Prachtig land, waar Willem III in
veler herinnering voortleeft
Van Gend en Loos zou oneerlijke
concurrentie bedrijven
UNIEKE INSTELLING IN DE
AMSTERDAMSE LEESZAAL
HUURDERSVERENIGING CENTRUM
VAN SOCIAAL LEVEN
DINSDAG 16 NOVEMBER 1954
PROVINCIALE ZEEÜW8E COURANT
6
VERLEDEN EN HEDEN IN NOORD-IERLAND (I).
De Reuzendam aan de kust van
NoorêLIerland, een imposante
basalt-formatie.
Verhalen uit elk dorpje en
rond elke rots
(Van een speciale verslaggever)
Ongeveer het zesde deel van Ierland, het Noord-Oosten van het eiland
behoort niet tot Eire, maar is een van de samenstellende delen van het
Verenigd Koninkrijk. Noord-Ierland heet het officieel, maar vaak wordt
het ook Ulster genoemd, want het omvat zes van de negen graafschappen,
die de vroegere provincie Ulster vormden. Het is een prachtig, openheu-
velland, met een hoge, romantische kustlijn, waar de oceaan, die hier uit
loopt in het Noorder Kanaal, zijn golven op stuk beukt.
Van de hoofdstad Belfast uit loopt een uitstekende weg langs de kust.
Langs deze weg liggen de badplaatsen en -plaatsjes, die 's zomers vele toe
risten trekken. Ondanks het feit, dat zij moderne vermaken bieden, tot en
met beroemde motorraces, hebben zij him oorspronkelijke karakter be
waard. Overal vormen de overblijfselen van het verleden nog een deel van
het geheeL En achter die gouden kustlijn ligt het groene Ierse land, met
zijn brede „glens" valleien met beboste hellingen, waar visrijke beken en
rivieren door naar zee stromen.
Ieder plaatsje, dat men doorkomt,
heeft zijn eigen herinneringen aan het
verleden. Daar is bijvoorbeeld het
kustplaatsje Ballycastle, dat genoemd
wordt in twee "bekende verhalen uit
de Ierse literatuur: de lotgevallen van
de kinderen van Lir en de wederwaar
digheden van Deidre en de kinderen
van Usneach. Men vindt er nog altijd
de Carrig-Usneach, de rotsen, waar
eenmaal Usneach landde. Heeft dit
verhaal een historische achtergrond,
de geschiedenis van de kinderen van
Lir is een bekoorlijk sprookje.
Deze kinderen waren het slachtof
fer van een boze stiefmoeder, die hen
in zwanen veranderde. Negenhonderd
jaar lang leefde zij in deze vermom
ming. Het enige meisje. Fionnghuala,
verwarmde en beschutte haar broers
in de stormachtige wateren voor Bal
lycastle.
Het luiden van een kerkklok
verbrak tenslotte de betovering, maar
nu bleken de kinderen van weleer ver
anderd te zijn in ongelofelijk oude
mensjes. Er was nog juist tijd om hen
te dopen, en daarop stierven ze.
Ier op Golgotha.
Even verder vindt men de ruïne van
het kasteel van Dunseverick, waar
volgens de legende Conal Cearnac
heeft gewoond, die een beroemde wor
stelaar en zwaargewicht zou zijn ge
weest. Hy mat zich met de Romeinen
in Engeland en Rome. Later reisde hij
naar het Oosten en de legende ver
haalt, dat hij in Jeruzalem was tijdens
de kruisiging. Hg stond op Golgotha
en een druppel van Christus bloed zou
op zijn voorhoofd zijn gevallen. Hij
zou het kleed van Christus hebben ge
wonnen bg het dobbelspel onder het
kruis, maar hg zou het niet in ont
vangst hebben genomen. En Conal
Cearnac, de Ierse vechter, zou degene
zijn geweest, die de steen voor het
graf wentelde, waarin Jozef van Ari-
mathea het lichaam van Christus had
gelegd.
Aan de wondermooie kustweg
vindt men ook de Reuzendam, een
indrukwekkende basaltformatie,
die enig in Europa is, en waarvan
een pendant alleen in Australië
wordt gevonden. De geologen zeg
gen, dat hier in voorhistorische tij
den een vulkaan een enorme mas
sa basalt uitbraakte, welk basalt
kristalliseerde in vyf- en zeskanti-
ge pilaren. Maar de Ieren hebben
natuurlijk hun eigen uitleg: de
Ierse reus Finn Mac Coul bouwde
deze dam, waarvan men nu nog
slechts de overblijfselen zou zien,
om een rivaal in Schotland te kun
nen bereikenWanneer men
voor deze gigantische, in zee afda
lende zuilenformatie staat, is het
alsof men op een andere planeet
vertoeft.
Ierse vechtlust
Men kan bij wijze van spreken geen
stap in Noord-Ierland doen of men
bereikt weer een plaats, waar een lie
felijk of een grimmig verhaal aan
verbonden is. Bij alle vriendelijke kan
ten aan hun karakter beschikken de
Ieren ook oyer een grote portie vecht
lust, die tot de (Engelse) anecdote
leidde van de Ier, die twee andere Ie
ren op elkaar zag losslaan en onmid
dellijk vroeg: mag ik meedoen, of is
dit een privé-gevecht Ofschoon Eire
niet aan de jongste wereldoorlog
heeft deelgenomen, hebben ook vele
Ieren uit het Zuiden, als vrgwilligers,
aan de kant van de geallieerden ge
vochten. Met de Ieren uit het Noor
den verwierven zy het grootste deel
van de hoge Engelse onderscheiding,
het Victoria Cross, een feit, waarop
men zelfs in het anti-Engelse Zuiden
trots is.
Deze strijdbaarheid van de Ieren
ontmoet men in hun geschiedenis tel
kens weer. Het aantal veldslagen, dat
Lezende handen.
op Ierse bodem is gevoerd, is legio, en
aan al deze vechtpartijen in het groot
bleef de herinnering leven. Een van
de bekende veldslagen, zo niet de be
kendste uit de geschiedenis van Ier
land is de slag van de Boyne in 1690.
Feitelijk nam toen de deling van
het eiland gestalte aan: deze deling
bestaat tot vandaag met het wonder
lijke verschgnsel, dat het Zuiden fel
anti-Engels en het Noorden fel pro-
Engels is. Als men in Belfast een wo
ning, een winkel of een fabriek be
zoekt, ziet men steeds weer de por
tretten van Koningin Elizabeth en de
Hertog van Edinburgh.
Willem IlI'Cultus
Het was een Nederlander, die de
ze slag aan de Boyne won: stad
houder Willem m, koning van En
geland. Hij wordt nog als een hei
lige, maar dan een protestantse
heilige, in Noord-Ierland vereerd;
het oranje is voor de Noord-Ieren
de kleur van de vrijheid. Want
Willem IH versloeg daar aan de
Boyne de strydkrachten van de
katholieke James H, waardoor het
overwegend protestantse Noorden
van het eiland zichzelf kon zyn en
blijven.
In heel Ulster ziet men Willem IH op
een steigerend, sneeuwwit paard op
renten en drinkglazen afgebeeld, in
'oord-Ierse publicaties leest men
breedvoerig en met veneratie over ie
dere stap, die Willem III op Noord-
Ierse bodem heeft gezet. Willem IH is
voor Noord-Ierland de verdediger van
het geloof en aangezien tot op de hui
dige dag het Noord-Ierse verzet tegen
het Zuiden een sterk godsdienstige in
slag heeft, kon de Nederlandse stad
houder in Noord-Ierland een nationale
figuur worden, die in de harten van
velen van hoog tot laag een grote
plaats inneemt
Nieuw Zeeland houdt
conservatief bewind.
De nationalistische Nieuwzeeland-
se partij van premier Holland heeft,
hoewel met een verminderde meer
derheid, de Zaterdag gehouden
Nieuwzeelandse verkiezingen gewon
nen. Het uiteindelfke resultaat is:
nationalistische partij 43 zetels en de
labour 37 zetels. Er zyn 80 zetels in
de Kamer.
De oude verhouding was :nationa-
lisotische party: 50, labourpartij 30.
De Labourpartij behaalde in totaal
enige duizenden stemmen meer dan
de nationalisten, maar door het dis
trictenstelsel verwierf zij minder af
gevaardigden.
Te Sjinkolobwe, in de Belgische Congo,
zijn bij een mijnramp 25 inlanders om
het leven gekomen.
IN EEN BRAILLE-B1BLIOTHEEK
Vrijwilligerscorps copiëert
romans en studieboeken
(Van onze speciale verslaggever)
„Zou u dit blad nog even willen nalezen? Er staan drie foutjes op. Het
is beter en prettiger, dat u ze zelf vindt, dan dat ik ze u zou wijzen".
Ziehier een flits nit een gesprek, dat we afluisterden in een gezellige
kamer op de tweede etage van een prachtig grachtenhuis in Amsterdam.
Mej. Johanna van Breemen een vriendelijke grijze dame maakte die
opmerking.
Het Amsterdamse grachtenhuis, waarin we ons bevonden, is het gebouw
van de hoofdstedelijke Openbare Leeszaal en Bibliotheek aan de Keizers
gracht, de kamer op de tweede etage, de uïtleenafdeling voor blinden: de
braille-afdeling.
Mej. Johanna van Breemen is de
blinde leidster van deze afdeling; de
dame tegen wie ze sprak, één van
haar honderd-vijftig over het gehele
land verspreide helpsters, die op ba
sis van vrijwilligheid en liefhebberij
„vertaalwerk" verrichten. Romans en
studieboeken worden „vertaald". Dat
wil zeggen leesbaar gemaakt voor
blinden, door ze lettertje voor letter-
je en altijd in enkelvoud te copiëren
in het ingenieuze braille-schrift.
We hebben met mej. Van Breemen
zitten becijferen, dat het copiëren van
een eenvoudige roman in braille
schrift en dan altijd nog maar één
exemplaar meer dan honderd-vijf
tig gulden zou moeten kosten, wan
neer per blad toch niet meer dan 8
tot 10 cent aan de copiïst betaald zou
worden
In Amsterdam alleen is het de
Openbare Leeszaal geweest, die een
afdeling voor de blinden aan zijn in
stelling verbond. Deze afdeling is er
ai bij sinds de oprichting van deze
instelling in 1919.
Natuurlijk niet zo omvangrijk als
tegenwoordig. „Met anderhalf boek is
het begonnen", zegt mej. Van Bree
men. „En om het vol te kunnen hou
den leende men die eerste jaren re
gelmatig braille-boeken van de Ne
derlandse Blindenbibliotheek in Den
Haag, die dit jaar al zestig jaar be
staat".
Het is niet eenvoudig een braille
bibliotheek te beginnen. Het is na
melijk niet zo, dat men de boeken
maar links en rechts kan gaan kopen.
Onze boeken moeten stuk voor stuk
gecopieerd worden. Enfin, na enige
jaren was Amsterdam zo ver, dat het
met z'n braille-bibliotheek op eigen
benen kon gaan staan.
In 1925 kreeg de collectie een unie
ke uitbreiding, doordat de blinde or
ganisten Van Tienen uit Delft Am
sterdam hun prachtige verzameling
braille-muziek in beheer gaven. Na
een klein jaar was deze verzameling
zodanig op orde, dat ook dit materiaal
uitgeleend kon worden. Langzaam
maar zeker is en wordt ook aan deze
collectie uitbreiding gegeven. Er is
thans materiaal voor piano, zang, or
gel, en wat strijk-instrumentenen er
wordt gewerkt aan fluitmuziek.
Doordat dit de enige muziekbiblio
theek voor blinden in ons land is, ko
men er aanvragen uil het hele land
en deze landelijke contacten hebben
er toe geleid, dat ook de lectuur-bi-
bliotheek van Amsterdam haar brail
le-boeken naar alle windstreken ging
verzenden. Tot in Zuid-Afrika, Indo
nesië en Brazilië hebben ze hun weg
gevonden. Er staan thans al meer dan
duizend blinden als „klant" inge
schreven bij de Amsterdamse leeszaal.
De braille-afdeling heeft twee „zien
de" assistenten, die heel veel lopend
werk uit handen nemen, en mej. Van
Breemen dus de tijd en gelegenheid
laten haar organisatorisch talent en
sociaal gevoel op nog breder terrein
te laten gelden.
En zo is er aan de afdeling dan ook
nog verbonden een bemiddelingsbu
reau voor blinden, die willen gaan stu
deren in een of andere richting.
Tegen vergoeding van alleen de pa-
pierkosten laat de bibliotheek de boe
ken copiëren.
Wanneer er niet veel haast met de
stadie is en de boeken niet voorhan
den zijn, komen de vrijwilligers in het
geweer om het gevraagde materiaal
in braille over te zetten.
Is er wel haast bij, dan is er een
betaalde copiïst, die het gevraagde
materiaal in een paar weken kan be
zorgen, maar dit is een kostbare ge
schiedenis, die voor rekening van de
aanvrager komt.
GROTE COLLECTIE.
Ongeveer 2800 boeken omvat de Am
sterdamse braille-bibliotheek thans.
Dat wil zeggen, zeker 11 tot 12.000
banden braille-schrift. Want voor één
boek zijn soms twintig tot dertig
braille-banden nodig. Er is een volle
dige cursus bij voor de opleiding mid
denstandsdiploma, en gewerkt wordt
aan een braille-cursus Engelse en
Franse handelscorrespondentie.
Lang heeft men ermee geaarzeld de
studieboeken in de bibliotheek op te
nemen. Het bezwaar van studieboeken
is namelijk, dat een nieuwe druk een
voorgaande gemakkelijk kan doen
verouderen. Tenslotte is men over dit
bezwaar heen gestapt, omdat de mo
gelijkheden in de maatschappij voor
de blinden de laatste jaren zoveel gro
ter geworden zijn, en hieraan toch te
gemoet gekomen moet worden.
Wie zo een uurtje met mej. Van
Breemen zit te praten, ontgaat het
niet, hoeveel liefde en energie er in
deze vrouw schuil gaan. Ook in haar
leeft de felle bewogenheid voor de
medemens, die het licht uit zijn ogen
moet missen.
Het is niet nodig in een hoekje te
gaan zitten. Vooral die op latere leef
tijd blind worden, denken vaak» dat
er geen nitzicht meer is. „Laat ze
maar hier komen", zegt mej. Van
Breemen. „Ze krijgen hier alle ma
teriaal om het braille-schrift te leren
en we zoeken van hier uit naar men
sen in hun omgeving, die hen daarbij
bunnen helpen. Zelf heb ik leerlingen
van 29, 36 en 50 jaar. Maar ook men
sen van boven de zestig en zeventig
hebben nog het gevoel in hun vingers,
dat hun het contact met een eigen
wereld kan doen behouden".
FLATGEBOUW IN P1MLICO (11)
Opmerkelijk contact tussen zeer
uiteenlopende flatbewoners
(Van een onzer redacteuren).
In één van de flatgebouwen van het „Churchill Gardens"-complex in de
Londense stadswijk Pimlico werd een jaar of vier geleden een huurdersver
eniging opgericht. Deze huurdersvereniging strekt zich nu uit tot alle flat
gebouwen en omvat 94 procent van alle huurders. Zg is een centrum van
sociaal leven geworden, een woordvoerster van de huurders by de gemeen
telijke hulsbaas en een instrument om de onderlinge verhoudingen zo ge
zond mogelyk te maken.
In deze flatgebouwen wonen door die variabele huurpryzen vogels
van diverse pluimage. Hen vindt cr een Anglicaanse geestelyke, een bus
chauffeur, een fabrieksarbeider, een arts als buren. Men vindt er ook men
sen, die tevoren nooit in een behoorly k huis heb lx-n gewoond. Het vereni
gingsbestuur heeft voor de opvoedende kant van zijn werkzaamheden
veel aandacht; het wijkbestuur van Westminster eveneens.
De huurdersvereniging heeft de be
schikking gekregen over een opgeka
lefaterde ruïne, die zich op het ter
rein van het complex bevindt en waar
aanvankelijk de bouwers een cantine
in hadden ondergebracht. Het wgkbe-
stuur knapte het gebouwtje op en ver
huurt het nu aan de vereniging. Er
was een toneel in en een keuken; al
het overige hebben dp huurders er
zelf in aangebracht. Men houdt er
dansavonden voor volwassenen en
jongeren, kinderfeesten, filmavonden
en andere bgeenkomsten. De meisjes
club komt er eenmaal in de week
bijeen om er een groepsdans, ball-
room-dans, tafeltennis en handwer
ken te doen.
De vereniging kent verder een to
neelclub, die al een paar opvopring
gaf, een jongensclub (die moeilij.
gaat maar zeer belangryk wordt ge
acht), een schaakclub en een tennis
club. Op de vrg ruime stukken grond,
die tussen de hoge blokken zyn uit
gespaard, is een tennisbaan aange
legd. Voor de kinderen is er in deze
buurt goede speelruimte; hier hoefde
men niet, zoals in andere delen van
Londen, hele straten voor alle ver
keer af te sluiten en met grote wit
gekalkte letters tot „playstreet"
„speelstraat" te verklaren. De groot
ste moeilijkheden leveren de opge
schoten jongens van de buurt op.
maar toch zijn die hier niet zo groot
als in andere wijken van Londen, en
enig optimisme ten aanzien van de
VELE VRAGEN VOOR MINISTER ALGERA
Verkeerslawaai veel te groot
In het voorlopig verslag van de Tweede Kamer op de begroting-1955 van
het ministerie van Verkeer en Waterstaat wordt o.a. opgemerkt, dat Van
Gend en Loos de laatste tyd tegen zeer lage tarieven ongeregeld vervoer
naar België aantrekt. Hier is sprake van abnormale concurrentie met de
particuliere Nederlandse wegvervoerders. Van Gend en Loos wordt hiertoe
in staat gesteld, doordat zy geheel gefinancierd worden door de N. S. Het
schijnt, dat men een groot aantal Belgische machtigingen heeft opgekocht
ten detrimente van de particuliere vervoerders en in wezen met gemeen
schapsgelden.
Men vraagt of de minister dit toelaatbaar acht.
De onveiligheid van het verkeer
baart nog steeds ernstige zorgen. Er
wordt echter volgens sommige leden
ten onrechte in de pers 'n soort wan-
hoopsstemming gekweekt.
Men wil het verkeersonderwys op
de lagere school verplicht stellen. De
regeling voor de voetgangers werd
ter sprake gebracht en gevraagd
werd op korte termijn maatregelen te
nemen. Verschilende wensen op ver
keersgebied werden geuit, o.a. het
verplicht stoppen vóór het opryden
van hoofd- en snelwegen.
Gewezen werd voorts op het steeds
toenemende verkeerslawaai. Aanbe
volen werd een onderzoek naar de
mogelgkheid van de constructie van
praktisch geluidloze bromfietsen.
Over de huidige loon en salarisre
geling bij de Nederlandse Spoorwegen
bestaat volgens sommige leden grote
ontstemming. Hoe denkt de regering
over een verhoging boven de toege
stane zes procent? Ernstige grieven
zgn er tegen de dienst- en rusttijdre-
geling.
De bydragen van de gemeenten in
de opheffing van de gelijkvloerse
kruisingen werd te hoog geacht.
Van een werkelijk belangrijke ver
snelling van het tempo van de wegen
bouw kan niet gesproken worden, met
name wanneer men de daling van de
fondsen voor de werkverruiming in
aanmerking neemt.
Vele leden informeerden naar de
uitvoering van een baanverdubbeling
van de weg van de Zevenbergse hoek
tot de aansluiting op de weg Breda
Antwerpen, alsmede naar het viaduct
voor de kruising van eerstgenoemde
weg met de rijksweg BredaRoosen
daal.
Besproken werden het vraagstuk
van de verbindingen in Noord-Holland
en het veren- en kanalenvraagstuk.
Met belangstelling was kennis ge
nomen van de mogelgkheid, dat een
begin kan worden gemaakt met het
bouwen van een schutsluis aan de
mond van de Donge. Men verwacht,
dat ook de uitvoering van verdere
werken aan de Biesbosch gelijke tred
zal houden met genoemde werken. Ve
le leden vestigden de aandacht op de
ontsluiting van de Kempen en de
rechtstreekse verbinding van het Bra
bantse industriegebied met het Noor
delijk deel van het Belgische kolen
bekken.
Vele leden wezen up de moeiiyke
positie, waarin een deel van de bin
nenvloot verkeert door de relatief
2eer hoge ouderdom der schepen. Hoe
oordeelt de regering over byzondere
maatregelen op het gebied van finan
ciering door de overheid?
Verdient het geen aanbeveling over
te gaan tot veruiming van de tijden,
gedurende welke de bruggen open
zyn. uitbreiding van de tyd waarin
de sluizen bediend worden etc.
Vragen werden gesteld over de in
ternationale Rijnvaart, de kolen- en
staalgemeenschap.
Met belangstelling vernam men,
dat de uitbouw van het Euronese wa
terwegennet in het internationale
overleg aan de orde wordt gesteld.
Wordt daarbij ook gedacht aan do
waterverbinding Schelde-Maas-Ryn
Zijn er besprekingen geweest tussen
Nederlandse, Belgische en Duitse au
toriteiten.
Aandacht werd gevraagd voor de
ouderdom van de Nederlandse koop
vaardijvloot. De Nederlandse sche
pen zijn in vergelijking met dc bul-
tenlandse minder in kwaliteit en
gunstige werking: van het milieu op
de mens lijkt niet overdreven.
Hoewel de huurdersvereniging in
haar statuten nadrukkelyk ver
klaard. dat zy zich buiten politiek n
godsdienst zal houden „bemoeit .j
zich wel met de huurpolitiek ten
aanzien van deze flats en raakt daar-
bg wel een paar principiële zaken. Zo
stelde zg kort geleden aan het wljkbe-
stuur van Westminster voor, om de
minimumhuur te laten varen, de huur
te verminderen naar mate de kos
ten van het levensonderhoud zouden
stggen, en voor de vaststelling van de
huurprijs een deel van het in over
werk verdiende loon en een deel van
de eventuele verdiensten van de
vrouw buiten beschouwing te laten.
Voorstellen die het wgkbestuur af
wees, al ging het er in verband met
de stijgende prgzen mee aceoord, dat
het eerste Pond van het wekelgkse
inkomen van de man en de eerste
twee Ponden van het wekelgkse inko-
mén van de vrouw niet meer meege
rekend zouden worden voor de vast
stelling van de huur, wat voor 476
huurders een huurverlaging mee
bracht.
Uit de contributie van 6 per jaar
per flat en de opbrengsten van de
dansavonden en andere bgeenkom
sten worden verder de kosten van
enig sociaal werk bestreden, sociaal
werk. dat uiteraard niet treedt in de
activiteit van de regeringsorganisa
ties, maar dat toch meehelpt bij het
vormen van een band tussen de ver
schillende flatbewoners. „Ik dank u
hartelgk voor de mooie bloemen, die
u mij zond, toen ik in het ziekenhuis
lag", schreef mevrouw GiglioVig-
na aan de redactie van het vereni
gingsorgaan. „Mijn dank aan de ver
eniging voor de chocolaatjes voor
mijn kleine Jan, toen hij in het hos
pitaal was opgenomen", schreef me
vrouw O'Shaughnessy in hetzelfde
nummer. Ook in andere gevallen van
narigheid springt de vereniging bij en
zo ziet men in deze moderne flats
de oude burenhulp in ere hersteld.
In hetzelfde "nummer van het
blaadje spreekt de heer Norris, die
kranten aan de man brengt (de mees
te Engelse bladen worden niet bg
abonnement, maar los en per nummer
verkocht) er zyn verontwaardiging
over uit, dat andere krantenverko
pers in het complex hun dagbladen
trachten uit te venten. Hij doet een
beroep op zijn mede-flatbewoners om
solidair te zgn en de „eigen" kran
tenverkoper een eerlijke kans te ge
ven boven krantenverkopers uit an
dere buurten. Overigens annonceert
het blaadje verheugd, dat enkele
winkeliers 'die buiten het complex
wonen!) bereid zyn op vertoon van
de lidmaatschapskaart vijf procent
reductie op hun prijzen te verlenen.
kwantiteit dan vóór de oorlog. Kan de
minister de noodzakelijke investerin
gen op dit gebied niet bevorderen?
Vindt de minister niet. dat de vei
ligheid op zee met betrekking tot de
vissersschepen bevorderd dient te
worden door verplichte toepassing
van verhoogde luiken
Na verschillende vragen over Schip
hol en de accommodatie werd er de
aandacht op gevestigd, dat de uitga
ven voor het K.N.M.I. belangryk zyn
gestegen. Gevraagd werd naar het
hoe en waarom van deze stijging. Bjj
de zware storm, welke in de nacht
van 6 op 7 Oct. op de Noordzee ge
woed heeft, schgnt het K.N.M.I. niet
tijdig genoeg, althans niet nadrukke
lijk genoeg te hebben gewaarschuwd.
De Kamerleden wensen hierover in
gelicht te worden.
