Nigeriaanse vrouwen zijn „te duur
in aanschaf!"
Onze
~Dzeuwenf>at]ina
VAN VROUW TOT VROUW
m
4 95'
m*
Geen gezin zonder
Opvallende kaioenkleding
uit Frankrijk
a
ZATERDAG 2 OCTOBER 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
PROBLEEM IN WEST-AFR1KA
De gemiddelde vrijgezel kan de
koopprijs niet meer opbrengen....
(Van een bijzondere medewerker)
„Moet en kan de handel in vrouwen, die in bepaalde gebieden van Afrika
nog gebruikelijk is, gesocialiseerd of genationaliseerd worden, en is de rege
ring bevoegd een monopolie te vestigen, dat vraag en aanbod zou moeten
regelen?" Met deze vraag houdt zich op het ogenblik een commissie van
gekleurde afgevaardigden van het parlement van Brits-Nigeria bezig.
Evenals elders in Afrika moet in deze grote West-Afrikaanse kolonie de
jongeman, die op vrijersvoeten gaat, zijn toekomstige betere helft tegen
contante betaling van de vader van de bruid kopen. Hoewel tengevolge van
de algemeen verbeterde hygiënische toestanden, die het Britse koloniale
bestuur heeft weten te bereiken, het bevolkingscijfer een voortdurende
sterk stijgende lyn vertoont, leidt de veelwijvery er toch toe, dat vele man
nen geen vrouw kunnen krijgen, eenvoudig omdat ër niet genoeg zyn. De
wanverhouding tussen vraag en aanbod treedt steeds duidelijker naar vo
ren. In Nigeria zijn de vrijgezellen dan ook noodgedwongen bijeengekomen
en hebben een belangengemeenschap opgericht; deze heeft aan het parle
ment van Nigeria een resolutie overhandigd, waarin gezegd wordt: „De
koopprijs, die de vaders voor hun dochters eisen, ligt tegenwoordig ver bo
ven het bedrag, dat de gemiddelde man kan opbrengen. Het onvermijdelij
ke gevolg is, dat trouwen een uitsluitend voorrecht wordt van de rijke lie
den".
Een uitgebreid onderzoek heeft
aan het licht gebracht, dat in het
overwegende aantal gevallen de ge
zinshoofden hun huwbare dochters
eenvoucng aan de meestbiedende
geven. Deze praktijk is precies de
zelfde als die van de oude slavenhan
del. De moderne vaders van Nigeria
zien er absoluut geen bezwaar in, hun
dochters koelbloedig te verkopen en
geen notitie te nemen van haar ei
gen hartewensen. De jonge meisjes
wordt niet gevraagd of ze het met de
beslissing van haar vader eens zijn...
Wat moet er tegen deze onhoud
baar geworden toestanden geschie
den? Men heeft de bovengenoemde
parlementaire commissie ertoe willen
brengen, maximumprijzen voor vrou
wen vast te stellen. Daartegen werd
bezwaar gemaakt door een vrouwelijk
lid van de commissie, de afgevaardig
de Margaret Ekpo, die verklaarde,
dat een dergelijke oplossing een ver
nedering voor de vrouw zou beteke
nen. De enige maatregel, die succes
beloofde, was volgens haar de wette
lijke invoering van het enkelvoudig
huwelijk. Dit voorstel heeft echter bij
de overige leden van de commissie
geen bijval gevonden, want enerzijds
hebben de gekleurde parlementsleden
zelf doorgaans meerdere echtgenoten,
maar bovendien vrezen zij een bloedig
verzet van hun onderdanen.
Margaret Ekpo weet echter nog
een veel eenvoudiger manier, om
de polygamie onmogelijk te ma
ken. Men behoeft alleen maar kle
ren en mode-artikelen, zyden on
dergoed, cosmetica en huishoude
lijke artikelen, die veel geld kosten
in Nigeria in te voeren, en verder
kan men alles aan de reclame-ge
nieën overlaten: zij zullen ervoor
zorgen, dat iedere echtgenoot
wordt uitgekreten voor gierigaard
en slavenhouder, als hy niet alles
doet om zijn vrouwen volgens de
laatste mode te kleden, en haar
van naaimachines, koelkasten,
fietsen e.d. te voorzien!
De goede man zal moeite genoeg heb
ben om onder deze omstandigheden
één vrouw tevreden te stellen, laat
staan twee, drie of vierDan zul
len, zo argumenteert deze wijze afge
vaardigde verder, zelfs de rijke lieden
er nog wel eens een nachtje over sla
pen of ze een tweede echtgenote zul
len nemen en bovendien zullen ook die
jongelieden voorzichtiger worden, die
tegenwoordig naar de geldschieter
gaan, die hun onder woekervoorwaar-
den de yoor de verwerving van een
betere helft noodzakelijke som voor
schiet; immers, ze moeten aan de toe
komstige uitgaven denken. Dan zal
de toestand volkomen veranderen: er
zullen opeens veel meer meisjes aan
geboden worden dan gevraagd, en de
prijzen zullen met sprongen omlaag
gaan. De afgevaardigde is ook van
mening, dat de jongelieden meer zul
len werken, om het nodige geld voor
hun geliefde, veeleisende echtgenote
te verdienen, wat de algemene voor
spoed ten goede zal komen.
Geen succes.
Het voorstel, dat haar inzicht alle
eer aandoet, is niet aangenomen. De
mannelyke collega's van de afgevaar
digde, die een harem te verdedigen
hadden, bleven bij hun eis om maxi
mumprijzen vast te stellen, en de
koop en verkoop van vrouwen in de
handen van de staat te leggen. Maar
mevrouw Ekpo geeft de strijd niet op.
Ze zet haar campagne alleen voort,
onder het devies: „Voor een beter en
prettiger leven". De tegenstand van
de Mohammedaanse geestelijkheid
heeft ze inmiddels tot zwijgen ge
bracht, want ze kon er op wijzen, dat
het niet onder alle omstandigheden
de wil van Allah en zijn profeet is,
verscheidene vrouwen te hebben. Er
staat immers in het 3e vers van de
vierde Koransoera geschreven: „Als
gij denkt, dat gij niet op passende wij
ze voor de behoeften van verscheide
ne echtgenoten kunt zorgen, neemt er
dan slechts één!".
Frans najaarsmodefesiijn op
„Oud-Wassenaar".
Zeven mannequins van Jacques Fath
zijn Donderdag in ons land gearri
veerd, op weg naar het kasteel „Oud-
Wassenaar", waar zij dit week-end
een aantal shows zullen verzorgen.
De opbrengst van dit modegebeuren,
waarbij evenals dit voorjaar een zeer
select publiek aanwezig zal zijn, is
bestemd voor liefdadige doeleinden.
Jacques Fath zelf is. evenals de vori-
?e maal, niet meegekomenOnge-
w^ijfeld een teleurstelling voor de ad-
spirant-bezoeksters
Adverte.u xe.
Hoofdpjjnpoeders
„WEHAPHARM"
stillen de hevigste hoofdpijn
f 0.65 per 12 poeders.
Ierse ontwerpers doen
van zich spreken
In Ierland is een ware „mode-hon
ger" ontstaan, die de Ierse ontwer
pers prikkelt tot ondernemende (mo
de-) daden. Het Ierse volk neemt geen
genoegen meer met het fabriceren
van wollen stoffen alleen, maar wenst
men een eigen Ierse mode.
En terecht, er schuilen onder de
Ierse ontwerpers grote talenten!
Christian Dior, Hartnell en Balen-
ciaga bestelden reeds enige seizoenen
wollen tweeds, flanel en bainin in
Ierland. Bainin, een stof. die door de
vissersvrouwen tot visserskleding
wordt verwerkt, inspireerde genoem
de modekoningen, en natuurlijk ook
de Ierse ontwerpers.
Er komt uit Ierland zeer draagbare
elegante kledij. Zelfs Amerikaanse in
kopers bezochten Ierland uit nieuws
gierigheid. Een nieuwsgierigheid, die
echter bestellingen tot gevolg had!
Ierland heeft een al even slecht kli
maat als ons Nedei-land, en de eerste
vraag is altijd: „Is die japon, mantel,
of avondjapon wel wórm genoeg voor
ons kille, regenachtige klimaat
Daarom wordt veel wollen flanel ver
werkt.
De Nederlandse bontwerkers Van
Daal en Meijer weten ieder seizoen
Advertentie.
de huidgenezende PUROL
in Parijs (in het hol van de leeuw
dus!) successen te boeken met steeds
weer nieuwe vondsten. Zij zijn de spe
cialisten, om niet te zeggen de mono
polisten. op het gebied der niet-verge-
lende sealskin. Dikwijls trachten bont
werkers uit andere landen hen te imi
teren, maar steeds zijn de Groningers
een stap voor met iets nieuws, dat bij
zonder de moeite waard is!
Dat is ook dit najaar weer het ge
val. Op de modeshow, welke het Pa-
rijse modehuis Carven dezer dagen in
samenwerking met Van Daal en
Meijer te Amsterdam hield, was er als
noviteit van deze knappe bontwerkers
onder meer een blue-back sealskin
jasje, waarin de brede zwarte rug-
streep door uitlaten in een dwarse zig
zag was verwerkt tot een bijzonder
charmant geheel. Ook andere sealskin
soorten waren tot dromen van jassen
Haagse Damesheurs in de
Houtrusthallen
In de Haagse Houtrusthallen is de
ze week de 72ste Damesbeurs officieel
geopend door burgemeester Schok
king. Deze 72ste Beurs van de Da
meskroniek blijft tot 9 October ge
opend en omvat weer een groot aan
tal interessante stands. Diverse at
tracties luisteren de beurs op; er is
onder meer dagelijks een drietal mo
deshows.
De Gemeentelijke Werkplaatsen
voor Blinden hebben op deze beurs
weer een stand ingericht, waarin vele
door blinden vervaardigde huishoude
lijke producten geëxposeerd worden.
Voorts is er een stand „Vrouw en
emigratie", waar de Emigratie Com
missie Nederlands Vrouwen Comité
deskundige voorlichting geeft aan de
vrouw, die met haar gezin gaat emi
greren.
Eenvoudig katoenen jurkje met ru-
tengevormd door rode en zwaï tc
strepen.
Onze industrie levert echter
even mooie stoffen!
Het Franse Boussac concern, dat
wereldbekendheid heeft verworven
met zijn katoenen stoffen, is in Ne
derland geweest met een grootscheep
se show van katoenen kleding, ge
toond door een aantal mannequins
van Fath, Dior, De Givenchy en Bal-
main.
Het was een bijzonder charmant
schouwspel, dat deze grote Franse
katoenfabrieken in Amsterdam lieten
opvoeren. Desondanks moet ons de
opmerking van het hart, dat onze Ne
derlandse industrie even mooie (vaak
zelfs mooiere) stoffen produceert, en
dat het grote succes van deze show
voornamelijk dreef op de knappe mo
dellen, die van deze katoentjes ge
maakt waren. Wat originaliteit van
dessin en kwaliteit van stof betreft,
kunnen onze Hollandse producten
echter de vergelijking glansrijk door
staan! Bovendien is het voor de Ne
derlandse belanghebbenden allerminst
prettig, dat een Frans concern een
zo groots opgezette actie op de Neder
landse markt heeft ondernomen, ter
wijl de Nederlandse katoenindustrie
door de vér-gaande contingentering in
Frankrijk eenvoudig niet aan hod
komt in dat land
Dit alles neemt niet weg, dat alle
genodigden bijzonder hebben genoten
van deze katoenshow.
De stofwerking in de getoonde mo
dellen was namelijk buitengewoon
opvallend. Stoffen, in wezen niet
verschillend van onze „boeren-
Saskia heeft haar neus kun
nen steken om de deur van
niets meer of minder dan de
flat van mevrouw Regina
Strassburger.
Een flat op wielen, wel te
verstaan. Het klein maar lu.cu-
eus rijdend tehuis van een zeer
uitzonderlijke artiste en een
buitengewone vrouw, van wie
ik hoop dat u haar, na deze
kleine impressie, voorgoed en
met grote genegenheid in uw
hart zult sluitèn, Zij is het
meer dan waard.
De eerste aanloop dan ont
hulde mij meteen, hoezeer een
leven als het hare een aaneen
schakeling van zware plichten
betekent. Voor het trapje van
haar „woonwagen" maakte zy
mij haar uitvoerige excusies;
zij was bezig, met haar staf, de
route uit te zetten voor de vol
gende étappe van haar tournee.
Maar wanneer ik haar gast
wilde zijn bij de avondvoor
stelling, dan konden wij rustig
wat praten in de pauze
Daar hebt u de eerste, on
miskenbare karaktertrekken
van de ware artiste: gulheid
en gastvrijheid. En dllè ande
re: bescheidenheid naast ge
voel van eigenwaarde, beslist
heid naast een gracieuze poli-
tesse-de-coeur, openhartigheid
zonder familiaar te worden,
stipte nauwkeurigheid gepaard
met brede ruimhartigheid, met
vrouwelijke charme geparfu
meerde zakelijkheid en een
warme onverwoestbare liefde
voor haar kunst: al die eigen
schappen straalden mij tege
moet in het halfuur dat ik in
haar salon met haar aan één
tafel zat.
Dat „kunst" moet u nemen in
de letterlijke en meest idealis
tische zin van het woord. Als
u haar de piste ziet binnenrij
den, onberispelijk in haar
nauwsluitend korenblauw ama-
zonencostuum, met het coquet
te hoedje op 't zwierend haar,
zo wèlgekozen in contrast met
haar leverkleurig paard dan
beseft u niet half hoeveel ge
duld, volharding, zelfdiscipline
en sterke vitaliteit er nodig zijn
geweest om dit hogeschool
nummer zo feilloos te brengen.
Terwijl daarachter, ongeweten,
een berg van taken en plichten
staat opgetast, waarvan menig
man vroegtijdig grijze haren
zou krijgen.
Haar dagindeling ziet eruit
als een zorgvuldig in elkaar ge
past mozaiek.
Vroeg opstaan, het toilet en
ontbijt van haarzelf en de klei
ne dochter van zeven verzor
gen en meen ?iiet, dat zij in
een slordige peignoir en met.
krulspelden aan tafel komt' Zij
is pijnlijk correct, en zindelijk
heid is haar lijf deugd: het gan
se interieur van deze salonwa
gen getuigt het. Haar huis
houding verzorgt zij, natuurlijk
zelfdat is zo een van die klei
ne bijtaken. Als zij alles voor
het middagmaal heeft geschild
en schoongemaakt (een dienst
meisje vindt u nergens in deze
driekamerwoning), gaat zij
haar nummer repeteren in de
piste.
Zij loopt de stallen door en
groet al haar dieren, groot en
klein, en er is er geen die haar
niet terug groet, al is het maar
met haar na te zien. „Ach, die
renWanneer men daartus
sen is opgegroeid", zegt zij,
dan kan men niet meer zonder
leven. Mensen zijn dikwijls zo
harteloos en gemeen dieren
nóóit, nóóitZij hebben een
ziel gelooft u mij. Ik heb 't er
varen.
Zoudt vullen geloven, dat
een dier zelfs huilen kanT Ik
heb het gezien, met mijn eigen
ogen, toen mijn man gestorven
was.
Ach, wat was dat een slag
voor mij. Ik ging naar de stal,
naar het paard waarvan hij bij
zonder veel gehouden had. Ik
nam de kop van het dier tus
sen mijn handen en zei: Dat is
nu toch wat. Kolonel, nat moe
ten wij nu beginnen f De Baas
de Baas is dood
En toen zag ik, hoe grote
tranen langzaam uit zyn mooie
verstandige ogen liepen
Zo is het wezen en het ma
gisch vermogen van deze
vrouw, die van de piste naar de
stallen gaat en van de stallen
naar haar electrisch fornuis.
Die kookt en afwast, zich maar
een korte rust gunt, post door
neemt en de pers te woord
staat, zakenbesprekingen voert
en huiswerk van haar kind con
troleert, zich verkleedt voor de
matinee en zich in groot gala
steekt voor de apotheose. Op
wier schouders de last van een
heel bedrijf, gigantisch van af
metingen, risico en kosten
drukt. Die dagelijks de wonder
lijkste narigheden heeft te ver-
werken: een acrobate met veer
tig graden koorts, een paard
met een blessure aan de enkel,
een stalknecht die moeilijkhe
den veroorzaakt, een storm die
haar peperduur dak beschadigt.
Maar zij houdt vol, zij blijft
dit hele lastige gespan mennen
met twee sterke, trouwe han
den. Want het is het levens
werk van haar man, dat over
eind moet blijven staan, het
schoonste monument op zyn
graf.
Ik heb eens een weduwe ge
kend, die drie maanden na de
dood van haar man zijn gehele
met zorg verzamelde biblio
theek, zijn met liefde ingericht,
huis en wél onderhouden tuin
verkocht, om haar ruim pensi
oen, waarvoor hij zyn leven
lang gezwoegd had, in een
klein huisje in haar geboorte
dorp te gaan verteren. Als ik
Regina Strassburger de hand
druk ten afscheid, en boven
haar waaiend haar de circus
tent hoog en machtig zie op
rijzen, denk ik voor de zoveel
ste keer: Ach ja, er zijn vrou
wen en Vrouwen
bontjes", waren hier verwerkt tot
creaties met allure, door de knap
pe uitbuiting van de eigenaardig
heden der dessins. Ruitjes waren
dusdanig, dat zich banen van
rechtopstaande streepjes vorm
den; soortgelijke trucjes waren
toegepast op streepdessins, waar
door fraaie randen ontstonden. In
dit opzicht konden de aanwezige
Nederlandse confectionnairs nog
iets leren van Frankrijk!
Deze collectie, die ongetwijfeld duide
lijke aanwijzingen bevat voor de mo
de, welke voorjaar 1955 opgang zal
maken, had onder meer de volgende
kenmerken:
Er waren veel streepdessins (don
ker en licht, breed en smal), zeer veel
plissé, verscheidene modellen in H- en
S-ljjn. Daarnaast had een groot aan
tal modellen echter nog een sterk ge
accentueerde taille, en vaak gepro
nonceerde heupen. Er waren grote dé-
colleté's, afwisselend aan de voor- en
rugzijde.
Hopenlijk zullen de Nederlandse
confectiefabrieken de goede ideeën
uit deze Franse show weten te halen
voor hun productie van het volgend
voorjaar!
Uit Parijs T Nee, uit Groningen komt
dit zwierige ocelot-jas je.'
en jasjes verwerkthet een bruin
zwart, het ander zilvergrijs, gevlekt of
vrijwel effen. Het sealskin is echter
niet de enige pijl op de boog van Van
Daal en Meijer; er waren nog vele
andere fraaie bontsoorten, verwerkt
tot prachtige mantels, vaak met gro
te kragen. Bijzonder mooi was het
ocelot-jasje met wijde vleermuismou
wen, dat u op bovenstaande foto ziet.
„LA LIGNE GANT'.
Het Franse modehuis Carven bracht
bij deze bontmantels een verwonder
lijk mooie collectie japonnen, man
tels en costuums, alle vervaardigd vol
gens het principe van „La ligne gant",
de „handschoenlijn". Alle getoonde
kleding had strak-aansluitende lijfjes
met sterk gemarkeerde tailles, en sloot
dan ook inderdaad als een hand
schoen Carven maakt prachtige ge
klede japonnen, korte en lange avond
kleding, maar denkt daarnaast ook
aan de vrouw, wier leven geen aan
eenschakeling is van teaen, cocktail-
parties en avondfeesten, getuige een
eenvoudig lila corduroy japonnetje, en
een serie rustige zwarte japonnen en
pakjes. Een Parijse collectie, waaruit
elke Nederlandse vrouw van smaak
graag een keuze zou doen!
Advertentie.
BESTWILi RUITEN
krimpvrij wasecht
kleurecht
BELEG
V5 -
'n Sportieve jopper met
moderne schouderlijn.
Maak voor uw wandel- en fietstoch
ten eens zo'n sportieve jopper! Ons
model heeft de moderne brede schou
derlijn en sluit nauw om de heupen.
De figuurnaden zijn tot een aardige
schouderpas verwerkt, die mogelijk
heden tot variatie biedt. Het hier af
gebeelde jasje heeft bijv. rugpand,
mouwen en schouderpas in de kleur
van de rok, terwijl voorpand en kraag
van een lichtere tint zijn. Vanzelf
sprekend kunt U het model ook ge
heel in één stof uitvoeren, zodat het
by verscheidene rokjes en jurken ge
dragen kan worden.
U heeft dan ca 1.90 m van 1.40
breedte nodig. Gebruikt U een ruit of
een streep, dan kunt U de schouder
pas in een andere richting nemen. De
stippellijn op pas en mouw geeft een
2 cm brede onderslag aan.
U stikt het voorpand 1% cm vanaf
de kant op de pas. Zakken inzetten en
met een klep (naar verkiezing boven
of op de zak) afwerken. De klep is
van dubbele stof en wordt, evenals de
kraag en de manchetten, op 1% cm
van de rand doorgestikt. Schouder
en zijnaden sluiten. Tussen de voor
kanten en het beleg stikt U de rits
mee. De halsrand wordt tussen de
dubbele stof van de kraag genaaid.
De mouwnaad sluiten en de ingerim-
pelde onderkant tussen de manchet
naaien, die van knoopsluiting voor
zien is. U vouwt 't aan de armsgaten
geknipte belegje naar binnen en stikt
dan het armsgat op de even Ingehou
den mouwkop.
Heeft U liever knoopsluiting In-
plaats van een rits, dan knipt aan
de voorkant van voorpand en beleg 3
cm overslag aan.
ELLA BEZEMER.
