O Noors modelhuis in Nieuwerkerk is een bezoek waard VROUW TOT VROUW - BINNENHUIS-ARCHITECTE VOOR PLATTELANDS VROUWENBOND Één alleen is maar verdrietig b 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 19 FEBRUARI 1955 s9P*r AAN ONZE TIJD AANGEPAST boomgaard, die er zo goed bij stond. Gelukkig is ook bij zijn nieuwe wo ning een lapje grond, en het schuur tje biedt gelegenheid tot wat handen arbeid. Mevrouw Padmos zal vermoe delijk veel plezier beleven van haar ruime, van een stookgelegenheid voor ziene woonkeuken met de practische eethoek. De stoelen van deze eethoek zijn afwasbaar, want ze zijn met plas tic bekleed, en het kleine vloerkleed dat er onder ligt, kan aan beide zijden gebruikt worden. „Op de even dagen leggen we de lichte kant boven, en op de oneven dagen de donkere kant", zegt de heer des huizes, die van een grapje houdt.. Modern en stijlvol meubilair in een gerieflijke woning (Van onze redactrice) De heer en mevrouw P. J. Padmos te Nieuwerkerk zullen vermoedelijk in de komende zes weken meer bezoek ontvangen, dan anders in een heel jaarl Hun nieuwe huis een Noorse geschenkwoning welke zij in Februari j.l. hebben betrokken is ingericht als „modelwoning" en zal tot 1 April voor het publiek te bezichtigen zijn. Dit wil uiteraard niet zeggen, dat de huis deur van 's ochtends vroeg tot 's avon ds laat voor de belangstellenden open staat! In dat geval zou de familie Padmos zelf in deze eerste weken weinig plezier van het nieuwe woninkje hebben Diegenen echter, die met woninginrichtingsmoeiHjkheden te kampen heb ben en, alvorens tot kopen te besluiten, eens graag een goed voorbeeld op dit gebied zouden willen zien, kunnen hiertoe overleg plegen met mevrouw A. A. van Eeten (telefonisch te bereiken: Nieuwerkerk 302), die dan een tijd stip voor de bezichtiging zal vaststellen. Op deze manier is een goede rege ling van de bezoeken mogelijk, en ondervindt het huishouden van de nieuwe bewoners geen onnodige stagnatie. Mevrouw Padmos zal haar bezoekers ongetwijfeld hartelijk en met gepaste trots ontvangen, want zij en haar man zijn bijzonder in hun schik met wo ning en interieur! En dat is heel begrijpelijk. Welke vrouw zou niet met plezier ronddwa len in deze luchtige, lichte woning met het geriefelijke moderne meubilair? Vooral wanneer .zij geruime tijd de rust en vreugde van het eigen „home" heeft moeten ontberen... Niet alleen licht en luchtig, maar ook comfortabel zijn deze Noorse wonin gen. Daar zijn allereerst de dubbele ramen, die op onze winderige Zeeuwse eilanden eigenlijk in ieder huis aan wezig zouden moeten zijn, maar die voor de meeste huisvrouwen een zo genaamde „vrome wens" blijven. Er is ruimschoots bergruimte, in de vorm van kasten en een kleine bergzolder, waar koffers, kisten en eventueel over tollig meubilair een plaatsje kunnen vinden, en er is een diepe kelderkast, welke de huisvrouw een overvloed van ruimte biedt voor het bewaren van voedingsmiddelen. „Die kelderkast alleen ls me al duizend gulden waard!" zegt de vrouw des huizes spontaan, en ve le huisvrouwen di, het in haar he dendaagse moderne flatwoning moeten doen zonder een behoor lijke koele provisie-ruimte, zouden het haar ongetwijfeld van harte na zeggen, wanneer ze over een der gelijke „koelcel" konden beschik ken! Een keuken-gysertje en een dou che-cel in de benedenverdieping, als mede een vaste wastafel in één der drie slaapkamers op de bovenverdie ping dragen het nodige bij tot het comfort in de huize Padmos. Voeg daarbij nog het moderne meubilair dat .gemakkelijk is te verplaatsen en schoon te houden Het is werkelijk een dorado voor huisvrouwen! Moderne materialen Drie Nieuwerkerkse middenstanders hebben de inrichting van deze model woning verzorgd, in samenwerking met het gemeentebestuur en op advies van mejuffrouw J. A. Bosman, die als binnenhuis-architecte in dienst is bij de Nederlandse Bond van Plattelands vrouwen. De meubilering en stoffe ring geschiedde geheel met moderne materialen, die het verrassend goed „doen" in deze licht-geschilderde wo ningen. Voeg daarbij twee andere be langrijke factoren: het gemakkelijke onderhoud en de ruimtebesparing, dan is het pleidooi voor het moderne meu bel in dit geval al gewonnen. Het feit, dat de heer en mevrouw Padmos die toch niet zo jong meer zijn en nooit eerder tussen modern meubilair geleefd hebben zich in het nieuwe interieur best op hun gemak voelen, is trouwens veelzeggend genoeg! Wel denkt de heer des huizes met weemoed terug aan zijn vroegere tuin, met de Mevrouto J. PadmosLievense in de praetisch imgerlchte keuken van haar gloednieuwe Noorse woning, met een modél-interieur! (Foto: PJZ.C.) Lectuur voor de jeugd Een bekende Amerikaanse televisie ster nam enige tijd geleden het loffe lijk initiatief tot een "strijd tegen min derwaardige lectuur. Zij wekte alle Amerikaanse kinderen op, om min derwaardige en „drie-stuivers-lec- tuur" bij haar in te leveren en ontving als antwoord op deze oproep een ver bazingwekkende hoeveelheid (honder den kilo's) van dit soort boeken. Ook kreeg ze een brief van een jongetje, dat schreef: „U zult wel veel boeken ontvangen op uw oproep. Als u er soms geen weg mee weet, wil ik er wel wat van overnemen!" Hollandse hoedjes voor de komende lente De Nederlandse hoedenconfectie heeft te Amsterdam een voorjaars show gehouden, welke zich terecht in veel belangstelling mocht verheugen. Niet alleen in eigen land, ook in het buitenland bestaat interesse voor deze Nederlandse industrie, en dat is geen wonder. Men weet hoedjes te brengen die redelijk in prijs en toch elegant en modern zijn. Komend voorjaar zal de vrouw de volgende hoofddeksels dragen: nauw sluitende a-symmetrische kapjes, „eier- schaaltjes", mutsjes, viltkapjes en ook grote hoeden. De materialen zijn: stro- jersey, léze, sisal, tule, nxetalisé lint, melusine en vilt. De garneringen wor den gevormd door vrolijk gekleurde bloesems, spelden, veren, clips en voi les. Een speciale modelijn is er eigen lijk niet in de collecties, men krijgt eerder de indruk, dat alles mag, ook wat de manier van opzetten en dragen betreft. In elk geval zal een ieder wel iets van haar gading vindèn in de Ne derlandse collecties voor dit voorjaar! Met het hoedje van de foto, dat uit viscose materiaal en tule bestaat, bent u zeer zeker „in de mode". Toch vitrage I Er is verder de zitkamer, waar voor al de met schuimrubber gestoffeerde bank, welke uit drie afzonderlijke ze tels bestaat, het oog van de bezoeker trekt, evenals het fraaie schrijfbureau dat aan de achterzijde een ingebouwde boekenplank heeft. Er is, in het zij kamertje, dat als zit-slaapkamer dienst kan doen, een matras van het nieuw ste materiaal „schuimplastic" te zien en ook de gordijnstoffen zijn in het gehele huis bijzonder goed gekozen. Wat de gordijnen betreft: het was aanvankelijk de bedoeling om zoals tegenwoordig in vele moderne wo ningen te doen gebruikelijk geen vitrages voor de ruiten te hangen. Maar dat vond de familie Padmos wel wat al te modern! Bovendien was er dan teveel „in-kijk", dus de vitrages zijn tóch gekomen.. Meer zullen wij hier niet vertellen over deze Nieuwerkerkse modelwo ning. Wie belang stelt in goed ver zorgde, aan de eisen van onze tijd aan gepaste woninginterieurs, kan beter zelf een kijkje gaan nemen bij het fraaie en verantwoorde resultaat, dat daar in Nieuwerkerk bereikt is met mooie, practische en hedendaagse ma terialen Binnenhuisarchitecte J. A. Bosman legt een laatste, ordenende hand aam, het interieur van de Noorse modelwo ning te Nieuwerkerk, wélke s'mds gisteren voor belang stellenden te be zichtigen is. (Foto: P.Z.G.) Vragen staat vrij.~ Steeds méér huisvrouwen zien in, dat het haar eigen belang is by het kopen van een bind middel MAÏZENA DURTEA te vragen. En haar winkelier geeft het haar graag, want het is ook zyn belang dat haar maal tijden slagen. Hij weet door ja renlange ervaring dat er voor groenten, soepen en sausen geen beter bindmiddel bestaai dan juist MAÏZENA DURYEA. By het gébruik daarvan zijn mislukkingen bij voorbaat uit gesloten. GRONINGSE KWAM NAAR ZEELAND Buitenlandse J3rampgiftwerd goed besteed (Van onze redactrice). Toen twee jaar geleden, kort na de Febrnarï-ramp, de geldinzendingen uit het buitenland naar ons land begonnen te stromen, was bij deze geldinzen dingen ook een gift voor de Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen, bij eengebracht door buitenlandse zusterverenigingen. Men heeft dit geld op een bijzondere manier besteed, namelijk door het aanstellen van een binnenhuis architecte, die twee jaar lang in de getroffen gebieden van Zeeland zou kun nen werken. Zo kwam mejuffrouw J. A. Bosman naar onze provincie, waar zij domicilie koos te Zierikzee. Een jaar van haar „contract" zit er nu op; een jaar, waarin deze binnen huisarchitecte, afkomstig van 't Gro- (WVWAWWWW Toen ik enige tijd geleden een kolom volschreef over „Het penningske der weduwe!', be- gaan met het moeilijk bestaan der alleenstaande moeders had ik zoveel instemmend com mentaar, zoveel vellen vol'op gekropte misère niet verwacht. Het is jammer, dat ik al deze brieven nïte voluit kan citeren, tot troost van alle huisvrotiwen mét een smalle beurs. Heus, een beetje passen en meten, een beetje rekenen is niet zo'n ramp, zolang er op het huis houdgeld, hoe klein ookkan gerekend worden. Nu is het best mogelijk dat 47c met deze opmerking weer ettelijke pennen in beweging breng: Saskia, u moest maar eens weten van hoe schamel loon of salaris of pensioen ik moet rondkomen, terwijl alles zo schreeuwend duur is Want ik wil op die schrijven de vingers meteen een heel vriendelijk tikje geven: Alles goed en wél, maar u hebt ten minste een basis, een uitgangs punt, en het hangt van uw han digheid en vindingrijkheid af of u daar als huisvrouw nog een paar guldens per week bij kunt leggen. Be mogelijkheden zijn heus gevarieerd genoeg, van stoppen, naaien en schoonma ken af tot typen en babies op passen toe. Wat dat betreft zou den wij weer een kolommetje vol kunnen betogen. Maar als die basis nu óók eens wegviel? Als u, zoals mijn eerste briefschrijfster, plotse ling alleen kwam te zitten met een metselbedrijf, dat u zo dol graag voor de enige zoon, die nauwelijks op de grote school gaat, wil behouden? Of, zoals een andere, weduwe geworden met twee kleuters van doch tertjes, u gezet zag voor het beheren van een vension, terwijl het lange ziekbed van uw man u al grondig had uitgeput Werkelijkde radeloosheid van zulke vrouwen die, beroofd zowel van haar inkomen als van haar beschermer en raad geveronverwacht en onvoor bereid de kille samenleving worden ingejaagd, waar werke lijk voor het dagelijks brood moet gevochten worden die radeloosheid is zo volkomen te begrijpen. En dis het eindeloos geworstel en geploeter dan toch nog beloond wordt, als de kin deren met ere zijn grootge bracht en op eigen benen kun nen staan, als het dierbare be drijf toch van vader op zoon is overgegaan: dan is moeder, vroeg oud vóór haar tijd, op de steun en de gastvrijheid van diezélfde kinderen aangewezen. Heus, u beseft niet half hoe be schut en veilig het achter uw huisdeur is..... Nu is, dat zet ik meteen voor op, een goede regeling van die aangelegenheid uiterst moeilijk. Ik zou hier niet graag in een adviescommissie zitten. Want het van staatswege verzorgen van kinderen uit dergelijke ge zinnen brengt meer haken en ogen mee dan oppervlakkig zou lijken, en het misbruik ligt om de hoek van de deur. Waarbij nog komt wat véle vrouwen vergeten dat onze samenle ving een zeer harde is, waarin allereerst met productiviteit wordt gerekend. Een man le vert arbeidskracht in ruil voor loon maar wat levert een al leenstaande vrouw, weduwe of gescheiden? En ctls zij al iets levert, als zij al in staat is in haar vorig beroep of anderszins een behoorlijk inkomen te ver dienen: wie verzorgt dan haar kinderen, wie geeft hun de warmte en de gezelligheid van het tehuis, dat zij zo broodno dig hebben? Ik ken vrouwen die jong we duwe werdén met een groot ge zinen kans hebben gezien zo wel 't bedrijf of de zaak gaande te honden, als haar kinderen de- zorg te geven, die zij van een moeder verwachtenVoor dat levenslang vader en moeder te_ gelijk zijn moest een aparte ridderorde ingesteld worden, met tenminste een behoorlijke privé-toélage op de oxide dag.... Maar zolang wij daaraan, en zélfs aan een algemene voor ziening nog niet toe zijn, zouden wij misschien, als vrouwen met- elkaar, door onderling begrip en hulpvaardigheid., het een en ander kunnen bijspijkeren. Allereerst zou het misschien lang niet gek zijn, als dergelij ke alleenstaande vrouwen zich aaneensloten om iets te berei ken. Zo'n organisatie van al leenstaande vrouwen, zon in groot verband veel meer kun nen doen dan de enkeling. Er zou voor de leden een advies- bureau kunnen komen, eventu eel met een rechtskundige raadgever en een belastmgcon- sulent. Een warmhartige, goed geschoolde maatschappelijke werkster zou de gezinnen kun nen afreizen om klachten aan te horen, practische oplossingen aan de hand te doen, het con tact met de organisatie en de leden onderling te onderhouden en rapporten uit te brengen. In dat opzicht kon het Prinses Margriet-fonds van de koop- vaardij-weduwen tot prachtig voorbeeld dienen: dat bezorgt die alleenstaande moeders zélfs vacantieweken! Want daaraan, dat begrijpt een kind, komt zo'n eenzame ploeteraarster nooit van haar leven toe. Is dat niet iets om te over wegen: vijf en zeventig duizend vrouwen in één bond verenigd, die élk twee cent contributie per week betalen.... Wilt u eens op 't randje van de krant becij feren, hoeveel bedrijfskapitaal dat die bond zou bezorgen, en wat men daarmee allemaal wel kon bekostigen, misschien zelfs wél een recreatieoord? Heus, de mannen met hun vakbonden hebben dat nog niet zo gek be keken. Maar in afwachting van de B(ond) (van) A(lleenstaande) V(vrouwen), die ik nog niet zo overnacht uit de grond ge stampt zie, zou ik bescheiden- lijk willen suggereren: Ligt hier ook niet een werkterrein braak voor de reeds bestaande vrou wenverenigingen Wat zou er al niet een wereld opengaan, wanneer op élke vól gende vergadering, waar vrou wen onder elkaar bijeenkomen, eens zo'n weduwe het woord Tcreeg om haar moeilijkheden en speciale zorgen in een, des noods heel eenvoudige inleiding uiteen te zetten? Wedden dat er dan óók wél, wat de mense lijke ka.nt betreftwegen en middelen konden gevonden wor den om haar althans op sommi ge punten een hand toe te ste ken? Alleen al het uitspreken van die moeilijkheden, voor een begrijpend en meelevend ge hoor, geeft een grote opluch ting. Èn zou het dan wezenlijk zo onmogelijk zijn om bijvoor beeld mèt elkaar een oplossing te vinden voor die grote moei lijkheid: de kleinste kinderen onderdak brengen in moeders werkuren? Om, van werkver schaffing op grote schaal, al was het breien of overhemden strijken, nog maar te zwijgen f SASKIA. ningse platteland, met veel plezier op onze eilanden en in het bijzonder op Schouwen gewerkt heeft. In het afge lopen jaar bestond haar werk voorna melijk uit het geven van adviezen bij herstel van interieurs, en komend jaar zal het grotendeels gaan om het ge ven van voorlichting bij nieuwbouw. Mejuffrouw Bosman was voordien geen onbekende voor de Plattelands vrouwenbond; zij werkte mee aan de reizende tentoonstelling op het gebied van woninginrichting, een expositie, welke ook in Zeeland veel belangstel ling heeft getrokken, dank zij hét stre ven van de Bond om moderne en doel matige woninginrichting- te bevorde ren. Haar ervaringen op dit gebied? Dat in onze provincie, met name op het platteland, verrassend veel interesse voor moderne meubel kunst blijkt te bestaan. Naar haar mening is in de grote steden het aantal mensen, dat afwijzend tegen over het moderne interieur staat, naar verhouding groter dan ten plattelande. „Het ontbreekt onze moderne meu belindustrie nog aan een zuiver Ne derlandse voymgeving", zo lutcit het antwoord van deze binnenhuisarchi tecte op de vraag, hoe zij denkt over de toekomst van het moderne meu bel. „Goede moderne meubels zijn duur omdat goede ontwerpers duur zijn! Daarom nemen, jammer genoeg, vele fabrikanten genoegen met werk van tweede en derderangs ontwerpers. Jonge ontwerpers met goede, verant woorde ideeën krijgen daardoor geen kans....". Een gevolg hiervan is de opkomst van de „moderne kitsch", welke zich dreigt baan te breken, ook al tenge volge van het feit, dat vele fabrikan ten het zoeken in een compromis tus sen „oud" en „nieuw". Daartegenover staat het verheugend verschijnsel, dat op de meubelbeurzen etc. de belang stelling van 'het publiek steeds meer op het moderne meubel gericht wordt.- De „afdeling old-finish" schijnt in on genade te vallen In elk geval heeft mejuffrouw Bos man in onze provincie prettige erva ringen opgedaan tijdens haar onver moeid streven naar de erkenning en waardering van het goede moderne meubel. Bijzonder veel plezier heeft zij beleefd'aan de inrichting van de Nieuwerkerkse modelwoning, waar bij zij alle mogelijke medewerking kreeg van de bewoners van dit Koor- se huis. 'n Amerikaans voorgerecht Waldorf sla: kg zure appelen bijv. goudrei- netten, 1 selderijkool, 2 bananen, 50 g noten, 1 citroen, mayonnaise of dikke slasaus. Schil de appelen en snij ze in kleine blokjes of rasp ze op een grove rasp. Besprenkel ze met citroensap om bruin worden te voorkomen. Schil de selderijknol en rasp ook deze op de grove rasp of snij ze aan zeer kleine blokjes. Meng nu alle ingrediënten met aan plakjes gesneden banaan. Dien de sla op gegarneerd met gehak te wal- en hazelnoten en een scheutje slasaus of mayonnaise. Aardig is het om dit te serveren op 1-persoons schaaltjes. Een broek voor een bezig baasje Ze zijn maar een paar turven hoog, maar dat heeft geen invloed op hun prestaties. Als ze niet slapen, zijn ze altijd bezig: stil zitten is er niet bij! TJ zult dus wel begrijpen, dat zo'n ste vige warme broek heus geen luxe voor hen is. En vergeet u vooral die grote zakken niet, want daar hebben ze op hun expedities veel gemak van! Wilt u ook zo'n broek maken, dan heeft u nodig ca. 90 cm stof van 140 breed, bij smalle stof tweemaal deze lengte. De zakken tekent u apart. De schouderbanden worden 40 bij 4 cm van dubbele stof, aan één zijde afgerond en van een knoopsgat voor zien. De zakken werkt u langs de ope ning met een in de vorm geknipte bies af, waarna u ze op de voorbanen stikt. De beennaden en de midden voor- en achternaad sluiten. Op zij maakt u een splitje, dat u van een rits voorziet. Desgewenst kunt u die splitjes laten vervallen en in de mid denvoor- of achternaad vanaf de ron ding een rits onderstikken. De broek wordt van achteren door plooitjes in genomen, die x op o vallend ingelegd worden. De bovenrand wordt met een reep stof of voering van 3 cm breedte van binnen afgewerkt. Van achteren bij de plooijes naait u dan tegelijk de schouderbanden mee. Deze kruisen over de rug en sluiten op de knopen, die op het bovenstuk gezet zijn. Aan de onderkant van de pijpen wordt x op o vallend de omslag ingelegd en het 2 cm brede beleg je naar binnen gevouwen en vastgezet. Vanzelfspre kend kunt u die omslag door een ge wone zoom vervangen, wat voor zulke dreumesen dikwijls wel practischer is. 0 b 15.19 25.31 VU 5A 2 a 3 JAAR

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1955 | | pagina 12