- J ty -'li i Een centraal loonbeleid vooralsnog onmisbaar LEZERS SCHRIJVEN "De ^leutel NIEUWE CENTRALE ZEELAND WORDT VRIJDAG GEOPEND 1} J1 *8 „MICHAEL STROGOFF", EEN VERHAAL MET MOGELIJKHEDEN 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DINSDAG 28 SEPTEMBER 1954 WERKGEVERSVERBOND MEENT Organisatie ziekenfondswezen blijkt onbruikbaar A!s uitgangspunt voor een toekomstige loonpolitiek aanvaardt het Cen traal Sociaal Werkgevers-verbond de gedachte, dat de werkgevers in begin sel over de nodige vrijheid moeten beschikken om lonen en andere arbeids- vooru aarden vast te stellen. Aldus blijkt uit het jaarverslag-1953 van de Bond, dat dezer dagen werd gepubliceerd. Het Verbond acht een centraal loonbeleid vooralsnog onmisbaar teneinde een coördinatie van de arbeids voorwaarden nodig te maken en waarborgen te scheppen dat het algemene loonpeil zich op een aanvaardbaar niveau blijft bewegen. Echter dient de mogelijkheid open te staan van een redelijke mate van differentiatie in de lonen. Als algemeen beginsel aanvaardt I zegt met nadruk, dat men van werk- het Verbond het streven om het loon- geverszyde bij elk algemeen overleg niveau op een zodanige hoogte te stel- over de lonen zal verlangen om bin- len, dat rekening wordt gehouden zo- I nen zo kort mogelijke tijd de nog re- we! met een redelijk welvaartspeil vcor zoveel mogelijk personen, en te vens de bevordering van een zo hoog mogelijke productiviteit alsirïede een hoog peil van werkgelegenheid en handhaving van het evenwicht in de betalingsbalans. Tegenover de onbe perkte mogelijkheid van ingrijpen door de overheid dient een systeem van loonvorming te worden gekozen, waarbij het bedrijfsleven zich vrijwil lig zekere beperkingen oplegt door middel van de sociaal-economische raad. De overheid zou hierbij dan een toeziende taak dienen te verkrijgen. Gebleken is, aldus het verslag, dat waarschijnlijk een grote mate van overeenstemming kan worden bereikt over een dergelijk systeem van de ge coördineerde loonpolitiek. Het verslag WIELRENNEN Fransman Roland Jacquet na ongeval overleden. De 23-jarïge Franse wielrenner Ro- lant Jacquet, die tijdens de zesde étappe van de Ronde van Europa ver ongelukte, is in het ziekenhuis te Augsburg aan de gevolgen van zijn verwondingen overleden. Jacquet was in volle vaart tegen een stilstaande auto gereden, waarbij hij een zware hersenschudding, en talrijke kneuzin gen opliep. ATHIETIEK Van der Zande tweede op de Marathon. Bij de internationale athletiekkam- pioenschappen van Roemenië bezette onze landgenoot Janus van der Zande de tweede plaats op de Marathon ach ter de Oostduitser Mayer. De tijd van Mayer bedroeg 2 uur 31 min. 47.8 sec., Janus van der Zande noteerde 2.33.56. sterende kunstmatige elementen in de Nedeilandse kostprijs te laten ver dwijnen. Deze elementen z|jn voorna melijk het nog betrekkelijk lage huur- peil en wat nog overgebleven is van de subsidies. Deze onvermijdelijke sa nering, die vooral ten aanzien van de huren nog tot een ingrijpende verho ging der kosten van het gezinsbudget zal moeten leiden, zal niet zonder be paalde compensaties op het gebied ven de lonen gepaard kunnen gaan. Nog steeds is geen oplossing in zicht voor een nieuwe organisatie van het ziekenfondswezen. Het lijkt er op of de huidige minister van sociale zaken en volksgezond heid met de situatie op het ogen blik geen raad weet. Vast staat echter wel, dat de huidige uitvoe ringsvorm een efficiënte arbeid in de weg staat. Vooral geldt dit voor de bepaald onbruikbare zie kenfondsraad, die voor weinig an ders dienstig sch|jnt te z|jn dan als strijdperk van belangengroeperin gen. Het Verbond houdt zijn jaarverga dering in het Kurhaus te Schevenin- gen op Donderdag 30 September a.s. Een gezonde groei van de PZ.E.M. fSlot van pag. 1). De nieuwe centrale is gebouwd op 'n terrein, dat tot 3,70 m boven N.A.P. is opgehoogd en bestaat uit een ketelhuis, voedingsruimte en machinezaal met schakelruimte, alsme'de diverse bijgebouwen, zo als kantoor, werkplaatsen, gara ges, pompgebouw voor koelwater en woningen. Aan de Oostzijde van de centrale bevindt zich het 50/10 kilovolt-schakelstation. waar heen de energie uit de centrale wordt gevoerd en waar vandaan de stroom over Walcheren wordt gedistribueerd. Dit gebouw heeft dus dezelfde functie voor Walche- als de stations in Goes en Westdorpe hun gebieden. De technische inrichting van de cen trale is grotendeels in Nederland uit gevoerd en bestaat uit twee „eenhe den", elke samengesteld uit 1 turbo generator en 2 ketels, vermogen per eenheid 23.000 K.W. Grote hoeveelhe den materialen werden bij de bouw verwerkt, o.a. 10.000 kubieke meter gewapend beton, 1,040.000 kg beton ijzer, 2.500.000 kg staalconstructie en 3.500.000 metselstenen. Het geheel werd gebouwd onder leiding van het ingenieursbureau Dwars, Heederk en Verhey uit Amersfoort, waarbij de heer G. van 'der Toorn met het dage lijks toezicht was belast. De mecha nische montage geschiedde onder lei é(L. 4. ding van de heer A. F. Linse en de electrische montage onder leiding van ir H. Broekhoff, beiden van de P.Z. E.M. Bijzondere aandacht werd besteed aan de uiterlijke vormgeving, die werd verzorgd door de Zeeuwse archi tect ir A. Rothuizen. Met name dank zij zijn werk ontstond een harmonisch complex, dat onder de Nederlandse electrische centrales een bijzondere plaats inneemt. Ir Michielsen toonde zich bijzon der dankbaar, dat nu deze Centrale gereed is gekomen. Drie jaar en acht maanden heeft, de bouw geduurd, „maar nu kunnen we ook weer alles aan", zo verklaarde hij. „Wat de be hoefte ook zijn moge, wij behoeven gelukkig niet meer „niet-thuis" te ge ven". Zou de vraag de productie over treffen, dan kan men via het koppel- net altijd hulp inroepen van andere bedrijven, terwijl ondertussen de Cen trale kan worden uitgebreid. Maar zo ver is het voorlopig nog lang niet. Nog niet tevreden „Wij zijn nog niet tevreden", zo zeide ir Michielsen, „omdat noch het huishoudelijk noch het industriële verbruik in Zeeland aan de top staan. De verhouding huishouding-industrie is in vergelijking met andere gewes ten en het landsgemiddelde zelfs on gunstig". De directie van de P.Z.E.M. heeft alle hoop gevestigd' op verhoging van het verbruik in de industriële sector, dat wil zeggen op het doorzetten van de industrialisatie. In dit verband zei ir Michielsen het te betreuren, dat enige groot-industrieën in Zeeuwsch- Vlaandercn nog steeds zelf stroom op wekken. „Met levering door de P.Z.E.M. is de gehele Zeeuwse gemeenschap ge baat", zo meende hij. „Met meer „con sumptie" immers is een economischer productie mogelijk met eventuele ge volgen voor de tarieven". Hoewel enorme investeringen nodig waren kon ir Michielsen de verzeke ring geven dat er beslist geen tariefs verhoging zou volgen. Cijfers Tenslotte noemde ir Michielsen en kele cijfers, waaruit bleek dat de maatschappij sedert haar oprichting een harmonische groei heeft doorge maakt. Er is thans 96,5 procent van het aantal mogelijke aansluitingen in Zeeland gerealiseerd. De overblijven de 3,5 procent behoort tot de onren dabele gebieden, maar vooral geldt hier: de laatste loodjes wegen het zwaarst. In 1933 bedroeg het totaal verbruik (incl. het gemeentelijk be drijf Middelburg) 10.829.615 kWh, twintig jaar later, in 1953, was dit op gelopen tot niet minder dan 78.566.068 kWh. AUTOMOBILISME Drie doden bij auto-race. Bij een automobielrace voor formu le 2 wagens te Bernau in de omge ving van Bernau zijn drie officials gedood, toen een der wagens van het parcours raakte en alle arie mannen, die bij elkaar stonden, greep. De wed strijd werd onmiddellijk gestaakt. BOKSEN D.O.S. opent seizoen. De Vlissingse boksclub DOS opent Zaterdagavond het seizoen met een aantal wedstrijden tegen Haagse amateurs. Er is een aantrekkelijk programma samengesteld. De volgen- ge partijen zullen worden verwerk^: A-klasse: Hans Lubig-L. Groen; Henk Dik-L. Verkade. B-klasse: Cees v. d. Gruyter-G. Heus; J. van Gijn-H. Hartman. C-klasse: J. v. d. Burg-C. Roodbol; G. Elve-H. Kettenis; C. Stompe-van Kassei; H. Groos-J. Poe- tinel; G. van Kralingen-C. Vermeulen; B. Puntenhof-N. Middendorp; P. de Wit-C. v. d. Plas. FILMS IN ZEELAND „Stazione Termini" in Donderdag-program Een avonturenverhaal van de oude stempel is Jules Verne's „Michael Strogoff, de koerier van de Czaar" en het behoeft geen verwondering te verwekken, dat Hollywood in dit ver- haal ruime mogelijkheden zag voor een boeiende avonturenfilm, welke thans draait in Electro, (Middel burg). Hoewel het oude Rusland van omstreeks 1870 in de film niet ge heel en al uit de verf komt, zijn de makers er toch in geslaagd een rol prent te vervaardigen, welke in het avonturen-genre zeker geen onver dienstelijke plaats inneemt. Advertentie. wwayjagiëls h l uyMr"w'H]r"l mannen die „gezien" zijn, prefereren BRYLCREEM Wat een verschil: haar dat mooi en soepel zit of die nare „geplakte" haren. Laat Uw haar wel verzorgd zijn - gebruik Brylcreem, de volmaakte hairdressing. Met Brylcreem nooit overdadige vettigheid de oliën zijn geëmulgeerd. De heilzame bestanddelen verkwikken de hoofdhuid, bestrijden roosvorming, maken droog haar weer vitaal. voor mooi, gezond haar County Laboratories Ltd., Stanmore, England - Jacq. Not N.V., Amsterdam De werkweek van vijf dagen. Met waardering lazen wij Uw gede gen en uitvoerige berichtgeving over de in te stellen enquête naar de markt voor vrouwelijke arbeidskrachten in de Gemeente Vlissingen. Wij juichen met U dit voor Zeeland nieuwe initiatief toe. Men geeft hier mede op verblijdende wijze blijk niet over één nacht ijs te willen gaan. Uw mededeling, dat, bij eventuele vestiging te Vlissingen van nieuwe in dustrie voor voornamelijk vrouwelijke arbeidskrachten, gedacht wordt aan een werkweek van 5 dagen naar Ame rikaans voörbeeld, heeft ons echter verrast. Immers, aan ons vroeger initiatief in deze richting kon geen gevolg wor den gegeven, aangezien vergunningen voor afwijking van de wettelijk vast gestelde werkuren niet voor vrouwe lijke arbeidskrachten konden worden verleend. Opnieuw hebben wij ons met Mej. G. Bos van het College van Rijksbe middelaars te Den Haag en met de heer Arens van de Arbeidsinspectie te Bre da, in verbinding gesteld om te ver nemen, in hoeverre thans mogelijkhe den bestaan om vergunning tot een ar beidsweek van vijf dagen te verkrijgen. Van deze zijden werd ons heden met nadruk bevestigd, dat vergunning tot het invoeren van een 5-dagen-werk- week practisch is uitgesloten. Zeker voor vrouwelijke arbeidskrachten. De Nederlandse regering stelt zich op het standpunt, dat een dergelijke werkweek voor de Nederlandse econo mie vooralsnog niet verantwoord is. Uitzonderingen hierop worden voor- Ju een uitverkocht Heyselstadion heeft het nationale Belgische voet balelftal icereldkampioen Duitsland met 20 verslagen. De foto toont een spannend moment voor het Duitse doel. Telefoto ANP. Advertentie. In-spin: een vlek erin... uit-spuit: de vlek eruit! alsnog uitsluitend gemaakt o.m. voor de bouwvakarbeiders, die ver van huis hun arbeid moeten verrichten. Wij menen er goed aan te doen dit te Uwer kennis te brengen. Het initiatief tot het instellen van een onderzoek naar het eventueel sluimerend aanbod van vrouwelijke arbeidskrachten in de gemeente Vlis singen verdient alle lof. De vraag dient echter te worden gesteld, of de /resultaten van deze enquête in eerste instantie en uitslui tend moeten worden aangewend ter beoordeling van nieuwe industrieves tigingen, dan wel, of reeds gevestigde lokale en/of regionale werkgevers- (sters), die allen met gebrek aan vrouwelijke arbeidskrachten kampen, hiermede in de eerste plaats nun voordeel moeten kunnen doen. De vraag stellen is haar beantwoor den. Met vriendelijke dank voor de plaatsing. N.V. Zeeuwsche Confectie Fabrieken. Sterren en strepen. In de P.Z.C. van 17 September j.l. las ik op blz. 10 een stukje over de oefening „Battle Royal". Ik citeer daarvan het volgende „Hoe maken we de minste ongeluk ken? Deze vraag heeft de comman dant ernstig onder ogen gezien. Hij heeft bevolen, dat naast elke chauf feur een offcier of onderoffcier zal zitten, die er op heeft toe te zien, dat de bestuurder niet in slaap valt. Blijft de man niet wakker en gebeu ren er ongelukken, dan verspeelt de verantwoordelijke officier of onderof ficier zijn sterren of strepen". Met verbazing las ik dit. Heeft de commandant dit inderdaad wel „ern stig onder ogen gezien?!!" Heeft h|j zich wel rekenschap gegeven of de Militaire Ambtenarenwet het hem mogelijk zal maken z|jn dreigement ten uitvoer te brengen Mijns inziens heeft men aan een dergeliike „wilde uitlating" niets. We hebben het in 1940 gemerkt, toen ge- De avonturen van Michael Strogoff, die voor de Czaar een gevaarvolle missie kr|jgt te vervullen, komen ook op het witte doek uitstekend tot hun recht en de toeschouwer krijgt meni ge spannende, zij 't soms wat te sen sationeel gekleurde, scène te aan schouwen. Bepaald zachtzinnig be handelden de tegenstanders in die tij den elkaar bepaald niet en sterke ze nuwen zijn soms wel vereist „Wij Zondaren" (Grand, Goes) is de geschiedenis van twee ex-krijgs gevangenen, die, teruggekeerd in hun vaderland, nogal wat moeilijkheden ondervinden bij het vinden van werk enop het gebied van de liefde. Het werd dan ook een nogal hevig liefdesdrama, met vele opgewonden Italianen en menig melodramatisch moment Beslist geen overtuigend filmwerk. Onschuldiger is het verhaal over de zalmvangst door Indianen in Alaska, „Piraten van de IJszee" (Alhambra, Vlissingen), waarin men een strijd aanschouwt tussen goed- en kwaad willende lieden, met de zalmvisserij als inzet. Niettemin ook hier en daar een concessie aan het scheppen van dramatische ogenblikken", doch over het algemeen als avonturenver haal aanvaardbaar. Een Wild-West van het gebruike lijke kaliber werd „The Boy from Oklahoma" (Luxor, Vlissingen). In dit verhaal gaat het om een vermoor de sheriff, wiens moordenaar door de nieuwe sheriff op een naar prai rie-begrippen wat ongewone wijze gezocht wordt. Een lieftallig meiske doet ook nog een duit in het zakje, er is de nodige spanning, zodat we derom een ontspanningsproduct ge schapen werd, naar de langzamer hand geijkte maatstaven. DONDERDAG. In de serie speciale Donderdag avondvoorstellingen brengt Electro, Middelburg) de naar Jean-Paul Sar tre's toneelstuk vervaardigde film „De eerbiedige lichtekooi" (La pu- tain respectueuse). In de film is nog al afgeweken van het toneelstuk verwonderlijk genoeg met toestem ming en medewerking van de auteur zelf hetgeen het onderwerp niet ten goede is gekomen. Niettemin nog altijd een film, die de moeite van het aanschouwen zeker waard is! Een voortreffelijk werkstuk lever de regisseur Vittorio de Sica (Fiet sendieven, Schoenpoetsertjes) weder om met „Stazione Termini"; een su bliem verfilmdeliefdesgeschiedenis, met 'n spoorwegstation het „eind station" als achtergrond. Aan ie der detail is in deze film aandacht geschonken, de sfeer is waarlijk mees terlijk getroffen en de hoofdrolspe lers, Jennifer Jones en Montgomery Clift, toonden zich voor hun taak volkomen berekend. (Grand, Goes). „Levensstormen" (Alhambra, Vlis singen) is de reeds eerder besproken Zweedse film naar de roman „Als de dauw hangt, komt er regen" van Mar git Soderiiolm, waarin goed spel te zien wordt gegeven. Bovendien ziet men ln deze film knappe staaltjes van fotografie; het verhaal is een lief desgeschiedenis, spelend in bóeren- kringen. In de Negeb-woestijn telkens conflicten. Nadat in de nacht van Zaterdag op Zondag twee Israëlische boeren door Arabieren waren gedood en twee andere gewond, hebben de Israëlische autoriteiten bepaald dat kolonisten in het Noordelijke en het Zuidelijke ge deelte van de Negeb-woestijn altijd wapens bij zich moeten hebben, ook al zijn zij op het erf van hun eigen boerderijen werkzaam. Van Israëlische militaire zijde is medegedeeld dat goed geoefende Arabische benden, die onder leiding van Egyptische officieren staan, 's nachts de Israëlische grens schen den, nederzettingen aanvallen en po gen verbindingen te verbreken en waterleidingbuizen te vermelen. neraals zich tegenover de pers uitlie ten over „de laatste man en de laat- ste patroon". Het ware zowel voor het Nederlandse volk in het geheel, als voor de deelnemende militairen zelf, veel beter met minder hoogdravende dreigementen te werken. „Sterren af nemen" van een officier kan de ge neraal niet; hij kan hem krijgstuchte- lijk corrigeren en eventueel voordra gen voor ontslag (met een heus niet eenvoudige procedure!). Iedere offi cier weet dit wel. Middelburg, X. FEUILLETON door PATRICIA WENTW0RTH 13 Daar had je nu mevrouw Mottram, ze moest er heus niet zo uitzien in haar functie van jurylid. Als men van zulk een college deel uitmaakte, be kleedde men een verantwoordelijke, ernstige positie en nu droeg mevrouw Mottram die nogal lichtblauwe japon, die ze had gekocht toen ze niet meer Ln de rouw was. En dan blauwgroene oorbellen 't was heus heel weinig passend, ofschoon ontegenzeggelijk flatteus. Geen wonder dat Lucy Ellen Doncaster heel afkeurend zat te kij ken. Deze dame was gehuld in een mantel en rok, die ze alt|jd bij begra fenissen droeg. Die kleding was zeker wel twintig jaar oud, maar in elk ge val voegzaam. Ongelukkigerwijs was haar hoed, ongeveer uit dezelfde t|jd, zijwaarts gezakt, ondanks de met fitten knoppen getooide hoedepennen ie het hoofddeksel moesten vasthou den. Hoedepennen zijn echter van heel weinig nut, tenzij men een flinke haardos heeft en Lucy Ellen, die nooit veel haar had bezeten, was er nu be slist schaars van voorzien. Zelfs op dit plechtige ogenblik slaakte juffrouw Sophv een zucht van dankbaarheid toen "ze dacht aan haar eigen dikke witte krullen. „Tenslotte is er niets beter dan een goed hoofd met haar", was haar con clusie. De zaal was nu stampvol, de twee voorste rijen uitgezonderd. Plotseling kwam een groepje mensen door het middenpad naar voren een man met een wrevelig vertrokken gezicht en zwart onverzorgd haar, een vrouw, wier even zonderlinge gelaatstrekken ietwat door haar plomp en verlegen gedrag werden verdoezeld en ten slot te Janice Meade. Garth zou haar over al herkend hebben. Ze was niet in 't minst veranderd en zag er niet veel ouder uit met haar kleine, wat spitse gezicht, haar ongewijzigde kapsel en haar zo heldere ogen. Ze volgde de Madocs naar de tweede rij links. Daar bleef meneer Madoc staan, terwijl juf frouw Madoc aarzelend voortliep en naast meneer Everton ging zitten. Ja nice voegde zich bij haar. De „pro fessor" rukte de buitenste stoel zover mogelijk uit hun buurt, viel er op neer en kruiste toen zijn rechterbeen over 't linker. Daarna haalde h|j een af schuwelijke zakdoek te voorschijn en wreef zich het verhit uitziende voor hoofd. Garth kreeg er slechts een vluchti ge indruk van, want eigenlijk keek hij eerst niet naar Madoc. Zijn blik was op Janice gericht en h|j bedacht, hoe mooi en fris zij er uitzag in haar wit tenniscostuum en met een soort tuin hoed, waarop een zwart lint pr|jkte. Juffrouw Madoc stak er vreemd bij af, gehuld als ze was in een grijs man telpak, dat haar in zonderlinge ron dingen omsloot, terwijl Maaoc z|jn hoogbejaarde flanellenbroek, 'n open. hangend overhemd, en een afgrijselijk groene jas droeg, die wel van de „Ge stapo" afkomstig scheen. Toen Garth hem eenmaal had aan gezien, bleef h|j op hem letten. Uit het hele voorkomen van de man sprak protest. HQ verspreidde als het ware golven van wrok rondom zich en leek Garth een van die ongelukkigen, voor wie beschaving tegelijkertijd 'n schrik en een noodzakelijkheid is. Als weten schappelijk man had hij die bescha- vig nodig, als mens kwam hij er tegen in opstand en haatte hij de beperkin gen, die ze hem oplegde. Nu kwam de „coroner" binnen en nam z|jn zetel in onder het uitspreken van de oude formule: „Oh yes - oh yes oh yes". Ceremonieel en gedragslijn van onheuglijke ouderdom, waarbij de kleine grijze man met zijn wat ver warde haar en slepende stap goed scheen te passen. Maar de ogen achter de met schildpad omrande brillegla- zen waren vast en scherp. Eerst wens te hij het medische rapport te verne men. Een oudachtig man met holle wangen rafelde het snel en nauwelijks hoorbaar af. Garth maakte er noch- thans uit op, dat de kogel de rechter slaap was binnengedrongen, dat de dood onmiddellijk moest zyn ingetre den en dat volgens alle aanwijzingen het wapen vrijwel in direct contact met het hoofd was geweest. Janic wrong de handen in haar schoot, terwijl zij trachtte, niet te luisteren. Ze probeerde zichzelf wijs te maken, dat dit alles niets met me neer Harsch te maken had. Hij had hier vertoefd, h|j was haar vriend ge weest, maar nu was hjj weg en ze hoopte, dat hjj zich bij z|jn vrouw en dochter bevond. Al dat gepraat over kogels, wapens en het geweld, dat er mee was begaan, had in 't geheel niets met hem uitstaande. Een brigadier van de politie ging zitten en een politie-inspecteur nam zijn plaats in. Hij was Woensdag 9 September, om tien minuten voor halféén 's nachts, naar de kerk te Bourne geroepen door de koster, Fre derick Bush. Ter plaatse vond h« Bush en Janice Meade en ook het lijk van meneer Harsch, dat voor het or- fel op de grond lag. Het wapen lag icht bij zijn rechterhand. De hou ding, waarin het ljjk werd aangetrof fen, kon er op wjjzen, dat het schot was afgevuurd, terwjjl meneer Harsch voor het toetsenbord zat. Er vielen geen tekenen van wanorde of worsteling waar te nemen en de kruk van de organist was niet verplaatst. Vermoedelijk was het l|jk er afge zakt en op de grond terechtgekomen. Nu was het ogenblik dat Janice had gevreesd, aangebroken. Ze hoorde naar naam: „Roep Janice Meade!" Ze moest voorbij Evan Madoc schui ven, die alleen het voorhoofd fronste en een beetje zjjwaarts draaide, zon der verder van houding te verande ren. Onwillekeurig bedacht ze, dat hij de grootste lomperd ter wereld moest zjjn. Ze ging de twee treden naar het podium op en mocht, na de eed te hebben afgelegd, op een aangescho ven stoel gaan zitten. „Nu, juffrouw Meade, wilt u ons in uw eigen woorden vertellen wat er die Dinsdagavond gebeurd is? U was, geloof ik, de secretaresse van meneer Harsch?" „Ik ben de secretaresse van me neer Madoc maar vond het heel pret tig, meneer Harsch zoveel mogelijk te helpen". „U behoorde tot hetzelfde gezin, nietwaar? Hoe lang al?" „Een jaar". „U stond op vriendschappelijke voet met meneer Harsch?" „O, jaHet antwoord klonk zacht en bevend; een blos steeg haar naar de wangen: schichtig keek ze op. „Welnu, juffrouw Meade vertel ons dan wat u weet over die bewuste avond". Garth, die haar gadesloeg, zag dat haar rechterhand de linker Deetpakte en stevig vasthield. Toen ze sprak, klonk haar stem zacht, maar duide lijk. „Kort voor zessen kwam meneer Harsch binnen uit zijn laboratorium. Hij was met iets gereed gekomen, waaraan hij lang gewerkt had. Ik schonk hem thee in en we praatten was samen. Hij belde Londen op en daarna zetten wij ons gesprek voort". „Stond zijn telefoongesprek in ver band met het werk, waarmee hij was gereed gekomen?" „Ja, hij maakte een afspraak met iemand, die de volgende dag zou ko men". „Was het een zaken-afspraak?" „Ja". „Wat gebeurde daarna?" „Hij bleef met me praten". „Wilt u ons zeggen waarover?" „Over zijn werk en...... over zijn dochter. Hij had een dochter van on geveer mijn leeftijd. Zestierf in Duitsland. We bleven praten tot het b|jna tijd was voor het avondeten. Na het eten zei hij. dat hjj wilde uit gaan. Hjj ging altijd 's avonds uit, be halve wanneer het stortregende". „Zei hij, dat hij naar de kerk wilde gaan?" {wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 4