KA PPIE EN DE VERZONKEN STAD
Zoölogisch Museum Amsterdam:
Westindische dieren
Zeeland nieuw
WITSAUNE
Zeeland oud...
WAARDE
WEKKERS IN VERGADERZAAL
STENO-DIRECTEUR BASTIAAN
MET VERVROEGD PENSIOEN
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 23 DECEMBER 1954
Om het geheel des te leerzamer te
maken is bij de opzet rekening ge
houden met het verband tussen de
dieren van West-Indië en die van
Zuid-Amerika. Naar de beschikbare
ruimten heeft men de tentoonstelling
gesplitst in drie delen: de Hal, waar
in vooral de groep Flamingo's opvalt
met de vreemde kleinesten, een zaal
met Zuid- Amerikaan se dieren en een
andere speciaal gewijd aan het enger
begrensde Antillen-gebied. Wanneer
men de tentoonstelling in deze volg
orde doorloopt, krijgt men een goed
idee van het feit, dat verscheidene
door BAREND ZWERFMANS.
Van vlinder en kever tot anaconda
In de geheel gemoderniseerde zalen van het Zoölogisch Museum in Am
sterdam wordt een belangryke tentoonstelling gehouden, welke als onder
werp heeft het leven van de dieren in Suriname en op de Antillen.
Het aantrekkelijke van deze tentoonstellingen is, dat zy een bepaald on
derwerp vanuit vele oogpunten bezien en dat er op verzoek zeer deskundige
uitleg wordt gegeven. Tegen een geringe prijs wordt men eigenaar van
een brochure welke vele bijzonderheden over het tentoongestelde bevat; in
zijn eenvoud toch een waardevolle aanvulling van een bibliotheek.
Vreemd doet het aan, dat vele die
ren, die de bomen bewonen, hun
staart als vijfde lid van voortbewe
ging gebruiken, terwyl de opossum
het nuttig gebruik nog opvoert door
dat zijn staart voor de jongen als
houvast dient, wanneer hij ze op zijn
tochten op de rug met zich meeneemt.
Bijzonder de aandacht waard is nog
de reuzennachtzwaluw van Suriname,
die men direct als naaste familie van
onze nachtzwaluw herkent, -al is hft
zoveel groter.
De eilanden worden op diverse ma
nieren dichter bij het publiek ge
bracht. Waar de tentoongestelde die
ren veel van hun omgeving moeten
missen, heeft men daarin voorzien
door het ophangen van sterk vergro
te foto's. Op deze ziet men de weel
de van stekelige gewassen, die in een
gebied van half-woestijnen als op de
Antillen nog levensvoorwaarden vin
den.
Grote zoogdieren ontbreken er ge
heel of zijn (als de geiten) door de
mens ingevoerd. Daar men overigens
er alleen vogels en hagedissen vindt,
vermoedt men sterk, dat de mens het
evenwicht op de eilanden door de in
voer van de vraatzuchtige geiten zal
hebben verstoord, zodat de planten
wereld achteruit ging. Op Curasao
leeft dan nog een hert en een hazen-
soort, die men daar met de naam ko
nijn bestempelt.
Hoewel de grote afstanden tussen
de eilanden andere invoer dan door de
mens haast onmogelijk maken, moet
men de hagedissen uitzonderen. Deze
vinden in over zee drijvende bomen
misschien een gunstige gelegenheid
om van het vasteland op de eilanden
over te komen.
De cactussen, die wij in een potje
voor het raam plegen te kweken, be
reiken daar een hoogte van verschei
dene meters en groeien tot ondoor
dringbare kluwens van gestekelde
takken ineen.
Er is een imitatie van een druip
steengrot, er zijn vleermuissoorten in
de zaal en een heel interessant ver
haaltje over het ontstaan van parkie
ten met op kleine punten verschillen
de veerbekleding. De kleurverschil
len zijn nl. telkens beperkt tot één
land.
soorten van de laatste gebieden ver
schillen vertonen met dieren van het
uitgestrekte vasteland.
De dieren, die vroeger in een om
geving van zoveel mogelijk uit alle de
len van de wereld verzamelde soorten
schuil gingen, komen nu in hun ruime
vitrines en in hun eenzaamheid op
hun voordeligst uit.
Dat de jaguar een soort tijger is,
welke geen strepen draagt maar vlek
ken, waarbij de vlekken van de jaguar
niet eenkleurig zijn (als bij' de panter)
maar uit een vlek in een vlek bestaan,
zal ieder bezoeker voor altijd onthou
den, omdat hij de tijd neemt het dier
op zijn gemak en van alle kanten te
bezien. Met de brulaap is de jaguar
een typisch vertegenwoordiger van de
uitgestrekte regenwouden in de tro
pische zone.
Naast de jaguar zien we op het
vasteland heel vreemde dieren optre
den, zoals de gordeldieren, die zich
op kunnen rollen, miereneters, die in-
plaats van een bek een buisachtig or
gaan bezitten, waaruit een zeer lan
ge, kleverige tong op verkenning uit
gaat in de mierennesten. Vreemde vo
gels, waaronder de toekan, reuzen
slangen (als de anaconda) trekken de
aandacht en als buitengewoon aan
trekkelijk punt fungeert een bas-re-
lief van de grootste aller riviervissen,
de pirucu, die meer dan vier meter
lang wordt, en van welke de vorm
veel weg heeft van die van een kolos
sale snoek.
TEGEN NACHTELIJK VERGADEREN
B. en W. gingen haastig
naar huis.
Daar is ergens in Nederland een
gemeente waar het college van B. en
W. nogal laat en lang pleegt te ver
gaderen.
Deze week gebeurde het, dat het
eerbiedswaardig college des nachts te
twaalf uur nog bijeen wasplot
seling begon een wekker luidruchtig
te bellen.
„Is die wekker van U, secretaris?",
vroeg de burgemeester, toen het cor
pus delicti na enig zoeken ontdekt
was.
„Nee burgemeester"
„Van mij is ie ook niet", was het
antwoord van de burgemeester.
Ook de wethouders herkenden de
wekker niét. Maar zowel de burge
meester, de secretaris, als de wethou
ders maakten snel dat ze thuis kwa
men, nadat de burgemeester haastig
de vergadering had gesloten
Thuis volgde de ontknoping van
het wekkerraadsel.
De burgemeesteresse had al vaak
en lang niet mals haar misnoe
gen te kennen gegeven over dit soort
nachtelijk vergaderenZij had ge-
Op zoek naar dader
moordaanslag te Zeist.
Een beloning van duizend gulden is
uitgeloofd voor degene, die inlichtin
gen verstrekt, welKe leiden tot aan
houding van de onbekende man die in
de avond van 24 November jl in de
Jan Willem Frisolaan te Zeist een
moordaanslag heeft gepleegd op de
aldaar wonende 29-jarlge mevrouw
B. Koster geboren Visser. Zoals men
weet, vervoegde de dader zich op die
avond aan de achterzijde van de wo
ning van het slachtoffer. Hij heeft de
vrouw, die zich op de drempel van de
keukenbuitendeur bevond, met een
schot uit een pistool gedood. Enig
motief tot deze daad is niet bekend.
De officier van justitie te Utrecht
heeft de opsporing, aanhouding en
voorgeleiding van de dader verzocht.
Het volgende signalement is ver
strekt: lang 1.75 a 1.80 meter, leeftijd
waarschijnlijk tussen 20 en 25 jaar,
smal postuur, bleek smal gelaat, iets
uitstekende jukbeenderen, achter
overgekamd golvend donkerblond
haar met een slag en kort opgeknipt
van achteren. Kleding; lange brume
overjas van iets ruige stof, bruine
pantalon, bruine alpinomuts. Hij is
zeer waarschijnlijk linkshandig, heeft
een beschaafde spraak en stamt ver
moedelijk uit een net milieu. Hij be
reed een donkerrood of donkerbruin
gelakt herensportrijwiel, voorzien van
een transparante jasbeschermer en
een nikkelen sportstuur, dat in hoge
stand was geplaatst. Vermoedelijk
was het rywiel van een versnelling
voorzien.
protesteerd namens alle huisvrouwen
van haar mans gemeente en in over
moed zich gerugsteund wetend
door de echtgenote van de secretaris
zelfs gedreigd, dat de deur voor
taan om 12 uur op slot zou gaan.
Het had weinig gebaatde be
langen van de gemeentehuishouding
praevaleerden boven die der privé-di-
to's. En toen namen de dames een list
te baat.
Het was maar goed, dat de vroede
vaderen dezer gemeente aan het eer
ste wekkersein gehoor hadden gege
ven, want er was er nog een opge
steld, afgesteld op half een en als een
allerlaatste appèl zou er ook om 1 uur
nog een afgerateld zijndie twee
de was uit het huis van de burge
meester zelf, en de derde van de se
cretaris, wiens echtgenote ook in het
complot zat. Er is sinds Maria van
Reigersberg nog niets veranderd
(Advertentie.)
Winterhanden
(Adveitentie.)
ELKE DAME weet hetP
mwMMM Mummum
Ook insectenliefhebbers kunnen in
deze zaal hun hart ophalen; zij vin
den de vlinders, kevers, enz. niet als
in grote verzamelingen soort by soort,
maar hier heel bepaald als een verza
meling van in een begrensd gebied
voorkomende insecten. Dit leidt er toe
dat men diverse verschijningsvormen
onder een heel ander aspect kan be
studeren.
Het is onmogelijk over alle onder
delen van de tentoonstelling in details
te treden. Laten wij besluiten met St.
Maarten, waar men een Indische
mongoose heeft ingevoerd om er de
ratten mee te bestrijden. Toen de rat
ten in de minderheid begonnen te ko
men, ging de mongoose over op
pluimvee en vruchten. En wel zeer
frappant voorbeeld dat het de mens
niet gelukt de natuur te beheersen.
Streven naar nut brengt vaak on
voorziene schade.
Voor hen, die in de Kerstvacantie
Amsterdam zullen bezoeken geeft de
ze tentoonstelling in de fraai gemo
derniseerde zalen een zeer prettige en
nuttige tijdpassering.
Wt. J. BASTIAAN
met vervroegd pensioen
parlementaire notities
Bloembollen-export
floreerde in 1954.
Volgens een mededeling, gedaan op
een vergadering van de bond van
bloembollenhandelaren te Hillegom,
heeft de export van bloembollen in
1954 tot 1 December een bedrag van
152 millioen gulden bereikt. Voor dit
bedrag is 54 millioen kg bloembollen
uitgevoerd.
Kamer was niet alleen parlementair
slagveld
(Van onze speciale verslaggever)
Bijna 60 jaar oud is met ingang van 1 Januari wegens ziekte eervol ontslag
verleend aan de heer W. J. Bastiaan als directeur van de Stenografische In
richting van de beide Kamers der Staten-Generaal. Gezeten in het midden
der Kamers, tussen presidium en ministertafel, is de heer Bastiaan dertig
jaar precies opgenomen geweest in de parlementaire sfeer.
Hij heeft twee jaar in deze omheinde ruimte samengewerkt met de uiterst
bekwame stenograaf W. Drees, die thans onze minister-president is. Hij heeft
Troelstra meegemaakt in zijn grootste tijd en Gerbcn Wagenaar een stevig
been geboden, toen deze door de sterke arm uit de Kamer verwijderd werd.
Hij heeft
Maar laten we liever het Interessante gesprek met deze beminnelijke
mens wat nauwkeuriger navertellen.
Dat gesprek richtte zich in de eerste
plaats op de Stenografische Inrichting
zelf. Twaalf stenografen en enige
leerling-stenografen staan Eerste en
Tweede Kamer tijdens de vergaderin-
De Dorpsstraat
ontluisterd
Twee dorpsstraten: één 18e-
eeuwse, één 80é-eeuwse. Beide
zo weinig uitzonderlijks verto
nend, dat ze geredelijk mogen
gelden als twee representanten,
elk van haar eigen type. De
tegenstelling tussen deze hei
de is de tegenstelling tussen
twee tijden.
We weten niet, welke ge
dachten-reeksen deze prentjes
hij U ontketenen. Ons gaven
zij de reactie in, dat het hóóg
tijd wordt om eens een fikse
dosis anarchie in ons bestaan
te mengen. Zoals je maar eens
een greepje gist hij het deeg
doet.
In die dorpsstraat 1725 is deze
gist rijkelijk aanwezig. Luch
tig, tierig, croquant is dit bak
sel. Het mag dam wat stunte
lig zijn van vorm, wat simpel
van smaak misschien en onge
twijfeld had het economischer
gekund. Maar dit levensbeeld
'ademt vrijheid. Het heden
daagse beeld voert 17, lijnrecht
en efficiënt, in een dood slop.
Waarom zou het zijn, dat we
toch zo graag verkeren in die
zuidelijker landen, U weet wel:
die „onsolide" landen, waar ons
Hollands perfectionisme zo
graag op neerziet, omdat daar
ginds nog niet alles glad ver
loopt volgens een van over
heidswege uitgestippeld, eco
nomisch en technisch verant
woord program en waar nog
wel eens een boom niet in het
rijtje staat? Waarom zou het
zijn, dat we in ons hart zo'n
sympathie gevoelen voor die
legendarische Spanjaard, die
liever in de weldoende schaduw
blijft filosoferen dan zich in 't
zweet te werken, zolang hij nog
één stuiver op zak heeft?
Waarom zou het zijn, dat we,
zo eens dagdromende, wat we
wel zouden doen als wij eens
dictator waren, steevast terecht
komen op de conclusie, dat we
allereerst alle bevolkingsregis
ters zouden vernietigen mitsga
ders het paspoort afschaffen,
die slaven-halsland van de
moderne staatsburger
Waarom zou het zijn, dat we
er steeds ernstiger over den
ken, een nieuwe monniksorde
te stichten, die der Ignoranten,
Neganten of Weigeraars? Een
orde van zachtmoedige anar
chisten zo geheten omdat
ze zich zouden hebben verbon
den om. de gezamenlijke stomp
zinnigheden dezer dagen sim
pelweg te ignoreren, te negeren
en te refuseren, vóórop die
tegenwoordig blindelings gang
bare gedachte, dat men iedere
technische nieuwigheid maar
klakkeloos in zijn leven heeft
toe te laten en te verdragen.
Het is allemaal omdat er
twee reeksen zijn. De reeks:
feest, vrijheid, spel, nuttéloos-
ëid, ruimte van bewegen,
vreugde. En de reeks: stof,
werk, nut, techniek, economie,
dwang, geweld, duisternis.
Twee reeksen, waarin onver
mijdelijk ieder leven zich vol
trekt en de kunst is hierbij:
de juiste verhouding. Want het
zijn twee reeksen van ongelijke
rang. De eerste is die, welker
waarden een betekenis bezitten
in zichzelf, een eeuwigheids
waarde; hier spélen religie en
kunst. Dit is de reeks van de
meester. De tweede is die van
de knecht; zijn taak is, te die
nen; zijn waarden hebben geen
betekenis in zichzélf. En het
verdrietige van deze tijd is nu,
dat de knecht tegenwoordig
breeduit in des meesters stoel
zit en maar commandeert.
Weshalve de wereld op haar
kop staat.
Dit is het dan, wat ons het
prentje 195J/ rapporteerde. Een
ontluistering, zo triest, dat we
niet eens durven zeggen, wel
ke dorpsstraat dit lot trof. Het
doet er ook weinig toe. Ér zijn
er honderden zo in Nederland.
En men repareert dit niet met
culturele plannetjes symp
toombestrijding zolang men
de oorzaak niet aantast: het
feit, dat die knecht daar in zijns
meesters stoel zetelt. Wij meen
den, dat Kerstmis toch ook
iets met dit soort van dingen
te maken had.
Deze typering is van J. B.
Priestley, welbekend, die on
langs een enigszins aanverwant
betoog hield voor de B.B.C.
J. C. v. 8.
41. „jy bent tenminste geen
bange aardappel", zei Kap-
pie tegen de Meester. „Trek
dit duikerpak aan, dan gaan
we aan de slag".
„Maar HOE wilt U de
Kraak weer drijvend krij
gen?" vroeg de Meester, het
zuurstofapparaat op zijn
rug gespend.
V.Door het water onder
druk uit de ruimen te per
sen". antwoordde Kappie.
„Hm, ja", zei de Mees
ter. „dat is een methode, die
vaak wordt toegepast; er
wordt dan l'ucht. in het
ruim gepompt, die het water
naar buiten drijft. Maar we
hebben hier geen luchtpom
pen".
„Daarvoor gebruiken we
de meteoor" verklaarde Kap
pie. „Die bestaat uit een
metaal, dat gas ontwikkelt,
zodra het met water in
aanraking komt. Alles, wat
we te doen hebben, is
dus een paar flinke stuk
ken van dat metaal in hel
ruim te brengen, zodat zich daar zoveel gas ophoopt,
dat het water naar buiten wordt gedreven".
„Dat is technisch mogelijk", zei de Meester goed
keurend, „maar we moeten er dan voor zorgen, dat
het water niet weer terug stroomt. En daar weet
ik wel een middel op".
„Mooi", zei Kappie, „aan de slag dan".
Samen doken zy naar beneden en haalden breek
ijzers uit het gezonken schip, waarmee zij flinke
brokken van de meteoor begonnen te steken. Om
hen heen ging het water bruisen, alsof zy in een
gias spuitwater stonden
gen terzijde om het gesprokene nauw
keurig op te tekenen. Afwisselend ko
men ze het, om veiligheidsredenen
omheinde, terrein van hun werkzaam
heden binnen, waar de tafels en stoe
len aan de grond zijn vastgeschroefd.
Het is maar een korte poos dat ze
er vertoevenvijf minuten doorgaans
vier minuten of drie minuten, wanneer
de vergadering merkbaar haar einde
nadert. Maar dan heeft de stenograaf
meer dan voldoende materiaal verza
meld om het volgende uur bezig te
zijn met het uitwerken ervan.
„Hoewel er honderdvijftig bazen
waren, om ons op de vingers te tik
ken, wanneer er fouten waren ge
maakt, moet ik zeggen altijd erg ge
lukkig gewerkt te hebben", merkte
de heer Bastiaan op. „En dat terwijl
ons land tegenover buitenlandse par
lementen de nare uitzondering kent,
dat er voor Eerste en Tweede Ka
mer maar één stenografische dienst
bestaat- Wanneer beide Kamers ge
lijktijdig vergaderen en dat ge
beurt tegenwoordig veel meer dan
vroeger dan moet het beschikbare
team verdeeld worden. Dan blijft er
dus maar ongeveer een half uur over
om de stenogrammen uit te werken.
Dat maakt de mensen bekaf, veroor
zaakt achterstand en een nerveuze
stemming".
Snelheid hijzaak.
„Welke snelheid bereiken de ste
nografen?"
..Vereist is een minimum van 250
lettergrepen per minuut. Maar er zijn
sprekers, die een opnamesnelheid van
300 lettergrepen vragen. Die snelheid
is voor de vakstenografen echter bij
zaak. Hoofdzaak is, dat de sprekers
hun bedoelingen duidelijk laten blij
ken. Iedere spreker verlangt die in de
Handelingen terug te vinden. Geen Ka
merlid kan er mee accoord gaan, dat
hij in het vuur van zijn rede b.v. ge
zegd zou hebben, dat „de kunstmest
de reddende engel is, waar de land
bouw op drijft", of dat „de weeldebe
lasting een kindje is, dat vóór zijn ge
boorte als beeldschoon werd geprezoa".
Parlementaire
herinneringen.
Dertig jaar Stenografische Kamer-
dienst, zijn intussen ook dertig jaar
parlementair leven. Levendig herin
nert zich de heer Bastiaan, hoe in 1918
tijdens een redevoering van Troelstra
een aanval op de Kamer verwacht
werd, en dus ieder half uur op straat
de stemming onder het volk even ge
peild moest worden.
Even levendig staat zo ook in zijn
herinnering gegrift, hoe de socialisten
onder aanvoering van Troelstra een
maal een socialistisch strijdlied inzet
ten, toen de Wet Aalberse op de 8-
urige arbeidsdag werd aangenomen,
en hoe de overige Kamerleden deze
koorzang onder aanvoering van gene
raal Duymaer Van Twist beantwoord
den met het Wilhelmus en de zitting
dan ook onder de grootste verwarring
moest worden gesloten.
De invloedrijkste.
Mgr. Nolens is één van de invloed
rijkste politieke figuren geweest, die
ik gekend heb. Hoewel kabinetsfor
mateur, had hij zelf geen plaats ach
ter de regeringstafel verkozen.. Maar
zo, achter de schermen, was zijn in
vloed veel groter. Algemeen werd ge
zegd, dat de minister pas kon spre
ken na door Nolens geïnstrueerd te
zijn. En als een fractielid soms te lang
naar zijn zin uitweidde, begon hij met
z'n beroemde zegelring op mijn hekje
ïe tikken. In minder dan geen tijd
was dat Kamerlid dan van het spreek
gestoelte verdwenen. De knapste fi
guren? Lelie, Treub, Dresselhuis, Lief-
tmek.
Van Treub herinner ik me, dat hij
zo knap was, dat hij tegen elke situa
tie was opgewassen, maar tegelijk ook
vaak zo zenuwachtig was als hij moest
spreken, dat hij onbewust de tafel
poot tussen zijn knieën klem zette, zo
als hij eenmaal eens vertelde.
Een hard werker.
Lieftinck is een enorm werkzame
figuur geweest. Wanneer we hem
's avonds om 12 uur een dik pak ste
nogrammen ter correctie voorlegden,
konden we er zeker van zijn, het des
nachts om één uur terug te ontvangen.
Om hem te sparen, hebben we wel met
dc bezorging gewacht tot de volgen
de dag. Het was ook een zeer bemin
nelijk mens, die zich de kleinste de
tails altijd wist te herinneren. Met dr.
Drees tenslotte ben ik wel naar pro-
pagandavergaderingen voor de steno
grafie getrokken. De heer Drees sprak
dan, ik legde zijn woorden vaot, en
iemand uit het publiek mocht dan la
ter aanwijzen, waar ik de rede weer
zou beginnen terug te lezen
Van tal van Kamerleden, wier man
daat na korte of langer tijd verliep is
bekend, dat ze zich niet konden voor
stellen, hoe zij het verder zouden
kunnen stellen zonder de prikkelende
opwindende sfeer van de parlemen
taire arena. Hoewel het duidelijk is,
dat de heer Bastiaan met nog meer
weemoed dan zij zal terugdenken aan
zijn parlementaire tijd, hopen we dat
hij de rust. zal kunnen vinden, die
voor volledig herstel van zijn gezond
heid gewenst is.
BELANGRIJKE TENTOONSTELLING
HIJ WERKTE SAMEN MET DREES