KA PPIE EN DE VERZONKEN STAD Zoölogisch Museum Amsterdam: Westindische dieren Zeeland nieuw WITSAUNE Zeeland oud... WAARDE WEKKERS IN VERGADERZAAL STENO-DIRECTEUR BASTIAAN MET VERVROEGD PENSIOEN PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 23 DECEMBER 1954 Om het geheel des te leerzamer te maken is bij de opzet rekening ge houden met het verband tussen de dieren van West-Indië en die van Zuid-Amerika. Naar de beschikbare ruimten heeft men de tentoonstelling gesplitst in drie delen: de Hal, waar in vooral de groep Flamingo's opvalt met de vreemde kleinesten, een zaal met Zuid- Amerikaan se dieren en een andere speciaal gewijd aan het enger begrensde Antillen-gebied. Wanneer men de tentoonstelling in deze volg orde doorloopt, krijgt men een goed idee van het feit, dat verscheidene door BAREND ZWERFMANS. Van vlinder en kever tot anaconda In de geheel gemoderniseerde zalen van het Zoölogisch Museum in Am sterdam wordt een belangryke tentoonstelling gehouden, welke als onder werp heeft het leven van de dieren in Suriname en op de Antillen. Het aantrekkelijke van deze tentoonstellingen is, dat zy een bepaald on derwerp vanuit vele oogpunten bezien en dat er op verzoek zeer deskundige uitleg wordt gegeven. Tegen een geringe prijs wordt men eigenaar van een brochure welke vele bijzonderheden over het tentoongestelde bevat; in zijn eenvoud toch een waardevolle aanvulling van een bibliotheek. Vreemd doet het aan, dat vele die ren, die de bomen bewonen, hun staart als vijfde lid van voortbewe ging gebruiken, terwyl de opossum het nuttig gebruik nog opvoert door dat zijn staart voor de jongen als houvast dient, wanneer hij ze op zijn tochten op de rug met zich meeneemt. Bijzonder de aandacht waard is nog de reuzennachtzwaluw van Suriname, die men direct als naaste familie van onze nachtzwaluw herkent, -al is hft zoveel groter. De eilanden worden op diverse ma nieren dichter bij het publiek ge bracht. Waar de tentoongestelde die ren veel van hun omgeving moeten missen, heeft men daarin voorzien door het ophangen van sterk vergro te foto's. Op deze ziet men de weel de van stekelige gewassen, die in een gebied van half-woestijnen als op de Antillen nog levensvoorwaarden vin den. Grote zoogdieren ontbreken er ge heel of zijn (als de geiten) door de mens ingevoerd. Daar men overigens er alleen vogels en hagedissen vindt, vermoedt men sterk, dat de mens het evenwicht op de eilanden door de in voer van de vraatzuchtige geiten zal hebben verstoord, zodat de planten wereld achteruit ging. Op Curasao leeft dan nog een hert en een hazen- soort, die men daar met de naam ko nijn bestempelt. Hoewel de grote afstanden tussen de eilanden andere invoer dan door de mens haast onmogelijk maken, moet men de hagedissen uitzonderen. Deze vinden in over zee drijvende bomen misschien een gunstige gelegenheid om van het vasteland op de eilanden over te komen. De cactussen, die wij in een potje voor het raam plegen te kweken, be reiken daar een hoogte van verschei dene meters en groeien tot ondoor dringbare kluwens van gestekelde takken ineen. Er is een imitatie van een druip steengrot, er zijn vleermuissoorten in de zaal en een heel interessant ver haaltje over het ontstaan van parkie ten met op kleine punten verschillen de veerbekleding. De kleurverschil len zijn nl. telkens beperkt tot één land. soorten van de laatste gebieden ver schillen vertonen met dieren van het uitgestrekte vasteland. De dieren, die vroeger in een om geving van zoveel mogelijk uit alle de len van de wereld verzamelde soorten schuil gingen, komen nu in hun ruime vitrines en in hun eenzaamheid op hun voordeligst uit. Dat de jaguar een soort tijger is, welke geen strepen draagt maar vlek ken, waarbij de vlekken van de jaguar niet eenkleurig zijn (als bij' de panter) maar uit een vlek in een vlek bestaan, zal ieder bezoeker voor altijd onthou den, omdat hij de tijd neemt het dier op zijn gemak en van alle kanten te bezien. Met de brulaap is de jaguar een typisch vertegenwoordiger van de uitgestrekte regenwouden in de tro pische zone. Naast de jaguar zien we op het vasteland heel vreemde dieren optre den, zoals de gordeldieren, die zich op kunnen rollen, miereneters, die in- plaats van een bek een buisachtig or gaan bezitten, waaruit een zeer lan ge, kleverige tong op verkenning uit gaat in de mierennesten. Vreemde vo gels, waaronder de toekan, reuzen slangen (als de anaconda) trekken de aandacht en als buitengewoon aan trekkelijk punt fungeert een bas-re- lief van de grootste aller riviervissen, de pirucu, die meer dan vier meter lang wordt, en van welke de vorm veel weg heeft van die van een kolos sale snoek. TEGEN NACHTELIJK VERGADEREN B. en W. gingen haastig naar huis. Daar is ergens in Nederland een gemeente waar het college van B. en W. nogal laat en lang pleegt te ver gaderen. Deze week gebeurde het, dat het eerbiedswaardig college des nachts te twaalf uur nog bijeen wasplot seling begon een wekker luidruchtig te bellen. „Is die wekker van U, secretaris?", vroeg de burgemeester, toen het cor pus delicti na enig zoeken ontdekt was. „Nee burgemeester" „Van mij is ie ook niet", was het antwoord van de burgemeester. Ook de wethouders herkenden de wekker niét. Maar zowel de burge meester, de secretaris, als de wethou ders maakten snel dat ze thuis kwa men, nadat de burgemeester haastig de vergadering had gesloten Thuis volgde de ontknoping van het wekkerraadsel. De burgemeesteresse had al vaak en lang niet mals haar misnoe gen te kennen gegeven over dit soort nachtelijk vergaderenZij had ge- Op zoek naar dader moordaanslag te Zeist. Een beloning van duizend gulden is uitgeloofd voor degene, die inlichtin gen verstrekt, welKe leiden tot aan houding van de onbekende man die in de avond van 24 November jl in de Jan Willem Frisolaan te Zeist een moordaanslag heeft gepleegd op de aldaar wonende 29-jarlge mevrouw B. Koster geboren Visser. Zoals men weet, vervoegde de dader zich op die avond aan de achterzijde van de wo ning van het slachtoffer. Hij heeft de vrouw, die zich op de drempel van de keukenbuitendeur bevond, met een schot uit een pistool gedood. Enig motief tot deze daad is niet bekend. De officier van justitie te Utrecht heeft de opsporing, aanhouding en voorgeleiding van de dader verzocht. Het volgende signalement is ver strekt: lang 1.75 a 1.80 meter, leeftijd waarschijnlijk tussen 20 en 25 jaar, smal postuur, bleek smal gelaat, iets uitstekende jukbeenderen, achter overgekamd golvend donkerblond haar met een slag en kort opgeknipt van achteren. Kleding; lange brume overjas van iets ruige stof, bruine pantalon, bruine alpinomuts. Hij is zeer waarschijnlijk linkshandig, heeft een beschaafde spraak en stamt ver moedelijk uit een net milieu. Hij be reed een donkerrood of donkerbruin gelakt herensportrijwiel, voorzien van een transparante jasbeschermer en een nikkelen sportstuur, dat in hoge stand was geplaatst. Vermoedelijk was het rywiel van een versnelling voorzien. protesteerd namens alle huisvrouwen van haar mans gemeente en in over moed zich gerugsteund wetend door de echtgenote van de secretaris zelfs gedreigd, dat de deur voor taan om 12 uur op slot zou gaan. Het had weinig gebaatde be langen van de gemeentehuishouding praevaleerden boven die der privé-di- to's. En toen namen de dames een list te baat. Het was maar goed, dat de vroede vaderen dezer gemeente aan het eer ste wekkersein gehoor hadden gege ven, want er was er nog een opge steld, afgesteld op half een en als een allerlaatste appèl zou er ook om 1 uur nog een afgerateld zijndie twee de was uit het huis van de burge meester zelf, en de derde van de se cretaris, wiens echtgenote ook in het complot zat. Er is sinds Maria van Reigersberg nog niets veranderd (Advertentie.) Winterhanden (Adveitentie.) ELKE DAME weet hetP mwMMM Mummum Ook insectenliefhebbers kunnen in deze zaal hun hart ophalen; zij vin den de vlinders, kevers, enz. niet als in grote verzamelingen soort by soort, maar hier heel bepaald als een verza meling van in een begrensd gebied voorkomende insecten. Dit leidt er toe dat men diverse verschijningsvormen onder een heel ander aspect kan be studeren. Het is onmogelijk over alle onder delen van de tentoonstelling in details te treden. Laten wij besluiten met St. Maarten, waar men een Indische mongoose heeft ingevoerd om er de ratten mee te bestrijden. Toen de rat ten in de minderheid begonnen te ko men, ging de mongoose over op pluimvee en vruchten. En wel zeer frappant voorbeeld dat het de mens niet gelukt de natuur te beheersen. Streven naar nut brengt vaak on voorziene schade. Voor hen, die in de Kerstvacantie Amsterdam zullen bezoeken geeft de ze tentoonstelling in de fraai gemo derniseerde zalen een zeer prettige en nuttige tijdpassering. Wt. J. BASTIAAN met vervroegd pensioen parlementaire notities Bloembollen-export floreerde in 1954. Volgens een mededeling, gedaan op een vergadering van de bond van bloembollenhandelaren te Hillegom, heeft de export van bloembollen in 1954 tot 1 December een bedrag van 152 millioen gulden bereikt. Voor dit bedrag is 54 millioen kg bloembollen uitgevoerd. Kamer was niet alleen parlementair slagveld (Van onze speciale verslaggever) Bijna 60 jaar oud is met ingang van 1 Januari wegens ziekte eervol ontslag verleend aan de heer W. J. Bastiaan als directeur van de Stenografische In richting van de beide Kamers der Staten-Generaal. Gezeten in het midden der Kamers, tussen presidium en ministertafel, is de heer Bastiaan dertig jaar precies opgenomen geweest in de parlementaire sfeer. Hij heeft twee jaar in deze omheinde ruimte samengewerkt met de uiterst bekwame stenograaf W. Drees, die thans onze minister-president is. Hij heeft Troelstra meegemaakt in zijn grootste tijd en Gerbcn Wagenaar een stevig been geboden, toen deze door de sterke arm uit de Kamer verwijderd werd. Hij heeft Maar laten we liever het Interessante gesprek met deze beminnelijke mens wat nauwkeuriger navertellen. Dat gesprek richtte zich in de eerste plaats op de Stenografische Inrichting zelf. Twaalf stenografen en enige leerling-stenografen staan Eerste en Tweede Kamer tijdens de vergaderin- De Dorpsstraat ontluisterd Twee dorpsstraten: één 18e- eeuwse, één 80é-eeuwse. Beide zo weinig uitzonderlijks verto nend, dat ze geredelijk mogen gelden als twee representanten, elk van haar eigen type. De tegenstelling tussen deze hei de is de tegenstelling tussen twee tijden. We weten niet, welke ge dachten-reeksen deze prentjes hij U ontketenen. Ons gaven zij de reactie in, dat het hóóg tijd wordt om eens een fikse dosis anarchie in ons bestaan te mengen. Zoals je maar eens een greepje gist hij het deeg doet. In die dorpsstraat 1725 is deze gist rijkelijk aanwezig. Luch tig, tierig, croquant is dit bak sel. Het mag dam wat stunte lig zijn van vorm, wat simpel van smaak misschien en onge twijfeld had het economischer gekund. Maar dit levensbeeld 'ademt vrijheid. Het heden daagse beeld voert 17, lijnrecht en efficiënt, in een dood slop. Waarom zou het zijn, dat we toch zo graag verkeren in die zuidelijker landen, U weet wel: die „onsolide" landen, waar ons Hollands perfectionisme zo graag op neerziet, omdat daar ginds nog niet alles glad ver loopt volgens een van over heidswege uitgestippeld, eco nomisch en technisch verant woord program en waar nog wel eens een boom niet in het rijtje staat? Waarom zou het zijn, dat we in ons hart zo'n sympathie gevoelen voor die legendarische Spanjaard, die liever in de weldoende schaduw blijft filosoferen dan zich in 't zweet te werken, zolang hij nog één stuiver op zak heeft? Waarom zou het zijn, dat we, zo eens dagdromende, wat we wel zouden doen als wij eens dictator waren, steevast terecht komen op de conclusie, dat we allereerst alle bevolkingsregis ters zouden vernietigen mitsga ders het paspoort afschaffen, die slaven-halsland van de moderne staatsburger Waarom zou het zijn, dat we er steeds ernstiger over den ken, een nieuwe monniksorde te stichten, die der Ignoranten, Neganten of Weigeraars? Een orde van zachtmoedige anar chisten zo geheten omdat ze zich zouden hebben verbon den om. de gezamenlijke stomp zinnigheden dezer dagen sim pelweg te ignoreren, te negeren en te refuseren, vóórop die tegenwoordig blindelings gang bare gedachte, dat men iedere technische nieuwigheid maar klakkeloos in zijn leven heeft toe te laten en te verdragen. Het is allemaal omdat er twee reeksen zijn. De reeks: feest, vrijheid, spel, nuttéloos- ëid, ruimte van bewegen, vreugde. En de reeks: stof, werk, nut, techniek, economie, dwang, geweld, duisternis. Twee reeksen, waarin onver mijdelijk ieder leven zich vol trekt en de kunst is hierbij: de juiste verhouding. Want het zijn twee reeksen van ongelijke rang. De eerste is die, welker waarden een betekenis bezitten in zichzelf, een eeuwigheids waarde; hier spélen religie en kunst. Dit is de reeks van de meester. De tweede is die van de knecht; zijn taak is, te die nen; zijn waarden hebben geen betekenis in zichzélf. En het verdrietige van deze tijd is nu, dat de knecht tegenwoordig breeduit in des meesters stoel zit en maar commandeert. Weshalve de wereld op haar kop staat. Dit is het dan, wat ons het prentje 195J/ rapporteerde. Een ontluistering, zo triest, dat we niet eens durven zeggen, wel ke dorpsstraat dit lot trof. Het doet er ook weinig toe. Ér zijn er honderden zo in Nederland. En men repareert dit niet met culturele plannetjes symp toombestrijding zolang men de oorzaak niet aantast: het feit, dat die knecht daar in zijns meesters stoel zetelt. Wij meen den, dat Kerstmis toch ook iets met dit soort van dingen te maken had. Deze typering is van J. B. Priestley, welbekend, die on langs een enigszins aanverwant betoog hield voor de B.B.C. J. C. v. 8. 41. „jy bent tenminste geen bange aardappel", zei Kap- pie tegen de Meester. „Trek dit duikerpak aan, dan gaan we aan de slag". „Maar HOE wilt U de Kraak weer drijvend krij gen?" vroeg de Meester, het zuurstofapparaat op zijn rug gespend. V.Door het water onder druk uit de ruimen te per sen". antwoordde Kappie. „Hm, ja", zei de Mees ter. „dat is een methode, die vaak wordt toegepast; er wordt dan l'ucht. in het ruim gepompt, die het water naar buiten drijft. Maar we hebben hier geen luchtpom pen". „Daarvoor gebruiken we de meteoor" verklaarde Kap pie. „Die bestaat uit een metaal, dat gas ontwikkelt, zodra het met water in aanraking komt. Alles, wat we te doen hebben, is dus een paar flinke stuk ken van dat metaal in hel ruim te brengen, zodat zich daar zoveel gas ophoopt, dat het water naar buiten wordt gedreven". „Dat is technisch mogelijk", zei de Meester goed keurend, „maar we moeten er dan voor zorgen, dat het water niet weer terug stroomt. En daar weet ik wel een middel op". „Mooi", zei Kappie, „aan de slag dan". Samen doken zy naar beneden en haalden breek ijzers uit het gezonken schip, waarmee zij flinke brokken van de meteoor begonnen te steken. Om hen heen ging het water bruisen, alsof zy in een gias spuitwater stonden gen terzijde om het gesprokene nauw keurig op te tekenen. Afwisselend ko men ze het, om veiligheidsredenen omheinde, terrein van hun werkzaam heden binnen, waar de tafels en stoe len aan de grond zijn vastgeschroefd. Het is maar een korte poos dat ze er vertoevenvijf minuten doorgaans vier minuten of drie minuten, wanneer de vergadering merkbaar haar einde nadert. Maar dan heeft de stenograaf meer dan voldoende materiaal verza meld om het volgende uur bezig te zijn met het uitwerken ervan. „Hoewel er honderdvijftig bazen waren, om ons op de vingers te tik ken, wanneer er fouten waren ge maakt, moet ik zeggen altijd erg ge lukkig gewerkt te hebben", merkte de heer Bastiaan op. „En dat terwijl ons land tegenover buitenlandse par lementen de nare uitzondering kent, dat er voor Eerste en Tweede Ka mer maar één stenografische dienst bestaat- Wanneer beide Kamers ge lijktijdig vergaderen en dat ge beurt tegenwoordig veel meer dan vroeger dan moet het beschikbare team verdeeld worden. Dan blijft er dus maar ongeveer een half uur over om de stenogrammen uit te werken. Dat maakt de mensen bekaf, veroor zaakt achterstand en een nerveuze stemming". Snelheid hijzaak. „Welke snelheid bereiken de ste nografen?" ..Vereist is een minimum van 250 lettergrepen per minuut. Maar er zijn sprekers, die een opnamesnelheid van 300 lettergrepen vragen. Die snelheid is voor de vakstenografen echter bij zaak. Hoofdzaak is, dat de sprekers hun bedoelingen duidelijk laten blij ken. Iedere spreker verlangt die in de Handelingen terug te vinden. Geen Ka merlid kan er mee accoord gaan, dat hij in het vuur van zijn rede b.v. ge zegd zou hebben, dat „de kunstmest de reddende engel is, waar de land bouw op drijft", of dat „de weeldebe lasting een kindje is, dat vóór zijn ge boorte als beeldschoon werd geprezoa". Parlementaire herinneringen. Dertig jaar Stenografische Kamer- dienst, zijn intussen ook dertig jaar parlementair leven. Levendig herin nert zich de heer Bastiaan, hoe in 1918 tijdens een redevoering van Troelstra een aanval op de Kamer verwacht werd, en dus ieder half uur op straat de stemming onder het volk even ge peild moest worden. Even levendig staat zo ook in zijn herinnering gegrift, hoe de socialisten onder aanvoering van Troelstra een maal een socialistisch strijdlied inzet ten, toen de Wet Aalberse op de 8- urige arbeidsdag werd aangenomen, en hoe de overige Kamerleden deze koorzang onder aanvoering van gene raal Duymaer Van Twist beantwoord den met het Wilhelmus en de zitting dan ook onder de grootste verwarring moest worden gesloten. De invloedrijkste. Mgr. Nolens is één van de invloed rijkste politieke figuren geweest, die ik gekend heb. Hoewel kabinetsfor mateur, had hij zelf geen plaats ach ter de regeringstafel verkozen.. Maar zo, achter de schermen, was zijn in vloed veel groter. Algemeen werd ge zegd, dat de minister pas kon spre ken na door Nolens geïnstrueerd te zijn. En als een fractielid soms te lang naar zijn zin uitweidde, begon hij met z'n beroemde zegelring op mijn hekje ïe tikken. In minder dan geen tijd was dat Kamerlid dan van het spreek gestoelte verdwenen. De knapste fi guren? Lelie, Treub, Dresselhuis, Lief- tmek. Van Treub herinner ik me, dat hij zo knap was, dat hij tegen elke situa tie was opgewassen, maar tegelijk ook vaak zo zenuwachtig was als hij moest spreken, dat hij onbewust de tafel poot tussen zijn knieën klem zette, zo als hij eenmaal eens vertelde. Een hard werker. Lieftinck is een enorm werkzame figuur geweest. Wanneer we hem 's avonds om 12 uur een dik pak ste nogrammen ter correctie voorlegden, konden we er zeker van zijn, het des nachts om één uur terug te ontvangen. Om hem te sparen, hebben we wel met dc bezorging gewacht tot de volgen de dag. Het was ook een zeer bemin nelijk mens, die zich de kleinste de tails altijd wist te herinneren. Met dr. Drees tenslotte ben ik wel naar pro- pagandavergaderingen voor de steno grafie getrokken. De heer Drees sprak dan, ik legde zijn woorden vaot, en iemand uit het publiek mocht dan la ter aanwijzen, waar ik de rede weer zou beginnen terug te lezen Van tal van Kamerleden, wier man daat na korte of langer tijd verliep is bekend, dat ze zich niet konden voor stellen, hoe zij het verder zouden kunnen stellen zonder de prikkelende opwindende sfeer van de parlemen taire arena. Hoewel het duidelijk is, dat de heer Bastiaan met nog meer weemoed dan zij zal terugdenken aan zijn parlementaire tijd, hopen we dat hij de rust. zal kunnen vinden, die voor volledig herstel van zijn gezond heid gewenst is. BELANGRIJKE TENTOONSTELLING HIJ WERKTE SAMEN MET DREES

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 12