Shot: „Dolphijnrit 1954" vergde veel van capaciteit deelnemers raak van smaak 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT MAANDAG 4 OCTOBER J.9'54 FEUILLETON Cg.Ü'L&L do°r patr,cia weniworth Ook de nagedachtenis van haar vader was daar. Niet de vermoeide, zwukke man, die zij zo toegewijd had ver pleegd, maar de vader uit haar kleu terjaren, de zo onvergelijkelijk ster ke en alwetende man. Er was niets, dat hij niet kon, niets, dat hij niet wist. Als ze zó aan hem kon denken, leek het leven niet zo eenzaam. Ham- moeder kon ze zich helemaal niet herinneren, maar toch was ook zij in de geest aanwezig: een lieftallige schaduw, nooit ouder dan het minia tuurtje, dat van haar was geschilderd toen ze twintig was. Enige maanden geleden had Janice de toegang tot dat plekje in haar hart voor meneer Harsch geopend. Hij was gekomen en gegaan. Hij was treurig geweest en nu was hij 't nooit meer... Nog een ander was er altijd in dat harteplekje geweest... Garth Albany. Ze had nog niet naar hem gekeken, na die ene blik, die haar onthuld had, waar hij zat toen ze de zaal binnen kwam Natuurlijk wist ze, dat hij bij juffrouw Sophy logeerde. Tommy Pincott had 's morgens acht uur, toen hij de melk bracht, het grote nieuws verteld! Zo lang als bakker en melkboer hun ronde deden, kon men er op rekenen, tijdig het dorpsnieuws te vernemen, 't Was lang geleden sinds ze Garth gezien had... drie jaar! Telkens wanneer hij overkwam, was zij er niet geweest. En het is een hele stap van je negen tiende naar je twee en twintigste. Als je negentien bent, heb je nog niet alle kinderlijkheid verloren. En hoe had ze hem vereerd toen ze nog een kind was. Ze had genoeg liefde Deze ten voor wel een dozijn broers en zus ters, maar die waren er niet en dus had ze alles aan Garth gegeven. En ook al haar heldenverering en alle dwaze dromen van een bakvisje. Nu was natuurlijk alles anders gewor den. Ze was twee en twintig en vol wassen. Je behoefde je romantische dromen niet te minachten, maar je hield ze achteraf. Ze maakten geen deel uit van het gewone alledagsleven waarin je, als je je ogen opsloeg en naar de overkant keek, Garth Albany zag zitten naast juffrouw Sophy. Haar hart klopte sneller omdat hy ook naar haar keek. Him ogen ont moetten elkaar en er gebeurde iets, maar ze wist niet wat, daar ze op het ogenblik niet kon denken; ze kon alleen maar voelen. Achteraf wist ze echter maar al te goed, wat er was gebeurd. Garth was geen droomverschijning; hij was er in levende lijve. Het was Garth in eigen persoon en was dat altijd ge weest en als ze dwaas genoeg was om verliefd op hem te worden, moest ze zelf de gevolgen er van dragen... ze zou zich maar leed berokkenen. Ze had het vooraf geweten en ze zou het slechts aan zichzelf te wijten hebben. Een ogenblik keek Garth haar glim lachend aan. Toen sloeg ze haar blik weer neer én hoorde hoe de „coro ner" de feiten, zoals ze uit de ge tuigenissen waren gebleken, opsomde. Het duurde enige tyd voor ze sa menhangend kon luisteren. De woor den kwamen en gingen... diensten, aan de wetenschap bewezen... betreu renswaardige vervolging.wrede persoonlijke verliezen*'... Ze rukte zich los uit haar eigen gedachten, om te horen wat er gezegd werd. „Meneer Harsch had juist een werk voltooid, waaraan hy een reeks van jaren al zijn tijd en geestkracht had gegeven. Er zijn enige aanwijzingen, dat hij iets gevoelde dat in zo'n geval niet meer dan natuurlijk was. Op die laatste avond van zijn leven verge leek hy in een beperkt gesprek met juffrouw Meade zijn arbeid met het ter wereld brengen van een kind, dat nu door anderen moest wórden groot gebracht. Zijn werk had het stadium bereikt, waarin hy het uit 'landen moest geven om het nuttig effect verder te laten ontwikkelen. Ook sprak hij enigszins uitvoerig over de dochter, die hij onder zo tragische omstandigheden had verloren. Toen hij na het avondeten uitging, zei hij, dat de wolken moesten worden weg gevaagd. Ik ben niet muzikaal, maar ik begryp, dat ofschoon muziek soms een verzachtende en vertroostende uitwerking kan hebben, ze ook in staat is, ontroering te verergeren. We hebben geen directe aanwijzin gen voor de gemoedsgesteldheid van meneer Harsch tijdens zijn verblijf in de kerk. We weten alleen, dat hij daar een hele tijd vertoefde. Om acht uur verliet hy Prior's End en olijkens de verklaring van juffrouw Feil werd het schot om kwart «voor tienen ge lost. Zelfs als hy heel langzaam had gelopen, zou hij niet later dan tien minuten voor half negen de kerk heb ben bereikt. Hy zal daar dus zeker byna anderhalf uur het orgel be speeld hebben. Naar de koster heeft verklaard, waren er vier sleutels van de kerk en de dominee heeft gezegd, dat de sleutels pasten by een nieu werwets slot op de zydeur; de twee andere deuren waren van binnen ge grendeld en de sleutels ervan werden niet meer gebruikt. Van de vier eerstbedoelde sleutels hadden de do minee en de koster er ieder één, die- gebruikt werd door juffrouw Brown en meneer Harsch nummer vier. Toen juffrouw Meade en de koster bij de kerk/kwamen, was de deur op slot en achter de deur vonden ze meneer Harsch dood op de grond. By onder zoek van het lijk door de politie werd de sleutel, die hy had gebruikt, in de linker-zijzak aangetroffen. Ik ga op deze kwestie van de sleutels wat diep in, omdat u, leden van de jury, zult moeten beslissen, of u het er mee eens zijt, dat meneer Harsch zichzelf in de kerk opsloot en zich later zelf van het leven beroofde, dan wel van oordeel zijt, dat misschien een ander het gebouw is binnengetreden en hem heeft doodgeschoten. Volgens de verklaring van de kos ter was het niet meneer Harsen' ge woonte zichzelf als het ware op te sluiten, maar had hij het wel eens gedaan. Iemand in sombere stem ming en met zelfmoordneigingen, zou m.i. wel de voorzorg hebben ge nomen, anderen, die hem de uitvoe ring van zijn plan konden beletten, buiten de kerk te houden. Wat de mogelijkheid betreft, dat iemand an ders het gebouw binnendx-ong en me neer Harsch doodschoot, dient u na te gaan, hoe dit had kunnen gebeu ren. Welnu, óf meneer Harsch moet zelf zyn belager binnen hebben ge laten óf een van de drie andere sleu tels moet zijn gebruikt. Indien me neer Harsch bezig was 't orgel te be spelen, is 't weinig waarschijnlijk, dat iemand anders zyn aandacht zou hebben getrokken en hij die persoon toegang zou hebben verleend. Zelfs als we de mogelijkheid aannemen, blijft de vraag open, hoe de persoon in kwestie de kerk weer verlaten kan hebben, terwijl de deur gesloten bleef en de sleutel in de zak van de overle dene was. Nu rest nog de vraag, of een van de drie sleutels ook dienst heeft gedaan. Op dit punt hebben we de verklaringen vap de koster, Fre derick Bush, van juffrouw Brown en de predikant. Bush zegt, dat zijn sleutel in de keuken hing nadat hij om kwart over tienen voor de nacht had gesloten. De dominee verzekert, dat zyn sleutel aan de bos zat en hij helemaal niet naar de kerk is gegaan. Juffrouw Brown verklaart, dat ze de sleutel van juffrouw Feil 's morgens heeft gebruikt, maar daarna in de la, waar hy altijd lag, heeft opgeborgen en niet meer in ae kerk Is geweest'. (wordt vervolgd) STRAFPUNTEN BIJ DUIZENDEN Jetten Sr. en Jr. reden naar triomf- Fukken-Coolman eerste Zeeuivse equipe Vernuftig uitgezette trajecten boden veel te genieten. „IIET WAS DITMAAL bijzonder moeilijk, maar niet onmogelijk". Zo ongeveer luidde de mening van de meeste deelnemers aan de „Dolphynrit" 1954", die Zaterdag 26 équipes vijf verschillende trajecten deed afleggen. De sportcommissie van de Z.A.M.V., „De Dolphyn" had het zowel de au tomobilisten als hun kaartlezende co-équipiers lang niet gemakkelijk ge maakt. De trajecten waren bijzonder vernuftig uitgezet, bijna op elke ki lometer wemelde het voetangels en klemmen. Er moesten dan ook straf- punten by duizenden worden uitgedeeld! Het bleek, dat vooral het vinden van een aantal controles een zware opgave was. Na aankomst toonde ie der zieh enthousiast over deze rit, die zoveel van de capaciteiten van ry- ders en wagens had geëist. De derde ..Dolphijnrit" resulteerde niet in een Zeeuwse overwinning. Het deelnemersveld was qualitatief zeer goed bezet. Onder de eersten in het eindklassement, ziet men dan ook bekende namen, P. J. Jetten en A. P. J. Jetten, vader en zoon (Maasrijders), reden naar de triomf. Daarbij liepen zy toch nog 260 strafpunten op. Dat de „Dolphijn"-rijders J. Fukken en ir. II. N. Coolman zich in deze bezetting als vierde wisten te klasseren, mag zeker een prestatie worden genoemd. De eerste dames-équipe in de eindult- ag op de 6e plaats werd die van mevrouw Schilling en mevrouw La- maison-V. d. Berg. Een verrichting, die zeer zeker ook gezien mag worden! Voorzien van stafkaarten en op drachten begonnen de 26 équipes aan het begin van de middag op vier ver schillende startplaatsen aan even zo vele trajecten door Zuid-Beveland. De route leidde geheel door het ten Westen van het kanaal gelegen deel van het eiland. Elk van de vier groe pen reed de trajecten in een andere volgorde. Wie bijv. bij Goes startte, reed naar het oosten over Kloetinge en Kapelle naar Wemeldinge, van daar naar Kattendijke om zich door Kapelle-Biezelinge de „zak" binnen „Nog enkele seconden heren" Starter G. Bierma kijkt op zijn horloge en équtpe 4 0, W. Reichardt en C. Ver- laan Baronierijderszit te popeten om de strijd voort te zetten. Zo be gon Zaterdag in Goes het tra ject bij duister voor de deelnemers aan de .JJolphijnrit 1954". (Foto: P.Z.C te „kronkelen". Daar werden Kwa- dendamme. Driewegen, Ovezande en 's-Heerenhoek aangedaan om dan via Nieuwdorp. Lewedorp en Wolfaarts- dijk de „steven" naar de Ganzestad te wenden. Dat is het parcours in ruwe trek ken. De opsomming ziet op zichzelf simpel genoeg uit. Maar tussen al die plaatsen zaten de moeilijkheden. Zuid-Beveland ten westen van het kanaal bevat een rijkdom aan smalle en brede dijkjes en dylcen, aan wegen en weggetjes, die nu eens over zulk een dijk lopen en dan weer er naast. Zy vertakken zich plotseling en de arme automobilist ziet zich dan voor een veelvoud van mogelijkheden ge plaatst, waaruit de gemaakte keuze zeer vaak wel de beste, maar niet de juiste blykt Dit bleek overduidelijk bij het vol gen van delen der route. De sport commissie had ruim gebruik gemaakt van de listen en lagen, die het we- f;enstelsel de weggebruiker van na- ure reeds stelt. Het parcours kron kelde zich dan ook op ontstellende itüjze, van oost naar west, van noord naar zuid. Daardoor kenden kaartle zers en bestuurders geen ogenblik rust. Hadden zij juist een weg inge slagen dan moest enkele honderden nieters verder reeds weer een andere weg genomen worden. Voor het na tuurschoon bleef niet veel tijd over.... Bovendien stonden op strategische punten al dan niet verdekt con troles opgesteld en die mochten ui teraard niet gemist worden! Tijdnood Het was dan ook niet te verwonde ren, dat velen, die eerst verkeerd re den. toen de weg terug wel vonden, maar toch een controle misten, of aan de verkeerde kant binnenreden, op de duur in grote tijdnood kwamen. Om toch de vereiste gemiddelde snel heid te halen, probeerde men zich te redden door harder te rijden. Maar een grotere snelheid leidt gemakke lijk tot fouten in het traject. En daar door kan weer een controle worden gemist. Een aantal contróleuses en controleurs onder wie vele cursis ten van de C.O.A.K. uit Middelburg merkte dan ook. dat lang niet al le équipes zich bij hen hadden ge- Vermakelijk was het schouwspel, dat zieh bij de z.g. „Terlucli se Wiel" onder 's Heer Arendskerke voor de ogen van de toeschouwers ontrolde. Er bevindt zich by het wiel een knooppunt van wegen en weg getjes, dat op een bepaalde wyze „ge nomen" moest worden. Te midden van het knooppunt was de controle opgesteld. Op deze wel zeer onover zichtelijke plaats stond men voor een zware opgave. De term „eerste weg rechts" bleek daarbij aanleiding tot veie misvattingen. Want als men de opdracht letterlijk opvatte, reed men een boomgaard in, via een erf. En een erf is geen weg Zulke puzzles waren zeker niet dun gezaaid. Het was niet te verwon deren, dat sommige équipes er niet „uit" kwamen en dan maar op goed geluk hun weg zochten Het duister in Maar tenslotte werd het avond en alle 26 équipes kwamen in Goes bij- een voor het traject by duister. Bij het station wuifde de starter G. Bier- ma elke twee minuten een wagen weg. Ook deze route gaf allen weer handen vol werk. „Benader de spoor baan MiddelburgGoes zo dicht mo- felijk aan de noordzijde", vermelde e opdracht. Maar bijna alle wegge tjes ten noorden van de spoorlijn had den de neiging de rails te kruisen terwijl de deelnemers aan de noord zijde moesten bljjven Bij donker is het zoeken moeilijker en ook hier loerde de controle weer. Wie het echter gelukt was by Lewe dorp te komen, kreeg het daar ge makkelijker. Via de Sloedam ging het daarna op Arnemuiden af. Van daar langs de Arne naar Middelburg. Onderweg' was by het industrieterrein van de Zeeuwse hoofdstad nog een listigheid verborgen, in de vorm van een weinig gebruikte weg, die nu ech ter wel bereden diende te worden. De daar opgestelde contróle werd door zeer velen gemist. De route door Middelburg naar de Veerse weg en \ervolgens naar de Noordweg leverde weinig moeilijkhe den op. Maar om daarna dc Breeiveg te bereiken ivas niet eenvoudig. Om nog maar niet te spreken van de con trole in „de vijfde weg links" de Molenweg dicht bij Koudekerke. De contröleuse en de controleur ia die weg hebben niet veel te doen gehad... Menigeen gaf er voorbij Middelburg de brui aan en trachtte langs de kortst mogelijke weg de finish in de buurtschap Laxnmerenburg te berei ken. Vandaar was het immers niet ver meer naar het Vlissingse Strand- hotelDe meeste équipes arriveer den juist op tijd. Voor het echtpaar Van Zeeland (Kempenryder Eindhoven) was het echter „zuur" te vernemen, afvalstoffen. WAMitjdllHSlM. bloed, darm en sappen Het houdt II gezond en fit Vraagt Uw Apotheker of Drogist dat zij juist enkele minuten over hun tiid waren. „Daar hebben wij nu de hele dag voor gereden", zei de heer Van Zeeland. Maar ja, te laat is te laat. „De Dolphyn" heeft er voor ge zorgd, dat het begunstigd door onverwacht fraai weer een dag van echte automobielsport werd. Het was een lastige betrouwbaarheidsrit, maar een rit, waar „iets" in zat. En wie dat „iets" kon hebben, diens be trouwbaarheid werd niet te licht be vonden Hoog gegrepen Aan het einde van de avond ver zamelden alle deelneemsters en deel nemers zich voor de prijsuitreiking in het Vlissingse Strandhotel. „Dolphyn" voorzitter mr. J. L. Nieuwenhuis kon de enorme spanning omtrent de uit slag verbreken door bekend te ma ken, dat de équipe Jetten/Jetten de rit ditmaal op zijn naam had ge bracht. Het was aan Vlissingens' burge meester, mr. B. Kolff, om deze beide „Maasrijders" de hun toekomende trofëeen te overhandigen. Mr. Kolff deed zulks, nadat hij de „Dolphijn" lof had toegezwaaid en gesproken had over de graagte, waarmee de Scheldestad gasten binnen haai- poor ten ziet. Vader en zoon Jetten kre- fen het bekende „Dolphijn" wissel- oek, waarin zij hun ervaringen van deze rit zullen moeten vermelden en de „Dolphijn" karaffen. De overige prijzen van een rijkelijk beladen tafel werden uitgereikt door de heer W. K. Schuling, voorzitter van de sportcommissie. Het waren meest nuttige gebruiksvoorwer pen. Deze merkte daarbij nog op, dat de organisatoren bij de opzet van deze rit zeer hoog hebben gegrepen. „De deelnemers", al dus de heer Schuling, „grepen eveneens hoog, maar dan wat het aantal opgelopen strafpunten be treft" Te vermelden valt nog, dat er een prijs was voor de grootste pechvogels namelijk de heren E. Elzas en D. Hofland uit Tilburg, wier Fiat aan het begin van de avond de strijd staakteEn ook de sportcommis sie. dankzij wier zwoegen de gehele organisatie op soepele rolletjes liep, werd niet vergeten! Uitslagen. De volledige uitslagen luidden: 1. P. J. JettenA. P. J. Jetten. Opel, Maasrijders, Venlo e.o., 260 strafp.; 2. R. B. F. A. PontJ. B. Lagaune. Opel, Baronierijders, Breda, 436 strafp.; 3. W. ReichartC. Verlaan, M.G., Baronierijders, Breda, 439 strafp.; 4. J. Fukkenir. H. N. Cool man, Renault 4, Dolphijn, Middelburg 641 strafp.; 5. C. A. B. A. M. Schade B. van der Hoorn, Ford, Vennenrij- ders, Oisterwijk e.o., 670 strafp.; 6. mevrouw Schulingmevrouw Lamai- sonVan den Berg, Peugeot, Dol phijn, Middelburg, 683 strafp.; 7. S. P. RietemaH. P. Veening, Peugeot, Dolphijn, Middelburg-Vlissingen, 715 strafp.; 8. P. SanderseR. Arnoldi, Peugeot, Dolphijn, Middelburg, 720 straf p.; 9. W. LouiseCourech Staal, Citroen, Dolphyn/R.A.C. West, 733 strafp.; 10. J. PilaarB. Francke, Opel, Dolphijn, Goes-Middelburg, 789 strafp.; 11. J. AartsenW. van Bree, Volkswagen, Dolphyn, 791 strafp.; 12 mr. J. F. Hornstradrs. Th. J. Wes terhout, Opel, Dolphyn, Souburg-Mid delburg, 819 strafp.; 13. Ventevogel Eijssens, Dolphijn, 821 strafp.; 14. Pol RemaelDe Wachter, Porsche, Scaldis, Antwerpen, 894 strafp.; 15. C. BruinsA. H. van der Most, Ro ver, Dolphyn. Vlissingen-Middelburg, 908 strafp.; 16. J. StapelaereStape- laere Jr., Scaldis, Antwerpen, 952 strafp.; 17. J. F. Schieckmevrouw E. Kroese, Renault Fr., Merwerijders, Dordrecht, 1024 strafp.; 18. mevrouw Van DuinVan Duyl/ir. S. van Duin, Volvo, R.A.C. West, Rotterdam, 1056 strafp.; 19. P. J. SmitsJ. Smit. Chevrolet, Dolphijn, 1077 strafp.; 20. G. Tuinhof—L. J. Sprenger, D.K.W., Dolphijn, 1140 strafp.; 21. Jac. Louis- seJ. H. Mulock Houwer, Opel, Dol phijn. Middelburg. 1182 strafp.; 22. A. WisseJ. van 't Hof, Rover, Dol phijn. 1220 strafp.; 23. E. van Riel— mej. B. M. Aarens, Citroen, Dolphyn, 1426 strafp.; 24. A. Wolfertme vrouw Wolfert, Simca, ZEVAC, 1507 De nieuwe half zware shag van Niemeijer. Daar hoeft U niet lanq over te praten: zeldzaam lekker! Schiet op SHOT af en bij de eerste sigaret weet U 't meteen Bij het Goesse station startten Zater dagavond dc deelnemende équipes aan de „Dolphijnrit 1954" voor het avondtraject, dat naar Vlissingen voerde. De heer W. van Bree (Dol phijn) kaartlezer van équipe 37, heeft juist van starter Bierma (ui terst. rechtseen stafkaart met op dracht ontvangen. Hij snelt met deze bescheiden naar de vagen om daar na met zijn co-équipier J. Aartsen in de duisternis van het „Goesse land te verdwijnen (Foto P. Z. C.) strafp. Een équipe moest opgei terwijl een tweede équipe enkele even, t le mi nuten te laat door de finish kwam. Merkenteams: 1. Opel Olympia, be ker, 1988 strafp.; 2. Peugeot, 2118 strafp.; 3, Opel Kapitan, 2231 strafp. Onze uitslagenlijst Eerste klasse A: Heerenveen-Haar lem 3-1; GVAV-Vitesse 1-1; Blauw wit AGOW 0-2; Enschede-Leeuwar- den 0-2; VSV-DWS 2-2; Wagenin- gen-Elinkwyk 0-0. Eerste klasse B: Zwolse Boys-Rig- tcrsbleck 2-1; DOS-Stormvogèls 3-3; De Volewijckers-Heracles 4-2; Veen- dam-NEC 0-2; EDO-Ajax 3-2; Go Ahead-Be Quick 4-3. Eerste klasse C: Sittardia-PSV 3-6; VW-Xerxes 1-0; Willem H-BVV 4-1; Hermes DVS-EBOH 4-3; Kerkrade- Limburgia 0-4Excelsior-RBC 2-3. Eerste klasse D: Emma-Longa 8-1; Juliana-SVV 3-3; Eindhoven-Feye- noord 2-1 MVV-Bleijerheide 5-1; ADO-NOAD 0-0; Sparta-Brabantia 2-1. NB VB: Alkmaar-Venlo 3-3; De Graafschap-Rapid 4-4; Fortuna '54- Amsterdam 2-1; Utrecht-Rotterdam 2-4; Den Haag-Twentse Profs 2-1. KNVB Zui«l I tweede klasse B: Roo sendaal-TSC 0-2; Alliance-MOC 1-3; Vlissingen-Internos 8-2; DoskojMid- delburg 2-2; RAC-Baronie 1-3; Rood Wit-Goes 3-0. Derde klasse C: BSC-DHV 3-1; VES '35-VOAB 1-2; RWB-Zierikzee 8-1; Dongen-Baardwijk 1-1; WVO-Hero 0-0; Virtus-Odio 1-4. Derde klasse D: Meto-RKFC 0-0; Biervliet-Hulst 3-5; Axel-De Zeeu wen 5-1; Hontenisse-Terneuzen 2-3; Nieuw Borgvliet-RCS 0-3; Zeelandia- Corn Boys 4-2. Vierde klasse F: Grenswachters-De Schutters 1-4; NSV-Halsteren 1-7; SC Gastel-RSV 1-0; Steenbergen- Burgh 5-1; Kaaise Boys-Zundert 0-4; RKWU-HSC '28 7-0.' Vierde klasse G: Luctor-RIA 4-1; Steen-Aai-denburg 4-1; Yerseke-Bres- kens 3-1; Oostburg-EMM 4-1; Koe- wacht-Clinge 2-4; Sluiskil-Hoofdplaat. Reserve eerste klasse: Middelburg II- Eindhoven H 5-5. Reserve tweede klasse C: Goes IE- Corn Boys II 10-0; RCS II-Hontenis- se II H II n.o.g.; Terneuzen II-De Zeeuwen II 7-3; Breskens II-Axel II 2-2. Hoofddirecteur P.T.T. Bij K.B. is de directeur der P.T.T.- laboratoria, prof. ir. G. H. Bast te Den Haag (hoofdbestuur) ingaande 1 Oc tober 1954 benoemd tot hoofddirecteur der P.T.T. Als zodanig is hij bij beschikking van de directeur-generaal P.T.T. belast met de leiding van de hoofdafdeling der telegrafie en telefonie, met eer volle ontheffing van zijn functie van hoofd van het centraal laboratorium.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 6