Amersfoortse marketentster was
een stoer „soldate"
KEIZER Haile Selassie
JIMMY BROWN bij de Recherche
WOORDENWISSELING IN DE
BEHEERSCHAPSCOMMISSIE
ONDERWIJZERSEXAMEN
RESA-HILVERSUM
KLANKEN
uit de AETHER
Bezint eer ge begint... lijm met VELP0N»|
T>e Sleutel
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 23 OCTOBER 1954
LUCIA, DE KNAPPE ZWARTE DEERN
Met vijf liter jenever op stap
Hot Is voor de jongere mensen wellicht een sprookje, wanneer hen door
ouderen wordt verhaald over de tragische en harde sociale narigheden in
vroeger jaren. Mevr. L. Veerv. Deernen, die deze week in haar huisje aan
de Miereveldstraat te Amersfoort de leeftijd van acht-en-tachtlg jaar be
reikte, kan over haar jeugd vertellen met een glinsterende traan in de ogen,
omdat /.y nu weet, wat het betekent om als tienjarige naar een grote stad
te worden gezonden met de opdracht dienstmeisje te gaan spelen, ver van
alle moederlijke zorgen. Maar Lucia van Deernen heeft, ondanks de schrik
barende wantoestanden, ook nog een vleugje plezier in haar jonkheid ge
kend.
Dat was in de periode, dat zy in Amersfoort als getrouwde vrouw van
ruim 26 jaar de functie kreeg van marketentster. Thans, na zoveel decen
nia, is in Den Haag bepaald, dat zy onder de militaire pensioenwetten zou
moeten vallen, hetgeen een tweetal gratificaties tot gevolg heeft gehad.
Grootmoeder Veer vertelt graag over haar activiteiten als marketentster,
toen zy met 't overbekende groene tonnetje de jenever sleet aan dorstige
soldaten, die graag een stuiver betaalden voor een hartversterkende borrel.
Mevrouw Veer is één van de oudste,
nog in leven zijnde ex-marketentsters
in Nederland. Uit de veelheid van
naargeestige gebeurtenissen in haar
jonge jaren is een beeld gegroeid van
de tvpische onverzettelijkheid en reus
achtige geestelijke weerstand, die zij
toentertijd heeft moeten opbrengen
om het brood op de plank te houden.
Want het zegt wel het een en ander,
als een vrouw zeventien kinderen ter
wereld brengt; met vijf gulden in de
week haar zaakjes moet ruimen, ter
wijl de echtgenoot vijftien jaar aan 't
bed gekluisterd blijft. En zo znn er
tientallen feiten, die de tragiek des te
duidelijker laten uitkomen.
Maar afgezien hieivan had mevr.
Veer in haar marketentstertyd ook
nog- andere, minder onprettige erva
ringen.
Zingend tussen soldaten.
Er waren zo rond 1892 vier batal
jons in Amersfoort gelegerd. En by
elk hiervan had een viertal marke
tentsters de verzekerde klandizie
van de soldaten, die soms voor twee
of vier weken op manoeuvre gingen
in de verre omtrek van Amersfoort.
En de jenever-meisjes trokken zin-
f end met ide troep mee, marcheerden
ussen de „vechtjassen" naar de vol
gende rustplaats, waar voor de mar
ketentsters geen sprake was van „lui
de benen strekken", integendeel. De
groene ton met koperbeslag hing voor
de buik en hieruit werden de glaasjes
getapt, die voor 0,05 hun weg wel
vonden. Vijf liter ging er in het vaatje
en gemiddeld vijf tot zes keer werd
het opnieuw gevuld by de boer die
met oen paard-en-wagen en een ge
weldige bus „ouwe klare" mee naai
de hei was getrokken.
Zeven stuivers soldij.
Wie zich verbaast over de perma
nente dorst van de soldaten, dient te
bedenken, dat het gebruik van jene
ver in die tijd vele malen groter was
dan nu. Dit was waarschijnlijk meer
tc wijten aan de geest van die dagen
dan aan de prijs van de ouwe klare.
Een borrtel kostte een stuiver, maar
het soldij bedroeg daarentegen slechts
0,35 per week. „Maar gepoft werd
er nietgeen geld, geen drank!"
„Lucia, de knappe, zwarte deern",
heette ik in militaire kringen, maar
een spelletje konden de dikwyls rau
we klanten niet met me spelen. Daar
waakte ik wel voor. want er waren
heus wel andere dingen waaraan ik
te denken had", aldus vertelt mevr.
Veer spontaan. „We kregen alles van
de soldaten, zelfs de voeding. Alle
mai-ketentsters sliepen in een aparte
tent op een laag altijd vochtig stro.
En oh wee, als het regende, dan moes
ten we met de plakkende kleren aan
de nacht in!"
„Wanneer we ingekwartierd wer
den bij een boer, snurkten de mannen
in het stro: ik kreeg een apart ka
mertje. 's Morgens wekte ik de troep
met langgerekte kreten. En dan be
gon er weer een andere, hele lange
(Advertentie.)
MOTECHTHEID
blijft, óók na
herhaald wasoi
en chemisch
reinigen
dag in de blauwe jurk, witte schort
en op de schouder het Marketentsters-
kapje met rode veren, omdat ze een
hekel heeft aan een hoed.
Kaartje naar huis.
Als men zich die situatie nu voor
stelt, lykt het onbegrijpeiyk, hoe die
vrouwen physiek in staat waren zich
op de been te houden.
Op gezette tyden ging er een
kaartje naar huis, waarop gemeld
werd, wanneer moeder thuis ver
wacht mocht worden. Zo kon het ge
beuren, dat zy na een veertiendaagse
trip doodmoe in Amersfoort arriveer
de, waar ze een uur later de zoveelste
zoon ter wereld bracht. Maar ondanks
de lichamelijke toestand moesten er
centjes op tafel komen. „Geld, dat ty-
dens de lange tochten 's nachts in
bewaring werd gegeven aan de
„knel", omdat de soldaten er soms
niet tegenop zagen om de beurs onder
het tentzeil door uit het stroholletje
te grissen."
Per hondekar.
Na een paar jaar van ploeteren
met het jenevervaatie, werden de ac
ties van de markententsters verbo
den. Brodeloos moest Lucia uitzien
naar een ander middel van bestaan,
en kort hierop ging ze dezelfde troe
pen achterna per hondenkar, een
soort cantinewagen met allerlei za
ken, uitgezonderd de „ouwe klare".
De dagen begonnen toen om vier uur
in de morgen, want het wagentje
diende opgeladen te worden teneinde
rond half zeven te kunnen vertrekken.
Half acht 's avonds was ze weer
thuis, waar het meeste werk nog lag
te wachten.
Een droefgeestige tijd, weet mevr.
Veer. Met haar acht-en-tacktig jaren
is ze thans in de winter van een
bikkelhard leven. De kippen en konij
nen in de tuin kennen haar als enige
verzorgster en wanneer ze gaat pose
ren voor een foto, willen gedienstige
handen een warme shawl om haar
zilver-grijze haar knopen. Ze weigert
echter zeer beslist. „Ik heb nog nooit
iets op mnn hoofd gehad, dus waarom
nu plotseling wel?"
DEBAT OVER NIEUW-GUINEA
Nederland voldoet aan
verplichtingen
Indonesië en Nederland hebben
Woensdagavond in de beheerschaps-
commissie van de algemene vergade
ring van de V.N. een woordenwisse
ling gehad over de status van West-
Nieuw-Guinea.
ster mej. Roesad had er
fen, dat Nederland inlichtingen over
e toestanden in West-Nieuw-Guinea
als een niet-zelfbesturend gebied aan
de V.N. doorgeeft.
Volgens de Indonesische vertegen
woordigster is het in strijd met de
ronde-tafelovereenkomst tussen Indo
nesië en Nederland, dat Nederland
de verantwoordelykheid voor het be
stuur van West-Nieuw-Guinea aan
zich trekt. De Indonesische afvaardi-
fing heeft bezwaar tegen de „aanraa-
iging van deze rechten en de aan
duiding Nederlands-Nieuw-Guinea,
waardoor de indruk wordt gevestigd,
dat de Nederlandse regering rechtens
bevoegd is die rechten in dat gebied
uit te oefenen", aldus mej. Roesad.
De Nederlandse vertegenwoordiger
mr. C. W. A. Schürmann zeide in ant
woord op het betoog van mej. Roesad,
dat het Indonesische protest door de
jaren een normaal punt van bespre
king in de beheerschapscommissie is
geworden.
De Indonesiërs zien over het hoofd,
dat de Nederlandse regering voldoet
aan haar verplichting door rapport
over de toestand in Nieuw-Guinea
als een niet-zelfbesturend gebied af
te leggen. Deze verplichting is geba
seerd op het feit van het bestuur over
het gebied en niet op de kwestie van
de souvereiniteit, aldus mr. Schür
mann. Bovendien is het Indonesische
protest „misplaatst" nu Indonesië de
kwestie van de souvereiniteit over
Vier Japanse vssersboten
beschoten.
Een patrouillevaartuig, naar men tfe
Tokio aannam, van Zuidkoreaanse na
tionaliteit, heeft Vrijdagochtend het
vuur geopend op vier Japanse vissers
boten ter hoogte van het eiland Tsje-
joe, aldus maakte de Japanse kust
wacht bekend.
Een van de vissersboten, de „Dai
Djoeni Kiosjin Maroe" met 39 opva
renden, is door het patrouillevaartuig
in beslag genomen.
Nederlands-Nieuw-Guinea voor de
V.N. heeft gebracht.
De Nederlandse regering beschouwt
het Indonesische protest „buiten de
orde", aldus de Nederlandse verte
genwoordiger.
Mej. Roesad antwoordde, dat Indo
nesië de stelling volgens welke zijn
bezwaar buiten de orde is, niet kan
aanvaarden.
Advertentie.
De kortste en voordeligste opleiding:
(Bekende Schriftelijke Cursus)
(Advertentie.)
ZONDAG 24 OCTOBER.
HILVERSUM I. 402 m 746 kc/s. 8.00
KRO. 9.30 NCRV. 10.00 IKOR. 12.00 NCRV.
12.15 KRO. 17.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
KRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.25 Plech
tige hoogmis. NCRV: 9.30 Nws. en wa-
terst. 9.45 Vocaal ens. IKOR: 10.00 „Tien
Verkeersregels". 10.30 Hervormde kerkd.
NCRV: 12.00 Orgelconc. KRO: 12.15 Gram.
12.20 Apologie. 32.40 Amus. muz. 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.15
Gevar. muz. 13.40 B'oekbespr, 13.55 Gram.
14.00 Voor de kinderen. 14.30 Pianoreci
tal. 14.55 „De Vliegende Hollander", caus.
15.05 Gram. 15.20 „Der Zigeunerbaron",
operette, (gr.). 16.10 „KatholiekThuisfront
overal!" 16.15 Gram. 16.30 Vespers. NCRV:
17.00 Vrije Evangelische kerkd. 18.30 Ka-
merork. 18.50 Nws. uit de kerken. 18 55
Boekbespr. 19.10 Samenzang. 19.30 „De
mens in grenssituatie", caus. KRO: 19.45
Nws. 20.00 Instr. octet. 20.15 Gevar. pro
gramma. 21.00 Act. 21.15 De gewone man.
21 20 Gram. 21.30 „Een rode Paus voor
China", klankb. 22.15 Promenade-ork. en
sol. 22.40 „Het getuigenis over Christus",
caus. 23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM n. 298 m 1007 kc/s. 8.00
VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA. 18.30
VPRO. 19.00 IKOR. 20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nws.- en weerber. 8.18 Gr.
8.45 „Langs ongebaande wegen", caus.
9.00 Sportmeded. 9.05 Gram, met comm.
9.45 „Geestelijk leven", caus. 10.00 Ka-
merork. 10.30 Met en zonder omslag. 11.00
Carillonmuz. 11.10 Lastpostigheden. 11.25
Amus. muz. (Intermezzo: Voordr.).
AVRO: 12.00 Sport. 12.05 Metropole ork.
12.35 „Even afrekenen, Heren I" 12.45
Amus. muz. 13.00 Nws. 13.10 Meded. of
gram. 13.15 Voor de militairen. 14.00
Boekbespr. 14.20 Gram. 14.25 Voetbalrep.:
België—Holland. 16.20 „Kinderen,
een en ander over de dag der Ver. Na
ties. 16.30 Gram. 16.35 Sportrevue. VARA:
17.00 Strijksextet. 17.30 Voor de jeugd.
17.50 Gram. 18.15 Nws. en sportuitsi.
VPRO: 18.30 Korte kerkdienst. IKOR:
19.00 Kinderdienst. 19.30 Gesprekforum.
AVRO: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. muz. 20.45
„Paul Vlaanderen en het Gilbert Myste
rie", hoorspel. 21.25 Bariton en piano.
21.45 Hersengymnastiek. 22.05 Cabaret.
22.50 Radiojournaal. 23.00 Nwis. 23.15
24.00 Gram.
OP BEZOEK BIJ
In de eerste week van November
zal Zijne Majesteit de Keizer
van Ethiopië een officieel be
zoek brengen aan ons land.
Libelle zond een speciale ver
slaggever naar Addis Abeba, wie
het gelukte toegang te verkry-
gen tot het keizerlyk paleis en
Zyne Majesteit een exclusief in
terview af te nemen. In het
nummer van SO October leest U
zijn hoogst interessante, zeer
persoonlijke indrukken van dit
gesprek. Een aantal foto's, bij
die gelegenheid gemaakt in de
werkkamer van de Keizer en in
diens paleis, maken deze byzon-
dere reportage extra boeiend.
Ongeveer tegeiyk met de hoge
bezoeker arriveert In Nederland
een andere buitenlandse gast
van internationale faam: de Iers-
Nederlandse filmster AUDREY
HEPBURN, het Arnhemse meisje
hoogst interessant gesprek
dat weet wat zy wil. Libelle
van 30 October brengt haar ont
hullende levensverhaal.
Administratie LibelleNassau-
plein 7, Haarlem.
MAANDAG 25 OCTOBER.
HILVERSUM L 402 m 746 kc/s. 7.00—
24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nws. en S.O.S.-ber. 7.10 Ge
wijde muz. 7.30 Gram. 7.45 Een woord v.
d. dag. 8.00 Nws.- en weerber. 8.15 Sport
uitsi. 8.25 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Voor de vrouw. 9,35 Waterst. 9.40 Gevar.
programma. 10.10, Gram. 10.30 Morgend.
11,00 Gram. 11.20 Gevar. progr. 12.25 Voor
boer en tuinder. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Mezzo-sopr. en piano. 12.53
Gram. 13.00 Nws. 13.15 Koorzang. 13.45
Idem. 14.05 Schoolradio. 14.30 Lichte muz.
14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.30
Strijkkwart. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Ka-
mermuz. 17.00 Voor de kleuters. 17.15 Gr.
17.30 Voor de jeugd. 17.45 Regeringsuitz.:
„Rijksdelen overzee: Malaria en de be
strijding in Nieuw Guinea" door Prof. dr.
P. H. van Th lel. 18.00 Koorzang. 18.20
Sport. 18.30 Gram. 18.40 Engelse les. 19,00
Nws.- en weerber. 19.10 Orgelconc. 19.30
91. Het was ongeveer vijf uur in de morgen toen Jim
my met zijn vrachtje het hoofdbureau van politie be
reikte. Het was nog heel stil op straat en dat vond Jim
my prettig, omdat de aankomst daardoor in alle stilte
kop geschieden. De wacht-commandant stond er wel
een beetje van te kijken. „Ja Meneer Brown", zei hij,
toen Jimmy hem had bevolen de gevangenen allemaal
in een aparte cel op te sluiten, „maar, maar ik heb nog
maar twee vrije cellen. De andere twee zyn bezet. Daar
zitten een paar dronkelappen in, die hun roes moeten
uitslapen. Die zijn hier gisteravond binnen gebracht op
beschuldiging van huisvredebreuk". Jimmy maakte een
afwerend gebaar. „Smijt die twee er maar uit", com
mandeerde hij. „Die hebben een meevaller. We hebben
alle vier de cellen voor deze gevangenen nodig. Jc kunt
het op mijn verantwoording doen. Wacht maar even. Ik
zal wel met commissaris Pakaan spreken. Geef me zijn
nummer maar". Drie tellen later had Jimmy de com
missaris aan de lijn. „Ik heb 't stelletje geknipt, com
missaris", zei hij. „Vier stuks. Ja, twee mannen en twee
vrouwen. Het zijn, geloof ik. een paar zware jongens.
Wat zegt U Oh, u komt zelf naar het hoofdbureau?
Ja, ik wacht op u". Jimmy legde de hoorn neer. „We
gaan maar geen koffie drinken bij Piet Potlood", zei
hij tot meneer Petit Four en Jackie. „Ik moet op de
commissaris wachten en 't is misschien ook beter, dat
julHe je bed gaan opzoeken om een paar uurtjes te sla
pen. Morgen zullen jullie wel een hele reeks getuigenis
sen moeten afleggen, want dit zaakje is natuurlijk nog
laag niet rond".
(Advertentie.)
VRAAG
JUISTE
SOORT
(Adve: centie.)
Neem n AKKERTJE
Pari. comm. 19.45 Blokfluit-ens. 20.00 Ra
diokrant. 20.20 Instr. trio 20.45 „Als het
avond wordt", hoorspel. 21.30 Kamer-
muz. 22.10 „Bijbellezen in het gezin". 22.20
Gram. 22.30 Vocaal ens. 22.45 Avondover-
denktng. 23.00 Nws. 23.15 Gram. 23.45—
24.00 Evangelisatie uitz. in het Frans.
HILVERSUM n. 298 m 1007 kc/s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym.
7.30 Gram. 7.50 Vierhandig pianospel. 8.00
Nws. 8.18 Gram. 8.35 Rhythm, muz. 9.00
Gym. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 „Voor de
oude dag", caus. 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10.20 Gram. 10.30 Voor de zieken.
11.25 Joodse liederen. 11.40 Voordracht.
12.00 Gram. 12.15 Accord, ork. en solist.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Voor
het platteland. 12.38 Accord, ork. (verv.).
13.00 Nws. 13.15 Voor de middenstand.
13.20 Promenade ork. 14.00 Voor de vrouw.
14.15 Strijkkwart. 14.40 „Zij vielen uit
Gods hand", hoorspel. 16.10 Gram. 16.15
Philh. ork., koor en sol. 17.15 Gram. 17.35
Gitaarens. en solist 17.50 Mil. comm. 18.00
Nws. en comm. 18.20 Afrikaanse volks-
muz. 18.40 Pari. overz. 18.55 Voor de
jeugd. 19.05 Jeugdconc. 19.45 Regerings
uitz.: Ir. W. R. Becker: „Ervaringen met
de maisteelt in 1954". 20.00 Nws. 20.05
Act. 20.10 De Familie Doorsnee, hoorspel.
20.40 Aetherforum. 21.20 Oude en moderne
dansen. 21.55 „De weg omhoog", caus.
22.10 Radio Phiih. ork. 23.00 Nws. 23.15
Orgelspel. 23.35—24.00 Gram.
Aangehouden wegens
verduistering.
De Haagse politie heeft een 27-ja-
rige boekhouder-kassier bij een m-
koopvereniging te Den Haag aange
houden wegens verduistering van een
bedrag van omstreeks 17.000. Gedu
rende anderhalf jaar heeft hij door
knoeieryen met bescheiden dit bedrag
in eigen zak weten te steken. Slordig
heid met zyn manipulaties bracht ae
verduistering aan net licht. De man
is opgesloten.
FEUILLETON
k
k
k door PATRICIA WENTW0RTH
k
35
Terwyl de dienst met een droge
en bijna onverstaanbare preek werd
voortgezet, vroeg Garth zich af,
waarom hij zich over die afwezig
heid bezorgd zou maken. Nadat hy
tot de slotsom gekomen was, dat er
geen aanleiding toe bestond, bleef
hij niettemin voortdurend aan haar
denken.
Inmiddels zat Janice, naar 't haar
toescheen, reeds lange tijd op de
sofa naast juffrouw Madoc, die haar
uitingen van zelfverwijt afwisselde
met betuigingen van haar broeders
onschuld, waarop ze dan weer liet
volgen, dat alles tegen hem was en
hij zeker zou worden opgehangen.
„Als ik maar niets over die sleu
tel tegen hen had gezegd
„Maar beste juffrouw Madoc, hy
heeft het hun zélf verteld. Wat u
zei, maakte niet het minste ver
schil... heus".
Er biggelden twee grote tranen
langs de wangen van juffrouw Ma
doc, tranen, jjie neerdruppelden op
een pauwblauwe sjaal, welke aller-
afschuwelykst vloekte met haar
licht-purperkleurige Zondagse japon.
Wat er ook gebeurd mocht zijn en
hoezeer die gebeurtenissen haar te
rampzalig maakten om kerkwaarts
te gaan, ze was er nu eenmaal bij
opgevoed, dat je Zondags een andere
japon dan in de week moest dragen.
„Heel aardig, dat je dit zegt,
kindlief, maar als ik eraan denk,
dat verleden Zondag die arme me
neer Harsch nog bi] ons was en de
bessentaart hem zo byzonder goed
smaakte! Niet iedereen houdt van
koud gebak, maar Evan wil nooit,
dat er op Zondag wordt gekookt en
wat moet je dan doen? Nu, vorige
week was de taart zo licht als een
veer en meneer Harsch at er twee
stukken van". Opnieuw biggelden 'n
paar tranen neer, die ze snel afveeg
de. „O, beste kind, geloof jy aan z.g.
waarschuwingen
„Ik weet niet...", begon Janice.
„Ik ook niet", viel juffrouw Ma
doc haar snikkend in de rede. „Maar
denk je, dat meneer Harsch z.g. ge
waarschuwd is? Toen hij Maandag
avond thuiskwam, zei hij zoiets won
derlijks. Je herinnert je, dat hij die
dag naar Marbury was geweest, om
wat te halen, dat hy voor: zyn laatste
proef nodig had en dat hy laat was,
omdat hij de bus had gemist. Ik
vond hem er slecht uitzien en vroeg:
„Is u vermoeid, meneer Harsch?"
En hy antwoordde: „Ik weet het
niet... het zal wel. Ik heb, geloof ik,
een geest gezien".
„Wat?" riep Janice uit.
Juffrouw Madoc knikte nadrukke-
iyk.
„Dat heeft hfl gezegd, kindlief. Ik
riep: „O, meneer Harsch!" en toen
zei hij glimlachend: „Heb ik u bang
gemaakt? Dat was niet de bedoe
ling. U behoeft nergens bang voor
te zijn". Denk je dat hij werkeiyk
iets gezien had?"
„Ik weet niet..."
Juffrouw Madoc veegde haar ogen
af met een grofgeweven zakdoek,
waarover gele en groene draden He
pen. Zelfs op dit ogenblik kon Ja
nice de gedachte niet weerhouden,
dat zo'n doek erg onbehaagiyk moest
zijn.
„Wat zou hy toch gezien hebben?"
ging juffrouw Madoc voort, „Myn
grootvader heeft een man gekend,
die zichzelf had ontmoet. Hy was
uitgegaan om iets te 3oen wat hy
niet mocht ïk weet niet wat
en by heldere maan kwam hy zich
zelf tegen. De man schrok vrese
lijk, draaide zich om en rende voort
als een bezetene tot hy by 't huis
van de dominee kwam. En de hele
weg over kon hij zyn eigen voetstap
pen achter zich horen. Na die tyd
werd deze drinkebroer en vrouwen
jager een zeer ingetogen, godvre
zend man. Denk je, dat meneer
Harsch ook zoiets heeft gezien?"
Andermaal zei Janice. „Ik weet
niet...." maar ze dacht aan wat me
neer Harsch MAr gezegd had.
Juffrouw Madoc bedekte haar ge
laat met de grove zakdoek en barst
te in tranen uit.
„Ik, slechte vrouw, zit hier ver
haaltjes te vertellen en Evan wacht
in de gevangenis tot hy! opgehangen
wordt. Als ik maar niets verteld had
over die sleutel!"
Zo ging het de hele morgen maar
door. Toen na het noenmaal Garth
haar kwam vragen, met hem een
wandeling te maken, voelde Janice
zich als uitgewrongen. Ze bewoog
de bedroefde juffrouw Madoc om
wat te gaan rusten, terwyi mevrouw
Williams op het huis zou letten.
Zodra ze op weg waren, zei Garth:
„Ik heb alles voor elkaar. Morgen
ochtend gaan we met de bus van ne
gen uur naar de stad. Ik zal daar Sir
George opzoeken en jy kimt een af
spraak maken met juffrouw Silver.
Hoe gauwer ze komt, hoe beter... het
spoor is nu al koud. Het beste is als
ze dadelijk met ons meegaat. O, ja,
na de kerk kwam mevrouw Mottram
even aanlopen en gaf ons zo'n beetje
een koude douche... ten minste dat
leek me de bedoeling".
„Wat zei ze dan?
„O", antwoordde hy lachend, „zo
ongeveer, dat de politie er niet op ge
steld zou zyn als we juffrouw Silver
lieten komen en dat ze waarschynlijk
wel met een ander geval bezig zou
zijndat ze natuuriyk een juweel was
maar dat, wanneer meneer Madoc
werkeiyk de schuldige zou zijn nie
mand er iets aan zou kunnen doen.
't. Is heel jammer, dat Ida Mottram
er by betrokken is, want nu zal ieder
een in Bourne weten, waarom juf
frouw Silver hier is".
„Och, dat zouden ze tóch wel te we
ten komen. In een dorp kun je niets
geheim houden".
Arm in arm wandelden ze verder.
„Wat zullen ze wel zeggen als ze
ons morgenochtend samen in de bus
zien stappen?"
„Misschien, dat wij er vandoor
gaan. Wat zullen ze teleurgesteld zijn,
als we 's avonds met juffrouw Silver
terugkomen".
,,'t Zou wel grappig zyn, er vandoor
te gaan. Zullen we het doen?"
Janice keek hem plagend aan en zei
glimlachend: „Voor de oorlog geëin
digd is, kunnen we nergens heen
gaan".
Zo oppervlakkig bekeken was ze
nogal ingenomen met het antwoord,
maar in naar binnenste was een soort
wanhoopsgevoel, dat haar zeide:
„Neen, 't is niet goed ik houd dol
veel van hem, dat heb ik altijd gedaan
en ik kan het niet laten". De gevoel
was te sterk om er weerstand aan te
bieden. En... ze wilde geen weerstand
bieden. De blos, die haar wangen had
overdekt, verdween bijna geheel, zo
dat er een klein wit gezichtje over
bleef, waarin een paar heldere ogen,
die zich niet wüden afwenden.
Ze stonden nu aan de rand van een
golvend stuk land. Hier was niets dan
hemel, lucht en de groene grashelling.
Een arm om haar schouders slaande,
vroeg Garth, enigszins verschrikt:
„Wat is er, Jan?"
„Niets".
„Je bent toch in orde?"
Ze knikte en kon nu haar blik wèl
afwenden. „Ik had een ellendige mor
gen met juffrouw Madoc", zei ze.
„Heeft ze iemand, die by haar kan
komen?"
„Ik geloof het niet. Misschien zal ze
wat opfleuren, als we haar aan het
verstand kunnen brengen, dat er iets
fedaan wordt. Ze blyft er maar by,
at hij zal worden opgehangen, zie je.
Daar praat ze aldoor over'
„Arm kind!" zei hy en greep haar
steviger vast.
„O, voor mij komt het er niet op
aan, maar 't is zo akelig, iemand in
zulk een toestand te zien".
Zwijgend wandelden ze een paar
minuten door. Garth hield haar nog
altyd vast. Eindelyk vroeg hy:
„Waarom is ze zo overtuigd, dat ze
hem zullen ophangen?"
Janice keek naar hem op. Er kwam
een schaduw in haar ogen, die toen
weer een andere richting uitkeken.
„Ik weet niet..."
.(wordt vervolgd):