Nederland kan rekenen op de
steun van Australië
half zware shag!
SP0RJ-
^>LmleL
OOUWE
EGBERTS
//^speciale melange van de beste
lichte en pittige tabakken!
12
PROV IN CI ALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 16 OCTOBER 1954.
MINISTER CASEY VERKLAART:
Bij behandeling van kwestie-
Nieuw-Guinea in V. N.-commissie
De Australische minister van buitenlandse zaken, R. G. Casey, heeft
Vrijdag te New York verklaard, dat Australië „Nederland sterk zal steu
nen" als de politieke commissie van de Verenigde Naties de Indonesische
aanspraak op West-Niemv-Guinea b espreekt.
In zijn verklaring zeide Casey, dat het noodzakelijk is, dat de bevolking
van West-Nieuw-Guinea de gelegenheid zal krijgen op de geschikte tijd
over hun eigen lot te beschikken en niet het slachtoffer zal worden van
een marchanderen tussen twee landen of een groep landen.
Nederland erkent zijn verantwoor
delijkheid ten opzichte van de bevol
king van Westelijk-Nieuw-Guinea in
gevolge het Handvest en brengt ieder
jaar regelmatig rapport aan de Ver
enigde Naties uit over de vooruitgang
op economisch, sociaal en cultureel
gebied, aldus Casey.
..Wij geloven, dat het Nederlands
bestuur over West-Nieuw-Guinea de
beste middelen verschaft om de be-
KERKNIEUWS.
Ds. Joh. Spoelstra 25 jaar
predikant.
Woensdag 20 October a.s. viert ds.
Joh. Spoelstra te Genemuiden zijn zil
veren jubileum als predikant in de Ge
reformeerde Kerken in Nederland.
Ds. Spoelstra werd op 18 Januari
1893 in de Gereformeerde pastorie te
Sappemeer geboren, was eerst enige
jaren bij het onderwijs werkzaam en
Studeerde vervolgens aan de Theolo
gische Hogeschool te Kampen, waar
hij in het voorjaar van 1929 zijn candi-
daatsexamen deed. Nadat cand. Spoel
stra door de classis Winschoten was
beroepbaar gesteld in de Gereformeer
de Kerken in Nederland werd hij op
20 October 1929 door zijn oudere broer
ds. K. Spoelstra van Meeden te Anna
Jacobapolder op St- Philipsland in het
ambt bevestigd. De jubilaris was met
sterke banden aan deze gemeente ge
bonden en nam eindelijk na 18 jaar
een beroep naar Genemuiden aan,
waar hij op 6 Augustus 1947 weder
om door zijn broer werd bevestigd.
Kort na de ramp ging ds. Spoelstra
naar Anna Jacobapolder om zijn vroe
gere gemeenteleden te troosten.
volking te brengen tot zelfbestuur en
tot het te zijner tijd beslissen over
hun eigen bestemming".
Indonesië houdt met aandrang vast
aan hetgeen bijna uitsluitend een ju
ridische eis is voor het opnemen van
West-Nieuw-Guinea. zonder rekening
te houden met de rechten en wensen
van de bevolking van dat gebied. In
dien aan de Indonesische aanspraak
zou worden voldaan, zou het rappor
teren aan de Verenigde Naties over
het gebied opeens gestaakt worden
en zouden de V. N. verstoken zjjn van
iedere verdere gelegenheid om haar
noodzakelijke invloed over de vooruit
gang van de inheemse bewoners uit
te oefenen, aldus Casey.
De Australische minister zeide, dat
de Indonesische juridische kwestie is
gebaseerd op een interpretatie van
een deel van één van de reeks over
eenkomsten, die volgens Indonesië los
daarvan gezien moet worden. Zij is
niet overtuigend, zelfs niet uit juri
disch oogpunt en dit zal duidelijk blij
ken, wanneer de Indonesische aan
spraak binnenkort in de politieke
commissie der V. N. zal worden be
sproken.
9 Van Radio Schevenmgen is 250 meter
rood koperdraad gestolen.'dat dienst deed
als aardleiding van het zendstation. Bij
het ontbreken van de aardleiding func-
tionneert de zender niet goed meer waar
door de veiligheid van de scheepvaart in
gevaar komt.
Opname tijdens het duet van Bettina
en Pippo uit de eerste acte van „La
Mascotte", dat gisteravond door de
„Goesse Operette vereniging" te Goes
werd opgevoerd. (Foto P.Z.C.)
Militairen mogen geen
scherpe munitie demonteren
Teneinde ongevallen te voorkomen
heeft de minister van oorlog bepaald,
dat het aan een ieder, die zulks niet
uit hoofde van zijn functie behoort te
doen, ten strengste verboden is mu
nitie te demonteren of onschadelijk
te maken, dan wel voor deze werk
zaamheden opdracht te verstrekken.
Dit verbod, waaronder ook wordt ver
staan het wijzigen van zgn. donder
slagen teneinde de knal te verzwaren,
heeft vanzelfsprekend geen betrek
king op de normale werkzaamheden
van gebrevetteerde vuurwerkers.
EEN \0TED0P
9 Aan de kust van het Noordelijke eiland
van Nleuw-Zeeland tussen New Plymouth
en Rotorua heeft Woensdag een wervel
storm gewoed, die twee uur later werd
gevolg door de zwaarste aardschok in idt
Itebied in vijftien jaar. Door wervel
storm en aardschok werd schade aan ge
bouwen aangericht. Gewassen werden
door de wervelstorm vernield. Er is geen
melding gemaakt van slachtoffers.
9 Vluchtelingen, die Vrijdag uit Hon
garije in Wenen zijn aangekomen, hebben
gemeld dat op 13 September de ollepljp-
leiding tussen Maszolajfalva en Debrecen
achttien kilometer ten Noorden van Mas-
zol'ajfalve is ontploft. De ontploffing had
grote schade veroorzaakt en was gevolgd
door een hevige brand. Het hoofd van
de pijpleiding, Theodor Balta, was ge
arresteerd.
9 Opnieuw is een twaalftal voormalige
Perzische officieren, die schuldig zijn be
vonden aan samenspanning tegen de Per
zische staat in een communistische orga
nisatie ter dood veroordeeld.
9 Wiadimir Petrof, de voormalige Sow-
jetrussische diplomaat die in Australië
recht van verblijf als politiek vluchteling
heeft gekregen, is ernstig ziek, zodat hu
voorlopig niet zal kunnen verschijnen
voor de koninklijke commissie van on
derzoek. Petrof heeft longontsteking ge
had, ook is hij onderhevig aan
spanningen.
Advertentie.
R.K. wijdingen en
protestants verweer.
Stemmen uit de kerken.
(Slot van pag, 3)
van de Evangelische Kerk van Duits
land zich achter dit protest van him
voorzitter geplaatst en betreurde het
„dat de vrede tussen Katholieken en
Protestanten, die de Raad gaarne wil
behouden, door de wijding te Fulda
ernstig heeft geleden".
„Als Protestantse Christenen, die
zich alleen aan het Woord van God
gebonden weten, zijn wij genoodzaakt
hiertegen een krachtig en openbaar
protest te laten horen. Een wijding
ahn het hart van Maria is onverenig
baar met het Woord van God. Wij
kennen slechts één Middelaar tussen
God en de mensen, namelijk Christus.
„Dit alles herinnert hen aan de eis,
die de toenmalige Paus in het jaar
1873 in een schrijven aan Wilhelm I
stelde, namelijk „dat een ieder die ge
doopt is, aan het Pausdom behoort".
Het antwoord van Wilhelm I luidde
toen: „Het Protestantse geloof staat
ons niet toe tussen ons zelf en God
een andere Middelaar aan te nemen
dan onze Here Jezus Christus." „Dit
is ook thans ons antwoord", zo be-
sluit de Raad.
Wij hebben in ons land dit jaar het
bisschoppelijk mandement gehad.
Daarbij was eveneeens ons hele volk
betrokken omdat 't ging over de vorm
van heel onze samenleving. Is er een
bepaalde samenhang tussen de uitein
delijke bedoelingen van het mande
ment en de wijdingen in landen als
België en Duitsland Zijn ze alle van
Romeinse oorsprong?
9 De Sowj et-Unie heeft Joego-Slavië me
degedeeld, dat zij bereid is de Joego
slavische cadetten, die in 1948 voor op
leiding naar de Moskouse militaire aca
demie waren gezonden, terug te sturen.
Men gelooft, dat er meer dan 200 Joego
slavische cadetten in de Sowjet-Unie
en op het ogenblik van de breuk tus
sen beide landen.
UT"
U rijdt
gezwind door
weer en wind
TRIEST GEDOE
De gebeurtenissen van de
„voetbaloorlog" hebben hier te
lande de feiten omtrent het
verloop van de Ronde van Eu.
ropa enigszins verdrongen. Het
heeft 'dus nog wel nut even op
deze kwestie in te gaan. En
dan. kan geconstateerd worden,
dat het verloop van dit groots
opgezette wiëlcrévenement' nog-'l
al triest is geweest Deze gang
van zaken 'is niet zo moeilijk
te verklaren. In de eerste plaats
leverde het deelnemersveld nu
niet bepaald een aanblik op, die
prestaties van formaat kon
doen verwachten. Waarom
met f Wel, omdat de cracks
onder de Westeuropese weg
renners geen zin in deze ronde
hadden. Zij voelden de Tour de
France nog in de benen, had
den de wereldkampioenschap
pen achter de rug bovendien
een aardig centje ontvangen
en vonden het dus voor 105-f
ivelletjes. Het gevolg was, dat
de mindere goden de strijd uit
vochten. Zulk een strijd is voor
het grote publiek niet bijster
interessant. Zo kwam het, dat
vrijwel de gehele pers opval
lend weinig belangstelling voor
„de baby" Ronde van Europa
toonde. Als gevolg o.a. van de
slechte organisatie ontstonden
tal van conflicten met de ren
ners. Men denke slechts aan de
moeilijkheden met de Belgen.
DE EERSTE DE LAATSTE?
Toch was de voornaamste or
ganisator iemand, die deskun
dig geacht moet worden, name
lijk Henri Leuilliot, hoofdre
dacteur van het Franse wieler
blad „Route et Piste". Maar
Leuilliot heeft kennelijk zijn ca
paciteiten overschat In die zin,
dat er geen financiën genoeg
aanwezig waren om voor een
vlot verloop van zulk een enor.
me opzet te zorgen Klinkt dat
alles reeds triest, de tijdens de
ronde getoonde verrichtingen
zijn ook geen grote koppen
waard. Zonder direct te willen
zeggen, dat de Ronde van Eu
ropa een evenement voor „ve-
termen" is, willen wjf er hierbij
toch op wijzen, dat de Italiaan
Volpï, die de wedstrijd won, JfO
jaar is. 'Sn dat de tweede man,
dé B'élg Con/vreur ook nietzo
fmg meer is. De Ronde van
uropa is een debücle geweest.
Duidelijk is bewezendat zij
naast alle andere „klassiekers"
geen bestaansrecht kan be
zitten. Men mag gerust aan
nemen, dat Jaques Goddet in
zijn vuistje gelachen zal heb
ben. Want hy hoeft van dit „na-
kaleidoscnop
komertje" niets te vrezen voor
zijn troetelkind de Tour de
France. Men mag dan ook ho
pen, dat de eerste Ronde van
Europa de laatste is geweest!
BREUK MET „DE PEL"
Om nog even in de wielren-
sfeer te blijven, Pellenaars
heeft ruzie met de K.N.W.U.
gehad. Wéér ruzie, beter ge
zegd. Voor de hoeveelste maal,
is moeilijk na te gaan. De Wiel-
renunie heeft hem zelfs volle
dig aan de kant gezet. „De
Pel", die vol eerzucht steekt,
heeft het er daii ook naar ge
maakt. Kees Pellenaars heeft
zich in de afgelopen jaren, dat
zal niemand ontkennen, als een
kundig ploegleider voorna
melijk in de Tour de France
ontpopt. Maar hij wilde te veel,
meer macht dan de K.N.W.U.
hem kón en mócht geven. De
behaalde successen deden hem
juist iets te hoog van de toren
blazen. En begrijpelijkerwijs
heeft men dat niet genomen.
De breuk ontstond echter eerst
toen Pellenaars wegbleef van
een bijeenkomst, tijdens welke
de teams Voor de wereldkam
pioenschappen zouden worden
samengesteld. Daardoor kon
men de duidelijke gevolgtrek
king maken, dat Pellenaars be
dankte als ploegleider-K.N.W.
U. en zo geschiedde.
VEEL NAGELATEN
Het is jammer, en niet jam
mer, dat het zo moest gaan.
Pellenaars heeft voor de Neder
landse beroeps jwielrensport,
veel gedaan. Maar hij heeft ook
veel nagelaten. En dat is niet in
hem te waarderen. De kansen,
die hg schiep voor de Tour
de France e.d. waren slechts
bestemd, voor weinigen. Alleen
het groepje Tonrrenners, dat
zich aam hem had gebonden,
profiteerde. De rest van de
massa profs kon op een houtje
bijten. Met het steeds op de
voorgrond stellen van de Tour-
ploeg, zorgde Pellenaars er
voor, dat de andere renners
weinig konden verdienen. Na
tuurlijk moest Pellenaars de
„beste paarden van stal" enigs
zins vertroetelen. Maar moest
hij de anderen in de steek la
ten f Neen immers. Want uit
die groep komt de toekomst.
Met het oog op de grote etap
pe-wedstrijden, behoorde het
tot zyn taak het „aanbod" van
jonge veelbelovende renners in
de gaten te houden. Dat deel
van zijn werk heeft Pellenaars
verwaarloosd, tot schade van
het merendeel der Nederlandse
beroepsrenners. Het rijk van
„De Pel" ts uit. Maar de K.N.
W.U. zit met de brokken
„Het leven begint bij veertig"
Reeds 200 posities aangeboden
Na de radio-oproep welke de voor
zitter van do stichting „Het leven
begint bjj 40" de vorige week tot het
Nederlandse bedrijfsleven richtte, zyn
er uit alle delen van ons land reeds
ongeveer tweehonderd posities aan
geboden voor werkzoekenden van bo
ven de veertig jaar. Dit zyn betrek
kingen van de meest uiteenlopende
aard.
Tot de aanvragers bm werkkrach
ten behoren ook enige rijks- en ge
meente-instellingen uit het land. Ook
deze aanvragen worden met spoed
behandeld. De stichting waarvan het
secretariaat gevestigd is in de Alex
ander Boersstraat 11 te Amsterdam,
heeft in verband met de steeds groei
ende werkzaamheden besloten het
aantal vrijwillige hulpkrachten tot 20
uit te breiden. Al deze dames en he
ren besteden in de avonduren al hun
vrye tijd ipet administratief werk
voor de stichting.
Het bestuur wil ook vrouwelijke
werklozen van boven de veertig aan
passend werk helpen.
Urker vloot op
reddingstocht
De Urker vloot heeft gisteren de
haven van Terschelling verlaten om
te gaan zoeken naar de twee sinds
de jongste hevige Noordzee-storm
vermiste vissersvaartuigen, waarvan
een Urk en de andere Den Helder
als thuishaven had.
Conflict bij de S.A.S.
Alle Zweedse tweede-piloten van
de Scandinavische Luchtvaartmaat
schappij „S.A.S." hebben hun ontslag
ingediend omdat, naar zij zeggen, hun
Deense collega's sneller worden be
vorderd dan zij.
In totaal hebben 68 piloten ontslag
gevraagd. Zij nemen evenwel de op
zeggingstermijn van zes maanden in
acnt, zodat in de diensten voorlopig
geen vertraging komt. De vakver
eniging steunt de actie.
FEUILLETON
•k
t doo, PATRICIA WENTW0RTH
29
„Juist, we zijn er geweest".
„Dan zult u het begrijpen. Ik wilde
juist het laantje ingaan toen ik voet
stappen vernam en iemand uit de
richting van het dorp hoorde komen.
Het was een man, maar ik herkende
hem niet. Meneer Madoc was het ze
ker in geen geval. De man riep iets,
ik weet niet wat, en ik liep de tuin
weer in en sloot de deur, zoals uw ge
tuige ook verklaard heeft. Ik dacnt,
dat de man dronken was en besloot
maar niet naar de kerk te gaan. Toen
ik later in mijn kamer kwam, be
merkte ik, dat ik mijn sleutel kwjjt
was".
Lamb keek haar hoogst ernstig aan.
„Ging u toen terug om er naar te
kijken?"
„Neen".
„Waarom niet?"
„Het was al laatde man had
me verschrikt, ik dacht, dat juffrouw
Feil naar boven zou komen en wilde
liever geen tekst en uitleg geven
ik zou. zo besloot ik, de volgende mor
gen wel gaan zien".
Frank Abbott kreeg na dit relaas
onwillekeurig de indruk, dat juffrouw
Brown wat al te veel redenen voor
haai verzuim had opgegeven. Eén
was voldoende geweest en ze gaf er
vier. Volgens hem ontkende die juf
frouw te vlot.
Toen hij opschreef wat ze gezegd
had. hoorde hij Lamb vragen:
„Hoe weet u, dat het niet meneer
Madoc was, die het pad afkwam?"
„De man was niet zo groot als me
neer Madoc".
..Heeft u zijn gezicht gezien?"
„Neen".
„Waarom niet? Het was immers
heldere maan".
„Over de muur hangen bomen. Zijn
gezicht was in de schaduw".
„Weet u zeker, dat u hem niet her
kende?"
Nu heel op haar gemak zittend, met
de handen losjes in haar schoot, ant
woordde ze: „Heel zeker".
„Hoe verklaart u dan, dat hij u
met „Medora" aansprak? Zo heet u
toch, nietwaar?"
De handen grepen elkaar vast.
Frank zag, hoe ze zich samenklemden.
„Ik vertelde u al, dat hij iets riep,
maar ik niet hoorde wat hij zei. Mis
schien hield hij me voor iemand an
ders. De keukenmeid naast ons heet
Dora".
Zich weer over zijn notities buigend,
verooi'loofde Frank Abbott zich een
ironisch glimlachje. Lamb ging ver
der met zijn verhoor.
„U ontkent dus, met die man ge
sproken te hebben? Mijn getuige
heeft verklaard, dat er woorden zijn
gewisseld over meneer Harsch".
„Er is helemaal niet gesproken. Ik
ben naar de tuin terug gegaan".
„Ja. met achterlating van uw sleu
tel. Wanneer heeft u die terug ge
kregen, juffrouw Brown?"
De vraag scheen haar niet in ver
legenheid te brengen. Kalmpjes ant
woordde ze:
„Woensdagmorgen ben Ik er naar
gaan kijken, maar ik vrees, dat ik
niet zorgvuldig genoeg heb gezocht.
We hadden juist gehoord, dat meneer
Harsch dood was en ik was erg op-
fewondenik kon aan niets anders
enken. Ik geloofde ook niet, dat de
sleutel er iets toe deed tot iemand
naar ik meen juffrouw Doncaster
zei, dat de politie natuurlijk heel wat
vragen zou stellen omtrent de andere
sleutels van de kerk. Dat was Don
derdag. Die avond wachtte ik dus tot
de maan opkwam en ging toen het
kerkpad op, om te zien of ik mijn
sleutel kon vinden".
„Waarom wachtte u tot de maan
opkwam? Zou het niet veel gemak
kelijker zoeken zijn geweest bij dag
licht?"
„Ik had geen tijdik kon niet
wegkomen, want ik ben de gezel
schapsdame van juffrouw Feil. Ma
joor Albany zou komen logeren
er was veel te doen".
Alweer die overvloed van redenen.
Maar Lamb zei eenvoudig: „O, ja;
gaat u verder, juffrouw Brown".
Nu lag er iets uitdagens in haar
blik. „Er is niet meer te vertellen. Ut
heb de sleutel gevonden. Zoals u zei,
lag er wat gebróken glas. Waarschijn
lijk heb ik er wat van binnen ge
bracht. Natuurlijk dacht ik niet, aat
iemand voor spion speelde".
Lamb nam geen notitie van haar
geraaktheid, maar vroeg ernstig:
„Waar vond u de sleutel?" meteen
had ze zich hersteld en antwoordde
snel: „Hy lag tegen de muur onder
een paardenbloem".
„Aan welke kant van de deur?"
„Rechts, vlak tegen de muur".
Lamb liep naar het venster en keek
naar buiten. Hij kon de muur en de
deur er in zien Zonder zich om te
draaien, zeide hij. ..De knop zit links.
Gaan deze deuren niet naar binnen
open?."
„Ja".
Hij ging weer zitten en juffrouw
Brown vervolgde: „De sleutel moet
uit mijn hand zijn bevallen toen ik
schrikte van die man. Dat was rechts
tegen de muur, heel dicht bij de deur
post. Als de maan niet geschenen had,
zou ik hem niet gevonden hebben".
„En heeft meneer Madoc u soms
geholpen met zoeken?"
Ze week achteruit en Eiarzelde even.
„Hoe had hij me kunnen helpen?
Hij was er niet".
U ontkent dus, dat u Donderdag
nacht meneer Madoc daar ontmoet
te?"
„Natuurlijk doe ik dat, want hy
was er niet. Ik ben uitgegaan, heb de
sleutel gevonden en die weer in de
bureaulade gelegd".
Lamb keek, met gefronst voor
hoofd. op zijn papier, daarop naar
juffrouw Brown en vroeg plotseling:
„Was u heel goed bekend met meneer
Harsch?"
Die vraag bracht juffrouw Brown
in het geheel niet van haar stuk. „Ik
kende nem goedwe stonden op
vriendschappelijke voet met elkaar.
Juffrouw Fell is dol op muziek
ze nodigde hem dikwijls uit".
„Dus u waart vrienden?"
„Zeker".
„Niet méér dan vrienden?"
„Zeker niet".
„En meneer Madoc?"
Na een ogenblik zwijgen zeide ze:
„Ik weet nietwat u bedoelt".
De toon van haar stem was niet
yeel, maar naar Frank's indruk toch
een tikje veranderd Hij veronderstel
de, dat ze bang was.
„Ik vraag u", verduidelijkte Lamb,
„hoe goed u meneer Madoc kende".
Nu kwam het antwoord snel, in een
woordenstroom
„Ik ken hemwe kennen elk
aar hier allemaalhet is een klei
ne plaats. Steekt daar iets in?"
„Noemt hij u bij de voornaam?"
„Zeker niet! Waarom zou hij dat
doen?"
,,'t Staat niet aan mij, dat te zeg
gen, juffrouw Brown".
Toen juffrouw Brown de kamer
had verlaten, keek Frank Abbott de
hoofdinspecteur even glimlachend
aan.
„En?" vroeg Lamb.
„Och, ze liegtheel energiek,
geloof ik, maar niet altijd zo flink.
Sommige leugens kwamen er heel ge
makkelijk uit, andere minder. Er
schuilt een addertje onder het gras".
Lamb keek hem aan en zei: „We
zullen eens naar Prior's End gaan om
te horen wat Madoc te zeggen heeft.
Natuurlijk kunnen ze een afspraak
hebben gemaakt, opdat hun verkla
ringen met elkaar kloppen, maar 't
is mogelijk, dat ze het niet hebben
gedaan. Nu het gerechtelijk onder
zoek zo gladjes is verlopen en de uit
spraak eveneens, hebben ze niet ge
weten, dat ze samen in dat laantje
gezien waren en ze zullen wel niet
het risico van een telefoongesprek
hebben aangedurfd voor de bui hele
maal over was".
(wordt vervolgd)