Amersfoortse marketentster was een stoer „soldate" KEIZER Haile Selassie JIMMY BROWN bij de Recherche WOORDENWISSELING IN DE BEHEERSCHAPSCOMMISSIE ONDERWIJZERSEXAMEN RESA-HILVERSUM KLANKEN uit de AETHER Bezint eer ge begint... lijm met VELP0N»| T>e Sleutel 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 23 OCTOBER 1954 LUCIA, DE KNAPPE ZWARTE DEERN Met vijf liter jenever op stap Hot Is voor de jongere mensen wellicht een sprookje, wanneer hen door ouderen wordt verhaald over de tragische en harde sociale narigheden in vroeger jaren. Mevr. L. Veerv. Deernen, die deze week in haar huisje aan de Miereveldstraat te Amersfoort de leeftijd van acht-en-tachtlg jaar be reikte, kan over haar jeugd vertellen met een glinsterende traan in de ogen, omdat /.y nu weet, wat het betekent om als tienjarige naar een grote stad te worden gezonden met de opdracht dienstmeisje te gaan spelen, ver van alle moederlijke zorgen. Maar Lucia van Deernen heeft, ondanks de schrik barende wantoestanden, ook nog een vleugje plezier in haar jonkheid ge kend. Dat was in de periode, dat zy in Amersfoort als getrouwde vrouw van ruim 26 jaar de functie kreeg van marketentster. Thans, na zoveel decen nia, is in Den Haag bepaald, dat zy onder de militaire pensioenwetten zou moeten vallen, hetgeen een tweetal gratificaties tot gevolg heeft gehad. Grootmoeder Veer vertelt graag over haar activiteiten als marketentster, toen zy met 't overbekende groene tonnetje de jenever sleet aan dorstige soldaten, die graag een stuiver betaalden voor een hartversterkende borrel. Mevrouw Veer is één van de oudste, nog in leven zijnde ex-marketentsters in Nederland. Uit de veelheid van naargeestige gebeurtenissen in haar jonge jaren is een beeld gegroeid van de tvpische onverzettelijkheid en reus achtige geestelijke weerstand, die zij toentertijd heeft moeten opbrengen om het brood op de plank te houden. Want het zegt wel het een en ander, als een vrouw zeventien kinderen ter wereld brengt; met vijf gulden in de week haar zaakjes moet ruimen, ter wijl de echtgenoot vijftien jaar aan 't bed gekluisterd blijft. En zo znn er tientallen feiten, die de tragiek des te duidelijker laten uitkomen. Maar afgezien hieivan had mevr. Veer in haar marketentstertyd ook nog- andere, minder onprettige erva ringen. Zingend tussen soldaten. Er waren zo rond 1892 vier batal jons in Amersfoort gelegerd. En by elk hiervan had een viertal marke tentsters de verzekerde klandizie van de soldaten, die soms voor twee of vier weken op manoeuvre gingen in de verre omtrek van Amersfoort. En de jenever-meisjes trokken zin- f end met ide troep mee, marcheerden ussen de „vechtjassen" naar de vol gende rustplaats, waar voor de mar ketentsters geen sprake was van „lui de benen strekken", integendeel. De groene ton met koperbeslag hing voor de buik en hieruit werden de glaasjes getapt, die voor 0,05 hun weg wel vonden. Vijf liter ging er in het vaatje en gemiddeld vijf tot zes keer werd het opnieuw gevuld by de boer die met oen paard-en-wagen en een ge weldige bus „ouwe klare" mee naai de hei was getrokken. Zeven stuivers soldij. Wie zich verbaast over de perma nente dorst van de soldaten, dient te bedenken, dat het gebruik van jene ver in die tijd vele malen groter was dan nu. Dit was waarschijnlijk meer tc wijten aan de geest van die dagen dan aan de prijs van de ouwe klare. Een borrtel kostte een stuiver, maar het soldij bedroeg daarentegen slechts 0,35 per week. „Maar gepoft werd er nietgeen geld, geen drank!" „Lucia, de knappe, zwarte deern", heette ik in militaire kringen, maar een spelletje konden de dikwyls rau we klanten niet met me spelen. Daar waakte ik wel voor. want er waren heus wel andere dingen waaraan ik te denken had", aldus vertelt mevr. Veer spontaan. „We kregen alles van de soldaten, zelfs de voeding. Alle mai-ketentsters sliepen in een aparte tent op een laag altijd vochtig stro. En oh wee, als het regende, dan moes ten we met de plakkende kleren aan de nacht in!" „Wanneer we ingekwartierd wer den bij een boer, snurkten de mannen in het stro: ik kreeg een apart ka mertje. 's Morgens wekte ik de troep met langgerekte kreten. En dan be gon er weer een andere, hele lange (Advertentie.) MOTECHTHEID blijft, óók na herhaald wasoi en chemisch reinigen dag in de blauwe jurk, witte schort en op de schouder het Marketentsters- kapje met rode veren, omdat ze een hekel heeft aan een hoed. Kaartje naar huis. Als men zich die situatie nu voor stelt, lykt het onbegrijpeiyk, hoe die vrouwen physiek in staat waren zich op de been te houden. Op gezette tyden ging er een kaartje naar huis, waarop gemeld werd, wanneer moeder thuis ver wacht mocht worden. Zo kon het ge beuren, dat zy na een veertiendaagse trip doodmoe in Amersfoort arriveer de, waar ze een uur later de zoveelste zoon ter wereld bracht. Maar ondanks de lichamelijke toestand moesten er centjes op tafel komen. „Geld, dat ty- dens de lange tochten 's nachts in bewaring werd gegeven aan de „knel", omdat de soldaten er soms niet tegenop zagen om de beurs onder het tentzeil door uit het stroholletje te grissen." Per hondekar. Na een paar jaar van ploeteren met het jenevervaatie, werden de ac ties van de markententsters verbo den. Brodeloos moest Lucia uitzien naar een ander middel van bestaan, en kort hierop ging ze dezelfde troe pen achterna per hondenkar, een soort cantinewagen met allerlei za ken, uitgezonderd de „ouwe klare". De dagen begonnen toen om vier uur in de morgen, want het wagentje diende opgeladen te worden teneinde rond half zeven te kunnen vertrekken. Half acht 's avonds was ze weer thuis, waar het meeste werk nog lag te wachten. Een droefgeestige tijd, weet mevr. Veer. Met haar acht-en-tacktig jaren is ze thans in de winter van een bikkelhard leven. De kippen en konij nen in de tuin kennen haar als enige verzorgster en wanneer ze gaat pose ren voor een foto, willen gedienstige handen een warme shawl om haar zilver-grijze haar knopen. Ze weigert echter zeer beslist. „Ik heb nog nooit iets op mnn hoofd gehad, dus waarom nu plotseling wel?" DEBAT OVER NIEUW-GUINEA Nederland voldoet aan verplichtingen Indonesië en Nederland hebben Woensdagavond in de beheerschaps- commissie van de algemene vergade ring van de V.N. een woordenwisse ling gehad over de status van West- Nieuw-Guinea. ster mej. Roesad had er fen, dat Nederland inlichtingen over e toestanden in West-Nieuw-Guinea als een niet-zelfbesturend gebied aan de V.N. doorgeeft. Volgens de Indonesische vertegen woordigster is het in strijd met de ronde-tafelovereenkomst tussen Indo nesië en Nederland, dat Nederland de verantwoordelykheid voor het be stuur van West-Nieuw-Guinea aan zich trekt. De Indonesische afvaardi- fing heeft bezwaar tegen de „aanraa- iging van deze rechten en de aan duiding Nederlands-Nieuw-Guinea, waardoor de indruk wordt gevestigd, dat de Nederlandse regering rechtens bevoegd is die rechten in dat gebied uit te oefenen", aldus mej. Roesad. De Nederlandse vertegenwoordiger mr. C. W. A. Schürmann zeide in ant woord op het betoog van mej. Roesad, dat het Indonesische protest door de jaren een normaal punt van bespre king in de beheerschapscommissie is geworden. De Indonesiërs zien over het hoofd, dat de Nederlandse regering voldoet aan haar verplichting door rapport over de toestand in Nieuw-Guinea als een niet-zelfbesturend gebied af te leggen. Deze verplichting is geba seerd op het feit van het bestuur over het gebied en niet op de kwestie van de souvereiniteit, aldus mr. Schür mann. Bovendien is het Indonesische protest „misplaatst" nu Indonesië de kwestie van de souvereiniteit over Vier Japanse vssersboten beschoten. Een patrouillevaartuig, naar men tfe Tokio aannam, van Zuidkoreaanse na tionaliteit, heeft Vrijdagochtend het vuur geopend op vier Japanse vissers boten ter hoogte van het eiland Tsje- joe, aldus maakte de Japanse kust wacht bekend. Een van de vissersboten, de „Dai Djoeni Kiosjin Maroe" met 39 opva renden, is door het patrouillevaartuig in beslag genomen. Nederlands-Nieuw-Guinea voor de V.N. heeft gebracht. De Nederlandse regering beschouwt het Indonesische protest „buiten de orde", aldus de Nederlandse verte genwoordiger. Mej. Roesad antwoordde, dat Indo nesië de stelling volgens welke zijn bezwaar buiten de orde is, niet kan aanvaarden. Advertentie. De kortste en voordeligste opleiding: (Bekende Schriftelijke Cursus) (Advertentie.) ZONDAG 24 OCTOBER. HILVERSUM I. 402 m 746 kc/s. 8.00 KRO. 9.30 NCRV. 10.00 IKOR. 12.00 NCRV. 12.15 KRO. 17.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO. KRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.25 Plech tige hoogmis. NCRV: 9.30 Nws. en wa- terst. 9.45 Vocaal ens. IKOR: 10.00 „Tien Verkeersregels". 10.30 Hervormde kerkd. NCRV: 12.00 Orgelconc. KRO: 12.15 Gram. 12.20 Apologie. 32.40 Amus. muz. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.15 Gevar. muz. 13.40 B'oekbespr, 13.55 Gram. 14.00 Voor de kinderen. 14.30 Pianoreci tal. 14.55 „De Vliegende Hollander", caus. 15.05 Gram. 15.20 „Der Zigeunerbaron", operette, (gr.). 16.10 „KatholiekThuisfront overal!" 16.15 Gram. 16.30 Vespers. NCRV: 17.00 Vrije Evangelische kerkd. 18.30 Ka- merork. 18.50 Nws. uit de kerken. 18 55 Boekbespr. 19.10 Samenzang. 19.30 „De mens in grenssituatie", caus. KRO: 19.45 Nws. 20.00 Instr. octet. 20.15 Gevar. pro gramma. 21.00 Act. 21.15 De gewone man. 21 20 Gram. 21.30 „Een rode Paus voor China", klankb. 22.15 Promenade-ork. en sol. 22.40 „Het getuigenis over Christus", caus. 23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram. HILVERSUM n. 298 m 1007 kc/s. 8.00 VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA. 18.30 VPRO. 19.00 IKOR. 20.00—24.00 AVRO. VARA: 8.00 Nws.- en weerber. 8.18 Gr. 8.45 „Langs ongebaande wegen", caus. 9.00 Sportmeded. 9.05 Gram, met comm. 9.45 „Geestelijk leven", caus. 10.00 Ka- merork. 10.30 Met en zonder omslag. 11.00 Carillonmuz. 11.10 Lastpostigheden. 11.25 Amus. muz. (Intermezzo: Voordr.). AVRO: 12.00 Sport. 12.05 Metropole ork. 12.35 „Even afrekenen, Heren I" 12.45 Amus. muz. 13.00 Nws. 13.10 Meded. of gram. 13.15 Voor de militairen. 14.00 Boekbespr. 14.20 Gram. 14.25 Voetbalrep.: België—Holland. 16.20 „Kinderen, een en ander over de dag der Ver. Na ties. 16.30 Gram. 16.35 Sportrevue. VARA: 17.00 Strijksextet. 17.30 Voor de jeugd. 17.50 Gram. 18.15 Nws. en sportuitsi. VPRO: 18.30 Korte kerkdienst. IKOR: 19.00 Kinderdienst. 19.30 Gesprekforum. AVRO: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. muz. 20.45 „Paul Vlaanderen en het Gilbert Myste rie", hoorspel. 21.25 Bariton en piano. 21.45 Hersengymnastiek. 22.05 Cabaret. 22.50 Radiojournaal. 23.00 Nwis. 23.15 24.00 Gram. OP BEZOEK BIJ In de eerste week van November zal Zijne Majesteit de Keizer van Ethiopië een officieel be zoek brengen aan ons land. Libelle zond een speciale ver slaggever naar Addis Abeba, wie het gelukte toegang te verkry- gen tot het keizerlyk paleis en Zyne Majesteit een exclusief in terview af te nemen. In het nummer van SO October leest U zijn hoogst interessante, zeer persoonlijke indrukken van dit gesprek. Een aantal foto's, bij die gelegenheid gemaakt in de werkkamer van de Keizer en in diens paleis, maken deze byzon- dere reportage extra boeiend. Ongeveer tegeiyk met de hoge bezoeker arriveert In Nederland een andere buitenlandse gast van internationale faam: de Iers- Nederlandse filmster AUDREY HEPBURN, het Arnhemse meisje hoogst interessant gesprek dat weet wat zy wil. Libelle van 30 October brengt haar ont hullende levensverhaal. Administratie LibelleNassau- plein 7, Haarlem. MAANDAG 25 OCTOBER. HILVERSUM L 402 m 746 kc/s. 7.00— 24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nws. en S.O.S.-ber. 7.10 Ge wijde muz. 7.30 Gram. 7.45 Een woord v. d. dag. 8.00 Nws.- en weerber. 8.15 Sport uitsi. 8.25 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9,35 Waterst. 9.40 Gevar. programma. 10.10, Gram. 10.30 Morgend. 11,00 Gram. 11.20 Gevar. progr. 12.25 Voor boer en tuinder. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Mezzo-sopr. en piano. 12.53 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Koorzang. 13.45 Idem. 14.05 Schoolradio. 14.30 Lichte muz. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.30 Strijkkwart. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Ka- mermuz. 17.00 Voor de kleuters. 17.15 Gr. 17.30 Voor de jeugd. 17.45 Regeringsuitz.: „Rijksdelen overzee: Malaria en de be strijding in Nieuw Guinea" door Prof. dr. P. H. van Th lel. 18.00 Koorzang. 18.20 Sport. 18.30 Gram. 18.40 Engelse les. 19,00 Nws.- en weerber. 19.10 Orgelconc. 19.30 91. Het was ongeveer vijf uur in de morgen toen Jim my met zijn vrachtje het hoofdbureau van politie be reikte. Het was nog heel stil op straat en dat vond Jim my prettig, omdat de aankomst daardoor in alle stilte kop geschieden. De wacht-commandant stond er wel een beetje van te kijken. „Ja Meneer Brown", zei hij, toen Jimmy hem had bevolen de gevangenen allemaal in een aparte cel op te sluiten, „maar, maar ik heb nog maar twee vrije cellen. De andere twee zyn bezet. Daar zitten een paar dronkelappen in, die hun roes moeten uitslapen. Die zijn hier gisteravond binnen gebracht op beschuldiging van huisvredebreuk". Jimmy maakte een afwerend gebaar. „Smijt die twee er maar uit", com mandeerde hij. „Die hebben een meevaller. We hebben alle vier de cellen voor deze gevangenen nodig. Jc kunt het op mijn verantwoording doen. Wacht maar even. Ik zal wel met commissaris Pakaan spreken. Geef me zijn nummer maar". Drie tellen later had Jimmy de com missaris aan de lijn. „Ik heb 't stelletje geknipt, com missaris", zei hij. „Vier stuks. Ja, twee mannen en twee vrouwen. Het zijn, geloof ik. een paar zware jongens. Wat zegt U Oh, u komt zelf naar het hoofdbureau? Ja, ik wacht op u". Jimmy legde de hoorn neer. „We gaan maar geen koffie drinken bij Piet Potlood", zei hij tot meneer Petit Four en Jackie. „Ik moet op de commissaris wachten en 't is misschien ook beter, dat julHe je bed gaan opzoeken om een paar uurtjes te sla pen. Morgen zullen jullie wel een hele reeks getuigenis sen moeten afleggen, want dit zaakje is natuurlijk nog laag niet rond". (Advertentie.) VRAAG JUISTE SOORT (Adve: centie.) Neem n AKKERTJE Pari. comm. 19.45 Blokfluit-ens. 20.00 Ra diokrant. 20.20 Instr. trio 20.45 „Als het avond wordt", hoorspel. 21.30 Kamer- muz. 22.10 „Bijbellezen in het gezin". 22.20 Gram. 22.30 Vocaal ens. 22.45 Avondover- denktng. 23.00 Nws. 23.15 Gram. 23.45— 24.00 Evangelisatie uitz. in het Frans. HILVERSUM n. 298 m 1007 kc/s. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.50 Vierhandig pianospel. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.35 Rhythm, muz. 9.00 Gym. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 „Voor de oude dag", caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Gram. 10.30 Voor de zieken. 11.25 Joodse liederen. 11.40 Voordracht. 12.00 Gram. 12.15 Accord, ork. en solist. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Accord, ork. (verv.). 13.00 Nws. 13.15 Voor de middenstand. 13.20 Promenade ork. 14.00 Voor de vrouw. 14.15 Strijkkwart. 14.40 „Zij vielen uit Gods hand", hoorspel. 16.10 Gram. 16.15 Philh. ork., koor en sol. 17.15 Gram. 17.35 Gitaarens. en solist 17.50 Mil. comm. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Afrikaanse volks- muz. 18.40 Pari. overz. 18.55 Voor de jeugd. 19.05 Jeugdconc. 19.45 Regerings uitz.: Ir. W. R. Becker: „Ervaringen met de maisteelt in 1954". 20.00 Nws. 20.05 Act. 20.10 De Familie Doorsnee, hoorspel. 20.40 Aetherforum. 21.20 Oude en moderne dansen. 21.55 „De weg omhoog", caus. 22.10 Radio Phiih. ork. 23.00 Nws. 23.15 Orgelspel. 23.35—24.00 Gram. Aangehouden wegens verduistering. De Haagse politie heeft een 27-ja- rige boekhouder-kassier bij een m- koopvereniging te Den Haag aange houden wegens verduistering van een bedrag van omstreeks 17.000. Gedu rende anderhalf jaar heeft hij door knoeieryen met bescheiden dit bedrag in eigen zak weten te steken. Slordig heid met zyn manipulaties bracht ae verduistering aan net licht. De man is opgesloten. FEUILLETON k k k door PATRICIA WENTW0RTH k 35 Terwyl de dienst met een droge en bijna onverstaanbare preek werd voortgezet, vroeg Garth zich af, waarom hij zich over die afwezig heid bezorgd zou maken. Nadat hy tot de slotsom gekomen was, dat er geen aanleiding toe bestond, bleef hij niettemin voortdurend aan haar denken. Inmiddels zat Janice, naar 't haar toescheen, reeds lange tijd op de sofa naast juffrouw Madoc, die haar uitingen van zelfverwijt afwisselde met betuigingen van haar broeders onschuld, waarop ze dan weer liet volgen, dat alles tegen hem was en hij zeker zou worden opgehangen. „Als ik maar niets over die sleu tel tegen hen had gezegd „Maar beste juffrouw Madoc, hy heeft het hun zélf verteld. Wat u zei, maakte niet het minste ver schil... heus". Er biggelden twee grote tranen langs de wangen van juffrouw Ma doc, tranen, jjie neerdruppelden op een pauwblauwe sjaal, welke aller- afschuwelykst vloekte met haar licht-purperkleurige Zondagse japon. Wat er ook gebeurd mocht zijn en hoezeer die gebeurtenissen haar te rampzalig maakten om kerkwaarts te gaan, ze was er nu eenmaal bij opgevoed, dat je Zondags een andere japon dan in de week moest dragen. „Heel aardig, dat je dit zegt, kindlief, maar als ik eraan denk, dat verleden Zondag die arme me neer Harsch nog bi] ons was en de bessentaart hem zo byzonder goed smaakte! Niet iedereen houdt van koud gebak, maar Evan wil nooit, dat er op Zondag wordt gekookt en wat moet je dan doen? Nu, vorige week was de taart zo licht als een veer en meneer Harsch at er twee stukken van". Opnieuw biggelden 'n paar tranen neer, die ze snel afveeg de. „O, beste kind, geloof jy aan z.g. waarschuwingen „Ik weet niet...", begon Janice. „Ik ook niet", viel juffrouw Ma doc haar snikkend in de rede. „Maar denk je, dat meneer Harsch z.g. ge waarschuwd is? Toen hij Maandag avond thuiskwam, zei hij zoiets won derlijks. Je herinnert je, dat hij die dag naar Marbury was geweest, om wat te halen, dat hy voor: zyn laatste proef nodig had en dat hy laat was, omdat hij de bus had gemist. Ik vond hem er slecht uitzien en vroeg: „Is u vermoeid, meneer Harsch?" En hy antwoordde: „Ik weet het niet... het zal wel. Ik heb, geloof ik, een geest gezien". „Wat?" riep Janice uit. Juffrouw Madoc knikte nadrukke- iyk. „Dat heeft hfl gezegd, kindlief. Ik riep: „O, meneer Harsch!" en toen zei hij glimlachend: „Heb ik u bang gemaakt? Dat was niet de bedoe ling. U behoeft nergens bang voor te zijn". Denk je dat hij werkeiyk iets gezien had?" „Ik weet niet..." Juffrouw Madoc veegde haar ogen af met een grofgeweven zakdoek, waarover gele en groene draden He pen. Zelfs op dit ogenblik kon Ja nice de gedachte niet weerhouden, dat zo'n doek erg onbehaagiyk moest zijn. „Wat zou hy toch gezien hebben?" ging juffrouw Madoc voort, „Myn grootvader heeft een man gekend, die zichzelf had ontmoet. Hy was uitgegaan om iets te 3oen wat hy niet mocht ïk weet niet wat en by heldere maan kwam hy zich zelf tegen. De man schrok vrese lijk, draaide zich om en rende voort als een bezetene tot hy by 't huis van de dominee kwam. En de hele weg over kon hij zyn eigen voetstap pen achter zich horen. Na die tyd werd deze drinkebroer en vrouwen jager een zeer ingetogen, godvre zend man. Denk je, dat meneer Harsch ook zoiets heeft gezien?" Andermaal zei Janice. „Ik weet niet...." maar ze dacht aan wat me neer Harsch MAr gezegd had. Juffrouw Madoc bedekte haar ge laat met de grove zakdoek en barst te in tranen uit. „Ik, slechte vrouw, zit hier ver haaltjes te vertellen en Evan wacht in de gevangenis tot hy! opgehangen wordt. Als ik maar niets verteld had over die sleutel!" Zo ging het de hele morgen maar door. Toen na het noenmaal Garth haar kwam vragen, met hem een wandeling te maken, voelde Janice zich als uitgewrongen. Ze bewoog de bedroefde juffrouw Madoc om wat te gaan rusten, terwyi mevrouw Williams op het huis zou letten. Zodra ze op weg waren, zei Garth: „Ik heb alles voor elkaar. Morgen ochtend gaan we met de bus van ne gen uur naar de stad. Ik zal daar Sir George opzoeken en jy kimt een af spraak maken met juffrouw Silver. Hoe gauwer ze komt, hoe beter... het spoor is nu al koud. Het beste is als ze dadelijk met ons meegaat. O, ja, na de kerk kwam mevrouw Mottram even aanlopen en gaf ons zo'n beetje een koude douche... ten minste dat leek me de bedoeling". „Wat zei ze dan? „O", antwoordde hy lachend, „zo ongeveer, dat de politie er niet op ge steld zou zyn als we juffrouw Silver lieten komen en dat ze waarschynlijk wel met een ander geval bezig zou zijndat ze natuuriyk een juweel was maar dat, wanneer meneer Madoc werkeiyk de schuldige zou zijn nie mand er iets aan zou kunnen doen. 't. Is heel jammer, dat Ida Mottram er by betrokken is, want nu zal ieder een in Bourne weten, waarom juf frouw Silver hier is". „Och, dat zouden ze tóch wel te we ten komen. In een dorp kun je niets geheim houden". Arm in arm wandelden ze verder. „Wat zullen ze wel zeggen als ze ons morgenochtend samen in de bus zien stappen?" „Misschien, dat wij er vandoor gaan. Wat zullen ze teleurgesteld zijn, als we 's avonds met juffrouw Silver terugkomen". ,,'t Zou wel grappig zyn, er vandoor te gaan. Zullen we het doen?" Janice keek hem plagend aan en zei glimlachend: „Voor de oorlog geëin digd is, kunnen we nergens heen gaan". Zo oppervlakkig bekeken was ze nogal ingenomen met het antwoord, maar in naar binnenste was een soort wanhoopsgevoel, dat haar zeide: „Neen, 't is niet goed ik houd dol veel van hem, dat heb ik altijd gedaan en ik kan het niet laten". De gevoel was te sterk om er weerstand aan te bieden. En... ze wilde geen weerstand bieden. De blos, die haar wangen had overdekt, verdween bijna geheel, zo dat er een klein wit gezichtje over bleef, waarin een paar heldere ogen, die zich niet wüden afwenden. Ze stonden nu aan de rand van een golvend stuk land. Hier was niets dan hemel, lucht en de groene grashelling. Een arm om haar schouders slaande, vroeg Garth, enigszins verschrikt: „Wat is er, Jan?" „Niets". „Je bent toch in orde?" Ze knikte en kon nu haar blik wèl afwenden. „Ik had een ellendige mor gen met juffrouw Madoc", zei ze. „Heeft ze iemand, die by haar kan komen?" „Ik geloof het niet. Misschien zal ze wat opfleuren, als we haar aan het verstand kunnen brengen, dat er iets fedaan wordt. Ze blyft er maar by, at hij zal worden opgehangen, zie je. Daar praat ze aldoor over' „Arm kind!" zei hy en greep haar steviger vast. „O, voor mij komt het er niet op aan, maar 't is zo akelig, iemand in zulk een toestand te zien". Zwijgend wandelden ze een paar minuten door. Garth hield haar nog altyd vast. Eindelyk vroeg hy: „Waarom is ze zo overtuigd, dat ze hem zullen ophangen?" Janice keek naar hem op. Er kwam een schaduw in haar ogen, die toen weer een andere richting uitkeken. „Ik weet niet..." .(wordt vervolgd):

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 4