ORANJE EERVOL UIT HEL VAN VEURNE
Rode Duivels overwonnen
enthousiaste Leeuwen (4-3)
Techniek en tactiek bleken de
beste wapenen
Tweede helft begon met
doelpunt voor Nederland
MAANDAG 25 OCTOBER 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
(Van een speciale A.N.P.-verslaggever)
TT et „gezicht" van de Koninklijke Nederlandse Voet
balbond en van ons Nederlands Voetbal is ge
red. De door zovelen met angst en vreze tegemoet ge
ziene wedstrijd tegen de. Rode Duivels is tot een goed
einde gebracht, in die zin, dat de'Oranjemannen
die zich als leeuwen hebben geweerd, met de
meest eervolle cijfers hebben verloren. Vierdrie was
de einduitslag, misschien enigszins geflatteerd voor
de Nederlanders, maar temeer een bewijs van het
sterke moraal van onze landgenoten.
Met laaiend enthousiasme hebben elf dappere Ne
derlandse jongens zich tot het uiterste gegeven. Iede
re speler was er zich ten volle van bewust, dat niet
Strijd in derby was spannend en
regen wakkerde vechtlust aan
Het Nederlandse voetbal moge dan in verval zijn, en' zijn reputatie moge
in liet jongste verleden verscheidene diepe deuken hebben gekregen, de
populariteit van de derby heeft daar nauwelijks de terugslag van ondervon
den. In het stadion van Deurne, de beruchte hel waar onze ploegen zo vaak
danig gezengd, zo niet aan het spit gestoken en geroosterd zijn door fana
tieke rode duivels, maar waar de rollen ook wel eens werden omgedraaid,
was geen plaats onbezet toen het zoveelste treffen tussen beide elftallen
een aanvang nam. En blijkens het meezingen van het Wilhelmus moet het
Nederlandse contingent er op maximale sterkte aanwezig zyn geweest. De
Belgen haalden de zege binnen, een krappe zege, maar verdiend, want de
cijfers hadden ook groter kunnen zijn gezien de krachtsverhouding. Na een
stryd die wel spannend was maar geen hoog peil bereikte. Een tropische
slagregen in de eerste helft maakte het veld, dat in een voorwedstrijd toch
al danig te lijden had gehad, zwaar en glad, en dit kwam aan de kwaliteit
van het spel niet ten goede. Maar de strijdlust bleef aan beide zijden onaan
getast en scheen zelfs nog aan te wakkeren onder het geweld van de ele
menten. Het spel werd fors, by tijden veel te fors, en scheidsrechter Leafe
trad daar tegen op door legio vrije schoppen uit te delen. Dat hij altijd de
juiste beslissingen nam werd zowel in het Nederlandse als in het Belgische
kamp betwijfeld, maar in elk geval was het duidelijk dat hij naar onpartij
digheid streefde.
Wiersma toen de Belgische linker
vleugel op kwam zetten. Maar de
Belgen hervatten prompt hun offen
sief en onze verdediging moest weer
twee corners vlak achter elkaar af
staan. Een door Timmermans inge
leide aanval bracht de bal bij Dillen,
die een onzuivere voorzet gaf waar
mee de Belgische verdediging wel
raad wist.
En toen viel eigenlijk volkomen
onverwacht, 't eerste Belgische doel-
ëunt. Een pass van Givard werd door
louf gemist. Maar helaas ook door
Van Schijndel die radicaal over de
bal heentrapt. De kwieke Lembe-
rechts was evenwel paraat en met 'n
onhoudbaar schot opende hij de sco
re (10). Er is dan byna 14 minuten
gespeeld.
Nieuwe fase.
En met dit doelpunt trad de wed
strijd in een nieuwe fase. De Belgi
sche ploeg kwam op dreef, het tempo
werd opgevoerd. Wij moesten telkens
hoekschoppen afstaan om erger te
voorkomen, en in hun benardheid wa
ren onze achterspelers bij het weg
werken vaak ergerlijk onzuiver. Het
overwicht van de eerste tien minuten
was verdwenen, de Belgen domineer
den thans, telkens sneden hun aanval
len door onze verdediging heen, al
hoewel de binnenspelei's uit onze
voorhoede een handje kwamen hel
pen.
Na 20 minuten werd de druk te
groot toen Coppens de bal uit een
pass van Moens kreeg via de rug van
Van Schijndel en men hem niet dade
lijk aanviel joeg de Belg het leer on
houdbaar in de touwen (20).
Het spande voor ons doel, en de
voorhoede kon door uitvallen slechts
tijdelijk opluchting brengen. De on
zen hielden het spel te kort, ook Van
der Gijp die overigens goed werk deed
alleen de Nederlandse kleuren moesten worden om
hoog gehouden, maar dat grotere belangen op het
spel stonden.
Welnu, de Nederlandse Beroepsvoetbalbond, die
bij een grote nederlaag ongetwijfeld fel van leer zou
zijn getrokken tegen de K.N.V.B., zal nog enige tijd
moeten wachten om dit voornemen uit te voeren. Het
Nederlands-K.N'.V.B.-elftal is tot een behoorlijk, ja
gezien de ondraaglijke spanning waar de spelers min
of meer aan ten prooi waren een zeer goed resul
taat gekomen.
Wel dienen wij hierbij op te merken, dat het Bel
gisch elftal slechts een matige wedstrijd speelde. Maar
de prestatie van de elf Nederlandse voetballers is er
niet minder om!
niet slechts op de vleugel maar ook
op het middenveld.
Intussen was de dreinende regen
overgegaan in een soort van wolk
breuk. Als schimmen dwaalden de
spelers door de gordijnen van regen
en hagel die door de sterke wind over
het terrein werden gezweept. Scheids
rechter Leafe had echter, bij wijze
van spreken, wel voor heter vuren ge
staan. Hij liet doorspelen en zag geen
enkele overtreding door de vingers.
De onzen gaven de moed niet op,
en er volgden Nederlandse aanvallen,
die de Belgen noodzaakten twee hoek
schoppen weg te geven. Roosenburg
kreeg dan een klein kansje uit een
pass van Klaassen, maar zijn schot
werd door Meert gehouden. Hij had
overigens misschien beter kunnen
centeren naar Van der Gijp die op dat
moment ongedekt stond.
Begin verrassend.
Van Schijndel verloor de toss en de
Belgen kozen natuurlijk het voordeel
van de vrij sterke wind. Oranje was
het eerst aan het woord, maar een
door Timmermans geleide aanval ein
digde met een wilde pass in de rich
ting van het Belgische doel, waar
§een Nederlander aanwezig was. Het
egin van de wedstrijd was verras
send, want terwijl ieder verwacht
had, dat de sterke Belgen onmiddel
lijk hun meerderheid zouden demon
streren, waren het de Oranjehemden
die duidelijk domineerden.
Onze middenlinie zat de geduchte
Coppens danig op het lijf zodat
hy geen bal goed kon afgeven.
En daarbij kon ze de voorhoede
voeden die herhaaldelijk ten aan
val trok. Roosenburg liep een
maal door op een verre pass
maar kon de bal niet bereiken.
En als Cor van der Gijp even la
ter naar binnen is gezwenkt
waagde hij van ver een schot:
over. Maar onze ploeg blyft zich
roeren en de Belgen konden voor
lopig geen vat krijgen op dit vu
rige zij het wat onbehouwen spel.
Uit een voorzet van Dillen ving
Meert de bal, een kogel van Van
Schyndel, die zeer actief was, ging
iuist naast en 'n ver schot van Roosen
burg raakte de lat. Uit een corner
ging de bal uit een scherpe omhaal
van de Belgische midvoor juist naast
het doel van Steiger. Daarna redde
Een beeld uit de tweede helft van de
interland BelgiëNederland. Foto:
Het vierde Belrische doelpunt wordt
gescoord door Coppensdie gedeelte
lijk zichtbaar is achter v. d. Hoek
(links). Vervolgens Steiger en halJ
u.liter hem. verborgen Wiersma Moes
en Givard.
Belgische druk.
De balcontröle op het zware en
gladde veld stelde hoge eisen aan de
techniek, en de Belgen toonden op dit
punt hun superioriteit, ofschoon hun
passes ook niet altijd even zuiver wa
ren. Zij bleven echter druk uitoefenen
en wederom konden de onze het ge
vaar slechts bezweren door hoek
schoppen af te staan.
Toen er nog een minuut of vier ge
speeld moest worden, en het weder
om spande in het Nederlandse doel
gebied beging Wiersma een overtre
ding tegen Coppens. Moes plaatste
daaruit zeer zuiver naar Hoef en deze
versloeg Steiger met een harde en
zuivere kopbal (30).
Het zag er dan zeer slecht voor
ons uit, want de Belgen liepen op-
De spelers verlaten hei doorweekte
veld en worden door enthousiaste sup.
porters geluk gewenst. V.l.n.r.: Tim
mermans, Debruyckere, v. d. Hoek,
Wiersma en Steiger.
nieuw storm en Lemberechts werd
zeer gevaarlijk. Maar Van der Hoek
viel hem op het laatste nippertje aan,
en beiden maakten een tuimeling,
waarbij ze zeker vier meter over het
gladde veld voortschoven.
Toch kwam zowaar nog een tegen-
punt ter wereld, nadat eerst Steiger
nog twee maal zijn kunnen had moe
ten tonen. Onze achterhoede verplaat
ste het spel en gaf het leer aan Roo
senburg, die naar Dillen centerde.
Even aarzelde Dillen, want Meert liep
uit, dan plaatste hij over de Belgische
keeper voor het doel en de toesnel
lende Van der Gijp zorgde met het
hoofd voor de afwerking (31).
Een minuut later ging de rust in
met een 31 achterstand, waarmee
we nog tevreden moesten zijn, want
de Belgen waren een half uur lang
veel sterker, naar ook bleek uit de
corner verhouding: 10 voor België, 4
voor Nederland.
Penally enkele minuien voor lijd
(Van een speciale ANP-verslaggever)
Voor de tweede helft traden beide ploegen aan in schone hemden en
broeken. Maar het duurde niet lang of ze zagen er weer ontoonbaar uit
want hét bleef regenen, en het veld was zeer modderig en hier en daar ei
genlijk onbespeelbaar. De Belgen hervatten meteen hun offensief, maar
nu repliceerden de onzen onmiddellijk en 1 minuut na de hervatting kregen
wij een hoekschop te nemen. Van der Gijp plaatst zich achter de bal en zet
te zuiver voor waarop De Bruyckere de Belgische keeper verrast met een
fraaie kopbal. (3-2). Er stonden trouwens twee roodhemden naast hem die
even verbluft waren want ze reageerden niet.
Uit een voorzet van Lemberechts I wraak te nemen, maar hij schoot te-
kwam de bal bij Moes, die het leder
weer voor onze doelmond plaatste
waar Steiger echter paraat was. De
duels tussen Van der Hoek en Cop
pens kregen een bepaald onaange
naam karakter. Toen Van dèr Hoek
een fout beging, zou Coppens zelf
TIEN-TIEN-TIEN... VOORBARIG
Roosenburg en v d. Gijp goed op
dreef; fraai debuut van Wiersma
(Van een eigen'verslaggever)
Na 20 minuten spelen in de derby der lage landen in het tot barstens toe
gevulde Deurne-stadion te Antwerpen leek het er op, dat een dapper en
enthousiast spelend Nederlands elftal een grote nederlaag tegemoet ging.
In die minuut knalde de gevaarlijke Belgische aanvalsleider Coppens de bal
onhoudbaar in de touwen. Van de tribunes af klonk reeds de beruchte roep
tientientien
Het is echter gelukkig niet zo ver gekomen. Met verdubbelde kracht gooi
den de Oranjemannen zich in de strijd en met name in de tweede helft on
dervonden de Belgen wat het betekent een tegenstander te onderschatten.
Het elftal der Rode Duivels, op papier veel sterker dan Oranje, kon het niet
verder brengen dan een benauwde 43 overwinning. Een grote teleurstel
ling voor onze Zuiderburen en een meevaller voor de Nederlanders.
Overigens speelden de Belgen een
aantrekkelijk partijtje voetbal. Aan
trekkelijker dan de Nederlanders,
die technisch en tactisch nog heel
wat tekortkomingen hebben. Brj de
Belgen waren deze onderdelen van
het spel uitstekend verzorgd, waar
door zij een meerderheid over alle
linies verkregen. Coppens. de ge
vaarlijkste dribbelaar van de Belgi
sche voorhoede, maar ook zeer on
sportief, rukte de Nederlandse de
fensie herhaaldelijk uit haar ver
band. Razendsnelle combinaties tus
sen hem, de briljante rechtshalf
Huysmans en de tactische Lembe
rechts, vormden steeds een groot ge
vaar. Meermalen echter grepen de
Oranjemannen tijdig in, hetgeen bij
Coppens soms door twee of drie
Nederlanders op de huid gezeten
felle protesten ontlokte. De Engelse
scheidsrechter Leafe kende echter
zijn pappenheimers wel. Vooral te
gen het einde van de derby werden
enige vrije trappen tegen Coppens
gegeven. Voorts beschikten de Bel
gen over gerenommeerde krachten
als Carré en Van Brandt, wier spel
op een peil stond, dat door de Neder
landers niet was te bereiken.
Toch moesten de Belgen met
een voor hen teleurstellende 43
overwinning genoegen nemen. Dit
is hoofdzakelijk te wijten aan het
enthousiaste en dappere spel van
de Nederlanders, die met deze
wapens het betere team-work van
de Belgen met succes bestreden.
Voorhoede voldoende.
De Nederlandse voorhoede was
over het geheel genomen voldoende.
Dillen had een slechte start, maar in
de tweede helft ging het veel beter.
Rie Meert zal zich de harde schoten
van de PSV-kanonnier nog wel enige
tijd herinneren!
V. d. Gijp op de andere, de linker
vleugel, was volgens ons met Roosen-
burg de beste man uit de voorhoede.
De Dordtenaar, van nature geen bui
tenspeler, zwierf her en der over het
veld meermalen zagen wij hem
van de rechtsbuitenplaats af een
voorzet geven en het was bepaald
jammer, dat ook hij aan het euvel
„slecht plaatsen" leed. Roosenburg
speelde een verdienstelijke partij,
maar was soms te zelfzuchtig. Ook
kogelde hij enkele malen van te ver
re afstand op doel, waardoor elke
kans op succes by voorbaat was uit
gesloten.
Timmermans is de laatste tijd
hard in vorm achteruitgegaan. Van
de eens zo bejubelde matchwinnaar
tegen Frankrijk reeds enkele ja
ren geleden was slechts een scha
duw over. Als verbindingsspeler deed
hy overigens enkele nuttige dingen,
maar opvallend was de ADO-er be
slist niet.
De Bruyckere een der debutan
ten had als directe tegenstander
een uitstekend op dreef zijnde Huys
mans wanneer is deze kleine Bel
gische rechtshalf dat niet? voor
zich. Uiteraard kon De Bruyckere
zich moeilijk van hem losmaken,
maar wanneer dat gelukte, zagen we
hem steeds goede dingen doen. Ge
zien het feit, dat de Tilburger het
tweede doelpunt maakte, moet hem
nog een kans worden gegeven zijn
capaciteiten te tonen.
Zwakste deel.
Zoals te verwachten was, vormde
de verdediging bij de Nederlanders
het zwakste deel van de ploeg. Bij
vlagen werd er goed verdedigd en
was er voor de Belgen geen doorko
men aan, maar soms ook en voor
al voor rust hadden de Nederlan
ders geen vat op de snelle en voort
durend switchende voorhoede der
Rode Duivels. Hans v. d. Hoek, wat
ruw in zyn optreden, en Van Schijn
del diè een uitstekende rentree
maakte moesten alle zeilen bijzet
ten om de accurate Coppens de weg
naar het doel te versperren. Klaas-
sens, de zwoeger bij uitstek, verzet
te ook nu weer veel werk. Plaatsen
is voor hem evenwel een vak, dat
heel. héél moeilijk is te leren.
Wiersma, die evenals Odenthal zijn
buitenman te veel vrijheid gaf. is op
weg een back van internationale re
putatie te worden. Wel liet hij enkele
steken vallen maar wie deed dat
niet in de Nederlandse defensie?
maar zijn ingrijpen en opstellen was
vaak verbluffend. Hij was dan ook
beter dan zijn collega naast hem, die
door de oude rot „Torke" Lembe-
gen een muurtje van Oranjehemden.
Toen kwamen de onzen weer aan het
woord, maar een through pass van
De Bruyckere naar Roosenburg mis
lukte en meteen waren de Belgen
weg. Coppens wist Van der Hoek te
passeren, Van Schyndel miste en de
Belg schoot inlangs Steger,
maar ook langs het doel.
Het spel golfde van doel tot doel,
een hard schot van Dillen, na goed
samenspel met Roosenburg en
Timmermans, werd door Meert
gehouden, en toen Dillen daarna
nogeens zijn geluk beproefde uit
een voorzet van Van der Gijp ver
werkte de Belgische keeper het
schot tot corner. Coppens bleef
leider van de meeste Belgische of
fensieven. maar kon ze niet afwer
ken omdat Van der Hoek soms
gesteund door Klaassens en Wier
sma, hem vrijwel geen moment
vrij spel liet
De strijd werd steeds ruwer, en
toen Coppens by 'n aanval ten val
gebracht werd greep hij het been
van Van Schijndel vast, wat Leafe
meteen bestrafte met een vrije
schop. Toch was 't Coppens die ae
Belgische voorsprong wist te ver
groten toen de tweede helft 20 mi
nuten oud was. Uit een corner gaf
Lemberechts de bal aan Huys
mans, deze speelde terug naar
Lemberechts, waarna de rechts
buiten opnieuw zuiver en hoog
voorzette. Onze verdediging was
door deze manoeuvre uit positie
gespeeld en de ongedekt staande
Coppens bracht met een kopbal de
stand op 4-2.
De Belgen waren hiermee niet tevre
den. Zy kwamen terug, met snelle
combinaties brachten ze de bal op,
Mees en Huysmans trokken mee ten
aanval en onze achterhoede kreeg het
hard te verantwoorden Weer moest ze
een corner afstaan, en nauwelijks was
dit gevaar bezworen of Klaassens be
ging een overtreding. En toen Oden
thal zich op het bevel van de scheids
rechter niet dadelijk op de vereiste
afstand terugtrok toen de vrije schop
zou worden genomen werd zijn naam
door Leafe genoteerd.
Tegenstoot.
Een tegenstoot van onze voorhoede
bracht enige opluchting, maar Dillen
schoot naast, waarna Coppens op
meesterlijke wijze een Belgisch offen-
Vervolg op pag. 4)
De periode van „grote" doelverde-
digers is met het niet meer opstellen
vari Kraak langzamerhand verdwe
nen. De wedstrijd, welke Steiger gis
teren m Deurne speelde, was matig.
De Eindhovense crack is ongetwijfeld
een goed doelman, maar hij heeft niet
die flair en die feeling welke Kraak
tot een keeper van formaat stempel
den. Het vierde Belgische doelpunt
was een fout van Steiger, die zicht
baar verrast was.
Het werd dus een krappe en teleur,
stellende zege voor de Belgen. De
Oranjemannen, die tot het einde toe
dapper volhielden, verdienen hier
voor zeker een pluim. Hoewel de
wedstrijd in een nederlaag is geëin
digd. zullen de ware Nederlandse
voetballiefhebbers niet ontevreden
zijn met het behaalde resultaat.
Evenzo zal dit het geval zijn in de
Koninklijke Nederlandse Voetbalbond.
