Van en voor de boekenplank
Luchtvaartpioniers beschrijven
ons hun ervaringen
„En de zon ging onder", Epos
van de familie Flood
r
GOEDE OUDE BEKENDEN IN
VERZORGDE UITGAVEN!
EEN LUCHTVAART-ROMAN VAN
KLASSE: „DE DOOD VLOOG MEE"
Een BOEK van
DONDERDAG 2 DECEMBER 1954
PROVINCIALE ZEEÜW8E COURANT
11
Van Icargs-mythe tot moderne
supersonische werkelijkheid
Wie iets meer wil weten over de pogingen, welke de mens heeft aange
wend en nog aanwendt om zich als een vogel door de lucht te bewegen, dus
niet voortgetrokken of -gestuwd door duizenden paar denkrach tenmaar
zonder enig ander hulpmiddel dan een parachute of een stel min of meer
geperfectioneerde vleugels, kan daarvoor ruimschoots terecht in „De Vogel
mens", geschreven door Leo Valentin en uitgegeven door de N.V. W. P. van
Stockum en Zoon in Den Haag.
In dit boek vertelt Valentin hoe hij op zijn 19e jaar dienst nam bij de
eerste afdeling valschermtroepen, welke in Frankrijk werd gevormd Tijdens
de Duitse inval in 1940 werden deze Franse troepen nog niet gebruikt,
maar de geallieerden zagen onmiddellijk het belang van dit nieuwe wapen
en na een intensieve training werd de schrijver van het boek in Juni 1945
boven het bezet Bretagne „gedropped". Na enkele uitermate avontuurlijke
gebeurtenissen raakt hij gewond en wanneer de vrede is weergekeerd wordt
hy benoemd tot instructeur in het opleidingskamp Pau.
Voor Valentin begint dan een perio
de van pionierswerk in de verkenning
van het luchtruim. Hij doet ontdek
kingen en vestigt een nieuw record
vrije val door zonder parachute 6 km
naar beneden te tuimelen. Valentin is
echter niet tevreden met zijn resulta
ten: hij wil vliegen met vleugels
Hij neemt ontslag uit de dienst en
voorziet in zijn onderhoud door op
vliegfeesten als luchtacrobaat op te
treden. In April en Mei 1950 maakt
hij met linnen vleugels zijn sensatio
nele sprongen te Villacoublay en
Meaux-Esbly en eindelijk in 1954, op
13 Mei, legt hij vijf kilometer af, zwe
vend op houten vleugels, alvorens zyn
parachute open te trekken.
In dit boek vindt men op uiter
mate boeiende wijze beschreven de
geschiedenis van de mens in de ver
overing van het luchtruim. Een boek
bovendien vol adembenemende anec
dotes uit de wereld van de luchtmacht
en de luchtacrobatiek, samengesteld
door een man, die „er midden in" zit.
Ruim veertig foto's, ondergebracht
op 24 pagina's, vertellen een geschie
denis op zichzelf, men leeft mee met
de idealen van de vogelmens, van Ica
rus tot Clem Sohn en van Clem Sohn
tot Valentin
T estpiloot.
Welke lezer herinnert zich niet de
naam Neville Duke? Hij was een van
de mannen, die tijdens de „zwarte"
Farnboroughdag in 1952, toen zijn
collega en persoonlijke vriend John
Derry met de supersonische De Havil-
land 110 neerstortte na een demon-
In zijn boek „Testpiloot sneller
dan geluid" uitgegeven bij „De
Kerm' te Amsterdam in de. Neder
landse bewerking van Hugo Hooft-
man vertelt Duke over de meerma
len hachelijke belevenissen van deze
moderne pioniers der luchtvaart. Wie
nog van mening mocht zyn, dat test
piloten „waaghalzen" zijn, komt ty-
dens het lezen van dit boeiende en
vlotte verhaal snel tot de overtuiging
van het tegendeel. In weinig beroepen
wordt zo weinig aan het toeval over
gelaten als juist in dat der testpiloten.
De geringste fout kan immers onher
roepelijk de dood betekenen, niet al
leen van de tester zelf, doch ook van
vele anderen!
Achttien documentaire foto's van
straalvliegtuigen verluchtigen dit
prachtige werk, dat zeker ook voor
hen, die niet direct „air-minded" zijn,
zeer lezenswaardig is.
V erkeersvliegtuigen.
Tenslotte verscheen by dezelfde uit
geverij van de hand van Hugo Hooft-
man het boekje „Moderne verkeers
vliegtuigen" met 30 foto's en tekenin
gen. Hooftman geeft hierin in korte
trekken de gegevens van een aantal
stratie, een paniek van de tienduizen
den toeschouwers voorkwamen door
hun drastisch en manmoedig optre- 0-
den. Om het vertrouwen van het pu- modewie vliegtuigtypen, meest straal-
bliek te herwinnen klom Duke onmid- i verkeerstoestellen en enkele helicop-
dellijk in zijn Hawker Hunter en door- j ters. Voor hen wier hobby het vlieg-
brak vele malen de beruchte geluids- wezen is, zeker een aantrekkelijk
barrièrewerkje.
Boeken met de Leeuw.
Marja Roe van wie reeds eerder
verschenen „Van 's duivels begeren"
en „De toverspiegel" heeft een
nieuwe roman geschreven onder de
titel „Een koning verleid".
Het boek heeft tot onderwerp de
levensgeschiedenis van Jan Beukels.
zoon van Leiden, de man, die als „Ko
ning der Wederdopers" in de historie
een kortstondige, maar merkwaardi
ge rol speelde tijdens zijn bewind in de
stad Munster. Marja Roe heeft tegen
de achtergrond van het zestiende
eeuwse Duitsland het leven van deze
eigenaardige figuur getekend; hij be
heerste zijn naaste, die hij doorgrond
de en gebruikte, hij verachtte de
vrouw, hij meende het lot van zijn
medemensen te bepalen, zonder te be
seffen, dat zij het waren, die zyn lot
bepaalden. De man, die dacht te lei
den, maar al leidende werd verleid,
ziehier het thema van dit groot-op
gezette boek, dat verscheen bij Leo
pold, Den Haag. („Boeken met de
Leeuw")
De uitgaven in de sinds vele jaren
zo populaire Salamanderreeks van
N.V. Km. Querido's Uitgeversmij. te
Amsterdam blijven telkens opnieuw
verrassen. Hoe vertrouwd de reeksen
herdrukken in deze serie velen ook
geworden mogen zijn, steeds weer
frappeert de frisse, aantrekkelijke
wijze waarop Querido de „oude be
kenden" op de boekenmarkt weet te
In de reeks van de beste oorspron
kelijke en vertaalde romans versche
nen thans o.m. „Het grote avontuur",
een vertaling door Max Nord van
Alain Fourniers klassiek geworden
„Le grand Meaulnes"; het subliem
vertelde avontuur van de schooljon
gen Augustin Meaulnes, die van
school wegloopt om een meisje en
een landgoed terug te vinden. Van
recenter datum (1923) is „Le diable
au corps" van Raympnd Radiguet,
thans verschenen in een vertaling
van Jacoba van Velde en F. G. Kui
pers; een realistisch, typisch Frans
werk, uitermate knap geschreven.
Van Nederlandse auteurs versche
nen de volgende herdrukken: „Straat
Magallanes" van Johan van der
Woude. „Allerlei Mensen" van Jo
han de Meester; „De dochter" van
zift#
Een lastig man schreef nieuwe
nonchalante notities
„De schryver van deze notities is
een lastig man, vooral voor zichzelf.
Niet door een gebrek, maar veeleer
door een teveel aan nonchalance".
Dit. dan zijn de woorden, die pam
flettist, auteur en vooral avonturier
Jacques Gans o.m. aan zichzelf wydt
in zyn „Nieuwe Nonchalante Noti
ties", uitgegeven bij C. P. J. van der
Peet in Amsterdam.
Een lastig man...
Een lastig man, die men slechts no
de zou missen. Een lastig man, die
verrukkelijk lastig kam zyn; om te
schaterlachen, zo lastig, maar dan
over het algemeen beslist niet voor
zichzelf. Zijn lastigheid voert het ge_
makkelijkst tot schaterlachen wan
neer hij in vlijmende bewoordingen
hem onwelgevallige toestanden, ge_
beurtenissen en mensen hekelt. Ja,
mensen, en wel „zonder aanziens des
persoons", zoals dat heet.
Voorbeeldje
In het schetsje „Mijn carrière als
ambtenaar" vindt men het volgende
over een onderhoud, dat vooraf ging
aan de aanstelling van Gans als mede
werker a»Mi het olad „De Vliegende
Hollander", dat destijds in Londen
werd vervaardigd om in bezet Neder
land uit te werpen: „Een korte'scher
mutseling met Van den Broeck, thans
directeur van de Wereldomroep, die
mij bij het weekblad in dienst nam.
„Wat denkt u van een beginsalaris
van 15 tot 18 pond in de week?",
vroeg hy. „Dat vind ik een schan
daal!", zei ik vol afschuw. „Wat!"
stoof hy kwaad op. „Soms niet ge-
Ernst Wiechert's laatste
roman.
Het is nog niet lang geleden, dat
Europa een groot schryver ontviel:
Ernst Wiechert. Hij was een man, die
in een woelige tijd waakte over de
ongereptheid en de zuiverheid van de
jeugd en over de eenvoudige mens.
Men herinnert zich wellicht zijn
roman „Das einfache Leben", die ook
in het Nederlands verscheen. Daarin
schteste hij de geschiedenis van een
Duitse hoofdofficier der marine, die
na de eerste wereldoorlog rust en
vrede vindt in een simpel leven bij
de natuur. Deze rust en vrede was
de schrijver zelf niet beschoren, want
de Nazis brachten hem naar een con
centratiekamp. „Missa sine nomine",
mis zonder naam, luidt de naam van
zijn laatste werk, dat thans bij Ad.
M. C. Stok-Zuidhollandse Uitgevers
maatschappij, Den Haag in een Ne
derlandse vertaling verscheen. Het is
het indrukwekkende verhaal van een
edelman, die door de Amerikanen
wordt bevrijd uit het concentratie
kamp en die na een moeilijke weg
zichzelf hei-vindt. „Let geestelijk tes
tament van een strijdend mens", al
dus noemde Wiechert dit laatste
boek, dat voornaam wencPuitgegeven
in de Cultuurserie.
noeg?" „Ik vind het walgelijk veel!"
zei ik onthutst. „Voor een halve dag
werk! Een hoofdredacteur van een
dagblad verdiende dat in Holland voor
de oorlog nauwelijks!"
„Pardon!" bond hij in. „Ik begreep
u verkeerd!" Omdat ik geprotesteerd
had, kreeg ik 12 pond in de week....
Jacques Gans kan ook mild zijn,
van een ontwapenende humor en voor
alles is hy hoe nonchalant dan ook
een man, die ijverig weet te note
ren al hetgeen zich rondom u en mij
afspeelt aan kleine en ook wel aan
frote dingen. Zijn notities zijn boven-
ien van een hartverwarmende men
selijkheid en in hun zuiverheid niet
zelden louterend.
Jacques Gans is een lastig man.
Gelukkig.
„Gezworen kameraden"
een boek van Amerikaanse
mariniers.
Onder de titel „Gezworen kame
raden" is Leon Uris' boek .Battle Cry'
in het Nederlands verschenen bij Hol-
landia Baarn. Leon Uris een schrij
ver van nog geen dertig jaar nam
als jongen van 17 dienst bij het corps
Mariniers, een maand nadat Paerl
Harbour door de Japanners was ge
bombardeerd. Als radiotelegrafist
nam hij deel aan de strijd op Guadal
canal en Tarawa. Zijn herinneringen
aan de strijd der mariniers in de
Tweede Wereldoorlog heeft hij in ro
manvorm te boek gesteld en daar
mede in brede kring de aandacht op
zich weten te vestigen. Dit werk
geeft, na zovele boeken, die alleen de
ellende van de oorlog schilderden, een
evenwichtiger beeld. Danny de
hoofdpersoon en zijn sectie doorle
ven alle soorten van verschrikkingen,
maar zij verliezen niet het ideaal,
waarvoor zij vechten. Uris schreef een
verhaal van Amerika's jeugd in de
smeltkroes van de oorlog. De over
weging, dat de ruwe taal en de vele
vloeken, die in de oorspronkelijke
tekst werden gebruikt, zonder be
zwaar voor de gang van het verhaal
en zonder de sfeer van het boek te
schaden, konden worden verzacht,
heeft er toe geleid, dat deze verta
ling (van H. C. E. de Wit-Boonacker)
in overeenstemming' werd gebracht
met de gemiddelde voorkeur van de
Nederlandse lezer.
Nederlandse vertaling van
van Cann's „The High and
the Mighty".
De Amerikaanse schryver Ernest
K. Cann werkte een eenvoudig gege
ven uit in zyn boek „The High and the
Mighty", dat onder de pakkende ti
tel „De dood vloog mee", in een Ne
derlandse vertaling verscheen bij het
Thjjmfonds in Den Haag. Een eenvou
dig gegeven, maar voortreffelyk uit
gewerkt.
Een vliegtuig stijgt op van Hono-
loeloe met bestemming San Francisco,
met aan boord 21 passagiers plus een
bemanning van vijf koppen. Uitste
kend is de routine-sfeer geschetst, die
er rond de start van een transatlan
tisch vliegtuig heerst. Uitstekend is
ook de bemanning getypeerd, vooral
de tweede piloot Dan Roman, een ve
teraan van over de vijftig, een lucht
vaartpionier. die ondanks het klim
men der jaren is blijven vliegen. Alles
bijeen een kundige beschrijving van
„alle-dag" in het grote luchtvaartbe
drijf. Maar dan komt het dramatische
ogenblik, namelijk het moment, waar.
op het vliegtuig het „point of no re
turn" heeft overschreden en een mo
tor in brand vliegt. De kleine wereld
in de vliegtuigramp verandert: de
dood vliegt mee! De benzine laat nog
vier uur vliegen toe en een landing op
het water zal nodig zijn. De passa
giers denken, dat een dergelijke lan
ding wel mee zal vallen, maar de be
manning weet beter: „Je kunt net zo
raed tegen een bergwand aanvliegen".
Vlet inspanning van alle krachten
weet men echter San Francisco te be
reiken.
De schryver toont zich in dit boek
een voortreffelyk mensenkenner: ie
dere figuur in het vliegtuig wordt uit
muntend geschetst. Het boek, dat
door Frans van Oldenburg Ermke
goed is vertaald, kwam in de V.S. een
jaar lang voor op de lyst van de best
sellers.
„Lessen in echtelijk geluk"
„Lessen in echtelijk geluk" van de
Franse schrijver en essayist André
Maurois, uitgegeven door de Uitge
vers-Mij. „Kosmos", is een charmant
en geestig boekje voor verloofden en
ook voor gehuwden, die het ware ge
luk nog niet hebben gevonden.
In de Verenigde Staten zijn aan
vele universiteiten ..huwelijksprofes
soren" verbonden, die aan de studen
ten van beiderlei geslacht de kunst
om in het huwelijk gelukkig te zijn
onderwijzen. André Maurois schreef
hierover een hoorspel en op aandrin
gen van vele. zijden heeft hij zich la
ten bewegen, het geschikt te maken
voor uitgave in boekvorm. De verta-
ling van het boekje is van de hand van
de bekende schrijfster Clare Lennart.
Italië in de dertiende eeuw
Dr. Helene Nolthenius schreef en
kele jaren geleden een dichterlijk boek
over het dertiende eeuwse Italië. Met
grote waardering werd dit werk des
tijds ontvangen.
Het Duocento begint met Francis-
cus, die half blind en ziek het
zonnelied zingt en het eindigt als
Dante zich in een van de steden van
zijn ballingschap neerzet om de eerste M
terzine van zijn Divina Commedia G
te schrijven. Daartussen ligt een eeuw
van grootheid, heiligheid en verwor
ding zonder weerga, een eeuw van
hevige tegenstellingen en van een
grote levensfelheid. Mevrouw Nolthe
nius promoveerde in 1948 op een
proefschrift „De oudste melodie van
Italië". Het was de studie van dit
onderwerp, die haar in contact
bracht met deze periode. Haar uit
muntend boek is onlangs opnieuw
uitgegeven in de Prisma-reeks.
Jacopo da Todi-ITlustratie uit
.JDuecento."
De eerste roman van Marguerite Steen vertelt in zyn vier delen „Bristol",
„Goudkust", „Cuba" en „Terugkeer", saamgevat in de verzameltitel „De
zon is myn noodlot" het epos van Matthew Flood, de fanatieke Engelse
reder en slavenhandelaar, die de grootste rykdom won uit de diepste men
selijke ellende. Maar die geranseld door het leven, en onder de invloed van
een zacht-vrouwelyke liefde, tenslotte een andere weg insloeg.
Thans verrast Marguerite Steen ons met een tweede epos, volkomen op
zichzelf staand, maar toch aansluitend op „De zon is mijn noodlot".
Anton PiecJc zorgde voor fraaie
tekeningen.
„En de zon ging onder" is het epos
van de familie Flood in de tweede
helft van de 19de en het begin van de
20ste eeuw. De rijk geschakeerde ge
beurtenissen concentreren zich in de
vijf delen van dit werk, getiteld „Bris-
tols kluisters", „Donker Afrika
roept..." „Emily's vlucht", „De zwar
te dood" en „Phoerdx herrezen" om de
persoon van Johnny Flood, die door
zijn deftige vader en broers met de
nek wordt aangekeken. Maar in
Johnny klopt het bruisende en avon
tuurlijke Floodbloed en in dè ban van
de oude familiegeschiedenis wordt hij
gefascineerd door de Goudkust.
Op jeugdige leeftijd vlucht hij op
een schoener. Terruggekomen laten
de kust en haar problemen hem niet
meer los. Als een echte Flood bijt hij
zich er in vast en tracht hij, niet al
leen door studie en krantenwerk,
maar ook daadwerkelijk een oplos
sing te vinden voor het koloniale pro
bleem. Want meer dan enige andere
Flood is Johnny een waarachtig mens,
die slechts rust kan vinden in zuivere
verhoudingen, en die ook zuiver men
selijk staat ten opzichte van het ne-
gervraagstuk. Deze vijf delen zijn on
getwijfeld een waardevol bezit voor
elke boekenliefhebber. De delen zijn
verschenen bij de Zuid-Hollandse Uit
gevers maatschappij in Den Haag. De
boeken zijn verlevendigd met tal van
fraaie illustraties van Anton Pieck.
„0. K. en W.-boekjes"
Bij de Nederlandse Uitgevers Mij
N.V. te Leiden verschijnen m de serie
„Onderwijs, kunsten en wetenschap
pen" regelmatig beknopte, in zakfor
maat uitgevoerde boekjes over zeer
uiteenlopende onderwerpen.
Zo ontvingen wij in de laatste tyd
„De brieven van Bonifacius" door A.
C. Nielson, waardoor men een beeld
krijgt van leven en werken van deze
apostel der Germanen; „Wereldge
schiedenis" door dr K. H. E. de Jong,
die zelf zegt „liever van „mensheids
geschiedenis te spreken en aan de
zeer beknopt weergegeven feiten nog
een beschouwend element toevoegde:
„Ouders, wat lezen uw kinderen?"
door L. P. Keuls-Francis, een korte
verhandeling met tal van voorbeelden
uit de huidige jeugdlectuur; „De
waarde van Rudolf Steiner's paedago
gie voor de huidige samenleving" doe
mr P. C. Veltman, die een beschou
wing geeft, voornamelijk handelen r
over de paedagogie by het Lager On
derwijs en' tenslotte „De universele
verklaring van de rechten van de
mens" door dr. W. A. 't Hart, die de
ze rechten in drie hoofdstukken be
spreekt.
Top Naeff en „Blanke Gestalten"
van Arthur van Schendel.
Goede en bekende wjjn behoeft
geen krans!
De „Nimmer Dralend Reeks"
van Nijgh en Van Ditmar is even
eens een uitstekende serie, waar
in op gezette tyden herdrukken
verschijnen van Nederlandse
„klassieken". Thans ziin weer uit
gekomen: Aart van der Leeuw's
„Vluchtige begroetingen". Slauer-
hoff's „Schuim en As", Ben Stro-
man's „René Frangois Artistide
NN" en Johan van der Woude's
„De Schipper van de Li".
„Vluchdtige begroi
Aart van der Leeuw, e
te schetsen prozagedichten zou
men ze kunnen noemen die de le
zer binnenvoeren in een wereld van
ridders en pages, van narren en lijf
eigenen, van kathedraalbouwers,
minstreels, alchemisten, kloosterbroe
ders en pelgrims. Slauerhoff's
..Schuim en Asy zesde druk is
verzorgd door K. Lekkerkerker. De
tekst is in de thans officiële spelling
overgezet De vijf verhalen in deze
bundel getuigen van een groot en
markant schrijverstalent. „René
Frangois Aristide NN" van Ben Stro
man: een boeiend en romantisch boek,
een zoals Victor van Vriesland het
eens karakteriseerde „barokke
droomwereld". Johan van der Wou
de's „Schipper van de Li", een werk,
dat terecht reeds een vierde druk be
leefde.
Twee nieuwe vertalingen van
„De Navolging".
Kort na elkaar zijn onlangs twee
nieuwe vertalingen verschenen van
Thomas a Kempïs „De Navolging van
Christus". Eén zag er het licht in de
reeks „Scriptorium" van de N.V. Ar
beiderspers, de ander kwam uit in de
befaamde Prisma-serie van hte Spec
trum.
Het is een moeilijke taak om een zo
bekend werk opnieuw te vertalen,
maar daarnaast is het toe te juichen,
dat een klassieke tekst als die van
„De Navolging" in steeds breder
kring bekend wordt. Merkwaardig is,
dat deze beide vertalingen elk een ei-
ten uitgangspunt hebben. Dr. J. W.
chulte Nordholt, die de „Scripto-
riunV'-uitgave verzorgde, streefde
naar een gemeenzamer styl dan tot
dusver gebruikelijk was. Hij gaat uit
van het standpunt, dat de woorden
van Thomas oorspronkelijk bestemd
waren voor de kloosterbroeders en hij
gebruikte dan ook de tweede persoon
enkelvoud. Daardoor ontstaat een
zeer gemakkelijk leesbare en direct-
aansprekende taal, die wellicht iets
mist van de mystieke, poëtische ge
dragenheid van de oorspronkelijke
tekst, maar die aan de andere kant
de lezer, die minder gevoelig is voor
poëzie en mystiek, toch blijft boeien.
Anders is 't met de eveneens voor
treffelijke bewerking die dr. P. A.H.J.
Merkx voor de Prisma-reeks verzorg
de. Hij handhaafde de strofische vorm
en trachtte de rhythmische cadans
van de oer-tekst zoveel mogelijk te
benaderen.
Dr. Schulte Nordholt voorzag zyn
boekje nog van een toelichting, waar
in hy dé'wetenschappelijke strijd over
het auteurschap van „De -
net aui.euto».n<xp -on Navolging
van Christus" nader belichtte.
Boeken over medici.
Rudolf Thiel schreef destijds een
boek onder de titel „Manner gegen
Tod und Teufel", met het doel grote
pioniers op het gebied van de genees
kundige wetenschappen en de genees
kunst voor het huidige geslacht te
doen herleven.
Er verscheen een Nederlandse ver
taling van de hand van dr mr W.
Schuurmans Stekhoven, die zeer on
langs haar vierde druk beleefde. Een
bewijs, dat de huidige generatie der
gelijke korte biografieën op prijs stelt.
Nu is dat by het onderhavige werk
;een wonder, want Thiel en de ver-
.aler schiepen een uiterst waarde
vol boek, waarin op knappe wijze
wordt verhaald, hoe in het verleden de
baanbrekers onder de medici streden
tegen onkunde en sleur, zonder ove
rigens hun tekortkomingen te ver
bloemen. Behandeld worden o.a. Para-
celsus, Semmelweisz, Virchow, om en
kele te noemen. Een waardevol boek,
dat een herdruk volkomen waard is!
Leopold, Den Haag gaf het uit.
Een geheel ander boek over medici
verscheen by Bruna in Utrecht. Ri
chard Gordon schreef 'n humoristisch
werk onder de titel „Dokter worden
is niet moeilijk", waarin hij verhaalt
over zijn opleiding tot arts aan een
van de Londense ziekenhuizen. Er
ontstond een uiterst plezierig boek,
waarin de zelfspot mila over de blad
zijden is uitgestrooid, zonder dat ook
maar even de waardigheid van de me
dische stand in het gedrang komt. Bo
vendien zyn enkele figuren in dit
werk raak geschetst, zodat al met al
deze schrijvende arts grote waarde
ring verdiend. Gelukkig eens iets an
ders dan de gemiddelde artsen-boe
ken!
KERST ZWART.
Vogelboek 5e druk. Bew. J. E.
Sluiters en J. Th. van Nes.
Uitg. W. J. Thiene en Cie Zur-
phen.
Een oude bekende, die reeds menig
•ginnend vogelamateur, als een pret
je gids heeft gediend.
De tekst is geheel gerevideerd en op
3 hoogte van de tijd gebracht. Van de
78 besproken vogels zijn er 109 op
iyale grootte afgebeeld, terwijl de
?sprekingsparagraafjes worden af-
ewisseld door kleine verhaaltjes op
.■aarnemingen van de schryver berus-
.end.
Zoals het hier, welverzorgd, voor
ons ligt nog steeds een prachtboek
voor beginners.
