Zutphense jongeman belandde in
het vreemdelingenlegioen
De Turkse vliegtuigen zullen het
luchtruim veroveren
ELE0N0RA WEIGERDE TE
EMIGREREN
HOE DE CANADESE BISONS
WORDEN GETELD
WOENSDAG 22 DECEMBER 1954.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ÊEN ONDOORDACHT OGENBLIK
Gesimuleerde hartziekte redde hem
(Van een speciale verslaggever)
De jeugdige Zutphenaar die ons zyn ervaringen over de wrede metho,
den, welke in de instructiekampen van het vreemdelingenlegioen heersen,
heeft verteld, was de koning te rijk weer in een normale maatschappij te
zijn teruggekeerd. Op een onzalig ogenblik, overgehaald en aangemoedigd
door een van die als heer vermomde ronselaars, had hij het formulier gete
kend, waarbij hij zich voor vyf jaar als legionair verbond.
Geboren in een stadje aan zee, koos hy na het aflopen van de Mulo-school
een beroep als varensgezel. Hij monsterde als kellner op de Nieuw Amster
dam. Toen na een reis de boot in het dok moest, wenste hij niet gedurende
een paar maanden werkloos te blijven. Hij dacht in Antwerpen wel een boot
te kunnen krijgen, een Noor of een Zweed, want zijn avontuurlijke aanleg
deed hem verlangen veel van de wereld te zien. In Antwerpen vlotte het
niet erg en daarom zocht hij het wat verderop. In Marseille zouden de kan
sen groter voor hem zijn, zo dacht hij. Maar zijn reis daarheen stokte in
Parys. De aantrekkelijkheden van de lichtstad lieten de jongeman niet on
beroerd en hij pauzeerde er langer en verteerde er meer dan hij zich had
voorgenomen. Hij maakte daar kennis met een heer, die hem vertelde ook
te hebben gevaren. De man was niet alleen voorkomend, maar hij boezem
de hem ook vertrouwen in.
uur reveille. Het uur sport, waarmee
de dagoefeningen aanvingen, was ei
genlijk de enige aangename herinne
ring van de jongeman, die ons zyn er
varingen vertelde. Na de sport kre-
§en zij met twintig man een rond
rood, dat belegd kon worden met
een stukje van de zeven sardientjes
die er bij waren gevoegd.
Om 6 uur kwamen zij van de sport
terug in de kazerne en drie minuten
daarna moesten zij in excercitietenue
beneden zijn. Al shet fluitje van de
dienstdoende sergeant had geklonken
begonnen alle korporaals als idioten
te schreeuwen: „Tout le monde en
bas".
Het daverde op de trap als de kud-
Het gesprek kwam op een goede- of
liever kwade dag op het vreemdelin
genlegioen en op Afrika, waarover de
Fransman, rad van tong, hem allerlei
moois vertelde.
Nu had de Zutphense jongeling wel
eens een en ander over het leven in
het vreemdelingenlegioen gelezen, dat
hem er niet direct enthousiast voor
maakte. Maar zyn avontuurlijke geest
en de gedachte, dat het legionaire le
ven wel niet zo ongenadig zou zyn als
in geschriften soms werd voorgesteld,
deed hem hoe langer hoe meer geloof
hechten aan wat zyn Franse kennis
hem vertelde. Toen hij bovendien zon
der inkomsten kwam, drie dagen met
een lege maag had gelopen en zijn
vriend hem 7000 franken bood wan
neer hij een formulier tekende, wierp
hij alle weerstand van zich en zette
zijn naam op een papier, zonder van
de inhoud geheel op de hoogte te zijn.
Welgemoed trok hij dus naar Chateau
de Vincennes waar hij zich had te ver_
voegen in een lokaliteit waarop „Vo
lontaires" stond.
Daar ontmoette hij Jongelieden in
de leeftijd van 17 tot 20 jaar van alle
nationaliteiten: Fransen, Engelsen,
Duitsers, Denen, Noren, Roemenen,
Spanjaarden, Italianen, Nederlanders
e.a. Zy werden voor een officier ge
leid en bekrachtigden daar him vïjf-
jarig contract.
De vrijheid kwijt
In Marseille werden de burgerkle
ren afgenomen. Zodra dat gebeurd is
kan men wel zeggen zijn vrijheid
kwijt te zijn. De kazerne, waarin zij
werden ondergebracht stond onder
zware bewaking van oud-legionairs
en legionairs. Onze jonge Nederlander
had het gevoel in een gevangenis te
recht te zijn gekomen. Zij hadden
noch over geld, noch over rook-mate-
riaal te beschikken. Hun werk be
stond uit schilderen en herstellen van
de kazerne. Na een kort verblijf werd
de reis naar Afrika ondernomen. In
Oran ging het transport" aan land.
Het doel van de reis was Bell Abes
C.P. 3. De reis daarheen geschiedde
's nachts in dichte goederenwagons,
aie ook gesloten bleven op stopplaat
sen.
Na deze training van een paar we
ken gingen zij zo mak als lammeren
naar het instructiekamp, Saida, Mek-
nès, Algiers e.a. Onze jongeman
werd naar Saida getransporteerd, dat
speciaal voor de hardere knapen was,
waar hy een opleiding kreeg als pa
rachutist.
De volgende morgen was het om 5
de soldaten zich naar beneden haast
te. Het tempo werd nog opgevoerd
als sergeant Roel, een Spanjaard op
de trap stond. Zijn hobby was om ie
der die hij kon bereiken de treden af
te trappen.
Om half zeven begonnen onder
hondsgeblaf van de superieuren de
militaire oefeningen. De armen en be
nen van hen, die met het africhten
belast waren zaten wel erg los, zo
vertelde ons de jonge ex-legionair.
Later zou hem echter blijken, dat de
eerste twee maanden, ondanks de
ijzeren discipline, toch nog de beste
waren geweest. Marsen van 60 km in
de tropische hitte met geen andere
lafenis dan een veldfles water en het
bekende ronde brood met de 7 sar
dientjes voor 20 man, waren normaal.
Onmenselijke straf
Weglopen werd beschouwd als de
sertie en dit werd de betrokkene aan
gerekend als ontrouw aan de Franse
vlag. Daar bestond maar een middel
voor: straf.
De deserteur werd eerst binnenge
bracht in de poste de police. Daar
werd hij met zijn neus tegen de muur
gezet. Tussen de neus en ae muur was
een schuif. O wee, als deze viel. Dat
was nl. het sein voor zyn voorgelei
ding voor de luitenant. Die stelde hem
de niet prettig te beantwoorden
vraag: Pourquoi vous avez déserté?"
Inmiddels was ook de kapitein van de
compagnie verschenen, die al met zijn
benen stond te zwiepen en zo vuil
keek als de kleur van de lucht is bij
naderend onweer.
Terwijl het slachtoffer, dat vaak
niet ouder was dan 17 of 18 jaar met
angst in zijn ogen stond te wachten,
trokken de luitenant en de kapitein
Thans gelukkig in Haarlem
(Van een speciale verslaggever).
Op 4 Januari 1953 verliet de 19-ja-
rige Eleonora Harding de ouderlijke
woning in de Appelstraat in Den
Haag om even „afscheid te gaan ne
men van een paar vriendinnen". Ze
kwam echter niet meer terug. De
Haagse politie werd erin gemengd, en
ontdekte het meisje een paar dagen
later in Haarlem. Ze vertelde verdwe
nen te zijn, omdat ze er geen heil in
gezien had met haar ouders op 5
Januari de dag na haar vertrek
dus te emigreren naar Australië.
Haar ouders waren inderdaad 5 Janu
ari met de „Johan van Oldenbarne-
velt" vertrokken.
Hoe is het verder met deze korda
te jongedame gegaan?
Wel, dat is gauw verteld. De amb
tenaar van de Kinderwetten in Haar
lem heeft een rapport over haar sa
mengesteld, dat overgelegd werd aan
de voogdijraad. Dit rapport was der
mate gunstig, dat er geen termen ge
vonden werden haar te verplichten
met de eerstvolgende boot haar
ouders achterna te reizen. Ze mocht
in Haarlem blijven, waar ze inmiddels
werk had gevonden in een goedbe-
klante kapperszaak.
Eén ding heeft deze door de jonge
dame gezochte oplossing mee in de
hand gewerkt. Ten huize van haar
verloofde, de 26-jarige heer Bert van
de Kort uit de Kamerling Onnestraat
12, een vertegenwoordiger van
een Haarlems garagebedrijf wiens
persoon natuurlijk van invloed ge
weest is op de beslissing van mej.
Harding haar ouders wensen te weer
staan heeft geruime tijd een in-
spectrice van de Kinderpolitie ge
woond. Ze had het gezin leren kennen
als door en door serieus, en achtte het
dus verantwoord de minderjarige mej.
Harding onder toezicht van dit gezin
in ons land te laten blijven.
Men ziet het: kleinigheden kunnen
soms het lot der mensen ten goede
of ten kwade laten wenden. Dat het
hier een wending ten goede is daar
zijn we van overtuigd. Als een Cerbe
rus waakt de heer van de Kort over
zijn stellig niet onknappe verloofde.
Toen wy tenminste telefonisch con
tact met hem zochten, was hij aan
vankelijk lang niet vriendelijk. Het
deed ons naderhand genoegen te mer
ken, dat hij ook anders kan zijn, al
betreurden wij het, dat hij by zijn wei
gering bleef een foto ter beschikking
te stellen.
Stukje oud-Amsterdam verdwijnt
Op liet stukje Amsterdam, dat wordt begrensd door Amstel, Waterlooplein
en Zwanenburgwal, nu nog bebouwd met de meest schilderachtige verzame
ling huizen en huisAes wélke zich in het oude Amsterdam denken laat, gaat
straks het niéuw*Amsterdamse stadhuis, waarover reeds zoveel was te
doen, verrijzen. De knoop is doorgehakt en iedere rechtgeaarde Amterdam-
mer zal zich hierover verheugen, hoewelin het hart van diezelfde Am
sterdammer ook een beetje weemoed zal zijn om het feit, dat juist het aller
oudste, juist het meest pittoreske voor deze nieuwbouw het veld moet rui
men.... Foto: Deze tekening, gemaakt door de Amsterdamse artist Anton
Witsel, geeft duidelijk weer, hoe het tot afbraak gedoemde gedeelte er uit
ziet, gezien van het Waterlooplein. Van dc voorgrond naar de achtergrond
ziet men resp. de Lange Houtstraat, de Zwanenburgerstraat en de Amstel.
Geheel op de achtergrond de Amsterdamse Bank. De tekening werd door de
gemeente Amsterdam aangekocht voor de Topografische Atlas van Am
sterdam. In de afgebeelde huizenrijen ontstonden door afbraak in de loop
van de tijd reeds een veertig lege plaatsen, wélke later gedeeltelijk weer
werden gevuld met... oud ijzer... Een aardige bijzonderheid is het Joodse
„sjoeltje" d.i. oud kerkje) rechts op de voorgrond, dat natuurgetrouw door
Witsel werd weergegeven en in deze tekening voor het eerst werd ontdekt
door de gemeente Amsterdam.
Schrijver James Hilton
in Californië overleden
De Britsê schrijver James Hilton is
na een langdurige ziekte Maandag
avond op 54-jarige leeftijd overleden
in Long Beach (Californië). Zijn be
kendste werken zijn „Goodbye mr.
Chips" en „Lost Horizon".
Een van de machtigste gebouwen
van Chicago, de Merchandise Mart,
is een reusachtige Kerstkaart gewor
den, nu meer dan 7000 gloeilampen
zijn gebruikt voor het maken van drie
kolossale klokken van elk zes verdie
pingen hoog, twee nog veel grotere
Kerstbomen van niet minder dan 15
verdiepingen hoog en een eenzame
ster daarboven, die „maar" drie ver
diepingen beslaat. De lichtjes van de
klokken flitsen aan cn uit om de il
lusie van klokgelui te wekken, welke
nog aanzienlijk wordt versterktdoor
dat via een enorme luidspreker
installatie carillon-muzick wordt uit
gezonden. De wens „Vrolijk Kerst
feest" bovenaan de gevel van het ge
bouw, bestaat uit letters van twee ver
diepingen hoog.... Voor een prachtige
voorgrond zorgt de Chicago Rivervol
met wonderlijke reflecties
bokshandschoenen aan waarmee zij de
knaap zo lang sloegen totdat hij door
de knieën ging. Al stompend werd het
vonnis uitgesproken: „Soixante jours
entol" (60 dagen gevangenis).
Tegen dit vonnis was geen beroep
mogelijk. Het werd terstond uitge
voerd nadat de gevangene eerst kaal
was geknipt, in vodden gestoken en
zo voor de aangetreden compagnie
was tentoongesteld.
Na die eerste 15 dagen cellulair
volgden 15 dagen werken in looppas
onder leiding van de „devil" of de
beul. De beul (de chef-korporaal) ge
bruikte daarbij een stok en de duivel
(een adjudant) maakte gebruik van
zyn krukken, want een been was ge
amputeerd.
Afrekenen
Na een nakeuring worden de le
gionairs bekwaam gevonden om te
vechten. Zij worden uitgezonden naar
China, Marokko en Tunis. Na de bij
de opleiding ontvangen behandeling
hebben zy nog maar één doel, afreke
nen, is het dan niet met de duivel of
de beul, dan maar met de mensen van
de troepen, waartegen zij worden in
gezet. Het leven heeft voor hen alle
waarde verloren. Zij verteren hun
weinige soldij in slechte Franse wijn,
totdat zy er op los kunnen slaan;
vrees hebben deze soldaten niet.
Het oordeel van de Franse supe
rieuren, die dat tegenover de betrok
kenen niet verbloemen is: „Legio
nair, du bist gekommen zu kampfen
nriH lrronif»r<vn" «7S»Tlt Hat «ril ia ip
und krepieren", want dat wil je,
bent immers volontair."
Onze lezers zullen nieuwsgierig zijn
hoe het de Zutphenaar die ons zijn er
varingen vertelde, voornamelijk als
een waarschuwing tegen ronselaars
voor avontuurlijk aangelegde jonge
ren, gelukt is aan de hel van het
vreemdelingenlegioen te ontkomen.
Tjjdens een manoeuvre verwondde hij
zijn hoofd, zodat hij in een hospitaal
werd opgenomen. Daar hoorde hij de
verhalen van de ontnuchterd uit Dien
Bien Phoe en Marokko teruggekeerd
legionairs, die hem des te meer de
den peinzen op een middel uit de
dienst te worden ontslagen. Hij vond
dat in het simuleren van een hart
ziekte. Wel stelde hij daarmee zijn ge
zondheid in de waagschaal, maar na
hetgeen hij in de korte tyd van zyn
africhting had ervaren en gezien, kon
hem niets meer weerhouden bij die
poging om de vrijheid te herkrijgen.
Nog vier maanden nadat hij voor
de dienst ongeschikt was verklaard
wachtte hij op C.P. 2 op een transport
voor Marseille.
Vanuit helicopter bespuit men de
kudden met verf
Tot de omvangrijke en veelsoortige dierenwereld van Canada behoort ook
de bizon het beroemde dier, waarmee wij kennis maakten in de India
nenboeken van onze jeugd. Dank zy het ingrijpen van de Amerikaanse en
Canadese regeringen is deze diersoort gered van het gevaar van uitroeiing,
waarmee zij in het begin van onze eeuw nog bedreigd werd. De van rege
ringswege ingestelde bescherming, waaraan krachtig de hand gehouden
wordt, heeft voorkomen, dat de bizon een legende en herinnering werd. Op
nieuw zwerveiugrote kudden door Noord-Amerika, en wel in verscheidene
van de vele natuurreservaten, die zowel in Canada als in de Verenigde Sta
ten in stand gehouden worden.
Een ondersoort van dit ras, de bos-
bizon, is geheel tot Canada beperkt.
In het jaar 1907 kocht de Canadese
regering een kudde van 700 dieren,
die door een veeboer in de Noordelijke
Amerikaanse staat Montana van de
ondergang waren gered. Deze kleine
kudde werd later overgebracht naar
Canada's grootste natuurreservaat,
het Wood Buffalo Park Bosbizon-
park op de grens van de provincie
Alberta en de North West Territories
even ten Zuiden van het Grote Sla-
venmeer. In dit zwaar beboste en wa
terrijke reservaat, dat een oppervlak
te van bijna 45-duizend vierkante ki
lometer beslaat en dus bijna ander
half keer zo groot is als België, in dit
afgelegen gebied, waar de bizons vei
lig waren voor de mensen, vermenig
vuldigden zij zich weder snel en nu,
een kleine halve eeuw later, is de
kudde aangegroeid tot een aantal, dat
by benadering op 12.000 geschat
wordt.
Treffers met verf
Men zou graag willen weten, hoe
veel het er nu precies zijn, maar tot
voor kort is het onmogelijk geweest
een nauwkeurige telling te verrich
ten. Voor het menselijk oog lijkt de
ene bosbizon óp de andere als twee
druppels water op elkaar: en boven
dien zijn deze dieren de mens niet be
paald vriendelijk gezind. Misschien
koesteren zij nog altijd een wrok je
gens de mensen, om wat wij hun
voorouders hebben aangedaan. Het is
in ieder geval niet raadzaam, de bi
zon te na te komen.
CONCURRENTIE OP VL1EGTU1GMARKT
Het wachten is op een opvolger van
de afgekeurde Cornet
De Britten zijn dit jaar niet erg fortuinlyk geweest in de verkeerslucht-
vaart. De veelbesproken Comet staat nog steeds aan de grond, getroffen
door een vliegverbod en de commissie van onderzoek, die in October jl.
haar eerste officiële rapport openbaar heeft gemaakt, wijt de ongevallen
met dit vliegtuig aan het springen van de drukcabine, waarvan het mate
riaal door „vermoeidheid" aan sterkte had verloren. Dit betekent dat het
straalverkeersvliegtuig voorlopig van de verkeersluchtvaart is uitgesloten
en dat het wachten is op een nieuw type verkeersvliegtuig met straalvoort-
stuwing hetzij dan een verbeterde Comet of de Amerikaanse Stratoliner
dat wel opgewassen zal zijn tegen zeer snelle vluchten op grote hoogte.
Maar er is nog een ander Engels
vliegtuig met gasturbinemotoren, dat
op dit ogenblik wèl goed blijkt te vol
doen en dat voortdux-end wint aan po
pulariteit. Dit verkeersvliegtuig is de
Vickers Viscount, dat al by verschil
lende luchtvaartmaatschappijen in ge
bruik is en dat dit jaar voor het eerst
ook geregeld Schiphol aandoet. De
Viscount is geen straalvliegtuig, maar
het turbinevermogen wordt gebruikt
voor de aandrijving van een gewone
luchtschroef. Het vliegtuig is minder
snel dan de Comet en het klimt ook
niet naar zo'n grote hoogte, maar het
heeft evenals straalvliegtuigen het
grote voordeel, dat de motoren tril-
lings-vrij zijn, waardoor het comfort
van de inzittenden er aanzienlijk op
verbetert. Het vliegtuig beweegt zich
zo rustig door de lucht dat een pot
lood overeind blijft staan als men het
rechtop op een van de cabinetafeltjes
zet.
De Viscount werd in 1935 door de
B.E.A. in gebruik genomen op de lijn
Londen-Cyprus en dit jaar vloog het
toestel naar bijna alle Europese
hoofdsteden in dienst bij de B.E.A., de
Air Lingus uit Ierland en de Air
France.
Een grofe bekendheid kreeg dit En
gelse turbinevliegtuig toen de Ameri
kaanse luchtvaartmaatschappij Capi
tal Airlines besloot een order van 37
Viscounts bij de Vickersfabriek te
plaatsen, in aansluiting op een proef -
order van drie vliegtuigen, die reeds
eerder was gegeven. De Vickersfa
briek in Engeland verkreeg hiermede
de grootste vliegtuigbestelfing, die
ooit door een buitenlandse maatschap
pij bij de Britse vliegtuigindustrie
werd geplaatst en wat misschien meer
zegt, het was voor het eerst in de ge
schiedenis dat een Engels verkeers
vliegtuig aan een Amerikaanse lucht
vaartmaatschappij werd geleverd. De
ze order van 37 Viscount-vliegtuigen,
waarmede een kapitaal van 340 mil-
lioen gulden is gemoeid, bleek tevens
de grootste „dollar-exportorder" te
zijn die na de tweede wereldoorlog
door welke Engelse industrie of maat
schappij dan ook in Amerika werd
verkregen.
Zo verguldde het succes met de Vis
count dan min of meer de bittere pil,
die de Engelsen als een gevolg van de
Cornet-rampen moesten slikken.
Turbinevliegtuigen komen overi
gens steeds meer in de mode. Behal
ve de Viscount, die bestemd is voor
de middelgrote afstanden, beschikken
de Engelsen ook nog over de Bristol
Britannia, een groot turbine-verkeers
vliegtuig voor het intercontinentale
luchtverkeer, dat tegenwoordig al
even druk besproken wordt. Het is
namelijk de vraag of de B.O.A.C., die
na het startverbod van de Cornets om
vliegtuigen zit te springen, voldoende
snel over de Britannia's kan beschik
ken en niet genoodzaakt zal worden
Amerikaanfee Douglas DC-7 turbine
vliegtuigen te bestellen in dit ge
val uitgerust met Engelse turbinemo
toren die naar het zich laat aan
zien eerder geleverd kunnen worden
dan de Britannia, die nog geen certi
ficaat van luchtwaardigheid heeft
verkregen.
Ook Nederland
Dit zyn dan de Engelse turbir.evüeg-
tuigen. Ook de Amerikanen laten zich
hier niet onbetuigd. Behalve de Dou
glas DC-7 is men daar te lande ook
aoende een nieuwe versie van de be
kende Convair verkeersvliegtuigen
met turbinemotoren uit te rusten en
ook de Super Constellation zal met
tertijd, als de geschikte motoren hier
voor beschikbaar komen, met gastur-
Een Vickers Viscount in de kleuren
van de Capital Air Lines, welke Ame
rikaanse maatschappij 37 van deze
vliegtuigen in Engeland heeft
besteld.
Edoch de mens. die het nu een
maal in zijn hoofd gezet had zyn
beschermelingen te tellen, bleek
slimmer dan het dier. Hy kwam op
een idee, dat eigenlijk heel simpel
en eenvoudig is nu men het een
maal heeft bedacht. Er komt een
helicopter bij te pas, een paar blik
ken verf, een verfspuit, een piloot
en iemand die verstand heeft van
bizons.
Die iemand is de heer W. Fuller, een
van de meest deskundige kenners van
de wildstand, die de Canadese rege
ring in dienst heeft.
De heer Fuller Is thans bezig, de
bizons in Wood Buffalo Park te tel
len. De helicopter, die bestuurd wordt
door Don Landella uit Edmonton,
zweeft laag boven de kudden en van
het vliegtuig uit bespuit de heer Ful
ler de bizons met verf. De ruigharige
dieren krijgen daardoor een vrijwel
onuitwistbaar kenteken op hun rug,
waardoor zij uit de lucht gemakkelijk
te zien zijn. Bijna eik schot is raak.
De heer Fuller behoeft slechts zijn
treffers te tellen om te weten hoe
veel bizons er zijn. Al zullen er zeker
bizons zijn, die aan mijnheer Fuller's
spuit ontsnappen, dc moesten zullen
toch het merkteken ontvangen, dat
de; telling zozeer zal vereenvoudigen.
Emigratiemogelijkheden
naar Canada verruimd
De Canadese regering heeft beslo
ten de selectienormen voor landbouw-
emigranten naar Canada te verruimen.
Tot nu toe was het zo, dat men alleen
voor emigratie als landbouwer naar
Canada in aanmerking kwam, wan
neer men op het tijdstip van aanmel
ding voor de emigratie gedurende ten
minste vijf jaar in de landbouw werk
zaam was. De bepalingen zijn thans
in deze zin gewijzigd, dat in het alge
meen voldoende landbouwervaring
wordt vereist, maar dat de periode,
waarin deze werd verworven niet
meer behoeft te liggen in de periode
onmiddellijk voor de emigratie. Wel
moet de adspirant-emigrant het ern
stige voornemen hebben in Canada in
de landbouw te gaan en daarin ten
minste een jaar na aankomst werk
zaam te blijven.
bines worden uitgerust, waardoor de
Super Constellation nog sneller zal
worden.
Tenslotte dienen we niet te verge
ten dat ook in Nederland een turbine
vliegtuig in aanbouw is, namelijk de
Fokker F-27 Friendship, dat tegelijk
met een eveneens in aanbouw zijnd
vrachtvliegtuig van hetzelfde type,
genaamd Freightship, tegen het ko
mende voorjaar gereed zal komen.
Beide vliegtuigen zijn geschikt voor
het luchtvervoer op korte en middel
grote afstanden.
Alles v
wijst er dus op dat turbinevlieg
tuigen in de naaste toekomst een zeer
belangrijke rol gaan spelen en dat
men deze vliegtuigen moet zien al3
een overgang naar de toekomstige
veel snellere schroefloze vliegtuigen,
die door middel van gasstralen wor
den voortgestuwd.
