KAPPIE EN DE VERZONKEN STAD
WENNEKER
LEZERS SCHRIJVEN
/Mooié meet een anbez
Tweede
wordt
bestelling op Zaterdag
bestudeerd
COEBERGH
Schenkt rieugde!
5.95^
Oude Proever
ut de AETHER
VRIJDAG 10 DECEMBER 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
II
MINISTER ALGERA ANTWOORDT
Tariefsverhoging mogelijk voor
de draadomroep
Minister Algera verklaarde in zyn memorie van antwoord, inzake de be
groting van Verkeer en Waterstaat, dat verschillende postkantoren
als gevolg van het zich sterk uitbreidende verkeer niet meer voldoen
aan de te stellen eisen. Een achterstand in de modernisatie is echter ont
staan door beperkingen in de investeringen en in het toegestane bouw
volume in het verleden.
Voor een drastische uitbreiding van de personeelsformatie kan de mi
nister geen aanleiding vinden. De postdienst ligt op Zondag reeds sinds ja
ren vrijwel geheel stil. De nog bestaande buslichtingen op Zondagavond
behoren tot de strikt noodzakelijke.
In steden en dorpen alsmede daar
waar enigszins belangrijke komvor-
mingen zijn, worden van Maandag tot
en met Vrydag twee bestellingen per
werkdag uitgevoerd. Deze sluiten aan
op de twee hoofdverzendings-gelegen-
heden, t.w. die met de nachtposttrein
en die met de treinen van het z.g.
dagpostnet.
Aan een derde bestelling in de gro-
Advertentie.
Als Uw gewrichten alleen
nog maar piinlijk bewegen
en Rheumatische scheuten
door Uw leden gaan...
Dan is 't hoog tijd voor een Kruschen
kuur. Rheumatische pijnen zyn in
negen van de tien gevallen gevolg
van onzuiver bloed. De bloedzuive
rende organen schieten te kort. Geef
die weer jeugdige kracht; breng ze
weer op gang met Kruschen's zes
minerale zouten. Duizenden rheuma-
tiek-lijders vonden daar baat bij.
Waarom zoudt gij dan achterblijven
't Gaat om uw eigen welzijn maar
ook om 't levensgeluk uwer huisge
noten, die U graag weer de oude
zien: fit, welgemoed, opgewekt en
vry van pijn
Toelichting Begroting
Maatschappelijk werk
In de memorie van antwoord aan de
Tweede Kamer heeft minister Van
Thiel aangaande de begroting van het
ministerie van maatschappelijk werk
o.a. medegedeeld, dat inzake een. ont
werp inzamelingswet overeenstem
ming is bereikt met de daarbij betrok
ken departementen. Dit ontwerp zal
spoedig in de ministerraad aan de or
de kunnen worden gesteld.
De minister is van mening, dat het
ter voorkoming van de vervlakking
van het werk voor de gezinsverzor
ging noodzakelijk is de gezinshulp
met de gezinsverzorging in een orga
nisatorisch verband samen te bren
gen. Het gezinshulpwerk, hetwelk in
aanmerking zal komen voor het ont
vangen van het overheidssubsidie is
bedoeld om het werk der gezinsver
zorging te ontlasten van die gevallen,
waar met een eenvoudige hulpverle
ning kan worden volstaa§ en voorts
als preventie en nazorg van de ge
zinsverzorging.
Ten aanzien van de woonwagenkam
pen hoopt de minister met de desbe
treffende gemeentebesturen overleg
te plegen over de oprichting van eni
ge regionale kampen. Hij stelt zich
voor in deze kampen een zo deskun
dig mogelijk maatschappelijk werk te
bevorderen door het verlenen van een
Rijksbijdrage. Thans kunnen ongeveer
3000 wagens tot de typische groep van
de woonwagenbewoners worden ge
rekend. Op de kampscholcn volgen
thans 653 kinderen het onderwijs.
Het aantal Nederlanders in Indone
sië wordt thans getaxeerd op onge
veer 93.000. Blijkens de opgaven van
het C.B.S. zijn in de jaren 1950 tot en
met 1953 successievelijk de volgende
aantallen Nederlanders uit Indonesië
r.aar Nederland gekomen: 54.925,
29.727, 15.338 en 13.495 Tot en met
Augustus 1954 kwamen 9909 Nederlan
ders uit Indonesië. Naar schatting zal
dit aantal eind December zijn opgelo
pen tot ongeveer 15.000.
De minister wijst er voorts op, dat
het vertrek naar Nederland zich door
gaans voltrekt in een sfeer van on
voldoende voorbereiding; hier ligt
een belangrijke taak voor het sociale
apparaat in Indonesië.
te steden bestaat, gezien het uitste
kende stelsel van dag- en nachtpost
treinen minder behoefte. Invoering
van een zodanige bestelling zou moei
lijk te verantwoorden zijn.
Hierbij komt nog, dat de handel ge
legenheid heeft om de aangekomen
poststukken af te halen (het z.g. bus
recht). Ten plattelande buiten de
hiervoor bedoelde komvorming is het
aantal stukken, dat in een tweede be
stelling zou kunnen worden opgeno
men, in het algemeen zeer gering,
zodat ook hier grote bezwaren be
staan tegen een zodanige maatregel.
In de tijden van de postbestellingen
zijn geen veranderingen mogelijk.
Door de directeur-generaal der P.T.T.
is opgedragen een onderzoek in te
stellen naar de mogelijkheid van een
tweede bestelling op Zaterdag. Han
gende dit onderzoek kan geen enkele
toezegging worden gedaan.
T elefoonaansluitingen.
Het aantal aanvragen om telefoon
aansluitingen verdubbelde sinds 1951.
Een grote latente vraag is aanwezig,
welke in het bijzonder naar voren
komt in de thans gunstige conjunc
tuur. Inhalen vande ontstane achter
stand zal in belangrijke mate worden
vertraagd, indien geen verruiming
kan worden verkregen ten aanzien
van gebouwenvoorzieningen en van
de daarmede samenhangende investe
ringen.
Slechts op het verkeer tussen aan
geslotenen bij een zelfde telefoonnet
is het locale tarief (0.04 per gesprek,
ongeacht de duur) van toepassing.
Het is bedrijfseconomisch niet ver
antwoord het locale tarief van toe
passing te doen zyn op het verkeer
tussen verschillende telefoonnetten.
Wel is de tariefsprong tussen het lo
cale gesprek en het mterlocale ge
sprek op korte afstand (0.04 per mi
nuut) zo gering mogelijk gemaakt.
Het aantal aangeslótenen bij de
draadomroep bedraagt op dit ogen
blik nagenoeg 500.000.
Sedert de overneming van de parti
culiere bedrijven is tot en met 1953 in
totaal 52% millioen geïnvesteerd.
Worden alle netten, die zulks behoe
ven, gesaneerd en bovendien in alle
netten vier programma-mogelijkhe
den aangebracht, dan zou dit alsnog
op de loon- en prijsbasïs van 1954 een
investering van ongeveer 15 millioen
vergen.
Hoger tarief
Indien het standpunt moet worden
ingenomen en de minister is ge
neigd dit in ernstige overweging te
nemen dat op zeer korte termijn
voor de draad-omroep tot een sluiten
de exploitatie moet worden gekomen,
dan zal naast besparende maatre-
telen en een verantwoorde beperking
er investeringen een passende ta
riefsverhoging overwogen moeten
worden.
De minister is het er echter mee
eens, dat zelfs de indruk moet worden
vermeden, dat na de jongste loonsver
hoging door een overheidsbedrijf di
rect tot een prijsverhoging wordt
overgegaan.
Het huidige tarief van 2 is even
wel reeds in 1952 ingevoerd. Zou tot
tariefsverhoging worden overgegaan
dan ligt het overigens in de bedoeling
op grond van bïllfjkheidsargumenten
een zekere differentiatie te overwe
gen.
Rijkspostspaarbank.
Een verhoging van het rentegevend
maximum kan eerst ingaan zodra het
ontwerp postspaarbankwet '54 kracht
van wet zal hebben verkregen en de
daarop te baseren algemene maatre
gel van bestuur, waarin het maximum
zal worden geregeld, zal zyn vastge
steld. Ten aanzien van het daarbij
in te voeren bedrag kan de minister
mededelen, dat zyn ambtgenoot van
(Advertentie.;
FRAMBOZEN
BRANDEWIJN
Hij ging er van door met
jongste verslaggeefster.
Een leerling-zetter verschafte de
„La Porte Herald-Argus", het plaat
selijke blad van La Porie, een plaats
ir de Amerikaanse staat Indiana,
Woensdag een voorpagina-primeur.
Hy wandelde, met een geweer, het
redactielokaal binnen, en dwong een
jonge verslaggeefster hem naar een
buiten het dagbladgebouw staande
auto, te volgen, waarna hjj zich met
haar uit de voeten maakte.
Politie zette de uit La Porte leiden
de wegen af, doch deze voorzorgs
maatregel bleek later overbodig te
zijn geweest, daar de jeugdige scha
ker in minder dan twee uur tijd na
zijn „ontvoering" weer voor het ge
bouw van de ,,La Porte Herald-Ar
gus" verscheen en het meisje liet uit
stappen. Daarop overhandigde hjj
haar zijn geweer en reed weg.
De leeriing-zetter en de jonge
verslaggeefster waren bevriend ge
weest, doch zij hadden kortgeleden
onenigheid gehad, aldus belichtte de
redactiestaf van het blad de achter
grond van dit ongewone gebeuren.
(Advertentie.)
ZEER OUDE ËENEVER
financiën en hij zelf denken aan een
bedrag van 6000.
Verhoging van de rentevoet voor
1955 ligt met in het voornemen. De
marge tussen de te ontvangen en de
te vergoeden rente laat een verho
ging van enige betekenis niet toe.
Straatverlichting
Met genoegen las ik de plannen
voor een voorbereiding en verbete
ring van de verlichting in verschil
lende wijken van de stad Vlissingen
Gaarne zag ik, dat ook dc Kasteel
straat daarvoor in aanmerking kwam
Op genoemde straat lopen verschillen
de dwarsstraten uit en de straat voert
rechtstreeks naar het Sint Joseph-zie-
kenhuis. Wanneer men nu uit het zie
kenhuis komt en men houdt rechts
van de straat, dan ziet men bijna niet,
of men een trottoir op of af moet. De
enkele gaslantaarn, die daar schijnt
staat nog aan de andere zijde van de
sti&at. Het zou voor menig voetgan
ger een verbetering zijn, en het zou
minder kans op gebroken armen of
benen geven als hier de straat verlich
ting werd verbeterd.
Een Kasteelstraat-bewoonster
Militairen naar huis.
Reeds enkele malen heb ik gezien
dat soldaten uit ons gewest die met
verlof naar huis komen, met de laat
ste boot in Breskens a inkwamen.
Deze jongens kunnen niet verder
dan Breskens komen als ze niet over
een eigen vervoermiddel beschikken.
Telkenmale ziet men deze jongens
een lift zoeken om thuis te komen.
In de zomer lukt dit nog wel eens,
maar in de winter komt het zelden
voor dat dit gelukt.
Het my niet prettig om in de
nacht in Breskens te staan met het
vooruitzicht naar een andere gemeen
te in ons gewest te moeten lopen.
In een gesprek met enkele solda
ten werd my medegedeeld dat het
him, ondanks verzoeken, niet mogelijk
was toestemming te verkrijgen om
vroeger weg te gaan.
Zou het mogelijk zijn de aandacht
2D. Kappie draaide de
Kraak bij en liet zijn schip
vervolgens grondig door
zoeken. Maar de onbekende,
die het sleepbootje op gang
had gebracht en een waar
schuwing aan het stuurrad
had gehecht, werd niet ge
vonden. De hele nacht bleef
de Kraak In de nabijheid
van de verzonken stad on
der stoom liggen en nauwe
lijks was de zon op. of Kap
pie gaf bevel om naar de
ruines terug te varen. Dit
bevel werd niet bepaald
geestdriftig ontvangen. Na
de geheimzinnige voorval
len was Rivaldi wat huive
rig geworden om naar de
verzonken stad terug te
keren, maar hij durfde dit
niet te bekennen uit angst
dat Kappie hem laf zou
vinden. De Maat echter, gaf
luide, uiting aan zijn vre-
ien. Hij voorspelde niets
dan ellende en bejammerde
het feit, dat hy zeeman was
geworden.
„Zwijgt klontl" riep Kappie tenslotte, „als je be
ter de wacht had gehouden, dan hadden we ai dat
geduvel niet gehad. Jij kunt dus helemaal beter je
mond houden. En ga nu als de weerga naar voren
om het anker uit te werpen 1"
Met een vreesachtige blik naar de ruïnes, waar
tussen Kappie het schip opnieuw had geloodst, volg
de de Maat deze order op. Maar toen gebeurde er
opnieuw iets, dat hem in zijn overtuiging sterkte,
dat het daar niet pluis was. Op de plek, waar het
anker was gezonken, begon het wild te borrelen. Het
water schuimde van de luchtbellen, die dwarre
lend opstegen en sissend uit elkaar spatten „Kijk!"
gilde de Maat....
30. Gewaarschuwd door de
kreet van de Maat, kwam
kappie naar voren.
„Wat is er nu weer aan
de hand?" vroeg hij.
„Er stijgen bellen op van
de plaats, waar het anker
Is gevallen!" riep de Maat.
„Is dat alles?", riep Kap
pie. „moeten je daarom zo
veel kabaal maken? Er sty-
gen ja altyd luchtbellen op,
als het anker omlaag
gaat!"
„Maar nooit zoveel!" wierp
de Maat tegen, „het bruist
gewoon! Dat is niet ge-
Dit moest Kappie toege
ven, toen hy het woeste
geborrel bij de boeg zag.
„Misschien hebben we met
het anker een onderzeese
bron van aardgas openge
scheurd", veronderstelde
hy. „We zullen dat eerst
maar even onderzoeken.
Kom, Rivaldi, ia de duiker
pakken".
Met tegenzin trok Rivaldi
het duikerscostuum aan, zijn enthousiasme in deze
onderneming was na de laatste voorvallen aanmer
kelijk gedaald. Maar toch wilde hij zich niet laten
kennen en dus volgde hij Kappie, toen deze in de
diepte dook om de oorzaak van het geborrel te
vinden. Langs de ankerketting omlaag duikend, za
gen zij een enorme ronde steen op de bodem liggen
die de dwarrelende luchtbellen omhoog zond.
„Tjonge", mompelde Kappie, „het gas schynt van
die steen te komen. Vreemd, zou die soms de me
teoor zyn, die eeuwen geleden deze stad ver
woestte?"
van dc bevoegde autoriteiten hierop
te vestigen?
Misschien wordt het dan mogelijk
gemaakt dat ook deze verlofgangers
met een openbaar vei-voermiddel hun
woonplaats dezelfde dag kunnen be
reiken.
De militaire dienst eist nu eenmaal
een groot offer van ouders en jon
gens.
M.i. moet het dan toch mogelQk
gemaakt worden dat deze jongens
hun verlof volledig thuis kunnen
doorbrengen en dit verlof niet ge
deeltelik als reistijd moeten gebrui
ken.
Cadzand. L. M. v. Llere.
ZATERDAG 9 DECEMBER.
HILVERSUM 1. 402 tn 746 kC/S. 7.00—
24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgen
gebed en lit. kal. 3.00 Nws., weerber. en
kath. nws. 8.20 Gram. 8.00 Voor de huis
vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gr.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Salonork. 12.00
Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tulnb.
meaed. 12.53 Gram. 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nws. en kath. nws. 1320 Lichte muz.
13.40 Gram. 14.00 Boekbcspr. 14.10 Gram.
14.20 Eng les. 14.40 Amateurprogr. 15.15
Kron. v. letteren en kunsten. 15.55 Gr.
16.00 De schoonheid van het Gregoriaans.
16.30 Voor de jeugd. 17.00 Gram. 17.20
Voor de jeugd. 18,00 Gram. 18.15 Journa
listiek overz. 18.25 Gram. 18.30 Van het
Binnenhof. 18.40 Gram. 18.45 Regering*»
uitz.: Atlantisch allerlei, een en ander
over de 14 landen van het Atlantisch
Pact. 19.00 Nws. 19.10 Lichtbaken. 19.30
Avondgebed en lit kal. 19.45 NederL pro
gramma. 20.15 Gevar. programma. 21.00
Act. 21.15. De gewone man. 21.20 Gram.
22.00 Wie t weet mag 't zeggen. 22.30
Adventsmuz. 23.00 Nws. 23.15 Nws. In
Esperanto. 23.222400 Gram.
Hilversum n. 298 m 1007 kc/s. 7.00
VARA, 10.00 VPRO 10.20 VARA. 19130
VPRO 20.00—24.00 VARA.
VARA; 7 00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym.
7.33 Gram. 7.45 „Even opkrikken", caus.
7.50 Gram 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.35 Or
gelspel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym.
voor de vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00
„Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.08
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de ar
beiders ;n de continubedrijven. 11.30
Pianorecital. 12.00 Accord, ork. en solist.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Gr.
13.00 Nws. 13.15 VARA-Varia. 13.20 Gram.
1345 Voor de jeugd 14.20 Sportpraatje.
14 35 Lichte muz. 15.00 West-Fries progr.
15.26 „Het volle pond", caus. 15.40 Orgel
spel. 16.00 Boekbespr. 16.15 Maastrichts
stedelijk ork. en solist. 17.00 Radioweek-
Journ. 17.35 Lichte muz. 18.00 Nws. en
comm. 18.20 Gram. 19 00 Artistieke staal
kaart. VPRO: 19JO ..Passepartout", caus.
19.40 „Wij zoeken een stadstuin", stem-
menspel 19 35 „Deze week", caus. VARAi
20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 So
cialistisch comm. 23.15 Gram. 22.45 „De
molen aan de rivier", hoorspel. 23.15 NWs.
23.30—24.00 Gram.
TELEVISIE NTS.
15.57—16.45 Relais v. d. B.B.C.: Voor de
kinderen.
(Advertentie.)
TWEE IAAÜ V9ZBBB) TEGEN «JUS EU DEFSTA1
De complete collectie
Indus horloges
vindt U bij
Fa. VAN DEN HEMEL
Kleine Markt 9 - Vlissingen.
FEUILLETON.
Waarschijnlijk had ze eerst slechts
een vacantie-vrijpartytje beoogd.
Haar moeder was het type van een
plompe, doodkalme Vrouw, die elke
vrye dag doorbracht met lezen Of
breien en verder niets van het leven
eiste. Haar vader, mager en energiek
fing in de vacantie vissen, roeien of
ergbeklirnmen, terwyl haar stief
zusters zich vermaakten met op de
boerderij te helpen. Alleen Elsie ver
veelde zich geweldig en had dus gre
tig de gelegenheid tot prettige aflei
ding aangegrepen.
Elsie was géboren en opgevoed in
een der grote steden Van Midden-En-
geland. Ze was op en top, tot in haar
felakte nagels, een stadsmeisje. Thuis
ad ze als typiste op het kantoor van
haar vader gewerkt. In de vacantie,
ver van de "stedelijke vermaken en
winkels, ver ook van haar gewone
vereerders, had ze niet geweten, hoe
door haar vrije tijd heen te komen.
Totdat ze Clifford had ontmoet.
Was het haar bedoeling geweest
met hem te trouwen? O, ze had zich
wellicht een andere toekomst ge
droomd dan die van boerin! Sharon
was overtuigd, dat Elsie's bezoek aan
het huis van nicht Charlotte de be
slissing had gebracht. Dat huis was
niet ail een g«T»ot, maar ook ontegen
zeggelijk indrukwekkend. Waar
schijnlijk had Elsie niet bemerkt of er
anders niet om gegeven, dat het ge
bouw al te groot was en de ligging
erg geïsoleerd. Ongetwijfeld had ze
haar sluwe, waarderende blikken be
gerig over de mooie meubels en fa-
milieschatten laten weiden; ze moest
hebben begrepen, dat nicht Charlotte
geld had, heel veel geld en dat de
oude dame, ofschoon nog flink en vol
levenslust, toch ver in de zeventig
was en dus een heel eind op streek.
En zoals vanzelf spreekt, zou Elsie
tot de conclusie zijn gekomen, dat
Clifford de erfgenaam van zyn tante
was
Sharon stak het gas aan en tracht
te haar gedachten tot het heden te
bepalen. Ze kon onmogelijk weiwil-
door JAN TEMPEST
lend jegens Elsie zyn gestemd; ze
kon haar nimmer vergiffenis schen
ken, maar het was dwaas, er zich nog
over op te winden. Ze deed beter,
maar niet aan Elsie of Clifford te
denken. Gelukkig zou ze dank zij me
neer Kerrie, geen van beiden behoe
ven te ontmoeten.
Neen, ze behoefde nietmaar
kón ze naar Ippleside gaan en naar
Londen terugkeren, zonder Clifford
te hebben weergezien? Zou het feit,
dat hy slechts dertig mijl van nicht
Charlotte's huis af woonde, niet een
onweerstaanbare verzoeking vormen
Zou de drang om hem nog eens te
zien. haar niet te machtig worden
of in elk geval de verleiding om hem
op te bellen en zijn geliefde, onver
getelijke stem weer te horen?
Misschien had Monk wel gelijk met
zyn bewering, dat vrouwen de zwak
heid hebben, zichzelf te willen kwel
len. Als Sharon Clifford terug zag.
zou alle leed van drie jaar geleden
zich weer in volle kracht doen gevoe
len, zou de doffe, nooit aflatende har
geen spyt gevoelde, zóu "dit haar
'heid wellicht wat kunnen ver-
tepijn tot een ondragelijke foltering
worden. Het was allemaal dwaas on
logisch, maar hadden liefde en logica
ooit iets met elkaar uitstaande Haar
verlangen om althans een glimp van
Clifford op te vangen was als een
felle physieke hunkering, die ze niet
kon beteugelen. Honger en dorst, die
niemand anders kon stillen en lessen.
O, als ze hem terug zag en uit zijn
eigen mond hoorde, dat hij gelukkig
was, figfi
bitter!
minderen.
Bitterheid, die voortsproot uit de ge
dachte, dat zowel Zij als Clifford be
drogen waren. Ze kon onmogelijk ge
loven, dat hy bij Elsie de hartstochte
lijke liefde en toewijding had gevon
den, die zy, Sharon, hem zou hebben
geschonken.
Als ze overtuigd werd, zich vergist
te hebben en Elsie verkeerd beoor
deeld, dan, ja dan, zou ze zich mis
schien bij het gebeurde kunnen neer
leggen. Mocht daarentegen blyken,
dat het huwelijk verkeerd was ge-
faan en dat Clifford evenzeer naar
aar smachtte, als zy naar hem, dan
zou dit eveneens een soort troost zijn,
maar geen onzelfzuchtige. Och, ze
was ook slechts een ftiens en ofschoon
ze Clifford geen ongelukkig leven
toewenste, zou ze toch graag verne
men, of hij inderdaad ongelukkig was.
Als ze wist, dat hij in zekere zin haar
verdriet deelde, zou dit allicht beter
te dragen zjjn.
Ja, ja, ze moest te weten komen,
hoe de zaken er bil stonden; het Ijze
ren gordijn, dat dne jaar geleden hen
zo plotseling gescheiden had, oplich
ten. Sinds ze te Londen woonde, had
ze nooit meer iets van Clifford ge
hoord. Nicht Charlotte had in haar
weinige brieven nimmer zijn naam
genoemd en toen Sharon ten einde
raad haar trots had overwonnen en
naar hem gevraagd, was er geen ant
woord op gekomen.
Sharon meende, dat nicht Charlot
te zowel haar als Clifford voor de
gang van zaken verantwoordelijk had
geacht. De bejaarde nicht had haar
klaarblijkelijk een domme gans ge
vonden omdat ze helemaal niets had
vermoed en alles over haar kant had
laten gaan. Nicht Charlotte was veel
eer boos op haar geweest dan begaan
met Sharon's lot en ze had ook niet
geprobeerd, haar op Ippleside te hou
den. Integendeel had ze kortaf opge
merkt: „Weggaan is het beste wat je
doen kunt. Hier blijven treuren dient
tot niets". Grote liefde voor de doch
ter van haar nicht had ze nooit aan
de dag gelegd. Ze had Sharon by zich
grrpmen omdat ze dit haar plicht
achtte, maar vermoedelijk was Sha
ron's besluit om elders een betrekking
te gaan zoeken een ware opluchting
voor nicht Charlotte geweest.
Toch zou 't wel een vreemd ge
voel zyn, in die bekende omgeving
nicht Charlotte te moeten missen.
Zonder haar krachtige, albeheersende
persoonlijkheid zou het oude huis
somber en verlaten schijnen, dacht
Sharon, onwillekeurig huiverend. Me
vrouw Hinding was als gezelschap
niet veel waard. Het goede mens was
verbazend doof. Nu ja, het zou im
mers niet lang duren, want Dinsdag
moest Sharon, die voor Woensdag
twee afspraken had. weer te Londen
zijn. Misschien was het nogal dwaas
om zo'n lange reis te doen voor zulk
een kort oponthoud, maar meneer
Kerris had haar uitdrukkelijk ver
zocht, te komen. Bovendien en nog
afgezien van elke andere overweging,
kon ze zich niet veroorloven, anderen
alleen te laten beslissen over de in
houd van nicht Charlotte's huis. Zij,
Sharon, genoot uit het door haar
ouders nagelaten kapitaaltje niet
meer dan vy'ftig pond per jaar en of
schoon haar baan nogal wat opbracht,
was dit toch zeer wisselvallig. Een
vaste betrekking, die vooruitzichten
bood was het allerminst. Ze was er
min of meer bij toeval aan gekomen
en had, 't zij door gebrek aan initia
tief, t zy omd-f niet er haar toe aan
dreef, nooit gi robeerd, iets beters e
krijgen.
Och, misschien had ze maar half
geleefd, zoals Monk het had uitge
drukt. In elk geval had alles haar on
verschillig gelaten die laatste drie ja
ren. Ze had een paar kennissen ge
kregen, maar stond met niemand op
intieme voet en tot geen hunner had
ze ooit zo gesproken als waartoe
Monk haar de vorige avond had ge
prikkeld.
(Wordt vervolgd)