Moeizame speurtochten naar een
schat in de Chinese zee
Aanval op koninkrijk zonder
grenzen van Onassis
C
'S WERELDS BEROEMDSTE KLOK:
DE „BIG BEN" IN LONDEN
WELKE MOGELIJKHEDEN BIEDT
DE ZEE VOOR ONZE VOEDING?
DINSDAG 4 JANUARI 1955
PROVINCIALE ZEEJJWSE COURANT
5
DE VLOEK VAN KAPITEIN KIDD
van het eiland Wight te lopen. Slechts
met behulp van een sleepboot kwam
het weer vlot. Het moest een haven
binnenlopen, waar de nodige repara
ties werden verricht. Dit nam weder
om enkele weken in beslag.
Toen Shepherd zich opnieuw aan
schikte om uit te varen, verscheen er
een afgevaardigde van de rechtbank
voor de zeevaart en legde beslag op
het schip inmiddels waren name
lijk door de verloren tijd en de repa
raties grote verplichtingen ontstaan,
waaraan Shepherd niet meer kon vol
doen. Er bleef niets anders over dan
de „Morna" te ver-kopen, maar de op
brengst was niet voldoende om de
schulden ook maar bij benadering te
betalen. Zodoende had Shepherd zijn
schip verloren, zonder ook maar in
de buurt van de schat te zijn geweest.
Al gevonden
Na twee mislukkingen rust
Stepherd weer expeditie uit
(Van een bijzondere medewerker).
Liefhebbers van griezelverhalen en avontuurlijke geschiedenissen komen
sinds meer dan tweehonderd jaar aan hun trek, zodra er sprake is van de
fabelachtige schat van Kapitein Kidd. Deze zeeman was in het jaar 1701
in Londen aan de galg gekomen, die hij als zeerover terecht verdiend had.
In de lange jaren van zijn rusteloze piratenleven had hy vele schatten en
rijkdommen uit vreemd bezit geroofd, tot de arm van de wet hem te pak
ken kreeg. Nog voordat de beul hem de strik om zijn nek knoopte, ver
vloekte Kidd iedereen, die het zou wagen de hand te leggen op dat, wat
hy als zijn welverdiend eigendom beschouwde.
Over de schat wist en weet men slechts, dat hij op een eiland in de
Chinese Zee begraven is, waar hij zich nog steeds schijnt te bevinden. In
1952 beweerde een Japanner de plaats gevonden te hebben en na hem
schijnen anderen het geheim nader of zelfs zeer nabij gekomen te zijn.
Als de vloek onder de galg er maar niet was, waarmee het eigenaardig
gesteld schijnt te zijn!
Kidd had op zijn uitgestrekte reizen
vriendschap gesloten met inboorlin
gen op Malakka en van hen allerlei
geleerd op het gebied van toverij en
hekserij. En daar het bijgeloof niet
uitsterft, maar eerder nog een nieu
we bloeitijd beleeft, fluistert men in
de kringen der schatzoekers, dat men,
om aan de nalatenschap van de opge
hangen avonturier te komen, ten eer
ste de door Kidd gebruikte formule
van de vloek moet kennen en ten
tweede van een nakomeling van de
man, die Kidd in dit ritueel heeft in
gewijd, de formule met de tegenwer
king moet zien te krijgen.
Hoe absurd het verhaal ook klinkt,
er is in ieder geval één man, die er
absoluut van overtuigd is, dat men
slechts op deze wijze het geheim kan
benaderen. Het is een Engelsman, de
zeeman George Shepherd, een reus
van een kerel, die op alle zeeën ter
wereld thuis is. Deze Shepherd is al
drie keer met een voor deze bijzonde
re taak uitgerust schip uitgevaren,
om zich meester te maken van de
schat van Kapitein Kidd. Elke keer
eindigde de onderneming onder om
standigheden, die met iedere logische
verklaring spotten.
Tegenslag
In 1950 meende Shepherd eindelijk
na lange en moeizame naspeuringen
de plaats ontdekt te hebben waar
Kidd's schat moest liggen. Ze zou zich
bevinden op een van de ontelbare
eilanden ten Noorden van de Philip-
pjjnen, waarheen geen geregelde ver
binding bestaat. Er is ook geen be
hoefte aan, des te minder, daar in dit
deel van de wereld de vreselijke cy
clonen geboren worden, die van tijd
tot tijd over de zeeën van het Verre
Oosten razen. De Maleiërs en de Phi-
lippino's, die op zee varen, noemen
deze streek de „zee der typhoons".
Rechtschapen zeevaarders hebben van
oudsher een grote boog gemaakt om
deze gevaarlijke wateren - maar
Kidd had hier een ideale schuilhoek
gevonden. Nog thans vindt men daar
zeerovers van gele en blanke gelaats
kleur, die er landen, hun buit verde
len en zich uitrusten voor nieuwe
rooftochten. Zij verkiezen een typhoon
boven een ontmoeting met de politie.
Shepherd besloot van Engeland uit
voor zijn ontdekkingsreis te starten.
Voor de uitrusting van zyn „Morna"
ontbrak het niet aan geldgevers. Het
schip mat 263 ton en bood plaats aan
Shepherd zelf, zijn vrouw, zes matro
zen en de nodige uitrusting.
Reeds toen het anker gelicht werd,
vond er een ongeluk plaats; een
matroos viel uit het takelwerk in zee
en verdronk. Men moest het vertrek
uitstellen tot het ongeval correct af
gewikkeld was. Pas acht dagen later
kon het schip de haven verlaten.
Reeds voor de Zuid-Engelse kust
had er een tweede eigenaardig voor
val plaats. Bij het mooiste weer had
Shepherd de commandobrug verlaten,
toen plotseling een windstoot van on
verwachte hevigheid d^ „Morna" van
achteren beetpakte en met haar flank
bijna op het water drukte. Het schip
kon zich weliswaar weer oprichten,
maar alleen om ondanks alle pogin
gen van de bemanning op de klippen
Een ander dan Shepherd had de
wedloop misschien opgegeven
maar de zeeman bleef bij zijn plan.
Deze keer besloot hij slimmer te werk
te gaan en zoveel mogelijk in stilte
zijn voorbereidingen te treffen. Hij
slaagde erin, in Miami in Florida 'n
rijke Amerikaan te vinden, die boven
dien een grote kenner was van alle
boekaniers-, flibustiers- en zeerovers-
De politieagent op deze foto maakt
van een heel nieuw middel gebruik om
het verkeer in de Holland-tunnel te
New York te controleren. Hij zit n.l.
in een electrisch wagentje dat heen en
weer langs het zijpad in de tunnel rij
den kan. Het nieuwtje op wielen"
draaide proef op een rails van 2.200
voet lengtewelke in de tunnel was
aangebracht. Men verwacht, dat door
deze nieuwe vinding het toezicht op
't verkeer gemakkelijker en met gro
tere intensiteit zal kunnen worden
uitgeoefend en dat men bij eventuele
ongevallen sneller ter plaatse kan zijn.
verhalen in de wateren rond de An
tillen. Zo kon Shepherd zyn tweede
expeditie uitrusten, die in de herfst
van 1952 zou uitvaren.
Alles liet zich uitstekend aanzien,
toen in de „Mainichi" te Tokio in Ju
ni 1952 een bericht verscheen, dat de
schat van Kapitein Kidd door een Ja
panse expeditie, die voor rekening van
de financier Masahiro Nagashima
werkte, gevonden was. De waarde
van de schat bedroeg een milliard
gulden. In een interview verklaarde
Nagashima, dat hij zich reeds lang
voor de schat had geïnteresseerd. Zijn
jongere broer had van een zeereis,
die hij op een zeilboot naar de eilan
den ten Noorden van de Philippijnen
had ondernomen, op zekere dag goud
stukken en staven zilver meege
bracht, die hij daar gevonden had;
het muntstempel bewees, dat deze
stukken en staven afkomstig waren
uit de ladingen, die Kidd geplunderd
had. De financier voegde eraan toe,
dat hij vanzelfsprekend de vondst aan
de regering van zijn zwaarbeproefd
en geruïneerd land had aangeboden.
Shepherd achtte dit verhaal niet
zeer geloofwaardig en zette de vc
bereidingen voor zijn vertrek voort»
Maar nu was het zijn Amerikaanse
deelgenoot, die hem zijn medewerking
ontzegde en hem er bovendien van
beschuldigde, dat hij de Japanner de
documenten had geleverd, opdat deze
de schat zou vinden en met Shepherd
zou delen, zodat deze de goede dol
lars kon behouden, die de man uit
Miami reeds in de onderneming had
gestoken.
Om de maat vol te maken ging nu
ook het huwelijk van Shepherd mis.
Zyn vrouw, die tot dusver de trou
we gezellin van haar man was geble
ven en al zijn teleurstellingen dapper
had gedeeld, keerde zich van hem af,
omdat ze zich in de kringen van hun
vrienden, waar men aan Shepherd's
eerlijkheid begon te twijfelen, geïso
leerd zag. Shepherd zelf begon aan de
vloek van de kapitein te geloven en
trachtte van Maleise vrienden de for
mule met de tegenwerking te krijgen.
Wat hy kreeg was de boodschap van
een Maleise prinses, die hem verkon
digde, dat hy' bewust een schending
had begaan, doordat hij zich verstout
had de schat te zoeken; deze daad
zou hy met de dood moeten boeten.
Geheel alleen gelaten, met de dood
bedreigd, geeft Shepherd niettemin
het spel niet op. Integendeel, hy wil
een derde expeditie uitrusten.
SYMBOOL VAN DE TIJD
Sonore stem klinkt in millioenen huiskamers.
(Van onze Londense correspondent)
Vraagt men iemand: wat is 's werelds beroemdste klok, dan zal het ant
woord tien tegen één luiden: „Big Ben!" Op de een of andere, slechts ten
dele verklaarbare manier is Big Ben het symbool by uitstek van de tyd ge
worden, en niet alleen Engeland luistert naar zyn vertrouwde stem.
Het is een populaire misvatting dat de toren van het Parlementsgebouw
te Londen Big Ben genaamd is. Doch in werkelijkheid heet deze toren een
voudigweg „Parliament Tower" en komt de naam Big Ben toe aan de
grote klok van 13% ton, die in de toren is opgehangen. Zij is niet Engelands
grootste klok. Die eer is weggelegd voor „Great Paul", de grote klok van
St. Paul's Cathedral, die 16% ton weegt. Maar Great Paul is bij lange na
niet zo bekend als de klok van het Parlementsgebouw.
Dat Big Ben zo bekend is komt
waarschijnlijk hierdoor, dat de B.B.C.
in 1924 zijn stem uitkoos als haar tijd
signaal. Het duurde nog tot 1934 eer
Big Ben's klokkestem over heel de we
reld kon worden uitgezonden. Als ge
over de radio de Big Ben hoort, dan
hoort ge hem rechtstreeks en niet via 'n
gramofoonplaat. In de torentrans van
Parliament Tower is een microfoon
aangebracht, die via een kabel met de
studio's van de B.B.C. verbonden is.
Met Big Ben's tijdsignaal worden uit
gezonden, dan drukt een technicus
eenvoudig op een knop, en klinkt eerst
de rustige tik-tak van het uurwerk ir.
millioenen huiskamers, vervolgens het
bekende ding-dong-wijsje en dan Big
Ben's machtige, sonore stem.
Zelfs tijdens de zwaarste bombarde
menten der Lufwaffe heeft Big Ben
geen enkele maal gezwegen. Ja, Big
Ben zorgde ervoor dat de donder der
inslaande bommen over heel de we
reld gehoord werd, want tegelijk met
zijn stem klonken de bom-inslagen, als
een getuigenis beide van Londens be
proeving en van Engelands vastbera
denheid.
Bewogen geschiedenis.
De klok heeft een bewogen geschie
denis gehad. In 1856 arriveerde de gro
te klok voor. de toren van het toen bij-
voltooide Parlementsgebouw in
Londen. Zij werd in een op de grond
geplaatste klokkestoel opgehangen
en maandenlang wekelijks gedurende
een kwartier geluid, om haar op de
kleinste onauwkeurigheden te onder
zoeken. De leden van de Raad voor
Publieke Werken stonden voor de
Texelse vuurtoren door de zee be-
dreigd.... 1
Dat de mededeling, dat de 85 m hoge
vuurtoren aan het Eierlandse Gat op
Texel door de zee ernstig met onder
gang wordt bedreigd, geen loos alarm
is, toont deze recente foto van de si
tuatie ter plaatse wel heel duidelijk
aan. De toren staat nu nog maar 50
meter van het strand In 1985 scheid
den honderden meters zandgrond de
toren van het strand, drie jaar gele
den was het nog een afstand van 125
m, en nu tijdens de laatste stormen
opnieuw 87 m Texel in zee verdween
ia de toestand een beetje angstig ge-
vjorden.... De situatie is reeds door
deskundigen onder de loupe genomen m
en men is van oordeel, dat een dtjk V
van Texel naar 't Vlieland vermoede- ji:
lijk uitkomst zou brengen.
Dodelijk ongeval op
onbewaakte overweg
Op de met knipperlichten beveiligde
onbewaakte overweg nabij Berkum in
de gemeente Zwollerkerspel is Maan
dagmorgen omstreeks' kwart voor
acht een vrachtauto gegrepen' door de
sneltrein van Zwolle naar Groningen.
De bestuurder van de auto werd hier
bij op slag gedood. De cabine van de
vrachtwagen kwam op enkele meters
afstand van de overweg tegen een
paal terecht. De auto werd vrijwel
geheel vernield.
Aanvankelijk waren beide sporen
versperd, doch om negen uur kon de
treinenloop in beide richtingen weer
worden hervat. Het treinstel, dat licht
werd beschadigd, is naar Zwolle te
ruggekeerd. Volgens de Nederlandse
Spoorwegen werkten de knipperlich
ten normaal.
moeilijke taak een naam voor de klok
te vinden, en de voorzitter van de
Faad, Sir Benjamin Hall, stelde voor
de klok „St. Stephen" te noemen. De
andere leden waren het daar niet mee
eens, en op een hete, lome zomerdag
werd het debat over de naamgeving
op de langdradige, met vele plichtple
gingen gepaard gaande wijze der Vic
torian en voortgezet. Opnieuw hield
„Sir Ben" een pleidooi voor de naam
,.St. Stephen", en de Raadsleden
luisterden met nauw verholen ver
veeldheid toe. Schertsend zei een van
hen op een bepaald ogenblik: „Waar
om noemen we de klok niet Big Ben,
dan zijn we ineens van de narigheid
afEr steeg een daverend gelach op,
want de mop sloeg kennelijk op Sir
Ben, die groot van omvang en lengte
was. En ,,Big Ben" is het gebleven, tot
op de huidige dag.
De klok overleefde haar naamge
ving echter niet lang. Zij vertoonde
scheuren en moest worden overgego
ten. De nieuwe Big Ben werd op haar
plaats in de toren gehesen en sloeg
voor het eerst in Juli 1859. Doch ook
in haar mantel verschenen barsten, en
het duurde nog tot 1863 eer deze her-
sceld waren. Sindsdien heeft de klok
trouw haar plicht gedaan en op Oude
jaarsavond 1954 voor de 90ste maal
het Nieuwe Jaar ingeluid.
MILLIOEN DOLLAR VOOR BAANBREKEND ONDERZOEK
Revolutionnaire plannen aan de
Universiteit van Californië
Bljjkens een bericht in de „New York Times" heeft de universiteit van
Californië een gift van een millioen dollar geaccepteerd van de Rockefel
ler Stichting om de hulpbronnen van de oceaan te onderzoeken en „de zee
binnen het laboratorium te brengen". Hoewel de zeeën zeven-tiende deel
van de wereld bedekken en vol plantaardig en dierlyk leven zijn, wordt
volgens een zegsman van de universiteit slechts iets meer dan een pro
cent van het voedsel van de mensheid uit de zee gehaald, ondanks de toe
nemende ernst van het wereld-voedselprobleem.
Dr Robert G. Sproul, president van de universiteit, kondigde vorige week
aan, dat het bestuur de gift had aanvaard en van plan is haar voor een
onderzoek, dat zich over acht jaar zal uitstrekken, te gebruiken.
Dit onderzoek zal door een van de
acht afdelingen van de universiteit,
namelijk het Scripps Instituut voor
Oceanographie in La Jolia, worden
gebruikt. Dit instituut, dat wereld
wijde erkenning geniet voor zyn werk,
is van plan nieuwe onderzoekingen te
beginnen, die, welke al aan de gang
zijn, uit te breiden, zijn uitrusting te
verbeteren en verschillende nieuwe
leerstoelen in te stellen.
Dr. Roger Revelle; directeur van 't
Scripps Instituut, zei dat diepgaande
onderzoekingen naar de biologische
opbrengstmogelykheden van de ocea
nen belangrijk zijn om het percentage
van „zeevoedsel" te kunnen verhogen.
In sommige opzichten, zo verklaarde
hij, is de biologie van de zee achter
gebleven bij de andere biologische we
tenschappen. Door de vorderingen in
andere gebieden, in het bijzonder het
gebied van de erfelijkheid en de che
mie, zijn nu verschillende problemen
rijp voor een oplossing. De antwoor
den op die vragen kunnen weer van
het grootste belang zyn voor de bio
logie in haar geheel.
Het leven, zo zei dr. Revelle, begon
in de zee en van de zee kunnen wij
wellicht iets leren over de basis-pro-
cessen van het leven. Prof. Claude E.
Zobell van onze faculteit bijvoorbeeld,
kan daartoe iets bijdragen door zijn
MEER ZORGEN DAN MILLIOENEN
Amerika voelt niets voor zijn
monopoliepositie
(Van onze New Yorkse correspondent)
„Ari" (Aristoteles Socrates) Onassis, bezitter van twee nationaliteiten
(Grieks en Argentijns) en een maritiem koninkrijk, dat op omstreeks 300
millioen kan worden geschat, zit in de klem.
Vier regeringen hebben pijnlijke aanvallen op zijn beurs en zijn machtspo
sitie gedaan; de grote menigte, die bewonderend naar hem opkeek, schijnt
hem thans te verwijten, dat hij te groot voor zijn schoenen is geworden.
Deze ommekeer in de volksgunst raakt Onassis nauwelijks. Sedert zijn
25e jaar, toen hij reeds zijn eerste 100.000 had verdiend, heeft hij voor een
zestienkoppige familie moeten zorgen, die zonder hem brodeloos was ge
weest, Wie de dankbaarheid van de familie heeft ervaren, is voldoende door
de wol geverfd om zich- over de vriend- of vijandschap van onbekende toe
schouwers niet al te zeer cp te winden.
Maar de aanvallen op zijn maritiem koninkrijk gedaan, kan hij niet zo
makkelijk van zich afschudden.
De Verenigde Staten achtervolgen
hem en drie van zijn stille vennoten
voor 20 millioen en vorderen 16
van zijn schepen, ter waarde van
omstreeks 6 millioen. Een voorma
lige landgenoot, Spyridon Catapodis,
eist via de Paryse gerechtshoven
door ROBERT KIEK.
ruim 500.000 wegens het onthou
den van een commissie, waarop de
aanklager aanspraak maakt. De Pe
ruviaanse regering legde beslag op
vijf schepen van Onassis' walvisvloot
(waarde: ongeveer 7.500.000) om
dat deze traan zochten binnen de
200-mijlszóne, die door dit land
(zonder enige internationale recht
vaardiging) als „kustwateren" voor
de eigen vissersvloot gereserveerd
zijn. In Saoedï Arabië, tenslotte,
tracht de Regering in samenwerking
met de internationale oliemaat
schappijen de monopolie-positie van
zijn tankvloot radicaal te breken.
Dit laatste is verreweg de zwaar
ste slag. Dit contract had immers de
garantie moeten vormen voor de
aanbouw van nieuwe schepen voor
zyn ondernemingen, welke inmiddels
in volle gang is. (Alleen reeds in
Hamburg, Bremen en Kiel staat
voor 70.000.000 aan nieuwbouw op
de helling!) Onassis sloot het mono
polie-contract met Saoedi Arabië
uiteraard om voor deze schepen in
de eerstkomende jaren voldoende la
ding te verzekeren, teneinde econo
mische exploitatie mogelijk te ma
ken.
Thans is het veeleer het maritiem
koninkrijk van Onassis, dat op de
helling staat......
Geheel in strijd met de gangbare
opinie omtrent magnaten-in-het-al-
gemeen bestaat er over „Ai*i's" le
vensloop niet .de minste geheimzin
nigheid. Hij is voor de pers niet ge
makkelijk te benaderen. Zijn mede
werkers durven geen woord over
hun werkgever los te laten. Eén ver
keerde opmerking tegen een ver
keerde persman en de spreker heeft
economisch zelfmoord gepleegd.
Doch zij, die, hetzij aan boord van
vliegtuig of schip, of op een van zijn
vele kantoren Onassis konden bena
deren, stonden tegenover een mede
deelzaam man. Onassis voelt er niets
voor een sage omtrent zichzelf als
„mysterïeuse scheepseigenaar" te
verbreiden. Hij zal voorts, met klem,
ontkennen dat zijn carrière verge
lijkbaar is met die van de gemiddel
de levensloop van een krantenjon
gen, die het'tot millionair wist te
brengen: „Ari" ventte nooit met
kranten.
Hij was de zoon van een zeer wel
gestelde tabakshandelaar in Smyr
na. Toen, in 1922, Kemal Attatürk
de gehele kunststreek „oprolde" en
bijna een millioen aldaar gevestigde
Grieken liquideerde, ontsnapte het
gezin Onassis maar ternauwernood
aan het oorlogsgeweld. „Ari" hij
was toen 16 jaar en zyn vader
belandden in een gevangenis en wer
den beiden ter dood veroordeeld.
„Ari" ontkwam aan dit vonnis dank
zij stappen, genomen door een bui
tenlands Viee-Consul.
Hoewel Onassis Sr. in het buiten
land nog een aantal bankrekeningen
had staan, was zijn bedrijf lamge
legd. De familieraad besliste, dat de
jonge, energieke „Ari" zijn geluk
maar in de Nieuwe Wereld moest
gaan beproeven, teneinde de zestien
overlevenden uit de economische
moeilijkheden te helpen.
Begin 1923 vertrok „Ari" als Sta-
tenloze naar Buenos Aires. Hy nam dacht.
onderzoek over de kweek van bacte
riën, die gewoonlijk op de bodem van
de zee leven onder een druk, die dui
zend keer zo groot kan zijn als die
aan de oppervlakte. Door üe druk te
veranderen kan hij de snelheden ver
anderen van de chemische reacties,
die zich in de bacteriën afspelen en
zo zou hij een inzicht kunnen krijgen
in de hoedanigheid van deze reacties
en hoe zij precies plaatsvinden.
Dr. Revelle zei voorts, dat derge
lijke pogingen zouden kunnen leiaen
tot een beter begrip van de menselijke
cellen. Hy merkte op, dat de onder
zoekingen over het leven in de oceaan
zich tot nu toe voornamelijk bepaal
den met beschrijvingen en tellingen
van wat er leeft in de zee. Dit vitale
werk moet doorgezet wórden, zo zei
hy, maar andere dingen zijn nu ook
mogelijk, nu wij de experimentele in
strumenten en de techniek kunnen
gebruiKfen, die al hebben geleid tot
ontdekkingen, die de landbouw en de
medische wetenschap in onze tijd een
revolutie hebben laten doormaken.
Dr. Revelle is van plan „de zee in
het laboratorium te brengen en haar
te onderzoeken onder contróle-voor-
waarden". In het begin zal nog veel
van het laboratoriumwerk op zee
moeten worden gedaan, omdat het
nog zo is, dat men op land onmoge
lijk de subtiele voorwaarden van de
oceaan kan nabootsen, die vele zee
planten en zeedieren verlangen.
Wij begrijpen nog niet geheel, wat
de grootte van de zeeplanten en de
talrijkheid van de zeedieren bepaalt,
noch wat de mogelijkheden zijn om de
vruchtbaarheid van de zee te vergro
ten, aldus dr. Revelle. Het Scripps In
stituut heeft een vloot van vijf sche
pen voor experimenteel onderzoek op
zeeplanten en zeedieren in open zee.
de eerste gelegenheid te baat om
zich in zijn nieuwe vaderland te
doen naturaliseren. Doch toen, als
gevolg van het Tractaat van Lau
sanne, de Griekse vluchtelingen uit
Smyrna automatisch het Grieks bur
gerschap herkregen, beschikte Onas
sis zowel over de Griekse als de Ar
gentijnse nationaliteit. „Ik ben nog
steeds Griek én Argentijn, zei hy bij
een van zyn laatste bezoeken aan
New York. Dit komt hem thans te
stade.
In Buenos Aires kreeg hij al be
trekkelijk spoedig een baantje "bij de
plaatselijke telefoonmaatschappij. In
zijn vrije tijd maakte hij echter voor
treffelijk gebruik van de connecties,
van zijn vader en van het advies, dat
deze hem in wekelijkse brieven gaf.
Bulgaarse, Turkse en Griekse ta
bak genoten in die jaren in Argen
tinië nog maar bitter weinig be
kendheid. Met behulp van zijn vader
wist de jonge „Ari" deze plaatselijk
te indroduceren. Spoedig als zo
vaak bleek zyn bijbaantje winst
gevender te zijn dan zijn telefonis
ten-functie. Vóór zijn komst had de
tabak van de Balkan slechts 10%
van Argentinië's jaarlijkse tabaks
import uitgemaakt; in 1925 was dit
percentage gestegen tot 35%. In die
twee jaar had hij een omzet gemaakt
van ongeveer 2.000.000 tegen een
commissie van 5 of 100.000. De
eerste honderdduizend veel moei
lijker te vergaren dan het eerste
millioen! waren binnen.
De ontwikkeling van Onassis als
zakenman verliep daarna op de
meest logische wijze: hij importeer
stapel-producten en zag zich geleide
lijk aan gedwongen om zo ijrj
meer win3t wilde maken deze
goederen in zijn eigen schepen te
vervoeren. Ook passé--: •-voel
de tankervloot en de ngst
trokken al spoedig On: .5 aan-
