C
Geheim Duits- Amerikaans overleg
over de herbewapening
Een brandend hete siësta in het
Spaanse Cartagena
PARTIEEL ONDERWIJS VOOR
WERKENDE MEISJES
VRIJDAG 27 AUGUSTUS 1954
PROVINCIALE ZEEUW8E COURANT
3
PER EOS NAAR DE ZUIDERZON (III)
Eerste schreden in Spanje Schoenen poetsen in de
Calle Major Het broze trammetje en de sproeiers
De droeve ezeltjes en de waaierende donna's De
avond brengt leven Tijdsbeeld.
Cartagena, aan boord ms. Eos, Vrydag 20 Augustus Blauw vlamt de
hitte boven Cartagena. Zo juist is de Eos deze oorlogshaven, twaalfde
stad van Spanje, binnengelopen. De kanonnen der forten, die de woes
te, kale bergtoppen rondom de stad bekronen, hebben het middaguur en
ons met een daverend salvo begroet. Bruin gebrande havenarbeiders
maakten de Eos vast aan de wal en daar zyn wij nu in Cartagena, waar
onze eerste kennismaking zal zyn met dat roemruchte Spanje, waaraan
wy merkwaardige speling van het lot het grootste deel van onze va
derlandse geschiedenis danken. Zonder Spanje geen bloeddorstige Alva om
met kinderverbeelding te haten, geen sombere Philips de Tweede, bleek en
mager, insecten kwellend, apen martelend, op gewelddaden zinnend in zijn
kille Escuriaal. Maar ook geen heldhaftige Vader des Vaderlands, geen
dappere Maurits, geen Stedendwinger, zelfs geen Watergeuzen voor den
Briel met. Koppelstock de veerman. Waarlyk wij hebben reden om Spanje
dankbaar te zijn. Wat is een land zonder vaderlandse geschiedenis?
Daar zijn wij dus in Cartagena.
Om even voor elven spleet de ruige
bergkam, die de Zuid Oostkust van
Spanje vormt geen grassprietje
wil er op groeien eensklaps open.
Wie door de spleet keek, zag een he
melsblauwe baai en aan het eind
daarvan, gebouwd tegen de bergen,
getooid met groene palmen, Carta
gena. Waar wij voor het eerst met
bevende lippen aan Spanje zouden
mogen nippen als aan een edel glas
bloedrode wijn.
Voorlopig echter zaten wij nog op-
fesloten achter het zwaar bewaakte
ek van het havenemplacement en
van aan wal gaan was geen sprake.
door G. BALLINTIJN
Eerst diende don Antonio te komen
van de gezondheidsdienst en daarna
don Fredericio van de politie en don
Pedro, de machtige, de agent van de
K.N.S.M. Zij kwamen. Met onver
wachte helderheid van geest reali
seerde de pieterige Antonio zich, dat
het met de gezondheid aan boord van
een Nederlands schip, regelrecht uit
Rotterdam, wel los zou lopen. Met
vreugde stak hij een Lucky van de
kapitein op, vroeg in één adem ge
makshalve maar om een heel doosje,
zette met een beminnelijke glimlach
een paar handtekeningen en ging
heen.
Toen hijgde, welgedaan en breed
uit, don Fredericio aan boord. Naast
hem was Antonio een nietige aard- j
wurm. Zich van zyn waardigheid vol
komen bewust, nestelde hij zich in de
hut van de kapitein en liet zich het
Hollandse bier goed smaken. Met een
zorgvuldigheid, waarmede hij zelfs
de ijverigste Nederlandse douane
ambtenaar met straatlengte klopte,
inspecteerde hij ons paspoort. Toen
haalde hij uit zijn ene zak een doosje
en daaruit een blanco visitekaartje
en daarna uit zijn andere zak een
doosje met stempel en stempelkus-
sen. Op het visitekaartje toverde hij
vervolgens de formule te voorschijn,
die ons veroorloofde de gastvrije Eos
te verlaten, op voorwaarde echter,
dat wij niet buiten boord zouden
overnachten en deze stad niet zouden
verlaten. Onder dit stempel krulde
hij zijn sierlijke handtekening.
Niets belette ons langer Spaanse
grond te betreden.
Gering is het aantal wonderen in
deze stad Cartagena, met haar
veelkleurige gevels. Amechtig
zuchtte alles onder de loden middag
hitte. Wie zich niet buitenshuis hoef
de te wagen, bleef binnen. In de
hoofdstraat, Calle Major, bewoog
zich geen sterveling.
MEDISCH ADVIES. Ergens in de
staat New York werd mevrouw Ma
ry Clark geverbaliseerd wegens
dronkenschap. Haar verklaring voor
de rechter: „Op advies van de tand
arts gorgelde ik met whiskey om de
pijn te verminderenEr moeten
een paar druppels door mijn keel
geraakt zijn."
VERZEKERING. Heel Michigan
heeft gelachen om de verzekerings
agent Rhan. Hy was juist bezig het
huishoudboeltje van de familie Kos-
loski te verzekeren en de stukken
waren niet getekendtoen de
Kosloski's ontdekten, dat Rahn door
het achteloos laten vallen van zijn
sigaret de divan in brand had ge
zet!!
In KENYA. Dr. Van der Sleen uit
Nederland is in Kenya geweest.
Daar lopen in verband met de Mau-
Mau alle dames en heren met revol
vers. 's Avonds op danspartijtjes
hebben de dames dat schiettuig in
haar tasje. Niet omdat ze bang zijn
voor Mau-Mau-aanvallen, maar om
dat ze ingevolge de Politieverorde
ning het vuurwapen ieder ogenblik
moeten kunnen tonen. Laat men het
thuis liggen dan is het vrij spoedig
gestolen!!
BIJ DE DENEN: Een Kopenliaags
blad gaf het volgende antwoord op de
vraag waarom maar twee Denen naar
de Europese uthletiekkumpioenschap-
pen werden afgevaardigd:
„Wij leven er te goed van om in de
lichte athletiek iets te kunnen berei
ken."
VOOR SPIONNEN. Fabrikanten
van electronische artikelen in Chi
cago waren verbaasd over de snel
stijgende vraag naar kleine draadlo
ze microfoons, die gebruikt worden
om gesprekken uit te zenden naar
een ontvangapparaat dat enkele hui
zenblokken verder opgesteld wordt...
De apparaten, die 1000 dollar per
stuk kosten, bleken in de smaak te
vallen bijde mannen van de
spionnage- en veiligheidsdiensten.
Die kunnen nu meeluisteren zon
der dat ze verborgen leidingen be
hoeven te leggen!
elkander af in deze zeven meter bre
de, met tegels geplaveide hoofdstraat,
waar alle rijverkeer verboden is. De
winkels zijn gesloten, pas om vier
uur. als de eerste middagkoelte uit
de zee komt, gaan zij open. Voor
de koffiehuizen, die him stoeltjes en
tafeltjes op straat hebben, blaast dat
deel van mannelijk Cartagena, dat het
betalen kan, uit van de arbeid en ver
praat en verpeinst er de middag. Be
wegingloos.
Ook wy zegen er neer, want wat
heeft het voor nut zich nodeloos
te vermoeien? Nauwelijks was
onze koffie met ijswater ge
bracht, of een somber heer kwam
schuchter naderby, in het zwart
gehuld van kruin tot schoenzool.
Hij droeg een zwart kistje en
keek misprijzend naar onze
schoenen. Wij begrepen en knik
ten. De sombere knielde neer en
opende zijn kistje, hij plaatste een
voet op een kleine stellage. Rood
bruine vloeistof bedekte weldra
het leder en uit het kistje kwa
men vele borstels, mitsgaders
flanellen en fluwelen lappen.
Eindeloos wreef en borstelde de
sombere en naarmate de drup
pels hem menigvuldiger langs 't
aanschijn dropen, begonnen on
ze schoenen weelderiger te glan
zen, tot zy blonken als spiegels.
Nooit droegen wy schoenen, stra
lender dan in de Calle Major van
Cartagena.
De sombere stak twee vingers om
hoog. Twee peseta's, twintig cent. Hij
ging weer verder, naar mijn buur
man. En knielde. Want iedereen laat
zyn schoenen poetsen in de hoofd
straat van Cartagena en er zijn vele,
in het zwart geklede schoenpoetsers.
Verkeersagenten
Hoewel er practisch geen verkeer
is, staan aan beide einden van
de hoofdstraat -erkeersagen-
ten. Volkomen nutteloos. Maar zy
staan er. De hitte torent ook boven
hen, doch zij hebben zich gewapend:
boven him hoofden prijken vlammend
rode parasols
De reiniging gaat d- >r de straten
en sproeit. Niet met een sproeiwagen.
Wij zijn immers in Spanje. W»^" -">n
brandkraan is met debrandspuit
Wa... geen bran,. iaan is. nuan
man met een gieter. Hij opent een
putje in het plaveisel, pompt en giet
Zo gaat het ook.
Cartagena heeft een voorwereldlijk
electrisch trammetje. De rails ligt
naar het uitkomt onder of boven het
middeleeuws plaveisel en de zielto
gende tramwagens hobbelen daar
over knarsend en kreunend in al hun
geledingen. Ieder ogenblik vreest
men, dat de broze vehikels in elkaar
zullen storten. Ruiten hebben zij al
leen bij hun geboorte gekend, maar
jaloezieën hebben zy nog. De zon! De
snelheid overtreft nauwelijks die van
een voetganger. Maar is rijden niet
gemakkelijker dan lopen?
In Cartagena groeien de palmen en
in de parken bloeien exotische bloe
men. Felkleurig. Maar alles zit dui
men dik onder het stof, grijs, taai,
korrelig stof. Het heeft in geen
maanden gereger Zo gaat het in
Spanje
En in dat stof, van de wegen en de
straten, sjokken droefgeestig de ezel
tjes. Spanje heeft twintig millioen
schapen, want het is een wolprodu
cent, die meetelt en meer dan twee
millioen ezeltjes en muilezels Er wo
nen ruim vier en twintig millioen
mensen. Bijna een schaap per Span
jaard, per tien een ezeltje.
Ach. die ezeltjes van Cartagena!
Zij sjokken daar maar door dc stra
ten, door de zwartste schaduw, door
de laaiendste zon, hun karretjes op
wielen met yzeren banden rat -len
achter zich aan. Hun droeve, lijdza
me koppen zyn bedekt met strooien
hoedjes: twee gaten in de rand voor
de oren. Voor hun ogen hebben zy
kleppen met koperbeslag. En zy
sjokken daar maar. sjokken daar
maar, die ezeltjes van Cartagena,
eindeloos. Wie er naar kijkt wordt
triest in zyn hart, redeloos, maar on
miskenbaar. Wie zal zeggen waar
om?
Blank
Om vier uur gaan de winkels
open in Cartagena en komen de
dames op straat. Zij dragen veel
zwart als zij ouder zijn en uitdagend
rood als zij jong zijn. Zij hebben al
len een waaier en wuiven zich daar
gracelijk koelte mee toe. Veerkrach
tig is de gang der jonge vrouwen,
hun lichaam is lenig. Zorgvuldig mij
den zij de zon. Niets vrezen zij meer,
dan bruin worden. Een Spaanse is
blank!
De winkels zijn klein, ouderwets,
onaanzienlijk. Het is er koe! en don
ker binnen. Zij hebben niet veel om
het lijf in Cartagena. Geen is er ge
specialiseerd, ieder vei-koopt van al
les wat. Wat men er kopen kan, is
goedkoop, goedkoper soms dan in
Nederland.
Zacht murmelen de vrouwenstem
men in de straten. Het is het enige
geluid. Hoe rustig is het in het oude,
ietwat vervallen, haveloze, uitge
droogde Cartagena.
Om vijf uur komen de kindermeis-
Van 1417 jaar
Verschenen is het rapport van de
subcommissie voor het partiële on
der-wijs bestemd voor werkende meis
jes, van de commissie ter bestudering
van goede onderwijsmethoden voor
het algemeen vormend nijverheids
onderwijs voor meisjes.
De subcommissie heeft zich bij haar
arbeid bepaald tot de meisjes, die
leerplichtvrij geworden zijn, daarna
geen enkele vorm van onderwijs ont
vangen en de leeftijd van 17 jaar nog
niet hebben bereikt.
De subcommissie meent dat, in af
wachting van een totale leerplicht
verlenging, partiële leerplicht voor
het 14- tot 17-"arige meisje een voor
lopige oplossing is.
De uitdrukkelijke wens blijft ech
ter: a. volledig onderwijs tot 16 jaar;
b. partieel onderwijs tot 18 jaar.
Voor het door de commissie bedoel
de partiële onderwijs komen in aan
merking de meisjes die na het be
ëindigen van de leerplicht, zoals deze
momenteel is, geen onderwijs meer
krijgen. Dit betreft: 14-jarigen 20.000
meisjes, lo-jarigen 50.000 meisjes, 16-
jarigen 78.000 meisjes.
Loonsverhoging of
nieuwe loonronde
De vakorganisaties zullen bij de on
derhandelingen over de nieuwe loons
verhoging aandringen op een loon
ronde van tenminste 5 procent.
Dit zal volgens „De Tel." worden
voorgelegd aan de werkgeversbonden
in de vergadering van de Stichting
van de Arbeid, die de volgende week
zal worden gehouden.
In kringen van vakorganisaties
spreekt men nadrukkelijk van een
loonronde. Dit in tegenstelling, aldus
het blad, met de formulering door de
werkgevers, die de voorkeur geven
aan de omschrijving loonsverhoging.
Hieruit valt te concluderen, dat
de werkgeversbonden meer het ac
cent willen leggen op een vrijwillig
karakter van de loonsverhogingen en
de deur voor een zekere differentia
tie tussen bedrijfstakken en onderne
mingen willen openhouden.
Men wijst daarbij met nadrulc op
de circulaire van de werkgevers van
een jaar geleden, waarin wordt ge
steld dat de Verbonden behoudens in
byzondere omstandigheden niet meer
hun medewerking zullen verlenen
aan algemene loonronden. Deze ver
klaring is nog steeds van kracht, zo
verklaart men.
In vakverenigingskringen daaren
tegen stuurt men aan op een loon
ronde volgens het gebruikelijke re
cept.
Buiten beschouwing vallen die meis
jes, die of de U.L.O.-scholen, scholen
voor V.H.M.O. e.d. bezoeken, of scho
len waarop zij een verdere vakoplei
ding kunnen volgen, zoals N.O.-scho-
len.
Dit part-time onderwijs zou in 8
uur per week kunnen worden gege
ven. Er zouden maatregelen moeten
worden genomen om in de kortst mo
gelijke tijd een kader van leerkrach
ten te vormen, dat bekwaam en ge
schikt zou zijn het onderwys aan de
14- tot 17-jarigen op zich te nemen.
Hoe de verdeling van deze 8 uren zou
worden geregeld, kan van plaatselij
ke omstandigheden afhangen.
Gisterenmiddag is de sluiting van het
Dijkwater tussen Dreischor en Sir-
jansland mislukt. Aanvankelijk zag
het er naar uit, dat alles uitstekend
verliep, doch in de loop van de middag
werd dè sluiting plotseling onderloops.
Bovenstaande foto werd genomenna
dat de dijk was gedicht, dus vóór het
gat weer openbrak. Men ziet duidelijk,
dat het waterpeil buitendijks hoger
ligt dan binnendijks.
(Foto P.Z.C.j
ies naar buiten, onberispelijk in het
blauw, met keurige witte schortjes.
Zy i-yden Jong Spanje door de scha
duw en drentelen met kleine stapjes.
Maar eerst als de avond valt,
komt Cartagena tot leven. De
Calle Major, 's middags verlaten,
levenloos, ziet zwart van de men
sen. De matrozen van de oor
logsschepen passagieren en
iedereen is op straat. Er wordt
geschertst en gelachen, er klinkt
muziek. Nu de hitte de stad niet
meer teistert, zyn de pleinen
eensklaps bevolkt en ieder loopt
naar de haven om de schepen te
zien en de baai en in de verte de
lood- en zinkmijnen, in de hellin
gen der bergen. In de parken,
onder de palmen, waar de be
dwelmende geur hangt der bloe
men, wandelen de jonge meisjes.
De matrozen flaneren en lachen.
Wat jong is zoekt jong. En Car
men wil léven.
I n de haven ligt de Eos te wachten.
Aan de ene kant geflankeerd door
wat bejaarde, roestige torpedo-
bootjagers (Varen kunnen ze vast
niet meer, zegt kapitein van der
Leest), aan de andere kant door
Amerikaanse schepen. Die lossen
kanonnen en tanks, jeeps en vracht
auto's. Beeld van deze tijd!
In een berg aan de haveningang,
is een duikboothaven uitgegraven.
Practisch onzichtbaar. Veilig als
Abrahams schoot. In 1941 begon
nen door de Spanjaarden. Nooit af-
femaakt. Nu zijn de Amerikanen ge-
omen. En voltooien wat Spanje on
afgemaakt liet liggen.
Om acht uur .strijken de oorlogs
bodems de vlaggen, begeleid door
kanongebulder.
Om tien uur licht de Eos het an
ker.
Adieu, Cartagena!
Henriëtte Davids verlaat
het toneel
Henriëtte Davids gaat afscheid
nemen van het toneel. De actrice is
thans 67 jaar en heeft 52 jaar op de
?lanken gestaan. Zij begon in
haar carrière als figurante in
een operette in „Tivoli" in Rotterdam
haar geboortestad. Gedurende de win
termaanden zal „Heintje" in onge
veer 60 plaatsen in ons land optre
den in afscheids-voorstellingen.
Nieuw verkeersvliegtuig
Nederlands-Amerikaanse
samenwerking
Een Amerikaanse en een Nederland
se vliegtuigfabriek, Fairchild en de
N.V. Koninklijke Nederlandse Vlieg
tuigfabriek Fokker, hebben plannen
bekend gemaakt voor gezamenlijke
productie van een verkeersvliegtuig,
uitgerust met twee turbo-prop moto
ren.
Het vliegtuig, de F-27 „Friendship",
is bestemd de DC-3 „Dakota" te ver
vangen. De directeur van de Fair-
child-fabrieken, Boutelle, zeide, dat de
F-27 „Friendship" in het bijzonder ge
schikt zal zijn voor de kortere lucht
lijnen.
Het aanvankelijke plan om de F-27
uit te rusten met zuigermotoren werd
opgegeven. Een turbo-prop motor is
een straalmotor, die een propeller
aandrijft. De motoren zullen van Brit
se makelij zijn, namelijk van het type
Rolls-Royce dart. Ook de viermotori
ge Britse „Viscount" is met dit type
motoren uitgerust.
Er zijn onderhandelingen gaande
over aanmaak in licentie van onder
delen van de motoren in de Verenig
de Staten.
De Fokkerfabriek is bezig de twee
eerste prototypen van de F-27 te bou
wen. De eerste vluchten zullen in het
voorjaar van het volgend jaar wor
den gemaakt. Met de levering van
toestellen van dit type in de Verenig
de Staten zou. naai- men verwachtte,
in 1956 een begin kunnen worden ge
maakt.
België neemt een jaar
overgangstijd
De nieuwe spelling
Volgens „Het Parool" heeft men in
België het voornemen de regeling
inzake de schrijfwijze volgens dé
vastgestelde Woordenlijst niet on
middellijk als verplicht in te voeren,
maar om een overgangsperiode van
een jaar in acht te nemen.
Dit is op een te Brussel belegde
persconferentie over het spellings-
onderwerp door de heer Kuipers,
kabinetchef van de Belgische minis
ter van Openbaar Onderwys bepaald.
Het blad verklaarde dat men in Den
Haag hiervan onkundig was. In elk
geval staat onomstotelijk vast. dat
in Nederland de regeling, gelijk ook
uit het desbetreffend K.B. blijkt is
ingegaan.
Prinses Wilhelmina in
Noorwegen
Prinses Wilhelmina heeft Woensdag
een bezoek gebracht aan Lom in de
Vallei van Gudbrandsdalen in Cen-
tx-aal-Noorwegen. Gisteren vertrok de
Prinses naar Olden Stryn in Nord-
fjord aan de Westkust.
VOLGENS SCHMIDT-W ITT MACK:
Geen vrije meningsuiting in
partij van Adenauer
De naar Oost-Du it sland uitgeweken parlementaire afgevaardigde van de
C.D.Ü., Karl Franz Schmidt-Wittmack, heeft ook in O.-Berlyn een perscon
ferentie gehouden. Hy beweerde ambtshalve op de hoogte te zyn van ge
heime Duits-Amerikaanse onderhandelingen te Bad Godesberg in Juni en
Juli over de herbewapening van West-Duitsland.
De besprekingen werden niet bijgewoond door Britse of Franse afge
vaardigden. Het doel was volgens Schmidt-Wittmack voorbereidingen voor
de oprichting van een Westduits leger van 24 actieve en 24 reserve-divisies.
Bij deze besprekingen zouden te-
genwoordig geweest zijn generaal
ruenther, geallieerd opperbevelheb
ber in Europa en ex-generaal Adolf
Heusinger van het bureau van de
Westduitse commissaris voor defen
sie-aangelegenheden. Volgens deze
onthullingen werd een speciale com
missie gevormd, die deze plannen en
de plannen voor 'n Westduitse lucht
macht en eenheden valschermtroepen
tegen 1 Nov. gereed zou moeten heb
ben. De onderhandelingen zouden ge
heim moeten blijven tot na de be
krachtiging van het E.V.G.-verdrag
door Italië en Frankrijk. Schmidt-
Wittmack achtte het een vraag of
Adenauer de Bondsdag over deze ge
heime besprekingen zou inlichten. Het
bureau van Blank, de defensie-com-
pUssaris, zou geheel onttrokken zijn
aan het parlementaire toezicht.
Schmidt-Wittmack meende, dat de
internationale spanningen niet dooi
de E.V.G. maar door onderhandelin
gen verlicht kunnen worden. West-
Duitsland eenzijdig aan de Ameri
kaanse politiek binden was onverstan
dig, zo zeide hij en dit had hem er
toe gebracht zich van de E.V.G. af te
wenden. Voorts klaagde hij er over.
dat in de C.D.U. geen vrije menings
uiting was. Een „gewetensopstand"
tegen Adenauer, zelfs in kwesties van
minder belang, zou tot isolatie leiden.
Hij ontkende dat er betrekkingen wa
ren tussen hem en de naar Oost-
Duitsland gevluchte dr. John.
Schmidt-Wittmack geloofde niet,
dat er verband bestond tussen de ge
heime plannen, waarover hij sprak en
geheime E.V.G.-protocollen. Hij wist
wel van het bestaan af van deze ge
heime protocollen doch weigerde zich
daarover uit te laten.
Alle door Schmidt-Wittmack ge
noemde functionarissen hebben zijn
verklaringen ten krachtigste tegen
gesproken.
Functionarissen van het bureau-
Blank noemden de gevluchte parle-
mentsafgevaardigde „stapelgek".
Men zou in West-Duitsland niet eens
48 divisies kunnen vormen, omdat de
bevolking te klein is. Ook Von Eren-
tano heeft de verklaringen onwaar
genoemd. Hij ontkende, dat Schmidt-
Wittmack met hem gesproken had
over zijn „gewetenswroeging", be
treffende brjv. onopgeloste sociale
vraagstukken in zijn vaderstad Ham
burg.
Het Wereldgebeuren
Geen gezag
Op 26 Augustus zouden de laatste
krijgsgevangenen in^ndo China
uitgewisseld worden. Zo stond
het althans in de wapenstilstands
overeenkomst. Welnu er is van die
krijgsgevangenen-uitwisseling voorlo
pig heel weinig terecht gekomen. De
Viétminh heeft van de ongeveer 26 000
gevangenen, die zy volgens een
Franse schatting in kampen opgeslo
ten houdt, niet meer dan ongeveer 600
naar Hanoi laten vertrekken. Er wor
den allerlei verontschuldigingen voor
deze traagheid aangevoerd zoals de
slechte toestand van de wegen in
Noord Indo China, het moeilijke
transport over de gezwollen Rode Ri
vier enz.
De hoofdoorzaak echter is de on
willigheid van Vietminh-leiders, die
menen, dat de Fransen te weinig
Vietminh-krijgsgevangenen in vry-
heid stellen.
Van Franse militaire zijde bewaart
men daarover het stilzwijgen, want
de Franse militairen staan tegenover
de Viétminh in een uiterst moeilijke
positie. De Fransen hebben namelijk
in Indo China heel weinig meer te
vertéllen.
De invloed van de Vietminh-opstan-
delingen is na de wapenstilstand
geweldig toegenomen
Ook in de gebieden, die nog dooi
de Franse Unietroepen zijn bezet ziet
men overal de rode vlag met de gou
den ster van de Viétminh opduiken.
De regering van Laos en die van
Cambodja heeft nog wel iets te ver
tellen in deze staten, maar het ge
zag van de regering in de staat Viet
nam is vrijwel verdwenen.
Buiten de stad Saigon beperkt de
macht van Vietnam's premier Diem
en zijn meester, keizer Bao Dai zich
tot enkele hoofdwegen. In de dorpen
regeert de Viétminh zeer ten onge
noegen van de Vietnamezen, die op
het Franse paard gewed hadden en
die nu de gevolgen te dragen krijgen
van wat de Viétminh ziet als verraad
aan de nationale zaak.
r oor de verwarring in Zuid Viet
nam is ook de evacuatie van de
niet-communisten uit de delta
van de Rode Rivier geheel op losse
schroeven komen^te staan. Deze men
sen waren aanvankelijk naar de stad
Hanoi gevlucht en ze zouden met
schepen en vliegtuigen naar Zuid
Vietnam overgebracht worden.
Nu ze weten, dat ze in Zuid Viet
nam evenmin veilig zijn voor de com
munisten geven vele duizenden van
hen er de voorkeur aan naar hun
woonplaatsen in Noord Indo China te
rug te keren en dan maar onder com
munistisch bewind te leven.
Uiteraard wordt daarbij nogal felle
critiek geoefend op de Fransen, die
zo menen deze vluchtelingen
hen in de steek gelaten hebben.
Eenzelfde critisch geluid hoort men
ook in de kringen van Vietnamese in
tellectuelen, die zich thans in grote
groepen aansluiten bjj de Viétminh
niet omdat ze communisten zijn, maar
omdat ze deze partij toch zien als de
groep, die in de nabije toekomst de
maent zal hebben over geheel Indo
China.
Dat ziet er dus somber uit in Indo
China. De verwarring wordt nog ver
groot door 't feit, dat de Viétminh
weliswaar als verzetsbeweging succes
had, maar niet op het uitvoeren van
een bestuurstaak berekend was.
Er is nu in de partij een algemene
jacht naar baantjes gaande en er vor
men zich groepen, die de grootste „be-
stuursbuit" voor zich opeisen.
Deze verwarring zal stellig nog ge
ruime tijd duren!
Japanse herbewapening
Vrijdag heden zullen twee
groepen van het nieuwe Japanse le
ger „de landweer", naar Hokkaido,
het Noordelijkste eiland van Japan,
vertrekken om de daar gelegerde
Amerikaanse troepen te vervangen,
aldus is door de Japanse verdedi-
gingsraad medegedeeld. Japan hoopt
tegen het einde van het jaar onge
veer 50.000 man troepen op Hok
kaido te hebben, evenveel als Voor
de oorlog
Premier Diem van Vietnam.... geen
gezag meer buiten de stad Saigon.
