Nederland kan rekenen op de steun van Australië half zware shag! SP0RJ- ^>LmleL OOUWE EGBERTS //^speciale melange van de beste lichte en pittige tabakken! 12 PROV IN CI ALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 16 OCTOBER 1954. MINISTER CASEY VERKLAART: Bij behandeling van kwestie- Nieuw-Guinea in V. N.-commissie De Australische minister van buitenlandse zaken, R. G. Casey, heeft Vrijdag te New York verklaard, dat Australië „Nederland sterk zal steu nen" als de politieke commissie van de Verenigde Naties de Indonesische aanspraak op West-Niemv-Guinea b espreekt. In zijn verklaring zeide Casey, dat het noodzakelijk is, dat de bevolking van West-Nieuw-Guinea de gelegenheid zal krijgen op de geschikte tijd over hun eigen lot te beschikken en niet het slachtoffer zal worden van een marchanderen tussen twee landen of een groep landen. Nederland erkent zijn verantwoor delijkheid ten opzichte van de bevol king van Westelijk-Nieuw-Guinea in gevolge het Handvest en brengt ieder jaar regelmatig rapport aan de Ver enigde Naties uit over de vooruitgang op economisch, sociaal en cultureel gebied, aldus Casey. ..Wij geloven, dat het Nederlands bestuur over West-Nieuw-Guinea de beste middelen verschaft om de be- KERKNIEUWS. Ds. Joh. Spoelstra 25 jaar predikant. Woensdag 20 October a.s. viert ds. Joh. Spoelstra te Genemuiden zijn zil veren jubileum als predikant in de Ge reformeerde Kerken in Nederland. Ds. Spoelstra werd op 18 Januari 1893 in de Gereformeerde pastorie te Sappemeer geboren, was eerst enige jaren bij het onderwijs werkzaam en Studeerde vervolgens aan de Theolo gische Hogeschool te Kampen, waar hij in het voorjaar van 1929 zijn candi- daatsexamen deed. Nadat cand. Spoel stra door de classis Winschoten was beroepbaar gesteld in de Gereformeer de Kerken in Nederland werd hij op 20 October 1929 door zijn oudere broer ds. K. Spoelstra van Meeden te Anna Jacobapolder op St- Philipsland in het ambt bevestigd. De jubilaris was met sterke banden aan deze gemeente ge bonden en nam eindelijk na 18 jaar een beroep naar Genemuiden aan, waar hij op 6 Augustus 1947 weder om door zijn broer werd bevestigd. Kort na de ramp ging ds. Spoelstra naar Anna Jacobapolder om zijn vroe gere gemeenteleden te troosten. volking te brengen tot zelfbestuur en tot het te zijner tijd beslissen over hun eigen bestemming". Indonesië houdt met aandrang vast aan hetgeen bijna uitsluitend een ju ridische eis is voor het opnemen van West-Nieuw-Guinea. zonder rekening te houden met de rechten en wensen van de bevolking van dat gebied. In dien aan de Indonesische aanspraak zou worden voldaan, zou het rappor teren aan de Verenigde Naties over het gebied opeens gestaakt worden en zouden de V. N. verstoken zjjn van iedere verdere gelegenheid om haar noodzakelijke invloed over de vooruit gang van de inheemse bewoners uit te oefenen, aldus Casey. De Australische minister zeide, dat de Indonesische juridische kwestie is gebaseerd op een interpretatie van een deel van één van de reeks over eenkomsten, die volgens Indonesië los daarvan gezien moet worden. Zij is niet overtuigend, zelfs niet uit juri disch oogpunt en dit zal duidelijk blij ken, wanneer de Indonesische aan spraak binnenkort in de politieke commissie der V. N. zal worden be sproken. 9 Van Radio Schevenmgen is 250 meter rood koperdraad gestolen.'dat dienst deed als aardleiding van het zendstation. Bij het ontbreken van de aardleiding func- tionneert de zender niet goed meer waar door de veiligheid van de scheepvaart in gevaar komt. Opname tijdens het duet van Bettina en Pippo uit de eerste acte van „La Mascotte", dat gisteravond door de „Goesse Operette vereniging" te Goes werd opgevoerd. (Foto P.Z.C.) Militairen mogen geen scherpe munitie demonteren Teneinde ongevallen te voorkomen heeft de minister van oorlog bepaald, dat het aan een ieder, die zulks niet uit hoofde van zijn functie behoort te doen, ten strengste verboden is mu nitie te demonteren of onschadelijk te maken, dan wel voor deze werk zaamheden opdracht te verstrekken. Dit verbod, waaronder ook wordt ver staan het wijzigen van zgn. donder slagen teneinde de knal te verzwaren, heeft vanzelfsprekend geen betrek king op de normale werkzaamheden van gebrevetteerde vuurwerkers. EEN \0TED0P 9 Aan de kust van het Noordelijke eiland van Nleuw-Zeeland tussen New Plymouth en Rotorua heeft Woensdag een wervel storm gewoed, die twee uur later werd gevolg door de zwaarste aardschok in idt Itebied in vijftien jaar. Door wervel storm en aardschok werd schade aan ge bouwen aangericht. Gewassen werden door de wervelstorm vernield. Er is geen melding gemaakt van slachtoffers. 9 Vluchtelingen, die Vrijdag uit Hon garije in Wenen zijn aangekomen, hebben gemeld dat op 13 September de ollepljp- leiding tussen Maszolajfalva en Debrecen achttien kilometer ten Noorden van Mas- zol'ajfalve is ontploft. De ontploffing had grote schade veroorzaakt en was gevolgd door een hevige brand. Het hoofd van de pijpleiding, Theodor Balta, was ge arresteerd. 9 Opnieuw is een twaalftal voormalige Perzische officieren, die schuldig zijn be vonden aan samenspanning tegen de Per zische staat in een communistische orga nisatie ter dood veroordeeld. 9 Wiadimir Petrof, de voormalige Sow- jetrussische diplomaat die in Australië recht van verblijf als politiek vluchteling heeft gekregen, is ernstig ziek, zodat hu voorlopig niet zal kunnen verschijnen voor de koninklijke commissie van on derzoek. Petrof heeft longontsteking ge had, ook is hij onderhevig aan spanningen. Advertentie. R.K. wijdingen en protestants verweer. Stemmen uit de kerken. (Slot van pag, 3) van de Evangelische Kerk van Duits land zich achter dit protest van him voorzitter geplaatst en betreurde het „dat de vrede tussen Katholieken en Protestanten, die de Raad gaarne wil behouden, door de wijding te Fulda ernstig heeft geleden". „Als Protestantse Christenen, die zich alleen aan het Woord van God gebonden weten, zijn wij genoodzaakt hiertegen een krachtig en openbaar protest te laten horen. Een wijding ahn het hart van Maria is onverenig baar met het Woord van God. Wij kennen slechts één Middelaar tussen God en de mensen, namelijk Christus. „Dit alles herinnert hen aan de eis, die de toenmalige Paus in het jaar 1873 in een schrijven aan Wilhelm I stelde, namelijk „dat een ieder die ge doopt is, aan het Pausdom behoort". Het antwoord van Wilhelm I luidde toen: „Het Protestantse geloof staat ons niet toe tussen ons zelf en God een andere Middelaar aan te nemen dan onze Here Jezus Christus." „Dit is ook thans ons antwoord", zo be- sluit de Raad. Wij hebben in ons land dit jaar het bisschoppelijk mandement gehad. Daarbij was eveneeens ons hele volk betrokken omdat 't ging over de vorm van heel onze samenleving. Is er een bepaalde samenhang tussen de uitein delijke bedoelingen van het mande ment en de wijdingen in landen als België en Duitsland Zijn ze alle van Romeinse oorsprong? 9 De Sowj et-Unie heeft Joego-Slavië me degedeeld, dat zij bereid is de Joego slavische cadetten, die in 1948 voor op leiding naar de Moskouse militaire aca demie waren gezonden, terug te sturen. Men gelooft, dat er meer dan 200 Joego slavische cadetten in de Sowjet-Unie en op het ogenblik van de breuk tus sen beide landen. UT" U rijdt gezwind door weer en wind TRIEST GEDOE De gebeurtenissen van de „voetbaloorlog" hebben hier te lande de feiten omtrent het verloop van de Ronde van Eu. ropa enigszins verdrongen. Het heeft 'dus nog wel nut even op deze kwestie in te gaan. En dan. kan geconstateerd worden, dat het verloop van dit groots opgezette wiëlcrévenement' nog-'l al triest is geweest Deze gang van zaken 'is niet zo moeilijk te verklaren. In de eerste plaats leverde het deelnemersveld nu niet bepaald een aanblik op, die prestaties van formaat kon doen verwachten. Waarom met f Wel, omdat de cracks onder de Westeuropese weg renners geen zin in deze ronde hadden. Zij voelden de Tour de France nog in de benen, had den de wereldkampioenschap pen achter de rug bovendien een aardig centje ontvangen en vonden het dus voor 105-f ivelletjes. Het gevolg was, dat de mindere goden de strijd uit vochten. Zulk een strijd is voor het grote publiek niet bijster interessant. Zo kwam het, dat vrijwel de gehele pers opval lend weinig belangstelling voor „de baby" Ronde van Europa toonde. Als gevolg o.a. van de slechte organisatie ontstonden tal van conflicten met de ren ners. Men denke slechts aan de moeilijkheden met de Belgen. DE EERSTE DE LAATSTE? Toch was de voornaamste or ganisator iemand, die deskun dig geacht moet worden, name lijk Henri Leuilliot, hoofdre dacteur van het Franse wieler blad „Route et Piste". Maar Leuilliot heeft kennelijk zijn ca paciteiten overschat In die zin, dat er geen financiën genoeg aanwezig waren om voor een vlot verloop van zulk een enor. me opzet te zorgen Klinkt dat alles reeds triest, de tijdens de ronde getoonde verrichtingen zijn ook geen grote koppen waard. Zonder direct te willen zeggen, dat de Ronde van Eu ropa een evenement voor „ve- termen" is, willen wjf er hierbij toch op wijzen, dat de Italiaan Volpï, die de wedstrijd won, JfO jaar is. 'Sn dat de tweede man, dé B'élg Con/vreur ook nietzo fmg meer is. De Ronde van uropa is een debücle geweest. Duidelijk is bewezendat zij naast alle andere „klassiekers" geen bestaansrecht kan be zitten. Men mag gerust aan nemen, dat Jaques Goddet in zijn vuistje gelachen zal heb ben. Want hy hoeft van dit „na- kaleidoscnop komertje" niets te vrezen voor zijn troetelkind de Tour de France. Men mag dan ook ho pen, dat de eerste Ronde van Europa de laatste is geweest! BREUK MET „DE PEL" Om nog even in de wielren- sfeer te blijven, Pellenaars heeft ruzie met de K.N.W.U. gehad. Wéér ruzie, beter ge zegd. Voor de hoeveelste maal, is moeilijk na te gaan. De Wiel- renunie heeft hem zelfs volle dig aan de kant gezet. „De Pel", die vol eerzucht steekt, heeft het er daii ook naar ge maakt. Kees Pellenaars heeft zich in de afgelopen jaren, dat zal niemand ontkennen, als een kundig ploegleider voorna melijk in de Tour de France ontpopt. Maar hij wilde te veel, meer macht dan de K.N.W.U. hem kón en mócht geven. De behaalde successen deden hem juist iets te hoog van de toren blazen. En begrijpelijkerwijs heeft men dat niet genomen. De breuk ontstond echter eerst toen Pellenaars wegbleef van een bijeenkomst, tijdens welke de teams Voor de wereldkam pioenschappen zouden worden samengesteld. Daardoor kon men de duidelijke gevolgtrek king maken, dat Pellenaars be dankte als ploegleider-K.N.W. U. en zo geschiedde. VEEL NAGELATEN Het is jammer, en niet jam mer, dat het zo moest gaan. Pellenaars heeft voor de Neder landse beroeps jwielrensport, veel gedaan. Maar hij heeft ook veel nagelaten. En dat is niet in hem te waarderen. De kansen, die hg schiep voor de Tour de France e.d. waren slechts bestemd, voor weinigen. Alleen het groepje Tonrrenners, dat zich aam hem had gebonden, profiteerde. De rest van de massa profs kon op een houtje bijten. Met het steeds op de voorgrond stellen van de Tour- ploeg, zorgde Pellenaars er voor, dat de andere renners weinig konden verdienen. Na tuurlijk moest Pellenaars de „beste paarden van stal" enigs zins vertroetelen. Maar moest hij de anderen in de steek la ten f Neen immers. Want uit die groep komt de toekomst. Met het oog op de grote etap pe-wedstrijden, behoorde het tot zyn taak het „aanbod" van jonge veelbelovende renners in de gaten te houden. Dat deel van zijn werk heeft Pellenaars verwaarloosd, tot schade van het merendeel der Nederlandse beroepsrenners. Het rijk van „De Pel" ts uit. Maar de K.N. W.U. zit met de brokken „Het leven begint bij veertig" Reeds 200 posities aangeboden Na de radio-oproep welke de voor zitter van do stichting „Het leven begint bjj 40" de vorige week tot het Nederlandse bedrijfsleven richtte, zyn er uit alle delen van ons land reeds ongeveer tweehonderd posities aan geboden voor werkzoekenden van bo ven de veertig jaar. Dit zyn betrek kingen van de meest uiteenlopende aard. Tot de aanvragers bm werkkrach ten behoren ook enige rijks- en ge meente-instellingen uit het land. Ook deze aanvragen worden met spoed behandeld. De stichting waarvan het secretariaat gevestigd is in de Alex ander Boersstraat 11 te Amsterdam, heeft in verband met de steeds groei ende werkzaamheden besloten het aantal vrijwillige hulpkrachten tot 20 uit te breiden. Al deze dames en he ren besteden in de avonduren al hun vrye tijd ipet administratief werk voor de stichting. Het bestuur wil ook vrouwelijke werklozen van boven de veertig aan passend werk helpen. Urker vloot op reddingstocht De Urker vloot heeft gisteren de haven van Terschelling verlaten om te gaan zoeken naar de twee sinds de jongste hevige Noordzee-storm vermiste vissersvaartuigen, waarvan een Urk en de andere Den Helder als thuishaven had. Conflict bij de S.A.S. Alle Zweedse tweede-piloten van de Scandinavische Luchtvaartmaat schappij „S.A.S." hebben hun ontslag ingediend omdat, naar zij zeggen, hun Deense collega's sneller worden be vorderd dan zij. In totaal hebben 68 piloten ontslag gevraagd. Zij nemen evenwel de op zeggingstermijn van zes maanden in acnt, zodat in de diensten voorlopig geen vertraging komt. De vakver eniging steunt de actie. FEUILLETON •k t doo, PATRICIA WENTW0RTH 29 „Juist, we zijn er geweest". „Dan zult u het begrijpen. Ik wilde juist het laantje ingaan toen ik voet stappen vernam en iemand uit de richting van het dorp hoorde komen. Het was een man, maar ik herkende hem niet. Meneer Madoc was het ze ker in geen geval. De man riep iets, ik weet niet wat, en ik liep de tuin weer in en sloot de deur, zoals uw ge tuige ook verklaard heeft. Ik dacnt, dat de man dronken was en besloot maar niet naar de kerk te gaan. Toen ik later in mijn kamer kwam, be merkte ik, dat ik mijn sleutel kwjjt was". Lamb keek haar hoogst ernstig aan. „Ging u toen terug om er naar te kijken?" „Neen". „Waarom niet?" „Het was al laatde man had me verschrikt, ik dacht, dat juffrouw Feil naar boven zou komen en wilde liever geen tekst en uitleg geven ik zou. zo besloot ik, de volgende mor gen wel gaan zien". Frank Abbott kreeg na dit relaas onwillekeurig de indruk, dat juffrouw Brown wat al te veel redenen voor haai verzuim had opgegeven. Eén was voldoende geweest en ze gaf er vier. Volgens hem ontkende die juf frouw te vlot. Toen hij opschreef wat ze gezegd had. hoorde hij Lamb vragen: „Hoe weet u, dat het niet meneer Madoc was, die het pad afkwam?" „De man was niet zo groot als me neer Madoc". ..Heeft u zijn gezicht gezien?" „Neen". „Waarom niet? Het was immers heldere maan". „Over de muur hangen bomen. Zijn gezicht was in de schaduw". „Weet u zeker, dat u hem niet her kende?" Nu heel op haar gemak zittend, met de handen losjes in haar schoot, ant woordde ze: „Heel zeker". „Hoe verklaart u dan, dat hij u met „Medora" aansprak? Zo heet u toch, nietwaar?" De handen grepen elkaar vast. Frank zag, hoe ze zich samenklemden. „Ik vertelde u al, dat hij iets riep, maar ik niet hoorde wat hij zei. Mis schien hield hij me voor iemand an ders. De keukenmeid naast ons heet Dora". Zich weer over zijn notities buigend, verooi'loofde Frank Abbott zich een ironisch glimlachje. Lamb ging ver der met zijn verhoor. „U ontkent dus, met die man ge sproken te hebben? Mijn getuige heeft verklaard, dat er woorden zijn gewisseld over meneer Harsch". „Er is helemaal niet gesproken. Ik ben naar de tuin terug gegaan". „Ja. met achterlating van uw sleu tel. Wanneer heeft u die terug ge kregen, juffrouw Brown?" De vraag scheen haar niet in ver legenheid te brengen. Kalmpjes ant woordde ze: „Woensdagmorgen ben Ik er naar gaan kijken, maar ik vrees, dat ik niet zorgvuldig genoeg heb gezocht. We hadden juist gehoord, dat meneer Harsch dood was en ik was erg op- fewondenik kon aan niets anders enken. Ik geloofde ook niet, dat de sleutel er iets toe deed tot iemand naar ik meen juffrouw Doncaster zei, dat de politie natuurlijk heel wat vragen zou stellen omtrent de andere sleutels van de kerk. Dat was Don derdag. Die avond wachtte ik dus tot de maan opkwam en ging toen het kerkpad op, om te zien of ik mijn sleutel kon vinden". „Waarom wachtte u tot de maan opkwam? Zou het niet veel gemak kelijker zoeken zijn geweest bij dag licht?" „Ik had geen tijdik kon niet wegkomen, want ik ben de gezel schapsdame van juffrouw Feil. Ma joor Albany zou komen logeren er was veel te doen". Alweer die overvloed van redenen. Maar Lamb zei eenvoudig: „O, ja; gaat u verder, juffrouw Brown". Nu lag er iets uitdagens in haar blik. „Er is niet meer te vertellen. Ut heb de sleutel gevonden. Zoals u zei, lag er wat gebróken glas. Waarschijn lijk heb ik er wat van binnen ge bracht. Natuurlijk dacht ik niet, aat iemand voor spion speelde". Lamb nam geen notitie van haar geraaktheid, maar vroeg ernstig: „Waar vond u de sleutel?" meteen had ze zich hersteld en antwoordde snel: „Hy lag tegen de muur onder een paardenbloem". „Aan welke kant van de deur?" „Rechts, vlak tegen de muur". Lamb liep naar het venster en keek naar buiten. Hij kon de muur en de deur er in zien Zonder zich om te draaien, zeide hij. ..De knop zit links. Gaan deze deuren niet naar binnen open?." „Ja". Hij ging weer zitten en juffrouw Brown vervolgde: „De sleutel moet uit mijn hand zijn bevallen toen ik schrikte van die man. Dat was rechts tegen de muur, heel dicht bij de deur post. Als de maan niet geschenen had, zou ik hem niet gevonden hebben". „En heeft meneer Madoc u soms geholpen met zoeken?" Ze week achteruit en Eiarzelde even. „Hoe had hij me kunnen helpen? Hij was er niet". U ontkent dus, dat u Donderdag nacht meneer Madoc daar ontmoet te?" „Natuurlijk doe ik dat, want hy was er niet. Ik ben uitgegaan, heb de sleutel gevonden en die weer in de bureaulade gelegd". Lamb keek, met gefronst voor hoofd. op zijn papier, daarop naar juffrouw Brown en vroeg plotseling: „Was u heel goed bekend met meneer Harsch?" Die vraag bracht juffrouw Brown in het geheel niet van haar stuk. „Ik kende nem goedwe stonden op vriendschappelijke voet met elkaar. Juffrouw Fell is dol op muziek ze nodigde hem dikwijls uit". „Dus u waart vrienden?" „Zeker". „Niet méér dan vrienden?" „Zeker niet". „En meneer Madoc?" Na een ogenblik zwijgen zeide ze: „Ik weet nietwat u bedoelt". De toon van haar stem was niet yeel, maar naar Frank's indruk toch een tikje veranderd Hij veronderstel de, dat ze bang was. „Ik vraag u", verduidelijkte Lamb, „hoe goed u meneer Madoc kende". Nu kwam het antwoord snel, in een woordenstroom „Ik ken hemwe kennen elk aar hier allemaalhet is een klei ne plaats. Steekt daar iets in?" „Noemt hij u bij de voornaam?" „Zeker niet! Waarom zou hij dat doen?" ,,'t Staat niet aan mij, dat te zeg gen, juffrouw Brown". Toen juffrouw Brown de kamer had verlaten, keek Frank Abbott de hoofdinspecteur even glimlachend aan. „En?" vroeg Lamb. „Och, ze liegtheel energiek, geloof ik, maar niet altijd zo flink. Sommige leugens kwamen er heel ge makkelijk uit, andere minder. Er schuilt een addertje onder het gras". Lamb keek hem aan en zei: „We zullen eens naar Prior's End gaan om te horen wat Madoc te zeggen heeft. Natuurlijk kunnen ze een afspraak hebben gemaakt, opdat hun verkla ringen met elkaar kloppen, maar 't is mogelijk, dat ze het niet hebben gedaan. Nu het gerechtelijk onder zoek zo gladjes is verlopen en de uit spraak eveneens, hebben ze niet ge weten, dat ze samen in dat laantje gezien waren en ze zullen wel niet het risico van een telefoongesprek hebben aangedurfd voor de bui hele maal over was". (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 8