D
Vlamingen en W alen verwikkeld
in een voortdurende strijd
Vrijgezellen uit acht landen
komen naar Grèvenbicht
VOORLOPIG GEEN SPRAKE VAN
DALENDE PRIJZEN
COMMUNISME VERSPREIDT ZICH
SNEL IN INDONESIË
REORGANISATIE VAN LANDBOUW
BRENGT GEEN OPLOSSING
WOENSDAG 15 SEPTEMBER 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
„GEEN VLAAMS, GEEN CENTEN"
Gecompliceerde kwestie met
politieke achtergrond
(Van onze Brusselse correspondent).
Ongeveer een eeuw geleden schreef een romantische rijmelaar het be
kende refrein „Flamands. Wallons, Ce ne sont la que des prénoms; Beige
est notre nom de familie" (Vlaming, Waal, "het zijn slechts voornamen;
Belg is onze achternaam). De lier van de brave dichter Clesse is reeds lang
verstomd, maar af en toe worden de gevleugelde woorden nog wel geci
teerd door temperamentvolle patriotten. Ofschoon men niet mag beweren,
dat Vlamingen en Walen in alle opzichten als kat en hond met elkaar le
ven, kan evenmin worden ontkend dat de tegenstelling tussen de beide be
volkingsgroepen van België zich nog steeds doet gevoelen.
Dezer dagen kreeg een meisje te
Brugge de eerste prijs bij een opstel
wedstrijd, uitgeschreven door een or
ganisatie voor internationale samen
werking. Bij de ontvangst van de prijs
een bedrag, dat haar in staat moest
stellen een reis te ondernemen naar
het buitenland begaf de vader zich
„stande pede" naar het bureau van de
organisatie te Brusselom zich te
beklagen. Het enthosiasme van zijn
dochter voor de internationale samen
werking, zo zei hij, was sterk afge
koeld, omdat er op het girobiljet
„voyage astond in plaats van
„reis naar
door
dr. THEO F. A. BOGAERTS.
Nu kan men zich als Nederlander
vrolijk maken over dit geval en oor
delen, dat men een gegeven paard niet
in de bek moet zien. Men kan ook
van mening zijn, dat een meer con
sequente Vlaming het geld zou heb
ben moeten weigeren, het biljet terug
sturend naar de afzendersna er
het beruchte etiketje „Geen Vlaams,
geen centen" op te hebben geplakt
(het papiertje, dat de kordate Vla
mingen gebruiken wanneer zij een
Franstalig document ontvangen, waar
in hun een geldelijke bijdrage wordt
gevraagd). Op zich zelf is het echter
een doodgewoon feit in het raam van
de vele conflicten en conflictjes. die
Vlamingen, Walen en de doorgaans
noch vlees noch vis zijnde Brusselaars
geregeld tegenover elkaar in het har
nas jagen.
Achtergrond.
Bij het beoordelen van de even ge
compliceerde als delicate Vlaamse
kwestie mag men nooit de achter
grond uit het oog verliezen, namelijk
het historische feit, dat de Vlamingen,
die in de Belgische Staat steeds de
meerderheid der bevolking uitmaak
ten, lange tijd als tweede-rangs-bur-
gers werden behandeld. Oorspronke
lijk vond zulks zijn verklaring in de
reactie van de Franssprekende krin
gen tegen de Orangisten, toen de Bel
gische Staat nog in de kinderschoe
nen stond. De Vlaamse beweging was
aanvankelijk een beweging van ro
mantische letterkundigen, waarvan J.
F. Willems, een wegens „collaboratie"
met de Nederlanders gestrafte func
tionaris-taalkundige, de geestelijke
vader en Hendrik Consience,, „de
auteur van „De Leeuw van Vlaande
ren", de bezielers waren.
Gedurende tientallen jaren hebben
de Vlaamse voormannen gevochten
om de toestanden in de Belgische
Staat te saneren en geleidelijk kwa
men de wetten tot stand ter ontvoog
ding van de meerderheid der Belgi
sche bevolking. Toch kwam het nu en
dan nog tot ernstige crises, vooral
tijdens de eerste wereldoorlog, toen
de Vlaamse soldaten in de loopgraven
werden gecommandeerd door officie
ren, die enkel Frans spraken. Dit gaf
dan aanleiding tot de activistische be
weging onder het motto „Hier ons
bloed, wanneer ons recht?". Uit die
tijd dateert ook het beruchte zinnetje
waarmee de langste proclamaties in
een handomdraai werden vertaald
„Pour les flamands la même chose"
(Voor de Vlamingen hetzelfde).
Kentering, maar
Sedert 1918 heeft zich, zowel onder
de implus van de strijdende „Flamin
ganten", als met de hulp van verstan
dige staatslieden, die inzagen, dat de
achteruitstelling van de sterkste bevol
kingsgroep het bestaan van de Belgi
sche Staat zelf zou kunnen aantasten,
een hele kentering voltrokken. Toch
is men het er van Vlaamse zijde vrij
wel algemeen over eens, dat de ob
jectieven van de Vlaamse beweging
nog niet helemaal werden verwezen
lijkt.
In de meeste ministeries zijn nog
steeds meer Frans- dan Nederlands
talige hoge ambtenaren. De Vlamin
gen, die de grootste contingenten
dienstplichtigen opleveren, zijn nog
niet voldoende vertegenwoordigd in
het officierencorps. Te Brussel wordt
de door de wet voorgeschreven twee-
talligheid niet altijd op bevredigende
wijze toegepast. De oprichting van
Vlaamse klassen in de hoofdstad loopt
niet steeds van een leien dakje.
Deze problemen en nog vele an
dere worden geregeld door de
Vlaamse leiders en de pers te berde
gebracht. In het brandpunt van de be
langstelling staat momenteel echter
een voorval, dat niet alleen een Vlaam
se, maar ook een politieke tint be
zit.
Vervalstetalentelling.
In de gemeenten, die aan de Belgi
sche „taalgrens" liggen, wordt om de
20 jaar een officiële talentelling ge
houden. Deze operatie heeft grote ge
volgen. omdat het percentage Neder
lands- of Franssprekenden richting
gevend is voor de administratieve
diensten van de gemeente, die in één
van beide of in beide nationale talen
kunnen functionneren. De laatste ta
lentelling had plaats in 1947, maar de
resultaten ervan werden slechts twee
maanden geleden officieel gepubli
ceerd!
Wat was er gebeurd? Officieus wist
men al lang, dat de resultaten van
1947 op een gevoelige achteruitgang
van het Nederlands wezen. Volgens de
Vlamingen bood de manier, waarop de
telling geschiedde, geen waarborgen.
In bepaalde gevallen zou door de
ambtenaren, die huis aan huis gingen,
druk zijn uitgeoefend ten voordele van
het Frans- Wat er ook van zij, zolang
de Christelijke Volkspartij in de re
gering was in de C.V.P. geven de
Vlamingen de toon aan werden de
resultaten met de sluier der discretie
bedekt. Een van de eerste daden der
linkse regering (waarin de Fransspre
kende minderheid goed vertegenwoor
digd is) was echter de bekendmaking
van de uitslagen. Niet minder dan 27
gemeenten zouden naar het tweetali
ge of eentallige Franse „taairegime"
moeten overgaan en aldus verloren
gaan voor Vlaanderen
Poppen aan het dansen.
Toen kreeg men de poppen voor
goed aan het dansen? Van Vlaamse
zijde regende het en regent het nog
steeds protesten. Vanzelfsprekend
roerden de Katholieke Vlamingen
hierbij de grote trom. De twee groot
ste linkse cultuur verenigingen, het
liberale Willemsfonds en het socialis
tische Vermeylenfonds lieten zich
echter evenmin onbetuigd. Dit laatste
protest dat in de socialistische pers
zo goed mogelijk werd gecamoufleerd
was alleszins merkwaardig!
De socialistische organisatie draagt
de naam van August Vermeylen- Nu
is de publicatie van de resultaten der
talentelling het werk van niemand an
ders dan de zoon van de grote Vlaam
se voorman, de huidige minister van
Binnenlandse Zaken, Piet Vermeylen!
Het linkse protest is ook in zoverre
interessant, dat het schijnt te wijzen
op een mogelijke politieke hergroepe
ring in de Flamingantische gelederen.
Vrijdenkers hebben de eerstè stoot ge
geven aan de Vlaamse beweging. De
fel anti-orangistische geestelijkheid
stond er allesbehalve sympathiek te
genover. (Guido Gezelle werd door de
geestelijke overheid gestraft wegens
zijn Vlaamse overtuiging). Geleidelijk
gaven de Katholieken echter hoe lan
ger hoe meer de toon aan. Sommige
tekens wijzen er evenwel op, dat de
linkse Flaminganten ontwaken. De
meest gloedvolle redevoering op het
jongste Gulden Sporenfeest, de hoog
dag der, Vlamingen, werd uitgesproken
door dé socialistische burgemeester
van Antwerpen. Voor een deel komt
heir misschien ook wel politieke bere-
Tsjechoslowaakse leiders
in Moskou.
In welingelichte kringen te Moskou
is gezegd, dat de voornaamste lei
ders van Tsjecho-Slowakye zich op
het ogenblik in de Russische hoofd
stad bevinden, o.m. de president en
het hoofd van de regering. Zij zouden
daar „om gezondheidsredenen" ver
toeven. Men acht het evenwel moge
lijk, dat de werkelijke reden van hun
verblijf de kwestie Duitsland is en
herinnert er aan. dat Polen onlangs
in een nota aan Frankrijk zijn stand
punt te dezer zake heeft uiteengezet.
kening bij. Sedert de laatste verkie
zingen. zijn de socialisten immers van
oordeel, dat er voor hen vooral in het
Vlaamse land nieuwe successen te oog
sten zijn
Het rumoer om de voorgenomen toe
passing van de resultaten der talen
telling op de gemeentelijke admi
nistraties duurt voort.
De vraag mag echter worden
gesteld of de Vlaamse socialis
tische parlementariërs wel bereid zul
len zijn de linkse regering op dit ge
bied in een lastig parket te brengen.
Vermeylen Jr. zit waarschijnlijk wel
wat in met deze zaak. Hij heeft ver
klaard, dat hij na het reces maatrege
len zal voorstellen, die een pleister
zouden leggen op de wonde der Vla
mingen.
OVER KOFFIE, THEE EN CACAO
Antwoord op vragen
uit het publiek.
(Voor onze economische
medewerker).
De berichten over koffie, thee en
cacao volgen elkaar snel op: valu
tamanipulaties en overstromingen in
de productielanden beïnvloeden de
prijzen op de wereldmarkten en het
publiek, dat de laatste jaren alleen
maar die prijzen hoger heeft zien
worden, vraagt zich af wat er nu
gaat gebeuren: Nog hoger of einde
lijk een daling?
Laten wij beginnen met ons kopje
thee.
De prijzen op de markten van
Londen, Calcutta en Colombo stijgen
voortdurend, hetgeen zich moet
weerspiegelen in een verhoging van
de detailprijzen in Engeland. Het
ligt voor de hand, dat de Engelsen,
die voornamelijk India- en Ceylon-
thee plegen te kopen, thans hun ogen
richten op Java- en Surriatrathee.
Deze theesoorten, die in Nederland
Praten, feestvieren en dansje om
vrijgezellenkoningin
(Van een speciale verslaggever).
Woensdag j.l. is de eerste vrijgezel, die zijn zinnen gezet heeft op het
van 17 tot 21 September te houden vrijgezellencongres, in het Limburgse
dorp Grevenbicht aan de Maas aangekomen. Het is een Haags heer, Loo-
man genaamd, die de beschikking heeft over een caravan en die daarin
ook woont. Als de ruim zevenhonderd andere vrijgezellen, die zich tot nu
toe meldden voor het congres, behoeft hij géén beroep te doen op de gast
vrijheid van de 2600 Grevenbichters. De laatsten wonen in 430 woningen
en het zal dus een hele toer voor hen worden, om iedereen onderdak te
bezorgen.
Dat men er slagen zal met het op
lossen van het logiesprobleem is voor
hen, die in het dorp in deze dagen
van voorbereiding bezoeken, geen
vraag. Letterlijk iedereen is er druk
doende om de gemeente een feestelijk
aanzien te geven. De schooljeugd, die
deze week nog een dag vrij had, be
stormde het secretariaat van het con
gres in de Raadhuisstraat om de aan
plakbiljetten te bemachtigen, die op
auto's en staldeuren in de wijde om
trek geplakt moesten worden. Fol
ders met de rode V van vrygezel en
met de aanmoediging, om naar Gre
venbicht „het vrijgezellenparadijs" te
komen.
TIRO ZET CAMPAGNE VOORT
P.K.I. kan kabinet ten val brengen.
Hasan Muhammad Tiro, die zichzelf heeft uitgeroepen tot „gevolmach
tigd minister van de Islamietïsche republiek Indonesië", heeft zijn campag
ne tegen de Indonesische regering onder minister-president Ali Sastroa-
midjojo, vervolgd met een Ingezonden stuk in de „New York Times". Hierin
zegt hij o'.a. „weinig Amerikanen weten, hoe snel het communisme zich in
Indonesië heeft verspreid. Het kabinet bestaat bij de gratie van de Indone
sische communistische party, de P.K.I., die het ook weer ieder ogenblik
ten val kan brengen".
„De communisten weten zeer goed,
dat de eilanden van Indonesië ge
bruikt kunnen worden als spring
planken naar de Philippynen en
Australië. Zij weten ook, dat een In
donesië, dat verzwakt is door econo
mische druk en een onbekwame re
gering, een ryke buit is: 80 millioen
mensen, het op zes na grootste land
ter wereld en op drie na rijkste in
natuurlijke hulpbronnen.
Zo ervaren wij Indonesiërs, negen
jaar, nadat wij onszelf bevrijd hebben
van de koloniale overheersing van de
Nederlanders, dat wy bedreigd wor
den door koloniale overheersing van
Moskou en Peking. Maandenlang
hebben de Islamietische troepen in In
donesië militaire operaties uitge
voerd. Wy hebben Atjeh, grote delen
van West- en Midden-Java, haast ge
heel Zuid- en Midden-Celebes en een
groot deel van Borneo bezet.
Op 21 September 1953 hebben de
Islamietische leiders in bovenge
noemde gebieden de Islamietische re
publiek Indonesië uitgeroepen. Wy
zyn de defacto regering, met het be
duur over 16 millioen mensen".
Tiro maakt dan gewag van het
ultimatum, dat hij op 10 September
naar mr. Ali Sastroamidjojo heeft
gezonden. Vervolgens verklaart hij,
aat de „president van de Islamieti
sche republiek Indonesië" Daud Beu-
reuh is en vice-president Kartosuwir-
jo. Ten aanzien van de mogelijkheid
om zijn zaait voor de Verenigde Na
ties te brengen, zegt Tiro, dat hij ge
bruik zal maken van „alle mogelijk
heden en wegen, die hiertoe kunnen
leiden, inbegrepen de bijstand van
„een derde macht", zonder daarbij
speciaal een te noemen.
De jongelingschap en 't maagdendom
begroeten er elkaar met het V teken,
dat door Churchill populair gemaakt
werd en toen Victory betekende, doch
nu „vrijgezel". En de eerste vrijge
zellen-insignes zijn op straat versche
nen: verzilverde speldjes, met de V
alweer en de naam Grevenbicht erop
en als middenstuk: de vrijgezel aller
eeuwen by uitstek: de torenhaan!
De 26 café's die er zijn (één op el
ke honderd inwoners) worden nog ge
zelliger gemaakt, dan ze volgens Lim
burgse begrippen van nature reeds
zijn. In een vroegere boomgaard gaat
men beginnen met het opzetten van
de Feesttent (20 bij 45 meter en toe
gankelijk voor iedereen) en een hou
ten Congrestent (27 bij 17 meter en
alléén te betreden met een inschrij
vingskaar t óf een briefje van de pas
toor of dominee, dat men vrijgezel is)
Gemeentesecretaris Ger Greijn re
gistreert inmiddels de aanmeldingen,
uit acht landen tot dusver bijgestaan
door Zef Rademakers, de secretaris
en door oud-wethouder Max Mulder,
een der tweede comité-voorzitters.
Zef is een jonge knaap van 24 en bij
de pinken. Max Bulder niet minder
het laatste, maar overigens is hij de
zestig reeds gepasseerd. En vrygezel
is hij allerminst. Maar er zijn maar
weinig vrijgezellen in het dorp, die
in staat zijn een dergelijk groot feest
te organiseren.
Ook de feestleider Rang Savelkoul,
de man, die op verzoek van het co
mité, voor de muziek en het gang
maken zorgt, is eerzaam gehuwd en
vader van twee kinderen. Waaruit
men kan opmaken, dat „verstandige"
mensen in Grevenbicht een vinger in
de pap hebben. -
Wie ontbreken.
Wie ontbreken zijn zy, die na elk
aar op het congres van vorig jaar
gevonden te hebben, in de loop van
deze zomer zyn gehuwd. Zoals dat
Engelse paar, dat meende, dat Gre
venbicht een huwelijksbemiddelings
bureau was. Dat was het niet, maar
de vrijgezellen vinden er, wat ze er
zoeken. Is dat een man of vrouw, dan
kunnen ze die daar vinden. Is het ont
spanning, plezier of ernstige discus
sies, dan zijn die er ook.
De Engelse meneer en mevrouw
schreven elk afzonderlijk en zonder
dat ze het van elkaar wisten natuur
lek, een brief naar Grevenbicht met
precies hetzelfde verzoek. Zy zyn, op
het congres met elkaar in contact
Stockholm, Parijs en Hardegaryp zyn
gekomen en ditmaal kwam er geen
aanmelding voor het congres, aoch
wel een zéér dankbare brief.
Deze week huwden een heer uit
Bern en een jonkvrouwe uit Tudde-
ren, die elkaar aan Grevenbicht dan
ken. Een Rotterdamse combinatie
kwam eveneens deze week tot een hu
welijk.
Het verhaal van de jongeman en
de jongevrouw uit Overveen, die daar
buren waren, doch elkaar in Greven
bicht voor het eerst en toen voor
goed zagen, is al zo dikwijls verteld,
dat wij het niet herhalen. Die komen
dus ook niet.
De enveloppen.
Maar overigens: het kleurengamma
van de postzegels op de aanmeldings
enveloppen is zeer bont. En het ver
toont staatshoofden van vele staten.
Rumpford, Hannover, Birmingham,
worden gedronken, trekken hierdoor
automatisch aan, zij het dan nog niet
in die mate als de thee uit India.
Nemen wij als voorbeeld een goede
Sumatrathee: gebroken Oranje Pec-
co; die kostte ae theepakkers begin
van dit jaar plm. 2.60 per Kg
en eind Aug. plm. 2.85. Een goede
Javathee steeg van 2.55 tot f 2.75.
En hier zit dan nog een prijsdaling
tussen van Mei tot en met Juli, die
echter meer dan ongedaan werd ge
maakt door de prijsstijging in Augus
tus.
De naaste toekomst is dus niet al
te hoopvol.
En het kopje koffie? De prijzen in
Brazilië zyn toch sterk gedaald In
derdaad. De regering aldaar is met
haar valuta aan het manipuleren ge
gaan, waardoor exporteurs 20 van
de ontvangen deviezen op de vrije
markt mogen verkopen. Zij ontvan
gen voor vrije dollars meer cruzeiro's
dan voor niet-vrye dollars en zij kun
nen hierdoor goedkoper aanbieden.
In het midden van Augustus be
gonnen hierdoor de noteringen van
koffie op de termijnmarkt te New
York te dalen, hetgeen nog in de
hand werd gewerkt door de afwach
tende houding van de kopers. Al met
al daalde die koffieprijs met 30
doch nadien trok hy weer met 10
aan.
Men realiseerde zich namelyk, dat
al dat gescharrel met die valuta
niets afdeed aan het feit, dat op het
ogenblik de vraag naar koffie nog
steeds veel groter is dan het aanbod.
En thans verschijnt het bericht
van het Amerikaanse departement
van Landbouw, dat in 1955 de schaar
ste aan koffie verdwenen zal zijn.
Dit is zeer wel mogelijk meent men
in handelskringen, omdat al een
paar jaar geleden overal extra kof-
fiestruiken zyn geplant, die eens hun
vruchten zullen afwerpen.
De jonge Zef Rademakers en dc oud-
icethouder Max Mulder, bezig met het
nagaan van de inschrijvingen voor
het vrygezellencongres in
Grevenbicht.
Op langere termijn gezien zal de
koffieprijs bijzondere calamiteiten
natuurlijk niet buiten gesloten
dan ook zeker zakken. Doch wat er
binnen die tijd zal gebeuren is een
groot vraagteken.
De meeste Nederlandse branderijen
moeten echter over uiterlijk vier
maanden haar voorraden aanvullen.
Wat zy nu hebben, is tegen hoge prijs
gekocht maar de huidige wereldprys
ligt daar al behoorlijk onder.
Kan men dus in de komende maan
den goedkoper kopen, dan is het niet
uitgesloten, dat zulks in de detailprij
zen tot uiting komt. Zeker is dat
echter geenszins.
Cacao.
En ten slotte cacao. Ook hier heeft
de Braziliaanse valutamaatregel
voor de vlam in de pan gezorgd.
Zelfs heeft de prijsdaling van Bahla-
cacao de prijs van Afrikaanse Ac-
cracacao mee naar beneden getrok
ken. De British Marketing Board,
die de Afrikaanse prijzen beheerst,
moest dan ook de prijzen verlagen,
mede door de druk der speculanten,
die zich op de termynbeurzen kun
nen dekken.
Desondanks blijft de toestand on
zeker, totdat men zal weten, hoe de
oogsten zullen worden. Dit doet ech
ter niets af aan het feit, dat Ne
derlandse fabrikanten thans lager
kunnen kopen: plm. 60 70 per
100 kg minder dan twee maanden
geleden.
Laten wij echter niet vergeten dat
de huidige prijs nog altijd plm. 100
hoger is dan verleden jaar; de prijs
verlaging betekent voor de fabrikant
dan ook alleen maar een verlichting
van zijn precaire positie. In handels
kringen is men daarom de mening
toegedaan, dat de consument bly
mag zijn als de huidige prijs van cho
coladeartikelen gehandhaafd blijft
Is het wonder, dat de fabrikanten
naarstig blijven zoeken naar choco
ladevervangingsmiddelen en dat en
kelen de sprong al hebben gewaagd,
waardoor zy hun repen goedkoper
in de winkel kunnen brengen?
En dit is dan de jonge vrouw aan
wie de vrij gezellen van Grevenbicht
hun stem gaventoen zy een „vrijge
zellen-koningin" moesten kiezen: mej.
Annie Hompes, die jaren lang met
haar ouders op een Rijnaak het land
doortrok en thans, aan het kanaal
tussen Born en Grevenbicht ,jaan de
wal" woont.
zo enkele namen, die we op envelop-
pe-achterzyden lazen. Alle briefschry-
vers verklaren naar eer en geweten,
nimmer gehuwd te zyn geweest en
ook nu met gehuwd te zijn. Zy heb
ben de vragen over het logies en de
maaltijden die in het Patronaatsge
bouw bereid worden, alle even trouw
beantwoord. De bus van en
naar het Station van Sittard
daar moet u uitstappen als u er per
trein heengaat rijdt gedurende de
congresdagen dubbele diensten. Ieder
een die zich meldde, heeft nu de deel
nemerskaart met foto, alsmede het
programma, dat zeer uitvoerig is.
Het vermeldt des avonds immer uit
bundige vrolijkheid naast diepe ernst.
OVERBEVOLKING IN ITALIË
Zeven millioen meer in twee decennia
(Van een bijzondere medewerker).
Tot ruim 48 millioen is het inwonertal van Italië In de jaren na de
tweede wereldoorlog gestegen. Zeven millioen alleen al in de laatste twin
tig jaar. Er wonen gemiddeld 160 mensen op een vierkante kilometer.
Door de bergachtige bodemgesteldheid staan lang niet alle 300.000 vler
kante kilometer voor menselijke bewoning ter beschikking. Zo wonen er
in sommige Provincies, in Lombard ije, in Ligurlë en ln de Canipagna
300 mensen op een vierkante kilometer. De fascistische regering ver
bood de emigratie naar vreemde landen, om de kolonisatie in dc Afri
kaanse koloniën te bevorderen. Na de tweede wereldoorlog begon de
emigratie weer op grote schaal op gang te komen.
Maar noch vóór noch na 1945 was
dit ventiel voldoende om het bevol
kingsoverschot op te nemen. Van
1946 tot 1951 emigreerden er 616.000
Italianen, maar de bevolking ver
meerderde met twee millioen. Zo
houdt de bevolkingsdruk niet alleen
aan, hy wordt voortdurend groter en
de industrie is niet bij benadering
in staat hieraan tegemoet te komen.
Het is dan ook begrijpelijk, dat
men in Italië in de landbouw een
tweede ventiel hoopte te vinden. Nog
onder de zo juist overleden De Gas-
peri werden er in 1950 twee land-
bouwherzieningswetten aangenomen,
waarbij de verdeling van het groot
grondbezit boven 300 hectare werd
besloten. Sindsdien is de aankoop
en de verdeling van deze grote be
zittingen met alle energie ter hand
fenomen. 3000 eigenaars hebben een
eel van hun lana, in totaal 600.000
hectare,,moeten afstaan, anderen met
bijna 400.000 hectare hebben zich
Want: er zijn heel serieuze vrijgezel
len, die alleen komen om te praten,
resoluties over hun staat op te stel
len en te requestreren aan vorsten en
parlementenAls zij zich om acht uur
des avonds in sectievergadering te
rugtrekken, gaat de rest van het con
gres de feesttent opzoeken.
Er is nog iemand, die zich voorbe
reid op het feest. Dat is Annie Hom
pes, die, enige weken geleden door de
vrijgezellen van Grevenbicht tot „vry-
gezellenkoningin" werd gekozen.
Zy vormt een soort stralend mid
delpunt van het hele feest, omringd
als ze zal zijn door vier hofdames en
getooid met het fraaiste uit het beste
Heerlense modehuis! Eén der pro
grammapunten luidt: „dans der vrij
gezellen om de vrijgezellenkoningin
vrijwillig hierby aangesloten. Zodoen
de is er een millioen hectare ter ver
deling gekomen, ongeveer 5 procent
van de totale landbouwoppervlakte
van Italië. De eigenaars kregen een
vergoeding ten bedrage van onge
veer 500 gulden per hectare in staats
obligaties met een looptyd van 25
jaar. De regering moest dus bij de
onteigening slechts over minimale
bedragen in contant geld beschikken.
Wat betekent deze landbouwherzie-
ning. die wegens gebrek aan land
over enkele jaren uiteraard moet
worden stopgezet, uit een oogpunt
van bevolkingspolitiek? 70.000 nieu
we kolonisten in vier jaar tijd, mét
hun gezinnen misschien 350.000 men
sen, dus evenveel als de bevolkings
toename in één jaar bedraagt. Zeker,
een merkbare verlichting van de be
volkingsdruk, zolang bovendien de
emigratie naar overzeese landen en
de opnamecapaciteit van de industrie
aanhoudt.
Maar met meer dan 2 procent zal
de uit 18 millioen mensen bestaande
plattelandsbevolking van Italië nau
welijks vermeerderd kunnen worden.
En hoe ver gaat de opnamecapaci
teit van de Industrie? Wat dan, als
ook deze tot aan haar uiterste grens
gekomen is?
Italië staat voor ernstige proble
men. Het experiment van een fascis
tische oplossing kostte Italië veel
bloed, verwoestingen en de koloniën.
De Italiaanse communisten bieden
met luider stem hun patent-oplossing
aan, die op nog erger wiize tot bloed,
verwoestingen en honger zal leiden.
Welk programma houden de Christe
lijke Democraten gereed? Zullen ze
zonder de hulp van de overige vrije
wereld hun taak aan kunnen?
