt van achteren door plooitjes in
genomen, die x op o vallend ingelegd
worden. De bovenrand wordt met een
reep stof of voering van 3 cm breedte
van binnen afgewerkt. Van achteren
bij de plooijes naait u dan tegelijk de
schouderbanden mee. Deze kruisen
over de rug en sluiten op de knopen,
die op het bovenstuk gezet zijn. Aan
de onderkant van de pijpen wordt x
op o vallend de omslag ingelegd en
het 2 cm brede beleg je naar binnen
gevouwen en vastgezet. Vanzelfspre
kend kunt u die omslag door een ge
wone zoom vervangen, wat voor zulke
dreumesen dikwijls wel practischer is.
0 b 15.19 25.31 VU 5A
2 a 3 JAAR