Elf knokploegleden beroofden bank
te Almelo van ruim 46 millioen
Internationale Studiecentrum te
Londen is alarmbereid
GROOTSCHEEPSE HULDIGING
VAN 80-JARIGE PREMIER
VRIJHEIDSSYMBOOL KOST AAN
V.S. ZEER VEEL GELD
WOENSDAG 17 NOVEMBER 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
t
OP 15 NOVEMBER 1944
Grootste bravourstuk uit gehele
verzetsstrijd had triest slot
Op Woensdagavond tegen zes uur, 15 November 1944, dus nu tien jaar
geleden, kreeg het agentschap van de Nederlandse Bank aan de Wierden-
sestraat te Almelo bezoek van een paar net geklede jongemannen, die drin
gend de directeur moesten spreken. Zij werden binnengelaten. En daarmee
begon het grootste bravourstuk uit de hele verzetsstrijd tegen de Duitsers:
de overval op een bank waarbij ruim 46 millioen gulden aan bankpapier
buitgemaakt werd, geld, dat zo prachtig gebruikt kon worden ten behoe
ve van de tienduizenden onderduikers en het gehele verzet, waarvoor mil-
lioenen nodig waren.
Wat gebeurde er binnen in het
kantoor? De twee nette jongelui
vormden de voorhoede van het gezel
schap van elf. Eenmaal goed en wel
binnen kwamen de vuurwapenen voor
de dag, waardoor het het personeel
van de bank (enkele hunner waren
trouwens ingewijd) alras duidelijk
werd waarom het eigenlijk ging.
Met die wapenen, waarbij ook hand
granaten niet ontbraken, werd ieder.
m de eersteplaats de Verwalter of
waarnemende beheerder, die een trou
we dienaar van de Duitsers was en
die de sleutels van de kluis waar de
schatten geborgen waren, onder zijn
beheer had, in bedwang gehouden.
Het personeel, een-man of acht, allen
goede Nederlanders, toonde trouwens
niet de minste behoefte aan enig ver
zet. Het werd ingeschakeld om de
pakjes bankbiljetten, allemaal gloed
nieuw, in 13 kistjes te helpen pakken
en vanuit de kluis in de kelder naar
boven te dragen, waar het kostbare
papier overgenomen werd door man
nen van de illegaliteit en geladen
werd op een in de nabijheid gestation-
neerde vrachtauto. Het mag een won
der heten, dat de Duitsers die daar in
de omgeving passeerden, niets ge
merkt hebben.
Volgens plan.
Alles verliep vrijwel volgens plan,
om met een tirade uit de Duitse
W'ehrmachtberichten van die dagen
te spreken.
Op het laatst dreigde er toch nog
een kink in de kabel te komen, letter
lijk en figuurlijk. By het doorsnijden
van de telefoonlijn werd contact ge
maakt met het alarmsysteem en
daarop volgde een heidens lawaai.
Toen werd het parool: vlucht voor uw
leven. Maar niet nadat het personeel
opgesloten was in de kluis met de
waarschuwing zich minstens een uur
stil te houden, daar er anders onver
biddelijk geschoten zou worden.
Maar aan schieten dacht op dat mo
ment van het alarm niemand meer,
behalve zo nodig op ieder, die hen in
de weg mocht treden om de vlucht te
beletten. De chauffer van de vracht
wagen, die eigenlijk maar half in het
geheim was genomen, werd toege
schreeuwd, dat hij zijn wagen op gang
moest brengen. De man startte zó
snel, dat slechts twee man van de
overvalploeg nog kans zagen op de
auto te springen. De rest zocht in de
nu volkomen ingevallen duisternis,
links en rechts een goed heenkomen
en dat lukte.
Richting Vriezenveen.
Maar de chauffeur wist niet, dat l^j
meer dan 46 millioen gulden op zgn
wagen had, noch waarmee hg er heen
moest. De twee, die hem vergezelden
wisten ook niet precies waar het geld
voorlopig heengebracht moest wor
den. Door de overhaaste vlucht tenge
volge van de inwerkingstelling van
het alarmsysteem waren juist de en
kelen, die het wel wisten, achter ge
bleven. Maar wel wist men dat men
in de richting van Vriezenveen, Daar-
le moest koersen, waar ergens een
boerenwagen zou wachten om het
kostbare vrachtje over te nemen en
dan veilig weg te bergen.
PRECEDENT IN HISTORIE
Vrouwelijk oordeel over Churchill
(Van onze Londense correspondent).
Op 30 November a.s. wordt Engelands Eerste Minister 80 jaar. Het feit
dat de regeringsleider een zo hoge lee'Vjd bereikt, is op zichzelf in Enge
land geen bijzonderheid: Palmerston sl_ rf in 1859 op de leeftijd van 81 jaar,
en Gladstone, die in de geschiedenis te boek staat als de „Grand Old Man",
was 82 jaar oud toen hy in 1892 zijn laatste kabinet formeerde. Hy trad als
Eerste Minister af toen hy 84 jaar was, waarna hy nog 5 jaar in betrekke-
lyke rust leefde.
Maar Sir Winston's verjaardag zal
wel een precedent opleveren in Groot-
Brittanmë's parlementaire historie:
voor het eerst zullen alle leden van
Hoger- en Lagerhuis in de histori
sche, wydse Westminster Hall bijeen
komen, onmiddellgk nadat de konin
gin het nieuwe parlementaire jaar
heeft geopend, om als één man de ja
rige premier te huldigen. Er zal hem
een door Graham Sutherland geschil
derd portret van hemzelf worden aan
geboden, en voorts zal de grote
staatsman worden vereerd met een
kunstzinnig ingebonden boekwerk,
waarin alle parlementsleden hun
handtekening hebben gezet.
Endan is er nog een derde ge
schenk: een fonds, waaraan alle le
den van het Britse Gemenebest hun
bijdrage hebben kunnen leveren, of
het nu een penny of een pond was
wie het zich enigszins kon permitte
ren stortte een bedrag van £80
en dat Churchill op zijn verjaardag
zal worden overhandigd.
Kroon en Gemenebest
Een vierde nationaal geschenk, ten
slotte, bestaat uit een boekwerk, dat
op 18 November zal verschijnen,
waarin een zeventiental vooraan
staande Britten en 1 Amerikaan
(Bernard Baruch) ieder op zijn wijze
een tribuut brengen aan Engelands
grootste staatsman. Het heet: „Win
ston Spencer Churchill, Dienaar van
Kroon en Gemenebest", uitgegeven
door Cassell.
Het boek schildert Churchill als de
Man des Vredes, evenzeer als de Man
des Oorlogs. Het beschryft hem als
ongeëvenaarde redenaar en beheerser
der Engelse taal, als politicus, als oor
logsleider, als lid van het Lagerhuis,
als vlootexpert, als dienaar van het
Britse Gemenebest, als geschiedschrg-
ver, als kunstenaar en als sportsman.
Men kan uit elke I f drage tot dit
boek citeren, en telkens ryst het beeld
van een man, die in alle opzichten een
Mè.n was. Laat ons daarom ons bepa
len tot het hoofdstuk, dat geschreven
werd door een vrouw: Lady Violet
Bonham Carter, die hem van zeer na
bij kent. We doen hier en daar een
greep, en dan ontstaat het volgende
beeld
„Churchill heeft een zeldzame mate
van zelfkennis. Hg kent zichzelf be
ter dan hg andere mensen kent en
mag zichzelf graag. Doch daarbg
heeft hij geen illusies: men mag hem
van arrogantie beschuldigen, maar
nooit van ydelheid".
„Ik herinner me nog heel goed dat
ik hem voor het eerst ontmoette. Het
was tijdens een diner. Churchill was
juist terug van de Boerenoorlog,
waarin hij zich zozeei onderscheiden
had Ik zat naast hem aan tafel, en
een tijdlang was hg in gedachten ver
zonken. Toen werd hg blgkbaar plot
seling mijn nabijheid gewaar. Hij be
keek me neerbuigend en vroeg hoe
oud ik was. Ik antwoordde dat ik 19
was en hg zei met een zekere wan
hoop: „En ik ben al.33. Vervloekt zg"
de medogenloze tijd. Vervloekt zg
onze sterfelijkheid. Hoe wreed-
kort is de ohs toegestane tyd voor
alles wat wij erinn moeten samen
proppen!" Hij eindigde Z|jn plotselinge
uitval met de woorden: „Allemaal
zijn we wormen. Maar toch geloof ik
dat ik een glimworm ben!".
Aan een kruis
genageld
Churchill heeft eens geschreven:
„Het leven van ae;n mens moet aan
een kruis genageld zijn, hetzy een
kruis van denken, hetzg een kruis van
de daad". Voor hem was het rijk der
gedachte altgd een ontoereikend ko
ninkrijk: waar zijn fantasie omhoog-
steigert, daar moet ;fjn lichaam vol
gen. Als zijn hersens bezig zijn met
oorlog, dan moet hij troepen comman
deren; als hg met metselaars argu
menteert, dan moet hij zelf een muur
bouwen. Alleen 's Konings bevel kon
hem ervan weerhouden deel te nemen
aan de militaire operaties van de eer
ste landingsdag in Normandië.
Actief-zijn is de sleutel tot zyn ka
rakter. Hg heeft nooit een leeg ogen
blik gekend. In tijden van politieke
tegenspoed, als de hoofdstroom van
»:jn leven was afgedamd, verbrak zyn
Het geluk begunstigt de stoutmoe-
digen en zo was het ook in dit geval.
Men trof elkaar ondanks het toene
mende duister en het feit, dat het in
middels zo laat was geworden dat
volgens de Duitse voorschriften nie
mand meer op de openbare weg
mocht zijn. Het grootse plan was ge
slaagd. Niemand werd gesnapt en het
geld werd in Daarle voorlopig gebor
gen en kort daarna in Daarlenveen op
een nog veiliger plaats onderge
bracht.
Triest slot.
Helaas vond deze hele geschiede
nis een triest slot. Al die millioenen
hebben daar in Daarlerveen enkele
weken ongebruikt gelegen, omdat de
Duitsers een grote jacht in de hele
omgeving van Almelo geopend had
den na deze overval, zodat het te
riskant was om het te brengen in de
handen van de leiders van het Natio
naal Steun-Fonds die het voor hun
werk zo dringend nodig hadden. En
intussen gebeurden er dingen, waar
van wy hier de bijzonderheden niet al
len mogen vermelden. Door een on
gelukkig toeval viel de leider van de
overval, wjjlen de heer Derk Smoes
in handen van de Duitsers. Hoewel hij
de beproevingen van het beruchte
„verhoor" moedig doorstond kon hij
niet geheel blyven zwijgen toen de
bewijzen van de rol, die hg bg de over
val gespeeld had, zich opstapelden.
De kommandant van de Sicher-
heitsdienst, zekere Gerben, die vol
gens aller getuigenis van degenen die
met hem te doen hebben gehad, de
„beroerdste" niet was, een man, die in
het kader van zijn sadistische bedrijf
nog menselijkheid toonde, beloofde
Smoes volstrekte straffeloosheid, vrij
heid, staking van alle achtervolging
van zijn kameraden en verder alles
wat hij maar wilde, als hg zeggen
wilde waar de millioenen geborgen
waren.
energie haar oevers en stroomde met
geweld over in nieuwe kanalen.
Hij schilderde, hij bouwde water
werken, hjtj metselde kilometers muur,
hij schreef onsterfelijke boeken. Eens
schreef hg: „Het schrijven van een
boek vertoont wel enige overeen
komst met het bouwen van een huis,
het voorbereiden van een veldslag of
het schilderen van een portret. De
techniek verschilt, de materialen ver
schillen, maar het principe blyft het
zelfde".
In zijn meesterschap over de taal
heeft hij niets te danken aan de klas
sieken. Indien men onder „klassieken"
de Griekse en Romeinse schrgvers
verstaat, want het is bekend dat
Churchill's ontwikkeling begon, toen
hij nog een jong cavalerie-offi-
cier te Bangalore was het 't lezen van
Macaulay, Gibbon, Schopenhauer,
Darwin en ook Plato en Aristoteles;
zelf heeft hy gezegd dat hg vooral
aan Macaulay en Gibbon, de beide
Britse historieschrgvers, veel te dan
ken heeft.
Ik heb hem eens tegen mgn vader
horen zeggen: „Die Grieken en Ro
meinen worden veel te veel overschat.
Zelf heb ik net zulke prachtige din
gen gezegd. Zg hebben hun reputatie
te danken aan het feit, dat zg het
eerst met alles aan de beurt waren".
De heer Smoes, die geloofde, dat
intussen het geld op een veiliger
plaats was gekomen en die wist, dat
er verscheidene mensenlevens op het
spel stonden, ging op het aanbod van
de Duitsers in. Het was het beste, wat
hy op dat moment kon doen. Er was
geen ontkomen meer aan en tenslotte
was het leven van zyn vrienden hem
meer waard dan het geld. En zo wer
den de 46 millioen om precies te
zgn 46 millioen en 125 duizend gul
den door de Duitsers opgespoord te
Daarlerveen. Het personeel van de
Nederlandse Bank, dat bijna veertien
dagen gevangen heeft gezeten in het
Huis van Bewaring te Almelo en dat
nadien 't totaal van de geroofde schat
weer controleren moest, stelde vast,
dat slechts twee briefjes van 25 gul
den ontbraken, biefies die waarschijn-
hjk in de overhaaste vlucht zoek ge
raakt zijn.
De S.D.-bevelvoerder hield ook, al
thans ten dele, zyn belofte aan Smoes
gestand.
Naar de Kruisberg.
Hg en twee van zgn gevangen me
dewerkers werden niet doodgescho
ten, zoals hun eerst aangezegd was,
maar ook niet in vrgheid gesteld.
Een plan voor een overval op de
Kruisberg om hem en zijn medege
vangenen te bevrijden lag al klaar,
doch de Duitsers kregen er lucht van
en zijn concludeerden er uit, dat de-
zé man voor hen te gevaarlijk was om
hem in Nederland te laten. Hij en zijn
twee kameraden werden eerst naar
het concentratiekamp Neucnga'mme
gebracht en vervolgens naar andere
kampen versleept. Nooit hebben zij de
bevrijding mogen aanschouwen. Alle
drie vonden nog tijdens de oorlog „er
gens" in Duitsland de dood tengevol
ge van de ellende waaraan zij bloot
gesteld waren.
EEN HEEL DUUR MEISJE
(Van een bgzondere medewerker).
De Amerikanen moeten zwaar betalen voor hun nationaal vrijheidssym-
bool, het Statue of Liberty, gewoonlijk Miss Liberty genoemd dat de
haven van New York beheerst en opgesteld is op Bedloes Island. Deze da
me zelf kost de regering een kleine 500.000 gulden per jaar, het onderhoud
van Bedloes Island nog eens 270.000 gulden en de electra-rekening loopt te
gen de 28.000 gulden.
Miss Liberty is import uit Europa. Franrijk schonk haar in 1884. Zij werd
in stukjes en beetjes uit yzer gegoten naar een ontwerp van de beeldhou
wer Fréderique Bartholdi. De Franse bevolking bracht de bane anderhalve
millioen gulden op om haar te laten maken en toen zij klaar was, werd zij
in 214 kisten verpakt en naar New York verzonden.
Veertig jaar heeft het moeten du
ren voor het Amerikaanse volk de
door Frankrijk aangeboden vrgheid
is gaan waarderen. De moeilijkheden
begonnen al direct bg aankomst, want
het Congres had weliswaar besloten,
haar op Bedloes Island te plaatsen,
maar weigerde geld uit te geven voor
een voetstuk. In New York werd een
inzameling gehouden voor een voet
stuk; zij bracht 550.000 gulden op,
maar dit was niet genoeg en pas toen
de krantenmagnaat Joseph Pulitzer
in felle artikelen te keer was gegaan
over de ondankbaarheid jegens het
Franse volk, kwam de rest van het
geld er.
President Cleveland onthulde het
monument op 28 October 1885: hg
sprak over een „gewgd altaar", dat
niet verwaarloosd mocht worden,
maar daarna heeft bgna veertig jaar
lang niemand naar Miss Liberty om
gekeken en was haar licht, dat 80 km
ver gezien moest worden, zo zwak,
dat men het op Manhattan nauwelyks
zien kon. Pas in de eerste wereldoor
log heeft men de verlichting van de
EIGENLIJKE DOEL NOG NIET BEREIKT
Hardnekkige strijd van doktoren
tegen griepvirus
(Van een bijzondere medewerker).
LONDEN, Nov. Cleveland Is een van de interessantste medische ne
derzettingen ter wereld. Zestig gezinnen wonen in de aardige nieuwe huis
jes aan de rand van de stad. Ieder gezin heeft gemiddeld drie kinderen, in
totaal driehonderd personen dus.
Sinds zes jaar worden deze mensen voor de ontwikkeling der moderne
geneeskunde gebruikt. Ze zyn de „proefkonijnen'' voor het griep-onder-
zoek en voelen zich er redelijk goed by.
Een definitieve beoordeling is nog niet mogelyk, daar de proeven pas
na tien jaar beëindigd worden. Als bewezen kan echter worden beschouwd,
dat by de „proefkonynen", die onder toezicht staan van een speciale stu
diegroep van vooraanstaande doktoren, virusonderzoekers, laboranten en
statistici, drie kwart van alle tot dusver opgetreden ziekteverschijnselen
betrekking hadden op de ademhalingsorganen.
De oorzaak van de ziekte kon, on
danks het zorgvuldige toezicht,
slechts in uitzonderingsgevallen met
zekerheid worden vastgesteld. Kinde.
ren werden twee keer zo vaak ziek
als volwassenen en bleken groten
deels „overbrengers" van alle opge
treden ziekteverschijnselen te zijn.
Het eigenlijke doel van het expe
riment namely': te onderzoeken of
en waar de griep zich om zo te zeggen
tussen de andere optredende epide
mieën „verstopt" werd tot dusver
ook in Cleveland niet bereikt. Pas
als deze „verstopplaats" van de griep,
virussen opgespoord is, zeggen de on-
Roy Bereo, de 50-jarige Amerikaan
die in een babybadkuip uit Edmonds
vertrok voor een vaartocht van 2200
km naar Alaska, heeft zijn waaghal
zerij ontijdig moeten beeindigen we
gens motorpech. Vrij kort na zyn ver
trek is hij aan land gegaan om met
de eerste gelegenheid een beetje
beschaamd naar huis terug te ke
ren. Bereo in zijn zonderlinge vaar
tuig: een babybad met een buiten
boordmotor, b\j het begin van de tocht
Jllllllllllllllllll!lll!llllll!llllllllllllllllillllllllllll|||lill||||||||lllll||||||||||
Waarschuwing. j
H Niemand kan thans reeds
zeggen, of wij deze winter een
ee griep-epidemie zullen beleven
of niet. Daar West-Europa
echter voor het laatst in de
winter van 1950/'51 door een
M „offensief" van het griepvirus
type „A" werd geteisterd en
volgens de tot dusver opgeda-
ne ervaringen A-ziekten zich
om de drie jaar herhalen, heeft
s het Internationale Studiecen-
trum voor griep te Londen
voor de zekerheid alvast ge-
waarschuwd, teneinde bij net
eerste alarmsignaal bereid te
1 rijn. H
ll!!lll!llllll!lllllllllillilllllilllllllllllIlllilllll!!l!lll!IH!ll!llllllllllllll|l!!lf
derzoekers, kan men een radicale
uitroeiing van deze ziekte, die steeds
weer ontelbare mensen het leven kost,
verwachten. Bg de laatste grote epi
demie was het aantal slachtoffers in
Noord-Engeland zo groot, dat er niet
voldoende doodkisten waren. En in de
winter van 1918-1919 eiste de ver-
schrikkelgke virusgriep over de hele
wereld bgna twintig millioen doden.
Ja, waar „verstopt" zich de griep?
Minder de bacteriële griep, die iemand
ook wel stevig te pakken kan heb
ben, maar die in het algemeen on.
schuldig is, dan wel de virusgriep.
Onder de electronenmicroscoop Is de
wetenschap het virus reeds lang op
het spoor gekomen. Het is ook be
kend, dat het met „type A" aange
duide virus onschuldiger is dan „type
B", maar daarentegen de voorkeur
geeft aan een driejarige opeenvolging,
terwyl de gevaarlijke B-griep in het
algemeen slechts om Je vier zes
jaar optreedt. „Optreden" is mls->
schien niet het juiste woord. Als een
bliksemstraal bij heldere hemel komt
de eriep, of het nu A, B of de bac
teriële is en heeft zo snel als de wind
hele landstreken in haar greep gevan
gen.
Het Londense studiecentrum heeft
uitgerekend, dat by acute griep iedere
keer. dat men niest 150.000 griepver-
wekkers in de lucht verstrooid "wor
den. die zich onmiddellgk met een
snelheid van meer dan 160 km per
President Eisenhower is „lid" gewor
den van de Band van de Kansas Uni
versiteit. Na afloop van de parade ter
gelegenheid van de Dag der Vetera
nen, waarin deze Band meespeelde,
overhandigde de Directeur Russell L.
Wiley een met fraaie pluimen ver
sierde schako aan de president.
fakkel verbeterd en de tegi
verlichting van het gehele beeld is
nog maar een paar jaar oud. Ruim
170.000 watt vestigen in de nacht de
aandacht op de Vrgheid.
Nationaal monument
Eigenlijk was het pas president
Coolidge. in 1924. die zich ernstig met
Miss Liberty ging bezighouden. Hij
maakte het Statue of Liberty tot een
Nationaal Monument en Bedloes Is
land tot Nationaal Park. Nog werd
de omgeving niet behoorlijk onder
houdentot de kranten er zich mee
gingen bemoeien, pe boel werd opge
knapt en bleef tot nu toe in goed on-'
derhouden staat. Men zou 1924 het
jaar kunnen noemen, waarin Miss Li
berty huwde met het Amerikaanse
volk.
Er is nog een intiem detail te ver
tellen over de gezondheidstoestand
van deze kostbare juffrouw. Zg heeft
sedert haar geboorte tot 1949 aan
ernstige ingewandstoornissen gele
den. Zij leed namelijk aan roest. De
binnenkant was bestemd om een lift
in zich op te nemen; zolang die er
niet was, kon zich vryelgk roest in
haar maag vormen en pas in 1937
grepen haar artsen in. In 1949 werd
zg weer ziek: condenswaterzucht was
de diagnose. Zg werd inwendig ver
warmd en sindsdien is zg niet meer
ziek geweest, deze juffrouw Vifcheid.
Hetgeen van haar abstracte naamge
note helaas niet gezegd kan worden.
Minister Mansholt
bezocht Holland Marsh
De minister van Landbouw, Visse-
ry en Voedselvoorziening, de heer S.
L. Mansholt, heeft Maandag een be
zoek gebracht aan de winterbeurs in
Toronto. Hij roemde de kwaliteit van
de Canadese landbouwproducten.
Dinsdag bezocht hij Holland Marsh,
dat een maand geleden van overstro
mingen te lijden heeft gehad.
uur verspreiden. Waarbg nog geen
rekening is gehouden met de extra
snelle verspreiding door de moderne
verkeersmiddelen, vooral het vlieg
tuig, waardoor een griepepidemie
binnen enkele dagen van het ene we
relddeel naar het andere wordt over
gebracht. Dan is de eerste „aanval"
opeens weer als weggeblazen. Maar
ook dit dient vaak slechts als camou
flage voor deze boosaardige ziekte,
die meestal nog door twee of drie
„golven" gevolgd wordt en zich dan
weer verstopt.
Wat heeft men al niet tegen de
griep gedaan! Daar haar aanvalstak-
tiek het griepvirus dringt via de
slijmvliezen van de ademhalingswe
gen het lichaam binnen en ondermgnt
hier de natuurlgke bescherming, zo
dat vaak zware ziekten het gevolg
zijn bekend is, hebben Je bacterio
logen getracht de vgand ter plaatse
met eigen middelen te verslaan. De
Londense ..generale staf' voor de
griepbestrijdine staat in 44 landen
met honderden onderzoekingsinstitu
ten en laboratoria in verbinding.
Maar wat men ook tot dusver heeft
gedaan, het nietige dingetje, dat de
wetenschap „virus" noemt, bleek ster
ker dan alle menselijke pogingen om
het te bestrijden. De moderne anti
biotica en sulfonamides met inbegrip
van penicilline, faalden. Zc konden
niet eens tegen de onschuldigste ver
koudheid op! Men slaagde er alleen in
een preventief inentingsserum te ont
wikkelen, maar ook dit biedt slechts
tijdelijke bescherming. Bij deze pre
ventieve inentingen bleek tevens al
spoedig, dat ze bfi verschillende men
sen geen uitwerking hadden, daar het
virus zich intussen aan de verander
de „omgeving" had aangepast.
Het meeste succes schijnt tot dus
ver het in de buikspeekselklier ge
produceerde trypsine tegen het griep,
virus te behalen. Dit SDijsverterings-
ferment komt de 'witte bloed
lichaampjes. die als beproefde veilig
heidstroepen van ons lichaam het
eerst de strijd aanbinden met de bin
nengedrongen verkoudheids- en
griepvirussen, op zodanige wijze te
hulp. dat 't slijm. dat de ademhaling
belemmprt. oplost en voor de witte
bloedlichaampjes daardoor de weg
voor het tegenoffensief vrgmaakt.
