Hele volkeren voerden strijd om
het bezit van vrouwen
sjnze.
~Dzói4wenpa0ina
VAN VROUW TOT VROUW
12
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 23 OCTOBER 1954
IN EEN WOELIG VERLEDEN:
Ook in de Westerse maatschappij nog
resten van primitieve huwelijksvormen
(Van een bijzondere medewerker)
Wanneer men in onze, laten wij zeggen Westerse, wereld, over trouwen
praat, dan denkt een ieder in de eerste plaats aan een bruid. De bruid
krijgt alle aandacht! Veelal wordt zij in een korpbare bruidstooi gestoken
en de bruidegom, het donker gekleed manspersoon, dat als een soort
schaduw naast de mooie bruid staat, wordt door de vertederde massa nau
welijks opgemerktDit is niet overal zo. By vele, vooral Mohammedaan
se volken, is het de bruidegom die openlijk en vaak met veel vertoon
gehuwd worit, feest viert, soms dagenlang, terwyi zijn bruid vrijwel ver
geten en afgezonderd wacht totdat zij naar de woning van haar gemaal
wordt gevoerd.
Bij het ene volk moet de man zijn vrouw kopen, by het andere is hij ge
dwongen haar te stelen. Hier is het voldoende om haar met speer of pijl
punt aan te raken om zonder meer volledig gehuwd te zijn; daar moet de
man vele jaren bij zijn toekomstige schoonouders werken teneinde zqn
bruid te verdienen. Soms hebben beiden niet de geringste stem in het ka
pittel waar het de keuze van de partner aangaat; soms bepaalt een van
beiden de keuze; soms maar dat zijn uitzonderingen zqn beiden vrij te
huwen met wie zij willen.
Deze huwelijksvormen zijn vrijwel
steeds te verklaren i i de levenswijze
van de betreffende volken. Soldaten
volken kennen meestentijds de bruids-
roofstammen voor wie de vrouw een
waardevolle werkkracht is by 't ver
zamelen of verbouwen van voedsel,
staan de jonge meisjes slechts af te
gen betaling. Zqn meisjes schaars,
dan zal men vaak besluiten tot ruil,
d.w.z. "mijn dochter voor jouw zoon,
maar dan ook jouw dochter voor mijn
zoon", hetgeen vaak onderhevig is
aan de meest ingewikkelde regels be
treffende de verwantschap, die er tus
sen de ouders der beide parqten mag
of moet bestaan.
Wie de Bijbel aandachtig leest, zal
in het Oude Testament allerlei regels
en verhalen vinden, die de huwelijks-
regels der oude Joden en de volken
uit hun omgeving belichten.
Op Nieuw-Guinea, by de Arapesh
Papoea's gaat de vader van een jon
gen op zoek naar een geschikte bruid,
zodra zqn zoon een jaar of twaalf is.
De bewuste bruid moet liefst een zes-
tr.l jaren jonger zqn. Vindt dc vader
een geschikt meisje, dan gaat hij on
derhandelen met haar vader onder
het aanbieden van geschenken. Komt
men tot overeenstemming dan plaatst
de vader van de jongen een mandje
op het hoofd van het meisje en hel
huwelijk is voltrokken. Dit houdt
evenwel voorlopig niets anders in, dan
dat het meisje bij haar schoonouders
gaat inwonen en daar haar verdere
opleiding tot goede huisvrouw ont
vangt.
Een honderdtal mijlen van de Ara
pesh vandaan wonen de Mundugu-
mor. een wilde oorlogszuchtige stam,
eens woeste koppensnellers. Hier,
waar kindermoord veelvuldig voor
kort, zijn meisjes schaars en is het
Jacques Fath ernstig ziek
De Parijse modekoning Jacques
Fath, die al -reruime tijd aan over
spanning leed, ligt momenteel ernstig
ziek in een der Parijse ziekenhuizen.
Zijn naaste medewerkers vreesden
deze instorting reeds lang, want be
halve het werk voor zijn najaars- en
wintercollectie had Fath de laatste
tqd nog veel drukkere bezigheden; hy
was namelijk bezig met het vervaar
digen van modellen voor de Franse
confectie. „Volkomen rust en stilte",
zo luidt het advies van de doktoren,
waaraan de beroemde ontwerper zich
voorlopig zal moeten onderwerpen...
regel dat er vrouwenruil wordt aan
gegaan. Volgens de oude regels is pre
cies vastgelegd met wie een jonge
man zou moeten huwen, maar de
schaarste aan meisjes en het feit, dat
een sterk en machtig krijger er ver
schillende vrouwen op na kan hou
den. maken dat daar niet veel van
terecht komt.
In principe behoort de vader zqn
doctfc?rs te ruilen voor vrouwen
voor zqn zoons, maar vaak ruilt
hij ze om zelf een nieuwe vrouw er
bij te krijgen, zqn zoons op deze
wqze dwingend een vrouw te roven
of ongehuwd te blijven!
Weer een eind verder wonen de
Tchambuli, waar de vrouw de keus
bepaalt. Officieel koopt de man zqn
vrouw van haar ouders, waarbij hij
door ouders en familie wordt gehol
pen, maar het is de vrouw die de keu
ze bepaalt, die de baas is in huis en
die voor het inkomen zorgt door te
vissen en muskieten-zakken te vlech
ten, welke de man dan weliswaar ver
koopt, doch waarvan hij de opbrengst
weer aan zqn ecl/genote moet af
staan.
„Cadeautjes".
De Turkse sultans huwden nooit
officieel. Zij kochten zich slavinnen of
lieten ze zich cadeau doen door fa
milie of „notabelen". Op deze wijze
voorkwamen zij, dat him schoonfami
lie zich via de echtgenote invloed op
de staatszaken trachtte te verschaf
fen. Daardoor waren him vrouwen
ook in principe gelqk en konden de
kinderen van allen gelijke rechten op
de troon doen gelden, waf moord en
intrigue tot de regel van het huis
maakte...
Van de naar onze opvatting primi
tieve huwelqksvormen zijn nog aller
lei resten over, ook in de Westerse
maatschappij. Quasi-ontvoeringen
vindt men nog in vele streken. In
Wales kan men aan het eind van een
bruiloft p'dtseling een groep joelende
jongelui zien binnenkomen, die met
veel gelach, geduw en gestoei de bruid
uit het ouderlijk huis „roven" om haar
aan de bruidegom te overhandigen.
Bij de Kalmukken in Siberië galop
peert de bruid, wanneer de bruidsprqs
is bepaald, op het beste paard weg,
achtervolgd door de bruidegom en
zqn vrienden. Wil zq de echtgenoot,
dan laat zij zich na een wilde rit in
halen: wil zq hem niet, dan zorgt zy
i Izijn buurt te blqven en het huwe
lqk gaat niet door.
Wanneer boerenjongens uit kleine
plaatsjes in ons land een vrijer uit een
ander dorp te lijf gaan, dan is dat
Huidverzorging
op medische basis.
gaat om nu,
maar ook om later.
U wilt er NU zo goed mogelijk uitzien?
Dat spreekt vanzelf!
Maar laat dit dan niet gaan
ten koste van LATER 1
Verzorgc U steeds met cosmetica,
die bij Uw type en leeftijd passen.
Die Uw huid gezond houden
en di&door zoveel mooier en zachter.
Kortom: pas de cosmetica toe, die
samengesteld zijn volgens recepten
van Dr P. H. v. d. Hoog (huidarts)
en die bovendien zijn afgestemd op
ons eigen klimaat, en dus ook
voor U de ideale cosmetica!
aadekhoog
'n overblijfsel van het „huwelijk bin
nen de stam"; vreemden worden niet
geduld! Wie de film „The Quiet Man"
heeft gezien, zal zich herinneren hoe
het Ierse bruidje zich niet als werke
lijk getrouwd beschouwt, voordat de
bruidschat is betaald, ook al betekent
deze voor haar echtgenoot niets.
De gehele geschiedenis door hebben
vele volken steeds bloedige strqd ge
voerd om het bezit van vrouwen.
Soms was de wisseling van het lolt
zo sterk, dat van de Caraïben (India
nen rond de Caraibische Zee) wordt
vermeld, dat in vrijwel geen gezin
man en vrouw elkaar konden ver
staan, terwijl de vrouwen onderling
evenmin dezelfde taal spraken. Een
soort Babylonische spraakverwarring
dus! Ook in Australië gingen de vrou
wen voortdurend van de ene stam
naar de andere tengevolge van de
wisselende krijgskansen.
Een „hartig hapje" met
tomaat en haring
„Eerst verguisd, nu hemelhoog ge
prezen": dat kunnen we met recht
zeggen van de tomaat, die zo rqk is
aan vitaminen en voedingszouten als
slechts weinig andere vruchten!
Daarom hoort de tomaat zo lang
mogelqk op ons menu te prijken, het-
zq rauw, hetzij verwerkt in allerlei
gerechten, zoals bijvoorbeeld in het
volgend hartige hapje:
Tomaat gevuld met haringsla.
5 tomaten, 2 zoute haringen,
koude gekookte aardappelen, een
stuk komkommer, olie, azqn,
mosterd, zout, mayonnaise.
De tomaten wassen. Van vier to
maten het kapje afsnijden. Het zaad
verwqderen. De tomaten met zout
bestrooien en enige tqd omgekeerd la
ten staan.
Aardappelen, haring, komkommer
en de overgebleven tomaat in stukjes
snijden, de peterselie zeer fqn snqden.
Deze ingrediënten dooreenmengen
en op smaak maken met olie, azqn en
desgewenst een weinig mosterd. Het
slaatje in de tomatenbakjes overdoen
en op elk een kapje tomaat leggen,
zodat een randje van het vulsel zicht-
baat is. Deze rand garneren met ma
yonnaise of peterseliegroen.
„Is het nu nog niet droog?" vraagt dit Engelse echtpaar zich af, want
ook in Groot-Brititaimië weten ze mee te praten over veel regen! Daarom
heeft een ingenieuze Brit bovenstaand snufje op het gebied van „regen
kleding" uitgedacht. Het is een klein parapluutje, dat met een band om
het voorhoofd bevestigd wordt.
Handig is het zeker, en origineel niet minder! Maar of nu binnenkort
al diegenen die gedoemd zijn in een Noordelijk, regenrqk klimaat te leven,
met een dergelijk regenschermpje op het hoofd zullen lopen Dat valt sterk
te betwijfelen
Heb ik u onlangs niet verteld
dat ik in dit winterseizoen ijve
rig op jacht ben naar plezie
rige dingen f Laat ik nu dezer
dagen zo'n hartverkwikkend
nieuwtje gevangen hebben: sta
mij toe, dat ik het op u loslaat
met een popelend hart.
Niet, dat het gloednieuw voor
u zal zijn. De kranten hebben
er al royale kolommen aan ge
wijd, uw vrouwenbladen vulden
er verscheidene bladzijden mee
en aangrijpende foto's deden de
rest om uw hart week en*uw
beurs open te maken.
Maar al deze uitgebreide re
portages lieten voor het meren
deel één ding onbesproken, en
dat is nu juist het hartverhef
fende van deze hele, volstrekt
unieke actie. En daarover wil
de ik zo graag met u een har
tig en hartelijk woordje wisse
len: over de menselijke achter
grond van dit bericht.
De vrouwen van Nederland
hebben vijftienduizend ver
plaatste personen in -Karinthië
geadopteerd, en gaan halverwe
ge deze maand met vrouw en
macht aan het werk om Nee,
•niet om kleerkasten te plunde
ren of blikken groente in te za
melen of dekens op te slaan.
Dat is op zichzelf prachtig
maar in dit geval een overwon
nen standpunt. Begrijpt u mij
goedhet kan nog immer zijn
nut hebben, nu en in de toe
komst, om met armen vol
borstrokjes en jurken en blik
ken tomatensoep naar een of
ander bedreigd punt te hóllen.
Wij hebben zoiets zélf nog geen
twee jaar geleden bij de hand
gehad en de rampen zijn de we
reld niet uit.
Maar zo'n soep- en sokken-
actie op grote schaal is altijd
een lapmiddel, een voorlopig
dicht pleister en, een noodver
band. Vrouwen van vorige ge
neraties hebben met deze brave
doekjes-voor-het-bloeden trouw
gedokterd zonder aan de oor
zaak, de haard van de kwaal
zelve te durven raken. En zo is
het steevast voorgekomen dat
in het verlengde van dat pan
netje soep en die afgedragen
kleren onvermijdelijk een bar
ricade, een straatgevecht, een
opstand 'en een maatschappelij
ke omwenteling lagen.
En nu is dit zo moedgevend,
dat de vrouwen van onze gene
ratie eindelijk hebben ingezien,
dat een bord eten en een half
sleets paar schoenen meestal
werkt als een stukje hansa-
plast op een steenpuist. Het
verbergt veel, het lijkt ooglijk,
maar de ettering gaat daaron
der des te heviger door. Op het
lichaam van Europa hebben
zich hardnekkige verzweringen
genesteld, haarden van infectie
en koorts.
Dat zijn de kampen der ver
plaatste personen méér dan
een treurige nasleep, dan een
trieste „post onvoorzien." In
eerste instantie eindeloze rijen
barakken, tot hele dorpen sa
mengeklit, waar uit hun norma
le bestaan gerukte mensen,
mannen zonder werk en zon
der uitzicht, vrouwen zonder
huis en kinderen zonder toe
komst het armzalig leven rek
ken. Wrakhout op het strand,
na de springvloed achtergeble
ven. Waardeloos wrakhout, po
litiek en economisch gezien. Ge
vaarlijk wrakhoutuit een oog
punt van volksgezondheid.
Wat zullen wj voor deze
overschotmensen, deze letterlijk
have-lozen doen Een traan
wegpinken f Dan draait het
toch weer uit op een stapel lui
ers, een kist schoolboekjes of
een petroleumstel en een
druppel op een gloeiende plaat
is gauw uitgesist.
Maar dan staan die barakken
daar nog altijd; de oude men
sen, de zieken, de levenslang
werklozen, de vermoeide moe
ders en de verwaarloosde kin
deren blijven daar bij elkaar ge
klit in hun uitzichtloos rafel-
bestaan, om daar nog levens
lang voort te vegeteren. Alle
grenzen blijven voor hen dicht,
alle officiële instanties geven
niet-thuis, de regeringen heb
ben wel andere zorgen.
En het grimmige noodlot wil,
dat deze vluchtelingen meren
deels zijn neergestreken in lan
den die zelf maar nauwelijks
het hoofd boven water kunnen
houden.
Maar er leven in ons Wesf-
Europa, de hemel zij dank,
naast bureaux en instanties
óók nog mensen! Medemensen.
Vrouwen, die 's avonds.de gor
dijnen dichttrekken van een
goed verwarmde huiskamer en,
luisterend naar regen en wind,
denken: Je zult nu met je kin
deren in een barak zitten
En tot die medemensen, die
schatrijke vrouwen zoals u en
ik, met een huis en een linnen
kast en een veilig bestaan, is
het schreien, het roepen, het
wanhopig schreeuwen uit deze
barakken doorgedrongen. Ein
delijk, na bijkans tien jaar. En
het enig juiste, verstandige en
menswaardige antivoord is ge.
geven: Die barakken moeten
wég, de bijl gaat erin. Wij zul
len zorgen dat er gèld komt.
Geld om huisjes te bouwen, om
grond, gereedschap, huisraad te
kopen, om crediet te verstrek
ken, om verhuizingen te bekos
tigen. En om de kinderen naar
school te sturen.
Want het gevaar voor Euro
pa, de geestelijke besmetting,
schuilt in die kinderen! Zij heb
ben nooit een normale jeugd ge
had, zijn te midden van ver
waarlozing, verval, misère,
ziekte en verwildering geboren
en getogen. Zij leren niets, zij
kunnen niets, zij groeien op tot
onbruikbare, onmaatschappelij
ke analphabetentot zwervers
en vroegwijze nietsnutten. En
dddrin loert de dreiging voor
Europa, voor de hele ujereld; in
deze vluchtelingenkampen zo
goed als in de negerlocations
van Johannesburg of in de
zwarte zóne rond Parijs.
Hebt u ooit een man gespro
ken die in gebrék, vervuiling
en onwetendheid is opgegroeid f
Ik wèl meer dan eens, en
het bleek altijd een verbitterd
querulant, een radicale beel
denstormer, uitgeslagen naar
uiterst rechts of uiterst links.
Elke extreme beweging, alle po
litiek fanatisme zuigt zyn le
venssappen uit ellende, ver
waarlozing en honger.
Als u mij niet gelooft, leest u
er dan nog maar eens op na
dat, terecht herdrukte, epos van
de dertiger jaren: ,J£leiner
Mann, teas nun?" En luister
dan scherp naar wat Ldmm-
chen, dat prachtstuk van een
voor haar gezin jakkerende
huismoeder, tot haar verslagen
werkloze man zegt: „Und das
nüohste Mal da wiihlen wir
die Kommunisten!"
En laten nu de mannen, hard
leers als altijd, alle heil maar
weer zoeken in de gepantserde
vuist. Wij vrouwen zijn nu een
maal en de geschiedenis
geeft ons nog al eens gelijk
onwrikbaar overtuigd van de
macht van het warme hart. Al
leen: ditmaal komt het rustige
verstand er ook een woordje
in meepraten.
De havelozen moeten aan het
werk, de vrouwen zullen een
huis hebben, de kinderen gddn
naar school. Dat geld krijgen
wij by elkaar en dan gaat de
b'yl in de barak!
SASKIA.
Een kookboekje voor de
werkende vrouw.
„Smakelijk en snel" luidt de titel
van het kleine, fleurig-uitziende kook
boekje, dat mevrouw A. G. Del Baere.
Rovers, lerares aan de Amsterdamse
Huishoudschool, heeft samengesteld
voor werkende vrouwen, die op ka
mers wonen en zelf haar potje moe
ten koken. Het boekje bevat 150 één
persoonsrecepten op allerlei gebied,
raadgevingen voor het aanleggen van
een voorraadje levensmiddelen, c_n
serie menu's voor diverse jaargetijden,
kortom: de kamerbewoonster kan
met behulp van dit boekje snel vele
smakelijke maaltqden bereiden, wel
ke alle ingrediënten bevatten, die het
menselijk lichaam nodig heeft. „Sma
kelijk en snel" wordt uitgegeven door
G. J. A. Ruys Uitgeversmij. N.V.,
Bussum.
Paprika: een smakelijke, gezonde vrucht
In enkele jaren tyds is de paprika
een bekende verschijning geworden
bij onze groentehandelaren, dank z,y
zqn smakelijke en gezonde kwalitei
ten. Want „gezond" is deze vitamine
C-ryiie vrucht zeker
Er zqn grote, doosvormige en klei
ne smalle paprika's. De grote worden
ook wel „zoete pepers" genoemd,
waarmee men wil aanduiden, dat de
vrucht niet scherp van smaak is. U
kunt er dan ook gerust een paar hap
pen van nemen, hetgeen wij U voor
de kleine langwerpige paprika, die
scherp is, niet zouden willen aanra
den.
Zowel de groene als de rode zoete
pepers zqn zö voor het gebruik ge
schikt. Het gerecht dat als vulsel
wordt gebruikt of«,waarmee de klein
gesneden paprika vermengd zal wor
den, bepaalt de kleurkeuze. In toma
tensoep b.v. komt de groene goed tot
zijn recht, by rijst of macaroni is het
effect van de rode beter. In de vol
gende recepten vindt u ideeën voor
de verwerking van de zoete paprika.
Van de paprika wordt alleen de
vruchtwand gebruikt. Steel, zaad en
zaadlqsten worden verwijderd. Dit
laatste kunt U gemakkelijk doen door
met een lepel langs de wand te schra
pen.
Voor gevulde paprika worden de
grote exemplaren doormidden gesne
den, het doet er niet toe in welke
richting; van kleine exemplaren kunt
U per persoon één rekenen.
Gebruikt U de paprika niet in zqn
geheel, snqdt dan de vrucht na het
verwijderen van het binnenste in
smalle reepjes of smalle cirkels.
Paprika gevuld met gehakt.
2 grote of 4 kleine paprika's, 200
g gehakt, een stukje ui, beschuit-
kruim of oud brood, nootmuskaat en/
of peper, zout, boter of margarine.
De paprika's schoonmaken en 10
minuten koken in een weinig water
met zout. Intussen de ui snipperen en
met het gehakt bruin bakken in bo
ter of margarine. Beschuitkruim of
gekruimeld brood, specerqen, zout en
een scheutje water of jus toevoegen,
zodat een vrij stevige massa ontstaat.
Deze een paar minuten stoven. De
paprika's uit het water nemen en in
een vuurvaste schotel of pan zetten.
Het gehakt er in doen en een weinig
„Een sigaret.... of liever
een pijpje tabak?"
De laatste maanden dringen voort
durend berichten tot jns door, dat
steeds meer vronwen tot het roken
van een pijp overgaan. De filmjour
naals lieten er wat van zien, verschil
lende kranten publiceerden een foto,
maar hoe „de pijp aan de steel zat",
werd eigenlijk niet duidelijk...»
De kwestie is, dat de vele berich
ten over de kanker veroorzakende
werking van roken steeds een uitzon
dering maken voor pijprokers, wat
wel weer in verband zal staan met
het feit, dat heel weinig pijprokers
inhaleren. Pijpenfabrikanten in de
Verenigde Staten nu hebben hun kans
gegrepen en zijn een actie begonnen
om het pijproken voor vrouwen alge
meen ingang te doen vinden. Een
nieuwe mode is hiermede gelanceerd,
maar zal het, succes duurzaam zijnï
Vroegere pogingen in deze irchting
hebben steeds gefaald. Zelfs Mariene
Dietrich heeft indertijd vrijwel geen
volgelingen kunnen vinden.
In Amerika heeft de gehele in
dustrie van rookartikelen zich thans
op deze mode geworpen- Ze vervaar
digt schattige tabakszakjes geschikt
om in een avondtasje te worden mee
genomen, en speciale aanstekers. Er
zijn zelfs kleine, voor de vrouw be
stemde handleidingen verschenen over
de juiste manier van roken en de be
handeling van de pijp, de keuze van
de pijp, de tabak en de tabakszak....
water er om schenken. De pan of
schaal sluiten. Het gerecht gaar la
ten worden in 10 15 minuten. Wie
een oven hééft kan de gevulde papri
ka's met paneermeel bestrooien en in
een open schaal 10 15 minuten in
de hete oven verwarmen.
Paprika's kan men ch k vullen met
büvoorbeeld pikante rijst of rqst ver
mengd met gemalen kaas of ham;
smeuïge aardappelpuree; ragoüt van
rund- of varkensvlees; dikke toma
tensaus met gehaktballetjes; kaasra-
goüt; paddestoelragoüt.
De bereiding is steeds dezelfde: de
paprika's voorkoken, vullen met het
gaar-gemaakte vulsel en nog enige
tqd naverwarmen.
Gestoofde paprika is zeer smakeiyk,
vermengd met gestoofde tomaat of
komkommer. Ook meegebakken met
varkenslapjes of runderlappen; maar
neemt U dan niet te veel, ongeveer één
kleine paprika voor 4 personen.
Rauwe paprika geeft een pittige
noot aan aardappelsla, kropsla, toma-
tensla, komkommersla e.d. en kan
ook als enkelvoudig slaatje, dus alleen
vermengd met slasaus of olie en azijn,
worden gebruikt. Ook in groentesoep,
tomatensoep en vermicelfisoep moet
U beslist eens rauwe fijn gesneden
paprika verwerken.
Hebt U paprika over, gebruik dan
de rauwe of gestoofde ringen als gar
nering op de sla, de biefstuk of de
carbonade.
