KAPPIE EN DE VERZONKEN STAD WENNEKER LEZERS SCHRIJVEN /Mooié meet een anbez Tweede wordt bestelling op Zaterdag bestudeerd COEBERGH Schenkt rieugde! 5.95^ Oude Proever ut de AETHER VRIJDAG 10 DECEMBER 1954 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT II MINISTER ALGERA ANTWOORDT Tariefsverhoging mogelijk voor de draadomroep Minister Algera verklaarde in zyn memorie van antwoord, inzake de be groting van Verkeer en Waterstaat, dat verschillende postkantoren als gevolg van het zich sterk uitbreidende verkeer niet meer voldoen aan de te stellen eisen. Een achterstand in de modernisatie is echter ont staan door beperkingen in de investeringen en in het toegestane bouw volume in het verleden. Voor een drastische uitbreiding van de personeelsformatie kan de mi nister geen aanleiding vinden. De postdienst ligt op Zondag reeds sinds ja ren vrijwel geheel stil. De nog bestaande buslichtingen op Zondagavond behoren tot de strikt noodzakelijke. In steden en dorpen alsmede daar waar enigszins belangrijke komvor- mingen zijn, worden van Maandag tot en met Vrydag twee bestellingen per werkdag uitgevoerd. Deze sluiten aan op de twee hoofdverzendings-gelegen- heden, t.w. die met de nachtposttrein en die met de treinen van het z.g. dagpostnet. Aan een derde bestelling in de gro- Advertentie. Als Uw gewrichten alleen nog maar piinlijk bewegen en Rheumatische scheuten door Uw leden gaan... Dan is 't hoog tijd voor een Kruschen kuur. Rheumatische pijnen zyn in negen van de tien gevallen gevolg van onzuiver bloed. De bloedzuive rende organen schieten te kort. Geef die weer jeugdige kracht; breng ze weer op gang met Kruschen's zes minerale zouten. Duizenden rheuma- tiek-lijders vonden daar baat bij. Waarom zoudt gij dan achterblijven 't Gaat om uw eigen welzijn maar ook om 't levensgeluk uwer huisge noten, die U graag weer de oude zien: fit, welgemoed, opgewekt en vry van pijn Toelichting Begroting Maatschappelijk werk In de memorie van antwoord aan de Tweede Kamer heeft minister Van Thiel aangaande de begroting van het ministerie van maatschappelijk werk o.a. medegedeeld, dat inzake een. ont werp inzamelingswet overeenstem ming is bereikt met de daarbij betrok ken departementen. Dit ontwerp zal spoedig in de ministerraad aan de or de kunnen worden gesteld. De minister is van mening, dat het ter voorkoming van de vervlakking van het werk voor de gezinsverzor ging noodzakelijk is de gezinshulp met de gezinsverzorging in een orga nisatorisch verband samen te bren gen. Het gezinshulpwerk, hetwelk in aanmerking zal komen voor het ont vangen van het overheidssubsidie is bedoeld om het werk der gezinsver zorging te ontlasten van die gevallen, waar met een eenvoudige hulpverle ning kan worden volstaa§ en voorts als preventie en nazorg van de ge zinsverzorging. Ten aanzien van de woonwagenkam pen hoopt de minister met de desbe treffende gemeentebesturen overleg te plegen over de oprichting van eni ge regionale kampen. Hij stelt zich voor in deze kampen een zo deskun dig mogelijk maatschappelijk werk te bevorderen door het verlenen van een Rijksbijdrage. Thans kunnen ongeveer 3000 wagens tot de typische groep van de woonwagenbewoners worden ge rekend. Op de kampscholcn volgen thans 653 kinderen het onderwijs. Het aantal Nederlanders in Indone sië wordt thans getaxeerd op onge veer 93.000. Blijkens de opgaven van het C.B.S. zijn in de jaren 1950 tot en met 1953 successievelijk de volgende aantallen Nederlanders uit Indonesië r.aar Nederland gekomen: 54.925, 29.727, 15.338 en 13.495 Tot en met Augustus 1954 kwamen 9909 Nederlan ders uit Indonesië. Naar schatting zal dit aantal eind December zijn opgelo pen tot ongeveer 15.000. De minister wijst er voorts op, dat het vertrek naar Nederland zich door gaans voltrekt in een sfeer van on voldoende voorbereiding; hier ligt een belangrijke taak voor het sociale apparaat in Indonesië. te steden bestaat, gezien het uitste kende stelsel van dag- en nachtpost treinen minder behoefte. Invoering van een zodanige bestelling zou moei lijk te verantwoorden zijn. Hierbij komt nog, dat de handel ge legenheid heeft om de aangekomen poststukken af te halen (het z.g. bus recht). Ten plattelande buiten de hiervoor bedoelde komvorming is het aantal stukken, dat in een tweede be stelling zou kunnen worden opgeno men, in het algemeen zeer gering, zodat ook hier grote bezwaren be staan tegen een zodanige maatregel. In de tijden van de postbestellingen zijn geen veranderingen mogelijk. Door de directeur-generaal der P.T.T. is opgedragen een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheid van een tweede bestelling op Zaterdag. Han gende dit onderzoek kan geen enkele toezegging worden gedaan. T elefoonaansluitingen. Het aantal aanvragen om telefoon aansluitingen verdubbelde sinds 1951. Een grote latente vraag is aanwezig, welke in het bijzonder naar voren komt in de thans gunstige conjunc tuur. Inhalen vande ontstane achter stand zal in belangrijke mate worden vertraagd, indien geen verruiming kan worden verkregen ten aanzien van gebouwenvoorzieningen en van de daarmede samenhangende investe ringen. Slechts op het verkeer tussen aan geslotenen bij een zelfde telefoonnet is het locale tarief (0.04 per gesprek, ongeacht de duur) van toepassing. Het is bedrijfseconomisch niet ver antwoord het locale tarief van toe passing te doen zyn op het verkeer tussen verschillende telefoonnetten. Wel is de tariefsprong tussen het lo cale gesprek en het mterlocale ge sprek op korte afstand (0.04 per mi nuut) zo gering mogelijk gemaakt. Het aantal aangeslótenen bij de draadomroep bedraagt op dit ogen blik nagenoeg 500.000. Sedert de overneming van de parti culiere bedrijven is tot en met 1953 in totaal 52% millioen geïnvesteerd. Worden alle netten, die zulks behoe ven, gesaneerd en bovendien in alle netten vier programma-mogelijkhe den aangebracht, dan zou dit alsnog op de loon- en prijsbasïs van 1954 een investering van ongeveer 15 millioen vergen. Hoger tarief Indien het standpunt moet worden ingenomen en de minister is ge neigd dit in ernstige overweging te nemen dat op zeer korte termijn voor de draad-omroep tot een sluiten de exploitatie moet worden gekomen, dan zal naast besparende maatre- telen en een verantwoorde beperking er investeringen een passende ta riefsverhoging overwogen moeten worden. De minister is het er echter mee eens, dat zelfs de indruk moet worden vermeden, dat na de jongste loonsver hoging door een overheidsbedrijf di rect tot een prijsverhoging wordt overgegaan. Het huidige tarief van 2 is even wel reeds in 1952 ingevoerd. Zou tot tariefsverhoging worden overgegaan dan ligt het overigens in de bedoeling op grond van bïllfjkheidsargumenten een zekere differentiatie te overwe gen. Rijkspostspaarbank. Een verhoging van het rentegevend maximum kan eerst ingaan zodra het ontwerp postspaarbankwet '54 kracht van wet zal hebben verkregen en de daarop te baseren algemene maatre gel van bestuur, waarin het maximum zal worden geregeld, zal zyn vastge steld. Ten aanzien van het daarbij in te voeren bedrag kan de minister mededelen, dat zyn ambtgenoot van (Advertentie.; FRAMBOZEN BRANDEWIJN Hij ging er van door met jongste verslaggeefster. Een leerling-zetter verschafte de „La Porte Herald-Argus", het plaat selijke blad van La Porie, een plaats ir de Amerikaanse staat Indiana, Woensdag een voorpagina-primeur. Hy wandelde, met een geweer, het redactielokaal binnen, en dwong een jonge verslaggeefster hem naar een buiten het dagbladgebouw staande auto, te volgen, waarna hjj zich met haar uit de voeten maakte. Politie zette de uit La Porte leiden de wegen af, doch deze voorzorgs maatregel bleek later overbodig te zijn geweest, daar de jeugdige scha ker in minder dan twee uur tijd na zijn „ontvoering" weer voor het ge bouw van de ,,La Porte Herald-Ar gus" verscheen en het meisje liet uit stappen. Daarop overhandigde hjj haar zijn geweer en reed weg. De leeriing-zetter en de jonge verslaggeefster waren bevriend ge weest, doch zij hadden kortgeleden onenigheid gehad, aldus belichtte de redactiestaf van het blad de achter grond van dit ongewone gebeuren. (Advertentie.) ZEER OUDE ËENEVER financiën en hij zelf denken aan een bedrag van 6000. Verhoging van de rentevoet voor 1955 ligt met in het voornemen. De marge tussen de te ontvangen en de te vergoeden rente laat een verho ging van enige betekenis niet toe. Straatverlichting Met genoegen las ik de plannen voor een voorbereiding en verbete ring van de verlichting in verschil lende wijken van de stad Vlissingen Gaarne zag ik, dat ook dc Kasteel straat daarvoor in aanmerking kwam Op genoemde straat lopen verschillen de dwarsstraten uit en de straat voert rechtstreeks naar het Sint Joseph-zie- kenhuis. Wanneer men nu uit het zie kenhuis komt en men houdt rechts van de straat, dan ziet men bijna niet, of men een trottoir op of af moet. De enkele gaslantaarn, die daar schijnt staat nog aan de andere zijde van de sti&at. Het zou voor menig voetgan ger een verbetering zijn, en het zou minder kans op gebroken armen of benen geven als hier de straat verlich ting werd verbeterd. Een Kasteelstraat-bewoonster Militairen naar huis. Reeds enkele malen heb ik gezien dat soldaten uit ons gewest die met verlof naar huis komen, met de laat ste boot in Breskens a inkwamen. Deze jongens kunnen niet verder dan Breskens komen als ze niet over een eigen vervoermiddel beschikken. Telkenmale ziet men deze jongens een lift zoeken om thuis te komen. In de zomer lukt dit nog wel eens, maar in de winter komt het zelden voor dat dit gelukt. Het my niet prettig om in de nacht in Breskens te staan met het vooruitzicht naar een andere gemeen te in ons gewest te moeten lopen. In een gesprek met enkele solda ten werd my medegedeeld dat het him, ondanks verzoeken, niet mogelijk was toestemming te verkrijgen om vroeger weg te gaan. Zou het mogelijk zijn de aandacht 2D. Kappie draaide de Kraak bij en liet zijn schip vervolgens grondig door zoeken. Maar de onbekende, die het sleepbootje op gang had gebracht en een waar schuwing aan het stuurrad had gehecht, werd niet ge vonden. De hele nacht bleef de Kraak In de nabijheid van de verzonken stad on der stoom liggen en nauwe lijks was de zon op. of Kap pie gaf bevel om naar de ruines terug te varen. Dit bevel werd niet bepaald geestdriftig ontvangen. Na de geheimzinnige voorval len was Rivaldi wat huive rig geworden om naar de verzonken stad terug te keren, maar hij durfde dit niet te bekennen uit angst dat Kappie hem laf zou vinden. De Maat echter, gaf luide, uiting aan zijn vre- ien. Hij voorspelde niets dan ellende en bejammerde het feit, dat hy zeeman was geworden. „Zwijgt klontl" riep Kappie tenslotte, „als je be ter de wacht had gehouden, dan hadden we ai dat geduvel niet gehad. Jij kunt dus helemaal beter je mond houden. En ga nu als de weerga naar voren om het anker uit te werpen 1" Met een vreesachtige blik naar de ruïnes, waar tussen Kappie het schip opnieuw had geloodst, volg de de Maat deze order op. Maar toen gebeurde er opnieuw iets, dat hem in zijn overtuiging sterkte, dat het daar niet pluis was. Op de plek, waar het anker was gezonken, begon het wild te borrelen. Het water schuimde van de luchtbellen, die dwarre lend opstegen en sissend uit elkaar spatten „Kijk!" gilde de Maat.... 30. Gewaarschuwd door de kreet van de Maat, kwam kappie naar voren. „Wat is er nu weer aan de hand?" vroeg hij. „Er stijgen bellen op van de plaats, waar het anker Is gevallen!" riep de Maat. „Is dat alles?", riep Kap pie. „moeten je daarom zo veel kabaal maken? Er sty- gen ja altyd luchtbellen op, als het anker omlaag gaat!" „Maar nooit zoveel!" wierp de Maat tegen, „het bruist gewoon! Dat is niet ge- Dit moest Kappie toege ven, toen hy het woeste geborrel bij de boeg zag. „Misschien hebben we met het anker een onderzeese bron van aardgas openge scheurd", veronderstelde hy. „We zullen dat eerst maar even onderzoeken. Kom, Rivaldi, ia de duiker pakken". Met tegenzin trok Rivaldi het duikerscostuum aan, zijn enthousiasme in deze onderneming was na de laatste voorvallen aanmer kelijk gedaald. Maar toch wilde hij zich niet laten kennen en dus volgde hij Kappie, toen deze in de diepte dook om de oorzaak van het geborrel te vinden. Langs de ankerketting omlaag duikend, za gen zij een enorme ronde steen op de bodem liggen die de dwarrelende luchtbellen omhoog zond. „Tjonge", mompelde Kappie, „het gas schynt van die steen te komen. Vreemd, zou die soms de me teoor zyn, die eeuwen geleden deze stad ver woestte?" van dc bevoegde autoriteiten hierop te vestigen? Misschien wordt het dan mogelijk gemaakt dat ook deze verlofgangers met een openbaar vei-voermiddel hun woonplaats dezelfde dag kunnen be reiken. De militaire dienst eist nu eenmaal een groot offer van ouders en jon gens. M.i. moet het dan toch mogelQk gemaakt worden dat deze jongens hun verlof volledig thuis kunnen doorbrengen en dit verlof niet ge deeltelik als reistijd moeten gebrui ken. Cadzand. L. M. v. Llere. ZATERDAG 9 DECEMBER. HILVERSUM 1. 402 tn 746 kC/S. 7.00— 24.00 KRO. KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgen gebed en lit. kal. 3.00 Nws., weerber. en kath. nws. 8.20 Gram. 8.00 Voor de huis vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gr. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Salonork. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tulnb. meaed. 12.53 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 1320 Lichte muz. 13.40 Gram. 14.00 Boekbcspr. 14.10 Gram. 14.20 Eng les. 14.40 Amateurprogr. 15.15 Kron. v. letteren en kunsten. 15.55 Gr. 16.00 De schoonheid van het Gregoriaans. 16.30 Voor de jeugd. 17.00 Gram. 17.20 Voor de jeugd. 18,00 Gram. 18.15 Journa listiek overz. 18.25 Gram. 18.30 Van het Binnenhof. 18.40 Gram. 18.45 Regering*» uitz.: Atlantisch allerlei, een en ander over de 14 landen van het Atlantisch Pact. 19.00 Nws. 19.10 Lichtbaken. 19.30 Avondgebed en lit kal. 19.45 NederL pro gramma. 20.15 Gevar. programma. 21.00 Act. 21.15. De gewone man. 21.20 Gram. 22.00 Wie t weet mag 't zeggen. 22.30 Adventsmuz. 23.00 Nws. 23.15 Nws. In Esperanto. 23.222400 Gram. Hilversum n. 298 m 1007 kc/s. 7.00 VARA, 10.00 VPRO 10.20 VARA. 19130 VPRO 20.00—24.00 VARA. VARA; 7 00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram. 7.45 „Even opkrikken", caus. 7.50 Gram 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.35 Or gelspel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.08 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de ar beiders ;n de continubedrijven. 11.30 Pianorecital. 12.00 Accord, ork. en solist. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Gr. 13.00 Nws. 13.15 VARA-Varia. 13.20 Gram. 1345 Voor de jeugd 14.20 Sportpraatje. 14 35 Lichte muz. 15.00 West-Fries progr. 15.26 „Het volle pond", caus. 15.40 Orgel spel. 16.00 Boekbespr. 16.15 Maastrichts stedelijk ork. en solist. 17.00 Radioweek- Journ. 17.35 Lichte muz. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Gram. 19 00 Artistieke staal kaart. VPRO: 19JO ..Passepartout", caus. 19.40 „Wij zoeken een stadstuin", stem- menspel 19 35 „Deze week", caus. VARAi 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 So cialistisch comm. 23.15 Gram. 22.45 „De molen aan de rivier", hoorspel. 23.15 NWs. 23.30—24.00 Gram. TELEVISIE NTS. 15.57—16.45 Relais v. d. B.B.C.: Voor de kinderen. (Advertentie.) TWEE IAAÜ V9ZBBB) TEGEN «JUS EU DEFSTA1 De complete collectie Indus horloges vindt U bij Fa. VAN DEN HEMEL Kleine Markt 9 - Vlissingen. FEUILLETON. Waarschijnlijk had ze eerst slechts een vacantie-vrijpartytje beoogd. Haar moeder was het type van een plompe, doodkalme Vrouw, die elke vrye dag doorbracht met lezen Of breien en verder niets van het leven eiste. Haar vader, mager en energiek fing in de vacantie vissen, roeien of ergbeklirnmen, terwyl haar stief zusters zich vermaakten met op de boerderij te helpen. Alleen Elsie ver veelde zich geweldig en had dus gre tig de gelegenheid tot prettige aflei ding aangegrepen. Elsie was géboren en opgevoed in een der grote steden Van Midden-En- geland. Ze was op en top, tot in haar felakte nagels, een stadsmeisje. Thuis ad ze als typiste op het kantoor van haar vader gewerkt. In de vacantie, ver van de "stedelijke vermaken en winkels, ver ook van haar gewone vereerders, had ze niet geweten, hoe door haar vrije tijd heen te komen. Totdat ze Clifford had ontmoet. Was het haar bedoeling geweest met hem te trouwen? O, ze had zich wellicht een andere toekomst ge droomd dan die van boerin! Sharon was overtuigd, dat Elsie's bezoek aan het huis van nicht Charlotte de be slissing had gebracht. Dat huis was niet ail een g«T»ot, maar ook ontegen zeggelijk indrukwekkend. Waar schijnlijk had Elsie niet bemerkt of er anders niet om gegeven, dat het ge bouw al te groot was en de ligging erg geïsoleerd. Ongetwijfeld had ze haar sluwe, waarderende blikken be gerig over de mooie meubels en fa- milieschatten laten weiden; ze moest hebben begrepen, dat nicht Charlotte geld had, heel veel geld en dat de oude dame, ofschoon nog flink en vol levenslust, toch ver in de zeventig was en dus een heel eind op streek. En zoals vanzelf spreekt, zou Elsie tot de conclusie zijn gekomen, dat Clifford de erfgenaam van zyn tante was Sharon stak het gas aan en tracht te haar gedachten tot het heden te bepalen. Ze kon onmogelijk weiwil- door JAN TEMPEST lend jegens Elsie zyn gestemd; ze kon haar nimmer vergiffenis schen ken, maar het was dwaas, er zich nog over op te winden. Ze deed beter, maar niet aan Elsie of Clifford te denken. Gelukkig zou ze dank zij me neer Kerrie, geen van beiden behoe ven te ontmoeten. Neen, ze behoefde nietmaar kón ze naar Ippleside gaan en naar Londen terugkeren, zonder Clifford te hebben weergezien? Zou het feit, dat hy slechts dertig mijl van nicht Charlotte's huis af woonde, niet een onweerstaanbare verzoeking vormen Zou de drang om hem nog eens te zien. haar niet te machtig worden of in elk geval de verleiding om hem op te bellen en zijn geliefde, onver getelijke stem weer te horen? Misschien had Monk wel gelijk met zyn bewering, dat vrouwen de zwak heid hebben, zichzelf te willen kwel len. Als Sharon Clifford terug zag. zou alle leed van drie jaar geleden zich weer in volle kracht doen gevoe len, zou de doffe, nooit aflatende har geen spyt gevoelde, zóu "dit haar 'heid wellicht wat kunnen ver- tepijn tot een ondragelijke foltering worden. Het was allemaal dwaas on logisch, maar hadden liefde en logica ooit iets met elkaar uitstaande Haar verlangen om althans een glimp van Clifford op te vangen was als een felle physieke hunkering, die ze niet kon beteugelen. Honger en dorst, die niemand anders kon stillen en lessen. O, als ze hem terug zag en uit zijn eigen mond hoorde, dat hij gelukkig was, figfi bitter! minderen. Bitterheid, die voortsproot uit de ge dachte, dat zowel Zij als Clifford be drogen waren. Ze kon onmogelijk ge loven, dat hy bij Elsie de hartstochte lijke liefde en toewijding had gevon den, die zy, Sharon, hem zou hebben geschonken. Als ze overtuigd werd, zich vergist te hebben en Elsie verkeerd beoor deeld, dan, ja dan, zou ze zich mis schien bij het gebeurde kunnen neer leggen. Mocht daarentegen blyken, dat het huwelijk verkeerd was ge- faan en dat Clifford evenzeer naar aar smachtte, als zy naar hem, dan zou dit eveneens een soort troost zijn, maar geen onzelfzuchtige. Och, ze was ook slechts een ftiens en ofschoon ze Clifford geen ongelukkig leven toewenste, zou ze toch graag verne men, of hij inderdaad ongelukkig was. Als ze wist, dat hij in zekere zin haar verdriet deelde, zou dit allicht beter te dragen zjjn. Ja, ja, ze moest te weten komen, hoe de zaken er bil stonden; het Ijze ren gordijn, dat dne jaar geleden hen zo plotseling gescheiden had, oplich ten. Sinds ze te Londen woonde, had ze nooit meer iets van Clifford ge hoord. Nicht Charlotte had in haar weinige brieven nimmer zijn naam genoemd en toen Sharon ten einde raad haar trots had overwonnen en naar hem gevraagd, was er geen ant woord op gekomen. Sharon meende, dat nicht Charlot te zowel haar als Clifford voor de gang van zaken verantwoordelijk had geacht. De bejaarde nicht had haar klaarblijkelijk een domme gans ge vonden omdat ze helemaal niets had vermoed en alles over haar kant had laten gaan. Nicht Charlotte was veel eer boos op haar geweest dan begaan met Sharon's lot en ze had ook niet geprobeerd, haar op Ippleside te hou den. Integendeel had ze kortaf opge merkt: „Weggaan is het beste wat je doen kunt. Hier blijven treuren dient tot niets". Grote liefde voor de doch ter van haar nicht had ze nooit aan de dag gelegd. Ze had Sharon by zich grrpmen omdat ze dit haar plicht achtte, maar vermoedelijk was Sha ron's besluit om elders een betrekking te gaan zoeken een ware opluchting voor nicht Charlotte geweest. Toch zou 't wel een vreemd ge voel zyn, in die bekende omgeving nicht Charlotte te moeten missen. Zonder haar krachtige, albeheersende persoonlijkheid zou het oude huis somber en verlaten schijnen, dacht Sharon, onwillekeurig huiverend. Me vrouw Hinding was als gezelschap niet veel waard. Het goede mens was verbazend doof. Nu ja, het zou im mers niet lang duren, want Dinsdag moest Sharon, die voor Woensdag twee afspraken had. weer te Londen zijn. Misschien was het nogal dwaas om zo'n lange reis te doen voor zulk een kort oponthoud, maar meneer Kerris had haar uitdrukkelijk ver zocht, te komen. Bovendien en nog afgezien van elke andere overweging, kon ze zich niet veroorloven, anderen alleen te laten beslissen over de in houd van nicht Charlotte's huis. Zij, Sharon, genoot uit het door haar ouders nagelaten kapitaaltje niet meer dan vy'ftig pond per jaar en of schoon haar baan nogal wat opbracht, was dit toch zeer wisselvallig. Een vaste betrekking, die vooruitzichten bood was het allerminst. Ze was er min of meer bij toeval aan gekomen en had, 't zij door gebrek aan initia tief, t zy omd-f niet er haar toe aan dreef, nooit gi robeerd, iets beters e krijgen. Och, misschien had ze maar half geleefd, zoals Monk het had uitge drukt. In elk geval had alles haar on verschillig gelaten die laatste drie ja ren. Ze had een paar kennissen ge kregen, maar stond met niemand op intieme voet en tot geen hunner had ze ooit zo gesproken als waartoe Monk haar de vorige avond had ge prikkeld. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 9